G³os Weterana i Rezerwisty - Głos Weterana i Rezerwisty

G³os Weterana i Rezerwisty
w działalności społecznej. Był przykładem odwagi
i wytrwałości w sytuacjach trudnych politycznie
i społecznie. Posiadał wyjątkowe umiejętności
współdziałania z dowódcami jednostek patronackich. Był wspaniałym organizatorem uroczystości
związanych z działaniami żołnierza polskiego na
frontach II wojny światowej, zapewniając nam
przychylność i uznanie Miasta i Garnizonu Łódź.
Za aktywną działalność zawodową i społeczną
był wyróżniany odznaczeniami państwowymi i
związkowymi między innymi Krzyżem Oficerskim i
Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem
KEN, honorową odznaką „Zasłużony dla Miasta
Łodzi” i wszystkimi wyróżnieniami statutowymi
ZBŻZiORWP. Pochowany został na cmentarzu
wojskowym w Łodzi, przy udziale wojskowej asysty
honorowej, pocztów sztandarowych stowarzyszeń kombatanckich i paramilitarnych, kapelana
garnizonu i licznej grupy przyjaciół i znajomych.
Pożegnał Go płk Alojzy Ciszewski prezes Zarządu
Wojewódzkiego w Łodzi oraz płk Jan Gazarkiewicz
wiceprezes Zarządu Głównego ZBŻZiORWP. Pozostawił żonę Teresę, córki, wnuki i prawnuka.
Bolesław Bartosiński
Ppłk Zdzisław ŻYŁA (16.11.1944-2.09.2009).
Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej ukończył pułkową szkołę podoficerską, został podoficerem zawodowym – dowódcą plutonu samochodowego w 28 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.
Skierowany do Oficerskiej Szkoły Samochodowej
w Pile, ukończył ją w 1962 roku w stopniu podporucznika. Pełnił funkcje kierownika RWNS,
a następnie pom. szefa Służby Samochodowej
2 Korpusu OPK w Bydgoszczy. Służbę wojskową
zakończył w stopniu podpułkownika. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz wieloma
innymi odznaczeniami wojskowymi i organizacji
społecznych. W stan spoczynku odszedł w 1991
roku, wstąpił do Koła nr 1 ZBŻZiORWP, będąc
aktywnym jego członkiem. Działał także w LOK,
klubach wioślarskich i kartingowych.
Zmarł po długotrwałej chorobie. Pochowany
5 września 2009 roku. z ceremoniałem wojskowym
na cmentarzu przy ul. Kcyńskiej w Bydgoszczy w
obecności Rodziny i Przyjaciół.
Zarząd Koła nr 1
ZBŻZiORWP Bydgoszcz
Płk Tadeusz GŁOWISZYN
(23.07.1923-03.07.2009) urodził się
w m. Skałat dawniejszy ZSRR, tam
ukończył 11 klas szkoły średniej. Powołany do odbycia służby wojskowej
20 kwietnia 1944 roku w m. Sumy.
Po ukończeniu kursu oficerskiego skierowany do
4 DP na stanowisko zastępcy dowódcy kompanii
ds. politycznych. Walczył o wyzwolenie Warszawy,
szturmował Kołobrzeg oraz brał udział w operacji
berlińskiej. Po zakończeniu wojny walczył z UPA
na południowo-wschodnich rubieżach kraju do roku
1947. Trzykrotnie ranny w walkach pod Otwockiem,
w Berlinie oraz w m. Wilkowyja w Bieszczadach.
W roku 1948 ukończył kurs dowódców kompanii
oraz kurs administracji wojskowej i skierowany
na stanowisko zastępcy komendanta WKR w
Pabianicach. 25 stycznia 1948 roku zawarł związek małżeński z Aliną. W roku 1952 skierowany
do 4 DP w Krośnie Odrzańskim na stanowisko
pomocnik szefa sztabu do spraw wyszkolenia,
a w roku 1960 skierowany do 35 Batalionu Inżynieryjno-Budowlanego w Skwierzynie, następnie
przeniesiony do Krotoszyna. Pracował na różnych
stanowiskach, od dowódcy kompanii do starszego
pomocnika szefa sztabu do spraw wyszkolenia. 5
kwietnia 1975 roku zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony w stan spoczynku.
Społecznie działał w KOR-LOK, ZKRPiBWP,
PTTK, a od czerwca 1981 roku w Kole nr 5 ZBŻZ
w Krotoszynie. Odznaczony: Krzyżami Oficerskim
i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem
Zasługi, medalami: „Zasłużonym na Polu Chwały”,
„Za Odrę, Nysę i Bałtyk”, „Za Udział w Walkach o
Berlin”, „Zwycięstwa i Wolności 1945”, X-lecia PRL,
brązowym, srebrnym i złotym „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,
XV-lecia ZBŻZ. Wyróżniony złotą odznaką „Zasłużony dla ZBŻZ”, „Zasłużony dla PTTK”, „Zasłużony
dla ŚOW”, odznaką „Spadochroniarza”, Srebrnym
Pierścieniem Kołobrzegu oraz wieloma innymi
odznaczeniami polskimi i radzieckimi. Był stałym
czytelnikiem „GWiR” oraz kalendarza. Wyjątkowo
wspaniały i kochający mąż, ojciec i dziadek. Pozostawił w wielkim smutku żonę Alinę, córki Teresę,
Marię, Alinę, Wiesławę, Danutę oraz syna Jana z
rodzinami. Pochowany z honorami wojskowymi na
Cmentarzu Komunalnym w Krotoszynie z udziałem
Rodziny, przyjaciół, kolegów z żołnierskiej służby
i znajomych. W imieniu zebranych, zmarłego
pożegnał, st. sierż. szt.
Czesław Tomczyk.
Płk dr inż. Ferdynand RYTT
28.11.1934-29.07.2009) urodził
się we Francji. Służbę w Wojsku
Polskim rozpoczął w 1953 roku
jako podchorąży Oficerskiej Szkoły
Uzbrojenia w Bartoszycach. Po jej
ukończeniu w 1956 roku pełnił służbę na różnych
stanowiskach w 28 Pułku Zmechanizowanym i 8
Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej. W latach
1968-72 studiował na Wydziale Ekonomicznym
Wojskowej Akademii Politycznej. Następnie do
1979 roku pracował w służbach technicznych
Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Skierowany do
pracy w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów,
gdzie jako wicedyrektor Departamentu Wojskowego (w Centralnym Urzędzie Planowania)w 1991
roku zakończył służbę wojskową. Doktorat nauk
wojskowych uzyskał w Akademii Sztabu Generalnego WP w 1987 roku. Odznaczony Krzyżem
Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym
i Złotym Krzyżem Zasługi oraz wieloma odznaczeniami resortowymi. Był inicjatorem utworzenia
Koła nr 81 ZBŻZiORWP przy KP Rady Ministrów
w latach 1992-1997 był jego wiceprezesem. Po
połączeniu Koła z Kołem nr 80 przy Ministerstwie
Gospodarki został jego prezesem. Funkcję tę pełnił
do lutego 2009 roku. Wyróżniony tytułem Honorowego Prezesa, dwukrotnie odznaką honorową
„Za Zasługi dla ZBŻZiORWP” oraz w 2003 roku
wpisem do księgi honorowej „Zasłużonych dla
ZW ZBŻZiORWP” w Warszawie, a w 2009 roku
decyzją Zarządu Głównego do księgi honorowej
ZBŻZiORWP. Pochowany 6 sierpnia na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach z udziałem
wojskowej asysty honorowej, Rodziny licznego
grona kolegów i znajomych. Nieodżałowanego
Kolegę pożegnał Zbigniew Zaborowski i Stefan
Walichnowski.
Zdzisław Wróbel
24 ~ Listopad 2009 ~
Płk Janusz WIŚNIEWSKI
(30.10.1925-26.12.2008) urodził się
w Bobrownikach. Służbę wojskową
rozpoczął 17 stycznia 1945 roku w
11 Pułku Korpusu Bezpieczeństwa
Wewnętrznego jako szeregowy.
Oficerską Szkołę Piechoty ukończył w 1949
roku i objął stanowisko w wojskowej służbie
wewnętrznej, pracując do 1962 roku. W 1961
roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie
Warszawskim. W latach 1962-1977 pracował w
Dowództwie Wojsk Obrony Powietrznej Kraju
na stanowiskach st. pom. szefa Sztabu WOPK.
www.gwir.pl
W 1977 roku odszedł do rezerwy. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, brązowym
medalem „Zasłużonym na Polu Chwały” oraz
wieloma innymi medalami resortowymi i stowarzyszeniowymi. W 1981 roku wstąpił do ZBŻZ.
Pochowany na Powązkach.
Robert Włodarczyk
Ppłk Zbigniew JENERAŁ
(7.08.1928-29.12.2008) urodził
się w Kielcach. Służbę wojskową
rozpoczął w 1949 roku jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Artylerii. W
1950 roku skierowany do 86 Pułku
Artylerii OPL. W latach 1952-1989 służbę pełnił
na wielu stanowiskach w Szefostwie Artylerii OPL,
DWOPK, m.in. na stanowisku st. specjalisty ds.
szkolenia operacyjnego, szef Wydziału Koordynacji Szkolenia Unitarnego, inspektor szkolenia spec.
Artylerii, pom. szefa Oddziału Zaopatrzenia Rakiet.
W latach 1962-68 studiował w Wojskowej Akademii Technicznej. W 1979 roku doskonalił się w
ZSRR na kursie Wyższych Specjalistów Szkolenia
OPK. W 1989 roku przeszedł do rezerwy. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia
Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz wieloma
innymi medalami resortowymi i państwowymi. W
1998 roku wstąpił do ZBŻZiORWP. Pochowany na
Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
Robert W.
Ppłk Hieronim WALCZAK
(5.05.1934-19.01.2009). Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do
Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych, którą ukończył w 1956 roku.
Służbę wojskowa pełnił przez 33 lata
w garnizonach: Unieście, Kołobrzeg, Bydgoszcz.
Ostatnie lata służył w Koszalińskim Pułku Obrony
Terytorialnej na stanowisku szefa sztabu. W 1985
roku na własną prośbę przeszedł do rezerwy. W cywilu podjął pracę w dziale obronności. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi
wszystkim medalami „Za Zasługi dla Obronności”
i „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” oraz wieloma
innym wyróżnieniami resortowymi, samorządowymi i stowarzyszeniowymi. Syn Jarosław jako
oficer kontynuuje tradycje rodzinne. Pochowany
22 stycznia na koszalińskim cmentarzu w asyście
kompanii honorowej, pocztów sztandarowych oraz
orkiestry. Pożegnała Go liczna Rodzina, koledzy z
Koła, przyjaciele i sąsiedzi.
A. Cimcioch
Ppłk Ryszard ŁAPIŃSKI
(21.01.1935-22.01.2009) urodził się
w Dębne woj. lubelskie. Po ukończeniu w 1956 roku Oficerskiej Szkoły
Wojsk Ochrony Pogranicza rozpoczął służbę graniczną w Karpackiej
Brygadzie WOP w Nowym Sączu. Przeniesiony do
Bieszczadzkiej Brygady WOP w Przemyślu, zajmował różne stanowiska w Placówce Kontrolnej WOP
w Medyce. W drodze wyróżnienia przeniesiony do
Sztabu Brygady, gdzie pełnił służbę aż do czasu
przejścia na emeryturę w 1990 roku. Odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi. Wyróżniał się
wysokim autorytetem, sumiennością i uczciwością.
Cieszył się powszechnym uznaniem i szacunkiem.
Zawsze życzliwie nastawiony do ludzi, gotów
rozwiązywać najtrudniejsze problemy w niesieniu
pomocy. Niezwykle oddany swojej Rodzinie.
Na Cmentarzu Głównym w Przemyślu pożegnała Go Rodzina, byli żołnierze WOP, weterani SG
BOSG, przyjaciele, koledzy i znajomi. Pożegnał Go