Aparaty stałe cienkołukowe

Aparaty stałe
6 kluczy prawidłowej
okluzji wg Andrewsa:
 Właściwy stosunek trzonowców
 Angulacja – mezjalno
mezjalno--dystalne
nachylenie koron zębów
 Tork – przedsionkowo –językowe
nachylenie koron zębów
 Brak rotacji zębów
 Brak szpar między zębami
 Płaska płaszczyzna okluzji
Aparaty stałe dzielimy na:
 grubołukowe
 cienkołukowe
Wskazania do stosowania aparatów
grubołukowych




zwiększenie zakotwienia
rozszerzenie łuku zębowego
rotacje zębów
dystalizacja zębów trzonowych
Aparaty stałe
grubołukowe








W-Feder
Quadhelix
Bihelix
Łuk podniebienny Goshgariana
Aparat Nance’a
Łuk językowy
Stałe utrzymywacze przestrzeni
Pendulum
Stałe utrzymywacze
przestrzeni
Stałe utrzymywacze
przestrzeni
 Utrzymywacze miejsca stosowane są w
uzębieniu mlecznym i mieszanym w
przypadkach przedwczesnej utraty
zębów, aby uniemożliwić niepożądane,
spontaniczne zamykanie szpar w łuku
zębowym. Nie należy stosować
utrzymywaczy przy braku odpowiedniej
ilości miejsca (należy to miejsce najpierw
odtworzyć).
Stałe utrzymywacze
przestrzeni
 Budowa
Stały utrzymywacz przestrzeni składa się
z pierścienia zacementowanego na zębie
trzonowym mlecznym lub pierwszym
zębie trzonowym stałym i z pętli
zabezpieczającej przestrzeń po
utraconym zębie w segmencie bocznym.
Stałe utrzymywacze
przestrzeni
 Budowa cd.
Pętla wykonana z drutu okrągłego średnicy 0,8
– 0,9 mm może być otwarta lub zamknięta.
Biegnie wzdłuż wyrostka zębodołowego w
oddaleniu 1,5 mm i dochodzi do
kontaktującego z luką zęba.
Pętla powinna być wystarczająco szeroka w
wymiarze policzkowopoliczkowo- językowym (aby
umożliwić wyrzynanie się zębów
przedtrzonowych bez konieczności usuwania
aparatu).
Aparaty stałe
cienkołukowe
- umożliwiają osiowy ruch zęba czyli tzw.
translację, inaczej przesunięcie równoległe
- bezwzględnym przeciwwskazaniem do ich
stosowania jest zła higiena jamy ustnej
Wskazania do zastosowania aparatów
cienkołukowych




przesunięcia osiowe zębów
obroty zębów
wydłużanie i skracanie zębów
zamykanie szpar
 kształt łuku zębowego




elipsoidalny
paraboliczny
prostokątny
trójkątny




wielkość łuku
symetria łuku
harmonia łuku
każdy ząb ma „swoje miejsce” w łuku,
zwykle inne niż jego anatomiczne
ustawienie
elementy łuku idealnego:
 elementy I°
I°: inset
inset/offset
/offset
 elementy II
II°°: angulacja
angulacja::
 artistik
 tip
tip--back
 sweep
 elementy III°
III°: tork
Elementy
PIERŚCIENIE
 stosowane głównie dla zębów trzonowych
 zaopatrzone w od strony policzkowej w zaczepy w postaci
rurek lub zamków
 pierścienie dla zębów górnych – najczęściej zaopatrzone w 3
rurki
 pierścienie dla zębów dolnych – najczęściej zaopatrzone w 2
rurki
 zaczepy od strony policzkowej pierścieni: haczyki, uszka,
guziczki
 przed zacementowaniem pierścienia na zębie konieczne jest
rozseparowanie sąsiadujących zębów – gumki separacyjne
lub separacja z drutu mosiężnego, ewentualnie gotowe
sprężynki separacyjene
zamki:
 budowa zależna od systemu: zamki ze
szczeliną dla łuku w wymiarze
poprzecznym szeroką (system
(system Edgewise
0,018” i 0,022”) lub wąską (system
(system
Begga))
Begga
 zamki metalowe, zamki estetyczne:
kompozytowe, porcelanowe
 różne techniki klejenia zamków bezpośrednia, pośrednia
łuki
 element czynny aparatu
 różne rozmiary
 różny materiał: łuki niklowoniklowo-tytanowe, łuki
stalowe, łuki TMA (tytanowo(tytanowo-molibdenowe)
- inne elementy:
modulki, krewetki, łańcuszki, sprężyny, haczyki,
ligatura metalowa, wyciągi międzyszczękowe
Rodzaje aparatów
cienkołukowych

Aparaty przyklejane od strony
przedsionkowej:



zamki standardowe
zamki samoligaturujące
Aparaty przyklejane od strony
językowej
 5 faz leczenia (Hasund
(Hasund):
):





niwelacja
prowadzenie
kontrakcja
wyrównanie
retencja
technika Edgewise
Edgewise::
 5 faz leczenia (Hasund
(Hasund):
):





niwelacja
prowadzenie
kontrakcja
wyrównanie
retencja
Fazy leczenia:





Faza niwelizacji - wyrównanie pozycji zamków w
płaszczyźnie poziomej, pionowej, wyrównanie rotacji,
jednocześnie kontrola pozycji zębów trzonowych
(kontrola zakotwienia).
Faza prowadzeniaprowadzenia- strzałkowe przesunięcia zębów
w bocznym segmencie, ustawienie
kłów w I klasie kłowej, ustawienie zębów siecznych w
odpowiedniej angulacji
angulacji,, odpowiednie pionowe
ustawienie zębów siecznych, korekta linii
pośrodkowej.
Faza kontrakcji - ustawienie zębów siecznych w
prawidłowej pozycji strzałkowej,
Faza wyrównywania – zamknięcie resztkowych luk,
odpowiednie wartości torku
torku,, optymalne
zaguzkowanie
Faza retencji
Faza niwelacji:
 1. zadania szczególne:
 zadanie O
 wyrównanie zamków w płaszczyźnie
poziomej
 wyrównanie zamków w płaszczyźnie
pionowej
 wyrównanie rotacji
 zabezpieczenie kłów
 kontrola ustawienia zębów trzonowych
 2. zadania przechodnie:
 kontrola zakotwienia
 korekta kształtu łuku
 higiena
 łuki: 0,016 sentaloy
sentaloy,, 0,014 nitinol
Faza prowadzenia
 1.Zadania szczególne:
 strzałkowe przesunięcia zębów w bocznym
segmencie
 „artystyczne” ustawienia zębów siecznych
 pionowe ustawienia zębów siecznych
 korekta linii pośrodkowej
 kontrola szpar w segmencie przednim
 2.Zadania przechodnie:
 kontrola zakotwienia
 harmonia łuków
 higiena
 łuki: 0,016/0,016
0,016/0,016 SS; 0,016/0,022 SS,
0,016/0,022 NiTi
Faza kontrakcji
 1. Zadania szczególne:
 prawidłowa I klasa kłowa
 prawidłowa pozycja pionowa zębów
siecznych
 prawidłowa angulacja kłów (6(6-9°)
 prawidłowa harmonia łuków w odcinku
przednim
 2. Zadania przechodnie:
 kontrola zakotwienia
 harmonia łuków
 higiena
 łuki: 0,016/0,022 SS, 0,017/0,022 SS
Faza wyrównania
 1. Zadania szczególne:
 ustawienie prawidłowo osi zębów
(policzkowo--językowe)
(policzkowo
 zamknięcie luk resztkowych
 optymalne zaguzkowanie
 2. Zadania przechodnie:
 kontrola zakotwienia
 harmonia kształtu łuków zębowych
 higiena
 łuki: 0,017/0,022 SS; 0,018/0,018
0,018/0,018 NiTi
Faza retencji
 o zakończonym leczeniu informuje ocena
zmian w bocznym telerentgenogramie
głowy
 rodzaj retencji i czas jej trwania zależy
od:





wyjściowej wady zgryzu
oczekiwanego wzrostu i jego kierunku
funkcja mięśni narządu żucia
obecność III zębów trzonowych
wzorzec dziedziczenia
Techniki leczenia:
 Technika Edgewise
 Technika łuku prostego (stright – wire)
 Technika bioprogresywna (technika
Ricketsa)
Technika Edgewise.
 ***Zamki nie mają wbudowanych
wartości torku i angulacji.
 Elementem aktywnym są łuki,
odpowiednie wartości torku i angulacji
uzyskuje się poprzez odpowiednie
dogięcia na łuku.
Technika łuku prostego
 *** w zamki wbudowane są elementy 1,2,3 stopnia:
- przedsionkowo – językowe ustawienie korony zęba
(in/offset) – różna grubość podstawy zamka
- angulacja – różne nachylenie szczeliny zamka w
kierunku mezjalno – dystalnym
- tork – różne nachylenie szczeliny zamka do jego
podstawy lub całej podstawy zamka.
 *** przez większy czas leczenia używany jest łuk prosty
 *** dogięcia na łuku w końcowej fazie leczenia
 *** stosowanie tej techniki zwiększa wymogi
zakotwienia
 *** różne zestawy zamków, np. zamki dla przypadków
ekstrakcyjnych
Technika bioprogresywna
 Kombinacja techniki edgewise z łukami segmentowymi
i łukiem utility.
 Łuki segmentowe w odcinkach bocznych mogą służyć
do dystalizacji kła po usunięciu pierwszego zęba
trzonowego.
 Łuk utility obejmuje siekacze i pierwsze zęby trzonowe.
Używany jest do korekty nagryzu pionowego.
 Zakotwienie poprzez ustawienie korzeni zębów
trzonowych w warstwie zbitej kości.
 Zamki mają inny tork i angulację niż w technice łuku
prostego.
 Elementy czynnościowe w leczeniu
aparatami stałymi
 Wyciągi międzyszczękowe
 Aparaty stałe czynnościowe
 Aparat Herbsta
 Stała płaszczyzna nagryzowa
Wyciągi międzyszczękowe dzielimy na:




II klasy
III klasy
asymetryczne
kombinowane