Scenariusz Dnia Papieskiego (scenariusz-dnia

Dzień Papieski 2011r.
1.”Słowiański papież”- piosenka.
1.Pośród niesnasków Pan Bóg uderza
w ogromny dzwon
Dla Słowiańskiego oto Papieża otwarty tron
Ten przed mieczami tak nie uciecze jako ten Włoch
On śmiało jak Bóg pójdzie na miecze, świat mu to proch
ref. : A trzebaż mocy, mocy byśmy ten
pański dźwignęli świat
Więc oto idzie, idzie papież słowiański –
ludowy brat.
2.Twarz jego słońcem rozpromieniona, lampą dla sług,
Za nim rosnące pójdą plemiona w światło - gdzie Bóg
Na jego pacierz i rozkazanie, nie tylko lud
Jeśli rozkaże, to słońce stanie, bo moc to cud.
3.Oto już leje balsamy świata do naszych łon,
Hufiec aniołów kwiatem umiata dla niego tron,
On rozda miłość, jak dziś mocarze rozdają broń
Sakramentalną moc on pokaże, świat wziąwszy w dłoń.
4.On przez narody uczyni bratnie, wydawszy głos,
Że duchy pójdą w cele ostatnie przez ofiar stos,
Moc mu pomoże sakramentalna narodów stu,
Że praca duchów będzie widzialna przed trumną tu
Było to dnia 16 października 1978 roku.
Annuntio vobis gaudium magnum – habemus Papam:
- zwiastuję wam radość wielką – mamy Papieża
Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum,
- Najdostojniejszego i Najprzewielebniejszego Pana
Dominum Carolum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem Wojtyła
- kardynała Świętego Kościoła Rzymskiego Karola Wojtyłę
qui sibi nomen imposuit Ioannem Paulum Secundum.
- który przybrał imię Jan Paweł II.
Obecnie mamy święto państwowe, przypadające na 16 października upamiętniające wybór
arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Dzień Papieski został
ustanowiony przez Sejm RP ustawą z dnia 27 lipca 2005 r.
Jednak w polskim Kościele katolickim od dawna, już od 2001 roku, w niedzielę
poprzedzającą 16 października obchodzony jest Dzień Papieski. W tym roku - po raz
jedenasty.
Na placu świętego Piotra,
pustym o tej porze,
gdy już zgasły kolumny
(kruche świece z wosku),
przyklęknął nowy Papież
i szepnął:
"mój Boże" po polsku
1
I serce dzwonów zbudził
i wzruszył kamienie.
gdy szeptał w obcej mowie
dziełom mistrzów włoskich
codzienny, zwykły pacierz
zwykłych, prostych ludzi,
z podbeskidzkiej wioski.
I nagle podjęły
te polskie pacierze
kamienie z Koloseum
i zabrzmiało po polsku
radosne "Te Deum".
A w Beskidzie Jezus
frasobliwy
radośnie zapłakał.
I przyjęły ten pacierz
winnice w śpiewanie,
rozmodliły się rzeki,
drgnęła skała głucha...
a Bóg... przerwał różaniec.
Tak się zasłuchał
Zbigniew Chałko – „Pacierz Polski"
2. „Rota”-pios.
Pieśń na podstawie Roty M. Konopnickiej
Słowa: A. Kaliński
Muzyka: F. Nowowiejski
Rota
1.Choć wiele dzieci Polska ma
I wielu mężów stanu,
To tylko jeden spośród nich
Trafił do Watykanu
I wówczas z jego drżących ust
Bóg słyszał: Totus Tuus!
2.I przeleciała wieść przez świat
I wszystkich zadziwiła,
że Ojcem Świętym jest nasz Brat
Kardynał Karol Wojtyła
I dzwonił watykański dzwon
Polak na Piotra tron!
Kiedyś górale zawieźli papieżowi do Watykanu drzewko - zakopiańską sosnę. Zasadzono ją w
papieskim ogrodzie. Mówi o tym wiersz " Do sosny polskiej". Wiemy, jak bardzo tęsknił do
ojczyzny, wiedział jednak, że musi pełnić posługę bożą.
Gdzie winnice, gdzie wonne pomarańcze rosną,
Ty domowy mój prostaku, zakopiańska sosno
Od matki i sióstr oderwana rodu
Stoisz sieroto pośród cudzego ogrodu.
Jakże tu miłym jesteś gościem memu oku,
Bowiem oboje doświadczamy jednego wyroku,
I mnie także pielgrzymka wyniosła daleka,
I mnie w cudzej ziemi czas życia ucieka.
2
Czemuś, choć cię starania cudze otoczyły,
Nie rozwinęła wzrostu, utraciła siły?
Masz tu wcześniej i słońce i rosy wiośniane,
a przecież twe gałązki bledną pochylone.
…………………………….. ………………
Więdniesz.
Usychasz smutna wśród kwitnącej płaszczyzny
I nie ma dla ciebie życia, bo nie ma ojczyzny.
Nie zniesiesz wygnania, tęsknoty
Jeszcze trochę jesiennej i zimowej słoty
A padniesz martwa!
Obca ziemia cię pogrzebie.
Drzewo wierne.
Czy będę szczęśliwszy od ciebie?
3.„Tłumy serc” –pios.
Jest we mnie kraina przeźroczysta
w blasku jeziora Genezaret
i łódź... i rybacza przystań,
oparta o ciche fale...
Tłumy, tłumy serc,
zagarnięte przez Jedno Serce,
Jedno Serce najprostsze,
najłagodniejsze. / 2x/
To wszystko przez punkt jeden biały
z najczystszej bieli,
objęty w sercu człowieczym
krwawym przepływem czerwieni.
Tłumy, tłumy serc,
zagarnięte przez Jedno Serce,
Jedno Serce najprostsze
najłagodniejsze.
Tłumy, tłumy serc
zagarnięte przez Jedno Serce,
Jedno Serce najprostsze
najłagodniejsze.
Wśród wielu tytułów nadawanych Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II pojawiły się dwa
ważne słowa: „człowiek modlitwy”
„Sztuka modlitwy”
Kiedy wierni modlą się, zdobywają serce Boga,
dla którego nie ma nic niemożliwego(…)
Człowiek współczesny wydaje się pewny siebie, a jednak,
zwłaszcza w momentach krytycznych, musi uznać własną niemoc:
uświadamia sobie wówczas, że nie potrafi skutecznie działać
3
i w związku z tym żyje w niepewności i lęku.
Sposobem na to , by stawiać czoło nie tylko
doraźnym trudnym sytuacjom, lecz także
dzień po dniu, trudom oraz problemom
osobistym i społecznym jest pełna wiary
modlitwa. Kto się modli, nie traci ducha nawet
w obliczu największych trudności, ponieważ czuje,
że Bóg jest przy nim.
Młody Karol Wojtyła miał szczęście wzrastania w rodzinie, dla której potrzeba modlitwy była
tak oczywista jak smak codziennego chleba
„Modlitwa rodzinna”
Modlitwa rodzinna ma swoje cechy charakterystyczne.
Jest modlitwą wspólną męża i żony, rodziców i dzieci(…)
Do członków rodziny chrześcijańskiej można w sposób szczególny
odnieść słowa, w których. Chrystus obiecał swą obecność:
„Zaprawdę powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi
zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego
użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie dwaj albo trzej
zebrani są w imię moje, tam ja jestem pośród nich”
4. „Papież mówił”- pios.
Zamierzenie takie Bóg w niebiosach miał,
Słowianina światu na papieża dał,
z Wadowic nieznany, gdzie Wojtyły dom,
do wiecznego Rzymu na Piotrowy tron.
Tak mówił Papież, nie lękajcie się
otwórzcie Chrystusowi drzwi do waszych serc.
Tak czynił papież, między ludźmi żył,
uczył i pocieszał, nie żałując sił.
Korny sługa Boży świat przemienić chciał,
prawdę oraz wiarę w sercach ludzi siał.
Pielgrzym, wielki pasterz nam nadzieję niósł,
Maryi zawierzył mottem Totus Tuus.
Tak mówił Papież, nie lękajcie się,
otwórzcie Chrystusowi drzwi do naszych serc.
Tak czynił papież, między ludźmi był,
uczył i pocieszał nie żałując sił
Niech Jego słowa zapadną nam w serce. Niech spoglądając na nas z nieba widzi, że Jego rodacy
zawsze będą wierni Chrystusowi.
"Nie lękajcie się! Nie lękajcie się tajemnicy Boga, nie lękajcie się Jego miłości i nie lękajcie się
słabości człowieka, ani też Jego wielkości. Człowiek nie przestaje być wielki nawet w swojej
słabości".
4
„Młodość to nie tylko pewien okres życia
ludzkiego, odpowiadający określonej liczbie lat,
ale to jest zarazem czas dany każdemu człowiekowi i równocześnie zadany mu przez Opatrzność.
W tym czasie szuka on odpowiedzi na podstawowe pytania, szuka nie tylko sensu życia, ale szuka
konkretnego projektu, wedle którego to swoje życie ma zacząć budować".
„Bez Boga pozostają ruiny ludzkiej moralności. Każde prawdziwe dobro dla człowieka… jest tylko
wówczas możliwe, kiedy czuwa nad nim ten Jeden, który sam jest dobry.”
„Aby umiejętnie i skutecznie służyć drugim, trzeba umieć panować nad samym sobą, trzeba posiadać
cnoty, które to panowanie umożliwiają.”
„Być żywą latoroślą w Kościele – winnicy, oznacza także podejmować obowiązki we wspólnocie
Kościoła i w społeczeństwie.”
„Modlitwa winna ogarniać wszystko, co składa się na nasze życie. Nie może być tylko dodatkiem
lub marginesem… Modlitwa pozwala nam stale się nawracać.”
Pamiętajmy też o prośbie Papieża: „Módlcie się za mnie... również po śmierci”.
Splecione palce,
Dłonie złączone,
Usta zamknięte, spuszczona głowa.
Tak ojciec Święty modlił się co dzień.
Modlił się za nas, by nas Bóg zachował.
,, Wykonało się...”
Wykonało się... o dziewiątej trzydzieści siedem
Wieczorem - serce ustało
Plac zamarł, ciszą i łzami
Wykonało się...
Anioł zstąpił z nieba
I zabrał Papieża Polaka
Do domu naszego Ojca
Wykonało się...
Chrystus otworzył drzwi: jasne niebo
I Wielki Papież
Nareszcie był w domu.
To Ty - Syn polskiej ziemi
To Ty - Piotrze naszych dni
To Ty- zmęczony, utrudzony
To Ty – odszedłeś odpocząć.
I zgasło światło nad Watykanem
Jak deszcz spadały nasze łzy
A tam już - Ojciec Twój i Mama
Maryja Pani naszych dni.
Matka Boża zajmuje szczególne miejsce w duchowości Jana Pawła II
5.„Zaufaj Maryi”- pios.
1.Tyś o Panie na Kalwarii
nam Maryję Matką dał,
Tyś o Panie chciał by człowiek
w Niej oparcie swoje miał.
5
Ty nam dzisiaj przypominasz
gdy nam ciężko, gdy nam źle,
że jest przecież dobra Matka,
że zaufać trzeba Jej.
Ref.: Zaufaj bez reszty Maryi,
zaufaj Jej wielkiej miłości,
zaufaj a Ona twe troski
jak matka zamieni w radości. /2x/
2.Oddaj dłonie swe Maryi,
by prowadzić mogła Cię,
oddaj serce, oddaj wszystko,
na Jej własność oddaj się,
bo Maryja nie zawiedzie,
bo Maryja uczy żyć,
jeśli tylko Jej zaufasz,
jeśli dzieckiem Jej chcesz być.
Ref.: Zaufaj bez reszty Maryi,
zaufaj Jej wielkiej miłości,
zaufaj, a Ona twe troski
jak matka zamieni w radości. /2x/
My Polacy, po ludzku patrząc, straciliśmy największego Polaka wszech czasów.
Ale jednocześnie wszyscy zyskaliśmy Wielkiego Świętego Orędownika naszego przed Bogiem.
Bo teraz role się zmieniły. Dotychczas my patrzyliśmy na Niego, a teraz On patrzy z wysoka na nas.
Tak jak my cieszyliśmy się z Nim, tak teraz On chce cieszyć się z nami.
My Go podziwialiśmy, teraz mamy wielką historyczną szansę, aby On mógł podziwiać nas. W naszej
codziennej pracy, w naszej nauce, w naszej modlitwie.
Zostawił nam wielkie i trudne zadania, których po ludzku myśląc, nie jesteśmy w stanie zrealizować.
Ale na szczęście – nie jesteśmy sami!
Dziękujemy za to, że byłeś
Dziękujemy, że otworzyłeś nam oczy na dar wiary
Dziękujemy za to, że kiedy czuliśmy się słabi
Twój przykład dodawał nam sił
Dziękujemy za to, że głosiłeś pokój
Dziękujemy, że przypomniałeś nam o szacunku dla planety, na której żyjemy,
mówiąc: „Całuję ziemię, tak jak całowałem ręce matki”
Dziękujemy, za piękne cytaty i przemówienia
Za pielgrzymki i wzruszenia
I za to, że nigdy nas nie opuściłeś
Za Twoje dobre chęci, za wiarę, nadzieję i miłość ..
Dziękujemy.
6
6. „Abba Ojcze”- pios.
1.Ty wyzwoliłeś nas, Panie,
Z kajdan i samych siebie
A Chrystus, stając się bratem,
Nauczył nas wołać do Ciebie:
Abba Ojcze! Abba Ojcze!
Abba Ojcze! Abba Ojcze!
2.Bo Kościół jak drzewo życia
W wieczności zapuszcza korzenie,
Przenika naszą codzienność
I pokazuje nam Ciebie.
Abba Ojcze!
3.Bóg hojnym dawcą jest życia,
On wyswobodził nas z śmierci
I przygarniając do siebie,
Uczynił swoimi dziećmi.
Abba Ojcze!
4.Wszyscy jesteśmy braćmi,
Jesteśmy jedną rodziną.
Tej prawdy nic już nie zaćmi
I teraz jest jej godzina
.
Abba Ojcze!
7
„Młodzi mają
[...] wrodzony „zmysł
prawdy”. Prawda zaś
ma służyć
wolności: młodzi mają
także spontaniczne pragnienie wolności.
A co to znaczy być
wolnym? To znaczy: umieć używać swej wolności w prawdzie – być
–
„prawdziwie” wolnym.
Być
prawdziwie wolnym – to nie znaczy [...]: czynić
wszystko, co mi się
podoba, na co mam
ochotę.[...]
Być
prawdziwie wolnym – to znaczy: używać
swej wolności dla tego, co jest prawdziwym
dobrem.
[...] być
prawdziwie wolnym – to znaczy: być
człowiekiem prawego sumienia, być
odpowiedzialnym, być
człowiekiem „dla drugich”.
(Jan Paweł
II, List do Młodych, 1985).
Zdaniem Jana Pawła II wolność
odarta z tolerancji i poczucia odpowiedzialności za innych
prowadzi do... „do ogołocenia jej z pierwotnej treści oraz do przekreślenia jej najgłębszego
powołania i godności”.
Wolna wola jest więc nie tylko przywilejem, który człowiek jako istota rozumna otrzymał
od Boga, ale trudnym zadaniem, które chrześcijanin ma realizować
w swoim życiu.
(encyklika Evangelium vitae -o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego, marzec 1995).
Jak więc żyć, aby sprostać
tym wymaganiom?
8
Drogowskazem niech Ci będzie Twoje sumienie, Twój wewnętrzny głos.
Mój głos wewnętrzny
niczego nie odradza
ani nie mówi tak
ani nie
jest słabo słyszalny
i prawie nieartykułowalny
nawet jeśli się
bardzo głęboko pochyli
słychać
tylko oderwane
od sensu sylaby
staram się
go nie zagłuszać
obchodzę się
z nim dobrze
(Głos wewnętrzny, Herbert Zbigniew)
Recytator
No, to jak żyć?
Jan Paweł, zwracając się
przed laty do ludzi młodych, takich jak my, wołał:
„Moi Drodzy Przyjaciele!
Do Was należy położyć
zdecydowaną
zaporę
demoralizacji -zaporę
tym wadom społecznym,
których ja tu nie będę
nazywał
po imieniu, ale o których Wy sami doskonale wiecie.
Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od Was nie wymagali.
Dzisiaj, kiedy zmagamy się
o przyszły kształt naszego życia społecznego, pamiętajcie, że ten
kształt zależy od tego, jaki będzie człowiek. A więc: czuwajcie!”
(Jan Paweł
II, Jasna Góra 1983 r.)
Co to znaczy „czuwajcie”?
(Jan Paweł
II Z homilii wygłoszonej w Częstochowie 18 czerwca 1983 roku.)
Trudne słowa. Jak wypełnić
to zadanie?
Ostrzegam cię
przed tobą.
Nie miej do siebie zaufania.
Możesz sobie strzelić
w tył głowy
nawet nie wiedząc kiedy.
Albo wybiegając przed siebie
9
możesz o sobie zapomnieć
i pozostawić
w tyle.
Jesteś
do tego zdolny.
[...]
(Ostrzeżenie, Ewa Lipska)
Często mylimy wolność
ze swawolą, z przyzwoleniem na czynienie wszystkiego, na co mamy
ochotę. W imię wolności czy źle pojętego wyzwolenia sięgamy po narkotyki, alkohol,
oddajemy się grom komputerowym.
Bo przecież
nam wolno!
Jak sam powiedział w swej autobiografii „Dar i tajemnica”, napisanej w 50 rocznicę święceń
kapłańskich, kierował się zawsze myślą św. Tomasza: „wiedza wlana, będąca owocem
działania Ducha świętego, nie uwalnia od obowiązku starania się o wiedzę nabytą”.
10