PDF

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Dexak SL, 12, 5 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego
Dexak SL, 25 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Dexak SL, 12, 5 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego
Każda saszetka granulatu do sporządzania roztworu doustnego zawiera: deksketoprofen 12,5 mg
w postaci soli deksketoprofenu z trometamolem.
Substancje pomocnicze:
Sacharoza: 1,25 g
Dexak SL, 25 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego
Każda saszetka granulatu do sporządzania roztworu doustnego zawiera: deksketoprofen 25 mg
w postaci soli deksketoprofenu z trometamolem.
Substancje pomocnicze:
Sacharoza: 2,5 g
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Granulat do sporządzania roztworu doustnego
Granulat w kolorze żółtocytrynowym.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1.
Wskazania do stosowania
Krótkotrwałe leczenie objawowe ostrego bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego np.
ostrego bólu mięśniowo-kostnego, bolesnego miesiączkowania oraz bólu zębów.
4.2.
Dawkowanie i sposób podawania
Dorośli:
W zależności od rodzaju i stopnia nasilenia bólu, zalecana dawka wynosi 12,5 mg co 4 do
6 godzin lub 25 mg co 8 godzin. Nie należy przekraczać całkowitej dawki dobowej 75 mg.
Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres
konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.4).
Produkt leczniczy Dexak SL jest przeznaczony wyłącznie do krótkotrwałego stosowania, a
leczenie należy ograniczyć do okresu występowania objawów.
Jednoczesne podawanie z pokarmem opóźnia wchłanianie produktu leczniczego (patrz
„Właściwości farmakokinetyczne”) i dlatego w leczeniu ostrego bólu zaleca się podawanie
produktu leczniczego co najmniej 15 minut przed posiłkami.
Szczególne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku:
U osób w podeszłym wieku zaleca się rozpoczynanie leczenia od najmniejszej wartości zakresu
dawek (całkowitej dawki dobowej 50 mg). Dawkę można zwiększyć do zalecanej dla dorosłych
1
tylko wtedy, kiedy produkt leczniczy jest dobrze tolerowany. Ze względu na możliwy profil
działań niepożądanych (patrz punkt 4.4), pacjenci w podeszłym wieku powinni być szczególnie
wnikliwie monitorowani przez cały okres leczenia.
Zaburzenia czynności wątroby:
U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby leczenie należy
zaczynać od mniejszej dawki (całkowitej dawki dobowej 50 mg), a pacjentów uważnie
monitorować. Produktu leczniczego Dexak SL nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby.
Zaburzenia czynności nerek:
U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek początkową dawkę należy zmniejszyć
do całkowitej dawki dobowej 50 mg. Produktu leczniczego Dexak SL nie należy stosować u
pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.
Dzieci i młodzież:
Produkt leczniczy Dexak SL granulat nie został przebadany u dzieci i młodzieży. Dlatego, ze
względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności nie należy go
stosować u dzieci i młodzieży.
4.3.
Przeciwwskazania
Nie wolno stosować produktu leczniczego Dexak SL granulat w następujących przypadkach:
- nadwrażliwość na deksketoprofen, inne leki z grupy niesteroidowych leków
przeciwzapalnych (NLPZ) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu
wymienioną w punkcie 6.1;
- u pacjentów, u których substancje o podobnym mechanizmie działania (np. kwas
acetylosalicylowy lub inne NLPZ) wywołują napady astmy, skurcz oskrzeli, ostry nieżyt
błony śluzowej nosa lub powodują wystąpienie polipów nosa, pokrzywki lub obrzęku
naczynioruchowego;
- jeśli w wywiadzie występowała fotoalergia lub reakcje fototoksyczne podczas leczenia
ketoprofenem lub fibratami;
- u pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzono krwawienie z przewodu pokarmowego
lub perforację, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ;
- u pacjentów z czynną lub nawracającą chorobą wrzodową/ krwotokiem z przewodu
pokarmowego (dwa lub więcej wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub
krwawienia);
- u pacjentów z przewlekłą dyspepsją lub podejrzeniem choroby wrzodowej/ krwotokiem;
- u pacjentów, u których występuje inne czynne krwawienie lub zaburzenia przebiegające z
krwawieniami;
- u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita
grubego;
- u pacjentów z ciężką niewydolnością serca;
- u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek;
- u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby;
- u pacjentów ze skazą krwotoczną i innymi zaburzeniami krzepnięcia krwi;
- u pacjentów z ciężkim odwodnieniem (spowodowanym przez wymioty, biegunkę lub
niedostateczną podaż płynów);
- u kobiet w trzecim trymestrze ciąży i w okresie laktacji.
4.4.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie zostało ustalone.
Produkt leczniczy należy podawać ostrożnie pacjentom z alergią w wywiadzie.
Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Dexak SL z innymi lekami z
2
grupy NLPZ w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do
łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz ryzyko
dotyczące przewodu pokarmowego i układu sercowo-naczyniowego podane poniżej).
Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące przewodu pokarmowego
Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia i perforacja:
Opisywano krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia i perforacje ze skutkiem
śmiertelnym w przypadku stosowania wszystkich leków z grupy NLPZ, występujące w różnym
czasie w trakcie leczenia, z lub bez objawów ostrzegawczych i z lub bez występujących
ciężkich działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie. W
przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia u pacjentów
przyjmujących Dexak SL, produkt należy odstawić.
U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie, szczególnie
powikłaną krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku, ryzyko
krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest zwiększone podczas
przyjmowania dużych dawek NLPZ.
Pacjenci w podeszłym wieku: Częstość występowania działań niepożądanych podczas leczenia
NLPZ, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego oraz perforacji, które mogą prowadzić
do zgonu jest większa u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2). Tacy pacjenci powinni
rozpoczynać leczenie od możliwie najmniejszej dostępnej dawki.
Tak jak w przypadku wszystkich leków z grupy NLPZ, przed rozpoczęciem leczenia
trometamolem deksketoprofenu należy zebrać wywiad dotyczący zapalenia przełyku, zapalenia
błony śluzowej żołądka i (lub) choroby wrzodowej żołądka, aby upewnić się, że zostały
całkowicie wyleczone. U pacjentów z objawami dotyczącymi przewodu pokarmowego lub
chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie należy kontrolować zaburzenia żołądka i jelit,
szczególnie krwawienia z przewodu pokarmowego.
Leki z grupy NLPZ należy podawać ostrożnie pacjentom z chorobami przewodu pokarmowego
(wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna) w wywiadzie, ponieważ
stan pacjentów może ulec pogorszeniu (patrz punkt 4.8).
W przypadku tych pacjentów oraz pacjentów wymagających równoczesnego podawania małych
dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających prawdopodobieństwo
ryzyka zaburzeń żołądka i jelit (patrz poniżej oraz punkt 4.5) należy rozważyć jednoczesne
stosowanie produktu leczniczego Dexak SL z innymi lekami o ochronnym mechanizmie
działania (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).
Pacjenci z działaniami niepożądanymi dotyczącymi układu pokarmowego w wywiadzie,
szczególnie pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać każde niepokojące objawy brzuszne
(szczególnie krwawienie z przewodu pokarmowego) przede wszystkim w początkowej fazie
leczenia.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów otrzymujących równocześnie leki mogące
zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzenia lub krwawienia, takich jak: doustne
kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu
zwrotnego serotoniny lub leki antyagregacyjne takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt
4.5).
Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące nerek
Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U tych pacjentów
zastosowanie NLPZ może prowadzić do pogorszenia czynności nerek, zatrzymywania płynów
w organizmie i obrzęków. Ostrożność jest także konieczna w przypadku pacjentów
otrzymujących leki moczopędne i pacjentów zagrożonych hipowolemią, gdyż w takich
przypadkach istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań nefrotoksycznych.
Podczas leczenia należy zapewnić odpowiednie spożycie płynów aby zapobiec odwodnieniu i
możliwości zwiększenia toksyczności dla nerek.
3
Tak jak wszystkie leki z grupy NLPZ, ten produkt leczniczy może prowadzić do zwiększenia
osoczowego stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny. Tak jak w przypadku innych
inhibitorów syntezy prostaglandyn, niepożądane działania mogą dotyczyć nerek i mogą
prowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek, śródmiąższowego zapalenia nerek, martwicy
brodawek nerkowych, zespołu nerczycowego i ostrej niewydolności nerek.
U pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo występowania zaburzeń
czynności nerek (patrz punkt 4.2).
Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące wątroby
Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Tak jak inne
NLPZ ten produkt leczniczy może powodować przemijające niewielkie zwiększenie niektórych
wskaźników czynności wątroby, a także znaczące zwiększenie aktywności AspAT i AlAT. W
przypadku wystąpienia istotnego zwiększenia wartości tych wskaźników należy przerwać
leczenie tym produktem leczniczym.
U pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo występowania zaburzeń
czynności wątroby (patrz punkt 4.2).
Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące układu sercowo-naczyniowego i naczyń
mózgowych
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej
niewydolnością serca należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z chorobami serca w wywiadzie, w
szczególności u tych, u których wcześniej stwierdzono niewydolność serca, gdyż występuje u
nich podwyższone ryzyko nasilenia objawów niewydolności serca, ponieważ zatrzymanie
płynów oraz obrzęki były w przeszłości zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych
niesteroidowych leków przeciwzapalnych (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest
związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Nie ma
wystarczających danych, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania
deksketoprofenu trometamolu.
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca,
chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu
powinni być leczeni deksketoprofenem trometamolu bardzo rozważnie. Podobną rozwagę
należy zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka
chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
Wszystkie nieselektywne leki z grupy NLPZ mogą hamować agregację płytek i wydłużać czas
krwawienia przez hamowanie syntezy prostaglandyn. Dlatego nie zaleca się stosowania
trometamolu deksketoprofenu u pacjentów otrzymujących inne leki, które wpływają na
hemostazę, takie jak warfaryna i inne pochodne kumaryny lub heparyny (patrz punkt 4.5).
U pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo występowania zaburzeń
układu sercowo-naczyniowego (patrz punkt 4.2).
Reakcje skórne
Po podaniu NLPZ zgłaszano w bardzo rzadkich przypadkach występowanie ciężkich reakcji
skórnych (niektóre z nich śmiertelne), włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół StevensaJohnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Wydaje się, iż większe ryzyko
wystąpienia tych reakcji u pacjentów związane jest z początkowym okresem leczenia, w
większości przypadków objawy te wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca od rozpoczęcia
leczenia. Produkt leczniczy Dexak SL należy odstawić natychmiast po pojawieniu się
pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian błon śluzowych lub jakiegokolwiek innego
objawu nadwrażliwości.
4
Inne uwagi:
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:
- wrodzonym zaburzeniem metabolizmu porfiryn (ostra przerywana porfiria)
- odwodnieniem
Bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych
Jeśli lekarz uzna długotrwałe leczenie deksketoprofenem za konieczne, należy regularnie
kontrolować czynność wątroby i nerek oraz morfologię krwi.
Ciężkie i ostre reakcje nadwrażliwości (np. wstrząs anafilaktyczny) obserwuje się w bardzo
rzadkich przypadkach. Należy przerwać stosowanie produktu leczniczego po wystąpieniu
pierwszych objawów ciężkiej reakcji nadwrażliwości po podaniu produktu leczniczego Dexak
SL. Właściwe leczenie, odpowiednie do objawów, powinno zostać zastosowane przez personel
medyczny.
W wyjątkowych przypadkach, ospa wietrzna może być przyczyną powikłań prowadzących do
ciężkich infekcji skóry i tkanek miękkich. Na chwilę obecną nie można wykluczyć wpływu
leków z grupy NLPZ na pogorszenie stanu tych infekcji. W związku z tym zaleca się unikanie
stosowania produktu leczniczego Dexak SL w przypadku ospy wietrznej.
Dexak SL należy podawać ostrożnie pacjentom z zaburzeniami hematopoezy, układowym
toczniem rumieniowatym i mieszaną chorobą tkanki łącznej.
Tak jak inne NLPZ deksketoprofen może maskować objawy chorób zakaźnych.
Produkt leczniczy Dexak SL zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi
zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy lub niedoborem sacharazy- izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu
leczniczego.
4.5.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Następujące interakcje dotyczą całej grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ):
Jednoczesne stosowanie nie zalecane:
- Inne NLPZ, włączając duże dawki salicylanów ( 3 g/dobę): jednoczesne podawanie kilku
NLPZ może poprzez działanie synergistyczne zwiększać ryzyko wystąpienia choroby
wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy oraz krwawienia z przewodu pokarmowego.
- Doustne leki przeciwzakrzepowe: NLPZ mogą zwiększać działanie leków
przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna (patrz punkt 4.4), ze względu na wysoki
stopień wiązania deksketoprofenu z białkami osocza i hamowanie czynności płytek oraz
uszkodzenie błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy. Jeżeli nie można uniknąć
zastosowania takiego połączenia leków, należy prowadzić staranną obserwację kliniczną i
monitorowanie wskaźników badań laboratoryjnych.
- Heparyny: zwiększone ryzyko krwotoku (ze względu na hamowanie czynności płytek i
uszkodzenie błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy). Jeżeli nie można uniknąć
stosowania takiego połączenia, należy prowadzić staranną obserwację kliniczną i
monitorowanie wskaźników badań laboratoryjnych.
- Kortykosteroidy: zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzenia przewodu pokarmowego
oraz krwawienia (patrz punkt 4.4).
- Sole litu (interakcje opisywane dla różnych NLPZ): NLPZ zwiększają stężenie litu we krwi,
które może osiągnąć wartości toksyczne (zmniejszone wydalanie litu przez nerki). Z tego
powodu ten wskaźnik wymaga monitorowania na początku, podczas modyfikacji i
przerwania leczenia deksketoprofenem.
- Metotreksat, stosowany w dużych dawkach 15 mg/tydzień lub większych: zwiększone
działanie toksyczne metotreksatu na układ krwiotwórczy w wyniku zmniejszenia klirensu
5
-
nerkowego metotreksatu przez NLPZ.
Pochodne hydantoin i sulfonamidy: może nastąpić zwiększenie działania toksycznego tych
substancji.
Jednoczesne stosowanie wymagające zachowania środków ostrożności:
- Leki moczopędne, ACE inhibitory, aminoglikozydy przeciwbakteryjne i antagoniści
receptora angiotensyny II: deksketoprofen może zmniejszać działanie leków moczopędnych
i leków hipotensyjnych. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np.
pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności
nerek) jednoczesne podawanie leków hamujących cyklooksygenazę i ACE inhibitorów,
antagonistów receptora angiotensyny II lub aminoglikozydów przeciwbakteryjnych może
prowadzić do dodatkowego pogorszenia czynności nerek, które zazwyczaj jest
przemijające. W przypadku jednoczesnego podawania deksketoprofenu i leku
moczopędnego bardzo ważne jest zapewnienie odpowiedniego nawodnienia pacjenta i
kontrola czynności nerek na początku leczenia, które powinno być następnie okresowo
powtarzane. W wyniku jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Dexak SL i leków
moczopędnych oszczędzających potas może wystąpić hiperkaliemia. Należy kontrolować
stężenie potasu we krwi (patrz punkt 4.4).
- Metotreksat stosowany w małych dawkach, mniejszych niż 15 mg/tydzień: zwiększone
działanie toksyczne metotreksatu na układ krwiotwórczy w wyniku zmniejszenia klirensu
nerkowego przez niesteroidowe leki przeciwzapalne. Konieczna jest cotygodniowa kontrola
wskaźników morfologii krwi podczas pierwszych tygodni stosowania skojarzonego. Należy
zachować szczególną ostrożność w przypadku zaburzeń czynności nerek nawet jeśli są
łagodne oraz u pacjentów w podeszłym wieku.
- Pentoksyfilina: zwiększone ryzyko krwawienia. Należy prowadzić dokładną obserwację
kliniczną i częściej kontrolować czas krwawienia.
- Zydowudyna: ryzyko zwiększenia toksycznego działania na układ czerwonokrwinkowy. W
wyniku niekorzystnego wpływu na retikulocyty w okresie jednego tygodnia od rozpoczęcia
stosowania NLPZ może wystąpić ciężka niedokrwistość. Należy kontrolować wskaźniki
morfologii krwi i liczbę retikulocytów w okresie od jednego do dwóch tygodni od
rozpoczęcia leczenia NLPZ.
- Pochodne sulfonylomocznika: NLPZ mogą zwiększać działanie hipoglikemizujące
pochodnych sulfonylomocznika przez wypieranie ich z połączeń z białkami osocza.
Jednoczesne stosowanie wymaga uwzględnienia:
- Leki beta-adrenolityczne: podawanie NLPZ może zmniejszać działanie hipotensyjne w
wyniku hamowania syntezy prostaglandyn.
- Cyklosporyna i takrolimus: NLPZ mogą zwiększać działanie nefrotoksyczne poprzez
wpływ na syntezę prostaglandyn nerkowych. Należy kontrolować czynność nerek podczas
leczenia skojarzonego.
- Leki trombolityczne: zwiększone ryzyko krwawienia.
- Leki przeciwzakrzepowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny:
zwiększone ryzyko krwawienia z żołądka i (lub) dwunastnicy (patrz punkt 4.4).
- Probenecyd: stężenie deksketoprofenu w osoczu może się zwiększyć; interakcja ta może
być spowodowana hamującym wpływem probenecydu na wydalanie cewkowe w nerce oraz
sprzęganie z glukuronianami i wymaga modyfikacji dawki deksketoprofenu.
- Glikozydy nasercowe: NLPZ mogą zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu.
- Mifepryston: istnieje teoretycznie ryzyko, że niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą
zmieniać skuteczność mifeprystonu.
Ograniczone dane wskazują, że jednoczesne stosowanie NLPZ w dniu podania prostaglandyn
nie ma negatywnego wpływu na działanie mifeprystonu lub prostaglandyn na dojrzewanie
szyjki macicy i kurczliwość macicy oraz nie zmniejsza skuteczności klinicznej
farmakologicznego przerwania ciąży.
-
Antybiotyki chinolonowe: dane z badań u zwierząt wskazują, że duże dawki chinolonów
podawane w połączeniu z NLPZ mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.
6
4.6.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie produktu leczniczego Dexak SL podczas ciąży i laktacji jest przeciwwskazane
(patrz punkt 4.3).
Ciąża
Działanie hamujące na syntezę prostaglandyn może mieć negatywny wpływ na przebieg ciąży i
(lub) rozwój embrionu lub płodu. Dane z badań farmakoepidemiologicznych sugerują
zwiększone ryzyko poronienia i zaburzeń budowy serca oraz wytrzewienia po zastosowaniu
inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży. Całkowite ryzyko zaburzeń budowy
układu sercowo-naczyniowego zwiększało się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, iż
ryzyko zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki i czasu trwania leczenia. W badaniach na
zwierzętach wykazano, że podawanie inhibitora syntezy prostaglandyn powodowało poronienie
przed lub po zagnieżdżeniu się jaja płodowego oraz śmiertelność embrionu lub płodu.
Dodatkowo u zwierząt, którym podawano inhibitor syntezy prostaglandyn w okresie
organogenezy obserwowano zwiększoną częstość występowania różnych wad płodu włączając
zaburzenia budowy układu sercowo-naczyniowego. Mimo to, badania na zwierzętach, którym
podawano trometamol deksketoprofenu nie wykazały toksycznego wpływu na reprodukcję
(patrz punkt 5.3). Podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży trometamol deksketoprofenu
nie należy podawać jeżeli nie ma przypadku zdecydowanej konieczności. Jeżeli trometamol
deksketoprofenu jest stosowany u kobiet planujących zajście w ciążę lub podczas pierwszego
lub drugiego trymestru ciąży należy stosować możliwie najmniejszą dawkę przez możliwie
najkrótszy okres.
Podczas trzeciego trymestru ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narażać
płód na:
- działanie toksyczne na serce i płuca (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i
nadciśnieniem płucnym),
- zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek z
małowodziem,
kobietę i płód pod koniec ciąży na:
- możliwość wydłużenia czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne, które może wystąpić
nawet po zastosowaniu małych dawek
- hamowanie skurczów macicy, co może powodować opóźnianie lub przedłużanie porodu.
Płodność:
Stosowanie produktu leczniczego Dexak SL może niekorzystnie wpływać na płodność kobiet i
nie jest ono zalecane u kobiet, które planują ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z
zajściem w ciążę lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy
rozważyć zakończenie stosowania deksketoprofenu.
Laktacja
Nie wiadomo, czy deksketoprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Dexak SL jest
przeciwwskazany u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.3).
4.7.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Dexak SL granulat może powodować działania niepożądane takie jak zawroty głowy,
zaburzenia widzenia lub senność. W takim przypadku czas reakcji oraz zdolność do aktywnego
uczestniczenia w ruchu drogowym i obsługiwania maszyn może być ograniczona.
4.8.
Działania niepożądane
Działania niepożądane, które zgłaszano w badaniach klinicznych (dla tabletek) jak również po
wprowadzeniu produktu Dexak SL granulat do obrotu, których związek z podawaniem
trometamolu deksketoprofenu uznano za co najmniej możliwy, podano poniżej grupując je
7
według układów narządów i częstości występowania.
Ponieważ poziom maksymalnego stężenia (Cmax) deksketoprofenu w osoczu jest wyższy dla
granulatu w stosunku do poziomu odnotowanego dla tabletek, nie można wykluczyć
potencjalnego zwiększenia ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych (żołądek i jelita).
Klasyfikacja
układów i
narządów
Często
(1/100 do
<1/10)
Niezbyt często
(1/1,000 do
<1/100)
Rzadko
(1/10 000 do
<1/1 000)
Bardzo rzadko
włączając
pojedyncze
przypadki
(<1/10 000)
Zaburzenia
krwi i układu
chłonnego
Zaburzenia
układu
immunologiczne
go
Zaburzenia
metabolizmu i
odżywiania
Zaburzenia
psychiczne
Zaburzenia
układu
nerwowego
Zaburzenia oka
Zaburzenia
ucha i błędnika
Zaburzenia
serca
Zaburzenia
naczyniowe
Zaburzenia
układu
oddechowego,
klatki
piersiowej i
śródpiersia
Zaburzenia
żołądka i jelit
---
---
---
Neutropenia,
małopłytkowość
---
---
---
---
---
Jadłowstręt
Reakcje
anafilaktyczne, w
tym wstrząs
anafilaktyczny
---
---
---
---
Parestezje,
omdlenia
---
-----
Bezsenność,
niepokój
Ból głowy,
zawroty głowy,
senność
--Zawroty głowy
-----
Nieostre widzenie
Szumy uszne
---
Kołatanie serca
---
Tachykardia
---
Zaczerwienienie
Hipotonia
---
---
Nadciśnienie
tętnicze
Zwolnienie
częstości
oddechów
Nudności i
(lub)
wymioty,
ból brzucha,
biegunka,
niestrawność
---
Zapalenie błony
śluzowej żołądka,
zaparcia, suchość
błony śluzowej
jamy ustnej,
wzdęcia.
---
Choroba
wrzodowa
żołądka, krwotok
lub perforacja
(patrz punkt 4.4)
Zapalenie trzustki
Uszkodzenie
Uszkodzenie
Zaburzenia
---
Częstość
nieznana (nie
może być
określona na
podstawie
dostępnych
danych)
Obrzęk krtani
Skurcz oskrzeli,
duszność
Zapalenie
8
wątroby i dróg
żółciowych
Zaburzenia
skóry i tkanki
podskórnej
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe, i
tkanki łącznej
Zaburzenia
nerek i dróg
moczowych
Zaburzenia
układu
rozrodczego i
piersi
hepatocytów
Zespół Stevens
Johnsona,
toksyczne
martwicze
oddzielanie się
naskórka (zespół
Lyella), obrzęk
naczynioruchowy,
obrzęk twarzy,
reakcje
nadwrażliwości na
światło, świąd
---
---
Wysypka
Pokrzywka,
trądzik,
zwiększone
pocenie się
---
---
Ból pleców
---
---
Wielomocz
---
---
Zaburzenia
miesiączkowania,
zaburzenia
gruczołu
krokowego
Obrzęki
obwodowe
--Zaburzenia
ogólne i stany w
miejscu podania
Badania
diagnostyczne
wątroby
---
Zmęczenie, ból,
osłabienie,
sztywność, złe
samopoczucie
---
Zapalenie nerek
lub zespół
nerczycowy
---
wątroby
Ostra
niewydolność
nerek
---
Nieprawidłowe
--wskaźniki
czynności wątroby
Tak jak w przypadku innych NLPZ, najczęściej obserwowane zdarzenia niepożądane dotyczyły
żołądka i (lub) dwunastnicy. Szczególnie u osób w podeszłym wieku może wystąpić choroba
wrzodowa żołądka, perforacja lub krwawienia z żołądka i (lub) dwunastnicy, w niektórych
przypadkach ze skutkiem śmiertelnym (patrz punkt 4.4). Po zastosowaniu produktu leczniczego
występowały: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, ból brzucha,
smoliste stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
zaostrzenie zapalenia okrężnicy oraz choroby Leśniowskiego-Crohna (patrz punkt 4.4).
Rzadziej obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka. Po zastosowaniu leków z grupy
NLPZ obserwowano obrzęki, nadciśnienie i niewydolność serca.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ
(szczególnie długotrwałe w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka
zatorowości tętniczej (np. zawał serca lub udar) (patrz punkt 4.4).
Tak jak w przypadku innych NLPZ mogą wystąpić następujące działania niepożądane: jałowe
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, głównie u pacjentów z toczniem rumieniowatym
układowym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej; oraz reakcje hematologiczne (plamica,
9
niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, rzadko agranulocytoza i hipoplazja szpiku).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka
stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego
powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected].
4.9.
Przedawkowanie
Objawami przedawkowania mogą być: zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego takie jak
bóle głowy, zawroty głowy, letarg i utrata przytomności (u dzieci także drgawki miokloniczne),
jak również bóle brzucha, nudności i wymioty, krwawienie z przewodu pokarmowego oraz
zaburzenia czynności wątroby i nerek. Dodatkowo może wystąpić nagłe zmniejszenie ciśnienia
krwi, nagłe zmniejszenie częstości oddechów i sinica.
W przypadku przypadkowego zażycia produktu leczniczego lub przedawkowania, niezwłocznie
wdrożyć leczenie objawowe, dostosowane do stanu pacjenta. Należy podać aktywowany węgiel
w ciągu godziny od zażycia leku, jeżeli dorosły lub dziecko przyjęło ponad 5 mg/kg mc.
Trometamol deksketoprofenu można usunąć na drodze dializy.
5.
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1.
Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Pochodne kwasu propionowego.
Kod ATC: M01 AE 17.
Trometamol deksketoprofenu jest solą trometaminową kwasu S-(+)-2-(3benzoilofenylo)propionowego, jest lekiem przeciwbólowym, przeciwzapalnym i
przeciwgorączkowym, który należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych
(M01AE).
Mechanizm działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest związany ze zmniejszeniem
syntezy prostaglandyn przez zahamowanie aktywności cyklooksygenazy. NLPZ hamują
przekształcanie kwasu arachidonowego do cyklicznych endonadtlenków, PGG2 i PGH2, z
których powstają prostaglandyny PGE1, PGE2, PGF2 i PGD2 oraz także prostacyklina PGI2 i
tromboksany (TxA2 i TxB2). Ponadto zahamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać na
inne mediatory zapalenia, takie jak kininy, powodując pośrednie działania, które mogą być
dodatkowe w stosunku do działania bezpośredniego.
W badaniach wykazano, że deksketoprofen hamuje aktywność COX-1 i COX-2 u zwierząt i u
ludzi.
Badania kliniczne przeprowadzone na kilku modelach bólu wykazały skuteczne działanie
przeciwbólowe trometamolu deksketoprofenu. W niektórych badaniach początek działania
przeciwbólowego uzyskiwano po 30 minutach od podania leku. Działanie przeciwbólowe
utrzymuje się przez 4 do 6 godzin.
5.2.
Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym trometamol deksketoprofenu jest szybko wchłaniany, z maksymalnym
stężeniem trometamolu deksketoprofenu w osoczu występującym po 15-20 minutach od
10
momentu podania granulatu.
Porównanie standardowego uwalniania doustnego deksketoprofenu w postaci tabletek i
granulatu w dawce 12,5 mg i 25 mg wskazało, że obie formy są biologicznie równoważne pod
względem zakresu biodostępności (AUC). Maksymalne stężenie (Cmax) było odpowiednio
30% wyższe po podaniu granulatu w porównaniu do tabletek.
Okres półtrwania w fazie dystrybucji wynosi około 0,35 godzin a okres półtrwania w fazie
eliminacji od 1,65 godziny. Tak jak w przypadku innych leków posiadających duży stopień
wiązania z białkami osocza (99%), średnia objętość dystrybucji jest mniejsza niż 0,25 l/kg.
Główną drogą eliminacji deksketoprofenu jest sprzęganie z glukuronidami a następnie
wydalanie przez nerki.
Po podaniu trometamolu deksketoprofenu w moczu występuje tylko S-(+) enancjomer, co
oznacza, że u ludzi nie występuje przekształcanie leku do R-(-) enancjomeru.
W badaniu farmakokinetyki po podaniu dawek wielokrotnych obserwowano, że AUC po
ostatnim podaniu nie różni się od uzyskanych po podaniu pojedynczej dawki, co oznacza, że
produkt leczniczy nie kumuluje się w organizmie.
Podczas podawania wraz z pokarmem AUC nie ulega zmianie, jednakże Cmax trometamolu
deksketoprofenu zmniejsza się a wchłanianie produktu leczniczego wydłuża się (wydłużenie
Tmax).
5.3.
Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących
bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, toksycznego
wpływu na reprodukcję i immunofarmakologii nie ujawniły występowania szczególnego
zagrożenia dla człowieka. Badania przewlekłej toksyczności przeprowadzone na myszach i
małpach wykazały poziom NOAEL (poziom, na którym nie obserwowano żadnych działań
niepożądanych) podczas podawania dawki 3 mg/kg/dobę. Głównym działaniem niepożądanym
obserwowanym po podaniu dużych dawek produktu leczniczego były nadżerki błony śluzowej
żołądka i (lub) dwunastnicy oraz owrzodzenia, które powstawały zależnie od dawki.
Jak stwierdzono dla całej grupy farmakologicznej NLPZ, trometamol deksketoprofenu może
powodować zmiany czasu przeżycia zarodka-płodu w modelach zwierzęcych, zarówno
pośrednio, w wyniku działania toksycznego na żołądek i jelita u ciężarnych matek, i
bezpośrednio poprzez wpływ na rozwój płodu.
6.
DANE FARMACEUTYCZNE
6.1.
Wykaz substancji pomocniczych
Amonu glicyryzynian
Neohesperydyno-dihydrochalkon
Żółcień chinolinowa (E-104)
Aromat cytrynowy
Sacharoza z krzemionką koloidalną uwodnioną
6.2.
Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3.
Okres ważności
3 lata.
6.4.
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
11
Bez specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.
6.5.
Rodzaj i zawartość opakowania
Saszetka powlekana Aluminium/PE zawiera pojedynczą dawkę granulatu do sporządzania
roztworu doustnego.
Dexak SL, 12,5 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego:
opakowania zawierające: 10, 20 lub 30 saszetek.
Dexak SL, 25 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego :
opakowania zawierające: 10, 20 lub 30 saszetek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6.
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Należy rozpuścić całą zawartość każdej saszetki w szklance wody i dobrze rozmieszać w celu
ułatwienia rozpuszczenia.
Uzyskany roztwór należy wypić natychmiast po przygotowaniu.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie
z lokalnymi przepisami.
7.
PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Berlin-Chemie AG
Glienicker Weg 125
12489 Berlin
Niemcy
8.
NUMER(-Y) POZWOLENIA(-Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Dexak SL, 12,5 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego: 18369
Dexak SL, 25 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego: 18370
9.
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
16.06.2011
10.
DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
31.03.2015
12