pobierz - Zakład Wysokich Napięć i Kompatybilności
Transkrypt
pobierz - Zakład Wysokich Napięć i Kompatybilności
LABORATORIUM KOMPATYBILNOŚCI ELEKTROMAGNETYCZNEJ POLITECHNIKA WARSZAWSKA KATEDRA WYSOKICH NAPIĘĆ I APARATÓW ELEKTRYCZNYCH POMIARY NATĘŻENIA POLA ELEKTRYCZNEGO I MAGNETYCZNEGO O CZĘSTOTLIWOŚCI SIECIOWEJ W OTOCZENIU URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH 1. WPROWADZENIE Urządzenia elektroenergetyczne, elektryczne i elektroniczne są źródłem pól elektrycznych, magnetycznych i elektromagnetycznych, które oddziałują zarówno na ludzi jak i na inne urządzenia znajdujące się w pobliżu tych źródeł, wskutek propagacji fal elektromagnetycznych. Fala elektromagnetyczna składa się ze sprzężonych ze sobą pól: elektrycznego E i magnetycznego H (rys.1). Prędkość rozchodzenia się fali w powietrzu jest prawie taka sama jak w próżni i wynosi c = 300 000 km/s (300 m/µs). Rys.1. Fala elektromagnetyczna płaska tworzona przez wzajemnie prostopadłe pole elektryczne E i magnetyczne H. Długość fali λ i jej częstotliwość f są powiązane zależnością: λ=c/f Zależność ta jest zilustrowana w poniższym zestawieniu dla określonych wartości częstotliwości: f 50 Hz 1 kHz 1 MHz 300 MHz 1 GHz 6000 km 300 km 300 m 1 m 3 cm λ W oparciu o pojęcie długości fali można wyróżnić trzy strefy wokół źródeł pól elektromagnetycznych: - strefę pola dalekiego (promieniowania), w odległościach x od źródła większych od długości fali λ, w której w przypadku fali płaskiej zachodzi pomiędzy natężeniami pól E i H następująca zależność: E/H = 120π = 377 Ω Gęstość mocy promieniowania p [W/m2] jest wyrażona jako: p=EH 2 W strefie promieniowania parametry pola elektromagnetycznego są jednoznacznie określone, jeśli jest znana tylko jedna z wymienionych wielkości - p, E lub H. W przypadku oddziaływania pola elektromagnetycznego na ludzi w zakresie częstotliwości większych niż 300 GHz (granica częstotliwości przyjmowana dla promieniowania niejonizującego) przyjmuje się w przybliżonym i nie zawsze poprawnym założeniu, że granica strefy promieniowania może występować wówczas, gdy stanowiska pracy oraz ludzie znajdują się w odległości od źródła pola większej niż 1m. - strefę przejściową, o zasięgu od ok. λ /20 do λ. W strefie tej na równi z polami E i H charakterystycznymi dla strefy promieniowania występują dodatkowo pola quasi stacjonarne o natężeniach zmniejszających się znacznie z drugą a nawet trzecią potęgą odległości od źródła pola. W strefie przejściowej rozkład pól magnetycznych i elektrycznych jest bardzo złożony i nie występuje pomiędzy nimi jednoznaczny związek. Przy rozpatrywaniu warunków pracy oraz oddziaływania w strefie przejściowej pól elektromagnetycznych na ludzi oraz na urządzenia należy uwzględniać zarówno pole elektryczne E jak i magnetyczne H. - strefę pola bliskiego, o zasięgu od źródła pola do ok. λ /2π ( lub ok. λ/20 ). W strefie tej dominują quasistacjonarne składowe pola elektrycznego E i magnetycznego H. Natężenie pola elektrycznego E jest proporcjonalne do napięcia zasilającego źródło pola a natężenie pola magnetycznego H jest proporcjonalne do prądu płynącego w instalacji źródła pola. Pola strefy bliskiej są najsilniejsze i stanowią poważne źródło zakłóceń dla urządzeń elektrycznych i elektronicznych (np. informatycznych, telekomunikacyjnych, itp.) oraz mogą istotne zagrożenie dla ludzi. W przypadku źródeł napięć i prądów o częstotliwości sieciowej wytwarzane pole elektromagnetyczne jest zawsze polem bliskim i może być charakteryzowane przez natężenie składowej pola elektrycznego E oraz składowej pola magnetycznego H, których wartości określa się obliczeniowo lub poprzez pomiary. Dla warunków rzeczywistych obliczenia rozkładu i wartości pól E i H są często bardzo skomplikowane a w praktyce wykonuje się pomiary obu składowych. Pomiary takie przeprowadza się przy użyciu odpowiednich przyrządów (sond lub anten), z zachowaniem wymaganych procedur pomiarowych, w odpowiednich miejscach i na określonych wysokościach z uwzględnieniem wpływu sąsiadujących obiektów przewodzących oraz warunków atmosferycznych w przypadku wykonywania pomiarów na terenie otwartym. W ćwiczeniu do pomiaru natężenia pola elektrycznego E wykorzystuje się miernik Tracer EF 90 a do pomiarów natężenia pola magnetycznego H miernik ELF 4080 firmy Bell. Przed rozpoczęciem wykonywania pomiarów należy zapoznać się z instrukcjami obsługi obu przyrządów (instrukcje są załączone w postaci plików pdf). 2. PROGRAM POMIARÓW 2.1 Wykonanie pomiarów natężenia pola elektrycznego E Pomiary E należy wykonać w strefie bliskiej w otoczeniu urządzeń nisko i wysokonapięciowych o częstotliwości sieciowej z uwzględnieniem wpływu redukcji natężenia pola E za pomocą ekranu przewodzącego oraz w otoczeniu komputera stacjonarnego. 3 Program pomiarów natężenia pola elektrycznego E obejmuje: a) wykonanie pomiarów w otoczeniu przekładnika napięciowego 100/ 6000 V w różnych odległościach od źródła napięcia, zmienianych w zakresie od 2 do 50 cm, dla trzech przypadków: - bez ekranu elektromagnetycznego, - z ekranem nie uziemionym (o nieokreślonym - pływającym potencjale), - z ekranem uziemionym. Przed rozpoczęciem pomiaru E należy wykonać pomiar napięcia zasilania przekładnika napięciowego i określić wartość napięcia po stronie WN. b) zmierzenie największych wartości E w otoczeniu komputera i monitora w odległościach wynoszących: 10 cm 50 cm od jednostki centralnej komputera i ekranu monitora. c) zmierzenie wartości natężenia E w pobliżu źródeł światła znajdujących się w pomieszczeniu laboratoryjnym. 2.2 Program pomiarów natężenia pola magnetycznego H Pomiary H wykonuje się w strefie bliskiej w otoczeniu toru prądowego zasilanego z źródła o częstotliwości sieciowej przy określonej wartości prądu, dla różnych konfiguracji przewodów zasilających grzejnik rezystancyjny. Należy zmierzyć: a) wartości natężenia pola H w różnych odległościach od przewodów zbliżonych do siebie oraz oddalonych na odległość 30 cm. b) największe wartości H w otoczeniu komputera i monitora w odległościach wynoszących 10 cm i 50 cm od jednostki centralnej komputera i od ekranu monitora. 3. OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW Wyniki pomiarów należy przedstawić w postaci tabel oraz wykresów porównawczych. W sprawozdaniu z ćwiczenia należy: - opisać metodykę pomiarów, - scharakteryzować urządzenia w otoczeniu których wykonywane są pomiary, - sformułować wnioski obejmujące analizę uzyskanych wyników. ZAŁĄCZNIKI: 1. Instrukcja obsługi miernika miernika Tracer EF 90, 2. Instrukcja obsługi miernika ELF 4080 firmy Bell.