CZAD I OGIEŃ !!! CZAD CICHY ZABÓJCA BĄDŹ CZUJNY!!!

CZAD I OGIEŃ !!! CZAD CICHY ZABÓJCA BĄDŹ CZUJNY!!!

CZAD I OGIEŃ !!!
CZAD CICHY ZABÓJCA BĄDŹ CZUJNY!!!
Sezon grzewczy jest okresem, gdy dłużej przebywamy w domu, szczelnie zamykamy
okna oraz włączamy urządzenia grzewcze. Są one niestety źródłem najpoważniejszych
zagrożeń pożarowych w naszym domu. Prawidłowa ich eksploatacja pozwoli uniknąć nie
tylko pożarów w naszych domach, ale także ryzyka zatruciem najbardziej niebezpiecznym
gazem, który może pojawić się w naszym domy, czyli TLENKIEM WĘGLA.
Skąd się bierze czad i dlaczego jest tak niebezpieczny?
Tlenek węgla potocznie zwany czadem jest gazem silnie trującym, bezbarwnym bezwonnym,
nieco lżejszym od powietrza, co powoduje, że łatwo się z nim miesza i w nim rozprzestrzenia.
Powstaje w wyniku niepełnego spalania wielu paliw m.in.: drewna, oleju, gazu, benzyny,
nafty, propanu, węgla, ropy, spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu, niezbędnej
do zupełnego spalania. Może to wynikać z braku dopływu świeżego (zewnętrznego)
powietrza do urządzenia, w którym następuje spalanie albo z powodu zanieczyszczenia,
zużycia lub złej regulacji palnika gazowego, a także przedwczesnego zamknięcia paleniska
pieca lub kuchni. Jest to szczególnie groźne w mieszkaniach, w których okna są szczelnie
zamknięte lub uszczelnione na zimę. Czad powstaje także często w czasie pożaru.
Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla jest gazem niewyczuwalnym
dla człowieka. Dostaje się do organizmu przez układ oddechowy, a następnie jest wchłaniany
do krwiobiegu. W układzie oddechowym człowieka tlenek węgla wiąże się z hemoglobiną
210 razy szybciej niż tlen, blokując dopływ tlenu do organizmu. Stwarza to poważne
zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka. Uniemożliwia prawidłowe rozprowadzanie tlenu
we krwi i powoduje uszkodzenia mózgu oraz innych narządów Następstwem ostrego zatrucia
może być nieodwracalne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, niewydolność
wieńcowa i zawał albo nawet śmierć.
Jak zapobiegać zatruciu?
Podstawową przyczyną zatruć jest niepełne spalanie, do którego może dojść np., gdy zbyt
szczelnie zamknięte są okna, brak jest właściwej wentylacji. Powoduje to powstawanie tlenku
i utrudnia jego odpływ. Tyle spalin wypłynie na zewnątrz ile świeżego powietrza napłynie
do pomieszczenia. Przede wszystkim należy, więc zapewnić możliwość stałego dopływu
świeżego powietrza do paleniska (pieca gazowego, kuchenki gazowej, kuchni węglowej lub
pieca) oraz swobodny odpływ spalin.
Pamiętaj aby:
• uchylić okno w mieszkaniu, gdy korzystasz z jakiegokolwiek źródła ognia (pieca gazowego
z otwartą komorą spalania, kuchenki gazowej lub węglowej),
• nie zasłaniać kratek wentylacyjnych i otworów nawiewnych,
• przy instalacji urządzeń i systemów grzewczych korzystaj z usług wykwalifikowanej osoby,
• dokonywać okresowych przeglądów instalacji wentylacyjnej i przewodów kominowych
oraz ich czyszczenia. Gdy używasz węgla i drewna należy to robić nie rzadziej niż raz na 3
miesiące. Gdy używasz gazu ziemnego czy oleju opałowego - nie rzadziej niż raz na pół roku.
Zarządca budynku lub właściciel ma obowiązek m.in. przeglądu instalacji wentylacyjnej nie
rzadziej niż raz w roku
• użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania zgodnie
z instrukcją producenta: kontrolować stan techniczny urządzeń grzewczych,
• stosować urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do
obrotu;
w sytuacjach wątpliwych należy żądać okazania wystawionej przez producenta lub importera
urządzenia tzw. deklaracji zgodności, tj. dokumentu zawierającego informacje o specyfikacji
technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
• w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji,
ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej
stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację,
• systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do
otworu, bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć
do wyżej wspomnianego otworu lub kratki,
• często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki
wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien.
• rozmieścić czujniki tlenku węgla w części domu, w której sypia twoja rodzina.
Dla zwiększenia bezpieczeństwa, dodatkowe czujniki warto umieścić w każdym
pomieszczeniu,
• nie spalaj węgla drzewnego w domu, garażu, na zamkniętej werandzie itp., jeżeli
pomieszczenia te nie mają odpowiedniej wentylacji,
• nie zostawiaj samochodu w garażu na zapalonym silniku, nawet jeżeli drzwi do garażu
pozostają otwarte
• nie bagatelizuj objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów,
oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być
sygnałem, że ulegasz zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć
pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.
Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla?
- ból głowy,
- zawroty głowy,
- ogólne zmęczenie,
- duszność,
- trudnościami z oddychaniem, oddech przyspieszony, nieregularny
- senność,
- nudności.
Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony, oraz zaburzenia orientacji i zdolności oceny
zagrożenia powodują, że jest on całkowicie bierny (nie ucieka z miejsca nagromadzenia
trucizny), traci przytomność i - jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą - umiera
Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?
• należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza,
•wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia
osoby ratującej; w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawić przeprowadzenie akcji służbom
ratowniczym,
• rozluźnić poszkodowanemu ubranie - rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie
można doprowadzić do jego przemarznięcia
• wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe - tel. 999, straż pożarna - tel. 998 lub
112),
Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie
przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca,
• nie wolno wpadać w panikę, kiedy znajdziemy dziecko lub dorosłego z objawami
zaburzenia świadomości w kuchni, łazience lub garażu; należy jak najszybciej przystąpić do
udzielania pierwszej pomocy.
Opracowanie: W oparciu o stronę internetową KG PSP.
________________________________________
Przygotował: st.kpt. Waldemar Konieczny
CZUJKA W KAŻDYM DOMU
Państwowa Straż Pożarna zachęca wszystkich mieszkańców do zadbania
o zabezpieczenie własnych domów i mieszkań na wypadek pożaru. Jedną z
najskuteczniejszych metod wykrywania tego typu zagrożeń jest zakup i montaż dymowej
czujki pożarowej. Domowe systemy wykrywania pożaru są stosunkowo nowym tematem w
naszym kraju. Do tej pory nie poświęcano im dostatecznej uwagi. Jednak potrzeba poprawy
bezpieczeństwa mieszkańców sprawiła, że i na naszym rynku pojawiły się produkty z tego
zakresu. W każdym domu, mieszkaniu, czy pomieszczeniach gdzie przebywają ludzie i
znajduje się mienie znacznej wartości, powinniśmy przewidzieć zainstalowanie tak prostego i
skutecznego w działaniu urządzenia, jakim jest taka czujka. Na świecie czujki pożarowe
znane i stosowane są od wielu już lat i to z bardzo pozytywnym skutkiem. Nie ulega, więc
wątpliwości, że wszelkie przedsięwzięcia mające na celu ochronę życia i mienia są bardzo
ważne bez względu na koszty (a koszt zakupu czujki nie jest naprawdę wysoki, tym bardziej,
jeśli spojrzymy na straty, na jakie możemy być bez ich posiadania narażeni).
Głównie stosowane są czujki wykrywające dym. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest
to, że większość śmiertelnych ofiar pożarów mieszkań, domów nie ginie od samych płomieni
czy wysokiej temperatury, ale właśnie na skutek zatrucia dymem. W pierwszej fazie pożaru,
gdy materiał palny jeszcze się tli, pojawia się dym oraz inne toksyczne gazy pożarowe,
mogące prowadzić do utraty zdrowia lub życia ludzi. Im wcześniej dym zostanie wykryty,
tym większa będzie szansa zachowania przy życiu mieszkańców oraz ocalenia ich dobytku.
Inne niż dymowe czujki pożarowe stosowane są w mieszkaniach stosunkowo rzadko.
Obecnie dostępne są tzw. autonomiczne dymowe czujki pożarowe, które w każdym
gospodarstwie domowym są w stanie już na samym początku tworzącego się pożaru
zasygnalizować o niebezpieczeństwie. Kiedy poważnie myślimy o swoim bezpieczeństwie,
zainteresujmy się tym urządzeniem i możliwością jego instalacji. Warto pamiętać, że stara
maksyma łacińska "Cokolwiek czynisz, czyń z rozwagą i patrz końca" nic nie straciła ze
swojej aktualności. Pamiętajmy także, że tempo dzisiejszego życia sprawia, iż szeregu rzeczy
nie jesteśmy w stanie ogarnąć i zdecydowanie lepiej jest, gdy pomagają nam w tym
odpowiednie urządzenia i właściwe zabezpieczenia. Warto jest chyba spać spokojnie ze
świadomością, że nawet nasza nieuwaga czy zapomnienie, (ale nie bezmyślność) nie skończą
się dla nas tragicznie. Według opinii specjalistów bardziej powszechne zastosowanie czujek
pożarowych w sposób zdecydowany ograniczyłoby ilość ofiar śmiertelnych w pożarach oraz
w dużej mierze zmniejszyłoby straty materialne z nich wynikające.
Co to jest dymowa czujka pożarowa, jakie są jej rodzaje oraz jakie sposoby montowania
i wykorzystania?
Dymowe czujki pożarowe przeznaczone są do wykrywania i sygnalizowania pierwszych
oznak pożaru. Ostrzegają o niebezpieczeństwie już wtedy, gdy nie widać jeszcze płomienia i
nie jest odczuwalny wyraźny wzrost temperatury. Na polskim rynku są dostępne czujki nie
zawierające materiału promieniotwórczego, które działają w oparciu o zasadę światła
rozproszonego.
Ich czułość jest tak ustawiona, by jak najszybciej alarmować o nadmiarze dymu.
Ten bowiem może być sygnałem pożaru w zarodku. Jednocześnie jednak, aby nie
powodować fałszywego alarmu, czujka jest tak zaprogramowana, że nie zadziała natychmiast,
gdy np. pojawi się w pomieszczeniu dym z papierosa. Generalnie dzielimy je na dwa
podstawowe rodzaje. Pierwszy z nich może pracować samodzielnie i dlatego też nosi nazwę:
autonomicznej dymowej czujki pożarowej. Zasilany jest baterią o napięciu 9 V, która pozwala
na bezproblemową pracę czujki przez przynajmniej l rok. Drugi zaś rodzaj ma możliwość
współpracy z systemami sygnalizacji włamaniowej i można go "podpinać" pod napięcie 12 V.
Najbardziej odpowiednim miejscem montażu czujek autonomicznych jest przestrzeń
pomiędzy sypialnią a pomieszczeniem (pomieszczeniami) najbardziej narażonymi na
wystąpienie pożaru (kuchnie, pokoje dzienne). Zazwyczaj producenci czujek autonomicznych
podają na opakowaniu lub w instrukcji sugerowane miejsca ich montażu.
Generalnie czujki należy instalować na środku pomieszczenia, na suficie, w odległości nie
większej niż 7 m od miejsca, w którym może wystąpić pożar. W przypadku, gdy czujka nie
może być zamontowana na środku sufitu, można ją zamontować bliżej krawędzi ściany,
jednak
w odległości nie mniejszej niż 30 cm od jej krawędzi. Czujki autonomiczne montowane
w większych domach lub mieszkaniach mogą być połączone w sieć. Wszystkie czynności
związane z montażem czujek wykonywać powinien specjalista, który najlepiej oceni,
zaprojektuje i wykona montaż szczególnie w przypadkach, gdy jedna czujka nie wystarczy
dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa naszego domostwa. Warto wiedzieć, że w celu
prawidłowej ochrony większość domostw wymaga instalacji dwóch lub większej liczby
czujek. Maksymalna ochrona zapewniona jest w przypadku, gdy każde pomieszczenie ma
własną czujkę.
Przy stosowaniu czujek dymu pamiętać należy, że:





czujka nie zabezpiecza przed powstaniem pożaru, ale jedynie informuje o jego
wystąpieniu;
czujka winna być zainstalowana poprawnie, zgodnie z instrukcją montażu;
działanie czujki powinno być przetestowane w miejscu jej zainstalowania;
działanie czujek i ich zasilanie powinno być okresowo sprawdzane;
konieczne jest zaznajomienie mieszkańców z sygnałem alarmowym czujki.
Czujek nie powinno się montować w miejscach, gdzie występuje zbyt niska lub zbyt wysoka
temperatura w porównaniu z pozostałą częścią pomieszczenia (np. świetliki w dachu,
nieizolowane stropy), w łazienkach (para może powodować fałszywe alarmy), bezpośrednio
nad grzejnikami, w sąsiedztwie urządzeń klimatyzacyjnych, wentylatorów, w miejscach
występowania elementów utrudniających ruch powietrza, na bardzo wysokich stropach.
Reasumując, czujki pożarowe są urządzeniami stosunkowo nieskomplikowanymi o szerokich
możliwościach zastosowania. Koszt ich zainstalowania jest nieporównywalnie mały w
stosunku do strat, które mogą być spowodowane pożarem nie w porę wykrytym. Czujki
pożarowe są nie tylko źródłem informacji o powstałym zagrożeniu, ale są również podstawą
do zapewnienia spokoju o życie swoje i najbliższych a także mienie.
Pamiętaj bezpieczeństwo Twoje i Twojej rodziny zależy przede wszystkim od Ciebie.
Przygotował: st.kpt. Waldemar Konieczny