Grecja kontra globalne kasyno

Grecja kontra globalne kasyno
Czytając program wyborczy Syrizy
Wieść gminna niesie, że kiedy Turcy najechali po raz pierwszy grecką wyspę Ikaria, pozostawili tam niewielki garnizon i poborcę podatków. Pewnej nocy mieszkańcy wyrżnęli żołnierzy co do jednego, poborcę powiesili na miejskim placu, po czym urządzili wielki festyn z tańcami. Przez kolejne 200 lat noga turecka nie postała na Ikarii.
Przedstawiam Wam, drogie Czytelniczki i Czytelnicy program wyborczy koalicji Syriza, uchwalony we wrześniu 2014 roku w Tessalonikach 1. To właśnie z tym programem Syriza poszła w styczniu 2015 do przedterminowych wyborów parlamentarnych i – z poparciem 36 procent wyborców – zdobyła władzę.
KONTEKST NEGOCJACYJNY
Żądamy niezwłocznych wyborów parlamentarnych i jednoznacznego upoważnienia nas do negocjacji, w celu:
1
2
•
Anulowania większej części wartości nominalnej długu publicznego, tak aby stał się spłacalny w rozumieniu Konferencji Londyńskiej2 z 1953 roku. Zadziałało to dla Niemiec, może zadziałać też dla Grecji i całej Europy Południowej. •
Dołączenia „klauzuli wzrostu” do warunków spłaty pozostałego długu, aby spłaty finansowane były ze wzrostu gospodarczego, nie z wpływów budżetowych.
•
Wprowadzenia znaczącego okresu karencji (moratorium) w obsłudze długu, aby można było zgromadzić fundusze na pobudzenie wzrostu.
•
Wyłączenie inwestycji publicznych spod ograniczeń nałożonych przez Pakt Stabilizacji i Wzrostu.
•
„Nowy Ład Europejski” inwestycji publicznych, finansowany przez Europejski Banki Inwestycyjny.
http://www.syriza.gr/article/id/59907/SYRIZA­­­THE­THESSALONIKI­PROGRAMME.html W 1953 roku w Londynie zawarto porozumienie, anulujące znaczną część wywołanych przegraną wojną zobowiązań finansowych Niemiec. Celem było obniżenie ich do poziomu umożliwiającego spłatę długów z przyszłej nadwyżki handlowej Niemiec. Stało się to jednym z filarów powojennego „cudu gospodarczego” w Niemczech. (wszystkie przypisy: Petros Polonos) https://en.wikipedia.org/wiki/London_Agreement_on_German_External_Debts SYRIZA – Program z Tessalonik
•
Petros Polonos
Zwiększenie podaży pieniądza3 przez Europejski Bank Centralny poprzez bezpośredni zakup obligacji państwa greckiego na rynku pierwotnym. Oświadczamy także, że uważamy za otwartą sprawę wymuszonego przez hitlerowskiego okupanta kredytu udzielonego Niemcom przez Bank Grecji. Nasi partnerzy są tego świadomi. Stanie się to oficjalnym stanowiskiem państwa greckiego natychmiast, gdy tylko dojdziemy do władzy. Z godnie z tym planem będziemy walczyć o wiarygodne społecznie rozwiązanie problemu zadłużenia Grecji. Dążymy do tego, aby nasz kraj spłacał pozostały dług nie z nadwyżki budżetowej, co odbiera społeczeństwu jego zasoby, ale z nowo wytworzonego bogactwa.
Dzięki temu bezpiecznie poprowadzimy kraj w stronę odbudowy poprzez:
•
Natychmiastowe zwiększenie inwestycji publicznych o co najmniej 4 miliardy Euro.
•
Stopniowe odwracanie niesprawiedliwych postanowień Memorandum4.
•
Stopniowe odtwarzanie poziomu wynagrodzeń i emerytur, aby zwiększać konsumpcję i popyt wewnętrzny.
•
Premiowanie małych i średnich przedsiębiorstw za zwiększanie zatrudnienia; dotowanie kosztów energii dla biznesu w zamian za działania proekologiczne i zwiększanie zatrudnienia.
•
Inwestycje w wiedzę, badania i nowe technologie, aby zachęcić do powrotu naukowców, którzy dotąd masowo emigrowali. •
Odtworzenie państwa dobrobytu, rządów prawa i merytorycznych zasad zarządzania państwem.
Jesteśmy gotowi w tym celu negocjować i tworzyć szerokie sojusze na skalę Europy. Obecny rząd Samarasa jest gotów jedynie przyjąć decyzję kredytodawców. A jedyny sojusz, jaki go interesuje, to sojusz z rządem Niemiec.
Taka jest między nami różnica i taki jest wasz wybór:
Rząd Syrizy i negocjacje europejskie albo rząd Samarasa i przyjęcie dyktatu kredytodawców. •
Negocjacje albo dyktat
•
Wzrost albo asceza
•
SYRIZA albo Nowa Demokracja.
Co będzie się działo do zakończenia negocjacji?
3
4
Oryg.: Quantitative Easing; https://en.wikipedia.org/wiki/Quantitative_easing Porozumienie, podpisane w 2010 roku między rządem Grecji, a „Troiką”. Więcej o Troice: http://www.troikawatch.net/ Petros Polonos
Grecja kontra globalne kasyno
SYRIZA: NARODOWY PLAN ODBUDOWY Zobowiązujemy się wobec greckiego społeczeństwa przygotować i wdrożyć Narodowy Plan Odbudowy, który od momentu objęcia przez nas władzy zastąpi Memorandum i będzie realizowany niezależnie od przebiegu i wyniku negocjacji.
Narodowy Plan Odbudowy opiera się na czterech głównych filarach i ma na celu odwrócenie dezintegracji społecznej i ekonomicznej, odtworzenie gospodarki i wyjście z kryzysu.
Cztery filary Narodowego Planu Odbudowy
1. Zaradzić katastrofie humanitarnej.
2. Restart gospodarki i sprawiedliwość podatkowa.
3. Odbudować zatrudnienie.
4. Zdemokratyzować system polityczny.
Filar 1. Zaradzić katastrofie humanitarnej.
(Przewidywany koszt: 1 882 000 000 euro)
Aby osłonić najwrażliwsze grupy społeczne, uruchomimy pakiet nadzwyczajnych działań, które będą kosztować około dwóch miliardów euro.
5
6
•
Darmowa energia elektryczna5 dla 300 tysięcy gospodarstw domowych, żyjących obecnie poniżej granicy ubóstwa. Obejmie to energię do 300 kWh miesięcznie na rodzinę, czyli 3600 kWh rocznie. Ogólny koszt: 59,4 miliona euro.
•
Finansowanie darmowych posiłków6 dla 300 tysięcy rodzin pozostających bez dochodów. Koordynowany przez agencję publiczną, projekt będzie wdrażany we współpracy z władzami lokalnymi, Cerkwią i organizacjami solidarnościowymi. Ogólny koszt: 756 milionów euro.
•
Gwarantowane czynsze mieszkaniowe. Celem jest zapewnienia na początku 30 tysięcy mieszkań (30, 50 i 70 metrów kwadratowych) poprzez dotowanie czynszu na poziomie 3 euro za m 2. Ogólny koszt: 54 miliony euro.
W greckich realiach ogrzewanie mieszkań nie jest dużym problemem i przeważnie używa się do tego gazu, oleju opałowego lub drewna. Bardzo poważnym wydatkiem jest natomiast zasilanie klimatyzacji pomieszczeń latem, a także gotowanie i grzanie wody. Dotyczy to zwłaszcza osób starszych i chorych, a więc z dużym prawdopodobieństwem uboższych. 300 kWh miesięcznie, czyli 3 kWh dziennie pokryje (oszczędne) zużycie prądu do celów kuchennych i łazienkowych dla niedużej rodziny.
W przeciętnie działającej kuchni społecznej w Grecji (opartej na pracy wolontariuszy) koszt dobrego posiłku obiadowego zamyka się w granicach 2­2,5 euro. Przeliczenie przewidywanego kosztu subsydiów wskazuje, że przez rok będzie można finansować po trzy posiłki dziennie na rodzinę, co jest niezłym wynikiem – oczywiście pod warunkiem ścisłego ograniczenia kosztów administracyjnych. SYRIZA – Program z Tessalonik
Petros Polonos
•
Przywrócenie emerytury świątecznej („trzynastki”) dla 1 262 920 emerytów z emeryturą poniżej 700 euro. Ogólny koszt: 543,06 miliona euro.
•
Darmowa opieka medyczna i leki dla nieubezpieczonych bezrobotnych. Ogólny koszt: 350 milionów euro.
•
Darmowe bilety transportu publicznego dla długotrwale bezrobotnych i żyjących poniżej poziomu ubóstwa. Ogólny koszt: 120 milinów euro.
•
Zniesienie specjalnego podatku nałożonego na olej napędowy i opałowy. Obniżenie ceny oleju opałowego dla mieszkań do poziomu 0,9 euro za litr, zamiast obecnego 1,2 euro. Spodziewany jest przychód z tej operacji.
Filar 2. Restart gospodarki i sprawiedliwość podatkowa.
(Ogólny przewidywany koszt: 6,5 miliarda euro. Ogólny przewidywany przychód: 3 miliardy euro)
Celem tego pakietu działań jest pobudzenie gospodarki. Priorytetem jest zmniejszenie obciążenia podatkowego dławiącego realną gospodarkę, zmniejszenie ciężarów spoczywających na obywatelach, dodanie płynności finansowej i pobudzenie popytu. Nadmierne opodatkowanie klasy średniej i wszystkich, którzy nie unikali płacenia podatków, postawiło część obywateli w sytuacji zagrażającej ich zatrudnieniu, majątkowi osobistemu (nawet najmniejszemu), a nawet ich życiu – czego dowodzi bezprecedensowa fala samobójstw. Rozłożenie spłat zaległych zobowiązań podatkowych i z ubezpieczenia społecznego na 84 raty. Przewidywany przychód: 3 miliardy euro.
Podatki, jakie zamierzamy zebrać z tego tytułu, wyniosą rocznie od 5 do 15 procent łącznej kwoty zaległości. Zamierzamy ułatwić ich zbieranie, stosując następujące narzędzia:
7
8
•
Natychmiastowe zaprzestanie ścigania dłużników podatkowych oraz zajmowania kont bankowych, siedzib podatnika 7, wynagrodzeń itp. Wydanie potwierdzenia niezalegania z podatkami wszystkim, którzy objęci będą programem spłat ratalnych.
•
Zawieszenie na rok ścigania i egzekucji podatkowej wobec dłużników bez dochodów, którzy objęci będą programem spłat ratalnych.
•
Zniesienie niekonstytucyjnej interpretacji prawnej, traktującej zaległości finansowe wobec państwa, jako przestępstwo in flagrante delicto8.
•
Zniesienie warunku wpłacenia połowy zaległości finansowej wymaganego przed wniesieniem sprawy do sądu. Wpłata będzie każdorazowo ustalana W oryginale: „primary residence” – w odróżnieniu od domków letnich i mieszkań posiadanych, ale nie zamieszkiwanych, lub zamieszkiwanych okresowo.
„Na gorącym uczynku”.
Petros Polonos
Grecja kontra globalne kasyno
przez sąd i wyniesie między 10 a 20 procent, zależnie od sytuacji finansowej dłużnika. Natychmiastowe zniesienie jednolitego podatku od nieruchomości (ENFIA). Wprowadzenie podatku od wielkich nieruchomości. Niezwłoczne obniżenie stawek za metr kwadratowy. Przewidywany koszt: 2 miliardy euro.
Podatek będzie progresywny, z wysokim progiem wolnym od opodatkowania. Z wyjątkiem luksusowych rezydencji, nie będzie miał zastosowania do siedziby podatnika, ani do małych i średnich nieruchomości. Przywrócenie kwoty wolnej od podatku dochodowego (12 tysięcy euro na rok). Zwiększenie liczby progów podatkowych, dla zapewnienia progresywnego opodatkowania. Przewidywany koszt: 1,5 miliarda euro.
Oddłużenie obywateli, przez restrukturyzację niespłacalnych długów osób prywatnych i firm. Nowe przepisy o oddłużeniu obejmą indywidualne częściowe umorzenie zadłużenia osób żyjących poniżej granicy ubóstwa. Wprowadzona zostanie zasada takiego zmniejszenia zaległego zadłużenia, żeby całkowita kwota obsługi zobowiązań wobec banków, państwa i ubezpieczenia społecznego nie przekraczała jednej trzeciej dochodów dłużnika.
Ustanowimy publiczną agencję restrukturyzacji zadłużenia. Będzie działać nie jako „bank śmieciowy”, lecz jako zarządca wszelkich zaległych płatności na rzecz banków i jako kontroler banków w sprawach wdrażania zawartych porozumień oddłużeniowych.
W przyszłości Syriza zgłosi projekt ustawy zawieszającej bezterminowo zajmowanie za długi siedzib dłużników o wartości mniejszej niż 300 tysięcy euro.
Projekt legislacji obejmie też zakaz sprzedaży lub cesji na rzecz podmiotów niebankowych praw do ziemi i pożytków z niej, jako zabezpieczenia wierzytelności. Ustanowienie publicznego banku rozwoju oraz banków specjalistycznych. Kapitał początkowy: 1 miliard euro.
Przywrócenie płacy minimalnej do poziomu 751 euro miesięcznie. Bezkosztowo.
Filar 3. Narodowy plan odtworzenia zatrudnienia.
(Przewidywany koszt: 3 miliardy euro)
Dwuletni plan otworzenia zatrudnienia ma przynieść przyrost netto 300 tysięcy miejsc pracy we wszystkich sektorach gospodarki – prywatnym, publicznym i społecznym. Plan ten jest konieczny, aby wprowadzić na rynek pracy długotrwale bezrobotnych, szczególnie powyżej 55 roku życia, oraz młodych, których inaczej ominąłby udział we wzroście gospodarczym. Nasz plan pozwoli zaoszczędzić znaczne fundusze na zasiłki dla dużej liczby bezrobotnych.
SYRIZA – Program z Tessalonik
Petros Polonos
•
Przywrócenie prawodawstwa ochrony praw pracowniczych, zniszczonego przez rządy wdrażając Memorandum.
•
Przywrócenie układów zborowych i arbitrażu.
•
Likwidacja wszelkich przepisów pozwalających na nieuzasadnione zwolnienia grupowe oraz na wynajem pracowników.
(Bezkosztowo)
•
Program stworzenia 300 tysięcy nowych miejsc pracy
(Ogólny koszt w pierwszym roku: 3 miliardy euro.)
Filar 4. Zdemokratyzować system polityczny.
(Ogólny koszt: 0 euro)
Od pierwszego roku rządów Syrizy uruchomimy proces przekształcania państwa. Wzmocnimy instytucje demokracji przedstawicielskiej i wprowadzimy nowe, oparte na demokracji bezpośredniej. 1. Samorząd regionalny. Poprawimy przejrzystość działań, zwiększymy efektywność i niezależność ekonomiczną gmin i regionów. Wzmocnimy istniejące mechanizmy demokracji bezpośredniej i wprowadzimy nowe.
2. Zwiększenie partycypacji obywateli. Wprowadzimy nowe instytucje, takie jak obywatelska inicjatywa ustawodawcza, obywatelskie veto i obywatelska inicjatywa referendalna.
3. Wzmocnienie parlamentaryzmu. Ograniczenie immunitetu poselskiego. Likwidacja szczególnej ochrony posłów przed dochodzeniami prokuratorskimi.
4. Uporządkowanie rynku mediów poprzez ścisłe stosowanie przepisów i norm, zwłaszcza finansowych, podatkowych i ubezpieczenia społecznego. Ponowne utworzenie od zera ERT (Publiczne radio i telewizja). Koszty niezbędnych natychmiastowych działań na rzecz restrukturyzacji społeczeństwa. Obliczyliśmy łączne koszty ratowania ofiar kryzysu humanitarnego oraz koszty fiskalne zniesienia potwornych obciążeń podatkowych. Znaleźliśmy też źródła sfinansowania tych wydatków. Oto one:
•
Przychody z ugód i rozłożenia na raty zaległych należności. Planujemy, w okresie 7 lat, zebrać co najmniej 20 miliardów z ogólnej kwoty 68 miliardów zaległych zobowiązań. W pierwszym roku da to wpływy do budżetu na poziomie 3 miliardów euro.
•
Intensywne zwalczanie unikania płacenia podatków i przemytu – na przykład papierosów i paliwa. Będzie to wymagało zdecydowania i woli politycznej przeciwstawienia się interesom oligarchów.
•
Kapitał początkowy dla ustanowienia publicznej agencji restrukturyzacji zadłużenia, publicznego banku rozwoju, oraz banków Petros Polonos
Grecja kontra globalne kasyno
specjalistycznych, w kwocie 3 miliardów euro, będzie sfinansowana z funduszu rezerwowego dla systemu bankowego (łącznie około 11 miliardów euro), zdeponowanego w Helleńskim Funduszu Stabilizacji Finansowej.
•
Koszty planu odtworzenia zatrudnienia, w łącznej kwocie 3 miliardów euro w pierwszym roku trwania, zostaną pokryte z:
◦ funduszy pomostowych NSRF 2007­2013 – 1 miliard euro
◦ funduszy pomostowych NSRF 2014­2020 – 1,5 miliarda euro
◦ inne europejskie fundusze wspierania zatrudnienia – 500 milionów euro Ponadto, zamiast finansować przywrócenie poziomu emerytur przez wyprzedaż majątku publicznego, nasz rząd przekaże jego część na rzecz funduszy emerytalnych. Jest to absolutne minimum działań koniecznych, aby zlikwidować katastrofalne skutki prywatyzacji funduszy emerytalnych i stopniowo przywrócić ich wypłacanie we właściwej wysokości.
Przybliżony koszt „Programu z Tessalonik”: 11,382 miliarda euro.
Przybliżone przychody: 12 miliardów euro.
Tessaloniki, wrzesień 2014
OD TŁUMACZA
Gdybym był lewicowym, lekko antykapitalistycznym etatystą, taki program przebudowy państwa znalazłby moją bezwarunkową aprobatę. A chociaż moja postawa jest zgoła inna, to i tak bardzo mi się on podoba i tymczasowo go popieram.
W Grecji mamy do czynienia z autentyczną obcą agresją i kolonizacją ekonomiczną, prowadzoną przez koalicję międzynarodowych korporacji (nie tylko finansowych) i rządów (zwłaszcza Niemiec). Wspólnikami w tej kolonizacji stały się kolejne rządy greckie, a miejscowa oligarchia także skorzystała z okazji, aby wyszarpać dla siebie strzęp „postawu niebieskiego sukna”, jakim stała się Grecja.
Jak opisywałem niedawno9, efektem siedmioletnich zmagań było powstanie w Grecji silnego ruchu solidarnościowego, skupiającego się na praktycznej samoorganizacji społecznej i sprawach ekonomicznych. Stał się on zapleczem politycznym Syrizy i to on wyznaczył jej zadanie wygrania wojny i przywrócenia suwerenności kraju. Jest to ten rzadki przypadek, kiedy nowa władza buduje swój program na autentycznych potrzebach społeczeństwa, ma jego pełne poparcie, a w dodatku zasadniczo nie ma żadnej innej możliwości, jak tylko wygrać.
To się oczywiście zmieni, jak tylko wojna zostanie wygrana, a zarówno rządzący, jak i rządzeni poczują, że normalność wróciła. Moi greccy przyjaciele powtarzają, że Syrizie nie tylko trzeba patrzeć na ręce, ale wręcz naciskać na nią stale, żeby 9
https://freelab2014.wordpress.com/2015/02/13/grecja­rewolucja­korzeni/ SYRIZA – Program z Tessalonik
Petros Polonos
nie poszła na kompromis z wrogami. A nawet najłagodniejsi z nich mówią „dobrze, że to Syriza teraz rządzi – łatwiej będzie z nimi potem walczyć”.
Grecka rewolucja jest więc daleka od zakończenia. Ale niewątpliwie „Program z Tessalonik” jest, jak w puencie amerykańskiego dowcipu10, dobrym początkiem.
Przyjrzenie się od podszewki sytuacji Grecji i zrozumienie mechanizmu „greckiego kryzysu” skłania mnie do zmiany spojrzenia na funkcjonowanie świata i cywilizacji kapitalistycznej. Klasyczne nawoływanie neoliberałów, że „umowa jest umową” i że „długi trzeba spłacać” straciło dla mnie jakiekolwiek umocowanie moralne. Kapitalistyczny rynek finansowy, zwłaszcza na skalę międzynarodową, jest grą. Grą, w której zawodowcy i kasyno oskubują frajerów i amatorów. Czasem oszukując, a czasem po prostu dlatego, że to najlepiej znają reguły i narzędzia gry. W końcu to oni je skonstruowali – tak, by im służyły. Tragedią jest, że do tego kasyna wchodzą nie tylko miłośnicy hazardu. Tutaj wstęp jest obowiązkowy. Jeśli jakaś firma nie chce skorzystać z dźwigni finansowej, jej konkurenci skorzystają – z wiadomym skutkiem. Jeśli jakiś kraj nie chce zaciągać długów ani wyprzedawać swojej gospodarki międzynarodowym graczom, prędzej czy później zdarzy się wojna, nieurodzaj, niepokoje społeczne, albo recesja (wcale niekoniecznie lokalna). Wtedy będzie musiał poprosić o pomoc; i dostanie ją – pod pewnymi warunkami11.
Globalne kasyno ma się dobrze – w sojuszu z rządami (tak bliskim, że nieraz nie wiadomo, kto u kogo siedzi w kieszeni) wsysa w siebie bogactwa narodów, wypluwając resztki. Według jak najbardziej szanownego magazynu Forbes, 737 firm międzynarodowych jest właścicielami praktycznie całości aktywów finansowych świata12. Ilu jest właścicieli tych 737 firm? Kim oni są? To jedna z najpilniej strzeżonych tajemnic i bogata pożywka dla różnych teorii. Ale nie ulega wątpliwości, że to właśnie są Wielcy Wygrani. To do nich płyną zyski z kasyna, to oni – najczęściej przez pośredników, czasem nieświadomych, są właścicielami każdego kawałka ziemi, każdej maszyny, każdej myśli ludzkiej, na której swoje łapy położył kapitalizm. I to oni postanowili zrobić pokazówkę na przykładzie Grecji.
Za kapitalizmem – zwłaszcza współczesnym globalnym kapitalizmem finansowym – nie stoi żadna racja moralna, wykraczająca poza arbitralnie przyjęte reguły gry. Nie ma żadnego wyższego powodu, dla którego mielibyśmy przyjmować, że pieniądz – na przykład poprzez procent składany – generuje pieniądz, że tenże pieniądz ma zmienną w czasie wartość, czy że komuś należy się czynsz za korzystanie z ziemi, która jest jego własnością (własność, nawiasem mówiąc, także jest przyjętą arbitralnie konwencją). To wszystko jest tak samo umowne, jak sposób poruszania się figur i pionów w szachach. Ale w szachy nie musimy grać – a kapitaliści znaleźli sposób, aby nas (prawie) wszystkich – ludzi, firmy i państwa – zmusić do gry w ich kasynie. Tym sposobem jest „społeczność międzynarodowa” – a dla nas, maluczkich, państwo i prawo. Państwo i prawo, oparte na nagiej, 10 „Co to jest: dwa tysiące prawników w betonowych butach na dnie morza?”
11 https://pl.wikipedia.org/wiki/Doktryna_szoku_(ksi%C4%85%C5%BCka) 12 http://www.forbes.com/sites/bruceupbin/2011/10/22/the­147­companies­that­control­
everything/ Petros Polonos
Grecja kontra globalne kasyno
brutalnej sile i przemocy fizycznej. Za każdym razem, gdy rozmawiamy z miłą urzędniczką państwową, albo z uprzejmym doradcą kredytowym, nasza współpraca z nimi jest zagwarantowana istnieniem uzbrojonych, wyszkolonych ludzi w czarnych kombinezonach. Są bardzo daleko, w zamkniętych bazach, ale są. Trenują, uczą się i czekają na dzień, w którym ktoś z nas będzie na tyle nieposłuszny, że stanie się ich celem. To jest treść ich życia; to jest ich ścieżka kariery: dopaść każdego, kto będzie nieposłuszny. To na nich opiera się państwo; nie na politykach, nie na prawnikach; nie na „umowie społecznej”. Państwo opiera się na zawodowcach w czarnych kombinezonach. Dopóki oni tam są, my musimy nasze marne grosze, nasze życie, stawiać codziennie w kasynie globalnego kapitalizmu. Tak samo jest z państwem greckim. Syriza tego nie zmieni – i nie do tego została powołana. Syriza ma przywrócić suwerenność Grecji; suwerenność, odebraną jej przez inne rządy i przez globalne kasyno. Na przykładzie Grecji widzimy, jak kończą się nadzieje na dojście do wolności poprzez zastąpienie państwa instytucjami międzynarodowymi. Instytucje międzynarodowe wysysają gospodarkę i społeczeństwo i pozostawiają wydmuszkę, a państwo świetnie im służy za ornament na tej wydmuszce. I nie, nie przybywa od tego wolności.
Dlatego TERAZ popieram Syrizę. Bo jej program – o ile wcieli go w życie – pozwoli odciąć społeczeństwo greckie z szubienicy, na którą zaprowadziły je poprzednie rządy, wraz z międzynarodowymi wspólnikami. Jeśli wszyscy będziemy mieć szczęście, Grecy i Greczynki nie utracą w tym procesie zbyt wiele z nawyków solidarności i współpracy, jakie rozwinęli w sobie przez lata „kryzysu”. Tak to już z państwem jest, że gdzieś, kiedyś, może za dwie kadencje, może za trzy, a może znacznie wcześniej, skończy się sojusz Syrizy ze społeczeństwem. Greccy zawodowcy w czarnych kombinezonach znów wezmą a cel każdego, kto będzie zbyt nieposłuszny. Państwo znów stanie się wrogiem. Wtedy być może przyjdzie czas na następny etap permanentnej rewolucji – tym razem w stylu Rojavy.
A na razie pilnujmy, aby Syriza zrobiła to, do czego została wyznaczona, a sami bierzmy przykład z zawodowców w czarnych kombinezonach: uczmy się, ćwiczmy i przygotowujmy.