Instrukcja Bezpieczeństwa Pożarowego 2013

Transkrypt

INSTRUKCJA
BEZPIECZEŃSTWA
POŻAROWEGO
…………………….
……………………
opracował –
(podpis i pieczątka autora)
zatwierdził do wewnętrznego użycia –
(podpis i pieczątka kierownika obiektu)
Sosnowiec, wrzesień 2013r.
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO
Spis treści
1.
CEL INSTRUKCJI .......................................................................................................................... 4
2.
TERMINOLOGIA ........................................................................................................................... 4
3.
PRZEDMIOT INSTRUKCJI.......................................................................................................... 7
4.
ZAKRES STOSOWANIA INSTRUKCJI...................................................................................... 7
5.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ................................................................................................................ 8
6.
PODSTAWA OPRACOWANIA .................................................................................................... 8
7.
WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, WYNIKAJĄCE Z PRZEZNACZENIA,
SPOSOBU UŻYTKOWANIA, PROWADZONEGO PROCESU TECHNOLOGICZNEGO,
MAGAZYNOWANIA (SKŁADOWANIA) I WARUNKÓW TECHNICZNYCH OBIEKTU, W
TYM ZAGROŻENIA WYBUCHEM ...................................................................................................... 9
A.
POWIERZCHNIA, LICZBA KONDYGNACJI ORAZ WYSOKOŚĆ ........................................................ 9
B.
ODLEGŁOŚĆ OD OBIEKTÓW SĄSIADUJĄCYCH ............................................................................ 14
C.
PARAMETRY POŻAROWE WYSTĘPUJĄCYCH SUBSTANCJI PALNYCH ......................................... 14
D.
PRZEWIDYWANA GĘSTOŚĆ OBCIĄŻENIA OGNIOWEGO .............................................................. 15
E.
KATEGORIA ZAGROŻENIA LUDZI, PRZEWIDYWANA LICZBA OSÓB ........................................... 15
F.
OCENA ZAGROŻENIA WYBUCHEM POMIESZCZEŃ ORAZ PRZESTRZENI ZEWNĘTRZNYCH ........ 16
H.
KLASA ODPORNOŚCI POŻAROWEJ BUDYNKU ORAZ KLASA ODPORNOŚCI OGNIOWEJ I STOPIEŃ
ROZPRZESTRZENIANIA OGNIA ELEMENTÓW BUDOWLANYCH ............................................................ 18
I.
SPOSÓB ZABEZPIECZENIA PRZECIWPOŻAROWEGO INSTALACJI UŻYTKOWYCH ...................... 19
J.
DROGI POŻAROWE ...................................................................................................................... 20
8.
OKREŚLENIE WYPOSAŻENIA W WYMAGANE URZĄDZENIA PRZECIWPOŻAROWE
I GAŚNICE ORAZ SPOSOBY PODDAWANIA ICH PRZEGLĄDOM TECHNICZNYM I
CZYNNOŚCIOM KONSERWACYJNYM........................................................................................... 20
A.
GAŚNICE ...................................................................................................................................... 20
B.
HYDRANTY WEWNĘTRZNE ......................................................................................................... 25
C.
HYDRANTY ZEWNĘTRZNE .......................................................................................................... 27
D.
SYSTEM SYGNALIZACJI POŻARU................................................................................................ 28
E.
SYSTEM ODDYMIANIA ................................................................................................................ 30
F.
INSTALACJA AWARYJNEGO OŚWIETLENIA EWAKUACYJNEGO.................................................. 31
G.
PRZECIWPOŻAROWY WYŁĄCZNIK PRĄDU ................................................................................. 31
H.
CZĘSTOTLIWOŚĆ I ZAKRES PRZEGLĄDÓW TECHNICZNYCH ORAZ CZYNNOŚCI
KONSERWACYJNYCH ............................................................................................................................ 32
9.
SPOSOBY POSTĘPOWANIA NA WYPADEK POŻARU I INNEGO ZAGROŻENIA........ 33
A.
B.
C.
ZASADY ALARMOWANIA JEDNOSTEK STRAŻY POŻARNEJ ......................................................... 33
ZASADY POSTĘPOWANIA PRACOWNIKÓW DO CZASU PRZYBYCIA STRAŻY POŻARNEJ ............. 34
ZASADY WSPÓŁPRACY I WSPÓŁDZIAŁANIA Z KIERUJĄCYM AKCJĄ RATOWNICZO – GAŚNICZĄ
…………………………………………………………………………………………………...35
D.
ZABEZPIECZENIE MIEJSCA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH PRZED PONOWNYM WYSTĄPIENIEM
ZAGROŻENIA ......................................................................................................................................... 36
10. SPOSOBY ZABEZPIECZENIA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POD WZGLĘDEM
POŻAROWYM........................................................................................................................................ 37
A.
B.
C.
D.
OGÓLNE ZASADY ZABEZPIECZENIA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POD WZGLĘDEM POŻAROWYM 37
PRZYGOTOWANIE POMIESZCZEŃ DO PROWADZENIA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POŻAROWO... 38
OBOWIĄZKI OSÓB NADZORUJĄCYCH PRZEBIEG PRAC NIEBEZPIECZNYCH POŻAROWO .......... 39
SZCZEGÓŁOWE ZASADY ZABEZPIECZENIA PPOŻ. PRAC SPAWALNICZYCH ............................... 40
11. WARUNKI I ORGANIZACJA EWAKUACJI LUDZI ORAZ PRAKTYCZNE SPOSOBY
ICH SPRAWDZANIA............................................................................................................................. 45
A.
B.
WYTYCZNE PROWADZENIA SKUTECZNEJ EWAKUACJI.............................................................. 45
WARUNKI EWAKUACJI................................................................................................................ 46
2
12. SPOSOBY ZAPOZNANIA UŻYTKOWNIKÓW OBIEKTU, W TYM ZATRUDNIONYCH
PRACOWNIKÓW, Z PRZEPISAMI PRZECIWPOŻAROWYMI ORAZ TREŚCIĄ
PRZEDMIOTOWEJ INSTRUKCJI...................................................................................................... 62
13. ZADANIA I OBOWIĄZKI W ZAKRESIE OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ DLA
STAŁYCH UŻYTKOWNIKÓW OBIEKTU........................................................................................ 65
ZNAKI EWAKUACYJNE ZGODNE Z PN-92/N-01256/02 ........................................................................ 70
WYKAZ OSÓB ZAPOZNANYCH Z INSTRUKCJĄ ...................................................................................... 71
TABELA AKTUALIZACJI – ZMIAN WPROWADZONYCH W INSTRUKCJI................................................. 72
3
1. Cel instrukcji
Celem opracowania jest ustalenie wymagań ochrony przeciwpożarowej
w zakresie organizacyjnym, technicznym i porządkowym itp., jakie należy uwzględnić
w czasie eksploatacji Budynku Centrum Pediatrii im. Jana Pawła II w Sosnowcu
przy ul. Gabrieli Zapolskiej 3 i znajdujących się w nim urządzeń.
Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dn. 24 sierpnia 1991 r.(DZ.U. 1991, nr 81,
poz. 351, z późniejszymi zmianami) definiuje ochronę przeciwpożarową jako kompleks
zadań mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia i środowiska przed pożarem,
klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem. Właściciel, zarządca lub
użytkownik budynku, obiektu lub terenu zobowiązany jest w szczególności do:
-
przestrzegania przeciwpożarowych wymagań budowlanych,
instalacyjnych i technologicznych,
-
wyposażenia budynku w sprzęt pożarniczy, ratowniczy i środki gaśnicze oraz
zapewnienia konserwacji i naprawy sprzętu,
-
zapewnienia osobom przebywającym w budynku bezpieczeństwa
i możliwości ewakuacji,
-
zaznajomienia pracowników z przepisami przeciwpożarowymi,
-
przygotowania budynku do prowadzenia akcji ratowniczej oraz do
ustalenia sposobu postępowania na wypadek pożaru,
Szczegółowe
wymagania
Rozporządzeniu MSWiA z dnia
w
tym
zakresie
7 czerwca 2010 r.
określone
zostały
w
w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (terenów (Dz.U.
Nr nr 109, poz. 719 z dnia 22 czerwca 2010r.), Polskich Normach i innych przepisach
szczegółowych. Stosowanie tych wymagań w praktyce, w sferze organizacyjnej i w
obszarze technicznych środków zabezpieczeń, realizowane jest poprzez określenie
zadań poszczególnym pracownikom, stosownie do ich kompetencji.
2. Terminologia
W celu ułatwienia zrozumienia używanych dalej określeń, których znaczenie
w rozumieniu Ustawy znacznie odbiega od interpretacji potocznej, poniżej podano
definicje najważniejszych pojęć stosowanych w instrukcji. Ilekroć w instrukcji jest
mowa o:
4
-
ochronie przeciwpożarowej - rozumie się przez to realizację przedsięwzięć
mających na celu ochronę zdrowia, życia, mienia lub środowiska przed pożarem,
klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem,
-
pożarze - rozumie się przez to niekontrolowany proces spalania, zachodzący poza
miejscem do tego celu przeznaczonym, przynoszący straty materialne,
-
innym miejscowym zagrożeniu - rozumie się przez to inne niż pożar i klęska
żywiołowa zdarzenie, wynikające z rozwoju cywilizacyjnego i naturalnych praw
przyrody (katastrofy techniczne, chemiczne i ekologiczne), a stanowiące zagrożenie
dla życia, zdrowia i mienia,
-
zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej
lub innego miejscowego zagrożenia - rozumie się przez to zapewnienie
nieruchomościom koniecznych warunków ochrony technicznej oraz
tworzenie warunków organizacyjnych i formalno-prawnych zapewniających
ochronę ludzi i mienia, a także minimalizujących skutki pożaru, klęski żywiołowej
lub innego miejscowego zagrożenia,
-
działaniach ratowniczych - rozumie się przez to każdą czynność podjętą w celu
ratowania życia, zdrowia i mienia, a także likwidację źródła powstania pożaru,
klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,
-
bezpieczeństwie pożarowym - rozumie się przez to stan eliminujący zagrożenie dla
życia lub zdrowia, uzyskiwany poprzez funkcjonowanie norm prawnych,
technicznych systemów zabezpieczeń oraz prowadzenia działań zapobiegawczych,
-
materiałach niebezpiecznych pożarowo - rozumie się przez to ciecze palne
o temperaturze zapłonu poniżej 55ºC, gazy palne, ciała stałe zapalające się
samorzutnie w powietrzu, materiały wybuchowe i pirotechniczne, ciała stałe palne i
utleniające o temperaturze rozkładu poniżej 21ºC, ciała stałe jednorodne
o temperaturze samozapalenia poniżej 100ºC oraz materiały mające skłonności do
samozapalenia,
-
cieczy palnej - rozumie się przez to ciecz o temperaturze zapłonu do 100ºC,
-
zagrożeniu wybuchem - rozumie się przez to możliwość tworzenia przez palne
gazy, pary palnych cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w różnych
warunkach, mieszanin z powietrzem, które pod wpływem czynnika inicjującego
zapłon wybuchają, czyli ulegają gwałtownemu spalaniu połączonemu ze wzrostem
ciśnienia,
5
-
strefie pożarowej - rozumie się przez to przestrzeń wydzieloną w taki sposób, aby
w określonym czasie pożar nie przeniósł się na zewnątrz lub do wewnątrz
wydzielonej przestrzeni,
-
strefie zagrożenia wybuchem - rozumie się przez to przestrzeń, w której może
występować mieszanina substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami
utleniającymi, o stężeniu zawartym między dolną i górną granicą wybuchowości,
-
terenie przyległym - rozumie się przez to pas terenu wokół obiektu o szerokości
równej minimalnej dopuszczalnej odległości od innych obiektów ze względu na
wymagania ochrony przeciwpożarowej, określonej w przepisach techniczno budowlanych,
-
technicznych środkach zabezpieczeń przeciwpożarowych - rozumie się przez to
urządzenia, sprzęt, instalacje lub rozwiązania budowlane służące zapobieganiu
powstawania i rozprzestrzeniania się pożarów,
-
stałych urządzeniach gaśniczych - rozumie się przez to urządzenia na stałe
związane z obiektem, zawierające własny zapas środka gaśniczego, wyposażone w
układ przechowywania i podawania środka gaśniczego, uruchamiane automatycznie
we wczesnej fazie rozwoju pożaru,
-
urządzeniach do usuwania dymów lub gazów pożarowych - rozumie się przez to
urządzenie montowane w górnych częściach klatek schodowych i pomieszczeń,
uruchamiane w przypadku nagromadzenia się gorących gazów i dymów
pożarowych w celu ich odprowadzenia drogą wentylacji naturalnej lub wymuszonej,
-
sprzęcie i urządzeniach ratowniczych - rozumie się przez to przedmioty,
narzędzia, maszyny i urządzenia na stałe związane z budynkiem, obiektem
lub terenem, uruchamiane lub wykorzystywane do ratowania ludzi i mienia
w warunkach pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,
-
przeciwpożarowym wyłączniku prądu - rozumie się przez to wyłącznik
odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów z wyjątkiem obwodów
zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie
pożaru,
-
warunkach ewakuacji - rozumie się przez to zespół przedsięwzięć oraz środków
techniczno-organizacyjnych zapewniający szybkie i bezpieczne opuszczenie strefy
zagrożonej lub objętej pożarem.
6
3. Przedmiot instrukcji
Przedmiotem opracowania są wymagania ochrony przeciwpożarowej w zakresie
organizacyjnym, technicznym i porządkowym itp., jakie należy uwzględnić w czasie
eksploatacji Budynku Centrum Pediatrii im. Jana Pawła II w Sosnowcu przy ul.
Gabrieli Zapolskiej 3i znajdujących się w nim urządzeń.
Treść niniejszej instrukcji obowiązuje wszystkich użytkujących obiektu ze
szczególnym uwzględnieniem faktu braku możliwości zapoznania z treścią niniejszej
instrukcji dzieci będących głównymi użytkownikami obiektu.
4. Zakres stosowania instrukcji
Niniejsza instrukcja została opracowana na podstawie Ustawy o ochronie
przeciwpożarowej z dn. 24 sierpnia 1991 r. (Dz.U.1991, nr 81, poz. 351 z późniejszymi
zmianami), Rozporządzeniu MSWiA z
7 czerwca 2010 r.
w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (terenów (Dz.U.
Nr nr 109, poz. 719 z dnia 22 czerwca 2010r.), Rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych , jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz. U Nr 75. poz. 690 z 2002 roku.
Postanowienia zawarte w niniejszej instrukcji nie naruszają przepisów szczegółowych
dotyczących ochrony ppoż. oraz innych przepisów i aktów normatywnych.
Instrukcja niniejsza zawiera podstawowe wiadomości dotyczące przyczyn powstawania
pożaru lub innego miejscowego zagrożenia, a także zasad zapobiegania tym zjawiskom
oraz przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych
w tym zakresie.
Do zapoznania się z instrukcją i przestrzegania zawartych w niej ustaleń
zobowiązani są wszyscy pracownicy pracujący w analizowanym budynku, bez względu
na stanowisko służbowe i rodzaj wykonywanej pracy.
Przyjęcie do wiadomości postanowień instrukcji pracownicy potwierdzają
własnoręcznym podpisem. Wzór oświadczenia o zapoznaniu się z postanowieniami
instrukcji stanowi załącznik nr 1. Oświadczenie powinno być przechowywane w aktach
osobowych każdej osoby zapoznanej się z treścią niniejszej instrukcji. Oprócz
postanowień wynikających z poniższej instrukcji personel obiektu ma w obowiązku
zapoznać się z opracowanym dodatkowo planem ewakuacji.
7
5. Odpowiedzialność
Za realizację zadań określonych w niniejszej instrukcji oraz za przestrzeganie
podanych w niej zasad postępowania odpowiedzialni są wszyscy pracownicy i
użytkownicy w zakresie zgodnym z zakresem czynności oraz z zawartymi w instrukcji
postanowieniami.
Za przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej, w tym
również przeprowadzanie odpowiednich szkoleń, przeglądów (dot. gaśnic, oświetlenia
ewakuacyjnego i innych urządzeń przeciwpożarowych oraz instalacji elektrycznej) i
oznakowania, odpowiedzialnymi czyni się:
- kierownika obiektu: dyrektor Centrum Pediatrii
Warunki ewakuacji całego obiektu przedstawione zostaną w niniejszej instrukcji,
6. Podstawa opracowania
-
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U.09.12.68
j.t. z późn. zm.).
-
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r.
(Dz.U.09.178.1380 j.t. z późn. zm.).
-
Ustawa z dnia 07 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U.10.243.1623 j.t. z późn.
zm.)
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca
2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów
budowlanych i terenów (Dz.U.10.109.719).
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca
2009r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg
pożarowych (Dz.U.09.124.1030).
-
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 października 2005r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń strażaków
jednostek ochrony przeciwpożarowej (Dz.U.05.215.1823).
-
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz.U.02.75.690 z późn. zm.).
-
PN-92/N-01 256/01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa.
-
PN-92/N-01 256/02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja.
o
ochronie
przeciwpożarowej
8
-
PN-N-01256-4: 1997 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki
przeciwpożarowe.
-
PN-IEC 60364-5-56: 1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Instalacje bezpieczeństwa.
-
PN-IEC 61024-1 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Zasady ogólne.
-
PN-B - 02852: 2001 Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz
wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru.
7. Warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia, sposobu
użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego, magazynowania
(składowania) i warunków technicznych obiektu, w tym zagrożenia
wybuchem
a. Powierzchnia, liczba kondygnacji oraz wysokość
Analizowany, obiekt wykorzystywany na potrzeby Szpitala Dziecięcego –
Centrum Pediatrii położony jest w Sosnowcu w dzielnicy Klimontów przy ul. Gabrieli
Zapolskiej 3. Wybudowany został na działce o powierzchni 16115m2, z wjazdem od ul.
Gabrieli Zapolskiej na wewnętrzną drogę stanowiąca również dojazd pożarowy o
szerokości 4m.
Przedmiotowy budynek można podzielić na dwa obiekty uwzględniając jako
kryterium podziału funkcje jakie spełniają.
I tak;
- budynek oznaczony literą A przeznaczony jest na potrzeby poradni, pracowni
jak również oddziału Reumatologicznego, Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz
Rehabilitacji.
- budynek oznaczony litera B, w którym znajdują się oddziały łóżkowe wraz z
izbą przyjęć
Obydwa budynki połączone są dwoma łącznikami posiadającymi charakter
głównie komunikacyjny. W jednym łączniku umieszczono holl centralny, w którym
znajduje się wejście główne z rejestracją pacjentów oraz drugi stanowiący niejako
przewiązkę komunikacyjną na poszczególnych kondygnacjach.
Budynek oznaczony literą A obecnie nadbudowany, jest obiektem o
niejednorodnej bryle w kształcie litery T i składa się z dwóch części. Jedna część, to
częściowo podpiwniczony, trzykondygnacyjny segment 1,
a druga to trzy
kondygnacyjny, w całości podpiwniczony segment 2. W części tej oprócz poradni
9
specjalistycznych znajdują się również pomieszczenia administracyjno - gospodarcze
oraz oddział intensywnej opieki medycznej i zakład z oddziałem rehabilitacji.
Kubatura obiektu w części A wynosi
19.492m3
Powierzchnia zabudowy części A wynosi
1.280m2
Powierzchnia użytkowa części A wynosi
4.162m2
Konstrukcja:
- ściany nośne wykonane z cegły ceramicznej pełnej,
- stropy gęstożebrowane ceramiczne,
- klatki schodowe żelbetowe
- więźba dachowa drewniana (zabezpieczona ogniochronnie do wymaganej
klasy odporności ogniowej)
Klasa odporności pożarowej budynku- B
Kategoria zagrożenia ludzi - ZL II
Wysokość budynku – niski
Budynek oznaczony literą B jest obiektem również nadbudowanym w
następstwie poprzedniej inwestycji dla potrzeb Centrum Pediatrii i spełnia rolę
bloku łóżkowego szpitala wraz z izbą przyjęć.
Jest to budynek czterokondygnacyjny, podpiwniczony a segmencie środkowym
pięciokondygnacyjnym, podpiwniczonym.
Kubatura obiektu w części B wynosi
20.732m3
Powierzchnia zabudowy części B wynosi
1.429m2
Powierzchnia użytkowa części B wynosi
4.814m2
Konstrukcja:
- szkielet żelbetowy wylewany na mokro,
- ściany piwnicy z cegły pełnej,
- ściany zewnętrzne wielowarstwowe (pustak ceramiczny, styropian, cegła pełna
otynkowana)
- ściany wewnętrzne murowane z cegły dziurawki lub płyt gipsowych,
- stropy gęstożebrowe, ceramiczne,
- schody żelbetowe,
- stropodach,
- stropy podwieszane wykonane z materiałów niepalnych.
10
Klasa odporności pożarowej budynku – „B”
Wysokość budynku – ponad 12m, co klasyfikuje budynek jako średniowysoki.
Sposób użytkowania :
Omawiany obiekt jest wykorzystywany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako
szpital specjalistyczny - Centrum Pediatrii.
Układ funkcjonalny obiektu:
Budynek „A”
Piwnice:
W tej części może przebywać około 16 osób.
W skład kondygnacji piwnicznej wchodzą:
- pomieszczenia magazynowe i techniczne (rozdzielnie elektryczne),
- pomieszczenie Pielęgniarki Epidemiologicznej,
- kotłownia, pomieszczenie ze zbiornikami oleju opałowego,
-
pomieszczenie
administracyjne:
sekcja
spraw
osobowych,
dział
administracyjno gospodarczy, BHP,
- pomieszczenie klimatyzatorni.
Powierzchnia kondygnacji 727,00m2
Parter:
W skład kondygnacji parteru wchodzą:
- oddział anestezjologii i intensywnej terapii (8 łóżek, w tym inkubatory),
- poradnia chirurgiczna,
- USG bioder,
- pracownia kinezyterapii – sala ćwiczeń,
- pracownia fizykoterapii i krioterapii,
- pracownia magnetostymulacji,
- hydroterapia,
- poradnia dermatologiczna,
- poradnia wad postawy,
- poradnia nefrologiczna,
- poradnia rehabilitacyjna,
- poradnia psychologiczna,
11
- pomieszczenie kuchni wraz z bufetem i kuchni mlecznej,
- rejestracja w hollu głównym.
Powierzchnia kondygnacji 1.081,00m2
Piętro I:
W skład kondygnacji I piętra wchodzą:
- pomieszczenie zastępcy dyrektora ds. pielęgniarstwa,
- poradnia laryngologiczna,
- poradnia neurologiczna,
- pracownia kinezyterapii – sala ćwiczeń,
- poradnia gastroenterologiczna (dwa pomieszczenia 22 i 2.16),
- pracownia endoskopii,
- poradnia kardiologiczna,
- pracownia EKG i USG,
- pracownia EEG,
- zakład diagnostyki obrazowej (ZDO) część dobudowana,
- pracownia diagnostyki laboratoryjnej.
Piętro II:
W tej części może przebywać 33 osoby.
W skład kondygnacji II piętra wchodzą:
- Dyrekcja
- Oddział rehabilitacyjny (20 łóżek).
Mieszczą się one w 7 pokojach:
- 1pokój na 4 łóżka dla dzieci młodsze,
- 1pokój na 4 łóżka dla dzieci starszych,
- 2 pokoje 3 łóżkowe
- 1pokój 5 łóżkowy
- 1izolatka.
oraz 1 pokój na 4 łóżka z nadzorem specjalnym ,
Pokoje 4-łóżkowe przeznaczone są dla dzieci młodszych do lat 3 i posiadają
bezpośredni nadzór.
12
- Zakład rehabilitacji
Zakład rehabilitacji posiada następujące pracownie : masażu, hydroterapii,
fizykoterapii, sale ćwiczeń, pokój terapii zajęciowej, szatnię pacjentów z łazienką
Powierzchnia kondygnacji 1170,12 m2
Poddasze:
Pomieszczenia wentylatorowi.
Budynek „B”
Piwnice:
W tej części może przebywać około 12 osób personelu.
W skład kondygnacji piwnicznej wchodzą:
- pomieszczenia administracji,
- stacja przygotowania łóżek,
- szatnie personelu,
- apteka,
- pomieszczenia techniczne (rozdzielnia elektryczna, maszynownia sprężonego
powietrza), centralna sterylizatornia,
- poradnia alergologiczna,
- poradnia zdrowia psychicznego.
Parter:
W tej części może przebywać około 20 pacjentów i 35 osób personelu.
W skład kondygnacji parteru wchodzą:
- izba przyjęć i ambulatorium urazowo – chirurgiczne z podjazdem dla karetek,
- oddział psychiatrii i psychoterapii wieku rozwojowego (20 łóżek).
Piętro I:
W skład kondygnacji I piętra wchodzą:
- oddział pediatryczny (37 łóżek),
- oddział niemowlęcy (20 łóżek).
Piętro II:
13
W skład kondygnacji II piętra wchodzą:
- oddział chirurgii (35 łóżek),
- blok operacyjny – dwie sale.
Piętro III:
W skład kondygnacji III piętra wchodzą:
dziecięcy oddział reumatologiczny wraz z pomieszczeniami przeznaczonymi dla
personelu medycznego. W obrębie oddziału znajduje się 10 pokoi łóżkowych (po 2
łóżka w każdym) z łazienkami, izolatka, świetlica, gabinet zabiegowy, łazienki,
pomieszczenia pomocnicze typu brudownik, skład bielizny itp. oraz pomieszczenia
personelu medycznego.
Piętro IV (poddasze):
- pomieszczenie techniczne (wentylacja) z wejściem z klatki schodowej,
Powierzchnia kondygnacji 320,00m2
b. Odległość od obiektów sąsiadujących
Wzajemne rozmieszczenie budynków, nie pozostaje bez znaczenie w kontekście
bezpieczeństwa pożarowego, szczególnie w zakresie rozprzestrzeniania się płomieni i
wzajemnego oddziaływania pomiędzy poszczególnymi obiektami. Z tego też względu
przepisy budowlane wprowadzają minimalne wartości odległości, jakie powinny być
zachowane dla poszczególnych klas sąsiadujących ze sobą budynków.
Przedmiotowy obiekt jest budynkiem istniejącym zlokalizowany z zachowaniem
wymaganych odległości od budynków sąsiednich. Odległość od najbliższych
budynków zwróconych w stronę nadbudowanego obiektu ścianami z oknami
wynosi ~10 m oraz 13m .
c. Parametry pożarowe występujących substancji palnych
W budynku nie składuje się i nie przechowuje materiałów i substancji
niebezpiecznych pożarowo w myśl zapisów rozporządzenia MSWiA z 7 czerwca 2010r.
w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i
terenów, do których zalicza się:
•
gazy palne,
14
•
ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55 °C);
•
materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne;
•
materiały zapalające się samorzutnie na powietrzu;
•
materiały wybuchowe i wyroby pirotechniczne;
•
materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji;
•
materiały mające skłonności do samozapalenia;
•
materiały inne niż wymienione powyżej, jeśli sposób ich składowania,
przetwarzania lub innego wykorzystania może spowodować powstanie pożaru.
W budynku szpitala znajdują się stałe materiały palne, tj. dokumentacje, niektóre
elementy wyposażenia wnętrz (meble, zabawki dla dzieci itp.) oraz niektóre materiały
medyczne.
d. Przewidywana gęstość obciążenia ogniowego
Gęstość obciążenia ogniowego jest to energia cieplna, wyrażona w
megadżulach, która może powstać przy spalaniu materiałów palnych znajdujących się w
pomieszczeniu, strefie pożarowej lub składowisku materiałów stałych przypadająca na
jednostkę powierzchni tego obiektu, wyrażoną w metrach kwadratowych.
Jest to jeden z ważniejszych parametrów będący podstawą do określenia wielu
wymogów (dla budynków i składowisk) związanych z prawem z zakresu
bezpieczeństwa pożarowego i charakteryzuje w szczególności strefy zaliczane do
przestrzeni produkcyjno – magazynowych (PM), z wyłączeniem obiektów lub ich
części zaliczanych jedynie do kategorii zagrożenia ludzi (ZL).
Obiekt zaliczamy do kategorii zagrożenia ludzi ZL w związku z tym gęstości obciążenia
ogniowego nie wyznacza się.
W pomieszczeniach technicznych oraz magazynowych obciążenie ogniowe zostało
określone się na poziomie do 500MJ/m2
e. Kategoria zagrożenia ludzi, przewidywana liczba osób
Budynek w całości wykorzystywany na potrzeby Centrum Pediatrii zgodnie z
określonym programem użytkowym jest placówką medyczną i należy go zaliczyć do
kategorii ZL II zagrożenia ludzi - budynek, w którym przebywać mogą ludzie o
ograniczonej zdolności poruszania.
15
W
obiekcie może przebywać, zgodnie z przyjętym założeniem projektowym
łącznie 300 - 350 osób. Faktyczna liczba osób przebywających w obiekcie jest
niemożliwa do jednoznacznego ustalenia. O ile liczba pacjentów oraz personelu
jest
ściśle
określona,
to
liczba
osób
przebywających
w
poradniach
specjalistycznych czy też osób odwiedzających nie jest znana.
Budynek kwalifikuje się w części jako niski a w części jako średniowysoki.
f. Ocena zagrożenia
zewnętrznych
wybuchem
pomieszczeń
oraz
przestrzeni
Pomieszczenie, w którym może wytworzyć się mieszanina wybuchowa,
powstała z wydzielającej się takiej ilości palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której
wybuch mógłby spowodować przyrost ciśnienia w tym pomieszczeniu przekraczający
5kPa, określa się jako pomieszczenie zagrożone wybuchem.
W budynku nie występują pomieszczenia zagrożone wybuchem.
g. Podział obiektu na strefy pożarowe
Cały obiekt szpitala - Centrum Pediatrii im. Jana Pawła II w Sosnowcu celem
spełnienia wymagań zawartych w przepisach budowlanych oraz w szczególności
zapewnieniu bezpieczeństwa osób w nim przebywających został podzielony na strefy
pożarowe. Obiekt zgodnie z założeniem projektowym został podzielony na 3 strefy
pożarowe. Natomiast rozwiązania techniczne zastosowane w obiekcie pozwalają na
stwierdzenie, że każda kondygnacja w poszczególnych segmentach stanowi odrębną
strefę pożarową.
Podział na strefy dla budynku A.
Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej dla części ZL II do 5000 m2 jest
zachowana (budynek niski). Strefa pożarowa segmentu A posiada powierzchnie
4162,35m2, natomiast powierzchnia pojedynczej kondygnacji wynosi niewiele ponad
1000m2
Wydzielenie pożarowe stanowią elementy budowlane o odporności ogniowej REI 120
dla ścian i EI 60 dla zamknięć otworów.
Część kondygnacji wydzielona jest przegrodami pożarowymi tak aby mieściła się w
pow.750m.
16
Wszystkie klatki schodowe zostały wydzielone pożarowo od pozostałej części
obiektu z pomocą ścian o odporności ogniowej REI 60 i zamknięte drzwiami o
odporności ogniowej EI 30.
W ścianach styku wydzieleń pożarowych elementy przeszklenia posiadają odporność
ogniową EI 60 i EI 30.
Pomieszczenia techniczne i gospodarcze znajdujące się na poziomie kondygnacji
zostały zamknięte drzwiami o odporności ogniowej EI 60 i EI 30.
Przewiązka pozwalająca na komunikację pomiędzy segmentami szpitala została
oddzielona za pomocą ścian o odporności ogniowej REI 120 i zamknięta drzwiami o
odporności EI 60 dzieląc szpital na dwie części.
Kondygnacje zostały przedzielona drzwiami dymoszczelnymi o odporności
ogniowej EIS 60 na dwie części.
Podział na strefy dla budynku B.
Budynek został oddzielony pożarowo od pozostałych bloków wchodzących w skład
kompleksu budynków oraz od segmentu C ścianami oddzielenia pożarowego o
odporności ogniowej REI120 i drzwiami EI60.
Poszczególne kondygnacje stanowią odrębne strefy pożarowe. Odrębne strefy
pożarowe stanowią również klatki schodowe obudowane na całej wysokości
ścianami o odporności ogniowej klasy REI 60 i zamykane drzwiami o odporności
ogniowej klasy EI 30 oraz wyposażone w uruchamiane automatycznie i ręcznie
urządzenia przeznaczone do usuwania dymu oraz okna służące napowietrzaniu.
Hol z windami został oddzielony pożarowo ścianami REI60 i drzwiami EI30. Szyb
windowy jest obudowany ścianami o odporności ogniowej klasy REI 120.
Ze strefy pożarowej ZL II o powierzchni przekraczającej 750 m2 jest zapewniona
możliwość ewakuacji ludzi do innej strefy pożarowej na tej samej kondygnacji.
Dla wszystkich segmentów:
Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpożarowego
Posiadają odporność ogniową klasy EI 120 w stosunku do ścian i EI 60 w
stosunku do stropów.
Przepusty instalacyjne o średnicy większej niż 4 cm w elementach budowlanych w
stosunku do których wymagana jest klasa odporności ogniowej co najmniej EI60 lub
REI 60 posiadają odporność ogniową klasy EI 60.
17
Ściany zewnętrzne w pasie o szerokości 2m na styku ze ścianą oddzielenia
pożarowego posiadają odporność ogniową EI60.
Ściany zewnętrzne w pasie o szerokości 4m na styku z oknami napowietrzającymi
dla klatek schodowych oraz na kondygnacjach poniżej posiadają odporność ogniową
EI60.
h. Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności
ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych
Klasa odporności pożarowej dla budynku zaliczonego do kategorii ZL II zagrożenia
ludzi - „B” z elementów nierozprzestrzeniających ognia (NRO).
Wartości odporności ogniowej elementów budynku dla klasy „B”:
- Głowna konstrukcja nośna - R 120
- Konstrukcja dachu – R 30
- Strop – REI 60
- Ściana zewnętrzna – EI 60
- Ściana wewnętrzna – EI 30
- Przekrycie dachu – E 30
Poniższa tabela przedstawia rodzaje klas odporności pożarowej oraz ich wymogi
Elementy budynku
Klasa
odpornoś
ci
pożarowe
j
budynku
Główna konstrukcja nośna
(ściany, słupy, podciągi,
ramy)
Stropy
Minimaln
Minimalna
a
Rozprzes
odporność
Rozprzestrze
odporność trzeniani
ogniowa w nianie ognia
ogniowa w e ognia
min.
min.
Ścianki działowe i ściany osłonowe
Dachy, tarasy
konstrukcja nośna
dachu
Minimalna
Rozprzestrzenianie
odporność ogniowa
ognia
w min.
Minimalna
odporność
ogniowa w
min.
Rozprz
estrzen
ianie
ognia
7
8
9
1
2
3
4
5
6
A
R240
NRO
REI 120
NRO
EI 60
NRO
E 30
NRO
NRO
EI30
*)
NRO
E30
NRO
EI15
*)
NRO
E15
NRO
(-)
SRO**)
(-)
SRO
B
C
R120
R60
NRO
NRO
REI60
REI60
NRO
D
R30
NRO
REI30
NRO
(-)
E
(-)
SRO
(-)
SRO
(-)
**)
SRO
SRO
Oznaczenia w tabeli:
R- nośność ogniowa w minutach
E – szczelność ogniowa w minutach
I – izolacyjność ogniowa w minutach
18
i. Sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych
Przedmiotowy budynek został wyposażony w instalację elektryczną z ochroną
przeciwporażeniową i zastosowaniem głównego wyłącznika przeciwpożarowego prądu.
Wyłącznik ten został usytuowany w pobliżu głównego wejścia do budynku. Miejsce
lokalizacji oznakowano znakiem bezpieczeństwa wg PN-N-01256/4:1997.
Szpital posiada dwustronne zasilanie w energię elektryczną, agregat prądotwórczy oraz
dwie baterie UPS. Zapewniono system awaryjnego zasilania dźwigu osobowego
umożliwiający zjazd windy na kondygnację umożliwiającą bezpieczna ewakuację i
otwarcie drzwi.
Budynek chroniony jest instalacją odgromową w wykonaniu podstawowym, za
pomocą zwodów poziomych podwyższonych nieizolowanych, z wykorzystaniem
naturalnych elementów przewodzących. Zwody poziome wykonano za pomocą drutu
FeZn fi 8. Punkty kontrolno – pomiarowe zainstalowano jako dostępne z poziomu
terenu.
Instalacja elektryczna oraz instalacja odgromowa powinna zostać przebadana,
przez uprawnianego elektryka przed przystąpieniem do użytkowania obiektu, także w
okresie co 5 lat, chyba że częstotliwość badań musi ulec skróceniu z uwagi na
możliwość nieprawidłowego funkcjonowania instalacji lub wymagają tego wyniki
przeprowadzonych badań i odpowiednia adnotacja w protokole.
Obiekt
wyposażony
jest
instalację
wentylacyjną,
w
tym
wentylacji
mechanicznej. W związku z powyższym zgodnie z przepisami okresie użytkowania
powinno
następować
usuwanie
zanieczyszczeń
z
przewodów
kominowych
wentylacyjnych, co najmniej raz w roku chyba, że większa częstotliwość wynika z
warunków użytkowych.
Wykonana z elementów nierozprzestrzeniających ognia. Przejścia przewodów
wentylacyjnych przez elementy oddzielenia pożarowego wyposażone są w klapy
przeciwpożarowe o odporności ogniowej klasy EI 60 w przypadku stropów i EI 120 w
przypadku ścian lub obudowane przegrodami o odporności ogniowej wymaganej dla
elementu oddzielenia pożarowego.
Izolacja przewodów wentylacyjnych i rur wodno-kanalizacyjnych, c.o. wykonana z
materiałów nierozprzestrzeniających ognia.
Przewody wentylacyjne wykonane z materiałów niepalnych.
Przepusty instalacyjne przechodzące przez ściany zewnętrzne poniżej poziomu terenu
19
zabezpieczone przepustem gazoszczelnym.
Centrale wentylacyjne i klimatyzacyjne zlokalizowane są w pomieszczeniach
oddzielonych od pozostałej części budynku przegrodami o klasie odporności ogniowej
EI 60 z drzwiami klasy EI 30.
Ponadto wszystkie przepusty i przejścia instalacyjne przechodzące przez ściany
oddzielenia pożarowego zabezpieczone zostały do wymaganej klasy odporności
ogniowej dla elementów oddzieleń.
j. Drogi pożarowe
Wokół omawianego budynku istnieje utwardzona droga zapewniająca dostęp z każdej
jego strony.
Dojazd do obiektu zapewniono utwardzonymi drogami publicznymi – ul Gabrieli
Zapolskiej.
Wjazd na teren Szpitala poprzez bramę główną z obsługą.
8. Określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i
gaśnice oraz sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i
czynnościom konserwacyjnym
Z uwagi na charakter obiektu oraz jego powierzchnię wyposaża się go w
systemy i urządzenia przeciwpożarowe, tj.: instalacja wodociągowa przeciwpożarowa
wyposażona w hydranty 25 z wężem półsztywnym, system sygnalizacji pożaru, system
oddymiania przestrzeni klatek schodowych, oświetlenie awaryjne bezpieczeństwa i
ewakuacji
itp.
Poniższy rozdział
służy przybliżeniu
minimalnych
wymagań
sprzętowych, jakie obiekt powinien spełniać w kontekście wymagań ochrony
przeciwpożarowej.
a. Gaśnice
Obiekty powinny być wyposażone w gaśnice przenośne spełniające wymagania
Polskich Norm będących odpowiednikami norm europejskich (EN) dotyczących gaśnic.
Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, które
mogą wystąpić w obiekcie, tj.:
•
A - materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne
spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli;
20
•
B - cieczy i materiałów stałych topiących się;
•
C - gazów;
•
D - metali;
•
F - tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych.
Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w
gaśnicach powinna przypadać, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach
szczególnych:
•
na każde 100m2 powierzchni strefy pożarowej w budynku, niechronionej stałym
urządzeniem gaśniczym:
o zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub
ZL V;
o produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego
ponad 500 MJ/m2;
o zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem.
•
na każde 300m2 powierzchni strefy pożarowej niewymienionej powyżej, z
wyjątkiem zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV.
Gaśnice w obiektach powinny być rozmieszczone:
•
w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności:
o przy wejściach do budynków,
o na klatkach schodowych,
o na korytarzach,
o przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz;
•
w miejscach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł
ciepła (piece, grzejniki);
•
w obiektach wielokondygnacyjnych – w tych samych miejscach na każdej
kondygnacji, jeżeli pozwalają na to istniejące warunki.
Przy rozmieszczaniu gaśnic powinny być spełnione następujące warunki:
•
odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek,
do najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30m;
•
do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1m.
21
Obiekt wyposażono w podręczny sprzęt gaśniczy, zgodnie z wymaganiami w tym
zakresie jednostka sprzętu gaśniczego zawierająca co najmniej 2 kg środka gaśniczego
na każde 100 m2 powierzchni. Rodzaj środka gaśniczego dobrano do występujących w
budynku materiałów palnych. Jako sprzęt podstawowy przewidziano
gaśnice
proszkowe ABC zawierające 4kg i 6 kg środka gaśniczego.
Maksymalna odległość dojścia do gaśnicy: - 30 m.
Do gaszenia pożarów w kuchni zastosowano gaśnice typu F w ilości 1 szt.
Szpital posiada wyposażenie w gaśnice proszkowe cztero i sześciokilogramowe GPX
(ABC) ilości łącznej 49 szt. ( 216kg środka gaśniczego).
Rozmieszczenie gaśnic w obiekcie:
Budynek A
Piwnice:
– jedna jednostka gaśnicza w kotłowni
– jedna jednostka gaśnicza w wydzielonym pomieszczeniu składu oleju
opałowego
– po jednej jednostce gaśniczej na korytarzu przy klatkach schodowych (3szt)
Parter:
– jedna jednostka gaśnicza w holu głównym
– jedna jednostka gaśnicza w korytarzy Segmentu 1 przy windzie,
– po jednej jednostce gaśniczej umieszczonej na korytarzach przy klatkach
schodowych w Segmencie 2 (3szt)
– jedna jednostka gaśnicza w kuchni – grupa pożarów F
Piętro I:
– jedna jednostka gaśnicza w korytarzu Segmentu 1 przy windzie,
schodowych (3szt.)
– jedna jednostka gaśnicza przy zakładzie diagnostyki obrazowej
Piętro II:
– jedna jednostka gaśnicza w korytarzy przy klatce schodowej
22
schodowych (3szt.)
Piętro III (Poddasze) :
– trzy jednostki gaśnicze w pomieszczeniach technicznych
Budynek B
Piwnice:
– po jednej jednostce gaśniczej przy wejściu na każdą klatkę schodową (3szt)
– dwie jednostki gaśnicze rozmieszczone równomiernie na korytarzu łączącym
segment „A” i „B”
segment „B” i „C”
Parter:
Piętro I:
Piętro II:
23
Piętro III :
– jedna jednostka gaśnicza przy wejściu do kaplicy
Piętro IV (Poddasze):
– trzy jednostki gaśnicze w pomieszczeniach technicznych
Gaśnice i agregaty proszkowe cechuje wysoka skuteczność gaśnicza proszków,
opierająca się przede wszystkim na ich działaniu inhibitującym (przerywającym) proces
spalania, będącym reakcją chemiczną. Proszki grupy ABC przeznaczone są do gaszenia
pożarów materiałów stałych, cieczy i gazów palnych oraz urządzeń elektrycznych pod
napięciem. Gaśnice i agregaty proszkowe stosuje się przede wszystkim tam gdzie
zachodzi obawa uszkodzenia materiałów i urządzeń szczególnie cennych, które przy
stosowaniu innych środków gaśniczych, a zwłaszcza wody i piany mogą ulec
zniszczeniu.
Sposób użycia gaśnicy proszkowej: wyciągnąć zawleczkę, nacisnąć dźwignię
zaworu, skierować strumień środka gaśniczego do ogniska pożaru.
24
Gaśnice i agregaty śniegowe przeznaczone są do gaszenia w zarodku pożarów
cieczy palnych, gazów (np. metan, propan, acetylen) oraz pożarów instalacji i urządzeń
elektrycznych znajdujących się pod napięciem. Działanie gaśnicze dwutlenku węgla
polega na silnym oziębieniu palących się materiałów oraz zmniejszeniu stopnia
nasycenia mieszaniny palnej tlenem.
Sposób użycia gaśnicy śniegowej: wyciągnąć zawleczkę, nacisnąć dźwignię
zaworu, skierować strumień środka gaśniczego do ogniska pożaru.
Z uwagi na bardzo niską temperaturę gazów wylotowych gaśnicy zabrania się gaszenia
tymi gaśnicami palącej się na człowieku odzieży lub kierowanie prądu gaśniczego w
kierunku człowieka
b. Hydranty wewnętrzne
Hydranty 25 muszą być stosowane w strefach pożarowych zakwalifikowanych
do kategorii zagrożenia ludzi ZL:
•
na każdej kondygnacji budynku wysokiego i wysokościowego, z wyjątkiem
kondygnacji obejmującej wyłącznie strefę pożarową zakwalifikowaną do
kategorii zagrożenia ludzi ZL IV;
•
na każdej kondygnacji budynku innego niż tymczasowy, niskiego i
średniowysokiego:
o w
strefie
pożarowej
o
powierzchni
przekraczającej
200m2;
zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V;
o w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii ZLIII:
25
powierzchni przekraczającej 200m2 w budynku średniowysokim, przy
czym jeżeli jest to strefa pożarowa obejmująca tylko pierwszą
kondygnację nadziemną, a nad nią znajdują się wyłącznie strefy pożarowe
ZL IV, jedynie wtedy, gdy powierzchnia tej strefy pożarowej przekracza
1000m2;
powierzchni przekraczającej 1000m2 w budynku niskim.
Hydranty 52 muszą być stosowane:
•
w strefie pożarowej produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia
ogniowego przekraczającej 500MJ/m2 i powierzchni przekraczającej 200m2;
•
w strefie pożarowej produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia
ogniowego nieprzekraczającej 500MJ/m2, w której znajduje się pomieszczenie o
powierzchni
przekraczającej
100m2
i
gęstości
obciążenia
ogniowego
przekraczającej 1000MJ/m2;
•
przy wejściu do pomieszczeń magazynowych lub technicznych o powierzchni
przekraczającej 200m2 i gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej
500MJ/m2, usytuowanych w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii
zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, znajdującej się w budynku niskim
albo średniowysokim.
Minimalna wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy wynosi:
•
dla hydrantu 25 – 1dm3/s;
•
dla hydrantu 52 – 2,5dm3/s.
Ciśnienie na zaworze odcinającym hydrantu wewnętrznego powinno zapewniać
wydajność określoną powyżej dla danego rodzaju hydrantu wewnętrznego, z
uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy prądownicy, i być nie mniejsze niż
0,2MPa.
Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa powinna zapewniać możliwość
jednoczesnego poboru wody na jednej kondygnacji budynku lub w jednej strefie
pożarowej z:
•
jednego hydrantu wewnętrznego – w budynku niskim lub średniowysokim,
jeżeli powierzchnia strefy pożarowej nie przekracza 500m2;
26
•
dwóch
sąsiednich
hydrantów
wewnętrznych
lub
dwóch
sąsiednich
zaworów 52 – w budynkach niewymienionych w powyżej oraz w budynkach
wysokim z jedną klatką schodową.
Instalacja hydrantowa wykonana jako nawodniona z rur stalowych ocynkowanych.
Zabudowano po 3 hydranty szafkowe 25 z wężami półsztywnymi o długości 30 m przy
klatkach schodowych na każdej kondygnacji. Hydranty obejmujące całą powierzchnię
chronionego obiektu. Zawory hydrantowe zabudowane na wysokości 1,35 m.
Przewidziano minimalną wydajność dla hydrantu 25 co najmniej 1,0 dm3/s. Instalacja
wodociągowa zapewnia możliwość jednoczesnego poboru wody z dwóch sąsiednich
hydrantów
c. Hydranty zewnętrzne
Zapewnienie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego
gaszenia pożaru jest wymagane dla jednostek osadniczych o liczbie mieszkańców
przekraczającej 100 osób, niestanowiących zabudowy kolonijnej, a także znajdujących
się w ich granicach budynków użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz
obiektów budowlanych produkcyjnych i magazynowych.
W przypadku, jeżeli w budynku użyteczności publicznej lub w jednej ze stref
pożarowych tego budynku znajdują się pomieszczenia o charakterze magazynowym,
wymagana ilość wody do celów przeciwpożarowych może być obliczana zgodnie z
zasadami jak dla ster produkcyjno magazynowych zgodnie z poniższą tabelą, przy czym
za powierzchnię strefy pożarowej przyjmuje się łączną powierzchnie pomieszczeń i
przestrzeni magazynowych, przyjmując dla całego budynku większe z wymagań.
27
Tabela 1. Wymagana ilość wody do celów przeciwpożarowych dla obiektów
budowlanych produkcyjnych i magazynowych, służąca do zewnętrznego gaszenia
pożaru.
Gęstość
obciążenia
ogniowego
[MJ/m2]
Powyżej
-------200
500
1000
2000
4000
Do
200
500
1000
2000
4000
------
Powierzchnia strefy pożarowej
Powyżej
------
500
1000
2000
3000
4000
Do
500
1000
2000
3000
4000
5000
10
10
10
10
20
20
Wydajność wodociągu [dm3/s]
10
10
10
15
10
10
20
20
10
20
20
30
20
20
30
30
20
30
30
40
30
30
40
40
5000
-------
15
20
30
40
40
50
20
30
40
40
50
60
Hydranty zewnętrzne umieszcza się wzdłuż dróg i ulic oraz przy ich
skrzyżowaniach, przy zachowaniu odległości do 15m od zewnętrznej krawędzi jezdni
drogi lub ulicy oraz w odległości w przedziale między 5m a 75m od chronionego
budynku.
Miejsce usytuowania hydrantów zewnętrznych należy oznakować znakami
zgodnymi z Polskimi Normami oraz co najmniej raz w roku poddawać przeglądom i
konserwacji przez właściciela sieci wodociągowej przeciwpożarowej.
Sieć wodociągowa miejska zapewnia zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia
pożaru.
Na terenie Centrum Pediatrii znajduję się 3 hydranty zewnętrzne – 2 nadziemne i 1
podziemny.
d. System Sygnalizacji Pożaru
Centrala systemu sygnalizacji pożaru znajduje się w pomieszczeniu
portierni gdzie jest obsługiwana jest do godziny 21.00, natomiast po tej godzinie
sygnalizator dźwiękowy informuje o zagrożeniu pracowników izby przyjęć.
Zastosowany system sygnalizacji pożaru zapewnia pełną ochronę obiektu, co
oznacza że chronione są wszystkie zasadnicze pomieszczenia, za wyjątkiem części
sanitariatów i kanałów wentylacyjnych.
28
Zastosowano
instalacje
adresowalną,
pętlową
gwarantującą
wysoką
niezawodność i jakość funkcjonowania, pracującą w układzie dialogowym. Steruje ona
urządzeniami wykonawczymi.
Pomieszczenia jako podstawową chronione są czujką dymu, przydatną do
wykrywania wszystkich rodzajów pożarów od TF1 do TF5. W pomieszczeniach
technicznych i przestrzeniach międzystropowych zainstalowano czujki optyczne dymu,
a pomieszczenia, podobnie jak drogi ewakuacyjne, chronione są czujkami dymowymi.
W całym budynku, zgodnie z zasadami projektowania rozmieszczono ręczne
ostrzegacze pożarowe (ROP). Centralkę sygnalizacji pożaru zlokalizowano w
pomieszczeniu portierni, które jest chronione czujką i ręcznym ostrzegaczem
pożarowym. W pomieszczeniu tym powinien zawsze znajdować się szczegółowy plan
budynku, umożliwiający obsłudze szybką lokalizację pożaru.
System pożarowy oprócz detekcji wyposażono w moduły monitorująco –
sterujące umożliwiające spełnienie następujących funkcji związanych ze sterowaniami i
nadzorem instalacji bezpieczeństwa obiektu współpracujących podczas pożaru z
systemem sygnalizacji pożaru:
•
zamkniecie klap pożarowych na kanałach wentylacyjnych (przy przejściach
wentylacji przez strefy pożarowe) wraz z ich monitoringiem;
•
wyłączenie centrali wentylacji ogólnej budynku podczas pożaru;
•
uruchomienie poprzez centrale oddymiania klap oddymiających klatki
schodowe;
W zainstalowanym systemie zaprogramowano dwa stopnie alarmowania:
•
Alarm I stopnia wywołany przez czujkę automatyczna, przeznaczony wyłącznie
dla obsługi, sygnalizowany wewnętrznym brzęczkiem centralki SAP, którego
odebranie powinno być potwierdzone przez obsługę w czasie T1 trwającym np.
30 sekund.
•
Niepotwierdzony alarm I stopnia przechodzi automatycznie w alarm II stopnia.
•
Po potwierdzeniu odebrania alarmu I stopnia (przyciskiem POTWIERDZENIE
na centrali obsługa powinna dokonać rozpoznanie zagrożenia w czasie T2
nieprzekraczającym 3 – 5 minut. Przed upływem czasu T2 w przypadku nie
wykrycia zagrożenia alarm może być skasowany na panelu obsługi centralki
przyciskiem KASOWANIE.
29
•
Po upływie czasu T2 alarm I stopnia przechodzi automatycznie w alarm II
stopnia
(pełny,
pożarowy),
podczas
którego
następuje
automatyczne
wysterowanie sygnalizacji akustycznej i wszystkich urządzeń współpracujących
z systemem SAP podczas pożaru.
•
Użycie ręcznego ostrzegacza pożarowego powoduje natychmiastowe przejście
systemu w stan alarmu II stopnia.
e. System Oddymiania
Zastosowano rozwiązania, które pozwalają na automatyczne i ręczne sterowanie
oddymianiem przy pomocy central oddymiania otwierających klapy oddymiające w
stropie klatek schodowych za pomocą siłowników elektrycznych montowanych przy
każdej z klap. Centrala SSP po przyjęciu sygnału z systemu sygnalizacji pożaru
uruchomia siłowniki elektryczne, które otwierają klapy oddymiające zamontowane w
dachu.
W budynku oddymianiem grawitacyjnym objęte są następujące strefy:
•
Wszystkie klatki schodowe w strefie pożarowej,
Każda centrala oddymiania wyposażona jest w zasilanie awaryjne w postaci
akumulatorów umieszczonych wewnątrz obudowy centrali.
Ręczne uruchamianie alarmowej procedury sterowania centralami oddymiania
grawitacyjnego następuje w skutek pojawienia się sygnału z przycisków oddymiania.
Przyciski oddymiania uruchamiane są ręcznie przez osobę, która wykryła obecność
dymu.
Ręczne przyciski oddymiania w klatkach schodowych zamontowano na biegach
klatek schodowych, na każdej kondygnacji. Zamykanie klap i kasowanie stanu
alarmowego realizowane jest z przycisków oddymiania i wymaga interwencji
człowieka.
Na klatkach schodowych zastosowano poliwęglanowe klapy dymowe z
siłownikami elektrycznymi. Zapewniono ich otwieranie samoczynne, poprzez system
sygnalizacji pożaru oraz ręczne, przyciskami dostępnymi ze spoczników na parterze i
piętrach.
W obiekcie napowietrzanie klatek schodowych następuje w dwojaki sposób:
automatycznie oraz ręcznie. W klatkach schodowych segmentu B napowietrzanie
następuje automatycznie poprzez okna napowietrzające wyposażone w siłowniki
30
elektryczne. Natomiast w segmencie A napowietrzanie następuje poprzez ręczne
otwarcie drzwi wyjściowych z klatek schodowych.
!!!Uwaga!!!
W przypadku pojawienia się dymu w klatkach schodowych drzwi wejściowe
powinny zostać otwarte ręcznie przez pracowników ochrony i zablokowane w
pozycji otwartej, celem zapewnienia odpowiedniego napływu powietrza
umożliwiającego prawidłowe oddymianie.
f. Instalacja awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego
Jeżeli w obiekcie w wyniku zaniku napięcia na zasilaniu podstawowym może
dojść do zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, należy zastosować awaryjne oświetlenie
bezpieczeństwa i ewakuacyjne.
W
budynku
szpitala
wykonano
instalację
oświetlenia
ewakuacyjnego
obejmującą swoim zasięgiem cały obiekt, tzn. dotyczy to dróg ewakuacyjnych,
pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz miejsc przy każdych drzwiach
wyjściowych na zewnątrz obiektu.
Oświetlenie awaryjne zaprojektowano i wykonano zgodnie z wymaganiami
Polskich Norm i przepisów wykonawczych w zakresie oświetlenia awaryjnego w tym
PN EN 1838. W zakresie oświetlenia awaryjnego budynku zastosowano oświetlenie
ewakuacyjne, oświetlenie dróg ewakuacyjnych oraz oświetlenie ewakuacyjne
kierunkowe z podświetlanymi znakami kierunkowymi.
Zapewniono natężenie oświetlenia ewakuacyjnego wynoszące minimum 1lx na
poziomie posadzki, załączane do 2 sekund od zaniku zasilania z jednogodzinnym
czasem działania opraw. Zastosowano instalacje z centralką nadzorującą sprawność
opraw, zainstalowaną w portierni.
g. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu
Z uwagi na przekroczenie kubatury budynku ponad wymaganą wartość
maksymalną 1000m3, obiekt wyposażony został w przeciwpożarowy wyłącznik prądu.
Pod pojęciem przeciwpożarowego wyłącznika prądu rozumie się wyłącznik odcinający
dopływ prądu do wszystkich obwodów, poza zasilającymi instalacje i urządzenia,
których funkcjonowanie jest niezbędne w trakcie pożaru.
31
Miejsce lokalizacji przeciwpożarowego wyłącznika prądu przedstawiono na
planie graficznym obiektu w niniejszej instrukcji.
h. Częstotliwość i zakres przeglądów technicznych oraz czynności
konserwacyjnych
Pod pojęciem urządzenia przeciwpożarowego należy rozumieć urządzenia (stałe
lub półstałe, uruchamiane ręcznie lub samoczynnie) służące do zapobiegania powstaniu,
wykrywania, zwalczania pożaru lub ograniczania jego skutków, a w szczególności: stałe
i półstałe urządzenia gaśnicze i zabezpieczające, urządzenia inertyzujące, urządzenia
wchodzące w skład dźwiękowego systemu ostrzegawczego i systemu sygnalizacji
pożarowej, w tym urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, urządzenia odbiorcze alarmów
pożarowych i urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych, instalacje oświetlenia
ewakuacyjnego, hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe, hydranty zewnętrzne,
pompy w pompowniach przeciwpożarowych, przeciwpożarowe klapy odcinające,
urządzenia oddymiające, urządzenia zabezpieczające przed powstaniem wybuchu i
ograniczające jego skutki, kurtyny dymowe oraz drzwi, bramy przeciwpożarowe i inne
zamknięcia
przeciwpożarowe,
jeżeli
są
wyposażone
w
systemy
sterowania,
przeciwpożarowe wyłączniki prądu oraz dźwigi dla ekip ratowniczych.
Urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie powinny być wykonane zgodnie z
projektem uzgodnionym pod względem ochrony przeciwpożarowej przez rzeczoznawcę
do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, a warunkiem dopuszczenia do ich
użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla danego urządzenia prób i badań,
potwierdzających prawidłowość ich działania.
Urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice powinny być poddawane przeglądom
technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w
Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej
dokumentacji techniczno - ruchowej oraz instrukcjach obsługi. Przeglądy techniczne i
czynności konserwacyjne, powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny
z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.
32
Urządzenia przeciwpożarowe powinny posiadać aprobaty techniczne i
certyfikaty zgodności potwierdzające możliwość stosowania ich w ochronie
przeciwpożarowej.
9. Sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia
a. Zasady alarmowania jednostek straży pożarnej
Osoba, która zauważy pożar lub inne zagrożenie obowiązana jest niezwłocznie
zawiadomić osoby znajdujące się w strefie zagrożenia a następnie zaalarmować straż
pożarną. W zależności od sytuacji oraz miejsca, w którym powstał pożar lub miejscowe
zagrożenie powiadomić należy policję i pogotowie ratunkowe. W przypadku powstania
pożaru należy w pierwszej kolejności ewakuować osoby znajdujące się bezpośrednio w
zagrożonej strefie a następnie zaalarmować straż pożarną nr tel. 998 podając:
•
co się pali (rodzaj obiektu, pomieszczenia);
•
dokładny adres (miejscowość, ulica, nr);
•
czy są zagrożeni ludzie (ilość osób przebywających w obiekcie, czy zachodzi
konieczność przeprowadzenia ewakuacji);
•
nr tel. z którego się alarmuje i swoje nazwisko (należy upewnić się, czy
dyspozytor przyjął zgłoszenie o zdarzeniu).
W tym momencie dyspozytor stanowiska kierowania straży pożarnej podejmie
dysponowanie jednostek PSP. Po wykonaniu tej czynności dyspozytor może chcieć
ustalić wszelkiego rodzaju okoliczności zdarzenia, dlatego osoba zgłaszająca powinna
czekać na dalszy tok rozmowy. Zgłoszenie zdarzenia kończy się stwierdzeniem
dyspozytora o wysłaniu jednostek. Pracownicy Służb Ochrony lub inni wyznaczeni
przez kierownika obiektu są zobowiązani do właściwego kierowania przybyłych
jednostek straży pożarnej do miejsca zdarzenia.
W razie potrzeby należy alarmować:
•
Policję, tel. 997 lub 32 292 18 81;
•
pogotowie ratunkowe, tel. 999 lub 32 363 60 21;
•
pogotowie gazowe, tel. 992 lub 32 266 33 56;
•
pogotowie energetyczne, tel. 991 lub 32 292 16 97;
•
pogotowie wodno - kanalizacyjne, tel. 994 lub 32 292 51 98.
Do zaalarmowania straży pożarnej można wyznaczyć również inną osobę,
jednak nie należy wysyłać osób młodocianych, lub osób zdenerwowanych. Osobę, która
33
ma zaalarmować straż pożarną należy w sposób jednoznaczny wskazać i zobowiązać do
wykonania tej czynności. Zrzucenie tego obowiązku na bliżej nieokreśloną grupę lub
ogół znajdujących się na miejscu zdarzenia ludzi może spowodować tylko
przeświadczenie, iż ktoś tą czynność wykonał lub wykonuje, a w efekcie okazuje się, że
nikt tego nie zrobił.
b. Zasady postępowania pracowników do czasu przybycia straży
pożarnej
Równocześnie z alarmowaniem straży pożarnej należy przystąpić do akcji
ratowniczo – gaśniczej przy użyciu sprzętu gaśniczego będącego na wyposażeniu
obiektu. Podejmując działania zmierzające do usunięcia zagrożenia należy zachować
następującą kolejność:
•
udzielić pomocy poszkodowanym i zagrożonym;
•
wyłączyć urządzenia, prąd elektryczny;
•
nie otwierać drzwi i okien bez uzasadnionej potrzeby.
Należy również pamiętać, że działania ewakuacyjne mają pierwszeństwo przed
działaniami gaśniczymi. Do czasu przybycia jednostki ratowniczo - gaśniczej
działaniami kieruje właściciel, zarządca obiektu lub osoba najbardziej opanowana i
energiczna. Pozostałe osoby obowiązane są podporządkować się bez zastrzeżeń
rozkazom osoby, która objęła kierownictwo i ściśle wykonywać jej polecenia. W
przypadku konieczności przeprowadzenia ewakuacji osób przebywających w budynku
przed przybyciem jednostek straży pożarnych właściciel, zarządca budynku lub osoba
przez niego upoważniona ogłasza ewakuację budynku lub pomieszczeń.
Dla uniknięcia lub zmniejszenia niebezpieczeństwa w czasie prowadzenia akcji
ratowniczej należy stosować następujące zasady:
•
działać z największą rozwagą i ostrożnością, zwłaszcza przy prowadzeniu
rozpoznania;
•
wykorzystywać wszelkie dostępne zasłony, ochrony naturalne i sztuczne;
•
nie wpuszczać ludzi do wnętrza bezpośrednio zagrożonych obiektów lub ich
części;
•
w miarę możliwości każdą czynność ratowniczą wykonywać siłami co najmniej
dwóch ludzi, wzajemnie się ubezpieczających.
34
Po zawiadomieniu straży pożarnej należy wyznaczyć osobę „przewodnika”,
który będzie oczekiwał przy obiekcie (lub na drodze dojazdowej) przybycia straży i
doprowadzi ją na miejsce zdarzenia, wskazując po drodze miejsca czerpania wody. W
chwili przybycia straży pożarnej osoba dotychczas kierująca pracami ratowniczymi ma
obowiązek poinformować dowódcę przybyłej jednostki ratowniczo - gaśniczej o
dotychczasowym przebiegu akcji i wydanych zarządzeniach oraz podporządkować się
jego rozkazom, podając fakt przekazania kierownictwa akcji do wiadomości wszystkim
biorącym w niej udział. Przybycie straży pożarnej nie zwalnia pracowników od dalszej
pracy w zakresie zwalczania pożaru oraz ewakuacji ludzi i mienia, które to czynności
należy wykonywać ściśle w myśl poleceń kierującego akcją ratowniczo - gaśniczą. W
czasie prowadzenia akcji wszyscy obowiązani są zachować spokój i rozwagę. Jeżeli
kierownictwo akcji uzna udział osób trzecich za zbędny, należy usunąć się w takie
miejsce, aby nie przeszkadzać jednostkom straży pożarnej w jej pracy.
Osoby korzystające z obiektu mogące samodzielnie się poruszać powinny
spokojnie, bez stwarzania paniki opuścić zagrożony rejon kierując się na drogi
ewakuacyjne zgodnie z ich oznakowaniem. Są one zobowiązane również do udzielenia
pomocy przy ewakuacji osób niepełnosprawnych do rejonów niezagrożonych pożarem
o ile będą takie znajdowały się w obiekcie.
c. Zasady współpracy i współdziałania z kierującym akcją ratowniczo –
gaśniczą
Obowiązki kierownika obiektu lub innej wyznaczonej osoby:
•
nawiązanie ścisłej współpracy z dowódcą akcji ratowniczo – gaśniczej z chwilą
przybycia jednostek straży pożarnej, udostępnienie i wskazanie posiadanych
zapasów wody gaśniczej, środków i sprzętu gaśniczego, środków łączności i
transportu;
•
przekazanie informacji o liczbie osób ewakuowanych i ewentualnych osobach
zaginionych;
•
wskazanie
najbardziej
zagrożonych
miejsc
mogących
być
przyczyną
najwyższym
znaczeniu
gwałtownego rozszerzenia się pożaru;
•
wskazanie
pomieszczeń
lub
budynków
o
technologicznym i majątkowym;
35
•
utrzymanie stałego kontaktu z dowódcą akcji w celu udzielenia wszelkiej
potrzebnej pomocy, a przy szczególnym zagrożeniu wspólnie ustalić metody
walki z pożarem, dostosowane do zagrożenia wynikającego z charakteru
palności składowanych materiałów.
Podstawowym obowiązkiem każdego pracownika obiektu oraz osób z zewnątrz,
biorących czynny udział w akcji ratowniczo – gaśniczej jest bezwzględne
podporządkowanie się i wykonywanie wszelkich poleceń dowódcy akcji ratowniczo –
gaśniczej z jednostki straży pożarnej.
d. Zabezpieczenie miejsca działań ratowniczych przed ponownym
wystąpieniem zagrożenia
Zadania właściciela lub użytkownika obiektu nie kończą się z chwilą
opanowania i zlikwidowania ognia. Po każdym pożarze należy niezwłocznie przystąpić
do uzupełniania sprzętu gaśniczego i zużytych urządzeń przeciwpożarowych.
Likwidacja źródła zagrożenia i zakończenie działań ratowniczych wiąże się z
koniecznością wykonania szeregu czynności mających na celu szczegółową kontrolę
terenu działań w związku z możliwością występowania ukrytych źródeł zagrożenia oraz
jego zabezpieczenia przed możliwością ponownego ich wystąpienia. Zakres tych
czynności każdorazowo określany jest przez dowódcę Państwowej Straży Pożarnej w
formie protokołu przekazania terenu działań ratowniczych zgodnie z Rozporządzeniem
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie szczegółowych zasad
organizacji krajowego systemu ratowniczo – gaśniczego. Wykonanie tego zakresu
czynności stanowi obowiązek właściciela, zarządcy, administratora obiektu lub innej
osoby przejmującej teren działań. Do najważniejszych czynności należą z kolei:
•
dokładna kontrola miejsca pożaru;
•
zabezpieczenie pogorzeliska poprzez usunięcie lub zabezpieczenie wszelkich
elementów konstrukcyjnych grożących zawaleniem lub wypadkiem;
•
ustalenie warunków użytkowania wszelkiego rodzaju urządzeń;
•
zorganizowanie dozoru i obserwacji pogorzeliska przynajmniej do czasu
zakończenia ustalania przyczyn pożaru.
36
10. Sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym
Prace niebezpieczne pod względem pożarowym, są to wszelkie czynności
prowadzone w budynkach i poza nimi, które w sposób szczególny zagrażają, przez
możliwość powstania pożaru lub wybuchu, np. czynności związane z użyciem
otwartego ognia. Prace niebezpieczne pożarowo, prowadzone poza wyznaczonym na
stałe do tego celu miejscem jak prace remontowo - budowlane związane z użyciem
otwartego ognia, prowadzone wewnątrz obiektów, na przyległych do niego terenach
oraz placach składowych, a także wszelkie prace remontowo – budowlane wykonywane
w strefach zagrożonych wybuchem należy prowadzić w sposób uniemożliwiający
powstanie pożaru lub wybuchu.
Najczęściej prowadzone prace niebezpieczne pożarowo to wszelkie prace z
otwartym ogniem, podczas których występuje iskrzenie lub nagrzewanie, np.:
•
spawanie, cięcie gazowe i elektryczne;
•
podgrzewanie lepiku, smoły, itp.;
•
rozniecanie ognisk;
•
używanie materiałów pirotechnicznych;
•
oraz wszelkie prace związane ze stosowaniem cieczy, gazów i pyłów, przy
których mogą powstawać mieszaniny wybuchowe, np.:
o przygotowanie do stosowania gazów, cieczy i pyłów;
o stosowanie cieczy do malowania, lakierowania, klejenia, mycia,
nasycania;
o usuwanie pozostałości ww. substancji ze stanowisk pracy.
a. Ogólne zasady zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem
pożarowym
Przed rozpoczęciem prac niebezpiecznych pod względem pożarowym,
mogących powodować bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru lub
wybuchu, właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu:
•
ocenia zagrożenie pożarowe w miejscu, w którym prace będą wykonywane;
•
ustala rodzaj przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie do powstania i
rozprzestrzeniania się pożaru lub wybuchu;
•
wskazuje osoby odpowiedzialne za odpowiednie przygotowanie miejsca pracy,
za przebieg oraz zabezpieczenie miejsca po zakończeniu pracy;
37
•
zapewnia wykonywanie prac wyłącznie przez osoby do tego upoważnione,
posiadające odpowiednie kwalifikacje;
•
zaznajamia
osoby
wykonujące
prace
z
zagrożeniami
pożarowymi
występującymi w rejonie wykonywania prac oraz z przedsięwzięciami mającymi
na celu niedopuszczenie do powstania pożaru lub wybuchu.
Przy wykonywaniu prac niebezpiecznych pożarowo, należy:
•
zabezpieczyć przed zapaleniem materiały palne występujące w miejscu
wykonywania prac oraz w rejonach przyległych, w tym również elementy
konstrukcji budynku i znajdujące się w nim instalacje techniczne;
•
prowadzić prace niebezpieczne pod względem pożarowym w pomieszczeniach
lub przy urządzeniach zagrożonych wybuchem lub w pomieszczeniach, w
których wcześniej wykonywano inne prace związane z użyciem łatwo palnych
cieczy lub palnych gazów, jedynie wtedy, gdy stężenie par cieczy lub gazów w
mieszaninie z powietrzem w miejscu wykonywania prac nie przekracza 10% ich
dolnej granicy wybuchowości;
•
mieć w miejscu wykonywania prac sprzęt umożliwiający likwidację wszelkich
źródeł pożaru;
•
po zakończeniu prac poddać kontroli miejsce, w którym prace były
wykonywane, oraz rejony przyległe;
•
używać do wykonywania prac wyłącznie sprzętu sprawnego technicznie i
zabezpieczonego przed możliwością wywołania pożaru.
b. Przygotowanie pomieszczeń do prowadzenia prac niebezpiecznych
pożarowo
Przygotowanie pomieszczeń do prowadzenia prac niebezpiecznych pożarowo
polega na:
•
oczyszczeniu pomieszczeń lub miejsc, gdzie będą wykonywane prace z
wszelkich palnych materiałów i zanieczyszczeń;
•
odsunięciu na bezpieczną odległość od miejsca prowadzenia prac wszelkich
przedmiotów palnych i niepalnych w opakowaniach palnych;
38
•
zabezpieczeniu przed działaniem np. odprysków spawalniczych materiałów
palnych, których usunięcie na bezpieczną odległość nie jest możliwe, przez ich
osłonięcie np. arkuszami blachy, płytami gipsowymi, itp.;
•
sprawdzeniu, czy znajdujące się w sąsiednich pomieszczeniach materiały lub
przedmioty podatne na zapalenie wskutek rozprysków spawalniczych nie
wymagają zastosowania lokalnych zabezpieczeń;
•
uszczelnieniu materiałami niepalnymi wszelkich przelotowych otworów
instalacyjnych, kablowych, wentylacyjnych itp. znajdujących się w pobliżu
miejsca prowadzenia prac;
•
zabezpieczeniu
przed
rozpryskami
spawalniczymi
lub
uszkodzeniami
mechanicznymi kabli, przewodów elektrycznych oraz instalacyjnych z palną
izolacją, o ile znajdują się w zasięgu zagrożenia powodowanego pracami
niebezpiecznymi;
•
sprawdzeniu, czy w miejscach planowanych prac lub w pomieszczeniach
sąsiednich nie prowadzono w ostatnim czasie prac malarskich lub innych przy
użyciu substancji łatwo zapalnych;
•
przygotowaniu w miejscu wykonywania prac m.in. napełnionych wodą
metalowych pojemników na rozgrzane odpadki powstałe w wyniku prowadzenia
prac oraz niezbędnego sprzętu gaśniczego i sprzętu pomiarowego np. do
pomiaru stężeń par i gazów palnych w rejonie prowadzenia prac;
•
zapewnieniu stałej drożności wyjść ewakuacyjnych z miejsc prowadzenia prac
niebezpiecznych pożarowo.
c. Obowiązki osób nadzorujących przebieg prac niebezpiecznych
pożarowo
Osoba, która została upoważniona do sprawowania nadzoru nad przebiegiem
prac pożarowo niebezpiecznych powinna w szczególności:
•
znać obowiązujące przepisy przeciwpożarowe oraz nadzorować przestrzeganie
tych przepisów przez podległych pracowników;
•
dopilnować, aby przed przystąpieniem do prac niebezpiecznych pożarowo
wykonane zostały wszystkie zalecenia w zakresie zabezpieczenia obiektu,
pomieszczeń, stanowisk, przewidziane w protokole prac lub zezwoleniu na ich
przeprowadzenie;
39
•
sprawdzać
zabezpieczenie
przeciwpożarowe
stanowisk
prac
pożarowo
niebezpiecznych oraz wydawać polecenia gwarantujące natychmiastową
likwidację stwierdzonych niedociągnięć;
•
wstrzymać
prace
z
chwilą
stwierdzenia
sytuacji
stwarzających
niebezpieczeństwo powstania pożaru, do czasu usunięcia występujących
nieprawidłowości;
•
brać udział w kontroli stanowisk, pomieszczeń lub budynku po zakończeniu
prac niebezpiecznych pożarowo.
d. Szczegółowe zasady zabezpieczenia ppoż. prac spawalniczych
Przed przystąpieniem do prac spawalniczych a także do wszelkich czynności z
użyciem otwartego ognia należy w sposób szczególny zwrócić uwagę na sytuacje
opisane poniższymi ilustracjami.
Palne materiały, których usunięcie poza zasięg rozprysków spawalniczych jest
niemożliwe, osłaniamy w sposób gwarantujący bezpieczeństwo: 1 – ekran z blachy, 2 –
koc gaśniczy.
40
Spawane przewody, części maszyn i urządzeń oraz elementy konstrukcji budowlanych
stykające się z materiałami palnymi lub przebiegające w pobliżu nich należy skutecznie
chłodzić:
1
–
przewód
doprowadzający
wodę,
2
–
zwoje
sznura
z włókna niepalnego, 3 – koc gaśniczy.
Wszystkie otwory i szczeliny prowadzące do sąsiednich pomieszczeń i pozostające w
zasięgu rozprysków spawalniczych powinny być uszczelnione za pomocą niepalnego
materiału.
41
Z izolowanych rurociągów, na których prowadzi się prace spawalnicze, należy usunąć
izolację cieplną na odcinku gwarantującym bezpieczeństwo, a w razie potrzeby
(izolacja łatwopalna) chłodzić skutecznie np. sposobem pokazanym na rysunku: 1 –
przewody doprowadzające wodę, 2 – zwoje sznura z włókna niepalnego.
Elementy instalacji rozgrzewające się przy spawaniu bezpośrednio od płomienia lub na
drodze przewodnictwa cieplnego, stykające się z materiałami palnymi, należy
zdemontować lub skutecznie chłodzić: 1 – palna ścianka, 2 – niepalna wykładzina,
3 –haki podtrzymujące instalację.
42
Sposób prawidłowego spawania elementu metalowego konstrukcji przechodzącego
przez drewniany strop: 1 – drewniany strop, 2 – szczeliwo z materiału niepalnego, 3 –
materiał niepalny (np. koc gaśniczy).
Cięte lub spawane pojemniki, mogące zawierać gazy lub pary cieczy palnych, należy
przed przystąpieniem do prac wypełnić gazem obojętnym,: 1 – łapaczka iskier,
2 – woda, 3 – przewód doprowadzający gazy do wnętrza pojemnika.
43
Niewielkie pojemniki, mogące zawierać palne gazy lub pary cieczy palnych,
zabezpieczamy skutecznie przed zapaleniem lub wybuchem napełniając je wodą.
Po zakończeniu prac spawalniczych w budynku, w pomieszczeniu należy:
•
przeprowadzić dokładną kontrolę w rejonie spawania i pomieszczeniach
sąsiednich, celem ustalenia:
o czy nie pozostawiono tlących się lub żarzących cząstek na stanowisku
pracy lub w pomieszczeniu przyległym;
o czy nie występują oznaki tlenia się materiałów bądź inne wskazujące na
możliwość zaistnienia pożaru;
o czy został zdemontowany sprzęt spawalniczy, wyłączony ze źródeł
zasilania
i
dostatecznie
zabezpieczony
przed
dostępem
osób
postronnych;
•
w budynkach niebezpiecznych pod względem pożarowym bądź posiadających
palne elementy konstrukcyjne należy kontrolę wyżej wymienionych ponowić po
upływie dwóch, czterech, a następnie ośmiu godzinach od czasu zakończenia
prac spawalniczych, wyjątek stanowią sytuacje określone inaczej i zapisane w
czasowym zezwoleniu na pracę z otwartym ogniem.
44
11. Warunki i organizacja ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich
sprawdzania
a. Wytyczne prowadzenia skutecznej ewakuacji
Istotą bezpiecznej ewakuacji jest jej rozpoczęcie w odpowiednim momencie i w
sposób odpowiednio zorganizowany. Decyzję o rozpoczęciu ewakuacji podejmuje
właściciel, kierownik lub zarządca obiektu lub w razie jego nieobecności upoważniona
osoba, która posiada odpowiednie predyspozycje i kompetencje.
Decyzję o ewakuacji należy podejmować w sytuacji bezpośredniego zagrożenia
życia i zdrowia osób przebywających w obiekcie, a w szczególności:
•
powstania pożaru lub silnego zadymienia;
•
w przypadku zauważenia dymu rozprzestrzeniającego się po obiekcie bez
możliwości stwierdzenia jego źródła;
•
w każdej sytuacji, kiedy istnieje realne prawdopodobieństwo gwałtownego
rozprzestrzeniania się pożaru i odcięcia dróg ewakuacyjnych.
Prowadzenie ewakuacji nie jest konieczne w przypadku, kiedy źródło ognia
zostało zlokalizowane, obejmuje niewielką powierzchnię, a jego likwidacja możliwa
jest przy użyciu gaśnic lub innego sprzętu przeciwpożarowego będącego na
wyposażeniu obiektu. W takiej sytuacji konieczne jest podjęcie zdecydowanych działań
w celu ugaszenia pożaru, jednak bez elementów sprzyjających powstaniu paniki.
Podejmując decyzję o ewakuacji należy:
•
przekazać ją w sposób spokojny, a jednocześnie nakazujący i sugestywny,
zdecydowany aby nie doprowadzić do powstania paniki;
•
w pierwszej kolejności należy ewakuować osoby z pomieszczeń, w których
powstał pożar i z pomieszczeń bezpośrednio zagrożonych jego rozwojem;
•
określić i wskazać drogi ewakuacyjne;
•
ustalić liczbę osób do ewakuacji oraz uzyskać informację o stanie zdrowia osób
ewakuowanych.
Upewnić
się,
że
nikt
nie
pozostał
w
zagrożonym
pomieszczeniu;
•
nie należy dopuścić do ewakuacji przebiegającej przypadkowo i chaotycznie;
•
ewakuację
należy
przeprowadzać
przy
wykorzystaniu
odpowiednio
oznakowanych dróg ewakuacyjnych, a w skrajnych przypadkach przy
45
wykorzystaniu każdej drogi wyjścia o ile nie zostały one już odcięte przez
płomienie lub dym.
Z chwilą przybycia jednostek ratowniczych Państwowej Straży Pożarnej lub
innych jednostek ochrony przeciwpożarowej należy bezwzględnie podporządkować się
poleceniom
dowódcy,
który
na
podstawie
odrębnych
przepisów
przejmuje
kierownictwo na czas prowadzenia akcji ratowniczo – gaśniczej.
b. Warunki ewakuacji
Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi powinna zostać zapewniona
możliwość ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej
strefy pożarowej, bezpośrednio lub za pośrednictwem dróg komunikacji ogólnej
służących celom ewakuacji zwanych drogami ewakuacyjnymi.
Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne powinny być zamknięte drzwiami
a drzwi ewakuacyjne z budynku przeznaczonego dla ponad 50 osób powinny otwierać
się na zewnątrz, zatem zgodnie z kierunkiem ewakuacji.
Przy określaniu wymaganej szerokości i liczby przejść, wyjść oraz dróg
ewakuacyjnych, powinno się odnieść do planowanej ilości użytkowników obiektu. W
przypadku
braku
jednoznacznego
określenia
przeznaczenia
lub
sposobu
zagospodarowania przestrzeni i pomieszczeń należy zastosować odpowiednie
przeliczniki. Przyjąć należy 1m2/osobę dla lokali gastronomiczno – użytkowych,
4m2/osobę w pomieszczeniach handlowo – usługowych, 5m2/osobę w pomieszczeniach
administracyjno – biurowych oraz 30m2/osobę w magazynach.
Szerokość przejścia ewakuacyjnego oblicza się proporcjonalnie do liczby osób
dla ewakuacji, których ono służy. Przyjąć należy 0,6m na każde 100 osób, przy czym
wartość ta nie powinna być niższa niż 0,9m. Warunkowo można ją obniżyć do 0,8m, ale
jedynie w sytuacji, gdy przewiduje się ewakuację nie więcej niż 3 osób.
Łączna szerokość drzwi ewakuacyjnych w świetle ościeżnicy, oblicza się
podobnie jak szerokość przejścia ewakuacyjnego przyjmując 0,6m na każde 100 osób,
przy czym minimalna wartość nie powinna być mniejsza niż 0,9m. Również tutaj
warunkowo dopuszcza się zmniejszenie tej szerokości do 0,8m, jeżeli drzwi
ewakuacyjne służą dla nie więcej niż 3 osób i prowadzą na zewnątrz pomieszczenia a
nie są umieszczone na drodze ewakuacyjnej.
46
Obowiązujące przepisy techniczno – budowlane nie dopuszczają do stosowania
na drogach ewakuacyjnych drzwi obrotowych lub podnoszonych. W pozostałych
przypadkach pamiętać należy, że dla drzwi wieloskrzydłowych przynajmniej jedno,
nieblokowalne skrzydło powinno mieć szerokość minimum 0,9m. Podobnie jest w
przypadku jednoskrzydłowych drzwi wahadłowych, natomiast dla drzwi wahadłowych
dwuskrzydłowych powinny być one symetryczne o mieć szerokość jednego skrzydła nie
mniejszą niż 0,6m.
W nowo wznoszonych obiektach, często stosowanym rozwiązaniem są
automatyczne drzwi rozsuwane. Dopuszcza się ich stosowanie na drogach
ewakuacyjnych, bądź jako wyjścia ewakuacyjne pod warunkiem spełnienia dwóch
wymagań: otwierania automatycznego i ręcznego bez możliwości ich blokowania oraz
samoczynnego ich rozsunięcia i pozostania w pozycji otwartej w wyniku
zasygnalizowania pożaru przez system wykrywania dymu lub w przypadku ich awarii.
Stosowane na drogach ewakuacyjnych bramy i ściany przesuwne stanowiące
m.in. element oddzielenia pożarowego, powinny zostać wyposażone w drzwi otwierane
ręcznie lub w bezpośrednim sąsiedztwie powinny być umieszczone inne jednoznacznie
oznakowane drzwi przeznaczone do celów ewakuacji.
Podobnie jak w przypadku szerokości drzwi ewakuacyjnych, również szerokość
poziomych dróg ewakuacyjnych oblicza się proporcjonalnie do ilości osób mogących
przebywać jednocześnie na danej kondygnacji budynku, a zatem również liczby osób,
które w wyniku zagrożenia, będą się tymi drogami poruszać. Przyjmuje się 0,6m na
każde 100 osób, przy założeniu, że minimalna szerokość nie może być mniejsza niż
1,4m. Dopuszcza się warunkowe zmniejszenie szerokości drogi ewakuacyjnej do 1,2m
pod warunkiem, że nie będzie to korytarz przeznaczony dla więcej niż 20 ludzi.
Tabela 2. Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych.
Długość dojścia w [m]
Rodzaj strefy pożarowej
Przy co najmniej
Przy jednym
dojściu
dwóch dojściach1
Z pomieszczeniem zagrożonym
10
40
wybuchem
PM o gęstości obciążenia ogniowego
302
60
Q>500MJ/m2 bez pomieszczenia
zagrożonego wybuchem
PM o gęstości obciążenia ogniowego
602
100
Q≤500MJ/m2 bez pomieszczenia
zagrożonego wybuchem
47
1)
2)
10
40
ZL I, II i V
2
60
30
ZL III
2
60
100
ZL IV
Dla dojścia najkrótszego, przy czym dopuszcza się dla drugiego dojścia długość
większą o 100% od najkrótszego. Dojścia te nie mogą się pokrywać ani
krzyżować.
W tym nie więcej niż 20m na poziomej drodze ewakuacyjnej.
Ostatnim liczbowym parametrem w kontekście rozpatrywania warunków
ewakuacji jest długość dojścia ewakuacyjnego, określanego pospolicie jako droga
ewakuacyjna. Zgodnie z definicją jest to odległość mierzona od wyjścia z
pomieszczenia na drogę ewakuacyjną do wyjścia za zewnątrz budynku lub do innej
bezpiecznej strefy. Długość dojścia ewakuacyjnego liczona jest wzdłuż osi drogi
ewakuacyjnej. Dopuszczalne wartości długości dojścia ewakuacyjnego zawarte są w
tabeli powyższej.
Za równorzędne wyjściu do innej strefy pożarowej, uważa się wyjście do
obudowanej klatki schodowej, zamykanej drzwiami o klasie odporności ogniowej co
najmniej EI30, wyposażonej w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do
usuwania dymu.
Warunki ewakuacji w opisywanym obiekcie uznać należy za poprawne, gdyż zarówno
długości dojść jak i przejść ewakuacyjnych nie są nigdzie przekroczone. Dodatkowym
atutem jest podział obiektu na niezależne strefy pożarowe, co sprawia, że ewentualny
rozwój pożaru z poszczególnych części obiektu na inne jest silnie utrudniony.
Zapewniono wyjścia ewakuacyjne z budynku o szerokości nie mniejszej niż 1,4m,
zamykane drzwiami skrzydłowymi o szerokości skrzydła zasadniczego co najmniej
0,9m, otwierane zgodnie z kierunkiem drogi ewakuacyjnej tj. na zewnątrz budynku.
Wszystkie drzwi z pomieszczeń oraz na drodze ewakuacyjnej przeznaczone do celów
ewakuacji posiadają szerokość w świetle nie mniejszą niż 0,9m z wyjątkiem wyjść na
drodze ewakuacyjnej z klatek schodowych których szerokość jest nie mniejsza niż 1,4m
Szerokości przejść ewakuacyjnych w pomieszczeniach nie mniejsze ni. 1,2m a
szerokość korytarzy nie mniejsza ni. 1,4m.
Szerokość klatek schodowych nie mniejsza niż 1,4m a spoczników 1,5m.
Klatki schodowe posiadają wyjścia na zewnątrz budynku poprzez korytarz obudowany
ścianami o klasie odporności ogniowej REI 60 zamykany drzwiami EI 30 o długości nie
48
większej niż 10m.
Ze względu na brak bezpośrednich wyjść z klatek schodowych
w segmencie B
zapewniono rozwiązania techniczne zapewniające dopływ do klatek powietrza
uzupełniającego w ilości umożliwiającej prawidłowe funkcjonowanie systemu
oddymiania klatek schodowych.
Długości przejść w pomieszczeniach nie przekracza 40 m. A długość dojść
ewakuacyjnych do drzwi wydzielających klatki schodowe jest nie większa niż
10m przy jednym dojściu i 40 m przy wielu dojściach.
Obudowa korytarzy posiada odporność ogniową klasy EI 30.
Ścianki działowe posiadają odporność ogniową klasy EI 30.
Droga ewakuacyjna nie prowadzi przez więcej niż 3 pomieszczenia.
Ciągi komunikacyjne pozbawione są palnego wystroju.
Zastosowano uruchamiane automatycznie w przypadku zaniku napięcia oświetlenie
ewakuacyjne i bezpieczeństwa. Czas działania instalacji oświetlenia ewakuacyjnego w
trybie awaryjnym nie krótszy niż 2 godziny, czas uruchomienia do 2 s, natężenie
oświetlenia nie mniejsze niż 1 lx.
Zastosowano oznakowanie ewakuacyjne odpowiadające wymaganiom normowym (PN92/N-01256/02).
!!!Uwaga!!!
W przypadku pojawienia się dymu w klatkach schodowych drzwi wejściowe
powinny zostać otwarte ręcznie przez pracowników ochrony i zablokowane w
pozycji otwartej, celem zapewnienia odpowiedniego napływu powietrza
umożliwiającego prawidłowe oddymianie.
Rozmieszczenie oraz rodzaj oznakowania ewakuacji powinno odpowiadać planom
graficznym, które stanowią część niniejszej Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego.
Pamiętać należy, że wszystkie wyjścia oznakowane jako ewakuacyjne oraz wszystkie
drzwi znajdujące się na drogach ewakuacyjnych, w momencie użytkowania obiektu
powinny być drożne i otwarte, a w sytuacji kiedy powyższy warunek nie może zostać
spełniony klucze do drzwi powinny być usytuowane w bezpośrednim ich sąsiedztwie i
w sposób jednoznaczny opisane i oznakowane.
49
Zasady ewakuacji
Decyzję o ewakuacji danego oddziału podejmuje ordynator lub lekarz dyżurny.
Decyzję o ewakuacji całości szpitala podejmuje Dyrektor szpitala lub osoba
przez niego upoważniona.
Po przyjeździe na miejsce jednostek Państwowej Straży Pożarnej osobą
podejmującą decyzje staje się dowódca akcji ratowniczo – gaśniczej.
Ewakuacji ludzi i mienia dokonuje się gdy:
- pożar zagraża życiu lub zdrowiu osób przebywających w objętych pożarem
strefach
- nie można ugasić źródła ognia w pomieszczeniach objętych pożarem
Przeprowadzenie sprawnej ewakuacji jest istotne z uwagi na:
- możliwość rozprzestrzenienia się pożaru, tj. zwiększenia zagrożenia ludzi w
wyniku zwiększenia zadymienia, promieniowania cieplnego,
- możliwość powstania paniki
W przypadku wystąpienia zagrożenia powodującego konieczność przeprowadzenia
ewakuacji osób i mienia z obiektu, decyzję o podjęciu ewakuacji podejmuje Dyrektor
szpitala lub osoba zstępująca.
Po podjęciu decyzji o ewakuacji należy:
1.
Niezwłocznie powiadomić wszystkie osoby przebywające w budynku o
charakterze zagrożenia oraz konieczności przeprowadzenia ewakuacji.
2.
Kierujący akcja ewakuacyjną wyznacza osoby odpowiedzialne za przebieg
ewakuacji poszczególnych grup, ustala ponadto potrzebę ewakuacji mienia
określając w tym celu sposoby, kolejność i rodzaj ewakuowanego mienia.
3.
W pierwszej kolejności należy ewakuować osoby z tych pomieszczeń w
których powstał pożar lub, które znajdują się na drodze rozprzestrzeniania się
pożaru oraz pomieszczeń z których wyjścia lub dotarcia do bezpiecznych
dróg mogą zostać odcięte przez pożar lub mogą ulec zadymieniu.
50
4.
W przypadku blokady dróg ewakuacyjnych należy bezzwłocznie wszelkimi
dostępnymi środkami powiadomić kierownika akcji ewakuacyjnej. Ludzi
odciętych od wyjścia, a znajdujących się w strefie zagrożenia należy zebrać w
pomieszczeniu najbardziej oddalonym od źródła pożaru i w miarę
posiadanych środków i istniejących warunków ewakuować z zewnątrz przy
pomocy sprzętu ratowniczego przybyłych jednostek straży pożarnej.
5.
Przy silnym zadymieniu dróg ewakuacyjnych należy poruszać się w pozycji
pochylonej, starając się trzymać głowę jak najniżej ze względu na mniejsze
zadymienie panujące w dolnych partiach pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych.
Usta należy w miarę możliwości zasłaniać chusteczką namoczoną w wodzie
w celu ułatwienia oddychania. Podczas ruchu przez mocno zadymione
odcinki dróg należy poruszać się wzdłuż ścian, by nie tracić orientacji
kierunku ruchu.
6.
W czasie trwania ewakuacji do obowiązków pracowników zatrudnionych
najbliżej miejsca powstania pożaru należy:
a. otwarcie wszystkich drzwi służących celom ewakuacji,
b. nie wpuszczanie do objętych pożarem stref osób z zewnątrz, chyba że
jest to podyktowane dobrem akcji ratowniczej
7.
Wszyscy pracownicy zatrudnieni w obiekcie zobowiązani są do:
a. brania czynnego udziału w ewakuacji osób przebywających w rejonie
zagrożenia pożarem
b. udzielenie natychmiastowej pomocy poszkodowanym
c. branie czynnego udziału w ewakuacji towarów i urządzeń
8.
Po zakończeniu ewakuacji należy dokładnie sprawdzić, czy wszyscy ludzie
opuścili poszczególne pomieszczenia. W razie podejrzenia, że ktoś został w
zagrożonej strefie, należy zgłosić ten fakt jednostkom ratowniczym
przybyłym na miejsce akcji i przeprowadzić ponowne sprawdzenie budynku.
9.
Należy pamiętać, aby w pierwszej kolejności zostały ewakuowane osoby o
ograniczonej zdolności poruszania się, natomiast strumień ruchu powinny
zamykać osoby mogące poruszać się o własnych siłach.
Ewakuację pacjentów, których ewentualny transport mógłby zaszkodzić ich
zdrowiu lub życiu (ciężki stan, podpięci do urządzeń stymulujących i
51
podtrzymujących ważne funkcje życiowe) należy przeprowadzić wyłącznie
za zgodą lekarza dyżurnego.
10.
Z chwilą przybycia jednostek straży pożarnej w trakcie akcji ewakuacyjnej
kierujący akcją jest zobowiązany do złożenia krótkiej informacji o przebiegu
akcji, a następnie podporządkować się poleceniom dowódcy przybyłej na
miejsce jednostki ratowniczo – gaśniczej.
Dodatkowe wskazówki
- przenoszenie osoby ratowanej do noszy lub w bezpieczne miejsce, przez
dwie osoby może się odbyć przy zastosowaniu jednego z poniższych chwytów:
- chwyt „kończynowy”, przenoszenie na stołeczku, chwyt „huśtawkowy”,
chwyt hamakowy
- wynoszenie osób przy zastosowaniu „stołeczka” może mieć miejsce
wówczas, gdy ewakuowany jest w stanie pomagać sobie rękami,
- chwyt „huśtawkowy” stosuje się w przypadku ratowania osób, które
doznały obrażeń jednej lub obu rąk i nie mogą trzymać się za szyję
ratowników.
- jednym z prostszych i łatwiejszych chwytów stosowanych do przeniesienia
ewakuowanego, będący kombinacją chwytu huśtawkowego i chwytu na
stołeczku jest chwyt kombinowany,
- dogodnym sposobem ewakuowania ludzi jest przenoszenie ich na krześle.
Nie dotyczy to osób, u których stan zdrowia i odniesione obrażenia nie
pozwalają na wynoszenie ich w pozycji siedzącej,
- innym zagadnieniem jest wyprowadzenie osób. Każdej grupie ewakuujących
się o własnych siłach (nie więcej niż 10 osób) należy przydzielić co najmniej
jedną osobę nadzorującą i kierująca ewakuacją.
- drugą, grupę osób kwalifikujących się do ewakuowania sposobem
wyprowadzania stanowią osoby o częściowym ograniczeniu zdolności
poruszania się (osoby starsze i kalekie, niewidome, po zabiegach
chirurgicznych, itp.). Osoby te mogą poruszać się przy pomocy innych osób –
ujęte pod rękę, przytrzymując się za szyję ratownika lub podtrzymywane pod
ramiona.
52
Organizacja ewakuacji
W całym obiekcie w zależności od pory dnia przebywa przeciętnie około 300330 osób z czego 90 – 130 stanowią pacjenci (dzieci w wieku do 8 lat), 70 – 120
pracowników i koło 100-150 osób w poradniach i odwiedzających chorych.
Z każdego miejsca w obiekcie powinny być zapewnione odpowiednie warunki
ewakuacji, zapewniające możliwość szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy
zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób
przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów. Dlatego w
przypadku powstania zagrożenia i ogłoszenia ewakuacji należy przemieszczać się w
kierunku do wyjść ewakuacyjnych w następujący sposób:
Budynek „B”
Ta część obiektu posiada trzy klaki schodowe. Jednak wyjścia ewakuacyjne prowadzące
bezpośrednio na zewnątrz budynku znajdują się tylko w głównej Iwicznej klatce
schodowej. Klatką środkową przebiega ewakuacja na kondygnację parterową, skąd już
tylko pozioma droga ewakuacyjna prowadzi do głównych drzwi wyjściowych.
Z poszczególnych kondygnacji należy się ewakuować następująco:
- z kaplicy świetlicy znajdującej się na poddaszu ewakuacja przebiega środkową klatką
schodową,
- II i III piętro pacjenci z sal chorych ewakuują się boczną i główną klatką schodową,
natomiast osoby przebywające w części budynku, gdzie znajdują się sale operacyjne z
zapleczem ewakuowaniu SA boczną klatka schodową,
- I piętro – podobnie jak z wyższej kondygnacji strumień osób ewakuujących się został
podzielony na trzy grupy opuszczające budynek 3 klatkami schodowymi, gdzie
większość ludzi skierowanych jest do środkowej i bocznej klatki schodowej,
- parter, z tej kondygnacji wszyscy chorzy oraz personel przebywający w części
psychiatrycznej opuszczają budynek wyjściem ewakuacyjnym znajdującym się w
bocznej klatce schodowej. Osoby przebywające w pomieszczeniach i na terenie izby
przyjęć i intensywnej terapii wychodzą z budynku przez drzwi ewakuacyjne mieszczące
się na końcu głównej klatki schodowej poprzez holl centralny oraz dwoma wyjściami
znajdującymi się w przedsionku prowadzącym do wiaty wjazdowej dla karetek
pogotowia. Natomiast osoby poruszające się środkową klatka schodową na kondygnacji
53
parterowej kierują się do korytarza biegnącego równolegle do korytarza na izbie przyjęć
i udają się do wyjścia ewakuacyjnego znajdującego się w głównym holu.
- piwnica: z tej kondygnacji osoby przebywające w pomieszczeniach poradni zdrowia
psychicznego,
poradni
laryngologicznej
i
poradni
alergologicznej,
centralnej
strylizatorni i sąsiadujących pokoi socjalnych kierują się w górę w kierunku bocznych
drzwi ewakuacyjnych przy Oddziale Psychiatrycznym. Zaczynając od pomieszczeń
administracji, stacji przygotowania łóżek i apteki pracownicy kierują się do bocznej
klatki schodowej znajdującej się od strony podjazdu karetek pogotowia, a następnie
zgodnie z kierunkiem ewakuacji biegnącym tą klatką z wyższych kondygnacji.
Z pomieszczeń szatni kobiet, szatni mężczyzn i magazynu środków farmaceutycznych
pracownicy kierują się do wyjścia prowadzącego z głównej klatki schodowej
znajdującego się przy izbie przyjęć.
Budynek „A”
Jest to obiekt w kształcie litery T, połączony dwiema przewiązkami z
budynkiem „B”, posiadający cztery klatki schodowe, usytuowane w niewielkiej
odległości
od
siebie,
zakończone
wyjściami
ewakuacyjnymi
prowadzącymi
bezpośrednio na zewnątrz, jedno wyjście poprzez hol główny. Ponadto z kondygnacji
piwnicznej i parterowej na zewnątrz prowadzą dwa dodatkowe wyjścia ewakuacyjne
znajdujące się w przewiązkach.
W tej części szpitala znajdują się dwa oddziały, rehabilitacji (20 łóżek) na piętrze,
anestezjologii i intensywnej terapii na parterze. Ewakuacja przebiega klatkami
schodowymi prowadzącymi bezpośrednio na zewnątrz budynku. Poradnie, gabinety
lekarskie i zabiegowe w których przebywają dzieci, głównie pod opieką rodziców
będzie można ewakuować w niewielkich grupach, zgodnie z oznakowaną drogą
ewakuacyjną.
W czasie ewakuacji nie wolno korzystać z wind osobowych!
Osoby ewakuowane, po wyjściu z zagrożonego rejonu, budynku powinny udać
się
do
miejsca
specjalnie
do
tego
celu
wyznaczonego,
oznakowanego
i
54
zabezpieczonego. Miejsce to – plac utwardzony – powinno być wolne od wszystkich
przedmiotów ruchomych, małej architektury, samochodów itp. Najbardziej do tego celu
kwalifikuje się plac od strony wschodniej i południowej Szpitala. Biorąc pod uwagę
różę wiatrów miejsce to nie będzie narażone na zadymienie. W miejscu ewakuacji,
wyznaczone
osoby
do
przeprowadzania
ewakuacji
sprawdzają
liczbę
osób
ewakuowanych, każda w swoim rejonie dz
W związku z brakiem w szpitalu systemu DSO (dźwiękowego systemu
ostrzegania lub radiowęzła), informacje o zauważeniu pożaru oraz powiadomienie
zagrożonych osób należy przekazywać donośnym i zdecydowanym głosem w żadnym
wypadku nie dającym oznak paniki.
Osoby wyznaczone do przeprowadzania ewakuacji
w poszczególnych
pomieszczeniach sprawdzają czy wszyscy ludzie opuścili zagrożony rejon.
Ponadto należy pamiętać że przedmiotowy budynek zalicza się do grupy
obiektów posiadających strefę pożarową przeznaczona dla ponad 50 osób, będących jej
stałymi użytkownikami i z tego też powodu właściciel zarządca bądź użytkownik ma
obowiązek co najmniej raz na dwa lata przeprowadzić praktyczne sprawdzenie
organizacji oraz warunków ewakuacji. Organizator próbnej ewakuacji powinien
powiadomić właściwego Komendanta Powiatowego (Miejskiego) Państwowej Straży
Pożarnej) o terminie przeprowadzenia tych ćwiczeń, ie później niż na tydzień przed ich
przeprowadzeniem
Przystępując do ewakuacji w przedmiotowym obiekcie należy
zawsze pamiętać że w obiekcie znajdują się przede wszystkim dzieci,
które same nie są w stanie udać się do wyjść ewakuacyjnych. Należy
tutaj stwierdzić, że szczególnie małe dzieci nie mogą pozostać w
żadnym momencie bez opieki dorosłych w przeciwnym razie
pozbawione zostaną możliwości opuszczenia strefy zagrożonej.
Zasadnym wydaję się określić potrzebę skierowania możliwie
największej liczby personelu Szpitala do oddziałów gdzie znajdują się
dzieci najmłodsze.
55
Z analizowanego budynku na poziomie parteru prowadzi na zewnątrz 7 wyjść
ewakuacyjnych jednoskrzydłowe, otwierane zgodnie z kierunkiem ewakuacji o
szerokości ok.1m w świetle ościeżnicy i główne drzwi wejściowe .
Istnieje również możliwość wyjścia z przedmiotowego budynku na poziomie
piwnic poprzez 3 wyjścia prowadzącym bezpośrednio na zewnątrz z kondygnacji
piwnicznej oraz z przez kotłownię
Wyjścia te prowadzą bezpośrednio na zewnątrz budynku
Długość przejścia w pomieszczeniu, mierzona od najdalszego miejsca, w którym
może przebywać człowiek, do wyjścia na drogę ewakuacyjną nie przekracza – 40 m.
Z uwagi na charakter obiektu, którego głównym elementem funkcjonowania jest
przebywanie w nim stałej grupy osób (pacjentów i personelu) pozwala na przyjęcie
ściśle określonych procedur postępowania w przepadku ewakuacji.
Obowiązkiem stałych użytkowników jest również nadzór nad ewakuacją w przypadku
wystąpienia zagrożenia podczas obecności osób z zewnątrz. W obiekcie nie występuje
konieczność zmian wystroju i układu wnętrz co powoduje możliwość opracowania
stałego scenariusza warunków ewakuacji.
W związku z powyższym określa stałą procedurę postępowania podczas zauważenia
zagrożenia i podjęcia decyzji o rozpoczęciu ewakuacji.
PROCEDURA EWAKUACJI
Ewakuację ludzi z budynku lub jego części zarządza się w przypadku powstania
zdarzenia, którego rozmiary wskazują na możliwość zagrożenia zdrowia lub życia osób
znajdujących się w obiekcie. Za takie zdarzenie należy uznać:
-
pożar powstały w pomieszczeniach, w których stosowane są materiały łatwo
zapalne, z uwagi na możliwość szybkiego rozprzestrzenienia się pożaru,
-
pożar, w wyniku którego wydzielają się substancje toksyczne lub powstaje duże
zadymienie,
-
pożar, który powstał w pobliżu klatki schodowej lub przejść na inne kondygnacje i
w wyniku dalszego rozwoju może uniemożliwić ewakuację,
-
pożar, którego nie udało się ugasić podręcznym sprzętem gaśniczym,
-
każde inne niż pożar zdarzenie stanowiące zagrożenie dla konstrukcji budynku lub
zagrażające zdrowiu lub życiu przebywającej w nim ludzi .
56
Do przekazania informacji o ewakuacji należy wykorzystać wszelkie możliwe środki
powiadamiania.
W przedmiotowym obiekcie sygnałem do rozpoczęcia ewakuacji będzie
komunikat głosowy - Pali Się. Ewakuacja! lub ręczne uruchomienie systemu
sygnalizacji pożaru poprzez wciśnięcie przycisku ROP
Przedmiotowa procedura określa obowiązki pracowników zobowiązanych do podjęcia
działań mających na celu likwidację zagrożenia, a przede wszystkim rozpoczęcia
ewakuacji.
Każdy pracownik/użytkownik, który zauważył zagrożenie na terenie obiektu powinien:
- ocenić sytuację
- powiadomić osoby w pobliżu o miejscu wystąpienia zagrożenia
- udzielić pomocy poszkodowanym
- przystąpić do akcji gaśniczej podręcznymi środkami gaśniczymi
Pracownik który posiada niezbędną ilość informacji o sytuacji na obiekcie przekazuje
je do kierownika obiektu.
Kierownik po rozpoznaniu podejmuje decyzję o rozpoczęciu ewakuacji i poleca
powiadomienie PSP o zdarzeniu.
Jeżeli istnieje możliwość należy prowadzić akcję gaszenia pożaru przy użyciu
podręcznego sprzętu gaśniczego.
Ewakuacje prowadzimy poprzez drogi komunikacji ogólnej do opuszczenia budynku i
udania się w rejon ewakuacji - plac przed wejściem głównym
Po zakończeniu ewakuacji osoby nadzorujące ewakuację z poszczególnych jego części
sprawdzają czy wszystkie osoby ewakuowane znajdują się w bezpiecznym miejscu.
W każdej chwili trwania akcji, w
momencie pojawienia się jednostek PSP
przekazujemy
informacje i kierowanie akcją dowódcy PSP.
Z uwagi na charakter działalności w obiekcie, którego użytkownikami w głównej
mierze są dzieci należy szczegółowo ustalić osoby odpowiedzialne za ewakuację
poszczególnych grup/oddziałów.
57
Osoby odpowiedzialne za ewakuację powinny przede wszystkim mieć pełną
świadomość istniejącego zagrożenia, wiedzieć ile osób znajduje się w danej grupie
lub kondygnacji oraz sprawdzić czy nikt nie pozostał w jego rejonie po
opuszczeniu go przez wszystkie osoby.
I tak ustala się osoby odpowiedzialne:
1. oddział psychiatrii …………………………………………………
2. izba przyjęć…………………………………………………………..
3. odział intensywnej terapii…………………………………………
4. oddział pediatryczny………….……………………………………
5. odział niemowlęcy………………………………………………….
6. oddział chirurgii……………………………………………………..
7. blok operacyjny……………………………………………………..
8. oddział rehabilitacji…………………………………………………
9. pozostałe części obiektu:
…………..……………………………………………………………….
……………………………………………………………………………
58
……………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………
……………….....................................................................................
Na oddziałach proponuje się ustalić jako osoby odpowiedzialne za ewakuacje
lekarza dyżurnego i pielęgniarkę oddziałową.
c. Praktyczne sprawdzenie organizacji i warunków ewakuacji
Statystyki wykazują, że typową cechą tragicznych w skutkach pożarów jest
zwłoka w rozpoczęciu ewakuacji ludzi z zagrożonego miejsca. „Czas rozpoczęcia
ewakuacji” często przekracza czas potrzebny na przemieszczenie się ludzi w bezpieczne
miejsce. Jest to niezwykle istotne, aby istniały efektywne środki rozpoczęcia i kontroli
ewakuacji obiektu, gdzie pewna ilość ludzi może znajdować się jednocześnie w
niebezpieczeństwie.
Ewakuacja ludzi ze strefy zagrożenia polega na sprawnym opuszczeniu,
wyznaczonej przez kierującego działaniami ratowniczymi, strefy, przez osoby tam
przebywające.
Z chwilą otrzymania informacji o pożarze, wybuchu lub awarii i podjęciu
decyzji o konieczności ewakuacji wszyscy pracownicy zobowiązani są do udziału w
akcji ratowniczej, gaszeniu pożaru i ewakuacji. Ewakuację pracowników i klientów
przeprowadza się wykorzystując wszystkie dostępne wyjścia ewakuacyjne w obiektach
budowlanych. Ponadto należy podejmować stanowcze działania zmierzające do
opanowania paniki i utrzymania porządku do czasu wyjścia ostatniej osoby poza obręb
budynku.
Miejsce zbiórki pracowników po ewakuacji wyznacza się na parking przed
obiektem, gdzie powinno odbyć się policzenie pracowników.
Pracowników należy alarmować o zagrożeniach i ewakuacji za pomocą
dostępnych środków alarmowych i łączności. Decyzję o ewakuacji należy podjąć w
przypadku braku skuteczności podjętych działań gaśniczych lub objęcia ogniem
59
większej powierzchni (np. całego pomieszczenia) i dalszego rozprzestrzeniania się
pożaru, zwłaszcza w sposób zagrażający bezpieczeństwu ludzi przebywających w
budynku a także w każdej innej sytuacji zaistnienia bezpośredniego zagrożenia zdrowia
i życia ludzi, w szczególności w przypadku zauważenia dymu rozprzestrzeniającego się
po budynku, bez stwierdzenia jego źródła. Istotne jest, aby decyzja o rozpoczęciu
ewakuacji podjęta została w odpowiednio wczesnym momencie. W tym celu konieczne
jest przygotowanie użytkowników budynku do realizacji tego zadania, poprzez
odpowiednie szkolenia.
Decyzję o rozpoczęciu ewakuacji podejmuje kierownik obiektu, a w przypadku
jego nieobecności osoba przez niego upoważniona, po otrzymaniu przesłanek
uzasadniających podjecie takiej decyzji. Do ewakuacji należy wykorzystać wszystkie
poziome drogi ewakuacyjne. Zasięg ewakuacji należy dostosować do realnych
zagrożeń. Ewakuacją kieruje kierownik obiektu lub osoba przez niego upoważniona, do
czasu
przybycia
pierwszych
jednostek
Państwowej
Straży
Pożarnej.
Osoby
przebywające w obiekcie w zasadzie powinny opuszczać go samodzielnie.
Powiadamiając osoby przebywające w obiekcie o konieczności ewakuacji należy
zachować spokój i opanowanie, aby nie wywołać paniki. W przypadku braku reakcji ze
strony osób przebywających w zamkniętych pomieszczeniach (np. WC) należy wejść
do tych pomieszczeń używając kluczy zapasowych lub innych metod umożliwiających
otwarcie pomieszczenia. W chwili ogłoszenia ewakuacji kierownik obiektu staje się
kierującym akcją ratowniczą.
Wyznaczeni
pracownicy
(podczas
szkolenia)
kierują
się
do
wyjść
ewakuacyjnych i nadzorują opuszczenie obiektu przez wszystkie pozostałe osoby.
Pracownicy udają się do wyznaczonego miejsca zbiórki i czekają na wszystkich
pracowników i kierownika obiektu. Kierownik obiektu odpowiedzialny jest za
sprawdzenie pomieszczeń (jeżeli istnieje taka możliwości i nie zagraża to jego życiu lub
zdrowiu) oraz odłączeniu dopływu energii elektrycznej do budynku przeciwpożarowym
wyłącznikiem prądu. Po opuszczeniu przez wszystkich budynku oraz sprawdzeniu
pomieszczeń wyznaczeni pracownicy w miejscu zbiorki zdają meldunek kierownikowi
o liczbie ewakuowanych ludzi. W miejscu zbiórki następuje przeliczenie pracowników
oraz ustalenie czy ewentualnie kogoś brakuje.
Osoba upoważniona do wydania decyzji o ewakuacji powinna:
60
•
ustalić liczbę pracowników ewakuowanych;
•
określić sposoby ewakuacji i kolejność;
•
określić i wskazać drogi ewakuacyjne i rejon ewakuacji;
•
wyznaczyć osoby odpowiedzialne za przebieg ewakuacji;
•
określić sposoby, kolejność i rodzaj ewakuacji: urządzeń, dokumentacji i innego
mienia;
•
zebrać meldunek o liczbie ewakuowanych pracowników ewentualnie osobach
zaginionych.
Informacje na temat liczby osób ewakuowanych, zaginionych oraz sytuacji w miejscu
zdarzenia kierownik, bądź osoba kierującą akcją ratowniczą, obowiązany jest przekazać
pierwszemu przybyłem dowódcy Państwowej Straży Pożarnej
Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami właściciel lub zarządca obiektu
zawierającego strefę pożarową przeznaczoną dla ponad 50 osób, będących jej stałymi
użytkownikami, powinien, co najmniej raz na 2 lata przeprowadzić praktyczne
sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji. Nie później niż na tydzień przed
planowanymi działaniami należy powiadomić o terminie ich przeprowadzenia
Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w Sosnowcu.
W związku z faktem, że planowana liczba osób mogących jednocześnie przebywać w
obiekcie przekracza powyższy warunek, zachodzi obowiązek praktycznego sprawdzania
organizacji ewakuacji.
Niemiej jednak, praktyczna ewakuacja jest znakomitym uzupełnieniem
szkolenia teoretycznego, ponadto podczas próbnej ewakuacji możliwe jest sprawdzanie
sprawności zadziałania poszczególnych instalacji i urządzeń przeciwpożarowych jak
również procedur obowiązujących na terenie obiektu. Ćwiczenia takie pozwolić mogą
na przyzwyczajenie pracowników do właściwego zachowania, bez potrzeby zbędnego
zastanawiania się i tracenia czasu na wykonanie poszczególnych zadań. Z uwagi na
brak szerszego rozpowszechnienia wśród pracowników i użytkowników obiektu
zagadnień ewakuacji należy się liczyć z różnym podejściem i traktowaniem tego
zagadnienia, szczególnie przy pierwszej próbie ewakuacji. Dlatego też ćwiczenia
61
powinny być przeprowadzone w sposób ograniczający do minimum możliwość
wystąpienia niekontrolowanych zachowań, a co za tym idzie - możliwości wybuchu
paniki.
W związku z powyższym proponuje się przyjąć między innymi następujące
rozwiązania:
•
przed przeprowadzeniem ewakuacji przeszkolić pracowników;
•
przed podjęciem próby ewakuacji całego obiektu można przeprowadzić takie
działania w mniejszym zakresie (np. część obiektu);
•
przeprowadzić próbę ewakuacji w okresie letnim, przy dogodnych warunkach
atmosferycznych;
•
do ogłoszenia alarmu stosować środki powiadamiania jak przy sytuacji
awaryjnej.
Podczas próbnej ewakuacji należy wyznaczyć osoby (niebiorące bezpośrednio w
niej udziału), które powinny obserwować przebieg ćwiczeń, mierzyć czas ewakuacji. Po
zakończeniu ewakuacji należy sporządzić dokumentację zawierającą między innymi
relację z przebiegu ćwiczeń. Wnioski z przeprowadzonej próbnej ewakuacji powinny
być omówione, a wszelkie zmiany w ustalonej procedurze winny zostać zapisane w
Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego.
12. Sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych
pracowników, z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej
instrukcji
Skuteczność wewnętrznego systemu ochrony warunkowana jest prawidłowym
przygotowaniem pracowników do jego realizacji. Przygotowanie to powinno
obejmować wszystkich pracowników. Zakres przygotowania powinien obejmować
występujące zagrożenia, sposób przeciwdziałania i ograniczenia ich skutków, poznania
zasad postępowanie na wypadek zagrożenia przez wszystkich pracowników.
Pracownicy powinni
być zaznajomieni
w ramach
szkolenia okresowego
z
podstawowymi przepisami przeciwpożarowymi, zwłaszcza z zasadami postępowania na
wypadek pożaru i prowadzenia ewakuacji. Podstawą szkolenia powinna być niniejsza
Instrukcja Bezpieczeństwa Pożarowego. Celem szkolenia jest uwrażliwienie wszystkich
pracowników na sprawy związane z ochroną przeciwpożarową wdrożeniem zasad
związanych z zapobieganiem możliwości powstania pożaru oraz przekazanie zasad,
według jakich należy postępować w razie powstania pożaru.
62
Szkolenie powinno szczegółowo obejmować poniższą tematykę:
•
zagrożenia mogące występować w budynku;
•
sposób eliminacji zagrożeń;
•
zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych;
•
zasady bezpiecznej eksploatacji urządzeń mogących spowodować zagrożenie;
•
zasady wykorzystania technicznych środków ograniczających zagrożenia;
•
sposób przygotowania i prowadzenia ewakuacji ludzi i mienia w przypadku
wystąpienia zagrożenia;
•
zasady współdziałania ze służbami ratowniczymi.
Wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami przeciwpożarowymi
oraz zasadami zabezpieczenia obiektu. Zaleca się również, aby pracownicy zapoznani
zostali z zasadami udzielania pierwszej pomocy medycznej.
Formy szkolenia przeciwpożarowego obejmują szkolenie wstępne i okresowe.
Szkoleniu wstępnemu podlegają wszyscy nowi pracownicy. W jego trakcie pracownik
powinien dokładnie zapoznać się z materiałami szkoleniowymi opracowanymi na
podstawie Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego. Odbycie szkolenia pracownik
potwierdza własnoręcznym podpisem na oświadczeniu przechowywanym w jego aktach
lub stanowi go certyfikat lub inny dokument potwierdzający odbycie szkolenia.
Szkolenie okresowe z zakresu ochrony przeciwpożarowej powinno być
połączone ze szkoleniem okresowym z zakresu BHP. Podstawą szkolenia powinna być
Instrukcja Bezpieczeństwa Pożarowego. Szkolenie należy przeprowadzić z oderwaniem
od pracy, a czas szkolenia powinien być dostosowany do zakresu szkolenia.
Program szkolenia powinien obejmować zagadnienia w części ogólnej, tj.:
•
zasady odpowiedzialności za bezpieczeństwo obiektu, organizacja ochrony
przeciwpożarowej w obiekcie;
•
charakterystyka występujących zagrożeń (pożarowych i innych miejscowych), w
tym:
o właściwości palnych materiałów występujących w obiekcie;
o przyczyny powstawania pożarów i wybuchów;
o możliwości rozprzestrzeniania się dymu i ognia;
o wpływ stanu porządków na poziom zabezpieczenia;
•
zastosowane w obiekcie zabezpieczenia, jak:
63
o podział na strefy pożarowe;
o rodzaj urządzeń przeciwpożarowych;
o rodzaj
urządzeń
wykrywających
pożar,
urządzeń
gaśniczych
i
ograniczających skutki pożaru;
•
zasady ewakuacji ludzi i mienia w szczególności:
o techniczne warunki ewakuacji;
o zachowanie się w strefach zadymionych;
o miejsca zbiórki po ewakuacji;
o postępowanie z osobami niepełnosprawnymi.
oraz w części szczegółowej zasady postępowania w przypadku zagrożenia, w tym:
•
sposób, możliwości i zasady alarmowania po zauważeniu niebezpieczeństwa;
•
postępowanie w typowych stanach zagrożenia;
•
możliwości ratowania osób narażonych na bezpośrednie niebezpieczeństwo;
•
sposób likwidacji zagrożenia i ograniczenia jego rozprzestrzeniania;
Zagadnienia objęte szkoleniem powinny być przedstawione wszystkim
pracownikom w tej samej formie i zakresie, w grupach o liczebności do 20 osób.
Zagadnienia można podzielić i omówić oddzielnie dla poszczególnych grup
pracowników, sklasyfikowanych na podstawie wykonywanych zadań i miejsca pracy, z
wyróżnieniem: personelu technicznego, pracowników administracyjno – biurowych,
osoby zatrudnione w obszarach szczególnie zagrożonych.
Szkolenie powinno składać się z części teoretycznej i praktycznej. Ta ostatnia
dotyczy zwłaszcza sposobu postępowania w wypadku zagrożenia. Jest to nieodzowne
również podczas szkoleń okresowych. Część praktyczna może być realizowana w
formie ćwiczeń, obejmujących cały personel. Uczestnicy szkolenia powinni zostać
jednoznacznie poinformowani o obowiązku natychmiastowego wszczęcia alarmu.
Powinni znać przy tym przyjęty system alarmowania straży pożarnej, jak długi może
być czas dojazdu jednostek ratowniczych itd. Szczególną uwagę należy zwrócić na
praktyczne sposoby wyprowadzania ludzi z zagrożonych stref, na zasady gaszenia (w
tym odzieży na człowieku), postępowanie z osobami poszkodowanymi, w tym w
zakresie udzielania pierwszej pomocy. Pracownicy powinni też mieć świadomość
obowiązku zapewnienia również swojego bezpieczeństwa oraz ograniczenia działań,
64
które narazić mogą ich na utratę zdrowia lub życia. Szkolenie należy zakończyć
egzaminem sprawdzającym nabyta wiedzę i umiejętności.
Szkolenie powinno być organizowane, co najmniej raz na 2 lata, a w przypadku
niewielkiej rotacji pracowników nie rzadziej niż raz na 4 lata, a także po każdej istotnej
aktualizacji Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego oraz każdorazowo w przypadku
wprowadzenia istotnych zmian w układzie funkcjonalnym obiektu lub w przypadku
stwierdzenia nieznajomości przepisów przez pracowników.
Dokumentację ze szkolenia okresowego stanowią:
•
program szkolenia;
•
lista uczestników (z podpisami);
•
oświadczenia pracowników o przeszkoleniu lub certyfikat lub inny dokument
potwierdzający ukończenie szkolenia.
Podkreślić należy fakt, że osoba prowadząca szkolenie powinna posiadać kwalifikacje
określone w Ustawie o ochronie przeciwpożarowej
(Dz.U. nr 178, poz. 1380 z 2009r. t.j. z późń. zm.)
13. Zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla stałych
użytkowników obiektu
Przepisy wykonawcze ustawy o ochronie przeciwpożarowej zawarte w
rozrządzeniu MSWiA z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej
budynków innych obiektów budowlanych i terenów, zabraniają w obiektach oraz na
terenach przyległych do nich wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar,
jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub
ewakuacji, w szczególności:
•
używania otwartego ognia, palenia tytoniu i stosowania innych czynników
mogących zainicjować zapłon materiałów występujących:
o w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych
do tego celu, spełniających wymagania określone w przepisach
odrębnych;
o w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo;
•
użytkowania instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w
sposób niezgodny z przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez
65
producenta bądź niepoddawanych okresowym kontrolom, o zakresie i
częstotliwości wynikających z przepisów prawa budowlanego, jeżeli może się to
przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia;
•
garażowania
pojazdów
silnikowych
w
obiektach
i
pomieszczeniach
nieprzeznaczonych do tego celu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu
i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowego pojazdu;
•
rozgrzewania za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w
odległości mniejszej niż 5m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub
placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne
wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w
budowanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane
odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze;
•
rozpalania ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie
wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się
materiałów palnych albo sąsiednich obiektów;
•
składowania poza budynkami w odległości mniejszej niż 4m od granicy działki
sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu;
•
użytkowania elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na
podłożu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami
określonymi przez producenta;
•
przechowywania materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i
wyposażenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5m od:
o urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać
się do temperatury przekraczającej 373,15K (100°C);
o linii kablowych o napięciu powyżej 1kV, przewodów uziemiających oraz
przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych
rozdzielnic prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i
gniazd wtykowych siłowych o napięciu powyżej 400V;
•
stosowania na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem
materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w
odległości co najmniej 0,05m od żarówki;
•
instalowania opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych,
takich jak wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na
66
podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed
zapaleniem;
•
składowania materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących
ewakuacji lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób
zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości
określonych w przepisach techniczno – budowlanych;
•
składowania materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na
nieużytkowych poddaszach i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej w
piwnicach;
•
przechowywania pełnych, niepełnych i opróżnionych butli przeznaczonych do
gazów palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piwnicach;
•
zamykania
drzwi
natychmiastowe
ewakuacyjnych
użycie
w
w
przypadku
sposób
pożaru
uniemożliwiający
lub
innego
ich
zagrożenia
powodującego konieczność ewakuacji;
•
blokowania drzwi i bram przeciwpożarowych w sposób uniemożliwiający ich
samoczynne zamknięcie w przypadku powstania pożaru;
•
lokalizowania elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób
zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych w
przepisach techniczno-budowlanych;
•
wykorzystywania drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o
podobnym przeznaczeniu, w której następuje jednoczesna wymiana publiczności
lub użytkowników, jako miejsca oczekiwania na wejście do tej sali;
•
uniemożliwiania lub ograniczania dostępu do:
o gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych;
o przeciwwybuchowych urządzeń odciążających;
o źródeł wody do celów przeciwpożarowych;
o urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi
instalacjami
oraz
innymi
instalacjami
wpływającymi
na
stan
bezpieczeństwa pożarowego obiektu;
o wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych;
o wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków
głównych instalacji gazowej;
67
o krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie z przepisami technicznobudowlanymi powinny otwierać się od wewnątrz mieszkania lub
pomieszczenia.
•
napełniania gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w
innych obiektach nieprzeznaczonych do tego celu;
•
dystrybucji i przeładunku ropy naftowej i produktów naftowych w obiektach i
na terenach nieprzeznaczonych do tego celu.
Ponadto właściciele, zarządcy i użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat,
z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych obowiązani są do:
•
utrzymywania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w stanie pełnej sprawności
technicznej i funkcjonalnej;
•
wyposażania obiektów w przeciwpożarowe wyłączniki prądu zgodnie z
przepisami techniczno-budowlanymi;
•
umieszczania w widocznych miejscach instrukcji postępowania na wypadek
pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych;
•
oznakowywania znakami zgodnymi z Polskimi Normami:
o dróg i wyjść ewakuacyjnych z wyłączeniem budynków mieszkalnych
oraz pomieszczeń, w których zgodnie z przepisami technicznobudowlanymi są wymagane co najmniej 2 wyjścia ewakuacyjne, w
sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji,
o miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic,
o miejsc
usytuowania
elementów
sterujących
urządzeniami
przeciwpożarowymi,
o miejsc
usytuowania
nasady
umożliwiającej
zasilanie
instalacji
wodociągowej przeciwpożarowej, kurków głównych instalacji gazowej
oraz materiałów niebezpiecznych pożarowo,
o pomieszczeń i terenów z materiałami niebezpiecznymi pożarowo,
o drabin ewakuacyjnych, rękawów ratowniczych, pojemników z maskami
ucieczkowymi, miejsc zbiórki do ewakuacji, miejsc lokalizacji kluczy do
wyjść ewakuacyjnych,
o dźwigów dla straży pożarnej,
68
o przeciwpożarowych zbiorników wodnych, zbiorników technologicznych
stanowiących uzupełniające źródło wody do celów przeciwpożarowych,
punktów poboru wody, stanowisk czerpania wody,
o drzwi przeciwpożarowych,
o dróg pożarowych,
o miejsc zaklasyfikowanych jako strefy zagrożenia wybuchem;
Ponadto:
•
Wokół placów składowych i składowisk przy obiektach oraz przy obiektach
tymczasowych o konstrukcji palnej musi być zachowany pas ochronny o
minimalnej szerokości 2m i nawierzchni z materiałów niepalnych lub gruntowej
oczyszczonej.
•
Składowanie materiałów palnych pod ścianami obiektu związanych z jego
funkcją, z wyjątkiem materiałów niebezpiecznych pożarowo, jest dopuszczalne
pod warunkiem:
o nieprzekroczenia maksymalnej powierzchni strefy pożarowej, określonej
dla tego obiektu;
o zachowania dostępu do obiektu na wypadek działań ratowniczych;
o nienaruszenia minimalnej odległości od obiektów sąsiednich, wymaganej
z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe;
o zachowania minimalnej odległości 5m od drogi pożarowej.
•
Właściciele, zarządcy i użytkownicy obiektów produkcyjnych i magazynowych
przeprowadzają regularne czynności porządkowe w miejscach, w których
występują pyły palne zalegające w warstwach, zgodnie z zasadami określonymi
w Polskich Normach.
•
Właściciele lub zarządcy terenów utrzymują znajdujące się na nich drogi
pożarowe w stanie umożliwiającym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy
jednostek ochrony przeciwpożarowej zgodnie z przepisami dotyczącymi
przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych.
69
Znaki ewakuacyjne zgodne z PN-92/N-01256/02
kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej (w lewo, w prawo)
kierunek drogi ewakuacyjnej
wyjście ewakuacyjne
kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej schodami w dół (na lewo, na prawo)
kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej schodami w górę (na lewo, na prawo)
drzwi ewakuacyjne (lewe, prawe)
ciągnąć aby otworzyć
pchać aby otworzyć
70
Wykaz osób zapoznanych z instrukcją
L.p
.
Nazwisko i imię
Komórka/Oddział
Data
Podpis
71
Tabela aktualizacji – zmian wprowadzonych w instrukcji
L.p.
Nr strony
(rozdziału)
Zmiana dotyczy
Wprowadził
Data
Zatwierdził
Data
72
11.5 Wzory dokumentów
Wzór nr 1
Sosnowiec, dn. .......................... r.
.....................................................
(Imię i nazwisko)
....................................................
(Wydział i stanowisko)
OŚWIADCZENIE
Niniejszym oświadczam, że zapoznałem(am) się z postanowieniami zawartymi
w Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego Centrum Pediatrii im. Jana Pawła II w
Sosnowcu, ul. Gabrieli Zapolskiej, których zobowiązuję się przestrzegać.
............................
(Podpis pracownika)
73
Wzór nr 2
KARTA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POŻAROWO
KARTA REJESTRU PRAC NR .............. / .............
1. Miejsce i rodzaj pracy ...............................................................................................
2. Czas pracy: dnia .......................
godz. rozpoczęcia .............. godz. zakończenia
3. Zagrożenia pożarowe i wybuchowe: .......................................................................
..................................................................................................................................
..................................................................................................................................
4. Sposób zabezpieczenia prac i środki zabezpieczające: ..........................................
.......................................................................................................................................
............................................................................................................................
5. Wykonujący prace (imię i nazwisko): .......................................................................
6. Odpowiedzialny za czynności zabezpieczające: .....................................................
7. Nadzorujący prace: .................................................................................................
8. Odpowiedzialny za kontrolę rejonu prac po ich zakończeniu: .................................
.................................................................................................................................
ZEZWALAM NA PROWADZENIE PRAC
.................................................................
(Podpis zezwalającego)
9. Kontrole rejonu prac przeprowadzono: (data, godziny) ...........................................
......................................................................
(Podpis kontrolującego)
74
Wzór nr 3
PROTOKÓŁ NR ......
Zabezpieczenia przeciwpożarowego prac niebezpiecznych pożarowo
1. Nazwa i określenie pomieszczenia i miejsca, w którym przewiduje się wykonanie
prac:
.......................................................................................................................................
...
2. Technologia
prac
przewidzianych
do
realizacji:
................................................................
.......................................................................................................................................
...
3. Właściwości pożarowe materiałów palnych występujących w pomieszczeniu
/miejscu/
prac:
..................................................................................................................................
4. Rodzaj
elementów
budowlanych
/zapalność/
występujących
w
danym
pomieszczeniu lub rejonie przewidywanych prac niebezpiecznych pożarowo:
..................................................
.......................................................................................................................................
...
5. Sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego pomieszczenia /stanowiska, urządzenia
itp./ oraz pomieszczeń sąsiadujących na okres wykonywania prac niebezpiecznych
pożarowo:
.......................................................................................................................................
.........
6. Ilość i rodzaj podręcznego sprzętu gaśniczego do służącego do zabezpieczenia toku
prac
niebezpiecznych
pożarowo:
...............................................................................................
.......................................................................................................................................
...
75
7. Rodzaj i miejsce urządzeń koniecznych do wyłączenia w czasie prowadzenia prac:
.......................................................................................................................................
...
8. Środki i sposoby alarmowania współpracowników, przełożonych oraz Straży
Pożarnej
w
przypadku
powstania
pożaru:.............................................................................................
.......................................................................................................................................
...
9. Osoba/y/
odpowiedzialna/e/
przeciwpożarowego
za
całokształt
toku
przygotowań
zabezpieczenia
wykonywania
prac:
..................................................................
10. Osoba/y/ odpowiedzialna/e/ za nadzór nad stanem bezpieczeństwa pożarowego w
toku
wykonywania
prac:.............................................................................................................
11. Osoba/y/ zobowiązana/e/ do przeprowadzenia kontroli rejonu prac po ich
zakończeniu:
.......................................................................................................................................
...
12. Osoba/y/ odpowiedzialna/e/ do włączenia po zakończeniu prac urządzeń, które
należało
wcześniej
wyłączyć:
...........................................................................................................
Podpisy członków komisji
...........................................
...........................................
...........................................
76
Wzór nr 4
...............................dnia....................
..................................................
(imię i nazwisko szkolonego)
..................................................
(miejsce pracy)
..................................................
(stanowisko)
OŚWIADCZENIE
Oświadczam, że zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24
sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej /J. t.: Dz. U. z 2002 r. Nr 147 poz. 1229 z
późn. zm./ zostałem zapoznany z przepisami przeciwpożarowymi obowiązującymi na
zajmowanym stanowisku, zasadami postępowania na wypadek powstania pożaru i
innego zagrożenia, zasadami przeprowadzenia ewakuacji, sposobami posługiwania się
sprzętem gaśniczym.
Oświadczam, iż zostałem zapoznany z wytycznymi zawartymi w
Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego Budynku Centrum Pediatrii im. Jana Pawła
II w Sosnowcu i zobowiązuję się przestrzegać jej postanowień.
...............................................
(podpis szkolonego)
..............................................
(podpis szkolącego)
77
Wzór nr 5
PROTOKÓŁ NR ......
Praktyczne Sprawdzenie Ewakuacji
Sosnowiec, dnia ...........................
1. Data powiadomienia Komendanta Miejskiego PSP o zamiarze przeprowadzenia
praktycznego sprawdzenia ewakuacji:
........................................................................................................................................
2. Data przeprowadzenia praktycznego sprawdzenia ewaluacji:
................................................................ .......................................................................
3. Siły i środki zaangażowane w praktyczne sprawdzenie ewakuacji:
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
.........................................................................................................................
4.Czas ewakuacji:
........................................................................................................................................
13. 5. Uwagi spostrzeżenia:
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
............................................................
.................................................
Podpis Dyrektora lub osoby upoważnionej
78

Instrukcja Bezpieczeństwa Pożarowego 2013

Transkrypt

Podobne dokumenty

PLAN EWAKUACJI – WIATA MAGAZYNOWA (CHŁODNIA) PORT

Alarm w szkole

Ogólne zasady ewakuacji

21.02 Pożary, ochrona przeciwpożarowa

plan ewakuacji domu

Zarządzenie Nr.. . ^ p . . . Dyrektora Zakładu Wodociągów i

Bezpieczeństwo pożarowe

skażenia promieniotwórcze

bezpieczne ferie 2017