Staro¿ytne Królestwo Wielkich Indii

Starożytne Królestwo Wielkich Indii
Wykorzystując brytyjskie niepowodzenia na Froncie Angielskim, w 1944 roku, w
Indiach wybuchła krwawa rewolucja.
Władzę przejęła grupa radykalnych fundamentalistów hinduskich, którzy stworzyli
wielką teokrację. Na tronie osadzili marionetkową dynastię maharadżów, zaś sami
zaczęli tworzyć wielkie mocarstwo. Rewolucja została napędzona przez chęć zemsty na
dawnych okupantach. Większość białych mężczyzn wybito, dzieci trafiły do prywatnych
orszaków nowych, indyjskich książąt, zaś dumne brytyjskie damy trafiły do oficerskich
domów publicznych, lub w charakterze nianiek do domów najbogatszych Hindusów. Do
dziś dokonuje się potwornych rzezi na muzułmanach i wszelkich innowiercach.
Pierwszym posunięciem nowego rządu było wkroczenie do słabo bronionego
wówczas, przez Niemców Tybetu. Pangermania nie zdążyła wysłać w ten rejon swoich
wojsk, sądząc, że obecność Japonii w tym rejonie jest gwarantem praktycznej
przynależności Tybetu do Niemiec (teoretycznie Tybet był niepodległy). Niemiecką
ekipę badawczą zniewolono i zmuszono do rekonstruowania kolejnej Ściany
Zniszczenia. W tym samym czasie w Indiach przywrócono system kast, oraz
wprowadzono prawo segregacji rasowej, które zapewniało Hindusom dominację nad
innymi rasami, w obrębie Starożytnego Królestwa. W 1947 roku, świat ujrzał pierwszą,
hinduską Ścianę Zniszczenia. Dzięki niej państwo indyjskie w krótkim, czasie pod
groźbą użycia Potęgi, zaanektowało pobliski Pakistan, oraz parę mniejszych państw
indochińskich. Potęga militarna (w głównej mierze wynikająca z posiadania Ściany), nie
zmieniała faktu słabości gospodarczej. Państwo wiele zyskało dzięki pozyskanej
infrastrukturze brytyjskiej, lecz było mocno zacofane. Rzeczywistość zwyciężyła nad
ideologią, i wkrótce, Starożytne Królestwo musiało nawiązać stosunki dyplomatyczne z
państwami Osi. Po cichu zaczęto sprowadzać japońskich inżynierów, doradców i
naukowców.
Powodują, oni, po cichu, stopniowe uzależnienie Indii od japońskich produktów.
Dotychczas jednak Indie nie przystąpiły do Osi i tak naprawdę nie wiadomo po czyjej
stronie stanęły by podczas ewentualnej wojny.
Stolicą nowych Indii jest New Delhi, znane obecnie jako największe miasto świata.
W centrum stoi Wielka Stupa, wzniesiona w 1948 roku, w podzięce za Rewolucję,
przez wyzwolony naród. Stupa(znajdują się w niej relikwie Buddy, jego dwie ręce, co
symbolizuje ręce narodu hinduskiego, który zbudował własny kraj) jest ogromna. Liczy
sobie ok.467 m, razem z iglicą i zajmuje powierzchnię ok.250 000 m2.zbudowana jest
na specjalnym podwyższeniu, aby można było ją zobaczyć z każdego miejsca w Indiach.
Delhi jest dobrym obrazem stanu Indii. W centrum znajduje się mała przestrzeń zajęta,
przez niezwykle imponujące i bogate budynki, zaś reszta miasta zajmowana jest przez
slumsy, bazary, stare i zniszczone budynki dawnej administracji brytyjskiej.
Centrum miasta jest spokojne i pilnowane przez policję (mieszka tam administracja i
oligarchowie), zaś to co znajduje się dookoła jest obrazem nędzy i wynikającego z niej
bandytyzmu. W Indiach działają setki wielkich organizacji mafijnych, często
finansowanych przez hinduskich książąt. Największe są mafia muzułmańska, sterowana
przez partyzantkę muzułmańską z Pakistanu oraz mafia bombajska, która steruje
wielkim, hinduskim przemysłem filmowym.
Indie prócz technologii Potęgi znajdują się na poziomie rozwoju takiego w jakim były
tuż przed wojną, a nawet niższym, ponieważ Rewolucja skutecznie zniszczyła dużą
część infrastruktury. Jedyną nadzieją na rozwój Starożytnego Królestwa są masowo
sprowadzani z Japonii doradcy i naukowcy. Cesarstwo karze sobie rzecz jasna słono
płacić. Indie uzależniają się powoli od Japonii, który ma coraz większy wpływ na
politykę tego kraju. Narazie jednak, Maharadża pozostaje tak neutralny wobec
ponawianych co jakiś czas przez USA propozycji sojuszu, jak wobec ofert przystąpienia
do Osi stawianych przez Japończyków.
Duży nacisk wywiera na północne prowincje proamerykański, perski szach. Persja
prowadzi z Indiami ożywiony handel a także chętnie wspiera militarnie tłumienie
częstych powstań w różnych prowincjach Indii, co skutkuje takimi przypadkami, że w
Kaszmirze stacjonuje na stałe juz, garnizon perskich strzelców.
Podział kastowy jes w Indiach bardzo silny, praktyczną klasą rządzącą są brahmini,
kasta kapłańska. Mało kto śmie o tym mówić, ale prawdziwymi władcami Królestwa są
członkowie tzw.Rady Arhatów, grupy najbardziej “oświeconych” teokratów,
wspieranych przez dwie tajemnicze organizacje-Legion Świętych Mężów oraz Sekty
Thugee. Święci Mężowie to bodhisattwovie, których ideologia została jednak
zdominowana przez nacjonalizm. Są oni niebezpieczni ze względu na to, iż poznali
prawdopodobnie prymitywne sposoby wykorzystywania Potęgi. Thugee są zaś
najszybszymi skrytobójcami świata. Ich klasztory ukryte głęboko w dżungli, treningi
podczas których muszą przeżyć miesiąc w najeżonym tygrysami, bezludnym lesie, oraz
fanatyczne wychowanie sprawiają iż tajemniczych asasynów boi się cała Azja.