Moje dziecko bierze narkotyki?

ZRZESZENIE AMERYKAŃSKO POLSKIE
Służymy Polonii od 1922 roku
Wrzesień 2003
Vol. 2, Nr 8
Moje dziecko bierze narkotyki?
NIE, MOJE DZIECKO? NA PEWNO NIE!
Program Poradnictwa Narkotykowego - Młodzieżowy Punkt Wyjścia
M
Oto kilka zachowań, które mogą
Wszystkie te zachowania mogą być
łodzieżowy Punkt Wyjścia
wskazywać, że twoje dziecko używa sygnałami ostrzegawczymi. Żaden z nich
– Teen Starting Point jest
narkotyki:
programem prewencyjnym
osobno nie jest powodem do alarmu, lecz
adresowanym do Polonii. Ideą tego progdy zaczną się powtarzać nie powinny
• Kradzieże
gramu jest dotarcie do polsko-języcznych
być
ignorowane.
• Wulgarne słownictwo
rodziców z informacjami pomagającymi
Pamiętaj, im wcześniej zidentyfiświadomie kształtować w dzieciach
kujesz problem narkotykowy, tym
(niezależnie od ich wieku) zdrowe
szybciej będzie on rozwiązany. Jeżeli
abstynencyjne postawy i zachowazorientujesz się, że twoje dziecko bienia.
rze narkotyki nie wpadaj w panikę, nie
Jednym z ważnych ogniw
jesteś sam.
prewencyjnego wychowania jest
Nasz program oferuje dla dzieci i
rzetelna wiedza rodziców dotycząca
młodzieży do 18 roku życia konsultaalkoholu i narkotyków. Stąd elecje indywidualne i sesje rodzinne, któmentem tego programu są spotkania
rych celem jest określenie etapu rozwii prelekcje dla rodziców lub
jającego się uzależnienia i opracowaopiekunów w szkołach, audycje
nie najefektywniejszego programu teradiowe i artykuły publikowane w
rapii, aby osiągnąć pełną abstynencję
polskich czasopismach – Chicago
klienta. W terapii tej oprócz dziecka
Forum i Monitor.
uczestniczy również cała jego rodzina.
Naczelnym przesłaniem MłoW przypadku zaawansowanych etadzieżowego Punktu Wyjścia jest
pów uzależnienia oferujemy pomoc i
hasło: Najważniejszą rzeczą jest
Fot. Karolina Suszyńska pośrednictwo w wyborze bardziej inzapobiegać! W przypadku jednak, Scena ze spektaklu „Turn around” o walce z uzależnienia- tensywnych form leczenia np. Progdy zaczynamy mieć podejrzenia mi przygotowanego przez aktorkę Ewę Boryczko i Program gramy szpitalne lub rezydencyjne.
lub konkretne dowody, że nasze Młodzieżowy ze Zrzeszenia Amerykańsko-Polskiego w
Dla wszystkich rodziców zaindziecko eksperymentuje/ nadużywa Galerii 1112 na Art Show.
teresowanych problemem narkomanii,
substancji odurzających (alkohol,
lub chcących efektywnie zmotywować
• Nie szanowanie osób lub rzeczy
narkotyki) zachęcam do niezwłocznego
dziecko
do podjęcia leczenia, bądź
w domu
kontaktu z nami.
wspierać
je we wczesnych etapach
• Późne powroty do domu
Narkomania dotyka miliony dzieci roabstynencji oferujemy Grupę Wsparcia
• Gorsze oceny w szkole
cznie zagrażając ich zdrowiu, przyszłości,
Dla Rodziców.
• Groźby i awantury (przemoc) w
a także i życiu. Niestety, najczęściej reakPamiętajmy, najważniejsze jest jak
domu
cją rodziców, gdy pierwszy raz spotykają
najwcześniejsze dotarcie do dziecka i zna• Fizyczne symptomy: zaczerwie- lezienie pomocy zanim będzie za późno.
się z informacją, że ich dziecko bierze
nione oczy, powiększone lub
narkotyki jest zaprzeczenie-NIE, MOJE
zmniejszone źrenice, zmniej- Program Poradnictwa Narkotykowego
DZIECKO? NA PEWNO NIE!
szony apetyt, ślady po nakłu- Młodzieżowy Punkt Wyjścia
ciach
Malgosia Olczak (773) 282-8206 w.345
Homemaker
Program Opieki nad Starszymi, Chorymi Osobami
w ich domach przez opiekunów domowych zapewniany przez stan Illinois
N
Dla osób o niskich dochodach dostępny za darmo lub za niewielką dopłatą.
asze życie w Ameryce odbiega od tradycyjnego schematu
polskiej rodziny, gdzie często
w jednym domu żyły trzy pokolenia.
Wiązało się to z wieloma utrudnieniami,
rodziło mniejsze czy większe problemy i
konflikty, ale miało również wiele cech
pozytywnych.
Dziadkowie, dokąd pozwalała im
sprawność
fizycznoumysłowa,
wspierali
swoje dzieci zapewniając wnukom opiekę w
czasie pracy ich rodziców i co bardzo ważne
pielęgnowali tradycje,
przekazywali
swoje
umiejętności i wiedzę
życiową najmłodszemu
pokoleniu. Dzieci uczyły się od swoich rodziców okazywania szacunku starszym osobom,
liczenia się z ich zdaniem, wypowiadanymi
opiniami i przejmowały
wzorce właściwego zachowania się, w tym
również obowiązku troski i opieki nad starszymi ludźmi.
Wspólnota życia „pod jednym dachem”
stwarzała naturalną konieczność przejmowania obowiązku opieki nad starszymi
ludźmi.
Na ziemi amerykańskiej tempo i warunki życia są inne. Troska o chorych,
starszych rodziców schodzi na dalszy
plan. Bardzo często brakuje nam czasu
nawet na odwiedzenie ich. Nikt nie może
prawnie egzekwować od nas obowiązku
zagwarantowania rodzicom spokojnej starości, jednak jakże lepiej czujemy się mając świadomość tego, że ich podstawowe
potrzeby są zaspokojone, że są pod opieką
osób pomagających im w czynnościach
dnia codziennego i to w dodatku w ich
domu.
Zrzeszenie Amerykańsko-Polskie, po
otrzymaniu zgody Stanowego Wydziału
do Spraw Opieki nad Starszymi Ludźmi,
od 1995r spełnia tego typu oczekiwania
prowadząc z dużym sukcesem program
HOMEMAKER. Program ten jest powszechnie określany jako opieka nad star-
szymi, chorymi ludźmi, zakwalifikowanym do jej otrzymania w ich domach. Jest
ona sprawowana przez opiekunów domowych, którzy otrzymali w tym zakresie
wymagane przeszkolenie.
Celem programu jest utrzymanie,
wspomaganie i zabezpieczenie codziennego funkcjonowania starszych osób w
ich domach (a nie w domach starców);
zgodnie z zatwierdzonym
dla ich potrzeb planem
opieki, a więc pomoc przy
wykonywaniu czynności i
obowiązków dnia codziennego takich jak: higiena
osobista, przygotowanie
posiłków, kąpiel, pranie,
zakupy, utrzymanie czystości w domu i inne.
Taka pomoc może być
przyznana osobom w wieku lat 60 i powyżej mających określone problemy
zdrowotne ograniczające
ich sprawność fizyczną lub
umysłową. Innym kryterium jest kwota oszczędności (do $10,000 na jedną
osobę) i miesięczny dochód od wysokości, którego zależy ewentualna dopłata lub czy pomoc ta będzie
bezpłatna.
Procedura wyliczania dopłat jest
skomplikowana. Czynniki, od których
zależy jej ustalenie to:
• miesięczny dochód (do $739.00
na jedną osobę, do $995.00 na
dwie osoby - wolny od opłat)
• ilość zatwierdzonych godzin
opieki w tygodniu.
Dochód przekraczający wyżej wymienione kwoty stanowić będzie o minimalnej
dopłacie do serwisu zależnej od ilości godzin w tygodniu, kiedy to pracownik winien opiekować się starszą osobą. Są to
jednak dopłaty minimalne, czasami rzędu
kilku dolarów w skali miesięcznej. Dla
osób o dochodach mniejszych od powyższych kwot, usługi są bezpłatne bez
względu na ilość przyznanych godzin.
Decyduje o tym stanowy pracownik socjalny w czasie wizyty domowej u klienta
w bezpośredniej z nim rozmowie lub z
członkiem jego rodziny.
Zgłoszenie potencjalnego kandydata
do programu może być zrobione przez
każdą osobę. Następnie pracownik socjalny z właściwego regionalnie biura (CCUCase Coordination Unit lub CMU-Case
Management Unit) skontaktuje się z taką
osobą w celu umówienia wizyty domowej. Po zatwierdzeniu serwisu zgłoszenie
takie zostaje przesłane do agencji, która
została wybrana przez klienta jako prowadząca program.
Jeśli będzie to Zrzeszenie Amerykańsko-Polskie macie państwo pewność,
że otrzymacie pracownika dobrze znającego swoje obowiązki i co dla wielu osób
jest najważniejsze-mówiącego po polsku.
Nasi polsko-języczni pracownicy są dobrze przygotowani do wykonywania swojej
pracy i wykonują ją z dużym zaangażowaniem i poświęceniem. Częstokroć stają
się kimś więcej dla osoby starszej, która
pozostawiona jest samotnie w swoim domu. Zdarza się, że są oni jedynymi osobami odwiedzającymi starsze osoby, zajmują puste miejsca członków rodziny a
nawet modlą się i asystują w ostatnich
chwilach ich życia. Taka praca wymaga
wiele cierpliwości, umiejętności dawania
siebie, zrozumienia i oddania. Warto
spróbować! W obydwu biurach prowadzimy ciągły nabór do pracy w charakterze opiekunów domowych. Zachęcamy
więc do kontaktowania się z nami.
W chwili obecnej pracownicy Zrzeszenia Amerykańsko-Polskiego z programu HOMEMAKER udzielają pomocy
ponad 200-tu osobom miesięcznie. Na
przestrzeni ostatnich ośmiu lat dwóch naszych pracowników otrzymało stanowe
nagrody w kategorii „Najlepszy Opiekun
Roku” (Barbara Kasza - na zdjęciu) i
wyróżnienie w kategorii „Najlepszy
Przełożony” (Joanna Tkacz).
Jeżeli jesteście państwo zainteresowani otrzymaniem tego rodzaju pomocy lub
znacie osobę, która kwalifikowałaby się
do jej otrzymania proszę dzwonić:
Biuro na południu: tel. (773) 767-7773
Joanna Tkacz wew. 207
Elżbieta Czerwonka wew. 206
Biuro na północy: tel. (773) 282-8206
Bogusława Ważydrąg wew. 330
Renata Jaśniuk wew. 329
c.
c.d. artykułu z poprzedniego „Ogniwa”
NASZE PROBLEMY
Z DZIEĆMI
W
wielu domach, matka i ojciec
żyją jak dwa pędzące pociągi,
zatrzymujące się na krótko na wspólnej
stacji przed ponownym pędem w przeciwnych kierunkach. Jakiekolwiek nieplanowane zdarzenie, choćby choroba dziecka,
wywołują panikę. Oboje pracują, uczą się,
są niedospani, wiecznie przemęczeni.
Przepracowani rodzice zwykle nie są w
stanie zadbać o własne potrzeby emocjonalne i są zadowoleni, kiedy dziecko
zajmuje się samo sobą.
Bądź dla dziecka autorytetem
Jeśli dziecko wyczuwa niepewność
czy bezradność rodziców, zaczyna to
wykorzystywać albo szuka odpowiedzi
poza domem (zawsze wówczas, gdy
wahałam się czy pozwolić synowi ogladać
TV, on szybko mówił “dziękuję” i
włączał sobie TV). Autorytetem może być
rodzic, który umie powiedzieć, co jest dla
podoba i czego się obawiamy. Tylko
wówczas będziemy mogli jasno i mądrze
wytłumaczyć dziecku, dlaczego nie
akceptujemy jego zachowania. Stwierdzenie „bo ja tego w twoim wieku nie
robiłem” jest mało przekonujące. Autorytet rodziców powinien wynikać z
miłości i szacunku, a nie ze strachu przed
rodzicami. „Miłość i szacunek to drogocenne uczucia, które jako dzieciom nam
się należą, ale na które jako dorośli musimy zasłużyć”(cytat z mądrej i ciekawej
książki „Jak wychowywać szczęśliwe
dzieci” znanego polskiego psychoterapeuty Wojciecha Eichelbergera).
Bądź przyjacielem
i opiekunem dziecka
Zamiast być śledczym, który jest nieufny i podejrzliwy, szuka winnych, sprawdza, kontroluje, postaraj się być dla
dziecka dojrzałym przyjacielem i opiekunem. Rozmawiaj z dzieckiem o trudnych
sprawach – o przemocy, rasizmie, prostytucji, narkomanii, AIDS, rozwodach itp.
Mów o etycznych i moralnych konsekwencjach takich zjawisk. Nie czekaj aż
dziecko dowie się od kolegów, nauczy się
Jest to ósme wydanie kwartalnika „The Link” wydawanego w języku polskim pod
nazwą „Ogniwo”przez Zrzeszenie Amerykańsko-Polskie.
Dziękujemy bardzo wszystkim osobom, które w odpowiedzi na nasz apel „Jesteśmy sobie potrzebni” o finansowe wsparcie przekazały donacje na rzecz ZAP.
Autorzy artykułów:
Edytor: Barbara Sobecka
Krystyna Lukawska, Małgorzata
Olczak, Joanna Tkacz, Grażyna
Zajączkowska
Biuro Główne Tel:(773) 282-8206
niego dobre i złe, i potrafi to mądrze
uzasadnić. A więc taki, który ma jasno
określony system wartości i trzyma się
tego w życiu. Jesteśmy dla dziecka
wzorem do naśladowania i nie możemy
oczekiwać, że będzie przestrzegało zasad,
których sami nie przestrzegamy. Np.
krzyczymy na dziecko za to, że kłamie a
chwilę potem, gdy dzwoni telefon,
mówimy „powiedz, że mnie nie ma w
domu”. Przypomina to przypowieść, w
której mędrzec mógł oduczyć pewne
dziecko jedzenia słodyczy dopiero
wówczas, gdy sam przestał je jeść.
Jeśli pojawia się jakiś problem z
dzieckiem, to zanim podejmiemy jakiekolwiek działanie, musimy sobie
odpowiedzieć na pytanie – jaki jest nasz
stosunek do tej sprawy, co nam się nie
galop może być przyczyną zniechęcenia,
braku porozumienia i więzi. Im bardziej
dom będzie dla dziecka ciekawą alternatywą subkultury młodzieżowej, a więc
im chętniej dziecko będzie przebywało z
rodzicami, tym większy wpływ na jego
decyzje będą miały wartości przekazywane przez rodziców. Staraj się na tyle,
na ile jest to możliwe spędzać czas z rodziną, rozmawiać ze sobą, rozwijać
bliskie więzi. Próbuj tworzyć dom,
na ulicy. Nastolatek bardzo pragnie być
„cool”, ale też często nie wytrzymuje tej
presji i z ulgą przyjmuje pomoc rodziców.
Możliwość szczerej, otwartej rozmowy z
rodzicami, w której można liczyć na
współczucie i zrozumienie, jest dla dziecka największym oparciem.
Dbaj o więzi rodzinne
Przyjrzyj się temu, jak wygląda twój dom.
Czy nie zapędziłaś się w tym galopie po
dobra materialne – lepszy dom, lepszy
samochód? Czasem rodzice mówią „przecież to dla niego tu przyjechałam, dla
niego tak ciężko pracuję a on tego nie
docenia”. Dla dziecka ważniejsze niż dom
czy lepszy samochód są więzi rodzinne i
ciepła, serdeczna atmosfera. Ten szalony
Fot. Maciek Niedorezo
w którym zarówno duch, jak i ciało byłoby chronione przez zranieniem.
Nie izoluj się od środowiska,
utrzymuj kontakt z innymi
rodzicami, szkołą
Czytałam niedawno o pewnej szkole
średniej, w której była silna kontrkultura
młodzieżowa. Nastolatki uczyły się
niechętnie, zachowywały wrogo i agresywnie wobec nauczycieli i rodziców.
Dorośli czuli się kompletnie bezradni,
dopóki nie zaczęli ściśle współpracować i
wspierać się nawzajem. Na bieżąco informowali się o wszystkim, co dotyczyło
dzieci, wymieniali swoje doświadczenia,
omawiali problemy i korzystając z
pomocy psychologów i nauczycieli,
wspólnie szukali rozwiązań.
Kiedy czujemy się bezradni, często
zapominamy, że legiony rodziców mają
podobne problemy. Możemy skorzystać z
ich doświadczeń i wsparcia, możemy
wspólnie poszukiwać rozwiązań. Chociaż
nie wszystkie problemy mogą być
rozwiązane, możemy próbować różnych
metod i uczyć się cierpliwości do
poszukiwania nowych sposobów.
Tel. do psycholog
Krystyny Lukawskiej
773/282-8206 wew. 313
Głównym sponsorem programu dla
kobiet jest Sara Lee Foundation.
Non-Profit Organization
U.S. Postage
Paid
Zrzeszenie Amerykańsko-Polskie
Polish American Association
3834 North Cicero Avenue
Chicago, IL 60641
Phone: (773) 282-8206
Fax: (773) 282-1324
E-mail: [email protected]
WWW.POLISH.ORG
W ósmym numerze kwartalnika „Ogniwo”
znajdziecie Państwo artykuły dotyczące:
•
Programu Poradnictwa Narkotykowego
(Młodzieżowego Punktu Wyjścia) - uzależnień
młodzieży
•
Programu Homemakers –opieki nad starszymi,
chorymi osobami
•
Naszych problemów z dziećmi –porady
psychologa w ramach Programu dla Kobiet
•
Usług Działu Immigracyjnego ZAP
Jeśli chcielibyście Państwo w dalszym ciągu
otrzymywać bezpłatne „Ogniwo” prosimy o
zapoznanie się z dołączonym wewnątrz listem.
Chicago, Illinois
Permit No. 5789