Inicjacja do Sakramentu Przejścia

Inicjacja do Sakramentu Przejścia
Sakrament Przejścia jest religią, która, w zgodzie z prawem, jest
oficjalnie zarejestrowana jako społeczność wyznaniowa w Urzędzie ds. Grup
Wyznaniowych w Słowenii. Posiada taki sam status prawny jak pozostałe grupy
wyznaniowe, zarejestrowane w wspomnianej instytucji.
Podobnie jak we wszystkich innych religiach, różne powody skłaniają różnych
ludzi do tego, by dołączyć do Sakramentu Przejścia. Ale Sakrament Przejścia
ma w sobie coś wyjątkowego co szczególnie może pomóc ludziom szukających
zdrowia.
Podczas inicjacji użyta jest(w jednej ze swoich form)ibogaina.
Na zachodzie Ibogaina zasłynęła jako środek pomocniczy przy wychodzeniu z
nałogów narkotycznych, który działa już po pierwszej dawce. Ta jedna dawka
może zakonczyć uzależnienie od heroiny, metadonu, i innych opiatów oraz od
kokainy, cracku, nikotyny i innych stymulantów jak metaamfetamina.
Niektórzy uważają ibogainę za cudowny środek, radykalnie zmieniający ich
życie, inni natomiast pozostają w sceptycznej niewierze.
W Sakramencie Przejścia Ibogaina używana jest dla duchowego poznania oraz
dla innych celów religijnych; NIE używa się ibogainy do leczenia chorób,
ani tez nie potwierdza się, że Ibogaina pomaga w ich uzdrawianiu.
W Słowenii jedynie lekarze medycyny są uprawnieni do leczenia chorób i w
tym celu mogą używać tylko zarejestrowanych leków. Ibogaina nie jest
zarejestrowanym lekiem w Słowenii i nie posiadamy lekarzy wśród naszych
kapłanów.
Pomimo faktu, iż Ibogaina nie jest potwierdzonym lekiem medycznym,
niektórzy ludzie korzystają z prawa konstytucyjnego Słowenii i dołączają do
wybranej przez siebie wiary, w tym wypadku jest to Sakrament Przejścia.
Nie możemy powstrzymać inicjowanych przed ich pragnieniem rozbudzenia
duchowego – nawet jeżeli ich głównym celem nie jest dokładnie to, co mamy
na myśli. Takie sytuacje są częstym zjawiskiem przy przystępowaniu ludzi do
jakichkolwiek religii zarejestrowanych w Republice Słowenii.
Nasi kapłani są gotowi do niesienia pomocy wszystkim inicjowanym, także
tym, którzy przystępują do Sakramentu przejścia głównie z powodu chęci
rzucenia uzależnień od legalnych lub nielegalnych substancji.
Jeszcze raz chcielibyśmy podkreślić, że nasi kapłani nie leczą
jakichkolwiek chorób ani też nie twierdzą że są lekarzami. Nasi kapłani
głównie pomagają inicjowanym poprzez wytłumaczenie ryzyka przyjęcia
ibogainy i poprzez przedstawienie osobom uzależnionym procesu bezpiecznej
inicjacji.
Każdy kapłan w Sakramencie Przejścia jest odpowiedzialny za swoje czyny i
każdy z nich przeprowadza inicjację według swojej metody. Dlatego też
inicjacje przeprowadzone przez różnych kapłanów mogą się w małym stopniu od
siebie różnić.
Elementem, który jest wspólny dla wszystkich kapłanów jest ich pełna
odpowiedzialność za bezpieczeństwo inicjacji podczas wprowadzenia w
Sakrament Przejścia. Ich zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i
komfortu jak najlepiej potrafią.
Jakkolwiek, każdy inicjowany jest również sam ODPOWIEDZIALNY ZA SWOJE CZYNY
i MUSI przystąpić do inicjacji z całą odpowiedzialnością za siebie i swoje
wybory w czasie trwania i po inicjacji.
Za inicjowanych poniżej 18 roku życia odpowiedzialni są rodzice lub prawni
opiekunowie.
Najważniejsze rzeczy, które każdy inicjowany MUSI wiedzieć zanim przystąpi
do Sakramentu Przejścia:
Przed inicjacją potencjalny inicjowany musi podpisać oświadczenie, że
przeprowadza inicjację z własnej woli i jest w dobrej kondycji psychicznej
i fizycznej.
Kapłan nie jest w stanie sprawdzić prawdziwości powyższego oświadczenia,
dlatego też cała odpowiedzialność leży po stronie inicjowanego.
W przypadkach gdy inicjowany nie podał ważnych informacji dotyczących
swojego bezpieczeństwa, Kapłan który przeprowadza inicjację nie może wziąć
odpowiedzialności za stan zdrowotny inicjowanego podczas seansu.
Inicjowany MUSI rozumieć, że dobra kondycja fizyczna i psychiczna jest
podstawowym warunkiem przyjęcia Sakramentu Przejścia. Inicjacja wymaga
zdrowego ciała i ducha.
Istnieją udokumentowane przypadki śmierci związane z Ibogainą (nie zaszły
one podczas Sakramentu Przejścia). Nie udało się jednak ustalić konkretnych
przyczyn zgonów, trudno więc powiedzieć, czy śmierć była bezpośrednim
wynikiem spożycia ibogainy.
Zanotowano pięć wypadków śmiertelnych mających związek z ibogainą w
przeciągu 100 lat jej używania na zachodzie.
Kapłan może odmówić inicjacji następującym osobom:
Kobietom w ciąży
Ludziom starszym
Ludziom mającym problemy ze zdrowiem fizycznym (kłopoty z sercem,
schizofrenia) oraz cierpiący na wiele innych poważnych chorób, które mogą
uniemożliwić spokojne i bezpieczne przeżycie.
Wyżej wymienieni nadal mogą przyjąć Sakrament Przejścia, jednak nie mogą
uczestniczyć w samym akcie inicjacji.
Ze względów bezpieczeństwa, inicjowani muszą od początku procesu stosować
się do zaleceń kapłanów.
Przed rozpoczęciem inicjacji, inicjowany musi podpisać wspomniany wyżej
dokument o stanie zdrowia oraz uiścić odpowiednią kwotę, która pokrywa
koszty związane z inicjacją.
Inicjowany musi wyłączyć swoją komórkę, pager oraz inne urządzenia
elektroniczne i oddać je na czas inicjacji kapłanowi. Wszystkie urządzenia
zostaną zwrócone inicjowanemu po zakończeniu seansu.
Proces inicjacji
Inicjacja zaczyna się nad ranem. Inicjowany nie powinien nic jeść przed
inicjacją.
Inicjacja zaczyna się maksymalnie w przeciągu godziny po zażyciu świętego
Sakramentu.
Inicjowany NIE MOŻE być w czasie seansu pod wpływem jakiegokolwiek
narkotyku.
Inicjowanemu zaleca się wygodne, luźne ubranie.
Jest wskazane, by inicjowany nie miał żadnych wyobrażeń o tym, co może
otrzymać od Świętego Sakramentu.
Najlepszą postawą jest przyjmowanie rzeczy, które przychodzą takimi, jakie
są. Podczas pływania w rwącej rzece można płynąć z prądem lub pod prąd.
Płynięcie pod prąd nie jest jednak dobrym rozwiązaniem, gdyż prowadzi do
wyczerpania i utrudnia utrzymanie się na powierzchni wody. Koniec końców
nurt rzeki zawsze wygrywa.
Nie można przewidzieć tego, co inicjowany przeżyje podczas seansu. Każdy
człowiek doświadcza czegoś innego. Każdy dostaje dokładnie to, co Iboga
chce mu dać.
Około 75% inicjowanych pamięta wizje, które przeżyło, podczas gdy pozostali
inicjowani nie pamiętają nic lub też nie doświadczyli żadnych wizji.
Wizje są podobne do śnienia na jawie. Niektórzy nazywają ibogainę
substancją oniryczną (powodującą śnienie).
Powszechne jest doświadczanie ataksji (trudności w kontrolowaniu
podstawowych czynności motorycznych, takich jak: stanie, chodzenie,
poruszanie się).
Po fazie wstępnej zaczyna się faza druga, podczas której wizje ustają.
Czynności motoryczne powoli wracają a ciało jest wycieńczone wcześniejszym
doświadczeniem.
Po seansie mogą pojawić się trudności z zaśnięciem.
Bardzo ważne jest dostarczanie organizmowi wody przed, w czasie i po
inicjacji. Zaleca się czysta wodę. Niewskazana jest herbata, cola lub inne
napoje, które jeszcze bardziej odwadniają organizm. Możliwe jest także
spożycie napojów izotonicznych.
Głównym problemem jest brak pragnienia lub potrzeby picia u inicjowanego w
czasie seansu. Bardzo ważne jest, aby zmusić samego siebie do picia.
Spożywanie dużej ilości wody jest wskazane także tydzień przed i po
inicjacji.
Stan psychofizyczny inicjowanego poprawia się zazwyczaj po zakończeniu
drugiej fazy seansu. Postępy mogą przebiegać dalej jeszcze przez parę
tygodni po inicjacji.
W tym punkcie musimy ostrzec inicjowanych, którzy przystępują do Sakramentu
z osobistych powodów – np. by wyzwolić się z nałogu.
Wielu uzależnionych uważa bowiem, że spożycie Ibogainy to szybki i
bezbolesny proces wyzwolenia się z nałogu i wyleczenia się z choroby
narkotykowej. Konieczne jest ponowne przypomnienie, że w Sakramancie
Przejścia nie leczymy żadnych przypadków medycznych, w tym uzależnienia od
jakiejkolwiek substancji. Przystąpienie do inicjacji stanowi całkowicie
wolny wybór osoby, która chce przejść ten proces.
Wielu uzależnionych doświadcza symptomów “odstawienia” i są przekonani, że
przeżywają kryzys. Jednak symptomy te są częste u wszystkich osób
przystępujących do inicjacji, niezależnie od tego, czy kiedykolwiek w życiu
brali narkotyki.
Poniżej znajduje się wykres porównujący efekty działania Ibogainy z
symptomami odstawienia, które mogą wystąpić u pacjentów fizycznie
uzależnionych od opiatów i opioidów.
poniższy opis jest wzięty z http://www.ibogaine.org/manual.html
Dolegliwość
Objawy ostawienia
Ibogaina
Ibogaina + opiaty
rozwolnienie
tak
nie
ziewanie
katar
gęsia skóra
tak
tak
tak
rzadko
nie
nie
3% - 12%, 6 dni po
seansie
rzadko
nie
rzadko
łzawienie
rozszerzone źrenice
tak
tak
nie
nie
nie
5% (średnio)
dreszcze
niepokój
tak
tak
wymioty
chroniczne
bóle mięśni
skurcze żołądka
tak
tak
nie
20 godzin po
spożyciu ibogainy
silne/związane z
ruchem
nie
nie
często
20 godzin po
spożyciu ibogainy
silne/związane z
ruchem
rzadko
nie
Aby wyjść z nałogu narkotykowego, inicjowani, którzy spożyli Ibogainę,
muszą w równej mierze sami pracować nad sobą w celu osiągnięcia
długotrwałych efektów.
Muszą być także świadomi, że Ibogaina drastycznie zmniejsza tolerancję na
opiaty i dawka, która im wystarczała przed spożyciem Ibogainy, będzie
prawdopodobnie dawką śmiertelną po spożyciu świętego Sakramentu. Dlatego
też uzależnieni, którzy wrócą do narkotyków po inicjacji muszą zachować
WIELKA OSTROŻNOŚĆ.
Porównanie procesu wychodzenia z nałogu bez pomocy Ibogainy oraz po jej
zażyciu byłoby następujące:
Musisz wykopać kilometrowy dół i masz przy sobie tylko łopatę (bez
Ibogainy)
Musisz wykopać kilometrowy dół i masz do pomocy specjalistyczną
mechaniczną koparkę. (przy pomocy Ibogainy).
Jednak, mimo wszystko to ty sam musisz obsługiwać maszynę i kopać dół,
praca będzie jedynie wykonana szybciej i łatwiej niż za pomocą twoich
mięsni i łopaty.
Proces inicjacji jest przeważnie zakończony w ciągu trzech (3) dni, dlatego
też jest nazywany inicjacją 3-dniową (w odróżnieniu do pełnej inicjacji,
która może trwać trzy miesiące).
Zdarza się, że inicjacja kończy się wcześniej niż po 3 dniach, rzadko
jednak trwa dłużej.
Nie zaleca się prowadzenia samochodu lub obsługiwania urządzeń
mechanicznych przez co najmniej tydzień po inicjacji.
Należy BEZWZGLĘDNIE pamiętać o dostarczaniu organizmowi płynów przed i po
inicjacji.
Zaleca się wizytę w saunie (jednak nie na długi czas i tylko przy
odpowiednim stopniu nawilżenia).
Wskazane są również ciepłe kąpiele.
Wielu inicjowanych zmienia po seansie swoja dietę i zaczyna się zdrowiej
odżywiać.
Efekty inicjacji będą z czasem traciły natężenie. Dlatego też dobrze jest
opracować plan i wykorzystać czas po inicjacji na zmianę dotychczasowego
trybu życia.
Inicjację można powtórzyć, jednak najlepiej dopiero po 33 dniach.
Doświadczenia pokazały, że pierwsza inicjacja jest zazwyczaj silniejsza i
przynosi więcej efektów niż późniejsze re-inicjacje.
Długotrwale uzależnionym zaleca się również zaplanowanie kolejnych
inicjacji jeszcze przed przystąpieniem do pierwszej z nich, tak by wraz z
pomocą kapłana mogli skoncentrować się na swych celach i opracować plan
działania przy pomocy mniejszych dawek Sakramentu.
W sprawie szczegółów inicjacji prosimy o kontakt:
Marko Reza
IBOkybernetes
[email protected]