Liturgia Słowa Ogłoszenia parafialne Kilka słów od proboszcza

Kilka słów od proboszcza
Nr 15, 3 niedziela Wielkiego Postu, 27 marca 2011
Po rekolekcjach
Minęły nasze rekolekcje wielkopostne. A przed nami – na szczęście – jest jeszcze trochę czasu,
by to, co usłyszeliśmy, przemyśleć i wprowadzić w życie. Dla mnie osobiście bardzo ważne
było rekolekcyjne przypomnienie o konieczności odkrywania – w kontekście Świąt Paschalnych
– daru swojego Chrztu. Powrót do symboliki chrzcielnej, uświadomienie sobie sensu
chrzcielnego obmycia (znak wody) oraz znaczenia obrzędów wyjaśniających i związanych
z nimi symboli (biała szata, świeca chrzcielna, namaszczenie olejem Krzyżma) – stają się
naszą drogą ku Passze. To przecież właśnie wtedy – w Wielką Noc – w czasie liturgii Wigilii
Paschalnej (czyli par exellence Rezurekcji!) powracamy do źródeł naszego Chrztu i – trzymając
w rękach zapalone świece – odnawiamy nasze chrzcielne przyrzeczenia. Poznajemy tajemnicę
tej błogosławionej nocy i zostajemy oświeceni blaskiem Chrystusowego Zmartwychwstania.
Obyśmy wszyscy mogli spotkać się w tę noc, by świętować Paschę!
Ogłoszenia parafialne
W minionym tygodniu pożegnaliśmy naszego Parafianina
ś.p. Zdzisława Stefaniaka z ul. Ciećwierza
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie...
Dziękujemy za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki :-)
MSZE ŚW. W NIEDZIELE I ŚWIĘTA:
9.00, 10.30 (z udziałem dzieci), 12.00, 19.00;
MSZE ŚW. W DNI POWSZEDNIE:
7.00 i 18.30
Wj 17,3–7; Ps 95; Rz 5,1–2.5–8
ks. Grzegorz
1. Zachęcamy do udziału w nabożeństwach wielkopostnych. Drogę Krzyżową odprawiamy
w każdy piątek o 18.00, a Gorzkie Żale w niedziele wielkopostne o 17.00.
2. W tym tygodniu przypada pierwszy piątek miesiąca. Msze święte: o 7.00 i 18.30 oraz
o 16.30 dla dzieci. Okazja do spowiedzi – pół godziny przed Mszą św.
3. Za tydzień (3 kwietnia) po Mszy św. o 10.30 odbędzie się spotkanie dla rodziców
dzieci pierwszokomunijnych. Dzieci będą miały w tym czasie próbę śpiewów na uroczystość
komunijną. Dzieci rocznicowe spotykają się za dwa tygodnie.
4. Odbyło się spotkanie chóru parafialnego. Jest już pierwsze – jeszcze dość kameralne
– grono chórzystów. Serdecznie zapraszamy – zarówno osoby, które śpiewały w poprzednim
chórze, jak i osoby nowe. Najbliższa próba chóru w piątek o 19.30 w domu parafialnym.
5. Przyjmujemy zapisy na parafialną pielgrzymkę do Ziemi Świętej (Izrael). Termin: 29.09 –
07.10. Koszt: 1250 dolarów. Program pielgrzymki i wszystkie informacje – u ks. proboszcza.
6. Odwiedzajmy nową stronę internetową naszej parafii: www.parafiawlaskach.pl
PARAFIA MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ MEKSYKU
Laski, ul. 3 Maja 40/42, 05-080 Izabelin
tel.: (22) 752 21 07
www.parafiawlaskach.pl; [email protected]
nr konta parafii: 18 1020 1026 0000 1102 0016 9920
Liturgia Słowa
EWANGELIA (J 4,5–42)
Jezus
przybył
do
miasteczka
samarytańskiego,
zwanego
Sychar,
w pobliżu pola, które Jakub dał synowi
swemu, Józefowi. Było tam źródło Jakuba.
Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy
studni. Było to około szóstej godziny.
Nadeszła tam kobieta z Samarii, aby
zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: „Daj
Mi pić”. Jego uczniowie bowiem udali
się przedtem do miasta dla zakupienia
żywności.
Na to rzekła do Niego Samarytanka: „Jakżeż
Ty będąc Żydem prosisz mnie, Samarytankę,
bym Ci dała się napić?” Żydzi bowiem nie
utrzymują stosunków z Samarytanami.
Jezus odpowiedział jej na to: „O, gdybyś
znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto
ci mówi: «Daj Mi się napić», prosiłabyś Go
wówczas, a dałby ci wody żywej”.
Powiedziała do Niego kobieta: „Panie,
nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka.
Skądże więc weźmiesz wody żywej? Czy Ty
jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który
dał nam tę studnię, z której pił i on sam,
i jego synowie, i jego bydło?”
W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus:
„Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął.
Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam,
nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą
Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody
wytryskującej ku życiu wiecznemu”.
Rzekła do Niego kobieta: „Daj mi tej wody, abym
już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać”.
A On jej odpowiedział: „Idź, zawołaj swego
męża i wróć tutaj”. A kobieta odrzekła Mu na
to: «Nie mam męża». Rzekł do niej Jezus:
„Dobrze powiedziałaś: «Nie mam męża». Miałaś
bowiem pięciu mężów, a ten, którego masz
teraz, nie jest twoim mężem. To powiedziałaś
zgodnie z prawdą”.
Rzekła do Niego kobieta: „Panie, widzę, że jesteś
prorokiem. Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu
na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie
jest miejsce, gdzie należy czcić Boga”.
Odpowiedział jej Jezus: „Wierz Mi, niewiasto,
że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze,
ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca. Wy
czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co
znamy, ponieważ zbawienie bierze początek
od Żydów. Nadchodzi jednak godzina, owszem,
już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą
oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie,
i takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest
duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego
oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie”.
Rzekła do Niego kobieta: „Wiem, że przyjdzie
Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On
przyjdzie, objawi nam wszystko”.
Powiedział do niej Jezus: „Jestem Nim Ja, który
z tobą mówię”.
(...)
Kobieta zostawiła swój dzban i odeszła do miasta.
I mówiła tam ludziom: „Pójdźcie, zobaczcie
człowieka, który mi powiedział wszystko, co
uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?”
(...)
Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło
w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety
świadczącej: „Powiedział mi wszystko, co
uczyniłam”. Kiedy więc Samarytanie przybyli
do Niego, prosili Go, aby u nich pozostał.
Pozostał tam zatem dwa dni. I o wiele więcej
ich uwierzyło na Jego słowo, a do tej kobiety
mówili: „Wierzymy już nie dzięki twemu
opowiadaniu, na własne bowiem uszy
usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani, że On
prawdziwie jest Zbawicielem świata”.
Słowo o Słowie
Było około godziny szóstej…
…czyli w samo południe – sześć godzin po
wschodzie słońca. Któż o tej porze, w największy
upał, wędruje po zalanej słońcem równinie, żeby
jeszcze bardziej utrudzić się czerpaniem wody
ze studni i dźwiganiem potem ciężkiego dzbana
z powrotem do wsi…?
Tylko ktoś, kto ma wyrzuty sumienia. Kto nie
chce się ludziom pokazywać na oczy. Kto wie, że
tylko o tej porze nie spotka przy studni znajomych
i sąsiadek, z niechęcią i potępieniem patrzących
na grzesznika. Spotkanie z nieznajomym wydaje
się mniej niebezpieczne.
Tymczasem to właśnie ten Nieznajomy
okazuje się wiedzieć wszystko. O życiu,
o grzechu… I nie potępia. Nie odrzuca.
I deklaruje, że jest Mesjaszem – Zbawicielem,
przychodzącym, by nauczyć prawdziwego kultu,
i prawdziwej, nieskrępowanej pochodzeniem
wiary.
Uwierzyć w Niego – to znaleźć źródło żywej
wody. I nie musieć już trudzić się w upale,
w samotności i wstydzie, szukając wody,
która nie zaspokoi pragnienia…
Szkoła liturgiczna
Triduum Paschalne
W naszym paschalnym przygotowaniu
zbliżamy się już bezpośrednio do
najważniejszych momentów w całym
roku liturgicznym; zatrzymujemy się nad
Świętym Triduum – nad misterium Trzech
Dni, w czasie których wchodzimy wraz
z Jezusem w rzeczywistość Jego męki,
śmierci i Zmartwychwstania. Triduum czyli święta! - Paschalne rozpoczyna się
mszą Wieczerzy Pańskiej, sprawowaną
w godzinach popołudniowo-wieczornych
Wielkiego Czwartku, a kończy – nieszporami
Niedzieli Zmartwychwstania. W tym czasie
dotykamy trzech aspektów paschalnego
misterium Chrystusa.
Dzień I. Celebracja misterium
Chrystusa ukrzyżowanego
Wielki Czwartek. Celebrowanie Paschy
oznacza celebrowanie Eucharystii, dlatego
inaugurację Triduum Paschalnego stanowi
Msza Wieczerzy Pańskiej Wielkiego Czwartku.
Jest ona „jakby «sakramentalnym prologiem»
celebracji i zarazem obrzędowym przekazem
całego i jedynego Misterium Paschalnego”.
W tej liturgii pod osłoną sakramentalnych
znaków uobecnia się to samo misterium
śmierci Jezusa, które upamiętnia liturgia
Wielkiego Piątku, kiedy – podobnie jak
w Wielką Sobotę – nie sprawuje się mszy
świętej.
Główne wątki Mszy Wieczerzy Pańskiej
to
ustanowienie
Eucharystii,
stanu
kapłańskiego oraz przykazanie bratniej
miłości. Liturgia wieczorna Wielkiego
Czwartku nie ma obrzędu rozesłania. Jej
uczestnicy niejako trwają cały czas w liturgii
Triduum Paschalnego, aż do zakończenia
Wigilii Paschalnej.
Wielki Piątek. W konsekwencji Wielki Piątek
koncentruje się wokół celebracji misterium
Chrystusa umęczonego i ukrzyżowanego.
Dzień ten upamiętnia „błogosławioną”
i „chwalebną” mękę i śmierć Pana oraz
celebruje jej zwycięski charakter. Nie jest
to zatem dzień płaczu i żałoby, co
podkreśla czerwony kolor szat liturgicznych
– taki sam, jak podczas liturgicznej pamiątki
tryumfalnego wjazdu do Jerozolimy
i w Zielone Świątki, gdy Kościół świętuje
tryumf Zmartwychwstałego zsyłającego
Ducha Świętego na swój Kościół.
Dzień II. Celebracja misterium
Chrystusa pogrzebanego
Wielka Sobota. Po Liturgii na cześć Męki
Pańskiej rozpoczyna się celebracja misterium
Chrystusa pogrzebanego. W dniu tym
Kościół gromadzi się na Liturgię Godzin
w perspektywie zstąpienia Jezusa do
otchłani i jego zwycięstwa nad śmiercią
przez powstanie z martwych. Modlitwy
Liturgii
Godzin
odwołują
się
do
chrztu i wspominają misterium Chrystusa
pogrzebanego z prośbą o nasz udział w chwale
Jego Zmartwychwstania.
Niewłaściwe jest w tym kontekście mówienie
o Wielkiej Sobocie jako o dniu „aliturgicznym”;
tego dnia nie sprawuje się jedynie żadnych
sakramentów. Kościół trwa przy Grobie
Pańskim, rozważając mękę i śmierć Chrystusa
oraz Jego zstąpienie do otchłani, a także
w modlitwie i poście oczekuje na Jego
Zmartwychwstanie. Ponieważ jest to etap
bezpośrednio przygotowujący do chrztu,
w dniu tym mogą mieć miejsce jedynie
ostatnie obrzędy katechumenatu, bezpośrednio
przygotowujące do udzielenia sakramentów
inicjacji podczas Wigilii Paschalnej.
Dzień III. Celebracja misterium
Chrystusa zmartwychwstałego
Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstania
Pańskiego. Trzeci etap obchodu Paschy
to
celebracja
misterium
Chrystusa
zmartwychwstałego, będąca centrum liturgii
Triduum Paschalnego. To podczas Wigilii
Paschalnej, sprawowanej nocą (po zmroku),
następuje proklamacja Zmartwychwstania
Chrystusa. Liturgia tej Mszy składa się
z
następujących,
integralnych
części:
1) obrzęd światła związany ze śpiewem Orędzia
Paschalnego (Exsultetu); 2) liturgia słowa
z czytaniami ze Starego i Nowego Testamentu
ukazującymi chrześcijańską Paschę; 3) liturgia
chrzcielna; 4) liturgia Eucharystii.
Wskazane jest, aby procesja rezurekcyjna
odbyła się na zakończenie Wigilii Paschalnej.
Msza św. w Niedzielę Zmartwychwstania
ma własne teksty i czytania. Kościół
kontynuuje obchód Niedzieli Wielkanocnej
Zmartwychwstania Pańskiego przez oktawę
- Biały Tydzień. Dni oktawy obchodzi się jako
uroczystości Pańskie.