Operator istniejącego fizycznie placu targowego - curia

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
KOMUNIKAT PRASOWY nr 72/16
Luksemburg, 7 lipca 2016 r
Kontakty z Mediami
i Informacja
Wyrok w sprawie C-494/15
Tommy Hilfiger Licensing LLC i in. / Delta Center a.s.
Operator istniejącego fizycznie placu targowego może zostać zmuszony do
spowodowania zaprzestania przez podmioty handlujące naruszeń popełnianych w
zakresie znaku towarowego
Wydane w tym zakresie nakazy sądowe podlegają tym samym warunkom, co warunki odnoszące
się do operatorów rynków elektronicznych online
Spółka Delta Centre jest dzierżawcą placu targowego „Pražská tržnice” (praskie hale targowe).
Poddzierżawia ona indywidualnym podmiotom handlującym usytuowane na tym placu stanowiska
handlowe.
Producenci i dystrybutorzy towarów markowych ustalili, że podróbki ich towarów były sprzedawane
w praskich halach targowych. Zwrócili się więc do sądów czeskich o nakazanie Delta Center
zaprzestania wydzierżawiania stanowisk handlowych w tych halach osobom, które popełniły takie
naruszenia. Dyrektywa w przedmiocie własności intelektualnej1 umożliwia bowiem posiadaczom
znaków towarowych wystąpienie na drogę sądową przeciwko pośrednikom, których usługi są
wykorzystywane przez osoby trzecie do naruszania ich znaków towarowych.
Posiadacze znaków towarowych uważają, że podobnie jak operatorzy rynków elektronicznych
online, o których mowa w wyroku w sprawie L’Oréal2, operator istniejącego fizycznie placu
targowego może, zgodnie z dyrektywą, zostać zobowiązany sądownie do spowodowania
zaprzestania naruszeń popełnianych w zakresie znaku towarowego przez podmioty handlujące i
podjęcia środków w celu zapobieżenia nowym naruszeniom.
Rozpatrujący kasację w tej sprawie Nejvyšší soud (sąd najwyższy, Republika czeska) zwrócił się
do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy rzeczywiście możliwe jest nakazanie operatorowi
istniejącego fizycznie placu targowego spowodowania zaprzestania naruszeń popełnianych w
zakresie znaku towarowego przez podmioty handlujące i podjęcia środków mających na celu
zapobieżenie nowym naruszeniom.
Dzisiejszym wyrokiem Trybunał stwierdził, że operator, który świadczy osobom trzecim usługę
dzierżawy lub poddzierżawy miejsc na placu targowym i który umożliwia w ten sposób tym osobom
trzecim sprzedawanie tam podrobionych towarów powinien zostać zakwalifikowany jako
„pośrednik” w rozumieniu dyrektywy. Trybunał podkreślił, iż okoliczność, że udostępnienie
stanowisk handlowych dotyczy rynku elektronicznego online lub istniejącego fizycznie placu
targowego jest bez znaczenia, ponieważ zakres stosowania dyrektywy nie jest ograniczony do
handlu elektronicznego.
W konsekwencji również operator istniejącego fizycznie placu targowego może zostać
zmuszony do spowodowania zaprzestania naruszeń popełnianych w zakresie znaku
towarowego przez podmioty handlujące i podjęcia środków mających na celu zapobieżenie
nowym naruszeniom.
1
Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw
własności intelektualnej (Dz L 157, s. 45 - wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 17, t. 2, s. 32).
2
Wyrok Trybunału z dnia 12 lipca 2011 r. w sprawie L’Oréal i in. (C-324/09, zob. również komunikat prasowy nr 69/11).
www.curia.europa.eu
Podobnie Trybunał podkreślił, że warunki, którym podlega wydany przez władze sądowe nakaz
wobec pośrednika, który świadczy usługę dzierżawy stanowisk handlowych w halach targowych,
są identyczne z warunkami stosującymi się do nakazów skierowanych do pośredników na rynku
elektronicznym online.
Nakazy te powinny zatem być nie tylko skuteczne i odstraszające, lecz również słuszne i
proporcjonalne. W konsekwencji, nie mogą one być nadmiernie kosztowne i nie mogą również
tworzyć ograniczeń handlu prowadzonego zgodnie z prawem. Nie można także wymagać od
pośrednika ogólnego i stałego nadzorowania jego klientów. Pośrednik może natomiast zostać
zmuszony do przyjęcia środków, które przyczyniają się do uniknięcia wystąpienia dalszych
naruszeń tego samego rodzaju przez ten sam podmiot handlujący. W dodatku nakazy muszą
zapewnić odpowiednią równowagę między ochroną własności intelektualnej a brakiem przeszkód
w handlu prowadzonym zgodnie z prawem.
UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez
nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii.
Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z
orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z
podobnym problemem.
Dokument nieoficjalny, sporządzony na użytek mediów, który nie wiąże Trybunału Sprawiedliwości.
Pełny tekst wyroku znajduje się na stronie internetowej CURIA w dniu ogłoszenia
Osoba odpowiedzialna za kontakty z mediami: Ireneusz Kolowca  (+352) 4303 2793
www.curia.europa.eu