Opis do proj.konstr.
Transkrypt
Opis do proj.konstr.
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA 1. Opis techniczny 1.1. Podstawy opracowania 1.2. Zakres opracowania 1.3. Opis ogólny obiektu 1.4.Warunki gruntowo - wodne 1.5. Opis rozwiązań konstrukcyjnych 1.5.1. Więźba dachowa 1.5.2. Stropy drewniane 1.5.3. Strop Kleina 1.5.4. Klatka schodowa 1.5.5. NadproŜa 1.5.6. Podciągi 1.5.7. Naprawa murów 1.5.8. Fundamenty 2. Obliczenia statyczne 2.1. Obliczenia sprawdzające stropów drewnianych 2.2. Obliczenia elementów klatki schodowej 2.3. Sprawdzenie nacisku na podłoŜe gruntowe 3. Część graficzna Rys. K-1, Układ elementów konstrukcyjnych piwnic Rys. K-2, Układ elementów konstrukcyjnych przyziemia Rys. K-3, Układ elementów konstrukcyjnych piętra Rys. K-4, Układ elementów konstrukcyjnych poddasza Rys. K-5, Rzuty klatki schodowej Rys. K-6, Klatka schodowa – podest P1 Rys. K-7, Klatka schodowa – bieg schodowy BS1 Rys. K-8, Klatka schodowa – podest P2 Rys. K-9, Klatka schodowa – bieg schodowy BS2 Rys. K-10, Klatka schodowa – podest P3 Rys. K-11, Klatka schodowa – bieg schodowy BS3 Rys. K-12, Klatka schodowa – podest P4 Rys. K-13, Klatka schodowa – bieg schodowy BS4 Rys. K-14, Naprawa uszkodzeń w elewacji frontowej Rys. K-15, Naprawa uszkodzeń w elewacji od strony ogrodu Rys. K-16, Naprawa uszkodzeń w elewacji szczytowej budynku 2 głównego 1. OPIS TECHNICZNY 1.1. Podstawy opracowania 1.1.1. Zlecenie Inwestora. 1.1.2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118, ze zmianami) i rozporządzenia wydane na podstawie ustawy. 1.1.3. Projekt budowlany branŜy architektonicznej „Adaptacji i przebudowy budynku świetlicy wiejskiej w Ciemniku” opracowany przez mgr inŜ. arch. Grzegorza Łaniuchę. 1.1.4. Ekspertyza techniczna stanu konstrukcji i elementów budynku wykonana przez autora niniejszego opracowania w lipcu 2009 r. 1.1.5. Opinia o geotechnicznych warunkach obiektów budowlanych, wykonana przez Fundację Na Rzecz Rozwoju Politechniki Szczecińskiej w sierpniu 2009r., opracowanie – dr inŜ. Stanisław Majer. 1.1.6. Polskie normy i przepisy techniczne. 1.2. Zakres opracowania. Zakres niniejszego opracowania obejmuje wykonanie projektu budowlanego konstrukcyjnego adaptacji i przebudowy budynku świetlicy wiejskiej w Ciemniku, w szczególności zaprojektowanie: • nowej klatki schodowej; • nadproŜy i belek podciągów; • naprawy uszkodzeń ścian zewnętrznych i wewnętrznych; • wytycznych naprawy uszkodzonych elementów więźby dachowej; 1.3. Opis ogólny obiektu. Budynek główny oraz świetlica (przybudówka) zostały zbudowane najprawdopodobniej w latach 30-ch XX wieku. Obiekt jest usytuowany w centrum 3 wsi Ciemnik, na posesji przy drodze powiatowej nr 151 Ińsko – Recz, na działkach nr ewid. geod. 370/1 i 370/2. Jest to obiekt wolnostojący, składający się z dwóch brył usytuowanych prostopadle względem siebie. Budynek główny jest równoległy do drogi, zaś budynek świetlicy – prostopadły. Budynek główny posiada dwie kondygnacje nadziemne z poddaszem adaptowanym na cele mieszkaniowe. Budynek świetlicy (przybudówki) jest jednokondygnacyjny. Oba budynki zostały wzniesione według tradycyjnej technologii wykonawstwa – murowane z cegły, otynkowane, z dachami wysokimi. Budynek główny jest jednoklatkowy, całkowicie podpiwniczony. Układ konstrukcyjny budynku głównego – dwutraktowy z podłuŜnymi ścianami nośnymi. Układ konstrukcyjny budynku świetlicy – jednotraktowy. Ocena stanu technicznego obiektu została określona w ekspertyzie technicznej stanu konstrukcji i elementów budynku sporządzonej przez autora niniejszego opracowania w lipcu 2009 r. 1.4. Warunki gruntowo – wodne Na podstawie opinii o geotechnicznych warunkach posadowienia obiektów budowlanych stwierdza się, Ŝe w podłoŜu pod budynkiem występują grunty niespoiste pochodzenia wodnolodowcowego. Warstwę górną stanowią nasypy – zasypki fundamentów i ścian fundamentowych – do głębokości 1,8 – 2,0 m. PoniŜej występują wilgotne piaski średnie w stanie średnio zagęszczonym. Ze względu na charakter podłoŜa budowlanego (warunki gruntowe proste) oraz ze względu na charakter obiektu budowlanego problem posadowienia zakwalifikowano do I Kategorii Geotechnicznej. Na terenie posadowienia budynku, do głębokości 3,5 m p.p.t. wody gruntowej nie nawiercono. ObciąŜenie obliczeniowe pod fundamentem nie powinno przekraczać wartości 485 kPa. 4 1.5. Opis rozwiązań konstrukcyjnych 1.5.1. Więźba dachowa W celu przywrócenia walorów technicznych i uŜytkowych więźby dachowej, w obu budynkach naleŜy wykonać następujące czynności: • wykonać szkic montaŜowy więźby i ponumerować elementy, • rozebrać więźbę, • wytypować elementy nie nadające się do ponownego wbudowania oraz dalszego uŜytkowania i poddać je utylizacji, • wykonać nowe elementy więźby, na wzór odrzuconych, z tarcicy sosnowej klasy nie niŜszej niŜ C30. W przypadku pozostawienia we wnętrzu pomieszczenia drewna odkrytego (świetlica), elementy odkryte wykonać z drewna sosnowego klejonego klasy GL30, • wykonać drobne naprawy ze szczególnym uwzględnieniem połączeń ciesielskich, • wszystkie elementy drewniane więźby dachowej (kwalifikowane do ponownego wbudowania oraz nowe) zabezpieczyć przed działaniem ognia i korozją biologiczną poprzez impregnację preparatem solnym „FOBOS – M2” zgodnie z instrukcją producenta, • zmontować ponownie więźbę dachową na podstawie wcześniej wykonanego szkicu montaŜowego. W miejscach projektowanych lukarn (patrz projekt branŜy architektonicznej) naleŜy wykonać zamienne układy konstrukcyjne więźby dachowej z tarcicy sosnowej klasy nie niŜszej niŜ C30. Profile elementów naleŜy przyjąć nie mniejsze niŜ w więźbie pierwotnej. Wszystkie elementy drewniane ustroju zamiennego naleŜy zabezpieczyć przed działaniem ognia i korozji biologicznej poprzez impregnację preparatem solnym „FOBOS – M2” zgodnie z instrukcją producenta. W miejscach przycięć tarcicy impregnację tarcicy naleŜy wykonać szczególnie dokładnie. 5 1.5.2. Stropy drewniane PoniŜej przedstawiam wytyczne technologiczne wykonania robót naprawczych stropów drewnianych: 1.4.2.1. Rozebrać podłogi z desek. 1.4.2.2. Usunąć polepę oraz ślepą podłogę. 1.4.2.3. Dokładnie sprawdzić stan techniczny belek stropowych, łat i desek przeznaczonych do ponownego uŜycia. We wszystkich elementach stropu naleŜy wyeliminować ogniska korozji biologicznej oraz uszkodzenia mechaniczne. 1.4.2.4. Wszystkie elementy drewniane stropów, zakwalifikowane do adaptowania lub ponownego wbudowania, zaimpregnować preparatem solnym „FOBOS M-2” poprzez 5 – krotne malowanie 20% roztworem wodnym, przy normie zuŜycia 400 g/m2 impregnowanej powierzchni. 1.4.2.5. Zbić tynk podsufitki i usunąć deskowanie podsufitki. 1.4.2.6. Uzupełnić impregnowanie powierzchni spodu belek stropowych według punktu 1.4.2.4. 1.4.2.7. Wykonać warstwy stropowe według projektu branŜy architektonicznej. 1.5.3. Strop Kleina W miejscach ubytków nadproŜy oraz w miejscu wykonania otworu na bieg schodowy nowej klatki schodowej w stropie nad pomieszczeniami piwnicznymi, zaprojektowano ustroje zamienne w postaci dwóch kątowników równoramiennych 200x200x20 mm według PN-84/H-93401, ze stali gatunku St3S. 1.5.4. Klatka schodowa Nową klatkę schodową zaprojektowano w konstrukcji Ŝelbetowej z betonu Ŝwirowego klasy B25 MPa. Zbrojenie – ze stali klasy A-III gat. 34GS oraz klasy A-0 gat. St0S. 6 1.5.5. NadproŜa W miejscach projektowanych otworów drzwiowych i okiennych zaprojektowano nadproŜa Porotherm 11.5 oraz typu L-19. 1.5.6. Podciągi Zaprojektowano podciąg stalowy BS-1 złoŜony z dwuteownika HEB 100 oraz blachy o przekroju 200x10 mm – ze stali St3SX. Połączenie blachy z dwuteownikiem – spawane ręcznie (spoina pachwinowa przerywana). Wysokość spoiny 4 mm, długość 50 mm co 200 mm. Elektrody stalowe otulone, gat. ER146 średnicy 4,0 mm. Oparcie podciągu – na poduszkach 150x150x75 mm z betonu klasy nie niŜszej niŜ B20 MPa. 1.5.7. Naprawa murów 1.5.7.1. Technologia Projektuje się wykonanie napraw na przykładzie zastosowania technik naprawczych opracowanych przez firmę Helifix. MoŜliwe jest zastosowanie technik naprawczych innych firm pod warunkiem, Ŝe rozwiązania korekcyjne, produkty i techniki będą co najmniej równorzędne. 1.5.7.2. Naprawa pęknięć lokalnych Naprawa pęknięć lokalnych w murach pełnych w oparciu o „Standardy napraw” firmy Helifix sprowadza się do wykonania przedstawionych niŜej czynności: • naleŜy odbić tynk z muru na szerokość po 500 mm od szczeliny pęknięcia w odległościach co 450 mm (co 6 warstw cegieł) w pionie, • w spoinach poziomych muru naciąć szczeliny grubości 10 mm głębokość 40 mm usuwając zaprawę na całej grubości spoiny, • szczeliny wyczyścić przy pomocy odkurzacza i zmoczyć wodą, na 7 • do końca szczeliny wprowadzić zaprawę HeliBond MM2 o grubości około 15 mm, • wcisnąć pręt HeliBar 6 mm o długości 1000 mm w zaprawę w taki sposób, aby uzyskać równą otulinę; pręt powinien wychodzić po 500 mm poza szczelinę pęknięcia muru z kaŜdej strony, • wprowadzić następną warstwę zaprawy HeliBond MM2 pozostawiając około 10 mm na późniejsze uzupełnienie spoiny zaprawą, odpowiadającą zaprawie pierwotnej w pozostałych spoinach budynku, • powierzchnię spoiny wyrównać, • spoinę pielęgnować poprzez zwilŜanie co pewien czas, • uzupełnić wypełnienie szczeliny zaprawą stosowaną w pozostałych spoinach budynku. 1.5.7.3. Naprawa pęknięć w ścianach wewnętrznych W celu przywrócenia połączenia ściany podłuŜnej wewnętrznej ze ścianą szczytową budynku, na bazie „Standardu napraw” firmy Helifix projektuje się wykonanie naprawy w następujący sposób: • usunąć tynk w miejscach montowania prętów HeliBar, • naciąć szczeliny grubości 12 mm w spoinach poziomych muru na głębokość 40 mm w odstępach pionowych co 6 rzędów cegieł po obu stronach ściany wewnętrznej naprzemian, na całej wysokości kondygnacji przyziemia i piętra, • przedłuŜyć nacinane szczeliny do naroŜników na styku ze ścianą szczytową, • w naroŜnikach nawiercić otwory o średnicy 14 mm w ścianie szczytowej pod kątem około 450 na głębokość 200 mm, • odkurzyć otwory oraz szczeliny usuwając pył i gruz, szczeliny zmoczyć wodą (nie moczyć otworów nawierconych w ścianie szczytowej), 8 • przyciąć pręty HeliBar 8 mm na wymaganą długość 1000 mm i odgiąć jeden koniec kaŜdego pręta tak, aby pasował do nawierconych pod kątem 450 otworów w ścianie szczytowej, • otwór w ścianie szczytowej wypełnić Ŝywicą Helifix Poly Plus, • odgięty koniec pręta HeliBar 8 mm włoŜyć do otworu z Ŝywicą, pozostałą część ułoŜyć w szczelinie „na sucho” do czasu zastygnięcia Ŝywicy (ok. 15 – 20 minut), • po zastygnięciu Ŝywicy, delikatnie wyjąć pręt ze szczeliny i wstrzyknąć warstwę zaprawy HeliBond MM2 w głąb szczeliny na grubość 15 mm, • wepchnąć pręt HeliBar 8 mm w zaprawę, • nałoŜyć kolejną warstwę zaprawy na odkrytą stroną pręta i wcisnąć w szczelinę za pomocą wąskiej kielni, • w ramach pielęgnacji okresowo zwilŜać wodą, • szczelinę między ścianą wewnętrzną i ścianą szczytową wypełnić zaprawą cementową stosowaną do iniekcji. Pęknięcia w ścianie szczytowej od strony zewnętrznej naprawić według schematu czynności przedstawionego w p.1.4.7.2. 1.5.8. Fundamenty Pod projektowanymi ścianami grubości 25 cm zaprojektowano ławy fundamentowe z betonu klasy B25 o wymiarach 30 x 25 cm. Zbrojenie podłuŜne – 4#12 ze stali klasy A-III, gat. 34GS. Strzemiona – średnicy 6 mm, co 18 cm. Poziom posadowienia ław fundamentowych – 0,6 m pod poziomem posadzki piwnic na podłoŜu z betonu chudego B7,5 MPa, grubości 10 cm. 9 2. OBLICZENIA STATYCZNE 2.1. Obliczenia sprawdzające stropów drewnianych ObciąŜenia stropów drewnianych nie ulegną zwiększeniu. W celu dokonania obliczeń wybrano reprezentatywną belkę stropu drewnianego o największym rozstawie – wariant najbardziej niekorzystny pod względem pracy statycznej. ObciąŜenie uŜytkowe stropu – 1,5 kN/m2 (wartość charakterystyczna). Obliczenia sprawdzające wykazały, Ŝe stany graniczne nośności i uŜytkowalności nie będą przekroczone (zał.7.2. do „Ekspertyzy technicznej (…)”. 2.2. Obliczenia Ŝelbetowych elementów nowej klatki schodowej Obliczenia polegały na sprawdzeniu stanów granicznych nośności i uŜytkowalnosci oraz wymiarowaniu zbrojenia. Do obliczeń przyjęto obciąŜenie uŜytkowe 3,0 kN/m2 (wartość charakterystyczna). Przyjęto proste schematy statyczne: płyta jednoprzęsłowa utwierdzona na dwóch krawędziach (podciągach), podciągi – belki jednoprzęsłowe oparte na dwóch podporach. Obliczenia statyczne i wymiarowanie wykonano w oparciu o program komputerowy PlaTo 4.0. Wydruki raportów obliczeń – w egzemplarzu archiwalnym autora. 2.3. Sprawdzenie nacisku na podłoŜe gruntowe ObciąŜenie od ściany murowanej z cegły pełnej ceramicznej gr. 25 cm: 0,25 x (0,35 + 2,215 + 3,08 + 3,00 – 0,25 + 3,55 – 0,25) x 18,00 x 1,1 = 57,89 kN/m ObciąŜenie od wieńców: 0,25 x 0,22 x 25,00 x 1,1 x 2 szt. = 3,03 kN/m ObciąŜenie od ław fundamentowych: 0,30 x 0,25 x 25,00 x 1,1 = 2,06 kN/m CięŜar własny konstrukcji klatki schodowej: 1,44 x 0,18 x 25,00 x 1,1 x 2 stropy = 14,26 kN/m 10 ObciąŜenie uŜytkowe klatki schodowej: 1,44 x 3,00 x 1,3 x 2 stropy = 11,23 kN/m Łączne obciąŜenie na poziomie posadowienia ławy fundamentowej: 57,89 + 3,03 + 2,06 + 14,26 + 11,23 = 88,47 kN/m Nacisk na podłoŜe gruntowe: 88,47 kN/m : 0,3 m = 294,90 kN/m2 < 485,0 kN/m2. Warunek określony w opinii geotechnicznej spełniony.