047 - Prawo dowodowe _Z

WyŜsza Szkoła
Administracji i Zarządzania
w Przemyślu
Zamiejscowy Wydział
Administracyjno-Prawny
w Rzeszowie
SYLABUS
1.
Kierunek: „PRAWO”
2.
Nazwa przedmiotu: PRAWO DOWODOWE
3.
Rok studiów: po III roku studiów
4.
Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne
Semestr: letni
Wymagane zaliczenie przedmiotów: „Prawo karne”, „Postępowanie karne”.
Stacjonarne
Niestacjonarne
5.
Liczba godzin:
45 godzin
36 godzin
6.
Wykład:
25 godzin
20 godzin
7.
Ćwiczenia:
20 godzin
16 godzin
8.
Punkty ECTS:
6 punktów
6 punktów
9.
ZałoŜenia i cele przedmiotu
Celem przedmiotu prawo dowodowe jest rozszerzenie i pogłębienie materiału przedstawionego w ramach
postępowania karnego (prawo dowodowe). Zajęcia te mają na celu przypomnienie i utrwalenie podstawowych
pojęć z zakresu prawa dowodowego oraz określenie jego związku z innymi gałęziami prawa. Celem przedmiotu
jest ponadto ukazanie historii prawa dowodowego i charakterystyka systemów dowodowych: opartych na
tradycji romanistycznej, a takŜe systemie Common Law i przedstawienie róŜnic między nimi.
W ramach zajęć z prawa dowodowego student ma poznać zasady dowodowe obowiązujące w polskim
prawie karnym, na tle innych dziedzin prawa (cywilnego, administracyjnego). Na kolejnych zajęciach słuchacze
winni przeanalizować poszczególne dowody i czynności dowodowe, ze zwróceniem uwagi na reguły i zakazy
dowodowe oraz ich znaczenie w procesie dowodzenia. Wskazane jest tu uczestnictwo w podstawowych
czynnościach dowodowych, dla lepszego poznania zasad prawidłowego rozumowania czy odmienności w
taktyce i technice ich przeprowadzania.
10.
Metody dydaktyczne
Wykład i ćwiczenia
11.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu
Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń na podstawie uzyskania
pozytywnych ocen z kolokwiów.
12.
Lp
.
I
Treści programowe
Tematyka zajęć
Pojęcie prawa dowodowego i jego związki z
Liczba godzin
stacjonarne
wykład
ćwiczenia
2
-
Liczba godzin
niestacjonarne
wykład
ćwiczenia
2
1
innymi działami (gałęziami prawa). Prawo
dowodowe a prawo procesowe (karne, cywilne,
administracyjne, międzynarodowe). Prawo
dowodowe a prawo materialne. Źródła prawa
dowodowego. Poznanie sądowe a poznanie
naukowe.
II
Zarys historii prawa dowodowego i nauki prawa
dochodowego. Antyczne prawo dowodowe.
Prawo dowodowe w epoce feudalizmu. Prawo
dowodowe w procedurach okresu liberalizmu
prawniczego – J. Bentham i jego dzieło „Traktat
o dowodach sądowych”.
III
Systemy prawa dowodowego. System oparty na
tradycji ”romanistycznej” (geneza,
współczesność). System Common Law (geneza,
współczesność). Konwergencja systemów prawa
dowodowego w prawie międzynarodowym.
IV
Zasady współczesnego prawa dowodowego (w
postępowaniu karnym, cywilnym i
administracyjnym).
V
Systematyka dowodów. Zakazy i reguły
dowodowe.
VI
Strony jako źródła dowodu. OskarŜony i jego
prawo do milczenia w procesie karnym;
wyjaśnienia jako środek dowodowy. Powód i
pozwany jako źródło dowodu w postępowaniu
cywilnym i administracyjnym.
VII Świadek jako źródło dowodu. Przesłuchanie
świadka w systemie kontynentalnym i common
law; przedmiot i zakres przesłuchania.
Szczególne rodzaje przesłuchania, Konfrontacje i
okazanie.
VIII Opinia biegłego. Biegły jako ekspert i
konsultant. Specjalista i jego funkcje.
IX
Dowody rzeczowe i ekspertyzy
kryminalistyczne: ich znaczenie
prawnodowodowe. Dowód naukowy.
X
Dowodzenie poszlakowe. Ocena dowodów;
dowodzenie, wnioskowanie, tłumaczenie,
sprawdzanie (rozumowania redukcyjne i
dedukcyjne).
XI
Przedmiot dowodzenia, fakt główny, fakty
dowodowe, okoliczności „podmiotowe”; fakty
„relewantne incydentalnie”. Udowodnienie i
uprawdopodobnienie.
XII Prawo jako przedmiot dowodzenia. Iura novit
curia – facta probantur.
XIII CięŜar dowodu. Inicjatywa dowodowa stron.
Formalny obowiązek dowodzenia. Wniosek
dowodowy i sposoby jego załatwienia.
13.
2
-
2
-
2
-
2
-
1
1
1
1
2
2
2
2
3
3
2
2
3
3
2
2
1
2
1
1
2
2
1
2
2
2
1,5
1
2
2
1
1
1
1
1
1
2
2
1,5
2
Literatura podstawowa
1. A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym, Warszawa 2007.
14.
1.
2.
3.
4.
5.
Literatura uzupełniająca
M. Cieślak, Zagadnienia dowodowe w procesie karnym, Warszawa 1955.
Z. Kwiatkowski, Zakazy dowodowe w procesie karnym, Kraków 2005.
M. Klejnowska, OskarŜony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Kraków 2004.
Z. Muras, Wyjaśnienia oskarŜonego w procesie karnym i prawie karnym materialnym, Warszawa 2005.
P. Wiliński, Świadek incognito incognito polskim procesie karnym, Kraków 2003.
15.
Nazwisko osoby prowadzącej zajęcia na studiach stacjonarnych
- wykład: dr A. Taracha
- ćwiczenia: dr A. Taracha
16.
Nazwisko osoby prowadzącej zajęcia na studiach niestacjonarnych
- wykład: dr A. Taracha
- ćwiczenia: dr A. Taracha