ruchoma szopka oraz inne atrakcje naszego regionu łódzkiego.

ruchoma szopka oraz inne atrakcje naszego regionu łódzkiego.

Zapraszamy na wycieczkę autokarową - Wartaruchoma szopka oraz inne atrakcje naszego regionu łódzkiego.
Zbiórka dn. 22 stycznia 2017 roku w Zgierzu godz. 7.45 ul. Marii Skłodowskiej 5 .Świetlica Środowiskowa- Dom
Duszpasterski
Łódź Dworzec Kaliski 8.30, przystanek MZK Aleja Włókniarzy (Estakada)
Koszt wyjazdu 60.00 złotych w tym zapewniamy: przejazd , usługi przewodnickie, bilety wstępu, ubezpieczenie,
poczęstunek.
Dla osób z ważną legitymacja PTSM 55.00 złotych bez legitymacji 60.00 złotych
W programie miasta oraz zabytki danej miejscowości: Łask, Zduńska Wola, Strońsko, Sieradz, Charłupia Mała, Warta
(ruchoma szopka w Warcie)
Zapisy -Marianna Strugińska-517 944230 w [email protected] Świetlica Środowiskowa od pon.-czwartku 15.0018.00
Grażyna Rubacha 691 660 092 w środy- Świetlica Środowiskowa w Zgierzu od godz. 15.30-17.30 , 11 -18 stycznia 2017 roku.
Krystyna Ulman 509 130 705 po telefonicznym uzgodnieniu.
Program wycieczki : poniżej miejscowości i za planowane zabytki.
1. Łask
Łask miasto liczy 18 094 mieszkańców
Łask był wsią wzmiankowaną już w 1356. Prawa miejskie otrzymał w 1422 od polskiego króla Władysława Jagiełły. W 1517
rozpoczęto budowę kościoła w stylu gotyckim. W XVI wieku rozwinął się ośrodek rzemieślniczo-handlowy, lecz w połowie XVII
wieku nastąpił upadek miasta, przyspieszony przez Potop szwedzki i epidemię zarazy.
Kościół św. Ducha w Łasku – zabytkowa świątynia drewniana zlokalizowana w Łasku w województwie łódzkim.
Pierwszy kościół na ówczesnym przedmieściu Łasku (nad rozlewiskami Pisi) zbudowano w 1495 z inicjatywy kardynała
gnieźnieńskiego Fryderyka Jagiellończyka. Kościół ten był drewniany i pobudowano go w sąsiedztwie przytułku dla starców
(tzw. szpitalu), istniejącego od 1490. Kościół ten popadał w stopniowe zaniedbanie, aż wreszcie spłonął w 1665.
Obecny kościół modrzewiowy, zbudowano w 1666 z datków mieszczan łaskich.
Kościół jest wzniesiony z bali modrzewiowych, z prezbiterium zwróconym na zachód, trójnawowy, konstrukcji zrębowej
(wieńcowej), oszalowany, z kruchtą pod chórem muzycznym. Część zachodnia kaplicy południowej tworzy zakrystię. Dachy
kryte gontem, z szerokim okapem, konstrukcja więźby – sterczykowa. Nad wejściem znajduje się wieżyczka na sygnaturkę.
Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku
Data erygowania: 17 V 1366 r. (abp gnieźnieński Jarosław Bogoria ze Skotnik)
Obecny kościół wybudowany w latach 1517–1523, murowany, w stylu gotyckim, z fundacji abpa gnieźnieńskiego Jana
Łaskiego. W 1749 r. podczas wielkiego pożaru kolegiata spłonęła. Odbudowana przez Marcina Załuskiego, Antoniego
Narzymskiego
i Grzegorza Zachariasiewicza, ale już w stylu barokowym. Jest to kościół orientowany, trójnawowy, z prezbiterium
zamkniętym. Konsekrowany 2 III 1525 r. przez abpa Jana Łaskiego i w tym dniu wyniesiony do godności kolegiaty. 24 IX 2005 r.
arcybiskup Władysław Ziółek ustanowił kościół Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Michała Archanioła w Łasku Sanktuarium
Maryjnym (Abp-453-1201/05). 25 IX 2005 r. Prymas Polski kard. Józef Glemp dokonał uroczystej koronacji Matki Bożej Łaskiej z
Dzieciątkiem. Korony zostały pobłogosławione 18 VIII 2002 r. na Błoniach Krakowskich przez Jana Pawła II.
Wyposażenie kościoła:
Ołtarz główny rokokowy z obrazem św. Michała Archanioła, malował Filip Castaldi, oraz rzeźbami aniołów. Boczny ołtarz
rokokowy z obrazami Świętej Rodziny (XVIII w.) i św. Rocha oraz św. Antoniego, Wojciecha i Stanisława. Srebrna trumienka na
relikwie św. Juliana XVII w.Boczny ołtarz rokokowy NMP Różańcowej i św. Walentego z rzeźbami św. Wawrzyńca i Zakonnicy .
Ołtarz w kaplicy NMP z Dzieciątkiem z 1760 r., okrągła, alabastrowa płaskorzeźba NMP z końca XV w. przypisywana Andrea
della Robbi, przywieziona z Rzymu przez abpa Jana Łaskiego.
Muzeum Historii w Łasku
Powstało w czerwcu 1997 r. z inicjatywy miejscowego społeczeństwa i bibliotekarzy. Wchodzi dziś w skład Biblioteki Publicznej
im. Jana Łaskiego Młodszego i mieści się w pomieszczeniach piwnicznych książnicy.
Placówka ma charakter regionalny. Ponieważ prawie wszystkie eksponaty pochodzą z darów mieszkańców miasta
i okolicznych miejscowości, nie stanowią one jeszcze spójnej ekspozycji. Dotyczą jednak historii oraz kultury ziemi łaskiej.
2.Zduńska Wola – miasto w centralnej Polsce , w województwie łódzkim, siedziba powiatu zduńskowolskiego.
Położone jest na Wysoczyźnie Łaskiej, na obszarze prawie równinnym, nad rzeką Pichną, prawym dopływem Warty.
Prawa miejskie otrzymała w 1825 roku, jednak historia osadnictwa na terenach Zduńskiej Woli sięga XIV wieku. Od XIX wieku
miasto prężnie rozwijało się jako ośrodek przemysłu włókienniczego, zaś w dwudziestoleciu międzywojennym – jako węzeł
kolejowy będący częścią magistrali węglowej.
31 grudnia 2008 roku miasto miało 43 969 mieszkańców[2] i 24,58 km² powierzchni.
W Zduńskiej Woli urodził się i został ochrzczony św. Maksymilian Maria Kolbe, który dziś jest patronem miasta.
Max Factor, właśc. Maksymilian vel Michaił Faktorowicz urodził się 15 września 1872 w Zduńskiej Woli (zm. 30 sierpnia 1938
r. w Los Angeles) – producent i wynalazca kosmetyków, założyciel firmy Max Factor.
Wieloletnim mieszkańcem Zduńskiej Woli był literat i animator życia kulturalnego Feliks Rajczak, pochowany w 1987 roku na
miejscowym cmentarzu. Spoczął tutaj również Roman Tomaszewski (1963 – 2013) – poeta – członek ZLP, malarz i animator
życia kulturalnego Zduńskiej Woli
Kult Sanktuarium Św. Maksymiliana - Zduńska Wola
Parafia rzymskokatolicka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Dawna wieś szlachecka Zduny w parafii Korczew, staraniem właścicieli majątku otrzymała prawa osadnicze dla uchodźców z
Czech i wyrobników tkackich. Bliskość Łodzi i Pabianic spowodowała szybki rozwój osady i zakładów przemysłowych. W 1825r.
miasto otrzymało prawa miejskie.
W mieście tym w 1894r. urodził się św. Maksymilian Maria Kolbe.
W 1767r. na prośbę miejscowego dziedzica Feliksa Złotnickiego została w Zduńskiej Woli dedykowana parafia. Do 1818r.
należała do archidiecezji gnieźnieńskiej.
Po erekcji parafii staraniem następców Złotnickiego wystawiono w 1782r. drewniany kościółek p.w. Wniebowzięcia NMP.
Kościół jest murowany, neobarokowy, trzynawowy z wieżą. Na wieży umieszczone są 4 dzwony.
W kościele znajdują się organy piszczałkowe. Ołtarz główny pochodzi z połowy XVII w., marmurowy, barokowy.
11 października 2004r. parafia zyskała tytuł Sanktuarium Urodzin i Chrztu Świętego Maksymiliana Kolbego.
11 stycznia 2009r. świątynia Chrztu i Bierzmowania Świętego Zduńskowolanina pod wezwaniem Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny uzyskała papieski tytuł Bazyliki Mniejszej.
Kult
Rajmund Kolbe urodził się 08.01.1894 r. w Zduńskiej Woli. Jego rodzice, Juliusz i Marianna z Dąbrowskich, byli tkaczami.
W poszukiwaniu pracy krótko przebywali w Łodzi, a następnie w Pabianicach, gdzie Rajmund spędził dzieciństwo. Uczył się w
domu. Tylko przez rok chodził do miejscowej szkoły handlowej. W 1907 r., razem ze starszym bratem podjął naukę w małym
seminarium franciszkanów we Lwowie, gdzie też obaj, w 1910 r. wstąpili do zakonu. Wraz z suknią zakonną otrzymał imię
Maksymilian. W 1912 r. wysłano go na studia do Rzymu. Tam uzyskał doktorat z filozofii na uniwersytecie "Gregorianum" w
1915 r., a z teologii w 1919 r. na wydziale ojców franciszkanów. W Rzymie też przyjął święcenia kapłańskie (28.04.1918). W
1919 r. wrócił do Polski i podjął wykłady w seminarium ojców franciszkanów w Krakowie, które po roku przerwał z powodu
gruźlicy płuc.
W Rzymie założył wraz z kolegami w 1917 roku, stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej, które po powrocie do kraju szerzył
najpierw w środowisku zakonnym, a od 1920 r. także wśród świeckich.
17.02.1941 r. znów został aresztowany razem z 4 bliskimi współpracownikami. Przesłuchiwano go na Pawiaku, a w maju
przewieziono do Oświęcimia, gdzie stał się numerem 16670 i w powszechnie znanych okolicznościach ofiarował się
dobrowolnie na śmierć głodową za współwięźnia, ojca rodziny. Zmarł dobity zastrzykiem trucizny 18.08.1941 r.
Św. Maksymilian prowadził działalność czysto religijną..
Papież Paweł VI ogłosił go błogosławionym (17.10.1971 r.), a Jan Paweł II świętym (10.10.1982 r.).
Muzeum Zgromadzenia Księży Orionistów w Zduńskiej Woli
Muzeum Dziejów Zgromadzenia Księży Orionistów w Polsce . Placówka jest prowadzona przez księży Orionistów (Małe Dzieło
Boskiej Opatrzności), a jego siedzibą jest Dom Misyjny Zgromadzenia Małego Dzieła Boskiej Opatrzności .
Aktualnie w muzeum prezentowane są następujące ekspozycje:
biograficzne, poświęcone osobom: św. Alojzego Orione, św. Jana Pawła II, abp. Bronisława Dąbrowskiego, ks. dr Bolesława
Majdaka - historyka i kronikarza zgromadzenia oraz ks. Leszka Wojtysia,
przedmiotów kultu religijnego - m.in. pochodzące z XVII wieku naczynia liturgiczne, ornaty i różańce,
zbiory falerystyczne (ordery, medale), numizmatyczne oraz filatelistyczne, poświęcone osobom Jana Pawła II, św. Alojzego
Orione i św. Maksymiliana Kolbe,
etnograficzna oraz poświęcona pracy członków zgromadzenia w krajach misyjnych (Kenia, Madagaskar, Meksyk, Argentyna,
Brazylia, Urugwaj, Australia, Białoruś, Ukraina).
Muzeum - Dom Urodzenia Św. Maksymiliana Kolbe
Muzeum mieści się w domu, w którym urodził się Maksymilian Kolbe. Ekspozycja w całości oparta jest o zbiory tej placówki,
dokumentującej już od lat życie i związki Św. Maksymiliana i Jego rodziny. Wystawa ma charakter biograficzno-historyczny.
Ukazuje kolejne etapy życia i działalności Świętego Maksymiliana, Jego drogę do świętości ze Zduńskiej Woli przez Polskę i
świat aż do męczeńskiego finału w bunkrze głodowym KL Auschwitz. Z myślą o turystach i pielgrzymach nie znających
Zduńskiej Woli uwypuklono charakter miasta pod koniec XIX w
3.Strońsko: kościół św. Urszuli i Jedenastu Tysięcy Dziewic
Późnoromański kościół św. Urszuli w Strońsku (powiat zduńskowolski, gmina Zapolice, archidiecezja łódzka) został wystawiony
ok. 1250 r. z mensy arcybiskupów gnieźnieńskich. Był jednym z pierwszych ceglanych kościołów w Polsce.
Jednak już w 1458 r. został gruntownie przebudowany przez dziedzica Strońskiego. W 1600 r. dobudowana została drewniana
kaplica. W 1726 r. kasztelan spicymierski Kazimierz Walewski powiększył kościół – do prezbiterium dobudował murowaną
nawę, z czasem także murowaną zakrystię, kaplicę i kruchtę. Obecnie wnętrze ma charakter barokowy.
Zachowały się romańskie fragmenty murów i okna prezbiterium oraz części nawy. W kruchcie wmurowany jest kamienny
tympanon romański pochodzenia skandynawskiego przedstawiający bazyliszka.
Ciekawostką kościoła są tajemnicze napisy wyryte w cegle przy wejściu do świątyni. Pochodzą... z przełomu XVI i XVII
stulecia. Jeden z lepiej zachowanych to autograf wędrowca o imieniu Gregorius Brzesnesis.
Niewielkie regularne wgłębienia w bocznej ścianie kruchty mogą być śladami krzesania ognia przy pomocy świdra opartego
w cegle. Inna hipoteza wyjaśnia ich pochodzenie drążeniem za pokutę w celu otrzymania ceglanego proszku mającego
własności lecznicze.
Patronką świątyni jest św. Urszula. Jednak pełne wezwanie mówi również o 11 tysiącach dziewic. Kult św. Urszuli i zastępu
dziewic przeniósł się do Polski z Nadrenii. Urszula była córką króla Brytów. Została zamordowana z całym żeńskim orszakiem
przez Hunów podczas pielgrzymki do Rzymu.
Strońsko jest wsią o rodowodzie średniowiecznym.
4. Sieradz tu w planie zwiedzanie
Kościoła pw. Wszystkich Świętych w Sieradzu
Pierwotny kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych został spalony przez Tatarów w 1278 r., po odbudowie zniszczony w
1292 r. przez Czechów, a w 1331 r. przez Krzyżaków. W XIII w. istniała koło zamku kaplica publiczna pw. św. Marcina. W 1426 r.
na zamku zbudowano kaplicę pw. Rozesłania Apostołów. Została ona spalona w 1588 r. Przy tej kaplicy w drugiej połowie XV
w. powstała kapituła kolegiacka sieradzka, przeniesiona po 1588 r. do kościoła Trójcy Świętej, wybudowanego w miejscu
kaplicy św. Marcina. Kościół Trójcy Świętej rozebrano w 1780 lub 1786 r.
Historia kościoła Wszystkich Świętych
Obecny kościół parafialny zbudowano w stylu gotyckim. Jest trzynawowy, halowy, murowany z cegły. Posiada dwuprzęsłowe,
wieloboczne zamknięte prezbiterium o szerokości równej nawie głównej. Odbudowany przez Kazimierza Wielkiego około 1370
r., był ponownie restaurowany w 1447 r. i przerabiany w XVI w. Budowę wieży zakończono w 1585 r. Pożar w 1645 r.
ponownie zniszczył kościół. W latach 1648-1682 naprawiono straty, jednocześnie przebudowując kościół i zakładając nowe
sklepienie. W 1658 r. z fundacji Wojciecha Prus Chudzickiego odbudowano na planie kwadratu kaplicę Pana Jezusa przy
prezbiterium. Od wschodu przylega do niej zakrystia z 1925 r. Na miejscu pierwotnej zakrystii znajduje się obecnie kaplica z
1935 r. z polichromią Józefa i Łucji Oźminów. W fasadę kościoła wmurowano w 1925 r. fragmentarycznie zachowane rzeźbione
odrzwia z dawnego zamku sieradzkiego (około połowy XVII w.), o nadprożu z przedstawieniem orła trzymanego przez gryfy,
wsparte na kolumnach oplecionych winoroślą.
Kościół Św. Ducha w Sieradzu
Kościół św. Ducha wybudowany był po powrocie sieradzkiego rycerstwa z walki pod Grunwaldem w 1410 r.
Był on podziękowaniem za odniesione zwycięstwo. W 1417 r. kasztelan Sieradzki Marcin Zar ęba ufundował
przy tym kościele szpital dla starców, a w 1417 sprowadził zakonników miechowitów.
Kościół otoczony był cmentarzem, którego ślady w postaci kości ludzkich odkrywa się jeszcze do dziś. W 1853 kościółek
rozebrano i przeniesiono na miejski cmentarz, gdzie stoi do dnia dzisiejszego.
Został on zbudowany z modrzewiowych belek układanych "na zrąb", szalowany jest od strony zewnętrznej, natomiast od
wewnętrznej pozbawiony szalunku. Wyposażenie wnętrza jest bardzo ubogie: płaski strop z dwoma metalowymi świecznikami,
XIX-wieczny krucyfiks z malowaną na czarno figurą Chrystusa oraz ozdobiony czterema kolumnami ołtarz w stylu barokowym.
W jego centralnej części znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z podpisem: "Pod Twoją obroną uciekamy się...", a w
skrzydłach rzeźby apostołów Piotra i Pawła. Poza tym w kościółku są dwa inne malowidła przedstawiające Chrystusa
5.Charłupia Mała
Budowla została wzniesiona w stylu neogotyckim. Ołtarz główny wraz z całą meta plastyką w kościele wykonano wg projektu
prof. Wiktora Zina w warsztacie krakowskim w 1965 r.
Wieża
Ponad głównym wejściem do kościoła na wieży, na wysokości ok. 7 m jest kaplica z ołtarzem, a w niej obraz Niepokalanego
Poczęcia NMP oraz ambona. Dawniej stąd właśnie odprawiano nabożeństwa dla pątników. Bardzo wysoka (54 m), strzelista
wieża jest doskonałym punktem orientacyjnym w otaczającym wieś płaskim terenie. Umieszczona w górnej części wieży
korona stanowi świadectwo, iż Kościół Charłupski jest Sanktuarium Matki Bożej, zwanej tu powszechnie Księżną
Sieradzką.
Cudowny Obraz Matki Bożej
Pierwsza wiadomość o obrazie w Charłupi Małej pochodzi z zeznania nie jakiego Mikołaja Borosia
W części centralnej ołtarza, który nawiązuje swoją konstrukcją do gotyckich tryptyków, znajduje się obraz Matki Boskiej.
Cudowny obraz jest namalowany na grubym płótnie naciągniętym na trzy złączone deski topolowe o wymiarach 107 x 87 cm.
Matka Boska ujęta do połowy trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu. Obie postacie okryte są całkowicie sukienkami.
Nad głową Matki Bożej w jasnożółtej aureoli jest 12 gwiazd.
Obraz nie jest sygnowany, ale zastosowana technika malarska świadczy o tym, że malowano go w XVII w. Tło obrazu stanowi
karmazynowy aksamit, na którym zawieszono różnorodne wota. Wśród nich - po obu stronach koronowanej głowy Matki
Boskiej - dwa harfowane orły z okresu Księstwa Warszawskiego - dar Jakuba Bema, stryjecznego brata sławnego gen. Józefa
Bema. Orły te zainspirowały prof. W. Zina do użycia ich jako wielokrotnie powtarzanego motywu dekoracyjnego
Obrazy
Szczególnie ciekawym elementem wystroju kościoła jest wykonany współcześnie (w latach 1981-1988) przez krakowskiego
artystę malarza Zdzisława Pabisiaka zespół dziesięciu tryptyków różnej wielkości malowanych olejno na płótnie oraz duży
obraz w formie trójkąta nad kaplicą. Są one rozmieszczone w prezbiterium oraz nawach bocznych i przedstawiają
wydarzenia z historii Polski, dziejów Ziemi Sieradzkiej i dawnych kościołów charłupskich. I tak np. na lewej ścianie
prezbiterium obraz centralny przedstawia śluby Jana Kazimierza, boczne: "Potop" w ujęciu Sienkiewiczowskim i hetmana
Stefana Czarnieckiego. W części centralnej drugiego tryptyku jest scena koronacji Matki Bożej Charłupskiej. Obraz z prawej
strony przedstawia Jakuba Bema, który zawiesił dwa orły na cudownym obrazie Matki Bożej, po lewej stronie natomiast
widzimy przyjazd papieża Polaka do Ojczyzny. Obraz nad kaplicą przedstawia apoteozę ducha Narodu Polskiego: Duch Święty
przez ręce Matki Boskiej śle swe łaski na przedstawicieli różnych sfer, dzięki którym Polska zachowała mimo niewoli poczucie
więzi narodowej i wiarę katolicką. Na obrazie widzimy powszechnie znane postacie naszych pisarzy, poetów, malarzy,
kompozytorów, duchownych, wodzów, królów, uczonych i męczenników. Osiem tryptyków zawieszonych w nawach
poświęconych jest tematowi Matki Boskiej w doświadczeniu Narodu
6.Zespół klasztorny oo. bernardynów w Warcie,powstał w latach 1479-82. W jednym kompleksie znajduje
się kościół Wniebowzięcia NMP, klasztor i kaplica. Warta
Sanktuarium Sługi Bożego Rafała z Proszowic Kościół i klasztor pw. Wniebowzięcia NMP
Fundację klasztoru w Warcie zapoczątkował zamożny mieszczanin tego miasta, Świętosław Darmopych.
Konwent został przejęty przez bernardynów w 1467 r. Wnet zaczęto wznosić drewniany kościół i budynek
klasztorny.
W kilka lat później pożar zniszczył do szczętu całe miasto. Odbudowane obiekty ogień strawił ponownie w 1479
r. Kolejny kościół i klasztor były już murowane. W 1497 r. odbyła się tu kapituła prowincjalna
Gotycka, murowana budowla powstała w latach 1479-82, w roku 1696 i 1721 przebudowano ją w stylu barokowym.
W latach 1796-1836 przy klasztorze działała szkoła podwydziałowa pod auspicjami Komisji Edukacji Narodowej. Jej uczniem był
m.in. Kazimierz Deczyński, późniejszy bohater powieści "Kordian i cham" Leona Kruczkowskiego.
W roku 1908 niektóre pomieszczenia klasztoru funkcjonowały jako szpital dla umysłowo chorych.
Stojąca przed klasztorem barokowa kaplica powstała w roku 1726.
Kościół świętego Mikołaja Biskupa .
Świątynia została wybudowana około 1340 roku. Jest to kościół w typie pseudo bazyliki, wzniesiony w stylu gotyckim z cegły o
układzie polskim. Budowla składa się z trzech naw, posiada wieżę na planie czworoboku, jej mury są wzmocnione szkarpami.
Do dnia dzisiejszego można zobaczyć oryginalne gotyckie portale wykonane z formowanej cegły.
We wnętrzu znajdują się ciekawe sklepienia kolebkowe z lunetami z XVII wieku oraz ołtarz główny w stylu
późnorenesansowym z początku XVII wieku, ozdobionym późnogotyckim obrazem przedstawiającym Wniebowzięcie Matki
Boskiej (z początku XVI wieku). Obraz ten był kiedyś środkową częścią tryptyku, którego skrzydła boczne i predella były dawniej
eksponowane w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Do pozostałych zabytków należą cztery ołtarze boczne w stylu barokowym, wieżyczkowa monstrancja z XVI wieku,
późnogotycka Pieta z początku XVI wieku znajdująca się wcześniej w spalonym kościele w Glinnie a także cenne epitafia i płyty
nagrobne
Muzeum Miasta i Rzeki Warty
Muzeum mieści się w zabytkowej kamieniczce, w centrum miasta
Ekspozycja stała zajmuje cztery sale.
Zabytki archeologiczne pochodzą głównie z terenów zajętych obecnie przez zbiornik „Jeziorsko”. Z okresu brązu pochodzi
unikatowa na ziemiach polskich waza datowana na VII-V wiek p.n.e., a pochodząca prawdopodobnie z ośrodka brązowniczego
w Etruri-Bisenzio. Z dziedziny historii eksponowane są dokumenty oraz pamiątki cechów rzemieślniczych, działających w
Warcie w XVII-XVIII wieku. Dużo miejsca w ekspozycji poświęcono sławnym ludziom związanym z Wartą, m.in.: Władysławowi
Reymontowi i lotnikowi płk. Stanisławowi Skarżyńskiemu, mieszkańcowi Warty, który w 1933 roku dokonał, jako pierwszy
z Polaków, samotnego przelotu przez Ocean Atlantycki. Ponadto są tu grafiki, projekty rzeźbiarskie i architektoniczne
urodzonego w Warcie wybitnego artysty Stanisława Szukalskiego. Muzeum organizuje również wystawy czasowe, tematycznie
związane z ziemią sieradzka
Życzymy przyjemnych wrażeń; Zarząd PTSM i Zarząd DIAK