Zobacz nagrodzone wiersze

Rozmowa
Zima Kołderką ze śniegu świat otula
jak kochająca swe dziecko, najmilsza matula.
Wszystko już sen zmorzył – wszystko jest już ciche,
świecą pustkami konary drzew liche.
A na gałązce, przysiadł Gil z Sikorką małą,
w żółte piórka przystrojoną, roześmianą całą.
Lecz gil poważny, czerwony brzuch puszy,
na wszelkie zaczepki Sikorki nie ruszy.
I rzecze: „Sikorko! Czemuś tak radosna?
Przecież ta Zima, to nie kochana Wiosna.
Coraz zimniej i ciemniej jest już każdej nocy,
a ptaki – nie ludzie. Nie mają tu kocy.
Wszelkie niewygody trzeba ciągle znosić,
tak jak trawa się wiosną będzie co dzień rosić.”
Pomyślała Sikorka i zajęła się tematem:
„Co ty Gilu mówisz?! Zima jest twym bratem!
Śnieg, no i zimno to same atrakcje,
z Zimą trzeba wchodzić w bliższe interakcje.
Bo to wszystko Zima dla nas stworzyła,
i inne zwierzęta snem mocnym zmorzyła.”
Słowa te Gil przemyślał poważnie
i stwierdził, że Sikorka całkiem rozważnie,
tę porę roku tak bardzo chwaliła,
że aż życie tym mu umiliła.
więc po całym świecie ten Gil lata,
nie przypomina już wyglądem poważnego kata.
I głosi innym ptakom Sikorki mądrości,
ku wielkiej naszej Zimy radości.
Elżbieta Bassara kl. VI
…
Gdy słoneczko późno wschodzi
to znak, że zima nadchodzi.
Ośnieżony cały świat
i krajobraz pięknych Tatr.
Góry i lasy śniegiem zasłane,
a narty i sanki nieużywane.
Czekają, aż Jasio ze szkoły przyjdzie
i na stok z nimi wyjdzie.
Kiedy śnieg prószy i wiatr wieje
to bałwan się śmieje.
Gdyż wie, że jak chłodzi i mrozi
to jemu nic złego nie grozi.
Ale zima jest też groźna,
Łatwo się połamać można.
Na chodniku jest ,,szklaneczka’’ ,
u chirurga długa kolejeczka.
Maksymilian Buda kl. V
Zimowy czas
W zimie są święta najlepsze na świecie
Wie o tym nawet najmniejsze dziecię,
Że każda polska rodzina
czeka narodzin Bożego Syna
Kiedy w zimie pada śnieg
To na nartach długi bieg.
Na sankach chętnie zjeżdżamy
I do bitwy na śnieżki zapraszamy.
Sporty zimowe przez nas kochane
I Małysza sukcesy niezapomniane
Stoch skrzydła powoli rozwija
Będzie mistrzem lada chwila.
Hubert Buda kl. VI
Nasza zima
Zima to wspaniały czas,
zawsze w zimę jest wyjątkowy las.
Rzeki i stawy błyszczą się lodem,
wiatr wieje zimnym chłodem.
Pola, łąki pokryte białą pierzynką,
dzieci chodzą z uśmiechniętą minką.
Na sankach chcą jeździć od rana,
po szkole zawsze lepią bałwana.
Dorośli nie są wcale szczęśliwi,
bo nie lubią śnieżnej zimy.
Ale lubią usiąść przy kominku
i ogrzewać się przy ciepłym posiłku.
Ptaki i zwierzęta szukają schronienia,
potrzebują także pożywienia.
Trzeba dokarmiać ptaki,
bo to są nasze letnie śpiewaki!
Patrycja Boguń kl. IV
Białe śnieżynki
Lecą z nieba białe śnieżynki,
zasypały pola, lasy i budynki.
Błyszczą się jak gwiazdy na niebie,
z wysokich gór spoglądają na mnie i na ciebie.
Cieszą się, że mogą być zimową ozdobą,
a dla dzieci dużą frajdą i przygodą.
Razem z wiatrem szybują wysoko,
spoglądając na nie ucieszą nie jedno oko.
Lepiąc z nich dużego bałwana
cieszą się tym, że mogą z nimi przebywać od rana.
Tak oto te białe śnieżynki
są radością dla chłopca i dziewczynki.
Michalina Boguń kl. VI
Prawdziwe piękno zimy
Minął wrzesień i październik minął i listopad
mija w końcu cała jesień wszelki liść już opadł.
Jesień drzewa rozebrała, straszne są jak duch,
lecz niedługo je okryje śnieżnobiały puch.
Matka dzieciom swym rozdaje adwentu kalendarz,
żeby o Jezusa święcie każdy z nich pamiętał.
Ojciec sanie już podpina.
Radość murowana.
Lecz niech każdy dziś pamięta
z daleka i z bliska,
że ta zima to jest jednak
sprawa bardzo śliska.
I choć zima się wydaje…
…czasem być radosnym.
Kamila Chmiel kl. V
Biały świat
Minęła kolorowa jesień,
teraz nadchodzi biała zima.
Drzewa, łąki, lasy, pola
to wszystko pod biały płaszcz się chowa.
Z nieba padają wzorzyste śnieżynki,
a ludzie chowają się pod swoje pierzynki.
Gdzieś za drzewami widać sanki,
na których siedzą małe bałwanki.
To wszystko takie wesołe,
lecz… jednokolorowe.
Julia Zakrzewska Kl. V