Miasta do zwiedzenia Lizbona

Transkrypt

Miasta do zwiedzenia Lizbona
Miasta do zwiedzenia
Lizbona
Lizbona, położona na wybrzeżu, u ujścia rzeki Tag, jest stolicą Portugalii od 1255 r.
(za sprawą króla Alfonsa III). Według legendy, Lizbona powstała po wyjeździe króla Itaki –
Odyseusza, po którym pogrążona w tęsknocie nimfa Kalipso zamieniła się w węża, a jego
sploty przeobraziły się w siedem wzgórz, na których obecna stolica jest usytuowana. W
czasach rzymskich Lizbona figuruje jako osada o nazwie Olisipo. Po przejęciu miasta przez
Maurów przyjęła nazwę Lishubna. Następnie stała się własnością pierwszego króla
portugalskiego – Alfonsa I Zdobywcy. Od tego czasu Lizbona rozpoczęła swój właściwy
rozwój. Pierwszy uniwersytet powstał już w 1290 r. a jego fundatorem był król Dionizy I.
Przez kolejne stulecia przenoszono go raz do Coimbry, potem znów do Lizbony. W
ostatecznym rozrachunku, uniwersytet na stałe powstał w Lizbonie dopiero na początku XX
w. Stolica zyskała sławę i bogactwo dzięki odkryciom geograficznym, rozpoczętym w XV w.
Ciągły eksport i import z portu Belém uczynił Lizbonę ważnym ośrodkiem handlowym
między Europą, a koloniami zamorskimi. Odkrycie złota w Brazylii skusiło Jana V
Wielkodusznego do wznoszenia luksusowych budynków, zapomniał on jednak o
przeznaczeniu funduszy na rozwój miasta. Wszystkie te pomniki chwały zostały zburzone
podczas trzęsienia ziemi w 1755 r. Hamulcem w rozbudowie metropolii była także dyktatura
Salazara, który od 1932 r. sprawował władzę w sposób autorytarny i zbliżony do faszyzmu.
Mimo to Lizbona w całej swojej okazałości zachowała urok, a liczne zabytki świadczą o jej
dawnej świetności.
Z inicjatywy Józefa I i markiza Pombala rozbudowano m. in. Dolne Miasto – Baixa,
gdzie życie skupia się głownie wokół placu imienia Terreiro do Paço (Praça do Comércio). W
XVI w. stał tam pałac królewski, aktualnie - jedynie pomnik Józefa I. Kolejnym miejscem
wartym odwiedzenia jest Zamek św. Jerzego (Castelo de São Jorge), którego duża część w
postaci murów i wież pochodzi z czasów okupacji mauretańskiej. Za czasów Manuela I
Szczęśliwego na przełomie XV / XVI w. zamek przestał być siedzibą królewską. Praktycznie
do rozpoczęcia II Wojny Światowej mury zamku pełniły funkcję koszar i więzienia, a
aktualnie można je zwiedzać codziennie i bezpłatnie. Dostępna jest w tym miejscu również
wystawa Olisipónia, poświęcona historii zamku i miasta. Z Zamku św. Jerzego rozciąga się
wspaniały widok m. in. na Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos), którego budowa
trwała pierwsze 50 lat XVI w. a powstała w miejscu dawnej kaplicy, założonej przez samego
Henryka Żeglarza. Klasztor reprezentuje styl manueliński, którego bazą jest połączenie
gotyku i renesansu. Klasztor pozostawał długi czas pod opieką zakonu św. Hieronima; w
latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia został wpisany na „Listę światowego dziedzictwa
UNESCO”. Oprócz widoku na Klasztor Hiernimitów, warto wytężyć wzrok i dostrzec Wieżę
Betlejemską (Torre de Belém). Budowę wieży zlecił Manuel I Szczęśliwy w I połowie XVI
w. i podobnie jak klasztor utrzymał ją w stylu manuelińskim. Od samego początku wieża
umiejscowiona przy ujściu rzeki Tag do morza, stanowiła symbol potęgi morskiej i rodzaj
latarni – punktu orientacyjnego dla żeglarzy, a później znów podobnie jak klasztor –
więzienia. Na tym podobieństwo historii wieży do klasztoru się nie kończy – została bowiem
także wpisana na „Listę światowego dziedzictwa UNESCO” w 1983 r.
Z Praça do Comércio poprzez Rua do Ouro i ciągnącą się Rua Augusta, udostępnioną
tylko dla pieszych i oferującą im liczne rozrywki, można dotrzeć do placu Praça Dom Pedro.
Inna nazwa tego najpopularniejszego w Lizbonie miejsca brzmi: Rossio. To właśnie tutaj do
XVIII w. bawiono się podczas karnawału i korrid, ale także oglądano ceremoniał palenia na
stosie w czasach inkwizycji oraz wykonywanie publicznych egzekucji. Przy placu zobaczymy
dziewiętnastowieczny Teatr Królowej Marii II (Teatro Nacional Dona Maria II). Z tego
miejsca dostrzeżemy również dworzec (Estação do Rossio), o neomenuelińskiej frontowej
elewacji.
Fatima
Fatima to położona w centrum kraju miejscowość, znana w religii chrześcijańskiej jako
ośrodek kultu maryjnego. Według Kościoła w 1917 r. w Fatimie miało miejsce objawienie
Matki Boskiej. 13 maja ukazała się pastuszkom - Franciszkowi i Hiacyncie Marto oraz Łucji
dos Santos, przekazując im trzy boskie tajemnice. Następnie wizja ta powtarzała się
kilkakrotnie (w formie świetlnej) mieszkańcom Fatimy.
Sanktuarium Matki Boskiej Różańcowej budowano w tym miejscu przez 25 lat od 1928 r.
Objawienie fatimskie Kościół uznał za cud w 1930 r. a trójka pastuszków odnalazła w nim
miejsce swojego ostatniego spoczynku. Rokrocznie miejsce to odwiedzają tysiące
pielgrzymów z całego świata.
Sintra
Sintra to powiatowe miasto niedaleko Lizbony, liczące ok. 9 300 mieszkańców. W skład
powiatu Sintry wchodzi 20 gmin. Miejscowość znana jest z wiejskich targów, odbywających
się dwa razy w tygodniu i z tawern, w których przysmakiem są pikantne kiełbaski. Sintra
uzyskała prawa miejskie w 1154 r. z polecenia króla Alfonsa I Zdobywcy. Główną atrakcją
miasta jest pałac (Palácio Nacional de Sintra), położony w Sintra Vila – historycznym
centrum. Na szczególną uwagę w tej czternastowiecznej rezydencji zasługują:
• Sala Dos Brasões ze względu na plafony z I połowy XVI w., na których widocznych jest 71
herbów portugalskich rodzin arystokratycznych,
• Sala dos Arabes (marmurowa fontanna, mauretańskie płytki z XV w.),
• Sala Dos Cisnes,
• Sala das Pegas.
Cabo da Roca
Przylądek Roca jest najdalej wysuniętym na zachód punktem Europy, o współrzędnych
geograficznych 38°46'N, 9°30'W. Skalisty brzeg wznosi się 144 m n. p. m. Poeta Luís de
Camões określił go jako miejsce, gdzie „kończy się ziemia i zaczyna morze”, co gwarantuje
mu status niezwykle popularnego turystycznie punktu, z którego rozciąga się wspaniały,
uspokajający widok na Ocean Atlantycki.
Coimbra
Coimbra w latach 1139 – 1385 była stolicą Portugalii, a jej właściwy rozkwit przypada na XII
w. Od początku miasto było bardzo podzielone i ze względu na religię (mauretańską i
żydowską) i ze względu na status społeczny. Najważniejszym ośrodkiem naukowym w
Coimbrze był uniwersytet (Universidade Velha) przeniesiony z Lizbony w 1308 r.
Usytuowano go na Pátio das Escolas, a niezwykle okazałe i warte przyjrzenia są:
• osiemnasto wieczne wrota na dziedziniec (Porta Férrea),
• barokowa biblioteka uniwersytecka (Biblioteca Joanina),
• kaplica św. Michała (Capela do San Miguel).
Schodząc w dół starego miasta, niedaleko Starego Uniwersytetu spostrzeżemy
szesnastowieczną Nową Katedrę (Sé Nova), dwunastowieczną Katedrę Starą (Sé Velha),
natomiast na obrzeżach warto obejrzeć klasztor augustiański (Mosteiro de Santa Cruz),
pochodzący z 1131 r. a w ramach odpoczynku pospacerować alejkami Ogrodu na Rękawie
(Jardim da Manga), ponoć zaplanowanego przez Jana III właśnie na rzeczonym rękawie.
Miejscowości turystyczne
Algarve
Południowe wybrzeże – Algarve – jest jedną z 18 prowincji Portugalii i najbardziej
obleganym przez wczasowiczów regionem, głównie ze względu na złote plaże, oceniane jako
najpiękniejsze na świecie. Stolicą regionu jest Faro, zamieszkiwane przez 32 tys.
mieszkańców, a wyposażone w lotnisko międzynarodowe i uniwersytet. W starożytności
ośrodek handlowy Greków, Rzymian i Maurów. Wiele tu zabytków z różnych epok i o
różnych stylach. Najważniejszym punktem Faro jest usytuowana na Starym Mieście
renesansowa katedra z pięknie zdobionymi organami i polichromowanymi kafelkami, którymi
wyłożone są kaplice. Algarve odznacza się od reszty kraju typowym śródziemnomorskim
klimatem, przepięknym terenem ze wznoszącymi się licznie pagórkami i wypełnionymi
śródziemnomorską roślinnością dolinami. Przez długi czas Algarve pozostawało pod
panowaniem Maurów, a ich ostatnie miasto poddało się dopiero w XIII w. Ze względu na
panujący klimat korzystne w uprawie są: pomidory, truskawki, awokado, pigwy, granaty,
śliwki, brzoskwinie, jabłka, drzewa figowe, drzewa oliwne, szarańczyn i drzewa migdałowe,
których okres kwitnienia, przypadający w lutym, należy do widoków zapierających dech w
piersiach.
Wszystkie kurorty Algarve zapewniają wypoczynek na wysokim poziomie, a łagodny klimat i
ciepłe morze spełniają marzenia o relaksujących wczasach. Z pewnością warte odwiedzenia
są miejsca takie jak Lagos, w którym odnajdziemy Złoty Kościół, wypełniony złoconymi
rzeźbami, barokowymi obrazami i malowanym beczkowym sklepieniem. Poza miastem
natomiast malowniczością zachwycają formacje skalne Ponta da Piedade. W Segres za to
zwiedzimy średniowieczne fortyfikacje (Fortalaza de Segres) z 43-metrową różą wiatrów.
Nieopodal Segres znajduje się przylądek, znany żeglarzom jako „Koniec Świata” (O Fim de
Mundo), w rzeczywistości jest nim Przylądek św. Wincenta (Cabo de São Vicente).
Pozostałości Maurów, Arabów i Rzymian odszukamy przede wszystkim w Silves –
miejscowości zaludnionej w IV w. p.n.e. Niegdyś stolica regionu Algarve, teraz miasto
ciekawe turystycznie ze wznoszącymi się nad nim mauretańskim zamkiem i chrześcijańską
katedrą. Pośród masywu górskiego (Serra de Monchique) znajduje się również Caldas –
uzdrowisko portugalskie, znane z rzymskich term, bazujących na wodach leczniczych. Ze
względu na zachowane piękne porty, warto pojechać do wioski rybackiej – Quarteira, gdzie
wstąpić należy na prawdziwy cygański targ, a także do Vilamoura, w którym można
podziwiać zacumowane w porcie jachty. Poza historycznymi zabytkami w ramach
odpoczynku na słynnych plażach, z pewnością leżak warto rozłożyć na plażach takich jak:
Praia da Rocha, Praia do Barranco, Praia de Salema.
Albufeira
Miasto tak sławne, że stało się turystyczną stolicą Algarve. Dawniej mała wioska turystyczna,
dziś najbardziej popularne miasto wypoczynkowe wybrzeża. Oprócz hoteli rozlokowanych
przy plażach, można tu spacerować po starówce i pomiędzy mauryjskimi białymi domkami
wybudowanymi na stromym zboczu. Plaża jest tu naprawdę imponująca, długa i szeroka,
pokryta drobnym, złotym piaskiem, łagodnie opadająca do morza. W ciągu dnia polecamy
liczne sporty wodne, wieczorem rozrywki w knajpkach na starówce. Transfer z lotniska w
Faro do hoteli w Albufeira - około 60 minut.
Quarteira
Doskonały wybór dla osób pragnących wypocząć w mniejszej, bardziej spokojnej
miejscowości, jednak mieć bliski dostęp do atrakcji dużego kurortu. Quarteira to nieduża
miejscowość położona tuż obok Vilamoura. Transfer z lotniska w Faro do hoteli w Quarteira około 30 minut.
Vilamoura
Ta turystyczna miejscowość leży niedaleko Quarteiry i stanowi prężnie rozwijający się
nadmorski kurort. Znajduje się tu sporo nowoczesnych hoteli i ośrodków rekreacyjnych.
Region słynie z najlepszych w Europie pól golfowych. Do tutejszego portu jachtowego przez
cały rok przybijają łodzie z całego świata. W mieście mieści się Museum Cerra da Vila z
kolekcją pozostałości z czasów Rzymian, Maurów i Wizygotów oraz niewielkie muzeum
przybliżające historię kolonii. Miejscowe wykopaliska eksponują pozostałości budowli z
czasów Imperium Rzymskiego.