Życie nie stawia pytań, życie po prostu jest

Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Ropczycach
Życie nie stawia pytań, życie po prostu jest
Uczestnicy Saloniku literackiego 28 października przyszli do biblioteki na „spotkanie” z Agnieszką Osiecką, największą
poetką piosenki, jak mówił o niej Jeremi Przybora i osobą, wg córki Agaty Passent, widzącą to samo, co my wszyscy,
tylko trochę inaczej. Osiecka jest autorką wesołych, lirycznych, nostalgicznych, niebanalnych piosenek. Napisała około
2 tysięcy tekstów, z których większość była i jest śpiewana.
Jednak Osiecka to nie tylko świetna poetka, ale także pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny oraz dziennikarka. Jej
niezwykle barwna postać towarzyszyła Polakom od końca lat pięćdziesiątych, kiedy to napisała swój pierwszy tekst
Okularnicy, który stał się przebojem, śpiewanym do dzisiaj r. Posiadała niezwykłą umiejętność bezbłędnego
wyłapywania klimatu kolejnych epok, ich rytmu, czaru i brzydoty. Dlatego jej piosenki nigdy się nie zestarzeją.
Bywała liryczna i sentymentalna, ale też drapieżna, zadziorna i bardzo spostrzegawcza . Agnieszka Osiecka
to przedstawicielka klasycznej cyganerii współczesnej – żyła dniem dzisiejszym, nie przywiązywała wagi do pieniędzy,
dóbr materialnych, miejsca pobytu. Miała natomiast bardzo wielu przyjaciół, lubiła się bawić. Poetka lubiła żyć, lubiła
świat ze wszystkimi jego słabościami i śmiesznostkami. Takie też są jej teksty. Proste, zwyczajne, na pozór banalne,
a jednak niezwykłe. Całe pokolenia odnajdywały w nich siebie, swoje radości, smutki, życiowe zakręty. Taką właśnie
Agnieszkę Osiecką przypomniała nam pani Dorota Kotyńska w wykładzie pt. „Życie nie stawia pytań, życie po prostu
jest…”. Oczywiście, nie mogło zabraknąć piosenek poetki, które śpiewały panie spotykające się w bibliotece na co
wtorkowych „Śpiewających wieczorach”. Trudno było wybrać z ogromnego repertuaru te najbardziej
charakterystyczne, bo wszystkie teksty są niesłychanie wartościowe. Wspólne śpiewanie połączyło uczestników
spotkania. Wszyscy dali oczarować się tekstom Osieckiej i jej zwyczajnej a jednak niezwyczajnej poezji.
1