Zasady specjalizacji gospodarstw i organizacja pracy przy produkcji

Transkrypt

Zasady specjalizacji gospodarstw i organizacja pracy przy produkcji
Zasady specjalizacji gospodarstw i organizacja pracy przy produkcji mleka
Zasady specjalizacji
Gospodarstwa specjalizujące się w produkcji mleka musiały dostosować się do
wymogów obowiązujących w krajach Unii Europejskiej. Aktem prawnym, który obowiązuje
wszystkich hodowców, jest „Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 lipca
2002 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy
pozyskiwaniu, przetwórstwie, składowaniu i transporcie mleka oraz przetworów
mlecznych" (DzU Nr 117, poz. 1011). W myśl tego rozporządzenia:
 mleko powinno pochodzić od krów zdrowych ze stad wolnych od gruźlicy i brucelozy
oraz powinno spełniać następujące wymagania:
•
zawierać odpowiednią liczbę drobnoustrojów - w 1 ml mleka nie więcej niż
100 000 (liczbę tę ustala się dla okresu 2 miesięcy, na podstawie średniej
geometrycznej wyników badań co najmniej dwóch próbek pobranych w ciągu
miesiąca).
•
zawierać odpowiednią liczbę komórek somatycznych (LKS) - w 1 ml mleka nie
więcej niż 400 000 (LKS ustala się dla okresu 3 miesięcy, na podstawie średniej
geometrycznej wyników badań co najmniej jednej próbki pobranej w ciągu
miesiąca).
Pomieszczenia i stanowiska do doju powinny być łatwe do czyszczenia i dezynfekcji, a dój
powinien przebiegać w warunkach higienicznych. Urządzenia do chłodzenia mleka powinny
znajdować się w oddzielnym pomieszczeniu, niedostępnym dla zwierząt. Ponadto powinny
zapewnić schłodzenie mleka do temperatury 8°C lub niższej w wypadku codziennego
odbioru albo do temperatury 6°C lub niższej, jeśli mleko nie jest odbierane codziennie.
Gospodarstwo specjalizujące się w produkcji mleka musi posiadać atest weterynaryjny,
który wydaje powiatowy lekarz weterynarii. Warunkiem uzyskania takiego atestu jest
spełnienie poniższych warunków.
1.
Wymagania dotyczące zwierząt:
 urzędowe świadectwo weterynaryjne dotyczące zdrowia krów,
 prowadzenie dokumentacji stanu i obrotu zwierzętami,
 prowadzenie dokumentacji wykonywanych zabiegów weterynaryjnych i stosowanych
leków,
 zasuszania
krów, przestrzegania okresów karencji po leczeniu farmakologicznym oraz
niedopuszczanie do obrotu handlowego siary.
2.
Wymagania dotyczące ludzi:
 aktualne zaświadczenie lekarskie,
 zaświadczenie o odbytym szkoleniu z zakresu minimum sanitarnego.
3.
Wymagania dotyczące budynku i jego wyposażenia:
 oddzielne pomieszczenie na mleko,
 oddzielne pomieszczenie na odzież roboczą,
 umywalka
do rąk zainstalowana w miejscu umożliwiającym korzystanie z niej w
trakcie doju,
 ściany i posadzki wykonane z materiałów łatwozmywalnych,
 pomieszczenia dla zwierząt muszą zapewnić higieniczne warunki doju,
 trzoda
chlewna i drób nie mogą być trzymane w oborze lub pomieszczeniach, w
których są dojone krowy,
 muchy, gryzonie i inne szkodniki muszą być tępione.
4.
Wymagania dotyczące dojarek i urządzeń chłodniczych:
 powinny
posiadać dokumenty potwierdzające sprawność po dokonanym okresowym
przeglądzie przez autoryzowaną ekipę serwisową,
 urządzenia
chłodnicze powinny zapewnić schłodzenie mleka do temperatury +8°C w
czasie 2 godzin.
5. Warunki higieny ogólnej:
 woda do mycia urządzeń musi być zdatna do picia,
 środki do mycia i dezynfekcji muszą mieć atest Państwowego Zakładu Higieny (PZH),
w
trakcie doju wymagane jest wykonywanie zabiegów higienicznych wymienia i
strzyków.
Organizacja pracy
W oborze z krowami mlecznymi wyodrębnia się następujące czynności:
1.
Pozyskiwanie mleka obejmujące: prace przed dojem, dój i prace po doju
(odnoszenie dojarek, mycie urządzeń);
2.
Prace związane z żywieniem krów: czyszczenie żłobów, przygotowanie pasz,
rozdawanie pasz;
3.
Usuwanie odchodów (w zależności od typu obory i stopnia mechanizacji tych prac);
4.
Porządkowanie obory; zamiatanie korytarzy, porządkowanie stanowisk;
5.
Czyszczenie i pielęgnację zwierząt (w zależności od typu obory i niezbędnej
częstości wykonywania tych prac);
6.
Inne prace, np. wypędzanie krów na okólnik i napędzanie (w oborze uwięziowej).
Najwięcej czasu pochłaniają prace związane z dojem - około 50% i prace związane z
żywieniem krów - około 30%.
W zależności od systemu utrzymania i liczby krów fotografia dnia pracy jest zróżnicowana i
może być przedmiotem ćwiczeń dla uczniów. Sporządzanie fotografii dnia pracy polega na
zapisywaniu rodzaju czynności wykonywanych po kolei w oborze i czasu ich trwania.
Uzyskane wyniki można przedstawić za pomocą wskaźników, np. czas wykonania danej
czynności w przeliczeniu na 1 krowę w danej oborze.

Podobne dokumenty