sylabus

SYLABUS
PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA
rok akademicki 2013/2014
1.
NAZWA PRZEDMIOTU
Antropologia tańca/Antropologia sztuk performatywnych
polska/angielska
2.
KOD PRZEDMIOTU
WTT-A-P-AT-3
3.
KIERUNEK
aktorstwo/reżyseria
WYDZIAŁ
4.
SPECJALNOŚĆ
aktorstwo dramatyczne/ spec. aktorsko-wokalna/aktorstwo teatru
lalkowego/aktorstwo teatru tańca
5.
TYP PRZEDMIOTU
kierunkowy
6.
WYMAGANIA WSTĘPNE
Zaliczenie wcześniejszego semestru
(WARUNKI
UCZESTNICTWA)
7.
WYMAGANIA KOŃCOWE
Zaliczone kolokwium, złożenie pracy zaliczeniowej, pozytywny
wynik egzaminu końcowego.
8.
ETYKIETA LEKCYJNA
Na zajęcia należy przyjść punktualnie, w czasie zajęć należy wyłączyć telefon
komórkowy, student nie powinien swym zachowaniem przeszkadzać
prowadzącemu w wykładzie
9.
CELE
Zapoznanie się z podstawowymi metodami badawczymi, którymi
PRZEDMIOTU/MODUŁU
dysponuje dyskurs antropologiczny. Przyswojenie zasad kulturowej
analizy tańca.
10.
ZAMIERZONE EFEKTY
W ZAKRESIE WIEDZY: zdobycie odpowiednich narzędzi
KSZTAŁCENIA
metodologicznych oraz wiedzy teoretyczno-performatywnej.
Świadomość pojęć, teorii i kluczowych metod zgłębiania
wiedzy z zakresu tańca i teatru, m.in. rytuał, rytuał
społeczny, liminalność, odmienne stany świadomości,
communitas, nośniki kultury
o Uświadomienie roli i znaczenia sztuki w społeczeństwie
(np. w sferach: tożsamości, kreatywności,
odpowiedzialności społecznej, społeczeństwa
obywatelskiego)
o Znaczenie technik cielesnych dla zachowania ciągłości
kulturowej, tworzenia więzi społecznych, identyfikacji
kulturowej, tożsamości itp.
o Uświadomienie zmysłowego poznawania świata i kultury
o Zrozumienie charakteru i zakresu ludzkiej różnorodności
i jednolitości, widziane z różnych perspektyw (np.
społecznych, kulturowych, ekologicznych).
o Uświadomienie znaczenia ciała w kulturze jako zapisu
historycznego i doświadczeń historycznych
1
o Wyczulenie na ruch ciała ludzkiego i jego potencjał
twórczy
o Świadomość kontekstu i miejsca sztuk widowiskowych w
tym polskiego teatru, polskiej techniki tańca
współczesnego wśród cielesnych technik ekspresji
o Umiejętność interpretacji i analizy różnorodnych form
cielesnej ekspresji
W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI: zdobycie odpowiednich narzędzi
analizy i interpretacji zjawisk choreograficznych w perspektywie
cross-kulturowej
W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:
Benchmark 3.3, Potrafi przeanalizować elementy społeczne,
które rozwijają/kształtują taniec/teatr w różnych kategoriach, w
tym przestrzeni (np. kształt, droga przebiegu), czasu (np., rytm,
tempo) i siły / energii (np. cechy ruchu)
Benchmark 3.2, Potrafi przeanalizować sztukę teatru w
kontekście rytuału liminalności, communitas, cielesności
Benchmark 12.1 i 12.2, student potrafi przeanalizować techniki
cielesne w kontekście kodyfikacji, znaczenia, symbolu, zapisu
kultury itd.
11.
FORMY KSZTAŁCENIA
1. Wykład (kursowy, konwersatoryjny, monograficzny ) - zajęcia zbiorowe oparte na
słowie w formie prezentacji treści, prelekcji o charakterze autorskim, prezentacji
multimedialnej obejmujące systematyczny kurs danego przedmiotu.
2. Seminarium
magisterskie - zajęcia przygotowujące studentów do napisania i
obronienia pracy magisterskiej.
3. Konwersatorium (dyskusja dydaktyczna, dialog dydaktyczny) - zajęcia grupowe lub
indywidualne z udziałem prowadzącego w roli moderatora lub w relacji mistrz-uczeń,
służące wspomaganiu indywidualnych predyspozycji
studentów w dziedzinie
konserwacji: korekta grupowa, korekta indywidualna, przegląd prac konserwatorskich,
projektowych, przygotowanie wystawy, pokazu, prezentacji multimedialnej.
4. Ćwiczenia (warsztatowe) - zajęcia grupowe lub indywidualne oparte na ćwiczeniu
umiejętności
świadomego
posługiwania
się
narzędziami
warsztatu
aktorskiego/reżyserskiego
5. lektorat
6. konsultacje
7. przedstawienie warsztatowe/dyplomowe
8. e-learning - zajęcia realizowane z wykorzystaniem kształcenia za pomocą sieci Internet
oraz szkolenia oparte na technologii komputerowej
12.
PUNKTY ECTS (nakład pracy
studenta niezbędny do osiągnięcia
rok
I
II
III
IV
V
zamierzonych efektów kształcenia)
semestr
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Ilość
punktów
METODY I KRYTERIA
Zal/Zal notą
OCENY
EK/EIndyw
14.
SPOSÓB ZALICZENIA
Kolokwium, praca zaliczeniowa, egzamin końcowy.
15.
JĘZYK WYKŁADOWY
Polski (Ew. angielski)
13.
(ewentualna możliwość prowadzenia
zajęć w innych językach- jakich)
16.
PROWADZĄCY
Dr Tomasz Drożdż ([email protected])
(stopień/tytuł naukowy)
17.
LITERATURA I
ZAGADNIENIA
I. Antropologia tańca, antropologia sztuk widowiskowych –
wprowadzenie:
1. A. P. Royce: The Anthropology of Dance. (Introduction).
2. A. P. Royce: Antropologia sztuk widowiskowych. (Roz.1).
3. D. Sklar: Five Premises for a Culturally Sensitive Approach to
Dance. W: Meaning in Motion. New Cultural Studies of Dance.
Red. J. C. Desmond.
4.* J. Keallinohomoku: An Anthropologist Look at Ballet as a Form of
Ethnic Dance. W: Moving History/Dancing Cultures. A Dance History
Reader. Red. A. Dills, A. C. Albright.
II. Funkcjonalizm w badaniach nad tańcem:
1. A. P. Royce: The Anthropology of... (Structure and Function).
2. F. Boas: Function of Dance in Human Society. (wybrany tekst).
3.Society and the Dance. The Social Anthropology of Process and
Performance. Red. P Spencer.
III. Strukturalizm i semiotyka:
1. A. P. Royce: The Anthropology... (Structure and Function c.d.).
2. J. L. Hannah: To Dance is Human. A Theory of Nonverbal
Communication. (Roz. 2,3,4).
3. C. Lévi-Strauss: Antropologia strukturalna. (Struktura mitów).
4. R. Barthes: .Mitologie. (Mit dzisiaj).
5. J. Łotman: Bal. W: Antropologia widowisk. Red. L. Kolankiewcz.
6. S. L. Foster: Reading Dancing. Bodies and Subjects in
Contemporary American Dance. (Preface, Roz.1,2).
7. J. Łotman: Semiotyka sceny. W: Sztuka w świecie znaków. Red.
B. Żyłko.
V. Badania komparatystyczne:
1. A. P. Royce: The Anthropology… (The Comparative Method).
2. A. Kawalec: Kulturowe lekcje Grotowskiego, Artauda i Barby. W:
Estetyka pośród kultur. Red. K. Wilkoszewska.
3. E. Barba: Antropologia teatru: pierwsze hipotezy. „Dialog” 1981
nr 1.
IV. Rytuał i rytualizacja:
1. A. van Gennep: Obrzędy przejścia. W: Antropologia widowisk.
2. V. Turner: Proces rytualny. W: Antropologia widowisk.
3. V. Turner: Od rytuału do teatru.
4. J. Highwater: Dance: Rituals of Experience.
5. A. Kaeppler: They Seldom Dance on Star-Trek. W: Dance, Ritual
and Music. Red. G. Dąbrowska, L. Bielacki.
6. R. Lange: Taniec obrzędowy. W: Dance, Ritual…
7. S. Helland: The Belly Dance: Ancient Ritual to Cabaret
Performance. W: Moving History…
VI. Odmienne stany świadomości:
1. L. Kolankiewicz: Jesteśmy nieokrzesani. „Czas Kultury” 2004 nr
2-3.
2. R. Benedict: Wzory kultury. (wybrane strony).
3. E. Bourgignon: Trance and Ecstatic Dance. W: Moving History...
4.* R. Wetzsteon: The Whirling Dervishes: An Emptiness Filled with
Everything. W: What is Dance? Readings in Theory and Criticism.
Red. R. Copeland, M. Cohen.
VII. Teoria gier i zabawy/Karnawalizacja:
1. J. Huizinga: Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury.
2. R. Caillois: Gry i ludzie. W: Antropologia widowisk.
3. M.
Bachtin:
Ludowe
formy
świąt
karnawałowych.
W:
Antropologia widowisk.
4. N.
Schindler:
Aspekty
historyczno-antropologicznej
teorii
karnawału. W: Antropologia widowisk.
5. R. DaMatta: Karnawał równości i karnawał hierarchii. W:
Antropologia widowisk.
6. V. Turner: Karnawał, rytuał i zabawa w Rio de Janeiro.
„Konteksty” 2002 nr 3-4.
18.
UWAGI
Potrzeba sprzętu odtwarzającego nagrania DVD.