pobierz - Ruch Światło-Życie Archidiecezji Gdańskiej

Wprowadzenia do Namiotu Spotkania
Niedziele 9 X – 6 XI 2016
Poniżej przedstawiamy propozycję wprowadzeń do Namiotu
Spotkania. Jeżeli poruszy ciebie coś innego, to nie trzymaj się
kurczowo tego, co jest napisane poniżej. Idź za natchnieniami
Ducha, niech On prowadzi twoją modlitwę tak, jak chce. Jeśli
dotknie cię jakieś zdanie lub wyraz w Bożym Słowie, zatrzymaj się
nad nim i pytaj Pana, co On chce ci w tym Słowie powiedzieć.
Rozpoczynaj swoją modlitwę od wołania do Ducha Świętego,
by On cię prowadził przez to spotkanie.
9 października 2016 r.
Łk 17, 11-19
Jezus zmierza do Jerozolimy, a na drodze spotyka
trędowatych. Spróbuj ujrzeć tę scenę. Przypatrz się tym chorym,
ich reakcji na Jezusa. Zobacz, co rodzi się w ich sercach kiedy
spotykają Mistrza.
Trądu się nie dotyka. Trąd nie tylko odrzuca, ale wywołuje
paniczny lęk, że jeśli tylko się go dotknie, to posypie się całe życie.
Trąd wyrzuca się poza nawias społeczeństwa, poza normalne
życie.
Może jesteś w stanie wyobrazić sobie, że jesteś jednym z tych
trędowatych? Może jesteś w stanie zobaczyć w swoim sercu
miejsca, które są trędowate, których nie dotykasz, które
odrzuciłeś od siebie daleko, a które jednak co jakiś czas spotykasz
na swojej drodze? Może to być szalenie trudne, a może wręcz
niemożliwe dla ciebie. Spróbuj wtedy wołać: „Jezusie, Mistrzu,
ulituj się nade mną” i proś Go o wiarę. Spójrz wtedy na Jezusa,
który jest w stanie uzdrowić każdą ranę. I choć może nie czujesz
jeszcze uzdrowienia, z wiarą i ufnością dziękuj Mu za to,
że odpowiada na Twoje wołanie.
16 października 2016 r.
Łk 18, 1-8
Usiądź dziś z Jezusem i Jego uczniami. Posłuchaj, jak
opowiada On przypowieść swoim uczniom, trochę jak taką bajkę
z morałem. Może spróbuj zamknąć oczy i wyobrazić sobie scenę,
o której opowiada. Wyobraź sobie miasto, w nim sędziego.
Przypatrz się temu sędziemu. Jak wyglądało jego życie skoro
„Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi”. Wyobraź sobie również
wdowę, która niestrudzenie, dzień w dzień do niego przychodzi
prosząc o obronę przed przeciwnikiem. Zobacz, że na początku
sędzia nie chce jej pomóc, jednak z powodu jej nachalności,
w końcu bierze ją w obronę.
Zapytaj Pana Boga, co chce dziś tobie powiedzieć w tym
Słowie. Do czego ciebie zaprasza. Może zależy Mu na tym, aby
twoja modlitwa była wytrwała. A może zaprasza cię do tego byś
trwał nieustannie w Jego obecności. A może żebyś zrezygnował
ze swoich oczekiwań, że skoro poprosiłeś, to musisz
to natychmiast mieć.
Posiedźcie razem. Niech to będzie wasz czas. Może chciałbyś
o coś Jezusa poprosić? A może już tak jesteś wycieńczony tym,
że ciągle wołasz, a nie otrzymujesz, że masz już dosyć proszenia?
Powiedz o tym Jezusowi, porozmawiajcie o tym.
23 października 2016 r.
Łk 18, 9-14
Usiądź dziś sam na sam z Jezusem. Posłuchaj tej
przypowieści tak, jakby była skierowana wprost do Ciebie.
Pamiętaj, że Jezus mówi to wszystko z miłością i dobrocią.
Wyobraź sobie świątynię, w której znajduje się dwoje ludzi.
Spróbuj się odnaleźć i ty w jej wnętrzu. Może będziesz tam trzecią
osobą. Przypatrz się modlitwie faryzeusza. Zobacz, jakich używa
słów i sformułowań. Zobacz jak wygląda postawa jego ciała.
Przypatrz się także celnikowi. Zobacz jakie wykonuje gesty i jakie
zdanie powtarza.
Która postawa jest tobie bliższa? Spójrz na różne
przestrzenie w twoim życiu, w których zachowujesz się jak
faryzeusz, w których się porównujesz, stawiasz ponad innych,
nazywasz innych oszustami itp. Zobacz przestrzenie, których
czujesz się lepszy od innych, będących zdziercami
czy cudzołożnikami. Przypomnij sobie także momenty i sytuacje,
w których nie śmiałeś oczu wznieść ku niebu i wołałeś jak celnik.
I dalej trwając w świątyni przy faryzeuszu i celniku ty sam
porozmawiaj z Bogiem o tym, co kryje w tym momencie twoje
serce. Powiedz Jemu wszystko. Niczego nie ukrywaj. Bądź z Nim szczery.
30 października 2016 r.
Łk 19, 1-10
Przeczytaj ten fragment kilka razy. Jeżeli nie trafia do ciebie
żadne słowo/zdanie – nie martw się. Nie zniechęcaj się. Czytaj
dalej. Może spróbuj sobie wyobrazić tę sytuację. Wyobraź sobie
Zacheusza, jego wygląd zewnętrzny i ogromną wewnętrzną
potrzebę spotkania się z Jezusem. Zobacz tłum ludzi. Może i ty
jesteś pośrodku tego tłumu. Spójrz na Zacheusza wspinającego się
na sykomorę i wreszcie dostrzeż Jezusa, który zatrzymuje się pod
tym drzewem i wchodzi w dialog z Zacheuszem.
A może właśnie to do ciebie dzisiaj przyszedł Jezus? Może
zamiast „Zacheuszu” – wypowiada twoje imię? I prosi cię, byś
zszedł prędko, ponieważ On MUSI się zatrzymać w twoim domu.
Czy jak Zacheusz schodzisz prędko, by przyjąć Jezusa?
Może Jezus mówiąc „dom” ma na myśli serce?
Czy przyjmujesz Go dziś w swoim sercu? Jak wygląda ten twój
dom/serce? Czy jest uporządkowany, czy może gdzieś w kącie
zakryty jest bałagan, niedostępny dla nikogo. A może masz
w sercu ukryte pokoje, których nie chcesz odsłaniać przed nikim,
pokoje pełne bólu, cierpienia, niezgody na rzeczywistość? Zaproś
Jezusa do swojego serca i wiedz, że On w żadne miejsce
nie wejdzie bez twojego przyzwolenia na to.
6 listopada 2016 r.
Łk 20, 27-38
Wyobraź sobie niebo, życie wieczne. Daj się Panu Bogu
poprowadzić w tym wyobrażeniu. Może dzisiejszą Ewangelią Pan
Bóg zaprasza ciebie do tego, byś zatęsknił za życiem wiecznym?
Byś przypomniał sobie, że to życie na ziemi jest przedsmakiem
życia w wieczności? Może są sfery twojego życia, w których Pan
Bóg pozwala tobie doświadczyć przedsmaku nieba już tu
na ziemi? Jeśli tak, to trwaj w dziękczynieniu za nie.
Diecezjalna Diakonia Modlitwy
Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Gdańskiej
Oprac. wprowadzeń: Justyna Miloch, Marcin Miloch
Korekta: Marcin Miloch
Asysta kościelna: ks. Marek Modzelewski
Teksty wprowadzeń umieszczone są na stronach:
www.gdansk.oaza.pl
www.facebook.com/DDMGdansk