Zasady doboru rurki intubacyjnej i maski krtaniowej u dzieci. Autor

Parametry dla dzieci
WIEK
WAGA ODDECHY PULS
Noworodek
3-4 kg
CIŚNIENIE SKURCZOWE
30-50
120-160 60-80
30-40
120-140 70-80
2-4 l.
12-16 kg 20-30
100-110 80-95
5-8 l.
18-26 kg 14-20
90-100 90-100
8-12 l.
26-50 kg 12-20
80-100 100-110
>12 l.
>50 kg
60-90
6 miesięcy – 1 rok 8-10 kg
12-16
100-120
Zasady doboru rurek ustno-gardłowych
Wiek (lata)
Masa ciała (kg) Określenie
Numer
Długość (mm)
wcześniak 1-2,5
noworodek 3-5
noworodkowa
noworodkowa/mała
00
0
35
35
0,5
1-2
6-9
10-13
mała
mała
1
2
40
60
4-6
15-20
średnia
3
80
8-10
12
dorosły
25-32
35-45
50-90
średnia/duża
duża
duża
4/5
5
6
90
100
100
Rozmiary masek krtaniowych
Rozmiar Masa ciała (kg) Objętość mankietu (ml)
1
2
<6,5
6,5-20
2-5
7-10
2,5
20-30
14
3
4
30-70
70-90
15-20
25-30
5
>90
30-40
Zasady doboru rurki intubacyjnej i głębokości na
jaką należy ją wprowadzić
Wiek dziecka Średnica (mm)* Mankiet uszczelniający
Odległość od warg (cm)
wcześniak
2.5-3,0
nie
8-9 (na ucho)
noworodek
3,5
nie
9
1-6 mż.
4,0
nie
10
6-18 mż.
5,0
nie
11
1,5-2 lat
5,0
nie
12
3-4 lat
5,5
nie
14
5-6 lat
6,0
nie
16
7-8 lat
6,0
nie
18
9 lat
6,5
tak
18
10-11 lat
7,0
tak
20
>11 lat
7.5
tak
22
* średnica wewnętrzna
ogólny wzór do obliczenia średnicy rurki intubacyjnej:
średnica wewnętrzna rurki w mm = (16 + wiek w latach)/4
wzór do obliczenia głębokości na jaką należy wprowadzić rurkę intubacyjną (przy intubacji
przez usta):
odległość od warg w cm = 3 x średnica wewnętrzna rurki w mm
(rurki nosowo-tchawicze są zazwyczaj około 3-4 cm dłuższe)
Zasady doboru rurki intubacyjnej
Głębokości na jaką należy wprowadzić rurkę intubacyjną (przy
intubacji przez usta):
Głębokości na jaką należy wprowadzić rurkę intubacyjną (przy
intubacji przez nos):
KONTROLA POŁOŻENIE RURKI
Położenie rurki intubacyjnej jest sprawdzane kilkoma metodami, ponieważ
żadna z nich jako pojedyncza nie jest 100% pewna w każdej sytuacji.
 Obserwacja przyspieszania częstości pracy serca do wartości
odpowiedniej dla wieku (lub pozostanie w zakresie prawidłowym)
 Obserwacja wzrostu wartości SpO2 do oczekiwanej lub jej
ustabilizowanie
 Obserwacja symetrycznego unoszenia sie klatki piersiowej podczas
wentylacji dodatnimi ciśnieniami
 Osłuchiwanie klatki piersiowej po obu stronach w okolicach pachowych
 Osłuchiwanie braku odgłosów bulgotania nad żołądkiem
 Obserwacja braku rozdęcia żołądka
 Pomiar koocowowydechowego dwutlenku węgla u dziecka z rytmem
perfuzyjnym
 Zdjęcie klatki piersiowej
 Gdy tylko potwierdzone zostanie prawidłowe położenie rurki, należy ja
przymocowad za pomocą plastra po uprzednim osuszeniu skóry lub
oczyszczeniu jej przy pomocy gazy i odpowiedniego płynu.
 Przy podejrzeniu intubacji do przełyku należy usunąd rurkę i
kontynuowad wentylacje workiem z maska lub sprawdzid położenie rurki
w laryngoskopii bezpośredniej.
 Jeśli podczas osłuchiwania występuje asymetria, szczególnie gdy
ściszenie jest obecne po lewej stronie, należy ostrożnie wycofywad rurkę
co ok. 0.5 cm, aż do momentu usłyszenia symetrycznych szmerów
oddechowych. Jeśli usłyszy sie szmery po obu stronach, oznacza to, że
uprzednio rurka była włożona do prawego oskrzela głównego.
W sytuacji, gdy stan zaintubowanego pacjenta zaczyna sie pogarszać, należy
rozważyć kilka możliwości, które dla łatwiejszego zapamiętania ułożone są w
akronim od ang. słowa „DOPES”.
Inne przyczyny pogarszania sie stanu dziecka lub niedostatecznej wentylacji
obejmują:
 Rurka jest za mała ze znaczącym przeciekiem
 Objętośd oddechowa jest za mała
 Otwarta jest zastawka ciśnieniowa u pacjenta ze słaba podatnością płuc
(np.: pacjent po epizodzie tonięcia).
Objawy zrekompensowanej niewydolności oddechowej
i algorytm postępowania