Dako Omnis

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
Cytokeratin, High Molecular Weight
Klon 34βE12
Ready-to-Use
(Dako Omnis)
Nr kat. GA051
Polski
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Cytokeratin, High Molecular Weight, klon 34βE12 (1), Readyto-Use (Dako Omnis), jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii z urządzeniami Dako Omnis.
Przeciwciała te są przydatne w identyfikacji komórek podstawnych i nabłonka płaskiego w róŜnych tkankach.
Odczyn dodatni ułatwia róŜnicowanie łagodnych zmian gruczołu krokowego od gruczolaka stercza, a takŜe
ułatwia klasyfikowanie tkanek nowotworowych jako raków lub nowotworów pochodzenia nabłonkowego.
Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego braku musi być uzupełniona o badania morfologiczne z
wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa
z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Podsumowanie
i wyjaśnienie
Cytokeratyny to białka występujące w filamentach pośrednich cytoszkieletu, odgrywające kluczową rolę w
rozwoju i róŜnicowaniu komórek nabłonka. Zidentyfikowano około dwudziestu róŜnych cytokeratyn, które
klasyfikuje się na kategorie numeryczne na podstawie masy cząsteczkowej i punktu izoelektrycznego (2).
Zasadniczo
cytokeratyny
o
niskiej
masie
cząsteczkowej
(40–54 kDa) występują w nabłonku innym niŜ wielowarstwowy płaski — 7–8 i/lub 17–20 w klasyfikacji Molla (3).
Cytokeratyny o wysokiej masie cząsteczkowej (48–67 kDa) występują w nabłonku wielowarstwowym płaskim —
1–6 i/lub 9–16 w klasyfikacji Molla (3).
Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub instrukcje
do systemu detekcji IHC.
Odczynnik
dostarczony
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciało monoklonalne jest dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym
białko stabilizujące i azydek sodu w stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: 34βE12.
Izotyp: IgG1, kappa
Immunogen
Solubilizowany immunogen keratyny ekstrahowany z ludzkich komórek warstwy rogowej.
Swoistość
Wykazano, Ŝe przeciwciała Anti-Human Cytokeratin, High Molecular Weight (anty-CK HMW), 34βE12 reagują z
białkami o masie cząsteczkowej 66, 57, 51 i 49 kDa (1), odpowiadającymi cytokeratynom 1, 5, 10 i 14 w
klasyfikacji Molla (1,2,4).
Shah i wsp. (5) sugerowali przydatność kliniczną przeciwciał anty-CK HMW 34ßE12 stosowanych pomocniczo w
róŜnicowaniu choroby Pageta i choroby Bowena (rak in situ) z czerniakiem pagetoidalnym szerzącym się
powierzchownie. Odnotowano dodatni odczyn z przeciwciałami anty-CK HMW, 34βE12 w chorobie Pageta sutka
(5/5) i chorobie Bowena (10/10). Tym niemniej dodatni odczyn uzyskano równieŜ w 25% (1/4) przypadków choroby
Pageta sromu oraz 0/6 przypadków pagetoidalnego czerniaka szerzącego się powierzchownie (5).
Środki ostroŜności
Przechowywanie
(123675-001)
1.
Do stosowania przez wyszkolony personel.
2.
Opisywany produkt zawiera azydek sodu (NaN3), związek silnie toksyczny w czystej postaci. Azydek sodu,
zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych
azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydków metalu
w kanalizacji.
3.
Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować
właściwe procedury postępowania.
4.
W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
5.
Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Podczas przechowywania korek powinien być zamknięty. Nie naleŜy
uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Stabilność w urządzeniu wynosi
80 godzin. Pozostały okres stabilności w urządzeniu jest kontrolowany przez oprogramowanie Dako Omnis. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie
warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem
P02072PL_001_GA051/2013.03 s. 1/4
próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole pozytywne i negatywne. W wypadku
nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy
podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Skrócona instrukcja
uŜytkownika
Krok
Comments (Komentarze)
Utrwalanie/zatapiani
e
Utrwalone w formalinie, zatopione w
parafinie
Odparafinowanie w urządzeniu
Obróbka wstępna
EnVision™ FLEX, High pH (nr kat.GV804)
HIER 30 min
Przeciwciało
Produkt gotowy do uŜycia
Inkubacja 25 min
Kontrola negatywna
FLEX Negative Control, Mouse (nr kat.
GA750)
Inkubacja 25 min
Wizualizacja
EnVision™ FLEX (Code GV800) +
EnVision™ FLEX+ Mouse LINKER (nr kat.
GV821)
Blokowanie: 3 min; Wiązanie: 10 min;
Polimeryzacja: 20 min; Chromogen:
5 min
Barwnik kontrastowy
Hematoxylin (nr kat. GC808)
Inkubacja 3 min
Tkanka kontrolna
Migdałki
Odczyn cytoplazmatyczny
Szkiełka
FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020)
Zalecane w celu uzyskania lepszego
przylegania skrawków tkankowych do
szkiełek.
Zamykanie
Wymagane niewodne, trwałe zatapianie
preparatów
Po przeprowadzeniu barwienia
skrawki muszą być odwodnione,
oczyszczone i zatopione w środku do
trwałego zatapiania.
Oprzyrządowanie
Dako Omnis
Odczynniki znajdują się we fiolkach
dostosowanych do urządzenia
*UŜytkownik jest zobowiązany przeczytać ulotki dostarczane do opakowań, które zawierają dokładne instrukcje
przeprowadzania procedury barwienia i postępowania z produktem.
Przygotowlanie
próbek
Skrawki parafinowe: przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i
zatopionych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o grubości 4 µm.
Obróbka wstępna: wymagane jest poddanie utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych cieplnemu odmaskowaniu epitopu (HIER). Zaleca się przeprowadzenie na tkankach HIER z
zastosowaniem odczynnika EnVision™ FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (Dako Omnis), nr kat.
GV804. Procesy odparafinowania, nawodnienia i odmaskowania antygenu przeprowadza się w urządzeniu Dako
Omnis. Informacje na ten temat moŜna znaleźć w podstawowym podręczniku uŜytkownika Dako Omnis.
Podczas obróbki wstępnej lub procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć.
W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek
FLEX IHC Microscope Slides, nr kat. K8020.
Procedura barwienia
Program: w urządzeniu Dako Omnis wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe
informacje dotyczące umieszczania szkiełek mikroskopowych i odczynników w urządzeniu przedstawiono w
podstawowym podręczniku uŜytkownika Dako Omnis. Jeśli w uŜytkowanym urządzeniu Dako Omnis protokoły
nie są dostępne, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury
inkubacji przeprowadza się w temperaturze 32°C w urz ądzeniu Dako Omnis.
Wizualizacja: zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Dako Omnis), nr kat. GV800,
łącznie z odczynnikiem EnVision FLEX+ Mouse LINKER (Dako Omnis), nr kat. GV821. Wizualizacja odbywa
się w urządzeniu Dako Omnis.
Barwienie kontrastowe: zaleca się stosowanie barwnika Hematoxylin (Dako Omnis),nr kat. GC808. Barwienie
kontrastowe odbywa się w urządzeniu Dako Omnis.
Zatapianie: po wykonaniu odczynu w urządzeniu Dako Omnis skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone i
zatopione w środku do trwałego zatapiania.
Próby kontrolne: równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać
pozytywne i negatywne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Tkankowa kontrola pozytywna
powinna obejmować migdałki, a komórki/struktury powinny wykazywać odczyn taki, jak opisany dla tej tkanki w
części „Charakterystyka pracy”. Zalecana kontrola negatywna to FLEX Universal Negative Control, Mouse (Dako
Omnis), nr kat. GA750.
Interpretacja
wybarwienia
Przeciwciała wykazują odczyn cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
działania
Tkanki prawidłowe: prawidłowe tkanki nabłonkowe wykazujące reakcję z przeciwciałem anty-CK HMW, 34βE12,
w tym: nabłonek wielowarstwowy płaski oraz przewodów gruczołów potowych skóry (4), wszystkie warstwy
nabłonka, w tym warstwa komórek podstawnych nabłonka i komórki warstwy wewnętrznej przewodów sutka (6),
niektóre pneumocyty, międzybłonek i nabłonek oskrzeli, nabłonek kanalików zbiorczych nerek oraz komórki
(123675-001)
P02072PL_001_GA051/2013.03 s. 2/4
przewodów trzustki, nabłonek przewodów Ŝółciowych wątroby oraz międzybłonki i komórki nabłonka przewodu
pokarmowego (o lokalizacji przypodstawnej) przewodu pokarmowego (4). Przeciwciała anty-CK HMW, 34βE12
nie wykazują reaktywności z hepatocytami, komórkami zrazików trzustkowych, kanalików proksymalnych nerek
oraz tkanek prawidłowych niewywodzących się z nabłonka (4).
Stwierdzono dodatni odczyn przeciwciał anty-CK HMW, 34βE12 z gruczołem sutkowym, nabłonkiem
wielowarstwowym płaskim szyjki macicy, gruczołem krokowym, przewodami wydzielniczymi ślinianki
podjęzykowej, nabłonkiem wielowarstwowym płaskim skóry, komórkami siateczki i ciałami Hassalla grasicy oraz
nabłonkiem wielowarstwowym płaskim migdałków. W migdałkach komórki nabłonka płaskiego wykazują odczyn
o nasileniu od umiarkowanego do silnego.
Do struktur dających ujemny odczyn zaliczono nadnercza, szpik kostny, móŜdŜek i mózg, okręŜnicę, serce, nerki,
wątrobę, płuca, komórki międzybłonka, jajniki, trzustkę, przytarczyce, osierdzie, nerwy obwodowe, przysadkę
mózgową, mięśnie szkieletowe, jelito cienkie, śledzionę, Ŝołądek, jądra, tarczycę i macicę.
Tkanki nieprawidłowe: pozytywna reakcję z przeciwciałem anty-CK HMW, 34βE12 odnotowano w przypadku
raka
kolczystokomórkowego,
przewodowego
oraz
przejściowonabłonkowego,
w
tym:
raka
kolczystokomórkowego skóry, płuc i jamy nosowo-gardłowej; raka przewodowego sutka, trzustki, dróg
Ŝółciowych oraz gruczołu ślinowego; raka przejściowonabłonkowego pęcherza moczowego i jamy nosowogardłowej oraz w przypadku grasiczaków(7,8). Przeciwciała anty-CK HMW, 34βE12, wykazują dodatni odczyn z
międzybłoniakami nabłonkowatymi, a ujemny — z międzybłoniakami sarkomatycznymi i desmoplastycznymi (9).
Do nowotworów nabłonkowych, wykazujących ujemną reakcję z przeciwciałami anty-CK HMW, 34βE12, zalicza
się gruczolaki typu „zrazikowego” (np. gruczolaka przysadki mózgowej), gruczolakoraki wywodzące się z
nabłonka jednowarstwowego (np. raki endometrium, nerek lub raki z komórek wątrobowych) oraz nowotwory
neuroendokrynne (4,8,10). Z tego względu przeciwciała anty-CK HMW, 34βE12 mogą być pomocne w
podklasyfikacji raków (8). Według niektórych doniesień, przeciwciała anty-CK HMW, 34βE12 są przydatne w
diagnostyce róŜnicowej niewielkich zmian patologicznych gruczołu krokowego o budowie zrazikowej (6).
Przypuszcza się, Ŝe wartość diagnostyczna moŜe być następstwem identyfikacji komórek warstwy podstawnej.
O’Malley i wsp. (11) zaobserwowali dodatni odczyn komórek warstwy podstawnej w 47 przypadkach łagodnych
zmian stercza, w tym w przypadku atypowego rozrostu gruczolakowatego (12), rozrostu komórek podstawnych
(7), zaniku (6), rozrostu posklerotycznego (5) oraz guzkach włóknistonabłonkowych (2), natomiast w
21 przypadkach raków gruczołowych tworzących drobne struktury zrazikowe nie wykazano reaktywności. NaleŜy
zauwaŜyć, Ŝe utrata warstwy komórek podstawnych nie występuje jednolicie we wszystkich przypadkach
gruczolakoraka gruczołu krokowego. Komórki podstawne są nieobecne wyłącznie w przypadku gruczolakoraków
zbudowanych z drobnych struktur zrazikowych. Zgodnie z zaleceniami, całkowity brak odczynu zmian
chorobowych gruczołu krokowego w reakcji z przeciwciałami anty-CK HMW, 34βE12 zdecydowanie sugeruje
obecność nowotworu złośliwego, jednak nie przesądza o rozpoznaniu.
Piśmiennictwo
1.
Gown AM, Vogel AM. Monoclonal antibodies to intermediate filament proteins of human cells: Unique and
cross-reacting antibodies. J Cell Biol 1982; 95:414
2.
Moll R, Franke WW, Schiller DL. The catalog of human cytokeratins: Patterns of expression in normal
epithelia, tumors and cultured cells. Cell 1982; 31:11
3.
Miettinen M. Keratin immunohistochemistry: update of applications and pitfalls. Pathol Ann 1993; 28:113
4.
Gown AM, Vogel AM. Monoclonal antibodies to human intermediate filament proteins II. Distribution of
filaments in normal human tissues. Amer J Pathol 1984; 114:309
5.
Shah KD, Tabibzadeh SS, Gerger MA. Immunohistochemical distinction of Paget’s Disease from Bowen’s
Disease and superficial spreading melanoma with the use of monoclonal cytokeratin antibodies. Amer J Clin
Pathol 1987; 88:689
6.
Varma M, Amin MB, Linden MD, Zarbo RJ. Discriminant staining pattern of small glandular and
preneoplastic lesions of the prostate using high molecular weight cytokeratin antibody—A study of 301
consecutive needle biopsies. Mod Pathol 1997; 10: 93A
7.
Bacchi CA, Zarbo RJ, Jiang JJ, Gown AM. Do glioma cells express cytokeratin? Appl Immunohistochem
1995; 3:45
8.
Dairkee SH, Puett L, Hackett AJ. Expression of basal and luminal epithelium-specific keratins in normal,
benign and malignant breast tissue. J Nat Can Inst 1988; 80:691
9.
Bolen JW, Hammar SP, McNutt MA. Reactive and neoplastic serosal tissue: a light-microscopic,
ultrastructural, and immunocytochemical study. Amer J Surg Pathol 1986; 10:34
10. Hurlimann J, Gardiol D. Immunohistochemistry in the differential diagnosis of liver carcinomas. Amer J Surg
Pathol 1991; 15:280
11. O’Malley FP, Grignon DJ, Shum DT. Usefulness of immunoperoxidase staining with high-molecular-weight
cytokeratin in the differential diagnosis of small-acinar lesions of the prostate gland. Virch Arch Pathol Anat
1990; 417:191
12. Brown DC, Theaker JM, Banks PM, Gatter KC, Mason DY. Cytokeratin expression in smooth muscle and
smooth muscle tumors. Histopathol 1987; 11:477
(123675-001)
P02072PL_001_GA051/2013.03 s. 3/4
Wydanie 03/13
(123675-001)
P02072PL_001_GA051/2013.03 s. 4/4