opis istotnych zagadnień do zadania z zakresu prawa podatkowego

OPIS ISTOTNYCH ZAGADNIEŃ
DO ZADANIA
Z ZAKRESU PRAWA PODATKOWEGO
Listopad 2015
Prawidłowe rozwiązanie zadania sprowadza się do sporządzenia skargi do wojewódzkiego
sądu administracyjnego, z uwzględnieniem następujących kwestii:
1. Skarga powinna spełniać wymogi formalne określone w art. 46, 47, 57 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej:
„p.p.s.a.”). Z treści skargi powinno wynikać, że:
a) dołączono do niej wymagane załączniki,
b) została wniesiona w terminie 30 dni od dnia doręczenia podatnikowi decyzji
organu II instancji.
2. Skarżący powinien wnieść o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji lub o uchylenie
w całości decyzji organów obu instancji.
3. W skardze należy zawrzeć wniosek o zasądzenie kosztów postępowania, w tym
kosztów zastępstwa procesowego.
4. Możliwe jest także wnioskowanie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
jednakże wówczas należy w treści skargi zawrzeć uzasadnienie wskazując
„niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do
odwrócenia skutków” (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
5. Wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi 3639,00 zł wyliczona w następujący sposób:
kwota zobowiązania określona w decyzji (5917,00 zł) – kwota zobowiązania
zadeklarowanego przez podatniczkę (2513,00 zł) + wartość dodatkowego
zobowiązania (235,00 zł); por. Postanowienie NSA z dnia 17.09.2007r., sygn. akt I
FZ 391/07.
Zasadne jest oparcie skargi na zarzutach naruszenia następujących przepisów:
1. art. 88 ust. 4 (względnie w zw. z art. 86 ust. 1) ustawy o podatku od towarów i
usług (dalej: „ustawa o VAT”) poprzez uznanie, że prawo do odliczenia podatku
naliczonego przysługuje tylko tym podatnikom, którzy posiadają status podatnika
VAT czynnego w momencie dokonywania nabycia towarów i usług
udokumentowanych fakturą, podczas gdy z przepisu nie wynika, aby do nabycia
uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
2.
3.
4.
5.
6.
7.
koniecznym było posiadanie takiego statusu już w momencie otrzymywania faktury
zakupu,
art. 86 ust. 10 ustawy o VAT poprzez uznanie, że prawo do obniżenia kwoty
podatku należnego związane jest z chwilą nabycia towarów lub usług, podczas gdy
prawidłowa wykładnia przepisu prowadzi do stwierdzenia, że prawo do obniżenia
kwoty podatku należnego powstaje dopiero w rozliczeniu za okres, w którym w
odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy,
art. 89b ust. 1 ustawy o VAT poprzez przyjęcie, że nieuregulowanie należności z
faktury ujętej w rejestrze zakupów za dany miesiąc, w terminie 150 dni od upływu
terminu jej płatności, wpływa na wysokość podatku naliczonego ujętego w deklaracji
VAT-7 za ten miesiąc, podczas gdy z przepisu tego bezspornie wynika, że obniżenie
podatku naliczonego następuje za okres rozliczeniowy, w którym upłynął ten 150.
dzień.
art. 89b ust. 6 ustawy o VAT poprzez jego zastosowanie, podczas gdy jego
prawidłowa wykładnia prowadzi do wniosku, że nie stosuje się go do osób
fizycznych bowiem mogą one ponosić odpowiedzialność za stwierdzone
nieprawidłowości w oparciu o przepisy kodeksu karnego skarbowego (możliwe jest
także zasygnalizowanie, że dodatkowe zobowiązanie nie może się ostać z uwagi na
naruszenie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT).
art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej (dalej: „o.p.”) poprzez brak w decyzji
organu odwoławczego uzasadnienia faktycznego i prawnego w przedmiocie
ustalonego dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług,
art. 124 w zw. z art. 121 § 2 o.p. poprzez brak wyjaśnienia przez organ odwoławczy
zasadności zastosowania w sprawie art. 89b ust. 6 ustawy o VAT oraz brak
ustosunkowania się do zarzutów skarżącej w tym zakresie,
w przypadku zarzutu naruszenia art. 200 o.p. w zw. z art. 123 § 1 o.p. poprzez
wydanie zaskarżonej decyzji przed upływem 7 dni od dnia doręczenia podatniczce
zawiadomienia o możliwości wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału
dowodowego konieczne jest wskazanie, że naruszenie tego przepisu mogło mieć
wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.). Por. Wyrok NSA z dnia
04.07.2012r. o sygn. akt I FSK 1310/11: „Nie można z góry założyć, iż każde
naruszenie art. 200 § 1 o.p. może mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Przeciwnie,
niekiedy ewentualność wpływu naruszenia powołanego przepisu można wręcz
wykluczyć, z związku z czym w każdej sprawie sąd indywidualnie ma obowiązek
zbadać, czy naruszenie art. 200 § 1 o.p. mogło mieć wpływ na jej wynik.”