Po wymianie płytek plastikowych na płytki rejestru

Rehabilitacja protetyczna pacjentów bezzębnych z zastosowaniem metody kalotowej w modyfikacji krakowskiej
Po wymianie płytek plastikowych na płytki rejestrujące (ryc. 15.4 A), sprawdzeniu wysokości zwarcia
i wykonaniu koniecznych korekt za pomocą śruby
(która umożliwia podniesienie lub obniżenie wysokości sztyftu podpierającego, a tym samym korektę wysokości zwarcia), wprowadza się do ust pacjenta obie
łyżki wyciskowe. Kontrolowany jest kontakt sztyftu
z płytką rejestrującą i zakres (swoboda) wykonywania ruchów, a następnie poleca się pacjentowi wykonanie następujących ruchów żuchwą: wysunięcie do
przodu, cofnięcie, przesunięcie na lewą, a następnie
na prawą stronę i z powrotem. Wysuwanie żuchwy
do przodu i cofanie jej powoduje, że wykonywane
następnie ruchy boczne odbywają się z niewymuszonego położenia dotylnego (ryc. 15.4 B). W trakcie tych
ruchów na płytce rejestrującej pokrytej tuszem wykreślane są linie układające się w figurę zwaną łukiem
gotyckim (ryc. 15.4 C). Zaleca się, aby rysunek łuku
gotyckiego wykonywany był bez manualnego prowadzenia przez lekarza, ponieważ żuchwa podczas
wymuszonego prowadzenia mogłaby być przemieszczona do położenia dotylnego. Po wykreśleniu łuku
gotyckiego na górną płytkę rejestrującą nakłada się
krążek z pleksiglasu z otworem o średnicy 1,5 mm
i mocuje go za pomocą śruby, przy czym otwór
krążka orientuje się ok. 0,5 mm poza wierzchołkiem
strzały. Następnie ponownie wprowadza się łyżki
do jamy ustnej, a pacjentowi poleca się zamknąć usta
tak, aby sztyft rejestracyjny trafił do otworu krążka
z pleksiglasu. Wzajemne położenie łyżek indywidualnych z wyciskami czynnościowymi utrwalane jest
za pomocą masy do rejestracji (ryc. 15.4 D). Po jej
związaniu poleca się pacjentowi powolne otwarcie
ust i połączone łyżki wyjmuje z jamy ustnej, a następnie sprawdza umiejscowienie sztyftu podpierającego
w otworze krążka oraz dokładność przylegania łyżek
do masy rejestrującej. Następnie dobierany jest kolor
i kształt zębów sztucznych – są to specjalnie dla tej
metody dedykowane zęby akrylowe Ivoclar-Vivadent.
Czynności laboratoryjne – etap II. Po odlaniu modeli na bazie wycisków czynnościowych,
instaluje się je w artykulatorze według wartości
indywidualnych, wykorzystując rejestrator łuku twa-
A
B
C
D
Ryc. 15.4 Ciąg dalszy procedury wg BPS: A – płytki rejestrujące zamontowane na gnatometrze, B – zewnątrzustna rejestracja zwarcia,
C – „łuk gotycki” wykreślony na płytce podczas rejestracji wewnątrzustnej. D – rejestracja (za pomocą masy) wzajemnego położenia łyżek
indywidualnych z wyciskami czynnościowymi (G. Wiśniewska).
235