Eurodraka czy eurobazooka

Eurodraka czy eurobazooka
Paweł Cymcyk, DNA Rynków
Strefa euro oficjalnie istnieje od 1 stycznia 1999 r. Euro w formie fizycznej pojawiło się dopiero w pierwszych
miesiącach 2002 r. W momencie wprowadzenia było symbolem prosperity, a sama strefa euro stanowiła
elitarny klub państw, do którego każdy w Europie chciał dołączyć. Niektórzy mogą pamiętać zapowiedzi
krajowych polityków z 2007 r., że na Euro 2012 w Polsce obowiązującą walutą będzie… euro.
Tymczasem 10. urodziny strefa euro obchodziła dość nietypowo – spektakularnym bankructwem Grecji
i stratą dla jej wierzycieli rzędu 100 mld euro. Nie ma wątpliwości, że bez przystąpienia do euro Grecja
też stałaby się bankrutem, jednak nastąpiłoby to wcześniej i, co ważniejsze, proces gospodarczego
uzdrowienia dzięki dewaluacji drachmy byłby bardziej przewidywalny. Dziś strefa euro nie kojarzy się
z dobrobytem, lecz z wolnym wzrostem gospodarczym, różnorodnymi gospodarkami, problemami
demograficznymi, strukturalnymi i politycznymi. Nadzieje na uzdrowienie całej sytuacji wiąże się
z szefem Europejskiego Banku Centralnego (EBC) Mariem Draghim.
Mario Draghi w historii zapisze się jako wybawca strefy euro lub jej grabarz – nie ma
innej możliwości. Kadencja Draghiego zaczęła się wraz europejskim kryzysem 1 listopada 2011 r.
i będzie trwać łącznie 8 lat (do 2019 r.). Dotychczasowe działania EBC to aplikowanie gospodarce
potężnych sterydów finansowych, aby pobudzić ją do wzrostu. Pierwszy bilion euro (1000 mld euro)
wpompowano w gospodarkę już w 2012 r. przez program LTRO. Następnie od marca 2015 r. przez
rok EBC co miesiąc zasilał gospodarkę 60 mld euro, a od kwietnia 2016 r. zwiększył tę pulę do
80 mld euro. W tym tempie do końca kadencji szefa EBC strefa euro „spuchnie” o 4 bln euro,
co stanowi 40% jej PKB. Dla lepszego zobrazowania: to równowartość 12 euro na każdego
mieszkańca strefy euro!
Działania EBC na razie nie przynoszą żadnych trwałych rezultatów, więc już zaczyna się
spekulować, że kolejnym krokiem jest rzeczywiste rozdawanie pieniędzy obywatelom. Nie ma
tu żadnej przenośni! Taka „dotacja” byłaby przekazana każdemu, aby ją wydał i zwiększył
konsumpcję. Takie stymulowanie ma pobudzić inflację i wzrost. Niestety do tego czasu
Polska na pewno nie przystąpi do strefy euro.
Do końca kadencji Maria Draghiego sytuacja strefy euro się wyjaśni. Jeżeli pojawi się wzrost
gospodarczy, Draghi będzie bohaterem. W przeciwnym wypadku strefa euro nie dożyje
fizycznej pełnoletności. Stagnacja i zmęczenie kolejnymi problemami sprawią, że projekt
wspólnej waluty zostanie porzucony. Dla polskiej gospodarki, naszych oszczędności
i bezpieczeństwa lepiej, aby koncepcje Draghiego przyniosły dobre rezultaty.
A jak Twoim zdaniem będzie wyglądać przyszłość strefy euro? Rozpad, dalsza integracja, a może wprowadzenie
supereuro dla wybranych krajów? Zapraszam do dyskusji.
Pomocnicze linki
1. Pierwsza duża emisja (+500 mln) obligacji korporacyjnych z ujemnym oprocentowaniem:
http://www.bloomberg.com/news/articles/2016-03-08/first-negative-yielding-covered-bonds-sold-in-eurosby-berlinhyp
2. Aktualne dane o gospodarce strefy euro:
https://www.ecb.europa.eu/stats/keyind/html/index.en.html