Unoszenie barków
Transkrypt
Unoszenie barków
AUTOR: Sylweriusz Łysiak 48 Ćwiczenie miesiąca Unoszenie J barków maksymalnie w górę Mariusz Bałaziński KiF nr 3/ 2009 akie ćwiczenia rozwijają mięśnie czworoboczne, zwane przez kulturystów kapturami? Wystarczy spojrzeć na sztangistów, aby wiedzieć, że na pewno jest nim zarzut sztangi na klatkę piersiową. Niestety, tego ćwiczenia nie polecam, jest bowiem trudne technicznie i bez odpowiedniego przygotowania łatwo można „dotrenować” się kontuzji kręgosłupa. Polecam za to unoszenie barków maksymalnie w górę ze sztangą lub sztangielkami w dłoniach. Zalety tego ćwiczenia to: łatwość wykonania, doskonałe efekty i stosunkowo rzadkie kontuzje. Do ćwiczenia używamy sztangi lub sztangielek. Oba rozwiązania mają swoje zalety. Zaletą sztangielek jest to, że obciążenie może się przemieszczać w górę i dół w sposób bardziej naturalny niż w wypadku sztangi oraz to, że sztangielki możemy trzymać po bocznych stronach ud, co jest znacznie wygodniejsze. Zaletą zaś sztangi jest to, że możemy ćwiczyć o wiele większym ciężarem. Na przykład dwukrotny mistrz świata – Robert Piotrkowicz – do tego ćwiczenia używa sztangi o wadze 250 kg! Tylko niewiele mniejszym ciężarem ćwiczy wicemistrz świata – Arek Szyderski. Ćwiczenie miesiąca 49 Aby nie brać ciężaru z podłogi i tym samym nie narażać kręgosłupa na przeciążenie, sztangielki kładziemy na ławce poziomej, sztangę zaś na nisko opuszczonych stojakach. Zarówno w pozycji wyjściowej, jak i w czasie wykonywania ćwiczenia, klatka piersiowa powinna być wypchnięta do przodu, nogi nieznacznie ugięte w kolanach, a kręgosłup zachowywać swoje naturalne krzywizny. Ruch wykonują wyłącznie barki. Dobrze jest przy tym wysunąć brodę i mocno przybliżyć do klatki piersiowej. W ten sposób zwięk- szymy napięcie mięśni czworobocznych w czasie unoszenia ciężaru. Barki unosimy tak wysoko, jak to tylko możliwe. W najwyższej pozycji zatrzymujemy na chwilę ruch, po czym barki opuszczamy w dół. W ćwiczeniu bardzo ważne jest mocne rozciąganie oraz napinanie mięśni czworobocznych. Możemy mieć z tym spore problemy jeśli ćwiczymy zbyt dużym ciężarem, w takim wypadku ciężar należy zmniejszyć. Przy dużym ciężarze sztangi warto używać specjalnych pasków, które za- Ćwiczyć należy zarówno sztangielkami, jak i sztangą kładamy na nadgarstki i gryf sztangi. Umożliwią one znacznie lepszą koncentrację na pracy ćwiczonych mięśni, gdyż nie musimy poświęcać uwagi na to, aby dłonie nie otworzyły się nam zbyt wcześnie. Użycie do ćwiczenia przesadnie dużego ciężaru może doprowadzić do zgniecenia krążków międzykręgowych. Częściowo chroni nas przed tym zatrzymanie powietrza w płucach w czasie unoszenia barków, gdyż stabilizuje ono nasz kręgosłup. W celu rozluźnienia krążków międzykręgowych oraz złagodzenia skutków nacisków, które towarzyszyły kręgosłupowi w czasie ćwiczenia, zaleca się po każdej serii zafundować sobie swobodny zwis na drążku. Czasami na salach treningowych można spotkać osoby, które wykonując unoszenie barków w górę jednocześnie robią barkami ruch obrotowy wierząc, że to wpływa korzystnie na rozwój mięśni czworobocznych. Wszystkich amatorów takiego ruchu muszę rozczarować. Ruch ten powoduje pewną rotację w obrębie stawów barkowych, która jest dla tych stawów czymś nienaturalnym i niebezpiecznym. << nr 3 / 2009 KiF