Fragment 1 - AlmaPress

1
Daguerreotype Giroux
D ata
produkcji :
porozumienie i wysokość pensji została przyjęta przez Izbę Deputowanych
3 lipca 1839 roku, a przez Izbę Wyższą 30 lipca.
Arago poinformował o technice rozentuzjazmowany tłum ludzi 19 sierpnia
1839 roku. Uroczystość zorganizowały wspólnie Académie des beaux-arts
i Académie des sciences. Po przemówieniu Arago, Daguerre został udekorowany Légion d’honneur, a następnie obsypany honorami przez kraje całego
świata. Mimo deklaracji Daguerre’a, że wynalazek powinien być „darmowy dla
świata”, jego agent 14 sierpnia 1839 roku opatentował proces w Anglii i Walii.
1839 | K raj : Francja | P roducent : Alphonse Giroux
P o w y ż e j Louis Jacques
Mandé Daguerre
(1787–1851) pracował
z Nicéphorem Niépce nad
techniką dagerotypii, a ich
sukces został ogłoszony
w styczniu 1839 roku.
P o w y ż e j Daguerreotype
Giroux, które pojawiły się
we wrześniu 1839 roku,
były pierwszymi z serii
aparatów
wykorzystujących
technikę dagerotypii.
I
nformacja o technice dagerotypii, jakiej udzielił 7 stycznia 1839 roku Louis
Jacques Mandé Daguerre, zwróciła w końcu uwagę opinii publicznej na
trwające siedem lat eksperymenty przeprowadzane przez niego, jego byłego
współpracownika Nicéphore’a Niépce’a (1765–1833) i syna tego ostatniego,
Isidore’a Niépce’a. Krótka notka na ten temat ukazała się 6 stycznia w „Gazette
de France”. Nie zawierała żadnych szczegółów, ale wieść o nowej technice
szybko się rozeszła. Dotarła również do Londynu i skłoniła Henry’ego Foksa
Talbota (patrz str. 14) do szybszego ujawnienia szczegółów własnej pracy.
WAŻNE OŚW IADCZENI E
Poinformowanie przez fizyka Françoisa Jeana Arago Académie des sciences
o technice dagerotypii doprowadziło w końcu 14 czerwca 1839 roku do zawarcia porozumienia Daguerre’a i Isidore’a Niépce’a z rządem francuskim,
gwarantującym Daguerre’owi dożywotnią rentę w wysokości 6000 franków
(dzisiaj około 15 500 funtów), Niépce juniorowi 4000 franków (około
10 300 funtów), a wdowom po nich połowę tych kwot. W zamian Daguerre
i Niépce zobowiązali się przekazać ministrowi spraw wewnętrznych zalakowaną kopertę zawierającą wszystkie szczegóły dotyczące ich wynalazku. Skuteczność techniki miała być potwierdzona przez Arago, pełniącego podwójną
rolę członka Izby Deputowanych oraz członka Académie, po czym miała ona
zostać zaprezentowana publicznie przez Daguerre’a. Uchwała zatwierdzająca
8 Daguerreotype Giroux
U M OW A N A W Y Ł Ą C ZON OŚĆ
Daguerre był nie tylko współwynalazcą aparatu do dagerotypii; był także
sprytnym biznesmenem. Chociaż technika dagerotypii została bezpłatnie przekazana światu (z wyłączeniem Anglii i Walii), Daguerre zamierzał na nim zarobić. 22 czerwca 1839 roku, dwa miesiące przed historycznym wystąpieniem
Arago w Académie, Daguerre podpisał kontrakt ze swoim kuzynem, Alphonsem
Giroux na produkcję i sprzedaż pierwszych aparatów do dagerotypii. Daguerre
miał otrzymywać prowizję od sprzedaży. Na jakiej podstawie zdołała wyprodukować swój aparat inna firma, Susse Frères (Bracia Susse), nie wiadomo.
Aparat braci Susse, który dotrwał do dziś tylko w jednym egzemplarzu,
zaczął być sprzedawany dziesięć dni wcześniej niż konkurencyjny aparat
Giroux. Obiektyw aparatu Susse’ów produkował paryski optyk Charles Chevalier, od którego Daguerre kupował soczewki i inne materiały, kiedy pracował
nad techniką dagerotypii. Aparat, zgodnie z instrukcjami Daguerre’a, miał
płytę o wymiarach 16,5 x 21,5 cm. Ten format był później znany jako pełna
albo cała płyta. Aparat wyglądał niemal identycznie jak model produkowany
przez Giroux, różnił się tylko wykończeniem drewnianej skrzynki, która była
pomalowana na czarno oraz znaczkiem firmowym, w tym przypadku była to
papierowa etykieta z informacją, że aparat zbudowano według planów M. Daguerre’a przekazanych ministerstwu spraw wewnętrznych. Aparat sprzedawano za 350 franków (dzisiaj około 9000 funtów).
Firma Alphonse Giroux et Compagnie szybko zaczęła sprzedawać swój
aparat, a sam Giroux podkreślał swoje bliskie pokrewieństwo z Daguerrem
oraz fakt, że jego aparat jest produkowany pod bezpośrednim nadzorem Daguerre’a. Kontrakt zawarty 22 czerwca pomiędzy Daguerrem i Giroux obejmował sprzedaż aparatów do dagerotypii we Francji i za granicą, chociaż
Daguerre zastrzegł sobie prawo do produkcji i sprzedaży aparatów w Anglii
po uprzednim uzyskaniu zgody od Giroux. W zamian Giroux zgodził się
dzielić połową zysku z każdego sprzedanego aparatu z Daguerrem i Niépcem.
Pierwsza reklama aparatu i akcesoriów Giroux ukazała się w „Le Constitutionnel” 7 września 1839 roku. Aparat Giroux był podobny do konstrukcji
Susse Frères, oba też posiadały obiektywy Chevaliera. Skrzynka była wykonana
z polerowanego drewna, a na niej znajdowała się wykonana metodą litograficzną owalna plakietka podpisana przez samego Daguerre’a, z czerwoną lakową pieczęcią i informacją, że aparat podlega gwarancji tylko jeśli jest opatrzony podpisem Daguerre’a i pieczęcią Giroux. Aparat kosztował 400 franków
(około 1000 dzisiejszych funtów). Do dzisiaj przetrwało 15 aparatów Giroux.
9