Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami
Transkrypt
Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami
Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole nr 6 w Sieradzu. Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami Scenariusz zajęć dla dzieci 3, 4-letnich Cele operacyjne: Dziecko: o potrafi dokonać właściwych wyborów zgodnie z przyjętymi normami postępowania wobec zwierząt o ocenić warunki bytowe bohaterów ilustracji o przyporządkować symbol nastroju do odpowiedniej sytuacji przedstawionej na obrazku o dostrzec pozytywne i negatywne postawy człowieka wobec zwierząt Środki dydaktyczne: pacynka Reksio, ilustracje przedstawiające psy w róŜnych sytuacjach (z miską, na spacerze, na legowisku/w budzie, u weterynarza, na łańcuchu, na mrozie, z dziurawą budą, ze skaleczoną łapą), symbole nastrojów (smutek, radość), plastelina, labirynt plątanina linii na duŜym arkuszu PRZEBIEG ZAJĘCIA: 1. Rytualna „Iskierka przyjaźni”. 2. Opowiadanie Reksia (pacynki) „Odwiedziny u przyjaciół”: Dzień dobry dzieci. Jestem Reksio. Mieszkam w mieście, niedaleko Waszego przedszkola. Nudzi mi się trochę, więc postanowiłem odwiedzić swoich przyjaciół z dzieciństwa. Mieszkają w róŜnych miejscach i jestem bardzo ciekawy jak im się powodzi. - odsłanianie kolejnych ilustracji i próba sprawdzenia warunków bytowych przyjaciół: o pies ze skaleczoną łapą o pies przy dziurawej budzie o pies na spacerze z właścicielem o pies u weterynarza o pies na łańcuchu o pies na legowisku lub w budzie o pies na mrozie o pies z pełną miską - przyporządkowywanie symboli nastrojów (smutek, radość) do sytuacji przedstawionych na ilustracjach - eksponowanie pozytywnych zachowań ludzi wobec zwierząt poprzez wybór odpowiednich ilustracji i eksponowanie ich w wyznaczonym w sali miejscu Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl www.akademiaedukacji.eu Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole nr 6 w Sieradzu. 3. Labirynt (najwaŜniejsze potrzeby naszych pupili). - w plątaninie linii wybrane dzieci odszukują trasę biegu trzech psów i odczytują jego najwaŜniejsze potrzeby: o dalmatyńczyk - pełna miseczka o jamnik - buda o kundel - weterynarz 4. Zabawa ruchowa „Piesek w plenerze” - tor przeszkód. chód na czworakach skok przez przeszkodę płaską slalom z omijaniem przeszkód przejście pod ławeczką- czołganie 5. Lepienie miseczek z masy solnej, ozdabianie psiej budy metodą collage. Kajtek w Krainie Radości Scenariusz zajęcia dla dzieci 3-letnich Cele operacyjne: Dziecko: - potrafi przywitać się inaczej niŜ tradycyjnie - wypowiada się na określony temat - dostrzega róŜnice w postawach Ŝyciowych bohaterów - określić nastrój bohaterów i zidentyfikować go z symbolem uczucia - rozpoznać nastrój muzyki - gestem i mimiką interpretować nastrój słyszanej muzyki - wczuć się w rolę - ozdabiać budę przygotowanymi elementami Środki dydaktyczne: pacynki psów - Lary zadbany i dumny, Kajtek smutny, symbole uczuć (smutek, radość), treść rozmowy przyjaciół, muzyka skoczna i wolna, tekturowa buda dla psa, elementy z kolorowego i szarego papieru (serduszka, baloniki, kokardki, miseczki, kosteczki), klej, piosenka „Kundel Bury". PRZEBIEG ZAJĘCIA: 1. Rytualna „Iskierka przyjaźni”. 2. Powitanie: Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl www.akademiaedukacji.eu Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole nr 6 w Sieradzu. „Witam tych, którzy - lubią zwierzęta, mają zwierzęta w domu, potrafią się opiekować zwierzętami, itd.” 3. Opowiadanie nauczycielki „Spotkanie Larego i Kajtka” z wykorzystaniem pacynek. 4. Rozmowa n/t spotkania przyjaciół - róŜne warunki bytowania psów. 5. Określenie samopoczucia bohaterów - przyporządkowanie symboli nastrojów (radość, smutek) do odpowiedniej postaci. 6. Zabawa ruchowa przy muzyce wolnej i skocznej symbolizującej nastrój bohaterów - na przerwę w muzyce dzieci ustawiają się przy odpowiednim symbolu uczucia zawieszonym w dowolnym miejscu sali. 7. Zabawa dramowa „Marzenia Kajtka" - wzajemne przekazywanie pluszaka Kajtka przez chętne dzieci i wypowiadanie jego marzeń: o chciałbym mieć pełną miseczkę o chciałbym mieć dobrego pana o chciałbym mieć ciepłą budę, itp. 8. Kraina Radości - ozdabianie tekturowej budy za pomocą przygotowanych elementów wyciętych z szarego i kolorowego papieru - wybór tych elementów, które wpłyną na poprawę samopoczucia Kajtka. 9. Wspólny śpiew piosenki „Kundel Bury". TRESC ROZMOWY DWÓCH PRZYJACIÓŁ: - Cześć Lary! - Cześć Kajtek! Dawno się nie widzieliśmy. Co u ciebie słychać? Dobrze wyglądasz! Mieszkam w bloku niedaleko przedszkola. Mam swoich opiekunów Olę i Tomka. Bardzo się lubimy. Dzieci dbają o mnie - przygotowują mi smaczne jedzonko, kąpią mnie, wyprowadzają na spacery, a nawet gdy jestem chory prowadzą mnie do weterynarza. Byłem u niego juŜ cztery razy - raz na szczepieniu, drugi raz gdy skaleczyłem łapę, i gdy bolał mnie brzuszek i jeszcze po tym jak zaatakował mnie duŜy pies. Te spotkania z lekarzem nie były miłe - zastrzyki, opatrunki. Za to opieka Oli i Tomka bardzo mi się podobały - głaskanie, przytulanie. Ale ja dla nich teŜ jestem miły. Cieszę się ogromnie gdy dzieciaki wracają ze szkoły i pogoniłbym kaŜdego kto chciałby zrobić moim przyjaciołom krzywdę. Jednym słowem jestem szczęściarzem. - A co u ciebie? - U mnie nic dobrego. Przez swoją głupotę straciłem wszystko. Zachciało mi się wolności. Wyobraź sobie, Ŝe pewnego dnia ujrzałem przez dziurę w płocie gromadę bezpańskich i dzikich psów, które włóczyły się po ulicach. Myślałem, Ŝe one mają dobrze, nie muszą nikogo słuchać, robią co chcą. Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl www.akademiaedukacji.eu Tworzymy kodeks postępowania ze zwierzętami - Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole nr 6 w Sieradzu. Zazdrościłem im. Cicho wymknąłem się z domu i pomaszerowałem w poszukiwaniu przygód. Myślałem sobie: „tutaj jest prawdziwe Ŝycie, przyjaciół mam bez liku, będę hasał po śmietniku, po ulicy gonił koty, skakał poprzez rowy, płoty, jestem dziki i swobodny, chociaŜ czasem... bywam głodny." Było fajnie ale do czasu. Potem pojawił się chłód, nie było co jeść, dawno nie myta sierść zaczęła swędzić, a gdy zabolał brzuszek trzeba było cierpieć w samotności. JuŜ nie raz chciałem wracać do domu ale zgubiłem drogę: „mamo, tato, czy słyszycie? smutne, pieskie Ŝycie, czemu ja was nie słuchałem? dzikim psem być chciałem, teraz siedzę tu i płaczę, juŜ was nigdy nie zobaczę." Autor: Ewa Abramczyk, Monika Laskowska, Przedszkole nr 6 w Sieradzu. Scenariusz nagrodzony w konkursie na najlepszy scenariusz z zakresu edukacji humanitarnej, który moŜe być wykorzystany w ramach Ogólnopolskiej Edukacyjnej Kampanii Społecznej Podpisz Pieska. Centrum Edukacyjne BLIśEJ PRZEDSZKOLA www.blizejprzedszkola.pl www.blizejedukacji.pl www.akademiaedukacji.eu