16- Chleb wiejski wojenny
Transkrypt
16- Chleb wiejski wojenny
Chleb wiejski wojenny(16) Produkt wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych w dniu 27.07.2012r. Kategoria – wyroby piekarnicze i cukiernicze Gmina Chociwel, powiat stargardzki Wniosek złoŜony do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego przez Teresę Macherowską Autor zdjęcia : Teresa Macherowska Tradycja wypiekania produktu pn. Chleb wiejski wojenny przez mieszkańców gminy Chociwel rozpoczęła się około 1955r. Jak wspomina jedna z mieszkanek, która w roku 1953 przyjechała spod Częstochowy do wsi Bobrowniki : ”wtedy trzeba było stać za bochenkiem 2-3 godziny, bo chleba brakowało. PoŜaliłam się mojej mamie, a ona mi na to : a ty nie umiesz? I sobie przypomniałam. Przestałam piec, jak juŜ był chleb w sklepie [połowa lat 60. XX w.]….Poza tym moje dzieci nie chciały go nosić do szkoły, bo to był ciemny chleb”. Przepis na chleb wymusiło samo Ŝycie. Jego receptura pochodzi z okresu II wojny światowej: „pierwszy rok pozwolili Niemcy zwieźć swoje do sąsieka, a na drugi rok na polu od razu była młócka i tyle się dostało co przydział, a resztę Niemcy brali. Młyny miały zakaz sprzedaŜy. Była bida, cała wieś gotowała Ŝyto i się jadło i dodawało do chleba”. Zapoczątkowana w latach 50-tych receptura wypieku chleba wiejskiego wojennego znana jest na terenie obecnego województwa zachodniopomorskiego juŜ od ponad 50 lat. Natomiast ludność wsi Lisowo w gminie Chociwel wypieka go nieprzerwanie od wczesnych lat 80 –tych XX wieku, tj. od około 30 lat : „ JuŜ przed stanem wojennym w 1981 roku znowu nie było chleba, zaczęłam piec wymuszona sytuacją, bo nie miałam z kim zostawić dzieci, aby stać w kolejkach – a było troje małych. Wtedy ze dwa razy upiekłam chleb na droŜdŜach. Mama mi powiedziała, jak zrobić Ŝytni na zakwasie i poradziła „jakby to Ŝyta do tego dosypać” i tak zostało. Na początku Ŝyto mieliłam, ale krótko, wróciłam do ziaren i tak zostało”. Pierwszym etapem wykonania produktu jest przygotowanie w glinianym naczyniu zakwasu. Drugą czynnością jest przygotowanie ziaren Ŝyta. Następnie łączy się wszystkie składniki m.in.: o zaczyn, mąkę Ŝytnią i sól. Wyrośnięte ciasto chlebowe piecze się w temperaturze około 200 C. Gotowy chleb ma intensywny zapach, skórkę chropowatą z widocznymi ziarnami Ŝyta i jest lekko brązowy. Ten smakowity produkt w roku 2009 doceniło jury konkursu „Nasze Kulinarne Dziedzictwo. Smaki Regionów” przyznając II miejsce w kategorii „Produkty i przetwory pochodzenia roślinnego”.