Ocena posiadania przez szkoły i inne placówki oświatowe
Transkrypt
Ocena posiadania przez szkoły i inne placówki oświatowe
Ocena posiadania przez szkoły i inne placówki oświatowe certyfikowanych mebli oraz sprzętu sportowego Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003r. Nr 6, poz. 69) zobowiązuje dyrektorów placówek do zapewnienia dzieciom i młodzieży bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu w szkołach i innych placówkach edukacyjnych oraz nabywania i stosowania przez szkoły i inne placówki nauczania i wychowania sprzętu oraz mebli posiadających aktualne certyfikaty zgodności, spełniające wymogi bezpieczeństwa wydane przez jednostki certyfikujące te wyroby. Wymogiem tym objęte są meble przedszkolne i szkolne, sprzęt i urządzenia sportowe, a także urządzenia stanowiące wyposażenie placów zabaw. Meble szkolne oprócz posiadania certyfikatu powinny być prawidłowo zestawione i dopasowane do wzrostu uczniów. Ukazały się dwie Polskie Normy dotyczące mebli: 1. PN-EN 1729 – 1:2007 – Meble – Krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych – Część 1: Wymiary funkcjonalne – która zastępuje dotychczas obowiązującą PNEN 1729-1:2006 (U) 2. PN-EN 1729 – 2:2007 – Meble – Krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych – Część 2 : Wymagania bezpieczeństwa i metody badań – która zastępuje dotychczas obowiązującą PN-EN 1729-2:2006 (U) Akredytowane jednostki badają produkowane meble w aspekcie spełnienia obowiązujących norm i wydają certyfikat zgodności. Meble ergonomiczne, których konstrukcja odpowiada najnowszej normie PN-EN 1729 stwarzają możliwość większej ruchomości ucznia i umożliwiają pracę w pozycji mniej szkodliwej niż meble tradycyjne. Konieczne jest podjęcie wspólnych działań w celu zapewnienia dzieciom i młodzieży szkolnej nie tylko komfortu pracy, ale także korzystnej stymulacji ich rozwoju fizycznego i intelektualnego. Ustawa z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r. Nr 122, poz. 851 ze zm.) w art. 4 określa zakres działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie bieżącego nadzoru sanitarnego: „kontrola przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne, w szczególności dotyczących (…) higieny pomieszczeń i wymagań w stosunku do sprzętu używanego w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych, szkołach wyższych oraz w ośrodkach wypoczynku.” W 2007r pracownicy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w Tychach przeprowadzili analizę stopnia posiadania przez szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze certyfikatów na meble oraz urządzenia i sprzęt sportowy będący w ich posiadaniu. Nadzorem objętych zostało 139 placówek (zlokalizowanych na terenie działania PPIS w Tychach) pod kątem oceny wyposażenie i przystosowania dla potrzeb dzieci i młodzieży mebli szkolnych i przedszkolnych. W trakcie kontroli stwierdzono, że 22 placówki nie posiadały certyfikatów na meble szkolne i przedszkolne, co stanowi 15,82 %. Pozostałe placówki 117 tj. 84,17 % posiadały certyfikaty na meble, z czego: ● ● ● ● 100 % certyfikatów na meble szkolne i przedszkolne posiadało 12 placówek, co stanowi 8,63 %, do 25 % mebli posiadających certyfikaty odnotowano w 27 placówkach, co stanowiło 19,42%, do 50 % mebli posiadających certyfikaty stwierdzono w 37 placówkach, co stanowiło 26,61 %, powyżej 50 % mebli posiadających certyfikaty posiadało 41 placówek, co stanowiło 29,49%. Wyniki przeprowadzonych kontroli wykazują, że nadal większość szkół oraz innych placówek oświatowo-wychowawczych nie zapewnia dzieciom i młodzieży mebli z certyfikatami. Brak certyfikatów dotyczył najczęściej mebli zakupywanych w latach 60 – 90. W przypadku zakupów w latach późniejszych szkoły nie gromadziły certyfikatów w formie papierowej, wychodząc z założenia, że zakupienie mebli w firnie legitymującej się certyfikatem jest jednoznaczne z posiadaniem certyfikatów na meble i sprzęt. W trakcie przeprowadzanych kontroli pracownicy PIS systematycznie zalecają dyrektorom placówek konieczność dokumentowania certyfikatem zakupionych mebli oraz sprzętu sportowego. Szkoły wyposażone są w meble stare, zniszczone, doraźnie odnawiane i naprawiane lub wymieniane w pojedynczych oddziałach w miarę posiadanych środków finansowych. Jedynie nowo oddawane do użytku placówki nauczania i wychowania wyposażone są kompleksowo w nowoczesne, bezpieczne i ergonomiczne meble posiadające aktualne certyfikaty oraz odpowiednio oznakowane kolorami przez producenta, co ułatwia prawidłowe ich dostosowanie do wzrosty uczniów. Znacznie gorzej przedstawia się wyposażenie sal gimnastycznych i boisk w sprzęt sportowy odpowiadający wymogom norm i udokumentowany certyfikatami. W analizowanym okresie skontrolowano 79 szkoły pod kątem spełnienia wymogów w stosunku do urządzeń i sprzętu sportowego. Wyniki kontroli wykazały, że 30 szkół (37,97%) posiadało sprzęt i urządzenia sportowe bez certyfikatów. Pozostałe szkoły w liczbie 49 (tj. 62,02 %) posiadały certyfikaty, z czego: ● 100 % certyfikatów na sprzęt i urządzenia sportowe posiadało tylko 10 szkół tj. 12,65 %, ● do 25 % urządzeń i sprzętu sportowego posiadających certyfikaty odnotowano w 16 szkołach tj. 20,25 %, ● do 50 % urządzeń i sprzętu sportowego posiadających certyfikaty stwierdzono w 9 szkołach tj. 11,39 %, ● powyżej 50 % urządzeń i sprzętu sportowego posiadających certyfikaty 14 szkół tj. 17,72%. Brak certyfikatów na meble i sprzęt sportowy wynika z tego, że szkoły dysponują głównie meblami i sprzętem zakupionym przed laty, gdy nie obowiązywały certyfikaty. Nadal wiele szkół korzysta ze sprzętu sportowego, wieloletniego nie posiadającego certyfikatów lecz utrzymanego w dobrym stanie technicznym zapewniającym bezpieczne korzystanie w trakcie prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego. Podsumowanie: 1) Placówki szkolne i przedszkolne wyposażane są w niewystarczającym stopniu w ergonomiczne i bezpieczne meble oraz urządzenia i sprzęt sportowy. 2) Państwowa Inspekcja Sanitarna w dalszym ciągu nadzorować będzie w szkołach i innych placówkach warunki higieniczno-sanitarne procesów nauczania i wychowania oraz systematycznie informować o ich wynikach dyrektorów placówek oraz lokalne władze samorządowe.