małżeństwo - blogoslawieni.pl

Transkrypt

małżeństwo - blogoslawieni.pl
MAŁŻEŃSTWO – ROZWÓD – POWTÓRNE MAŁŻEŃSTWO
WSTĘP – ZAŁOŻENIA
1. NASZE POSŁUSZEŃSTWO BOGU POWINNO BYĆ ZGODNE Z BOŻĄ WOLĄ:
OBJAWIONĄ, PEWNĄ, NIEZMIENNĄ – ZAPISANĄ W BOŻYM SŁOWIE.
2. INTERPRETACJA ZAPISÓW BOŻEGO SŁOWA NIE MOŻE BYĆ CZYNIONA Z
UWZGLĘDNIENIEM:
NASZYCH UCZUĆ, TRADYCJI, PRZYZWYCZAJEŃ, INTERPRETACJI WIĘKSZOŚCI,
OKOLICZNOŚCI.
3. BOŻE SŁOWO SAMO SIĘ INTERPRETUJE.
4. NIKT Z LUDZI NIE MA PRAWA INTERPRETOWANIA BOŻEGO SŁOWA
ZAPISANEGO W BIBLII, INACZEJ NIŻ TO WYNIKA Z PROSTYCH ZAPISÓW W
BOŻYM SŁOWIE
(NIE DOTYCZY: WIZJI, OBJAWIEŃ, PRZYPOWIEŚCI).
5. MIĘDZY WIERSZAMI NIE MA NIC ZAPISANEGO – UKRYTEGO
MAŁŻEŃSTWO
1 Mój. 2;24
24. Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się
jednym ciałem.
Małżeństwo istniało – funkcjonowało od początku stworzenia człowieka – dotyczyło wszystkich
ludzi, niezależnie od:
• sposobu i okoliczności jego zawarcia
1 Moj. 24:64-67
64. A Rebeka, podniósłszy oczy swoje, ujrzała Izaaka i zsiadła z wielbłąda,
65. I zapytała sługi: Kto to jest ten mąż, który idzie przez pole nam na spotkanie? I
odpowiedział sługa:
To jest pan mój. Wtedy wzięła zasłonę i zakryła się.
66. I opowiedział sługa Izaakowi wszystko, czego dokonał.
67. A Izaak wprowadził ją do namiotu Sary, matki swojej. I pojął Rebekę za żonę i
pokochał ją. Tak pocieszył się Izaak po śmierci matki swojej.
• przynależności narodowej
1 Moj. 12:11-20
11. A gdy się już zbliżał do Egiptu, rzekł do swej żony Saraj : Wiem, że jesteś piękną
kobietą.
12. Gdy więc zobaczą cię Egipcjanie, powiedzą: To jest jego żona, i zabiją mnie, a
ciebie zostawią przy życiu.
13. Mów więc, że jesteś moją siostrą, aby mi się dobrze wiodło ze względu na ciebie i
abym dzięki tobie pozostał przy życiu.
14. Gdy Abram przybył do Egiptu, zobaczyli Egipcjanie, że ta kobieta była bardzo
piękna.
15. A gdy ujrzeli ją dworzanie faraona, wychwalali ją wobec faraona, i zabrano tę
kobietę do pałacu faraona.
16. Ze względu na nią wyświadczał Abramowi dobrodziejstwa, tak że miał owce, bydło,
osły, niewolników i niewolnice, oślice i wielbłądy.
17. Lecz Pan dotknął faraona i jego dom ciężkimi plagami z powodu Saraj, żony
Abrama.
18. Wezwał więc faraon Abrama i rzekł: Cóżeś mi to uczynił? Dlaczego nie oznajmiłeś
mi, że ona jest żoną twoją?
19. Dlaczego powiedziałeś: Ona jest siostrą moją, tak że wziąłem ją sobie za żonę? A
teraz, tu jest żona twoja, weź ją i odejdź.
20. Potem rozkazał faraon ludziom swoim, aby odprowadzili go wraz z żoną jego i
wszystkim, co do niego należało.
• przynależności religijnej
Mar. 10:2-12
2. I przystąpiwszy faryzeusze pytali go, kusząc: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną?
3. A On odpowiadając, rzekł im: Co wam nakazał Mojżesz?
4. Oni na to: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić ją.
5. A Jezus im rzekł: Z powodu zatwardziałości serca waszego napisał wam to
przykazanie.
6. Ale od początku stworzenia uczynił ich Bóg mężczyzną i kobietą.
7. Dlatego opuści człowiek ojca swego oraz matkę i połączy się z żoną swoją.
8. I będą ci dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało.
9. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
10. A w domu pytali go uczniowie znowu o to samo.
11. I rzekł im: Ktokolwiek by rozwiódł się z żoną swoją i poślubił inną, popełnia wobec
niej cudzołóstwo.
12. A jeśliby sama rozwiodła się z mężem swoim i poślubiła innego, dopuszcza się
cudzołóstwa.
WNIOSKI:
Każde małżeństwo zawarte między mężczyzną i kobietę – niezależnie od formy (np. ślub cywilny),
czy religii, przed nawróceniem, czy po nawróceniu, jest przed Bogiem ważne, GDYŻ ZOSTAŁO
USTANOWIONE DLA CAŁEJ LUDZKOŚCI PRZEZ BOGA.
ROZWÓD
1 Kor. 7:10-11
10. Tym zaś, którzy żyją w stanie małżeńskim, nakazuję nie ja, lecz Pan, ażeby żona
męża nie opuszczała,
11. A jeśliby opuściła, niech pozostanie niezamężna albo niech się z mężem pojedna;
niech też mąż z żoną się nie rozwodzi.
Pan nakazuje aby się nie rozwodzić.
Mat. 5:31-32
31. Powiedziano też: Ktokolwiek by opuścił żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.
32. A Ja wam powiadam, że każdy, kto opuszcza żonę swoją, wyjąwszy powód
wszeteczeństwa, prowadzi ją do cudzołóstwa, a kto by opuszczoną poślubił, cudzołoży.
Jeżeli ktoś opuszcza małżonka, który go nie zdradzał(powód wszeteczeństwa) jest
odpowiedzialny(prowadzi go) za jego ewentualne cudzołóstwo(późniejsze związanie się z inną
osobą).
Mat. 19:3-9
3. I przyszli do niego faryzeusze, kusząc go i mówiąc: Czy wolno odprawić żonę swoją
dla każdej przyczyny?
4. A On, odpowiadając, rzekł: Czyż nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył
mężczyznę i kobietę?
5. I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci
dwoje jednym ciałem.
6. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie
rozłącza.
7. Mówią mu: Czemuż jednak Mojżesz nakazał dać list rozwodowy i odprawić?
8. Rzecze im: Mojżesz pozwolił wam odprawiać swoje żony ze względu na
zatwardziałość serc waszych, ale od początku tak nie było.
9. A powiadam wam: Ktokolwiek by odprawił żonę swoją, z wyjątkiem przyczyny
wszeteczeństwa, i poślubił inną, cudzołoży, a kto by odprawioną poślubił, cudzołoży.
Rozwód z przyczyny wszeteczeństwa.
Łuk. 16:17-18
17. Lecz łatwiej jest niebu i ziemi przeminąć, niż przepaść jednej kresce z zakonu.
18. Każdy kto opuszcza żonę swoją, a pojmuje inną, cudzołoży, a kto opuszczoną przez
męża poślubia, cudzołoży.
1 Kor. 7:12-17
12. Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się
na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi;
13. I żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z
nim nie rozwodzi.
14. Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest
przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte.
15. A jeśli poganin chce się rozwieść, niechże się rozwiedzie; w takich przypadkach brat
czy siostra nie są niewolniczo związani, gdyż do pokoju powołał was Bóg.
16. Bo skądże wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę?
17. Poza tym, niech każdy żyje tak, jak mu wyznaczył Pan, w takim stanie, w jakim
powołał go Bóg; tak też zarządzam we wszystkich zborach.
SOBÓR ELWIRSKI (300-306 – Hiszpania)
Za niektóre przewinienia, przywrócenie do życia w społeczności chrześcijańskiej nie było możliwe
nawet w godzinie śmierci (np. cudzołóstwo, nierząd, morderstwo, ROZWÓR, homoseksualizm,
gwałt, wróżbiarstwo).
WNIOSKI:
-Reguła-zasada:
Małżeństwo jest nierozerwalne.
-Wyjątek:
Dopuszczalny rozwód w wyjątkowych sytuacjach:
• Zdrada małżeńska Mat.5;32 i 19;9
• Poganin chce się rozwieść (chrześcijanin żyjący po pogańsku ) 1Kor.7;12-17
Rozwód w świetle Nowego Testamentu nie oznacza, że osoba rozwiedziona jest wolna w takim
znaczeniu jak kawaler, panna, wdowiec, wdowa – oznacza, że nie musi być-mieszkać ze swoim
małżonkiem.
Nie możemy identyfikować wolności po rozwodzie w znaczeniu Nowego Testamentu, z wolnością
po rozwodzie w znaczeniu prawa cywilnego.
Odpowiednikiem wolności po rozwodzie wg . NT w prawie cywilnym jest; SEPARACJA
1Kor.7;10-11.
POWTÓRNE MAŁŻEŃSTWO
OSOBY NAWRÓCONE
Mat. 5:31-32
31. Powiedziano też: Ktokolwiek by opuścił żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.
32. A Ja wam powiadam, że każdy, kto opuszcza żonę swoją, wyjąwszy powód
wszeteczeństwa, prowadzi ją do cudzołóstwa, a kto by opuszczoną poślubił, cudzołoży.
Mar. 10:11-12
11. I rzekł im: Ktokolwiek by rozwiódł się z żoną swoją i poślubił inną, popełnia wobec
niej cudzołóstwo.
12. A jeśliby sama rozwiodła się z mężem swoim i poślubiła innego, dopuszcza się
cudzołóstwa.
Łuk. 16:18
18. Każdy kto opuszcza żonę swoją, a pojmuje inną, cudzołoży, a kto opuszczoną przez
męża poślubia, cudzołoży.
Rzym. 7:2-3
2. Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż
umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem.
3. A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana
cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od przepisów prawa i nie jest
cudzołożnicą, gdy zostanie żoną drugiego męża.
1 Kor. 7:10-11
10. Tym zaś, którzy żyją w stanie małżeńskim, nakazuję nie ja, lecz Pan, ażeby żona
męża nie opuszczała,
11. A jeśliby opuściła, niech pozostanie niezamężna albo niech się z mężem pojedna;
niech też mąż z żoną się nie rozwodzi.
1 Kor. 7:39
39. Żona związana jest tak długo, dopóki żyje jej mąż; a jeśli mąż umrze, wolno jej
wyjść za mąż za kogo chce, byle w Panu.
W tych sześciu miejscach Nowego Testamentu czytamy jasno, że zawarcie drugiego małżeństwa, za
życia swego małżonka–JEST CUDZOŁÓSTWEM.
Mat. 19:3-12
3. I przyszli do niego faryzeusze, kusząc go i mówiąc: Czy wolno odprawić żonę swoją
dla każdej przyczyny?
4. A On, odpowiadając, rzekł: Czyż nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył
mężczyznę i kobietę?
5. I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci
dwoje jednym ciałem.
6. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie
rozłącza.
7. Mówią mu: Czemuż jednak Mojżesz nakazał dać list rozwodowy i odprawić?
8. Rzecze im: Mojżesz pozwolił wam odprawiać swoje żony ze względu na
zatwardziałość serc waszych, ale od początku tak nie było.
9. A powiadam wam: Ktokolwiek by odprawił żonę swoją, z wyjątkiem przyczyny
wszeteczeństwa, i poślubił inną, cudzołoży, a kto by odprawioną poślubił, cudzołoży.
10. Rzekli mu uczniowie: Jeśli tak się przedstawia sprawa męża i żony, nie warto się
żenić.
11. A On im powiedział: Nie wszyscy pojmują tę sprawę, tylko ci, którym jest dane.
12. Albowiem są trzebieńcy, którzy się takimi z żywota matki urodzili, są też trzebieńcy,
którzy zostali wytrzebieni przez ludzi, są również trzebieńcy, którzy się wytrzebili sami
dla Królestwa Niebios. Kto może pojąć, niech pojmuje!
Jedyne miejsce, które moglibyśmy nazwać kontrowersyjnym – odstającym od poprzednich cytatów.
Zastanówmy się, czy tak jest w rzeczywistości:
3 – Faryzeusze pytają - „Czy wolno odprawić, żonę swoją z każdego powodu?”
4-6 – Pan Jezus odpowiada – „Co Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.”
Parafrazując odpowiedź Jezusa możemy powiedzieć – NIE MA ROZWODÓW.
7 – Faryzeusze pytają dalej – „Dlaczego Mojżesz nakazał dać list rozwodowy i odprawić?”
8 – Jezus odpowiada – Mojżesz pozwolił ze względu na zatwardziałość serc waszych, ALE OD
POCZĄTKU TAK NIE BYŁO.”
9 – A powiadam wam: „Ktokolwiek by odprawił żonę swoją, z wyjątkiem przyczyny wszeteczeństwa
i poślubił inną, cudzołoży, a kto by odprawioną poślubił cudzołoży.”
Jezus odpowiadając na pytania faryzeuszy nie koncentruje się na powtórnym małżeństwie, lecz na
rozwodzie.
Mówiąc w pierwszej części dziewiątego wiersza, nie mówi o wyjątku w sprawie powtórnego
małżeństwa, lecz potwierdza wyjątek w sprawie rozwodu, wcześniej powiedziany w „kazaniu na
górze” (Mat.5;31-32), że wszeteczeństwo upoważnia do rozwodu.
W drugiej części dziewiątego wiersza potwierdza swoje wypowiedzi, na temat powtórnego
małżeństwa, że będzie to związek cudzołożny – Mar.10;11-12 Łuk.16;18
10 – Do rozmowy dołączają uczniowie Jezusa mówią – „Jeśli tak się przedstawia sprawa męża i
żony, nie warto się żenić.”
11 – 12 Jezus odpowiada uczniom - „Nie wszyscy pojmują tę sprawę, tylko ci, którym jest dane.”
– Albowiem są trzebieńcy, którzy się takimi z żywota matki urodzili
– Są trzebieńcy, którzy zostali wytrzebieni przez ludzi (eunuch)
– SĄ RÓWNIEŻ TRZEBIEŃCY, KTÓRZY SIĘ WYTRZEBILI SAMI DLA KRÓLESTWA
NIEBIOS kto może pojąć niech pojmuje!”
Co zbulwersowało uczniów Jezusa w słowach dziewiątego wiersza:
– czy to, że rozwód może nastąpić tylko z przyczyny wszeteczeństwa?
– czy to, że nie można po rozwodzie zawrzeć powtórnego małżeństwa?
Jezus wyjaśnia, że chodzi o zakaz powtórnego małżeństwa, mówiąc o TRZEBIEŃCACH.
Gdyby z wypowiedzi Jezusa wynikało, że w przypadku wszeteczeństwa małżonka, można go
zostawić i zawrzeć powtórny związek małżeński, to po co Jezus mówiłby o trzebieńcach dla
Królestwa Bożego?
Osoby, które opuszczają małżonka z powodu wszeteczeństwa i osoby, które zostały opuszczone z
innych przyczyn — TO JEST TRZECIA GRUPA TRZEBIEŃCÓW, SAMI SIĘ WYTRZEBILI
DLA KRÓLESTWA NIEBIOS — POZOSTAJĄ SAMI !
Potwierdza to Paweł - „A JEŚLIBY OPUŚCIŁA NIECH POZOSTANIE NIEZAMĘŻNA” 1Kor.7;1011.
ŚWIĘTOŚĆ KAPŁANÓW
3 Moj. 21:7-8
7. Nie będą brać za żonę kobiety nierządnej ani zbezczeszczonej, także kobiety
porzuconej przez męża brać nie będą za żonę, gdyż każdy z nich jest święty dla swojego
Boga.
8. Miej go więc i ty za świętego, gdyż on składa w ofierze pokarm swego Boga. Będzie
dla ciebie świętym, gdyż Ja jestem święty, Pan, który was uświęcam.
1 Piotr. 2:9
9. Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym,
ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do
cudownej swojej światłości;
Mojżesz pozwolił dać list rozwodowy i zawrzeć powtórny związek małżeński z inną kobietą, ALE
TEGO PRAWA NIE MIELI KAPŁANI.
TYM BARDZIEJ MY RÓD WYBRANY, KRÓLEWSKIE KAPŁAŃSTWO, NARÓD ŚWIĘTY,
NIE MOŻEMY TEGO CZYNIĆ !
Nie możemy interpretować Bożego Słowa poprzez uczucia – okoliczności, potrzebę chwili. Nie
mamy prawa zmieniać Bożego Słowa ,TO MY MAMY SIĘ DOSTOSOWAĆ DO BOŻEGO
SŁOWA.
NIE MÓWMY, ZE TO LITERA, KTÓRA ZABIJA.
2 Kor. 3;6
6. Który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz
ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia.
Słowa Nowego Przymierza, nie są literą, która zabija, lecz Duchem, który ożywia,
Jan 6;63
63. Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. SŁOWA, KTÓRE POWIEDZIAŁEM DO WAS,
SĄ DUCHEM I ŻYWOTEM.
Literą są nauki, przepisy tworzone przez ludzi, które mają pozory Bożych praw np.
Mat. 15;2
2. Dlaczego uczniowie twoi przestępują naukę starszych? Nie myją bowiem rąk, gdy
chleb jedzą.
Mat.15;17-18
17. Czy nie rozumiecie, ze wszystko, co wchodzi do ust, idzie do żołądka i na zewnątrz
się wydala?
18. Ale co z ust wychodzi, pochodzi z serca, i to kala człowieka.
LITERĄ, KTÓRA ZABIJA JEST INNA EWANGELIA „TWORZONA” RÓWNIEŻ DZISIAJ
PRZEZ WIELU NAUCZYCIELI.
Mówienie, że należy okazywać miłosierdzie ,rozumiejąc trudną sytuację osób opuszczonych,
szczególnie młodych i popieranie tego wierszami z Bożego Słowa np. :
Jak.2;13.
13. Nad tym, który nie okazał miłosierdzia, odbywa się sąd bez miłosierdzia,
miłosierdzie góruje nad sądem.
LUB INNYMI NIE MÓWIĄCYMI BEZPOŚREDNIO O POWTÓRNYM MAŁŻEŃSTWIE, A
POMIJANIE MIEJSC BOŻEGO SŁOWA BEZPOŚREDNIO ODNOSZĄCYCH SIĘ DO TEGO
TEMATU, JEST NADUŻYCIEM ZE STRONY OSÓB TO CZYNIĄCYCH.
Prowadzi to do tworzenia innej ewangelii Gal. 1:6-10
6. Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od tego, który was powołał w łasce
Chrystusowej do innej ewangelii,
7. Chociaż innej nie ma; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić
ewangelię Chrystusową.
8. Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od
tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty!
9. Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś zwiastuje
ewangelię odmienną od tej, która przyjęliście, niech będzie przeklęty!
10. A teraz, czy chcę ludzi sobie zjednać, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać
ludziom? Bo gdybym nadal ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą
Chrystusowym.
KOMU CHCĘ SIĘ PRZYPODOBAĆ ?
NIE MOŻEMY PRZEZ MIŁOSIERDZIE TAK ROZUMIANE – LEGALIZOWAĆ
CUDZOŁÓSTWA !!!
Jan. 8:3-11
3. Potem uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili kobietę przyłapaną na
cudzołóstwie, postawili ją pośrodku
4. I rzekli do niego: Nauczycielu, tę oto kobietę przyłapano na jawnym cudzołóstwie.
5. A Mojżesz w zakonie kazał nam takie kamienować. Ty zaś co mówisz?
6. A to mówili, kusząc go, by mieć powód do oskarżenia go. A Jezus, schyliwszy się,
pisał palcem po ziemi.
7. A gdy go nie przestawali pytać, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez
grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem.
8. I znowu schyliwszy się, pisał po ziemi.
9. A gdy oni to usłyszeli i sumienie ich ruszyło, wychodzili jeden za drugim, poczynając
od najstarszych, i pozostał Jezus sam i owa kobieta pośrodku.
10. A Jezus podniósłszy się i nie widząc nikogo, tylko kobietę, rzekł jej: Kobieto! Gdzież
są ci, co cię oskarżali? Nikt cię nie potępił?
11. A ona odpowiedziała: Nikt, Panie! Wtedy rzekł Jezus: I Ja cię nie potępiam: Idź i
odtąd już nie grzesz.
PAN JEZUS OKAZAŁ MIŁOSIERDZIE – PRZEBACZAJĄC, ALE NIE ZALEGALIZOWAŁ
TAKIEGO POSTĘPOWANIA MÓWIĄC ” IDŹ I WIĘCEJ NIE GRZESZ „.
POWTÓRNE MAŁŻEŃSTWO
OSOBY NAWRACAJĄCE SIĘ
1 Kor. 7:10-17
10. Tym zaś, którzy żyją w stanie małżeńskim, nakazuję nie ja, lecz Pan, ażeby żona
męża nie opuszczała,
11. A jeśliby opuściła, niech pozostanie niezamężna albo niech się z mężem pojedna;
niech też mąż z żoną się nie rozwodzi.
12. Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się
na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi;
13. I żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z
nim nie rozwodzi.
14. Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest
przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte.
15. A jeśli poganin chce się rozwieść, niechże się rozwiędzie; w takich przypadkach brat
czy siostra nie są niewolniczo związani, gdyż do pokoju powołał was Bóg.
16. Bo skądże wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę?
17. Poza tym, niech każdy żyje tak, jak mu wyznaczył Pan, w takim stanie, w jakim
powołał go Bóg; tak też zarządzam we wszystkich zborach.
Wiersz 15. – w takich przypadkach nie jest niewolniczo związany – by za wszelką cenę być razem.
Wiersz 17. – zarządzenie dla zborów w temacie małżeństwa osób nawracających się.
1 Kor. 7:18-24
18. Był ktoś w chwili powołania obrzezany? Niech nie ukrywa obrzezania. Był ktoś w
chwili powołania nieobrzezany? Niech się nie obrzezuje.
19. Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia,
ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych.
20. Niech każdy pozostanie w tym stanie, w jakim został powołany.
21. Zostałeś powołany, będąc niewolnikiem? Nie trap się tym; ale jeśli możesz stać się
wolnym, raczej korzystaj z tego.
22. Kto bowiem jako niewolnik został powołany w Panu, ten jest wyzwoleńcem Pana;
podobnie – kto jako wolny został powołany, jest niewolnikiem Chrystusa.
23. Drogoście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi.
24. Bracia, niech każdy pozostanie przed Bogiem w tym stanie, w jakim został
powołany.
Wiersz 20. – podsumowanie w sprawie obrzezania.
Wiersz 21. – nie odnosi się do małżeństwa lecz do niewolnictwa.
Wiersz 24. – podsumowanie w sprawie niewolnictwa osób nawracających się.
1. BĘDĄCE JUŻ W KOLEJNYM ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIM- Niech nie opuszczają
obecnych swoich małżonków – NIECH POZOSTANĄ W STANIE W JAKIM POWOŁAŁ
ICH PAN.
2. OSOBY ROZWIEDZIONE- Niech pozostaną same (trzebieńcy dla Królestwa Bożego) –
NIECH POZOSTANĄ W STANIE W JAKIM POWOŁAŁ ICH PAN.
Używanie słowa „STARE PRZEMINĘŁO, OTO WSZYSTKO STAŁO SIĘ NOWE”, na potwierdzenie
nauki, że osoba nawracająca się jako rozwiedziona, może zawrzeć powtórnie związek małżeński
jest niewłaściwe. Moglibyśmy się powołać na te słowa, gdyby nie było jasnych zapisów mówiących
o tym temacie.
Małżeństwo zawarte przed nawróceniem jest ważne i fakt nawrócenia nie przekreśla go.
Gdy ktoś był ojcem przed nawróceniem, to czy po nawróceniu przestaje nim być – czy wszystko
przeminęło?!!
NIECH POZOSTANĄ W STANIE W JAKIM POWOŁAŁ ICH PAN.
OSOBY TAKIE STAJĄ SIĘ PEŁNOPRAWNYMI CZŁONKAMI ZBORU.
MOGĄ – POWINNE UDZIELAĆ SIĘ W SŁUŻBACH FUNKCJONUJĄCYCH W ZBORACH
np.:
•
•
•
•
•
•
•
usługiwanie słowem
młodzież
szkółka
chór, uwielbienie
grupy domowe
służba wśród skazanych
służba wśród uzależnionych
JEDYNYM OGRANICZENIE DLA TAKICH OSÓB – JEST NIEMOŻNOŚĆ PEŁNIENIA
URZĘDÓW tj :
• PREZBITER
• PASTOR
• DIAKON – DUCHOWNY (w ChWZ – Z UPRAWNIENIAMI KAPŁAŃSKIMI)
1 Tym. 3:1-2
1. Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie.
2. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity,
gościnny, dobry nauczyciel.
Tyt. 1:5-6
5. Pozostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co pozostało do
zrobienia, i ustanowił po miastach starszych, jak ci nakazałem,
6. Takich, którzy są nienaganni, są mężami jednej żony, którzy mają dzieci wierzące,
które nie stoją pod zarzutem rozpusty lub krnąbrności.
PODSUMOWANIE
MAŁŻEŃSTWO
KAŻDE MAŁŻEŃSTWO ZAWARTE MIĘDZY MĘŻCZYZNĄ A KOBIETĄ —
NIEZALEŻNIE OD FORMY, RELIGII, PRAWA CYWILNEGO — JEST PRZED BOGIEM
WAŻNE.
ROZWÓD
REGUŁA
• NIE MA ROZWODÓW
WYJĄTEK
• ZDRADA MAŁŻEŃSKA
• POGANIN (wierzący żyjący po pogańsku) CHCE SIĘ ROZWIEŚĆ
POWTÓRNE MAŁŻEŃSTWO
MOŻLIWE TYLKO PO ŚMIERCI MAŁŻONKA
Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
W ZASADACH WIARY NASZEJ WSPÓLNOTY (DRUGI PUNKT) TWIERDZIMY, ŻE;
JEDYNYM, NAJWYŻSZYM AUTORYTETEM W SPRAWACH; PRAWDY, WIARY I ŻYCIA
JEST PISMO ŚWIĘTE, WIĘC TAK POSTĘPUJMY, BO INNACZEJ BĘDZIEMY
OBŁUDNIKAMI.
JEŚLI NIE PRZYJMUJEMY JASNYCH ZAPISÓW BOŻEGO SŁOWA I ZAMIERZAMY
POSTĘPOWAĆ INNACZEJ, OPIERAJĄC SIĘ NA INNYCH ARGUMENTACH, TO PODAJMY
TE ARGUMENTY(AUTORYTETY) W ZASADACH WIARY WEDŁUG KTÓRYCH
POSTĘPUJEMY.
WTEDY NIE BĘDZIEMY OBŁUDNIKAMI, ALE TEŻ NIE BĘDZIEMY KOŚCIOŁEM JEZUSA
CHRYSTUSA!!!
ODPOWIEDZIALNOŚĆ BRACI = NASZA ODPOWIEDZIALNOŚĆ
Jer. 23:10-14
10. Gdyż kraj pełen jest cudzołożników, a z powodu przekleństwa ziemia jest w żałobie,
zwiędnięte są pastwiska na stepie. Dążeniem ich jest zło, a ich siłą bezprawie.
11. Tak, zarówno prorok jak kapłan są niegodziwi, nawet w moim domu znalazłem ich
nieprawość – mówi Pan.
12. Dlatego ich droga stanie się jak ślizgawica, poślizgną się na niej w ciemności i
upadną; gdyż sprowadzę na nich nieszczęście w roku ich nawiedzenia – mówi Pan.
13. Widziałem wprawdzie u proroków Samarii rzeczy gorszące: prorokowali w imieniu
Baala i zwodzili mój lud, Izraela.
14. Lecz u proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie, i
utwierdzają złoczyńców w tym, aby żaden nie odwrócił się od swojej złości; toteż
wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora.
Jer. 23:20-24
20. Nie uśmierzy się żar gniewu Pana, aż spełni i urzeczywistni zamysły jego serca; w
dniach ostatecznych!!! dokładnie to zrozumiecie.
21. Nie posyłałem proroków, a oni jednak biegną; nie mówiłem do nich, a oni jednak
prorokują.
22. Jeżeli uczestniczyli w mojej radzie, to niech zwiastują mojemu ludowi moje słowa i
odwracają ich od ich złej drogi i ich złych uczynków.
23. Czy jestem Bogiem tylko z bliska – mówi Pan – a nie także Bogiem z daleka?
24. Czy zdoła się kto ukryć w kryjówkach, abym Ja go nie widział? – mówi Pan. Czy to
nie Ja wypełniam niebo i ziemię? – mówi Pan.
Jer. 23:28-29
28. Prorok, który ma sen, niech opowiada sen, ale ten, który ma moje słowo, niech
wiernie zwiastuje moje słowo! Cóż plewie do ziarna? – mówi Pan.
29. Czy moje słowo nie jest jak ogień – mówi Pan – i jak młot, który kruszy skałę?
WYRAŻAJĄC ZGODĘ NA POWTÓRNE MAŁŻEŃSTWA BIERZEMY NA
SIEBIE ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WPROWADZANIE BOŻYCH DZIECI
W CUDZOŁÓSTWO!
ŚWIDERSKI WIESŁAW