Strona 5 - Przepisy prawa - psy asystujace

Transkrypt

Strona 5 - Przepisy prawa - psy asystujace
5 IV 2015_Layout 1 2015-06-18 23:05 Page 1
Kwiecień 2015
Niepełnosprawność w przepisach prawa
Psy asystujące
Dość dużo nieporozumień związanych
jest ciągle z nieznajomością ustawodawstwa oraz przepisów lokalnych dotyczących
możliwości asystowania osobom niepełnosprawnym przez psy. Ciągle jeszcze można
spotkać się z doniesieniami medialnymi
opisującymi naganne zachowania przedsiębiorców i instytucji publicznych, na których teren osoba niepełnosprawna nie mogła wejść w towarzystwie psa przewodnika.
Warto więc poświęcić kilka zdań, by przywołać właściwe regulacje prawne, które
pozwolą nam zrozumieć sytuację takich
osób. Pisząc o psach asystujących, mamy
na myśli odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności
psa przewodnika osoby niewidomej lub
niedowidzącej oraz psa asystenta osoby
niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia
osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.
Status takiego czworonoga określa
szczegółowo Art. 2 pkt. 11 ustawy z dnia
27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej
i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 14, poz.
92 z późn. zm.) W myśl zmian wprowadzonych we wspomnianej ustawie w dniu 21
listopada 2008 r. oraz ustawy o podatkach
i opłatach lokalnych oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. 223,
poz. 1463) przyznano osobie niepełnosprawnej prawo wstępu do obiektów użyteczności publicznej wraz z psem asystującym.
Gdzie zatem w majestacie prawa możemy korzystać z psiego wsparcia? Są to
przede wszystkim budynki przeznaczone
na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, oświaty,
szkolnictwa wyższego, nauki oraz opieki
zdrowotnej.
Nie może nam też odmówić wstępu cerber strzegący czujnie wrót do domów opieki
społecznej i socjalnej, banków, lokali gastronomicznych oraz obiektów sportowych.
Oczywiście należy tu również dodać, że
osoba z psem przewodnikiem może w pełni
korzystać z transportu kolejowego, drogowego, lotniczego i morskiego.
Osoby korzystające z psa asystującego
muszą jednak pamiętać, że ponoszą odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez
swojego towarzysza podróży co regulują
szczegółowo przepisy Kodeksu Cywilnego
w art. 431 § oraz artykule 415 k.c. (Dz. U.
z 1964 r., Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).
Jak widać z przytoczonych przepisów
psy asystujące mogą wejść praktycznie bez
żadnych ograniczeń tam, gdzie wchodzą
ich właściciele. Jest jednak jeden wyjątek.
Wspomniane przepisy nie obejmują obiektów sakralnych. Jest to związane bezpośrednio z różnorodnością wyznań i Kościołów oraz niemożnością ingerencji w rytualny
charakter zachowania w świątyni. Trzeba
też pamiętać, że prawo wstępu osoby niepełnosprawnej z psem asystującym do budynku np. sanatorium oznacza, że osoba
ta na czas trwania turnusu sanatoryjnego,
w którym uczestniczy, ma prawo do zamieszkania na terenie tego sanatorium
wraz z psem asystującym.
Z oczywistych względów osoba ta powinna mieć zapewnioną możliwość korzystania
z pomocy psa asystującego również w czasie posiłków czy zabiegów. Podobnie wygląda sytuacja w miejscu pracy osoby niepełnosprawnej. Tutaj jednak trzeba zwrócić
-5-
uwagę, że w dużej mierze zależy to od
specyfiki miejsca pracy oraz ograniczeń
spowodowanych m.in. przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy.
Według źródłowego dla tego tekstu portalu niepelnosprawni.gov.pl, w przypadku
gdy osoba taka pracuje np. w niewielkiej
firmie prywatnej, w budynku mieszkalnym właściciel takiego miejsca może nie zgodzić
się na wstęp psa. Niemniej jednak wydaje
się, że przyjmując pracownika korzystającego z pomocy psa, pracodawca godzi się
na stałą obecność tego psa przy pracowniku. Zachęcając naszych czytelników do
korzystania z wiosennego słońca przy
wsparciu czworonożnych asystentów pozdrawiam serdecznie. / redakcja