Przechowywanie suszonych ziół

Przechowywanie suszonych ziół
W czym?
Dawniej suszono zioła w izbach powiązane w wiązki
Dawno temu suszone zioła przechowywano w lnianych woreczkach,
natomiast teraz najczęściej w szczelnych pojemnikach i dlatego
wysuszony surowiec powinien być jak najszybciej zapakowany.

Należy opisać pojemniki z ziołami, podając zawartość i rok
zbioru. Możemy również umieścić informację na temat
możliwości ich zastosowania.

Przyprawy
ziołowe
przechowujemy
w pojemniczkach
szklanych, szczelnie zamykanych, najlepiej w słoiczkach
z zielonego lub brązowego szkła.
Gdzie?
Zioła przechowujemy w miejscach suchych, przewiewnych i z dala od
źródeł silnych zapachów, słońca, wilgoci i kurzu. Im mocniej zioło
pachnie, tym szczelniejszego wymaga opakowania. Należy je
zabezpieczyć przed zanieczyszczeniami przez zwierzęta (np. myszy
uwielbiają kminek) i wniknięciem owadów. Regularnie sprawdzamy
czy zioła nie zwilgotniały, nie pojawiła się pleśń lub owady. Niektóre
zioła są higroskopijne i pochłaniają wilgoć z powietrza.
Jak długo?






Przechowywane ponad rok są już najczęściej bezwartościowe
pod względem leczniczym. Większość ziół traci swoje
właściwości po roku.
Pachnące zioła i kwiaty możemy przechowywać przez dwa lata.
Korzenie maksymalnie pięć lat.
Owoce do trzech lat.
Kminek około dziesięciu lat.
Zioła zmielone, mieszanki przyprawowe rozdrobnione, nie
dłużej niż przez rok.
Nawet przy bardzo dokładnym przestrzeganiu zasad przechowywania
ziół, mogą uaktywnić się enzymy na tyle, że zaczną się procesy
rozpadu związków chemicznych, które nie zostają zahamowane.
Dlatego po roku, a najdalej po półtora, zapasy naszych surowców
leczniczych w postaci kwiatów i liści powinniśmy wymienić na
świeże.
Które, jak ?
Ususzone kwiaty
W miarę możliwości przechowujemy rozłożone płasko. Z nagietka
jedynie same „płatki”. Drobne kwiaty i kwiatostany (lawenda,
rumian, rumianek) przechowujemy w całości.
Ususzone nasiona.

Nasiona do siewu trzymamy w ciemnym i chłodnym i
zabezpieczonym przed mrozem miejscu.

Nasiona (przyprawy ziarniste), które są również leczniczymi
surowcami, jak np. kminek, koper włoski, koper ogrodowy,
kolendra, anyż przechowujemy w zakręconych słoikach aż do
momentu ich zużycia (nie zmielone! rozdrabnia się je tuż przed
użyciem w specjalnie do tego przeznaczonym młynku lub
moździerz).
Ususzonych liści
Suche liście należy oberwać z pędów. Przechowuje się je w całości i
kruszy bezpośrednio przed użyciem. Jeśli pojawi się wilgoć na
ściance słoja, znaczy to, że liście nie były właściwie wysuszone.
Powinno się je dosuszyć. Liście podobnie jak kwiaty, umieszczamy w
ocynkowanych puszkach lub zakręcanych, ciemnych słoikach, a jeśli
do papierowych toreb to podwójnie!!! a nawet potrójnie!!! chyba, że
mamy torebki papierowe wewnątrz pokryte folią.
Ususzone korzenie i kłącza
Przechowujemy w nieprzezroczystych, szczelnych pojemnikach.
Ususzona kora
Przechowujemy w szczelnych słojach.