Zasady specjalizacji gospodarstw i organizacja pracy przy produkcji
Transkrypt
Zasady specjalizacji gospodarstw i organizacja pracy przy produkcji
Zasady specjalizacji gospodarstw i organizacja pracy przy produkcji mleka Zasady specjalizacji Gospodarstwa specjalizujące się w produkcji mleka musiały dostosować się do wymogów obowiązujących w krajach Unii Europejskiej. Aktem prawnym, który obowiązuje wszystkich hodowców, jest „Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy pozyskiwaniu, przetwórstwie, składowaniu i transporcie mleka oraz przetworów mlecznych" (DzU Nr 117, poz. 1011). W myśl tego rozporządzenia: mleko powinno pochodzić od krów zdrowych ze stad wolnych od gruźlicy i brucelozy oraz powinno spełniać następujące wymagania: • zawierać odpowiednią liczbę drobnoustrojów - w 1 ml mleka nie więcej niż 100 000 (liczbę tę ustala się dla okresu 2 miesięcy, na podstawie średniej geometrycznej wyników badań co najmniej dwóch próbek pobranych w ciągu miesiąca). • zawierać odpowiednią liczbę komórek somatycznych (LKS) - w 1 ml mleka nie więcej niż 400 000 (LKS ustala się dla okresu 3 miesięcy, na podstawie średniej geometrycznej wyników badań co najmniej jednej próbki pobranej w ciągu miesiąca). Pomieszczenia i stanowiska do doju powinny być łatwe do czyszczenia i dezynfekcji, a dój powinien przebiegać w warunkach higienicznych. Urządzenia do chłodzenia mleka powinny znajdować się w oddzielnym pomieszczeniu, niedostępnym dla zwierząt. Ponadto powinny zapewnić schłodzenie mleka do temperatury 8°C lub niższej w wypadku codziennego odbioru albo do temperatury 6°C lub niższej, jeśli mleko nie jest odbierane codziennie. Gospodarstwo specjalizujące się w produkcji mleka musi posiadać atest weterynaryjny, który wydaje powiatowy lekarz weterynarii. Warunkiem uzyskania takiego atestu jest spełnienie poniższych warunków. 1. Wymagania dotyczące zwierząt: urzędowe świadectwo weterynaryjne dotyczące zdrowia krów, prowadzenie dokumentacji stanu i obrotu zwierzętami, prowadzenie dokumentacji wykonywanych zabiegów weterynaryjnych i stosowanych leków, zasuszania krów, przestrzegania okresów karencji po leczeniu farmakologicznym oraz niedopuszczanie do obrotu handlowego siary. 2. Wymagania dotyczące ludzi: aktualne zaświadczenie lekarskie, zaświadczenie o odbytym szkoleniu z zakresu minimum sanitarnego. 3. Wymagania dotyczące budynku i jego wyposażenia: oddzielne pomieszczenie na mleko, oddzielne pomieszczenie na odzież roboczą, umywalka do rąk zainstalowana w miejscu umożliwiającym korzystanie z niej w trakcie doju, ściany i posadzki wykonane z materiałów łatwozmywalnych, pomieszczenia dla zwierząt muszą zapewnić higieniczne warunki doju, trzoda chlewna i drób nie mogą być trzymane w oborze lub pomieszczeniach, w których są dojone krowy, muchy, gryzonie i inne szkodniki muszą być tępione. 4. Wymagania dotyczące dojarek i urządzeń chłodniczych: powinny posiadać dokumenty potwierdzające sprawność po dokonanym okresowym przeglądzie przez autoryzowaną ekipę serwisową, urządzenia chłodnicze powinny zapewnić schłodzenie mleka do temperatury +8°C w czasie 2 godzin. 5. Warunki higieny ogólnej: woda do mycia urządzeń musi być zdatna do picia, środki do mycia i dezynfekcji muszą mieć atest Państwowego Zakładu Higieny (PZH), w trakcie doju wymagane jest wykonywanie zabiegów higienicznych wymienia i strzyków. Organizacja pracy W oborze z krowami mlecznymi wyodrębnia się następujące czynności: 1. Pozyskiwanie mleka obejmujące: prace przed dojem, dój i prace po doju (odnoszenie dojarek, mycie urządzeń); 2. Prace związane z żywieniem krów: czyszczenie żłobów, przygotowanie pasz, rozdawanie pasz; 3. Usuwanie odchodów (w zależności od typu obory i stopnia mechanizacji tych prac); 4. Porządkowanie obory; zamiatanie korytarzy, porządkowanie stanowisk; 5. Czyszczenie i pielęgnację zwierząt (w zależności od typu obory i niezbędnej częstości wykonywania tych prac); 6. Inne prace, np. wypędzanie krów na okólnik i napędzanie (w oborze uwięziowej). Najwięcej czasu pochłaniają prace związane z dojem - około 50% i prace związane z żywieniem krów - około 30%. W zależności od systemu utrzymania i liczby krów fotografia dnia pracy jest zróżnicowana i może być przedmiotem ćwiczeń dla uczniów. Sporządzanie fotografii dnia pracy polega na zapisywaniu rodzaju czynności wykonywanych po kolei w oborze i czasu ich trwania. Uzyskane wyniki można przedstawić za pomocą wskaźników, np. czas wykonania danej czynności w przeliczeniu na 1 krowę w danej oborze.