wzorzec rasy
Transkrypt
wzorzec rasy
Wzorzec FCI nr 200 /05.01.2011/GB Wersja polska: styczeń 2010 CHARCIK WŁOSKI (Piccolo Levriero Italiano) Kraj pochodzenia: Włochy. Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010 Przeznaczenie: Pies wyścigowy. Klasyfikacja FCI: Grupa 10: Charty Sekcja 3: Charty krótkowłose Bez prób pracy. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Charcik włoski pochodzi od chartów niewielkich rozmiarów, które żyły w starożytnym Egipcie na dworze faraonów. Poprzez Lakonię (Grecja), z której pochodzą liczne wyobrażenia na wazach, rasa trafiła V wieku przed naszą erą do Włoch. Jej największy rozwój przypadł na okres Renesansu na dworach magnackich. Nierzadko można odnaleźć charciki włoskie przedstawiane na obrazach największych włoskich i zagranicznych mistrzów tej epoki. WYGLĄD OGÓLNY: Pies wiotkiej budowy, o kwadratowej sylwetce; choć niewielki, to w każdym szczególe jest miniaturowym chartem, kwintesencją wyrafinowania, elegancji, wdzięku i szyku. WAŻNE PROPORCJE: Długość tułowia jest równa lub nieco mniejsza od wysokości w kłębie. Długość czaszki równa jest połowie długości głowy. Długość głowy może stanowić do 40% wysokości w kłębie. ZACHOWANIE / TEMPERAMENT: Żwawy, czuły i łagodny. GŁOWA: Wąska i wydłużona. MÓZGOCZASZKA: Czaszka: płaska, linie profilu równoległe, boki lekko zaokrąglone. Długość czaszki równa jest połowie długości głowy. Okolica podoczodołowa o wyraźnej rzeźbie. Umięśnienie głowy subtelne, wyraźne łuki nadoczodołowe, guz potyliczny niezaznaczony, bruzda środkowa tylko lekko zaznaczona. Stop: bardzo słabo zaznaczony. TRZEWIOCZASZKA: Nos: ciemny, pożądany czarny, o rozwartych nozdrzach. Kufa: zwężająca się ku końcowi. Wargi: cienkie, dobrze przylegające do szczęk, brzegi warg bardzo ciemno pigmentowane. Uzębienie: szczęki wydłużone, o siekaczach ustawionych w regularny łuk, mocnych w porównaniu do wielkości psa. Zęby zdrowe, uzębienie kompletne, osadzone prostopadle do szczęk. Zgryz nożycowy. Policzki: suche. Oczy: duże, okrągławe, wyraziste. Raczej frontalnie osadzone. Gałka oczna nie głęboko osadzona, ale nie wyłupiasta. Tęczówki ciemne. Powieki pigmentowane. Uszy: osadzone bardzo wysoko, małe o delikatnej chrząstce; złożone, noszone do tyłu i noszone na karku i na górnej części szyi. Gdy pies ma napiętą uwagę, nasada ucha unosi się, a uszy skierowane są poziomo na boki. SZYJA: Linia górna lekko łukowata, linia górna szyi lekko załamana przy kłębie. Linia dolna lekko wypukła. Długość równa długości głowy. W kształcie ściętego klina, dobrze umięśniona. Sucha, bez podgardla. TUŁÓW: Długość tułowia jest równa lub nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie. Linia górna: prosta, okolica grzbietu i lędźwi wysklepiona. Wysklepienie lędźwi harmonijnie przechodzi w linię zadu. Kłąb: dość wyraźnie zaznaczony. Szczyty łopatek blisko siebie. Grzbiet: prosty, dobrze umięśniony. Zad: bardzo spadzisty, szeroki i umięśniony. Klatka piersiowa: wąska, solidna, ale elegancko ukształtowana, o lekko wysklepionych żebrach, głęboka, sięgająca do łokci. Linia dolna: za stosunkowo krótkim mostkiem wznosi się niezbyt ostro ku brzuchowi. OGON: Nisko osadzony, cienki nawet u nasady, stopniowo ścieniający się ku końcowi. Noszony jest nisko i prosto w pierwszej połowie, a następnie zakrzywiony ku górze. Wyprostowany powinien sięgnąć stawu skokowego. Włos na ogonie krótki. KOŃCZYNY: KOŃCZYNY PRZEDNIE Wygląd ogólny: w całości proste, pionowe, o suchym umięśnieniu. Łopatka: raczej spionowana, o dobrze rozwiniętych, długich, suchych wyraźnych mięśniach. Ramię: tworzy z łopatką kąt bardzo rozwarty, ramię ułożone równolegle do płaszczyzny pośrodkowej tułowia, nieco dłuższe od łopatki. Łokcie: ani odstające, ani podstawione. Przedramię: długość kończyny mierzona od ziemi do łokcia jest nieco większa od odległości od łokcia do kłębu; kościec bardzo lekki; przedramię widziane od frontu i z profilu ustawione idealnie prosto i pionowo. Przez całą długość ramienia przebiega wyraźna bruzda. Śródręcze: suche, oglądane z profilu trochę nachylone. Łapa: prawie owalna, mała z wysklepionymi i zwartymi palcami. Opuszki pigmentowane, nieduże. Pazury czarne lub ciemne w zależności od umaszczenia i koloru łapy, gdzie tolerowane są białe znaczenia. KOŃCZYNY TYLNE Wygląd ogólny: dobrze kątowane, oglądane z tyłu proste i równolegle. Udo: długie, suche, niezbyt rozbudowane , z wyraźnie widocznymi poszczególnymi mięśniami. Podudzie: bardzo ukośne, o cienkim kośćcu i bardzo wyraźnie widoczną bruzdą pomiędzy mięśniami. Nieco dłuższe od uda. Śródstopia: oglądane z tyłu muszą być równoległe Łapa: mniej owalna niż przednia, o wysklepionych i zwartych palcach. Opuszki i pazury dobrze pigmentowane, podobnie jak w przednich łapach. CHODY: Kłus sprężysty, harmonijny, trochę wysoki, przestrzenny, co oznacza, że przednie nogi mają dobry wykrok, i od nadgarstka podnoszone są trochę do góry i zginane w nadgarstku. Galop szybki, o mocnych susach. SKÓRA: Cienka, dobrze przylegająca na całym ciele, z wyjątkiem łokci, gdzie jest nieco mniej napięta. SZATA: Sierść: Krótka, jedwabista i delikatna na całym ciele, bez najmniejszego śladu frędzli. Maść: Jednolita: czarna, szara, izabelowata (jasnożółtawa/ beżowa) we wszystkich możliwych odcieniach. Kolor biały tolerowany jest wyłącznie na przedpiersiu i łapach. WIELKOŚĆ i WAGA: Wysokość w kłębie: Masa ciała: psy i suki od 32 do 38 cm. psy i suki maksymalnie 5 kg WADY: Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa. Ciągły inochód Hackney Krok niski, krótki WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: Agresja lub wyraźna lękliwość Każdy pies wykazujący deformacje budowy lub zaburzenia charakteru, powinien być zdyskwalifikowany. Wyraźnie zbieżne lub rozbieżne linie profilu Nos całkowicie lub w połowie odpigmentowany Grzbiet nosa wysklepiony lub wklęsły Przodozgryz lub tyłozgryz Oko porcelanowe, całkowita depigmentacja powiek Ogon noszony nad grzbietem Brak ogona lub ogon krótki, wrodzony lub nabyty Wilcze pazury Maść wielobarwna; biel poza klatką piersiową i łapami Wielkość poniżej 32 i powyżej 38 cm dla obu płci WADY WYKLUCZAJĄCE Z HODOWLI: Tyłozgryz Wnętrostwo UWAGA: Samce muszą mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie opuszczone do moszny.