POLSKA SCENA POLITYCZNA. Środowiska – komunikacja

POLSKA SCENA POLITYCZNA. Środowiska – komunikacja polityczna – strategie.
pod red. Katarzyny Sobolewskiej-Myślik, Agnieszki Hess, Krzysztofa Kowalczyka,
Wydawnictwo
Uniwersytetu
Jagiellońskiego,
Wydawnictwo
Naukowe
Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, Kraków 2010, ss. 418.
SPIS TREŚCI
WSTĘP
ŚRODOWISKA
KRZYSZTOF KOWALCZYK, Środowiska polityczne jako zaplecze partii – wprowadzenie
MAGDALENA MIKOŁAJCZYK, Środowiska polityczne – próba konceptualizacji pojęcia i wyróżnienia cech
charakteryzujących środowiska w PRL i współcześnie
DANUTA KARNOWSKA, „Solidarność” jako środowiska antyliberalne na polskiej scenie politycznej
KRZYSZTOF ŁABĘDŹ, Partie „postsolidarnościowe” dzisiaj
KATARZYNA POKORNA-IGNATOWICZ, Rodzina Radia Maryja jako elektorat
ANNA FRĄTCZAK, Wybory polityczne mniejszości seksualnych?
MAGDALENA MATEJA, Aktorki drugiego planu? Dylematy tożsamości w dyskursie Partii Kobiet
SYLWESTER WRÓBEL, Miejskie ruchy polityczne w górnośląskich miastach na prawach powiatu
EWA GANOWICZ, Formy reprezentacji mniejszości narodowych w Polsce
ANNA ŻEBRAK, Awans polityczny przedstawicieli młodzieżowych ugrupowań partyjnych
RADOSŁAW MARZĘCKI, Autoidentyfikacje asystentów parlamentarnych. Kilka wniosków z badań jakościowych
JACEK LEWICKI, Intelektualne i eksperckie zaplecze partii politycznych w Polsce
KOMUNIKACJA POLITYCZNA
AGNIESZKA HESS, Relacje mediów masowych i partii politycznych jako przedmiot badań studiów nad
komunikacją polityczną – wprowadzenie
DOROTA PIONTEK, Politycy i media. Sposoby wpływania przez polityków na zawartość mediów
JANINA FRAS, Samoidentyfikacja polskich partii politycznych
MICHAŁ M. BUKOWSKI, Stronniczość mediów a strategie komunikacyjne Ligi Polskich Rodzin i Samoobrony
MAREK MAZUR, Kampania wizerunkowa w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku w Polsce.
Analiza zawartości telewizyjnej reklamy politycznej
KAROLINA CHURSKA-NOWAK, Rytuał, rytualność, rytualizacja we współczesnych kampaniach wyborczych
EWA MODRZEJEWSKA, „Rzeczpospolita” sporu – spór jako retoryczna strategia komunikacji (na przykładzie
publikacji poświęconych polityce w dzienniku „Rzeczpospolita”)
AGNIESZKA TURSKA-KAWA, Dychotomia wizerunkowa Prawa i Sprawiedliwości oraz Platformy Obywatelskiej w
mediach. Analiza materiałów internetowych w kontekście wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2009
roku
LUCYNA SZOT, Relacje między dziennikarzami a politykami – wzory zachowań (normy prawne i etyczne)
ANDRZEJ KONRAD PIASECKI, Trudna ko habitacja: lokalni polityce i dziennikarze
MARIA ŁOSZEWSKA-OŁOWSKA, Sądowy zakaz emisji reklamy wyborczej i inne środki orzekane w trybie
przyspieszonym – ograniczenie wolności wypowiedzi politycznej czy uzasadniony instrument ochrony
prawdy?
MARIA MAGOSKA, Partie polityczne, media i polityka konfrontacji
LUDWIKA HABUDA, Media, demokracja, obywatelskie społeczeństwo
STRATEGIE
KATARZYNA SOBOLEWSKA-MYŚLIK, Strategie partyjne jako obszar badań politologicznych – wprowadzenie
JERZY SIELSKI, Wpływ niektórych czynników osobowościowych na działalność liderów partyjnych w Polsce
KRZYSZTOF KOWALCZYK, Strategia Prawicy Rzeczypospolitej na rynku politycznym (2007-2009)
ŁUKASZ TOMCZAK, Pozaparlamentarne partie polskiej lewicy. Struktury, programy, strategie działania
JACEK WOJNICKI, Stronnictwo Demokratyczne – między chwałą a upadkiem
AGNIESZKA KWIATKOWSKA, Zieloni 2004 – reprezentacja nowych ruchów społecznych na polskiej scenie
politycznej
EWA MAJ, Komunikowanie polityczne ugrupowań neoendeckich: próba wyjścia z politycznej niszy
MACIEJ STOBIŃSKI, Silna struktura członkowska jako główny zasób partii politycznej na przykładzie Polskiego
Stronnictwa Ludowego
MATEUSZ PISKORSKI, Samoobrona RP – od relewancji gabinetowej do opozycji pozaparlamentarnej
AGNIESZKA WALECKA-RYNDUCH, Strategie marketingowe polskich partii politycznych a problem znikającego
wyborcy
WALDEMAR WOJTASIK, Efektywność strategii selekcji kandydatów na listy wyborcze w wyborach do
Parlamentu Europejskiego w 2009 roku
JAROSŁAW FLIS, Kwadratura okręgu. Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego jako instytucjonalna
rama komunikowania społecznego