42. Kościół w średniowieczu-int
Transkrypt
42. Kościół w średniowieczu-int
Kościół w średniowieczu 1. Duchowość monastyczna Życie klasztorne uważano za najdoskonalszą formę religijności X-XI w. odnowienie ruchu eremickiego (pustelniczego); asceza, modlitwa Surowe zakony: kamedułów oraz kartuzów Początkowo księża niewiele różnili się od reszty społeczeństwa Wprowadzenie reguł prawa kanonicznego stopniowo odseparowało duchownych Celibat Wzrost popularności kanoników regularnych (księży przyjmujących regułę zakonną; pobożność monastyczna oraz działalność duszpasterska) 2. Cystersi Nawoływanie do ubóstwa Zakon cysterski wziął nazwę od klasztoru w Citeaux, gdzie mnisi benedyktyńscy uznali siebie za jedynych naśladowców św. Benedykta, oskarżając pozostałych o pogoń za bogactwem Cystersi wystrzegali się mięsa, spożywali jeden posiłek dziennie Strój; biały habit Na klasztory wybierano pustkowia „Ora et labora” – módl się i pracuj Do końca XII w. było 500 klasztorów Najbardziej znany był ośrodek w Clairvaux założony przez św. Benedykta Cystersi byli ekspertami w dziedzinie gospodarki rolnej 3. Herezje Herezja – wyznawanie poglądów sprzecznych z nauką kościoła XII w. „przebudzenie ewangeliczne” Pojawiały się nowe poglądy; tępione przez kościół jako herezje Ksiądz Arnold z Brescii – potępił bogactwo kościoła, domagał się powrotu do ubóstwa; miał wielu zwolenników; ostatecznie został ścięty Pojawiały się grupy humiliatów – ludzie świeccy, którzy prowadzili skromne życie, często domagali się likwidacji kapłaństwa Waldensi W 1176 r. zaczął głosić kazania nawiązujące do pokuty i ubóstwa 1. Biblię jedyne źródło 2. Wprowadzić kapłaństwo świeckich 3. Uprościć zewnętrzne formy kultu 4. Radykalne ubóstwo Mimo represji waldensi kontynuowali swoją działalność Katarzy (albigensi) Katarzy (od słowa „czyści”) lub albigensi (od miasta Albi) Pojawili się w XII w. Odrzucali naukę kościoła i sam kościół Nauka o dualizmie Boga; świat duchowy/dobry został stworzony przez Boga, świat ciemny/zły przez Szatana Wierzyli w reinkarnację, aby ją przerwać należało przestać rozmnażać się Wielu zwolenników (mapa s. 401) Papież Innocenty III nakazał wszcząć krucjatę przeciw nim (od 1209 r.) Ostatecznie pokonani przez inkwizycję 4. Zakony żebracze Franciszkanie i dominikanie to zakony żebracze; działali w miastach i utrzymywali się z jałmużny Franciszkanie założyciel Franciszek z Asyżu, wędrowny kaznodzieja 1209 r. powstał Zakon Braci Mniejszych Ideał życia podobny do waldensów i katarów, ale nie negowali kościoła Z czasem oprócz kazań zaczęli odprawiać msze, spowiadać Dominikanie XIII w. założony przez Dominika Guzmana Sposób na walkę z heretykami; walka za pomocą rozmów teologicznych + ubóstwo 1216 r. pojawia się reguła zakonu dominikanów Zakonnicy wykształceni, wyspecjalizowani w kaznodziejstwie Życie w średniowieczu mnich 5. Papiestwo – od kryzysu do potęgi Mimo konkordatu w Wormacji 1122 r. (temat Cesarstwo i papiestwo) nadal rywalizacja świecko-duchowna Fryderyk I Barbarossa (II poł. XII w. ) uważał się za ważniejszego niż papież; toczył liczne wojny, wyprawił się na III krucjatę, na której zginął Jego następcy znacznie słabsi Papież Innocenty III (1198-1216); angażował się w sprawy wewnętrzne wielu krajów, zorganizował IV krucjatę oraz krucjatę przeciw albigensom, był zwierzchnikiem politycznym wielu władców, dążył do tego, by w Europie była tylko religia katolicka Następcy już słabsi