Podstawy techniki UV
Transkrypt
Podstawy techniki UV
S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] Dipl.-Ing. Karl-Heinz Meyer Promienniki i zespoły promienników do utwardzania UV Spis treści: 1. Wstęp ...................................................................................................................... 2 2. Skład tworzyw utwardzanych promieniami UV i mechanizm utwardzania .................................................................................................................. 3 3. Ustawianie promieniowania UV ....................................................................... 3 4. Zapotrzebowanie na promieniowanie tworzyw utwardzanych UV ........ 3 5. Promienniki ........................................................................................................... 4 5.1. Typy promienników ...................................................................................................................................... 4 5.2. Budowa promienników / profil promiennika .............................................................................................. 4 Elektryczne dane znamionowe ............................................................................................................................. 5 Dane geomatryczne ............................................................................................................................................... 5 Dane fizyczne promieniowania ............................................................................................................................. 5 Informacje ogólne ................................................................................................................................................... 5 5.3. Sposób działania elektrycznego ................................................................................................................. 6 5.4. Rozpalanie promiennika ............................................................................................................................ 10 5.5. Bilans energetyczny i podział widma ....................................................................................................... 11 5.6. Promienniki bezozonowe .......................................................................................................................... 12 5.7. Domieszkowanie, promienniki metalo-halogenkowe ............................................................................ 14 5.8. Żywotność.................................................................................................................................................... 15 Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 1. W stęp Ze świadomości faktu, że Ziemia może zaoferować ludzkości tylko skończone zasoby, które częściowo w przewidywalnym czasie zmierzają ku wyczerpaniu, a także w celu odciążenia naszego środowiska naturalnego, we wszystkich dziedzinach przemysłu poszukuje się procesów, które wymagają możliwie jak najmniejszej ilości energii i surowców, a przy tym nie uwalniają substancji szkodliwych dla środowiska. Również przemysł lakierów i farb był zmuszony, z powyżej wymienionych powodów, do znalezienia nowych sposobów w technologii pokryć, przy czym szczególny nacisk położono na rozwój systemów pokryć utwardzanych UV (ultrafioletem), w celu zastąpienia konwencjonalnych technik z użyciem rozpuszczalników. Dzisiaj jeszcze zarówno w przemyśle poligraficznym, jak i przetwórstwie drewna w dużej części stosuje się farby i lakiery zawierające rozpuszczalniki. Ilości energii cieplnej używane w procesach suszenia są bardzo duże, a duży udział rozpuszczalników w farbach i lakierach przyczynia się do znacznego obciążenia środowiska lub pociąga za sobą znaczne nakłady inwestycyjne, gdy ze względu na przepisy o utrzymaniu czystości powietrza musza być stosowane instalacje spalania lub odzysku rozpuszczalników. W niektórych dziedzinach, jak np. druk etykiet samoprzylepnych, czy lakierowanie mebli kuchennych utwardzane promieniami UV farby i lakiery zdążyły się już zadomowić na dobre, a w innych obszarach utwardzanie UV zyskuje coraz bardziej na znaczeniu, nawet w tak klasycznym dziale jak druk gazet, dzienniki regionalne są już często drukowane farbami UV. Nowa technologia prężnie rozwija się również w dziedzinie produkcji utwardzanych promieniami UV klejów, mas odlewniczych i półwyrobów poliestrowych. Istotnymi zaletami technologii UV są: • Używane w procesie substancje nie zawierają rozpuszczalników , dzięki czemu nie pozostawiają szkodliwych dla środowiska gazów. • Utwardzone substancje są odporne na działanie rozpuszczalników. • Szybki przebieg utwardzania gwarantuje osiąganie wysokich prędkości produkcyjnych. • Możliwość natychmiastowej dalszej obróbki pokrytych wyrobów. • Urządzenia do suszenia UV mają mniejsze rozmiary niż konwencjonalne suszarki (piece). • Zużycie energii jest mniejsze niż przy suszeniu cieplnym. • Urządzenia do utwardzania UV są gotowe do pracy już po kilku minutach. Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 2. Skłąd t wor zyw ut wardzanych promieniami UV i mechanizm utwardzania Tworzywo utwardzane promieniami UV składa się głównie z: • fotoinicjatorów • prepolimerów (wstępnie usieciowanych merów) • monomerów (merów stosowanych jako rozcieńczalnik ulegający reakcji) • pigmentów (tylko w tworzywach nieprzezroczystych) Wskutek oddziaływania promieniowania UV z zawartych w tych tworzywach fotoinicjatorów tworzą się wolne rodniki, które wyzwalają sieciowanie systemu i w bardzo krótkim czasie powodują jego utwardzenie. 3. Ustawianie pr omieniowania UV Promieniowanie UV stanowi część widma promieniowania elektromagnetycznego, sąsiadującą z częścią światła widzialnego o najkrótszej długości fali (fioletem). Według DIN 5031 część 7 widmo dzieli się w następujący sposób: bliska podczerwień światło widzialne UV długofalowe UV średniofalowe UV krotkofalowe 4. IR-A UV-A UV-B UV-C 780 – 1400 380 – 780 315 – 380 280 – 315 100 – 280 nm nm nm nm nm brązowienie poparzenie słoneczne sterylizacja Zapotr zebowanie na promieniowanie t wor zyw ut war dzanych UV Wymienione poniżej systemy wymagają do utwardzenia w przeważającej części następujących zakresów promieniowania: farby lakiery kleje masy odlewnicze poliestrowe masy szpachlowe i folie dito wzmacniane szklanym włóknem UV-C, UV-B UV-C, UV-A, VIS UV-A, UV-C UV-A, UV-C UV-A, światło (niebieskie) światło (niebieskie), UV-A Tak , jak to opisano w ustępach 3 i 4, dla lamp lub zespołów promiennikowych występują różne wymagania odnośnie: • zakresu oddziaływującego widma, • bezpieczeństwa pracy, np. ozon (wartość MAK) i ochrona przed promieniowaniem UV-C i UV-B. Powyższe zagadnienia zostaną jeszcze bliżej opisane w dalszych częściach. Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 5. Promienniki 5.1. Typy promienników Do utwardzania UV stosuje się różne typy promienników: a) b) c) d) promienniki rtęciowe wysokoprężne promienniki metalohalogenkowe promienniki rtęciowe najwyższego ciśnienia (lampy krótkołukowe) promienniki rtęciowe niskociśnieniowe z luminoforem UV-A (lampy z luminoforem, blacklight blue lamps) e) bezelektrodowe lampy wzbudzane mikrofalowo (Fusion Systems) f) promienniki kapilarne, z bezpośrednim chłodzeniem wodą W powszechnych zastosowaniach bezwzględnie największą część stanowią promienniki (lampy) rtęciowe średnioprężne, którym poświęcimy tu najwięcej uwagi. Promienniki wymienione w punktach c) , d) , e) i f) znajdują wąskie zastosowania w określonych dziedzinach, i wspomniano tu o nich tylko dla dopełnienia obrazu całości zagadnienia. 5.2. Budowa promienników / profil promiennika Długości łuków stosowanych w praktyce średnioprężnych promienników rtęciowych zawierają się w granicach od 10 do 220 cm. Możliwe są także typy specjalne o krótszych lub dłuższych łukach. Elektryczne moce właściwe promienników w większości przypadków zawierają sie w granicach pomiędzy 80 i 160 W na cm długości łuku świetlnego. W szczególnych przypadkach stosuje się również promienniki o mocach do 250 W/cm, a nawet większych. Na poniżej zamieszczonym arkuszu danych przedstawiono typowy promiennik standardowego typoszeregu 100 W/cm z charakterystyczną średnicą rury lampy wynosząca 22 mm. Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika,, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 05 200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] Przykładowy arkusz danych lampy UV UVH 2522-0 Numer artykułu: artykułu 24055002 Elektryczne dane znamionowe Znamionowa moc właściwa Moc znamionowa Napięcie lampy Prąd lampy Napięcie zapłonowe 1) Napięcie sieciowe Maks. prąd zwarciowy 1) tylko przy lampach z dławikiem W/cm W V A V V A 100 2500 280 10 400 + ZG 400 Dane geometryczne Odstęp pomiędzy elektrodami (długo długość świecenia) (wymiar EA) Długość całkowita (wymiar Lg) Średnica rury (wymiar d) Długość licy mm mm mm mm 247 380 22,5 1000 / 1000 Dane fizyczne promieniowania Zakres UV C Zakres UV B Zakres UV A Informacje ogólne Maks. temperatura wtopienia Temperatura rury wyładowczej Rodzaj gniazda Materiał rury wyładowczej Typowy okres użytkowania (200-280 nm) (280-315 nm) (315-400 nm) W W W ok. 380 ok. 200 ok. 180 °C350 °C w punkcie pomiarowym T 700 do 900 ceramiczne szkło kwarcowe, wytwarzające ozon 1500 h Okres użytkowania jest zależny ny od konstrukcji urządzenia i sposobu pracy (cyklów cyklów załączania zał wyłączania, chłodzenia, zanieczyszczania) zanieczyszczania Rzeczywista moc promiennika jest zależna zale od wybranego urządzenia dzenia preselekcyjnego. preselekcyjnego Poprzez zmianę prądu promiennika można, na, po konsultacji z dostawcą, dostawc ustawić moc inną od podanej powyżej. powy Zgodne z przeznaczoną funkcją ą działanie promiennika jest zagwarantowane tylko w specjalnych, przystosowanych do tego urządzeniach ądzeniach i instalacjach. instalacjach Z tego powodu prawidłowe użycie może nastąpić tylko przez danego producenta urządzenia. urz Wszystkie prawa zastrzeżone. one. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. zabronione S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] Wykonania specjalne specyficzne dla potrzeb klienta, typy wolne od ozonu i domieszkowane mogą być dostępne na zapytanie. UWAGA: pochodzące z powyżej wyspecyfikowanego promiennika promieniowanie jest szkodliwe dla skóry i oczu. Z tego powodu może on być eksploatowany tylko w przewidzianych do tego urządzeniach, które zapewniają odpowiednią ochronę przed promieniowaniem. Typowe prądy robocze wynoszą ok. 6 do 16A, napięcia zwiększają się wraz ze wzrostem długości łuku świetlnego o ok.. 6,5 do 25 V/cm, aż do 2500 V. Materiałem rury jarzeniowej jest kwarc. W lampie znajdują się: rtęć, gaz szlachetny i dodatki halogenowe (chlorowcowe), które poprzez halogenowy proces cyrkulacyjny zapobiegają zaczernianiu, przyczyniając się w ten sposób do wysokiej żywotności lampy, a także zapobiegają problemom zaciemniania brzegów. Promienniki na swoich końcach są pokryte warstwą odbijającą, aby w stanie nowości zapewnić szybki rozruch i rozpalenie oraz dobrą stabilność podczas pracy. 5.3. Sposób działania elektrycznego Promienniki posiadają następująca charakterystykę prądowo - napięciową: Charakterystyka zasilacza Charakterystyka promiennika 450 400 Spannung [V] 350 300 250 200 150 100 50 0 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Strahlerstrom [A] Rys. 1. Charakterystyka prądowo-napięciowa Jak widać, napięcie na łuku jest prawie niezależne od prądu roboczego. Następstwem tego przy bezpośredniej pracy z sieci byłoby to, że lampa pobierałaby dowolną ilość prądu z sieci i albo sama uległaby zniszczeniu, albo zniszczyła bezpiecznik. Z tego powodu musi być podłączone szeregowo do lampy ograniczające prąd urządzenie zasilające, którego charakterystyka przecina się z charakterystyką promiennika. Ów punkt przecięcia jest punktem roboczym promiennika. Urządzenie wstępne może być typu indukcyjnego, pojemnościowego lub omowego: Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] indukcyjne pojemnościowe omowe Rys. 2. Zasady działania urządzeń wstępnych Najbardziej rozpowszechnione jest rozwiązanie indukcyjne, gdyż występuje tu najmniej strat własnych oraz można dokonać łatwo dopasowania do lampy. Dla pracy w trybie stand-by dzieli się celowo urządzenie wstępne na kilka cewek dławiących.: Rys. 3. Praca z 2 dławikami do przełączania mocy W przedstawionym przykładzie można przy otwartym przełączniku pracować na 50% mocy, a przy zamkniętym przełączniku na 100 %. Dodatkowo do urządzenia zasilającego potrzeba jeszcze urządzenia zapłonowego do uruchomienia promiennika oraz kompensacji prądu biernego, dla spełnienia wymogów dyrektywy dotyczącej urządzeń elektrycznych: Rys. 4. Praca z dławikiem, urządzeniem zapłonowym i kompensacją prądu biernego Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] Dla promienników z zapotrzebowaniem na napięcie wyższe niż 230 V wzgl. 400 V należy napięcie sieciowe odpowiednio podwyższyć za pomocą transformatora. Zazwyczaj używa się kombinacji transformatora i dławika: Rys. 5. Praca z autotransformatorem / dławikiem dla promienników o średnim zapotrzebowaniu napięciowym oraz transformatora rozproszeniowego: Rys. 6. Praca z transformatorem rozproszeniowym dla promienników o wyższym zapotrzebowaniu napięciowym Obydwa warianty dostarczają napięcia wymaganego do zapłonu i pracy oraz ustawiają prąd w punkcie roboczym. Przy mniejszych kombinacjach autotransformatora z dławikiem stosowane jest jeszcze urządzenie zapłonowe. Są tu również możliwe połączenia stand-by, przede wszystkim poprzez ingerencję po stronie pierwotnej, za pomocą dławików, transduktorów lub komponentów elektronicznych zarówno do regulacji stopniowej, jak i ciągłej: Rys. 7. Praca z transformatorem rozproszeniowym i transduktorem do bezstopniowej regulacji mocy Zanim jednak rozważymy tego rodzaju lub inne połączenia, należy koniecznie przeprowadzić konsultacje ze specjalistami od lamp lub producentami, gdyż niektóre rodzaje kombinacji mogą prowadzić do przedwczesnego zniszczenia promienników. Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] Zasilacze elektroniczne Od kilku lat na rynku znajdują się również w pełni elektroniczne urządzenia zasilające, do 34 kW mocy promiennika. Ich zaletami są np. • • • • • • • Bezstopniowe dopasowanie mocy promiennika do procesu utwardzania. Możliwości kompensacji procesu starzenia promiennika. Automatycznie ustawiana stała wartość mocy, niezależna od np. wahań sieciowych Urządzenia te są mniejsze i lżejsze i mogą być umieszczane w maszynie w pobliżu promiennika zamiast w szafie rozdzielczej, przez co zyskuje się znaczne oszczędności miejsca. Automatyczne dopasowywanie się do różnych, stosowanych na świecie sieci. Symetryczne obciążenie sieci. Bardzo szybka pulsacyjność mocy, z zakresu milisekund, umożliwia dopasowanie również do bardzo szybkich procesów o charakterze nieciągłym, a wraz z tym oszczędność energii i mniejsze nagrzewanie maszyny. Przykład na bazie BLP 59 S Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 5.4. Rozpalanie promiennika Bezpośrednio po włączeniu promiennika rtęć jest jeszcze w stanie ciekłym i zachodzi wówczas tylko wyładowanie w gazie szlachetnym. Napięcie lampy jest bardzo niskie (około l0 % napięcia roboczego) a przez urządzenie wstępne płynie prąd zwarciowy. Wraz ze wzrostem temperatury następuje parowanie rtęci i dodatków. Napięcie wzrasta, podczas gdy prąd maleje. Po ok. jednej minucie proces rozpalania zostaje zakończony i zostają osiągnięte elektryczne wartości zadane Moment rorpalenia promiennika 18 16 200 14 12 150 10 8 100 Ub in V 6 4 50 Ib in A 0 2 0 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 65 70 75 80 85 90 95 100 Zeit [sec] Rys. 8. Rozpalanie promiennika Dopiero teraz mamy do dyspozycji pełne widmo lampy do utwardzania UV! Gdy promiennik zostaje wyłączony, nie jest od razu ponownie gotowy do pracy, gdyż wysokie ciśnienie wewnętrzne nie pozwala na zapłon przy napięciu będą cym do dyspozycji w urządzeniu wstępnym. Dopiero po przerwie wynoszącej kilka minut, potrzebnej na ochłodzenie promiennik może zostać ponownie uruchomiony, po tym gdy nastąpi skroplenie rtęci i dodatków. Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 Strahlerstrom [A] Strahlerspannung [V] 250 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 5.5. Bilans energetyczny i podział widma Zastosowanie nowych materiałów i technilogii umożliwia następujący bilans energetyczny (wartości przybliżone): 30 % promieniowanie UV (15 % UV-C, 8 % UV-B, 7 % UV-A) 15 % światło widzialne 55 % podczerwień (ciepło), której główna część pochodzi od łuku świetlnego, a odpowiednio mniejsze części od rozżarzonych elektrod i rozgrzanej rury. Promienniki emitują charakterystyczne widmo średniprężnych lamp rtęciowych o głównych liniach przy 254 nm, 313 nm, 366 nm. Widmo średnioprężnych lamp rtęciowych 100 90 Moc względna w % 80 70 60 50 40 30 20 10 0 200 500 Długość fal w nm Rys. 9. Widmo emisyjne rtęci Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 5.6. Promienniki bezozonowe W ponad 90 % przypadków przy utwardzaniu farb i lakierów stosuje się promienniki wytwarzające ozon. W przypadkach specjalnych używa się promienników bezozonowych. Rura takiej lampy wykonana jest ze specjalnego materiału kwarcowego, działającego jak filtr dla krótkofalowego zakresu UV-C. 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 SUPRASIL STANDARD OZONARM Y OZONFREI Z 390 370 350 330 310 290 270 250 230 210 190 170 QZ 310 150 Transmisja w % Transmisja różnych szkieł kwarcowych Długość fali w nm Rys. 10. Transmisja szkieł kwarcowych Powoduje to absorpcję promieniowania wytwarzającego ozon poniżej 200 nm, tak że nie powstaje ozon. Wraz z tym następuje jednak utrata ważnej części widma, potrzebnej do tworzyw utwardzanych UV-C, jak farby i większość lakierów. Porównanie widma Hg wytwarzającego ozon i bezozonowego 100 ozonerzeugend 90 ozonfrei Moc względna w % 80 70 60 50 40 30 20 10 0 200 500 Długość fal w nm Rys. 11. Widmo rtęci przy stosowaniu kwarcu „wytwarzającego ozon“ i „bezozonowego“ Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] Rezultaty utwardzania są wówczas słabe albo zgoła żadne. Dlatego: stosowanie bezozonowych promienników tylko po konsultacji z dostawcą farb lub lakierów! Alternatywnie można też stosować specjalny kwarc, który minimalizuje tylko promieniowanie krótkofalowe poniżej 240nm, tzw. „kwarc ubogi w ozon“. Moc względna w % Widmo Hg ubogie w ozon 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 200 500 Długość fali w nm Rys. 12. Widmo rtęci przy zastosowaniu kwarcu „ubogiego w ozon“ Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 5.7. Domieszkowanie, promienniki metalo-halogenkowe Poprzez domieszkowanie, t.j. umieszczenie w lampie halogenków metali dodatkowo do rtęci, można wypełnić widmo w określonych obszarach i dopasować do widmowej krzywej oddziaływania na dane tworzywo utwardzane promieniami UV. Promienniki metalo-halogenkowe do utwardzania występują w dwóch wariantach: • Punkt ciężkości w UV-A dla klejów, mas odlewniczych i szpachli poliestrowych: Moc względna w % Widmo promiennika żelazowego, bezozonowego 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 200 500 Długość fal w nm Rys. 13. Widmo żelaza przy zastosowaniu „bezogonowego” kwarcu • Z punktem ciężkości w niebieskim, widzialnym obszarze widma do szpachli i folii poliestrowych wzmacnianych włóknem szklanym, gdyż włókno szklane absorbuje UV-A. Promienniki metalohalogenkowe mogą być stosowane w wersji bezozonowej, gdyż dla tego zastosowania nie jest wymagane UV-C: Moc względna w % Widmo promiennika galowego 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 200 500 Długość fal w nm Rys. 14. Widmo galu Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010 S-Technika, ul. Bolesława Chrobrego 10/22, 05-200 Wołomin, tel. +48 605788115, [email protected] 5.8. Żywotność Żywotność użytkowa promiennika jest definiowana poprzez spadek promieniowania w przeciągu określonego czasu, w którym jeszcze ma miejsce wystarczające utwardzanie. W przemyśle poligraficznym zespoły suszące UV są na ogół specyfikowane przez producentów w taki sposób, że wystarczające suszenie jest jeszcze zapewnione przy lampach, których udział UV-C spadnie do 75 %. Krzywa żywotności promienników UV (Hg) "everclear" 100 z tolerancją rozrzutu 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 0 400 800 1200 1600 2000 2400 2800 Intensywność względna w % (maksymalnie 3 załączenia dziennie) Żywotność w h Rys. 15. Wykres dla promiennika wolno świecącego w warunkach laboratoryjnych przez 3000 h W maszynie lub urządzeniu promiennik musi na ogół pracować w niekorzystnych warunkach. Jest on np. zamknięty w obudowie i może być często załączany i wyłączany. Żywotność promienników UV (Hg) U V C U V B 100 95 90 Intensywność w % od stanu nowości Zachowanie części promieniowania UV-C, -B, -A i -VIS 85 80 75 70 65 60 55 50 0 200 400 600 800 1000 1200 1400 1600 1800 2000 Żywotność w h Rys. 16. Promienniki w warunkach praktycznych przez 2000 h. Cykl załączania wynosi 165 min załączenia i 15 min wyłączenia W praktyce czas żywotnośći użytkowej średnioprężnych promienników rtęciowych o mocy elektrycznej 100 W/cm wynosi około 1500 h do 3000 h, a promienników metalo-halogenkowych ok. 500 do 1000 h. Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie lub wykorzystywanie fragmentów danego dokumentu bez zgody autora zabronione. S technika © 2010