Dlaczego tak trudno być rodzicami nastolatka?

Dlaczego tak trudno być rodzicami nastolatka?
Dzieci w okresie dorastania chcą być traktowane jak dorosłe i nie chcą pogodzić się
z zakazami i ograniczeniami stosowanymi przez rodziców, dlatego buntują się. Taka postawa jest
wyrazem naturalnego
w tym wieku dążenia do wyodrębnienia się i niezależności, lecz często
powoduje konflikty. Dla nastolatków najważniejsza staje się grupa rówieśnicza, często młodzi ludzie
darzą większym zaufaniem przyjaciół niż rodziców, dlatego próby ograniczania im swobody na ogół
kończą się niepowodzeniem. Dla rodziców to trudny test wytrzymałości, cierpliwości i rodzicielskiej
miłości
Wskazówki dla rodziców:
 znajdź czas dla swojego dziecka, ucz się słuchać tego co do ciebie mówi, im częściej
z nim rozmawiasz, tym lepiej poznajesz jego świat, oczekiwania, marzenia, a także
jego problemy
 rozmawiaj ze swoim dzieckiem na różne tematy m.in. o szkodliwości
papierosów,
picia
alkoholu,
przyjmowania
narkotyków,
picia
palenia
napojów
energetycznych ; nie unikaj trudnych spraw. Bądź raczej doradcą niż ekspertem.
 rozwiewaj mity i koryguj błędne informacje, które dziecko uzyskało z różnych źródeł,
najczęściej TV, filmów, Internetu, od kolegów,
 interesuj się jego osiągnięciami, nauką; okaż zadowolenie, pochwal, powiedz mu jaki
jesteś z niego dumny
 staraj się dostrzegać sygnały, gdy cię potrzebuje, pomagaj w trudnych dla niego
sytuacjach, w radzeniu sobie z porażkami.
 Stwarzaj okazje do luźnej rozmowy, przy wspólnej kolacji, na spacerze, proponuj
wspólne spędzanie wolnego czasu atrakcyjnie także dla niego.
W czasie rozmowy z dzieckiem:
 nawiązuj do jego wypowiedzi, aby okazać mu, że go rozumiesz,
 obserwuj twarz dziecka i "język" jego ciała
 wspieraj dziecko i dodawaj mu odwagi bez słów
 używaj odpowiedniej tonacji głosu, nie krzycz,
 wtrącaj słowa i zwroty zachęcające dziecko do wypowiedzi
WAŻNE:
 pomóż swemu dziecku polubić siebie,
 udzielaj mu wiele pochwał,
 chwal wysiłek a nie tylko wyniki,
 pomóż mu stawiać sobie realne cele,
 okaż dziecku, że go kochasz, mów mu o tym,
 bądź przykładem dla swojego dziecka,
 twórz własny kodeks rodzinny, pomóż swojemu dziecku rozwijać trwałe wartości,
 zachęcaj swoje dziecko do zdrowej, twórczej aktywności,
 wykonuj różne rzeczy razem z dzieckiem, spędzaj z nim czas,
 zachęcaj dziecko do uczestnictwa w różnych zajęciach szkolnych,
 określ jasno zasady dotyczące zakazu stosowania środków odurzających i innych
używek, ale sam też unikaj nadużywania alkoholu, papierosów,
 nie bądź nadmiernie opiekuńczy, pozwól dziecku zdobywać doświadczenia,
 ucz jak przezwyciężać trudności i radzić sobie w trudnych sytuacjach,
 pomóż swemu dziecku radzić sobie z presją rówieśników,
 daj dziecku wsparcie, aby umiało mówić NIE,
Nie da się wychować nastolatka bez stawiania mu pewnych ograniczeń. Wyznaczanie tych
granic jest trudne, ale bardzo potrzebne. Dorastanie jest tak burzliwym okresem, że młody człowiek
musi wiedzieć na co się zgadzamy, a na co nie, jakie czekają go konsekwencje niewłaściwych
zachowań. Stawianie ograniczeń wymaga od rodziców zaangażowania i traktowania poważnie
wprowadzonych zasad. Tylko wtedy mają one sens i działają.
Jeśli jakieś zachowanie Twojego dziecka jest dla Ciebie nie do przyjęcia, spróbuj to zmienić.
Powiedz mu: o jakie konkretne zachowanie chodzi, jakie uczucia przeżywasz, gdy ono zachowuje się
w ten sposób; dlaczego to zachowanie jest twoim zdaniem niewłaściwe, jakie konsekwencje dla
ciebie lub innych ma to zachowanie, jakiej zmiany oczekujesz.
Powodzenia – pedagog szkolny Anna Kit