8—15.12.2013 Książka Programowa (Programme Book) 6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia
Transkrypt
8—15.12.2013 Książka Programowa (Programme Book) 6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia
6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia 8—15.12.2013 Książka Programowa (Programme Book) 6th Divine Comedy International Theatre Festival Intro — Bartosz Szydłowski _______________________________ 3 Intro — Bogdan Zdrojewski ______________________ 5 Intro — Jacek Majchrowski ___________________________________ 6 Intro — Izabela Helbin ___________________ 7 Kalendarium wydarzeń (Calendar of Events) ________________ 10 INFERNO: Polski Konkurs (Polish Competition) ________________ 18 INFERNO: Międzynarodowe Jury (International Jury) _________________ 22 INFERNO: Amatorki (Women as Lovers) __________________ 30 INFERNO: Caryca Katarzyna (Catherine the Great) ________________ 34 INFERNO: Chopin bez fortepianu (Chopin without Piano) _____ 38 INFERNO: Courtney Love ______________________ 42 INFERNO: Diabeł (The Devil) __________________________ 46 INFERNO: Do Damaszku (The Road to Damascus) ________________ 50 INFERNO: Ja, Piotr Rivière... (I, Pierre Rivière...) ______________________ 54 INFERNO: Kabaret Warszawski ______________________ 58 INFERNO: Morrison/Śmiercisyn (Morrison/Sonofdeath) _____ 62 INFERNO: Na Boga! (For God’s Sake!) __________________________ 66 INFERNO: Nietoperz (The Bat) __________________ 70 INFERNO: Podróż zimowa (A Winter Journey) ______________________ 74 Reżyserzy Polskiego Konkursu Inferno (Polish Contest Inferno Directors) ______________________ 78 PARADISO: Laboratorium Młodych (Young Artists’ Lab) ________ 96 PARADISO: Koło kwintowe (Circle of Fifths) _______ 100 PARADISO: Love & Information __________________________ 104 PARADISO: Niech no tylko zakwitną jabłonie ________________________ 108 PARADISO: Pływalnia (The Swimming Pool) __________________ 112 PURGATORIO: Spektakle i Wydarzenia Towarzyszące (Additional Performances and Events) _______________________ 116 PURGATORIO: Klub miłośników filmu MISJA (The Mission Fun Club) ____ 120 PURGATORIO: Macabra Dolorosa _________________ 124 PURGATORIO: Piccolo Coro Dell Europa _________________ 128 PURGATORIO: Postrzał (Slipped Disc) _________________________ 132 PURGATORIO: Smutki tropików (Sorrows of the Tropics) ___________ 136 PURGATORIO: Wałbrzych UTOPIA 2039 ___________ 140 PURGATORIO: Zabójca (The Killer) ________________________ 144 Festiwalowe miejsca (Festival Venues) ______ 148 Teatry (Theatres) ______________________________________________ 150 Klasyka Żywa _________________________________________ 160 Organizatorzy (Organizers) ______________________ 162 zósta edycja Teatralnego Festiwalu Boska Komedia będzie subiektywnym przeglądem najbardziej reprezentatywnych przedstawień nowego polskiego teatru. Konkurs — INFERNO — to przede wszystkim wybór najszerzej dyskutowanych spektakli ostatniego sezonu, które oddają temperaturę twórczą i aspiracje polskich artystów teatru. Inferno stanowi rdzeń festiwalu, a głównym celem sekcji jest pokazanie różnorodności polskiej sceny teatralnej oraz zapoznanie publiczności z najnowszymi trendami inscenizacyjnymi oraz eksperymentami podejmowanymi przez reżyserów. Być może to ostatnie lata, gdy teatr posiada swobodę komentowania rzeczywistości, poszukuje trudnych S 6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny 8—15.12.2013 PL 2 EN he sixth edition of the Divine Comedy International Theatre Festival is a subjective review of everything that’s most representative of new Polish theatre. The Main Contest, INFERNO, comprises the most distinguished and widely discussed performances from last season, that showcase the wide range of talents and artistic aspirations of Polish directors. Inferno is a core section of the festival, as its main purpose is to present the diverse landscape of Polish theatre life as well as to familiarize audiences with the latest trends and areas of artistic exploration and experimentation undertaken by prominent and acclaimed directors. Perhaps this is the last era when the theatre can T odpowiedzi lub jest po prostu miejscem kłopotliwych dla nas wszystkich pytań. Być może, obudzimy się wkrótce w krainie, gdzie jedyną formą akceptowalną będzie teatr środka, z pewnością wartościowy i doskonały warsztatowo, ale bezpieczny i pozbawiony marzeń o transformacji świata przy pomocy sztuki. A przecież teatr to również forum niepokojów i niecierpliwości, barometr stanu świadomości społecznej i podświadomych społecznych potrzeb. Ja wierzę, że marzenia napędzają nas wszystkich i jeśli zostaną sformatowane do wymiaru możliwości ekonomicznych, jeśli w imię pragmatyki zgodzimy się na wymazywanie artystycznej nieodpowiedzialności z ram naszego społeczeństwa, zacznie umierać coś więcej niż sam teatr. I dopiero INTRO comment on reality, ask hard questions and look for uneasy answers. Maybe we will wake up one day soon in a land where only compromised theatre will be possible and it will surely be valuable and perfectly structured, but safe and deprived of dreams about transforming the world through art. And theatre is, after all, a form of anxiety and impatience, the barometer of social awareness and unconscious societal needs. I strongly believe that we are all powered by dreams, and if they were limited by economic standards and if because of pragmatism we agreed to erase artistic responsibility from our communities, we would lose something much bigger than the theatre itself. We would be united in deleting illusions of possible utopias, without 3 wtedy staniemy się realnym condominium sił, które ze spokojem i czystym sumieniem wymażą wszelkie złudzenia o możliwych utopiach. Spotykamy się w Krakowie, aby nasze marzenia wzmocnić, spotykamy się, aby rozmawiać o zagrożeniach, spotykamy się, aby uczestniczyć w święcie teatru, jednej z ostatnich przystani snucia opowieści o ludzkich utopiach. Bartosz Szydłowski Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia iędzynarodowy Festiwal Teatralny „Boska Komedia” jest od kilku lat jednym z najważniejszych polskich festiwali teatralnych. Organizatorzy potrafili nadać mu formę precyzyjnego mechanizmu, który zapewnia uczestnikom i publiczności wiele artystycznych emocji, służąc zarazem promocji polskiej kultury na świecie. Goście i jurorzy przybywają do Krakowa z różnych stron świata, by smakować polski teatr i przyznawać prestiżowe statuetki „Boskiego Komedianta”. W ramach trzech nurtów prezentowane są przedstawienia konkursowe, powstałe na rodzimych scenach, prapremiery spektakli koprodukowanych przez Festiwal oraz Teatr Łaźnia Nowa, a także najświeższe produkcje młodego M PL PL EN EN pokolenia. W efekcie ten ze wszech miar międzynarodowy festiwal koncentruje się na teatrze polskim, stawiając go na należnym miejscu, przyciągającym uwagę teatromanów z kraju i zza granicy. Jestem przekonany, że Publiczności tego znakomitego Festiwalu nie wypada rekomendować konkretnych wydarzeń, gdyż wszystkie zasługują na uwagę. Pozostaje mi więc życzyć Państwu, aby zstąpienie w „ciemny las” teatru prezentowanego podczas szóstej edycji „Boskiej Komedii” przyniosło jak najwięcej artystycznych niespodzianek, emocji i olśnień. Bogdan Zdrojewski Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego 4 5 nternational Theatre Festival Divine Comedy over the last couple of years has become one of the most important theatre festivals in Poland. The organizers managed to shape it in a way it gives the participants and the audiences numerous artistic emotions while at the same time it helps to promote Polish culture abroad. The guests and jurors come to Krakow from all over the world to enjoy Polish theatre and give prestigious statuettes of the “Divine Comedian”. The festival is comprised of three main parts – one of them presents Contest shows that premiered over the last season, the other offers world premieres of the shows coproduced by the festival and Laźnia Nowa Theatre and the last one showcases skills and talents of the young generation of artists. As a consequ- I blinking an eye. We meet in Krakow to strengthen our dreams, to discuss dangers and potential threats, and we meet to participate in the process of celebrating theatre, one of the last havens of telling stories of humanity’s greatest utopias. Bartosz Szydłowski Artistic Director of Divine Comedy International Theatre Festival ence, this truly international festival concentrates on Polish theatre, putting it in the right place so that it could attract the attention of theatregoers from Poland and abroad. I truly believe that it is unnecessary to recommend particular events to the audience of this outstanding festival as they are all worth seeing. All I want to wish then is for you, Ladies and Gentleman, to enjoy walking into the “dark woods” of the theatre presented at the sixth edition of Divine Comedy and I hope it will bring you lots of artistic surprise, emotions and revelations. Bogdan Zdrojewski The Minister of Culture and National Heritage iędzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia ofiarowuje nam kolejną, niepowtarzaną okazję obejrzenia rekomendowanych przez krytyków, ale też najszerzej dyskutowanych spektakli teatralnych z całej Polski. Już po raz szósty z rzędu twórcy najlepszych inscenizacji spotkają się w festiwalowym „piekle”, aby rywalizować o tytuł Komedianta Roku. Będziemy mogli przyjrzeć się najnowszym dokonaniom mistrzów i sukcesom utalentowanych debiutantów, uczestniczyć w spotkaniach z krytykami i wybitnymi twórcami teatru. Cieszę się, że i tym razem zaproszenie do Krakowa przyjęło tak wielu znamienitych gości z Polski, Europy i świata, że Boska Komedia jak M zawsze liczyć może na współpracę międzynarodowego jury. Serdecznie gratuluję wszystkim twórcom tego wspaniałego teatralnego święta. Życzę Państwu niezapomnianych wrażeń i emocji. Jacek Majchrowski Prezydent Miasta Krakowa a mapie wydarzeń kulturalnych organizowanych w Krakowie, Boska Komedia zajmuje szczególną pozycję. To pierwsza od dłuższego czasu tak duża impreza teatralna, jaka regularnie co rok pojawia się w Krakowie. A nigdzie indziej tak jak w tym mieście teatr nie koncentruje na sobie uwagi publiczności, krytyków i znawców. Sztuka teatru — ta wysoka i ta lżejsza — zawsze znajduje w Krakowie przychylność i zrozumienie. I pewnie dlatego idea festiwalu prezentującego to, co na polskiej scenie najbardziej wyjątkowe, wymykające się szablonom i kwestionujące prawdy uznawane dotąd za objawione, padła na wyjątkowo podatny grunt. N PL PL EN EN Nawet te założenia nie stanowią jednak gwarancji spełnienia artystycznego celu — bo w świecie wydarzeń kulturalnych zdarza się, że równie ambitnie zakrojone przedsięwzięcia kończą się sukcesem głównie towarzyskim. Trudno jednak o lepszy niż Boska Komedia przykład festiwalu, który by tak bezceremonialnie i natychmiast zawładnął sercami swoich odbiorców. Szaleństwo z biletami, których w dniu rozpoczęcia imprezy dostać już nie sposób, żywo reagująca publiczność, długo w noc po spektaklu trwające dyskusje — te zorganizowane i te spontaniczne... To chyba najlepszy dowód na to, że coś nas — odbiorców ery talent shows i politycznych sitcomów — potrafi poruszyć rzeczywiście. 6 7 he Divine Comedy International Theatre Festival once again offers us a chance to see plays from all over Poland: works not only highly-recommended by critics, but also widely discussed and admired by audiences. For the sixth year running, the directors of the best performances will face off in the festival’s “hell” and compete for the title of the Divine Comedian of the Year. We will have an opportunity to see works by established masters as well as brand-new voices, and to participate in meetings with critics and distinguished artists. I am personally pleased that so many acclaimed guests from Poland, Europe and all over the world have he Divine Comedy International Theatre Festival has a special place on the cultural map of Krakow. It’s the first theatre festival of this importance and scale to take place annually in the city. Nowhere else does theatre attract so much attention from audiences, critics and theatre-goers. The art of theatre – both in its artistic dimension and in its more entertaining one — has always found an audience in Krakow. And that’s probably why the idea of a festival that presents us with what’s most special about the Polish stage — the kind of unconventional work that questions so-called “truth” — flourishes and prospers in this city. But these ideas alone don’t guarantee a fulfillment of artistic T T accepted the invitation to come to Krakow and that Divine Comedy, as always, can count on the expertise of an international jury. I would like to congratulate the creators of this fantastic celebration of theatre. I wish you, Ladies and Gentlemen, many unforgettable moments, emotions and insights. Jacek Majchrowski Mayor of the City of Krakow purpose: often in the art world certain events result only in social success. Divine Comedy, however, quickly won the hearts of audiences. The madness of getting tickets to the shows, which sell out before the festival starts; vivid reactions from audiences; long discussions after the shows — the organized ones and the more spontaneous ones… This is the best proof that we, the consumers of the talent show and sitcom era, can still be moved. The Divine Comedy Festival engages audiences in direct interactions: it stimulates their emotions; it presents its worldviews. Watching different events at the festival, we enter a variety of worlds, going into Dantesque fascinations and circles of initiation that attract Boska Komedia bezpośrednio wchodzi w interakcję z odbiorcą, stymuluje jego emocje, przekonuje do swoich racji. Wchodząc w wydarzenia Boskiej Komedii, wchodzimy w inny świat, w kolejne Dantejskie fascynacje i stopnie wtajemniczenia, przyciągające zarazem i budzące dreszcz: czyż może być większy magnes dla ludzkiego umysłu niż zobaczyć piekło — i móc je opuścić? W moim odczuciu odbiorcami Boskiej Komedii są także sami twórcy: w poczuciu, że nic tu nie muszą udowadniać — bo przecież zapraszamy najlepszych — mogą skoncentrować się na relacji z publicznością i z samą festiwalową formułą, która dla nich również stanowi emocjonalne wyzwanie, ale i źródło intelektualnej refleksji. Stwierdzenie, że na czas Boskiej Komedii Kraków zamienia się w jeden wielki teatralny obiekt, widownię i scenę zarazem, byłoby banalne — gdyby nie było prawdziwe. Czerpię wielką przyjemność z faktu, że do realizacji tego projektu od samego początku w znaczącym stopniu przyczyniło się Krakowskie Biuro Festiwalowe. Wierzę, że również w tym roku Boska Komedia będzie dla nas wszystkich okazją do wielu zaskoczeń, odkryć i spotkań. Izabela Helbin Dyrektor Krakowskiego Biura Festiwalowego adamgolecdotcom PL 8 EN and thrill at the same time. Is there a better magnet for the human mind than to see hell and be able to leave it behind? In my opinion, the audience of Divine Comedy is also comprised of the artists themselves; they can feel confident that they don’t have to prove their worth since we only invite the best. They can concentrate on their relationship with their audience, embodying the festival formula, which is not only to issue an emotional challenge but also to serve as a source of intellectual reflection. To say that during the Divine Comedy Festival Krakow turns into one big theatre complex, becoming both stage and auditorium, would be a cliché — if it weren’t true. I take great pleasure in the fact that Krakow Festival Office has played an important role from the very beginning in the process of organizing this festival. I strongly believe that this year’s Divine Comedy will, as usual, provide us with an opportunity for plenty of surprising encounters and discoveries. Izabela Helbin Director of the Krakow Festival Office 18:00 230’ INF. NDZ. 19:00 90’ PURG. 10 8.12 Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował... (I, Pierre Rivière, Having Slaughtered...) / reż. (dir.) Agata Duda-Gracz / Teatr Muzyczny Capitol 2012 (The Musical Theatre Capitol 2012) TVP Kraków Studio S-3 w Łęgu, ul. Nowohucka 44 (TVP Kraków Studio S-3 Łęg, 44 Nowohucka St.) Smutki tropików (Sorrows of the Tropics) / premiera! (premiere!) / reż. (dir.) Paweł Świątek / Festiwal Boska Komedia, Teatr Łaźnia Nowa 2013 (Divine Comedy Festival, Łaźnia Nowa Theatre 2013) Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage, Os. Szkolne 25) 17:00 180’ 17:30 80’ 19:30 230’ Calendar of events PURG. 90’ SUN. INF. 15:00 INF. 12:00 PURG. PON. INF. Kalendarium wydarzeń 9.12 MON. Inauguracja festiwalu oraz prezentacja Konkursu „Klasyka Żywa” (Inauguration of the festival and the presentation of the „Live Classics” contest) Centrum Festiwalowe — Bunkier Sztuki, Pl. Szczepański 3a (Festival Centre — Bunkier Sztuki, Pl. Szczepański 3a) Smutki tropików (Sorrows of the Tropics) / premiera! (premiere!) / reż. (dir.) Paweł Świątek / Festiwal Boska Komedia, Teatr Łaźnia Nowa 2013 (Divine Comedy Festival, Łaźnia Nowa Theatre 2013) Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage, Os. Szkolne 25) Podróż zimowa (A Winter Journey) / reż. (dir.) Maja Kleczewska / Teatr Polski Bydgoszcz, Teatr Powszechny w Łodzi 2013 (Teatr Polski in Bydgoszcz, Teatr Powszechny in Łódź 2013) Teatr Łaźnia Nowa — Duża Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage, Os. Szkolne 25) Chopin bez fortepianu (Chopin Without Piano) / reż. (dir.) Michał Zadara / CENTRALA i Agencja Artystyczna GAP 2013 (CENTRALA, GAP Artistic Agency 2013) TVP Krakow — Krzemionki, Studio S-2, ul. Krzemionki 30 (TVP Krakow Studio S-2 — Krzemionki, 30 Krzemionki St.) Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował... (I, Pierre Rivière, Having Slaughtered...) / reż. (dir.) Agata Duda-Gracz / Teatr Muzyczny Capitol 2012 (The Musical Theatre Capitol 2012) TVP Kraków Studio S-3 w Łęgu, ul. Nowohucka 44 (TVP Kraków Studio S-3 Łęg, 44 Nowohucka St.) 11 16:00 90’ 17:00 135’ 20:00 180’ PAR. PAR. 180’ INF. 16:00 INF. 12 Inauguracja PARADISO (PARADISO Inauguration) Teatr PWST — Scena 210, ul. Straszewskiego 22 (PWST Theatre — 210 Stage, 22 Straszewskiego St.) Pływalnia (THE SWIMMING POOL) / reż. (dir.) Krystian Lupa / Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie 2013 (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow 2013) Teatr PWST — Scena 210, ul. Straszewskiego 22 (PWST Theatre — 210 Stage, 22 Straszewskiego St.) Nietoperz (The Bat) / reż. (dir.) Kornél Mundruczó / TR Warszawa 2012 (TR Warszawa 2012) Narodowy Stary Teatr — Scena #Helena, ul. Jagiellońska 1 (National Stary Theatre — #Helena Stage, 1 Jagiellońska St.) Podróż zimowa (A Winter Journey) / reż. (dir.) Maja Kleczewska / Teatr Polski Bydgoszcz, Teatr Powszechny w Łodzi 2013 (Teatr Polski in Bydgoszcz, Teatr Powszechny in Łódź 2013) Teatr Łaźnia Nowa — Duża Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage, Os. Szkolne 25) 18:30 80’ 20:30 90’ 21:00 90’ INF. 18:00 90’ 15:00 11.12 WED. Postrzał (Slipped Disc) / reż. (dir.) Dariusz Starczewski / Sztuka na wynos 2013 (art to go 2013) sztuka na wynos — Scena Pokój, ul. Starowiślna 55/6 (Flat Stage by art to go, 55/6 Starowiślna St.) Morrison/Śmiercisyn (Morrison/SONOFDEATH) / reż. (dir.) Paweł Passini / Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki 2013 (Opole Puppet and Actor Theatre 2013) Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage, Os. Szkolne 25) Zabójca (The Killer) / reż. (dir.) Jarosław Tumidajski / Teatr Ludowy w Krakowie 2013 (Ludowy Theatre in Krakow 2013) Teatr Ludowy — Scena Pod Ratuszem, Rynek Główny 1 (Ludowy Theatre — Pod Ratuszem Stage, 1 Main Sq.) Caryca Katarzyna (Catherine the Great) / reż. (dir.) Wiktor Rubin / Teatr im. St. Żeromskiego w Kielcach 2013 (Żeromskiego Theatre in Kielce) Narodowy Stary Teatr — Scena #Kolonia, ul. Starowiślna 21 (National Stary Theatre — Stage #Kolonia, 21 Starowiślna St.) Macabra Dolorosa / reż. (dir.) Paweł Szarek / Teatr Nowy Kraków 2013 (Teatr Nowy in Krakow 2013) Teatr Nowy, ul. Gazowa 21 (Teatr Nowy, 21 Gazowa St.) TUE. PURG. 10.12 ŚR. INF. wt. Narodowy Stary Teatr — Scena #Helena, ul. Jagiellońska 1 (National Stary Theatre — #Helena Stage, 1 Jagiellońska St.) PURG. Nietoperz (The Bat) / reż. (dir.) Kornél Mundruczó / TR Warszawa 2012 (TR Warszawa 2012) PURG. 135’ INF. 21:00 13 90’ 20:15 195’ INF. 14 Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage, Os. Szkolne 25) Diabeł (THE DEVIL) / reż. (dir.) Radek Rychcik / Teatr Współczesny w Szczecinie 2013 (Współczesny Theatre in Szczecin 2013) Narodowy Stary Teatr — Scena #Helena, ul. Jagiellońska 1 (National Stary Theatre — #Helena Stage, 1 Jagiellońska St.) Amatorki (WOMEN AS LOVERS) / reż. (dir.) Ewelina Marciniak / Teatr Wybrzeże 2012 (Wybrzeże Theatre in Gdańsk 2012) Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage, Os. Szkolne 25) Na Boga! (FOR GOD’S SAKE!) / reż. (dir.) Marcin Liber / Teatr Dramatyczny im. Józefa Szaniawskiego w Wałbrzychu 2013 (Szaniawski Drama Theatre in Walbrzych 2013) Narodowy Stary Teatr — Scena #Kolonia, ul. Starowiślna 21 (National Stary Theatre — #Kolonia Stage, 21 Starowiślna St.) 17:00 130’ 17:30 105’ 20:00 220’ 20:00 100’ 20:00 90’ PAR. Amatorki (WOMEN AS LOVERS) / reż. (dir.) Ewelina Marciniak / Teatr Wybrzeże 2012 (Wybrzeże Theatre in Gdańsk 2012 ) INF. PT. INF. 19:00 THU. PAR. 100’ 12.12 PURG. 18:15 INF. 90’ INF. 16:00 INF. CZW. 13.12 FRI. Do Damaszku (THE ROAD TO DAMASCUS) / reż. (dir.) Jan Klata / Narodowy Stary Teatr 2013 (National Stary Theatre 2013) Narodowy Stary Teatr — Scena #Helena, ul. Jagiellońska 1 (National Stary Theatre — #Helena Stage, 1 Jagiellońska St.) Koło kwintowe (THE CIRCLE OF FIFTHS) / reż. (dir.) Aleksandra Popławska / Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie 2013 (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow 2013) Teatr PWST — Scena 210, ul. Straszewskiego 22 (PWST Theatre — 210 Stage, 22 Straszewskiego St.) Courtney Love / reż. (dir.) Monika Strzępka / Teatr Polski we Wrocławiu 2012 (Polish Theatre in Wrocław 2012) Teatr Łaźnia Nowa — Duża Scena, Os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage, Os. Szkolne 25) Niech no tylko zakwitną jabłonie / reż. (dir.) Wojciech Kościelniak / Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie 2013 (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow 2013) Teatr PWST — Scena 210, ul. Straszewskiego 22 (PWST Theatre — 210 Stage, 22 Straszewskiego St.) Postrzał (Slipped Disc) / reż. (dir.) Dariusz Starczewski / Sztuka na wynos 2013 (art to go 2013) sztuka na wynos — Scena Pokój, ul. Starowiślna 55/6 (Flat Stage by art to go, 55/6 Starowiślna St.) 15 75’ 17:00 300’ 90’ 21:00 PURG. 19:30 PURG. 16 SAT. NDZ. Koło kwintowe (THE CIRCLE OF FIFTHS) / reż. (dir.) Aleksandra Popławska / Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie 2013 (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow 2013) Teatr PWST — Scena 210, ul. Straszewskiego 22 (PWST Theatre — 210 Stage, 22 Straszewskiego St.) 14:00 PICCOLO CORO DELL EUROPA / reż. (dir.) Iga Gańczarczyk / Teatr Łaźnia Nowa 2013 (Łaźnia Nowa Theatre 2013) Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena, os. Szkolne 25 (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage, os. Szkolne 25) 17:00 Kabaret warszawski / reż. (dir.) Krzysztof Warlikowski / Nowy Teatr 2013 TVP Kraków Studio S-3 w Łęgu, ul. Nowohucka 44 (TVP Kraków Studio S-3 Łęg, 44 Nowohucka St.) Postrzał (Slipped Disc) / reż. (dir.) Dariusz Starczewski / Sztuka na wynos 2013 (art to go 2013) sztuka na wynos — Scena Pokój, ul. Starowiślna 55/6 (Flat Stage by art to go, 55/6 Starowiślna St.) RAUT DANTEGO (DANTE’S PARTY) / Ogłoszenie wyników Jury Inferno i wręczenie Krakowskich Nagród Teatralnych (the announcement of INFERNO winners and Krakow Theatre Awards ceremony) Cafe Bunkier, Plac Szczepański 3a (Cafe Bunkier, 3a Szczepański Sq.) 120’ 300’ PAR. 14.12 INF. 15:00 PURG. 105’ INF. 14:30 PAR. SOB. 15.12 SUN. Love & Information / reż. (dir.) Monika Strzępka / Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie — Filia we Wrocławiu 2013 (The Ludwik Solski State Drama School, Wrocław Branch 2013) Teatr PWST — Scena Wyspiańskiego, ul. Straszewskiego 2 (PWST Theatre — Wyspiańskiego Stage, 2 Straszewskiego St.) Kabaret warszawski / reż. (dir.) Krzysztof Warlikowski / Nowy Teatr 2013 TVP Kraków Studio S-3 w Łęgu, ul. Nowohucka 44 (TVP Kraków Studio S-3 Łęg, 44 Nowohucka St.) 17 INFERNO Polski Konkurs Polish Competition INFERNO czyli Konkurs Polski, na który składa się dwanaście starannie wyselekcjonowanych przedstawień, jakie swoją premierę miały w sezonie 2012/2013. Jest to wybór najszerzej dyskutowanych spektakli ostatniego sezonu, które oddają temperaturę twórczą i aspirację polskich artystów teatru. Głównym celem zestawienia jest wyeksponowanie różnorodności polskiej sceny teatralnej oraz zapoznanie publiczności z najnowszymi trendami inscenizacyjnymi i eksperymentami podejmowanymi przez reżyserów. Laureaci zostaną wyłonieni przez międzynarodowe jury, a główna nagroda, Boskiego Komedianta, w wysokości 50 tys. złotych, ufundowana przez prezydenta Jacka Majchrowskiego, zasili budżet ośrodka będącego producentem zwycięskiego spektaklu. Po prezentacji przedstawień zapraszamy na spotkania z reżyserami i zespołami artystycznymi, prowadzone przez znanych krytyków teatralnych, m.in. Łukasza Drewniaka, Joannę Derkaczew i Łukasza Maciejewskiego. Szczegółowy plan spotkań na stronie internetowej festiwalu. PL 20 EN INFERNO, or the Polish Competition, is comprised of twelve carefully selected performances that had their premieres in season 2012/2013. It’s a core section of the festival, as its main purpose is to showcase the diverse landscape of Polish theater life and the latest trends and areas of artistic exploration and experimentation undertaken by prominent and acclaimed directors. Winners will be chosen by the international jury, and The Divine Comedian, the main prize in the sum of 50,000 PLN established by the President of the City of Krakow Jacek Majchrowski, will be awarded to the theatre that produced the winning show. After the shows we kindly invite you to participate in the discussions, led by well-known critics: Łukasz Drewniak, Joanna Derkaczew and Łukasz Maciejewski with the directors and artistic teams of the INFERNO performances. For more info go to festival website. 8.12 NDZ. (SUN.) 12.12 CZW. (THU.) 18:00 — Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował… (I, PIERRE RIVIERE...) / reż. (dir.) Agata Duda-Gracz 16:00 — Amatorki (WOMEN AS LOVERS) / reż. (dir.) Ewelina Marciniak 9.12 PON. (MON.) 17:00 — Podróż zimowa (WINTER JOURNEY) / reż. (dir.) Maja Kleczewska 17:30 — Chopin bez fortepianu (Chopin without Piano) / reż. (dir.) Michał Zadara 19:30 — Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował… (I, PIERRE RIVIERE...) / reż. (dir.) Agata Duda-Gracz 21:00 — Nietoperz (The Bat) / reż. (dir.) Kornél Mundruczó 10.12 WT. (TUE.) 17:00 — Nietoperz (THE BAT) — reż. (dir.) Kornél Mundruczó 17:00 — Podróż zimowa (WINTER JOURNEY) / reż. (dir.) Maja Kleczewska 18:15 — Diabeł (DEVIL) / reż. (dir.) Radek Rychcik 19:00 — Amatorki (WOMEN AS LOVERS) / reż. (dir.) Ewelina Marciniak 20:15 — Na Boga! (FOR GOD’S SAKE!) / reż. (dir.) Marcin Liber 13.12 PT. (FRI.) 17:00 — Do Damaszku (THE ROAD TO DAMASCUS) / reż. (dir.) Jan Klata 20:00 — Courtney Love / reż. (dir.) Monika Strzępka 14.12 SOB. (SAT.) 17:00 — Kabaret warszawski / reż. (dir.) Krzysztof Warlikowski 15.12 NDZ. (SUN.) 17:00 — Kabaret warszawski / reż. (dir.) Krzysztof Warlikowski 11.12 ŚR. (WED.) 18:00 — Morrison/Śmiercisyn (Morrison/Sonofdeath) / reż. (dir.) Paweł Passini 20:30 — Caryca Katarzyna (Catherine the Great) / reż. (dir.) Wiktor Rubin INFERNO 21 Ju ry Międzynarodowe Jury Konkursu Polskiego David Dower Reżyser, Dyrektor Artystyczny ArtsEmerson w Bostonie, odpowiedzialny za prezentację zespołów zagranicznych i repertuar. Od października 2006 roku do kwietnia 2012 pracował w Arena Stage w Waszyngtonie jako kierownik zespołu zajmującego się linią artystyczną tej instytucji. Dower ze swoimi współpracownikami planował repertuar na kolejne sezony, prowadził castingi oraz zamawiał teksty u dramatopisarzy. Dzięki grantowi z W. Mellon Foundation, w 2006 roku przeprowadził ankietę wśród praktyków teatru, dotyczącą nowej dramaturgii. Opracowane wyniki posłużyły do przygotowania raportu, który opublikował pod tytułem The Gates of Oportunity na stronie www.mellon.org, oraz stworzenia, razem z Polly Carl, reżyserką teatralną, American Voices New Play Institute. David Dower jest także autorem podcastu The David Dower Friday Phone Call, w którym podczas telefonicznych wywiadów z uczestnikami życia teatralnego omawia bieżące wydarzenia oraz perspektywy rozwoju teatru w USA. Oprócz działalności za kulisami teatru, Dower reżyseruje spektakle w teatrach Nowego Jorku, Waszyngtonu, Bostonu oraz innych miastach Wschodniego Wybrzeża. PL 23 EN David Dower International Jury of Polish Contest A ___________________________________ Z David Dower is the Director of Artistic Programs for ArtsEmerson: The World On Stage in Boston, Massachusetts, leading the season planning process that results in 15 – 18 international projects each year in four venues in Boston’s historic Theater District on the campus of Emerson College. He also serves a founding advisor to the HowlRound Center for the Theater Commons, also housed at Emerson. Prior to joining ArtsEmerson, he was the Associate Artistic Director at Arena Stage, where he led the Artistic Development team and created the American Voices New Play Institute. He is also a founding member of the National Theater Project jury, supporting the touring of new theater in the US and internationally. David also designed and directed the NEA New Play Development Program, which was housed at Arena and managed by the Institute during its first three years. A documentary film on this work, by Emmy–winning filmmaker Robert Levi, has been made for PBS, due for release in December, 2013. Prior to joining Arena in 2006, he was the founding Artistic Director of The Z Space and a founder of its predecessor, The Z Collective, both in San Francisco. He has directed over 25 new works of theater performed in resident theaters around the US and on tour. You can follow David on HowlRound.com, where his a contributing editor, and on Twitter (@ddower). INFERNO Matthias Frense Matthias Frense jest głównym dramaturgiem w niemieckim Ringlokschuppen w Mülheim. Studiował na Wydziale Dramatycznym Uniwersytetu Hall w Anglii oraz reżyserię teatralną na hamburskim Uniwersytecie oraz Akademii Muzycznej i Sztuk Performatywnych. Pracował jako asystent reżysera w teatrze Thalia w Hamburgu przy produkcjach George’a Tabori, Roberta Wilsona, Dimitera Gotscheffa i Jürgena Flimma. Był zatrudniony w charakterze szefa produkcji Cirque de Soleil w Monachium i Ruhrtriennale w Essen. Przygotował rozliczne interdyscyplinarne projekty teatralne i performatywne we frankfurckim TAT, nadzorowane przez Williama Forsythe’a. Od 2006 roku jest kuratorem programu teatralnego w Ringlokschuppen, w Mülheim, nowego centrum sztuk performatywnych w rejonie Zagłębia Ruhry. Rainer Hofmann Rainer Hofmann jest Artystycznym i Naczelnym Dyrektorem Festiwalu Sztuk Performatywnych SPRING w Utrechcie, który powstał jako połączenie Springdance i Werf a/d Festival. Wcześniej był Dyrektorem Artystycznym Huis en Festival a/d Werf. W 2008 był kuratorem 7. Festiwalu Politik im Freien Theatre („polityki w niezależnym teatrze“) PL PL EN EN w Kolonii, w 2010 roku był szefem działu produkcji Festival Theatre der Welt w Essen i Mülheim/Ruhr. Piastował rozmaite funkcje, pracując dla teatrów miejskich oraz festiwali i firm producenckich. Publikował artykuły w takich czasopismach jak Theatre der Zeit oraz Stadtrevue Köln i pracował jako moderator oraz członek komitetów i jury. 24 25 Matthias Frense Matthias Frense is head dramaturg at Ringlokschuppen Mülheim, Germany. He studied Drama at Hull University, England, and Theatre Directing at Hamburg University / Academy of Music and Performing Arts. As an assistant director at Thalia Theater Hamburg he worked with George Tabori, Robert Wilson, Dimiter Gotscheff and Jürgen Flimm. He was employed Rainer Hofmann as a production manager by Cirque du Soleil in Munich as well as Ruhrtriennale in Essen. Under the direction of William Forsythe he produced a large scale of theatre and interdisciplinary art projects at TAT Frankfurt. Since 2006 he is curating the theatre program of Ringlokschuppen Mülheim, an aspiring centre for the performing arts in the Ruhr area. INFERNO Rainer Hofmann is artistic and general director of SPRING Performing Arts Festival Utrecht, the merger of Springdance and Festival a/d Werf. Before he was artistic director of Huis en Festival a/d Werf. In 2008 he curated the 7. Festival Politik im Freien Theater („politics in off theatre“) in Cologne, in 2010 he was head of production at Festival Theater der Welt in Essen and Mülheim/Ruhr. Earlier he worked in different functions for city theatres as well as for production houses and festivals. He published articles in magazines like Theater der Zeit or Stadtrevue Köln and worked as moderator and in juries and committees. INFERNO Bia Junqueira Bia Junqueira jest interdyscyplinarną artystką, reżyserem i kuratorem. Jej zainteresowania obejmują miejsca styczne pomiędzy językami oraz środkami teatralnymi i owocują zaznajomieniem brazylijskiej publiczności z nowymi trendami i narzędziami współczesnej performatyki. Jest jedną z założycieli grupy artystycznej, która organizowała i sprawowała kuratorską opiekę nad Międzynarodowym Festiwalem Sztuki w Rio de Janeiro i TEMPO_FESTIVAL. Junqueira pracuje jako kurator i dyrektor artystyczny od 1996 roku, współpracując z festiwalami czy organizując specjalne artystyczne wydarzenia oraz wystawy. Jest członkiem Jury Przyznającego Shell Prize, najważniejszą teatralną nagrodę w Brazylii. Brała udział w Forum Światowej Kultury jako współautorka książki Rio 40 Graus. Prowadzi zajęcia poświęcone sztuce i jej reżyserowaniu w Fundacji Getulio Vargas. Junqueira pracowała w latach 1987 – 1989 w paryskiej operze i miała okazję współpracować z tak uznanymi europejskimi reżyserami jak: Patrice Chéreau, Jorge Lavelli, Bernard Sobel, Yannis Kokkos. Shen Lin Shen Lin jest profesorem i szefem Instytutu Badawczego w Centralnej Akademii Dramatu w Pekinie. Jest również redaktorem naczelnym The Drama Journal, jednego z najważniejszych teatralnych magazynów w Chinach. Ukończył studia magisterskie i obronił doktorat w Instytucie Szekspirowskim Uniwersytetu Birmingham, w Anglii. Następnie odbył po-doktorski staż w Folger PL PL EN EN Shakespeare Library w Waszyngtonie. Został nagrodzony jako „Wybitny młody profesor pekińskiego uniwersytetu” oraz otrzymał specjalne stypendium państwowe za wkład w rozwój sztuki, a także nagrodę Ministerstwa Edukacji dla „najlepszych naukowców nowego tysiąclecia” oraz za swoje prace teoretyczne i krytyczne nagrodę „All China Drama Award”. Publikuje zarówno po angielsku, jak i chińsku artykuły na temat interkulturowego teatru, dramatu i przekładu, Szekspira oraz współczesnego chińskiego teatru oraz tłumaczy zachodnie sztuki i libretta operowe. Prowadził gościnne wykłady na rozlicznych uniwersytetach w Europie i Ameryce Północnej, aktualnie związany z Freie Universität w Berlinie oraz Verflechtungen von Theater Kulturen i Institut für Theaterwissenschaft. 26 27 Bia Junqueira Bia Junqueira is an interdisciplinary artist, curator, art director. Her path and interest for the intersection, association of languages and for providing the Brazilian audience with new references placed her as one of the founders of the group that has developed, realized, directed and curated the riocenacontemporanea - International Festival of Arts of Rio de Janeiro and now the TEMPO_FESTIVAL das Artes. She has been developing her work as a curator and Artistic Director since 1996, with festivals, special showcase focus, exhibitions, She is in jury board of Shell Prize, the most important and renowned theater award in Brazil. She participated in Shen Lin the Fórum Cultural Mundial, as the co-author of the book Rio 40 Graus. She runs and manages the courses connected to art direction in the Getulio Vargas Foundation. She worked in Ópera de Paris - Palais Garnier from 1987 to 1989 and had a chance to collaborate with great European theatre directors such as Patrice Chéreau, Jorge Lavelli, Bernard Sobel, Yannis Kokkos. INFERNO Shen Lin is professor and head of the Research Institute, the Central Academy of Drama, Beijing. He is also the executive Editor-in-Chief of The Drama Journal. He received his PhD and M.A degrees in the Shakespeare Institute, University of Birmingham, U.K., and did post-doctoral studies in the Folger Shakespeare Library in Washington D.C. He was awarded “Distinguished Young Professor of Beijing Universities and Colleges”, “State Council Special Grant for Contribution to Culture and Art”, Ministry of Education’s “Millennium Endowments for Leading Scholars”, and “All China Drama Award” (Theory and Criticism). He has published in both English and Chinese on intercultural theatre, drama translation, Shakespeare and contemporary Chinese theatre as well as translations of Western plays and operas. He was visiting professor at various universities in Europe and Northern America, and is currently a fellow in Verflechtungen von Theater Kulturen, Institut für Theaterwissenschaft, Freie Universität Berlin. INFERNO Elisabeth Schweeger Urodziła się w 1954 roku w Wiedniu. Teatralny kurator i reżyser. Studiowała komparatystkę, literaturę i filozofię w Innsbrucku, Wiedniu i Paryżu. Od 2009 roku jest Dyrektorem Artystycznym KunstFestSpiele w Hanowerze. W latach 1993-2001 była Dyrektorem Artystycznym bawarskiego teatru stanowego, Marstall, w Monachium, a w latach 20012009 – Dyrektorem Artystycznym Leman YILMAZ Schauspiel we Frankfurcie. Jej prace kuratorskie obejmują wiele wystaw, między nimi documenta Kassel, weneckie Biennale/austriacki pawilon, a także wystawy w Monachium, Frankfurcie, Berlinie i Wiedniu. Od 2010 jest Prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Weneckiego Biennale. Schweeger mieszka w Berlinie. Yilmaz jest Dyrektorem festiwalu IKSV teatralnego w Stambule, studiowała na Wydziale Socjologii Uniwersytetu w Bosforze oraz obroniła doktorat na Wydziale Krytyki i Dramaturgii Uniwersytetu w Stambule. Pracowała jako dziennikarz i ma na swoim koncie rozliczne publikacje o tańcu i teatrze. Pracowała również jako asystent dyrektora we Francuskim PL PL EN EN Instytucie w Stambule, gdzie była odpowiedzialna za organizację wydarzeń teatralnych, muzycznych, tanecznych i ekspozycje prac francuskich i tureckich artystów. Współpracowała z Heinerem Goebbelsem w teatrze Vidy w Lozannie. Wykłada zarządzanie sztukami performatywnymi na Uniwersytecie Beykent oraz na Wydziale Pantomimy w Stambulskim Konserwatorium. 28 29 Elisabeth Schweeger Leman YILMAZ Born 1954 in Vienna/Austria. Theatre director and Curator. She studied Comparative Literature and Philosophy in Innsbruck, Vienna and Paris. Since 2009 Intendant/Artistic Director of the KunstFestSpiele Herrenhausen in Hannover. From 1993-2001: Artistic Director in Bavarian State Theatre/marstall, Münich and from 2001-2009 intendant/Artistic Director of Schauspiel Frankfurt. Her work as a curator includes many exhibitions among others for the documenta Kassel, the Venice Biennale /Austrian Pavilion, Munich, Frankfurt, Berlin, Vienna. Since 2010 she has been the President of the Society of Friends of the Venice Biennale. Schweeger lives in Berlin. Yilmaz is the Director of IKSV/ Istanbul Theatre Festival. She has graduated from Bosphorus University, Sociology Department. She did Ph.D. at Istanbul University Critics and Dramaturgy Department. She worked for the press and has written many articles on dance and theatre. She worked as the Director’s assistant in Istanbul French Institute and organized many activities (theatre, dance, concerts, expositions…) with French and Turkish artists. She worked at Vidy Theatre- Lausanne with Heiner Goebbels. She is teaching also at Beykent University (Management of Performing Arts) and at Istanbul Conservatory Pantomime Department. INFERNO INFERNO INFERNO: POLSKI KONKURS Ewelina Marciniak w swoim spektaklu wyreżyserowanym w gdańskim Teatrze Wybrzeże konsekwentnie podąża przyjętą przez siebie drogą artystyczną. Podobnie jak w jej wcześniejszych przedstawieniach, tak i tutaj w centrum znajduje się kobiecość oraz pytania o to, co ją wyznacza, nie tyle nawet z biologicznego, ale bardziej z kulturowego punktu widzenia. Oparte na głośnej powieści nagrodzonej Noblem Efride Jelinek, pod tym samym tytułem, Amatorki angażują widzów w szereg zdawałoby się dziecinnie niewinnych gier, jakie stopniowo odsłaniają swoje okrucieństwo. A wszystko po to, żeby uświadomić nam nie tyle nawet opresyjność tradycyjnego porządku, kojarzonego z męską władzą i kapitalistycznym systemem, ale poddać rodzajowi wiwisekcji ludzkie uczucia i emo- Amatorki 12 grudnia (12th December) 2013 — CZW. (THU.) — 16:00 12 grudnia (12th December) 2013 — CZW. (THU.) — 19:00 Teatr Łaźnia Nowa, Mała Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage) cje, uwięzione w gęstej siatce dyskursów i schematów. Pojedynek między męskością a kobiecością, jaki odbywa się w spektaklu Marciniak, nie sprowadza się jedynie do odkrywania przed publicznością kolejnych genderowych pułapek, ale bardziej nawet uczula ją na wszechobecne kulturowe klisze, odpowiedzialne za nierówności społeczne i płciowe. A te zestawione z bezlitosną ekonomią i władzą pieniądza, mogą okazać się zgubne nie tylko dla książkowych czy scenicznych bohaterów. Amatorki, wraz z wcześniejszymi spektaklami Marciniak, Kobietą z przeszłości i Bohaterkami, składają się na jej ambiwalentną i okrutną „trylogię kobiecości”. Reżyserka, jak zaznaczali recenzenci wspomnianych przedstawień, umiejętnie posługuje się kliszami języko- PL Dominik Werner 30 REŻYSER (DIRECTOR) 90’ Ewelina Marciniak Producent (PRODUCTION) Teatr Wybrzeże w Gdańsku (Wybrzeże Theatre in Gdańsk) Women as Lovers INFERNO: POLISH CONTEST 31 EN With the play she directed at the Wybrzeże Theatre in Gdańsk, Ewelina Marciniak continues to follow her unique artistic path. Like in her previous work, her focus here centers on femininity and what defines it, not so much from a biological perspective as from a cultural one. Based on the renowned novel of the same title by the Noble Prize winner Elfriede Jelinek, Women as Lovers involves the audience in a variety of seemingly childish and innocent little games that gradually reveal their cruelty. This is not only to make us aware of the oppressiveness of traditional power structures associated with male dominance and the capitalist system, but also to carry out a vivisection of human feelings and emotions, trapped in a dense grid of discourses and behavioral patterns. The battle between femininity and masculinity in Marciniak’s show does not only lead, however, to dismantling various gender traps, but also makes the viewers realize the strength of omnipresent cultural clichés, partially responsible for social and gender inequalities. And this, combined with a ruthless economy and the power of money, could turn out to have fatal repercussions — not only for theatrical and literary characters. Women as Lovers, together with Marciniak’s previous plays, The Woman Before and a piece based on a Polish play titled Bohaterki, make up her cruel and ambivalent “trilogy of femininity”. Critics have praised the director for her fluency and skills when it comes to using language clichés and deconstructing INFERNO: POLSKI KONKURS wymi i przy ich pomocy prześwietla oraz poddaje dekonstrukcji kulturowe normy wyznaczające binarne podziały genderowe. W spektaklu na podstawie powieści Jelinek Marciniak angażuje publiczność nie tyle nawet na poziomie emocjonalnym, co bardziej usiłuje zaktywizować ją społecznie i politycznie, malując przed widzami krajobraz, na jaki składają się kolejne prowadzone w obrębie przedstawionego świata manipulacje. Aktorzy stają się wobec tego nie tyle już odtwórcami przypisanych im przez reżyserkę ról, co bardziej performerami, wciągającymi widzów w zaprojektowaną dla nich podróż po najmroczniejszych zakamarkach fundowanej przez stereotypy i wszelkie przejawy niesprawiedliwości rzeczywistości. PL Zespół (Team) Reżyseria (Directed by) – Ewelina Marciniak Adaptacja (Adaptation) – Michał Buszewicz Dramaturgia (Dramaturgy) – Michał Buszewicz Scenografia (Scenography) – Marta Stoces MizBeware Muzyka (Music) – Ala Masskotka, Piotr Kubiak Choreografia (Choreography) – Dominika Knapik Producent (Production) – Teatr Wybrzeże w Gdańsku (Wybrzeże Theatre in Gdańsk) 32 33 EN Obsada (Cast) cultural norms defining binary gender oppositions. In the performance based on Jelinek’s novel, Marciniak engages the audience not simply on an emotional level, but also socially and politically, presenting a landscape painted with a variety of manipulations happening within the stage world. So the actors become more than just traditional personas: they transform themselves into performers, involving the viewers in a journey through the darkest corners of our everyday reality founded on stereotypes and various forms of injustice. Brigitte — Dorota Androsz Heinz — Piotr Biedroś Matka — Małgorzata Brajner Paula — Katarzyna Dałek Erich — Piotr Domalewski Ojciec — Krzysztof Matuszewski oraz (and) Ala Masskotka premiera (premiere) — 24 listopada 2012 (24th November 2012) www.teatrwybrzeze.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS Spektakl Wiktora Rubina z kieleckiego Teatru im. Stefana Żeromskiego stawia szereg pytań o to co wyznacza tzw. „historyczną prawdę” i stanowi o niepodważalności pewnych modeli narracji o przeszłości. Przygotowane na podstawie sztuki Jolanty Janiczak przedstawienie problematyzuje nie tylko postać samej legendarnej Carycy Katarzyny, co bardziej nawet posługuje się jej losami jako rodzajem metafory, mającej odsłonić mechanizmy pisania i produkowania historii. Ambicją dramatopisarki nie jest bowiem bynajmniej dotarcie do obiektywnej wersji wydarzeń o życiu Katarzyny, ani stworzenie jej wiarygodnego psychologicznie portretu. Zamiast tego, Rubin i Janiczak uświadamiają widzom, że oficjalne Caryca Katarzyna 11 grudnia (11th December) 2013 — ŚR. (WED.) — 20:30 Narodowy Stary Teatr — Scena #Kolonia (The National Stary Theatre – #Kolonia Stage) modele historycznych dyskursów są zawsze uwikłane w ideologię i służą legitymizacji władzy, ściśle złączonej z patriarchalnym układem sił. Ukazując sceniczne wydarzenia z perspektywy wyjątkowej kobiety, dopuszczonej do rządów i wielkiej polityki, reżyser i dramatopisarka roztaczają przed publicznością obraz tresowanego i dyscyplinowanego „w drodze na tron” ciała. Posługują się przy tym dosadnym, docierającym do samego sedna genderowych i kulturowych stereotypów językiem, który nie pozostawia złudzeń co do płciowych ograniczeń nie tylko odległego, historycznego świata. Twórcy przedstawienia zadają szereg niewygodnych pytań nie tylko na temat tego, co wiemy o historycznej Carycy Katarzynie, PL Michał Walczak 34 Reżyseria (Directed by) 90’ Wiktor Rubin Producent (PRODUCTION) Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (Żeromskiego Theatre in Kielce) Catherine the Great INFERNO: POLISH CONTEST 35 EN Wiktor Rubin’s play, which premiered at Żeromskiego Theatre in Kielce, questions so-called “historical truth” and the modes of narrating the past. Based on Jolanta Janiczak’s script, the performance not only tells the legendary story of Catherine the Great, but uses her case as a kind of a metaphor intended to reveal the mechanisms behind writing and producing history. The playwright’s ambition is not to create an objective narrative about the Empress’s life, nor to sketch out a psychologically credible portrait. Instead, Rubin and Janiczak make the audience realize that official historic discourses are always entangled in ideology and used to legitimize the power of the traditional patriarchal order. Presenting the action from the point of view of an extraordinary woman who had a unique chance to actually hold power, the director and playwright show us her process of training and disciplining her body on her “way to the throne”. At the same time, the stage language is quite strong and pointed and it pierces right through gender and cultural stereotypes, exposing gender and sex limitations not only from the past, but also from the present. The creators of the play ask several uncomfortable questions not only about what we know of the historical Catherine the Great, but more importantly about what we imagine we know. In their version, the empress becomes a kind of an empty figure that we animate ourselves, filling her with erotic INFERNO: POLSKI KONKURS ale bardziej nawet – co sobie o niej wyobrażamy. W ich wersji monarchini staje się rodzajem pustej figury, której my sami nadajemy sens i znaczenie, wypełniając kolejnymi erotycznymi fantazjami o jej słynnych miłosnych podbojach czy lękiem przed władzą absolutną. W jednej ze scen spektaklu aktorka grającą tytułową postać, prowokacyjnie obnaża pierś i przykłada sobie do niej miniaturową scenę ze światełkami, każąc dotykać się widzom, badając stopień swojego i ich podniecenia oraz przyjemności. Trudno o bardziej wymowny znak odsyłający do perwersyjnej seksualności kieleckiej Katarzyny, która w teatralnej opowieści Rubina i Janiczak funkcjonuje jako „hipsersamica”, marząca o tym, by na zawsze posiąść Rosję i Europę. PL 36 EN Zespół (Team) Reżyseria (Directed by) – Wiktor Rubin Tekst i dramaturgia (Play and dramaturgy) – Jolanata Janiczak Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Mirek Kaczmarek Producent (Production) – Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach Obsada (Cast) Elżbieta Romanowna (Elizabeth Romanovna) — Joanna Kasperek 37 Kanclerz (Chancellor) — Dawid Żłobiński Piotr III (Peter III) – Wojciech Niemczyk fantasies about her famous love affairs or fears of absolute power. In one of the scenes, the actress playing the title character provocatively puts a miniature stage with lights close to her bare chest and encourages the audience to touch her, exploring their level of mutual arousal and pleasure. It would be hard to find a more eloquent symbol of the perverse sexuality of Catherine the Great “made in Kielce”, who in Rubin and Janiczak’s theatrical tale functions as a “hyper-female”, dreaming of possessing Russia and Europe forever. Katarzyna II (Catherine II)– Marta Ścisłowicz Joanna bez numeru (Joanna without number) – Beata Pszeniczna Paweł I (Paul I) – Andrzej Plata Alicja w Krainie Czarów (Alice in Wonderland) – Dagna Dywicka Orłow Grigori (Grigory Orlov) – Edward Janaszek Lizawieta Woroncowa (Elizaveta Vorontsova) – Ewelina Gronowska Stanisław August Poniatowski – Tomasz Nosinski premiera (premiere) — 13 kwietnia 2013 (13th April 2013) www.teatr-zeromskiego.com.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS Michał Zadara, który w swojej dotychczasowej twórczości wielokrotnie sięgał po mity oscylujące wokół polskości i patriotyzmu, tym razem konfrontuje się z dziedzictwem muzyki Fryderyka Chopina. Dwa koncerty fortepianowe e-moll i f-moll, które są podstawą przedstawienia, wykonywane są tylko przez orkiestrę. Partię fortepianu zastępują zaś monologi aktorki, Barbary Wysockiej. Przy akompaniamencie Simfonietta Cracovia pod batutą Jacka Kaspszyka, aktorka precyzyjnie odtwarza partyturę muzyczną, starając się poprzez proces werbalny stworzyć rodzaj substytutu dla dźwięków fortepianu. Scenariusz tego nietypowego widowiska powstał na podstawie wywiadów z pianistami, fragmentów dzieł muzykologicznych, Chopin bez fortepianu 9 grudnia (9th December) 2013 — PON. (MON.) — 17:30 TVP Kraków Studio S-2 Krzemionki (TVP Krakow Studio S-2 — Krzemionki) Natalia Kabanow 38 80’ Reżyseria (Directed by) Michał Zadara Producent (PRODUCTION) CENTRALA/Agencja Artystyczna GAP (CENTRALA/GAP Artistic Agency) Chopin without Piano INFERNO: POLISH CONTEST filozoficznych, listów Chopina oraz tekstów teoretycznych. Warto przy tym zaznaczyć, że radykalny i niezwykle ryzykowny eksperyment Zadary nie ma na celu obniżenia rangi wartości fortepianu, lecz służy ukazaniu muzyki polskiego kompozytora z zupełnie innej perspektywy. Interdyscyplinarny performans Wysockiej, kieruje uwagę odbiorcy na te elementy dzieła Chopina, które były do tej pory mało eksploatowane. Spektakl, którego struktura odpowiada kompozycji koncertu staję się komentarzem do twórczości kompozytora, ale także pretekstem do rozmowy na temat recepcji muzyki w ogóle. Paradoksalne działanie polegające na zastąpieniu partii fortepianu performansem, w którym PL 39 EN Michał Zadara, who in his past work investigated myths around Polish identity and patriotism, this time takes on Fryderyk Chopin’s musical heritage. Both piano concertos in E minor and F minor, which are the basis of presentation, are performed here by an orchestra without a piano. The piano parts are replaced by monologues spoken by an actress, Barbara Wysocka. Accompanied by Simfonietta Cracovia, conducted by Jacek Kaspszyk, the actress precisely re-creates the score, trying to, through her verbal process, establish a kind of a substitute for the sounds of a piano. The script of this unusual show is based on interviews with pianists, pieces of philosophical, musicological and theoretical texts as well as Chopin’s letters. It is worth stating that the radical and risky experiment undertaken by Zadara is not supposed to diminish the value of a piano as a musical instrument, but rather to present the work of the Polish composer from a radically different perspective. Wysocka’s interdisciplinary performance draws attention to elements of Chopin’s composition that have not been explored yet. Therefore, the show itself, with is structure resembling a concerto, becomes a commentary on the composer’s body of work and at the same time serves as an excuse to discuss the reception of music in general. Paradoxically, replacing piano parts with a performance piece characterized by its physical actions, tone and tempo helps to revive Chopin’s INFERNO: POLSKI KONKURS kluczowe znaczenie odgrywają działania fizyczne, ton oraz tempo mówienia, sprawia, że muzykę Chopina udaje się wskrzesić Zadarze. Charakterystyczne i reprodukowane przez kulturę masową fragmenty klasycznych koncertów polskiego kompozytora zostają poddane artystycznej rewizji, dzięki której to, co zmieniło się w kicz na nowo zyskuje rangę arcydzieła. Na szczególną uwagę zasługuje frenetyczny występ Barbary Wysockiej, która w pragnieniu zastąpienia nieobecnego instrumentu wzbija się na wyżyny aktorskiego warsztatu. Jej gra daleka jest jednak od gwiazdorskiego pragnienia zawładnięcia sceną i bliżej jej do nowoczesnych performansów, w których ciało aktora staje się narzędziem, jednym z elementów wieloznacznej konstrukcji. Zaskakujący przebieg i dramaturgia przedstawienia, znacząco odbiegające od tego, do czego przyzwyczaiły nas teatry repertuarowe, daje szansę na pojawienie się w polskim teatrze zupełnie nowej jakości. Zespół (Team) Orkiestra (Orchestra) – Sinfonietta Cracovia Muzyka (Music) – Fryderyk Chopin Reżyseria (Directed by) – Michał Zadara Światło (Lights) – Artur Sienicki Dyrygent (Conducted by) – Jacek Kaspszyk Tekst (Script) – Barbara Wysocka i Michał Zadara Aktorka (Actress) – Barbara Wysocka Menedżerka Projektu (Project Manager) – Marta Kuźmiak Producent (Production) – CENTRALA/Agencja Artystyczna GAP (CENTRALA/GAP Artistic Agency) PL 40 41 EN music. The characteristic pieces from the Polish composer’s canon, so widely reproduced in mass culture, are revised here – and what had been turned into kitsch is restored to the ranks of masterpiece. Of particular note is the frenetic performance by Barbara Wysocka, whose determination to replace the parts of the missing instrument rises to the heights of artistic challenges. But Wysocka’s stage presence stays well away from any aspirations to stardom; rather it references modern performance art, in which the actor’s body becomes a tool, a single component within a complex structure. The surprising trajectory and dramaturgy of the show, so different from typical repertory theatre, brings a new and invigorating quality to the Polish stage. premiera (premiere) — 23 marca 2013 (23rd March 2013) www.agencja.e-gap.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS We wrocławskim spektaklu Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego opowieść o najbardziej kultowej kapeli lat dziewięćdziesiątych, Nirvanie, staje się wehikułem do ukazania korupcji i zakłamania nie tylko branży muzycznej, ale i postawienia pytań o wolność tworzenia i trwania przy swoich ideałach w dobie agresywnego kapitalizmu. To jednak nie tragiczna historia wokalisty zespołu znajduje się tutaj na pierwszym planie, a bardziej jego kontrowersyjnej żony, Courtney Love. Uwielbiana przez jednych i wraz ze swym zespołem Hole zaliczana do grona najwybitniejszych muzyków grunge’owych, odsądzana od czci i wiary przez innych, Love w wersji Strzępki i Demirskiego Courtney Love 13 grudnia (13th December) 2013 — PT. (FRI.) — 20:00 Teatr Łaźnia Nowa – Duża Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage) jest symbolem świata, w którym talent i samą muzykę przesłaniają nie tylko skandale obyczajowe, ale i chęć szybkiego zysku. Figury amerykańskich rockowych artystów zostają przez reżyserkę z premedytacją zderzone z realiami polskiego show biznesu, odsłaniając bezlitosne i wyniszczające aspekty polityki sukcesu. Bezkompromisowy tekst Pawła Demirskiego z kolei, wzbogacony o wyśpiewane przez zespół Teatru Polskiego szlagiery Nirvany, Hole i Guns N’ Roses, wybrzmiewa jako zacięta i jak najbardziej słuszna krytyka mechanizmów działania kapitalistycznej gospodarki, sprowadzającej sztukę do poziomu kolejnego towaru. PL Natalia Kabanow 42 220’ Reżyseria i światła (Light design and directed by) Monika Strzępka Producent (Producer) Teatr Polski we Wrocławiu (Polish Theatre in Wrocław) INFERNO: POLISH CONTEST 43 EN Monika Strzępka and Paweł Demirski’s new play, which premiered in Wrocław, telling the story of 90s cult band Nirvana, becomes not only a vehicle to reveal the corruption and hypocrisy of the music industry; it also implies questions about creative freedom and being truthful to your own ideals in the era of aggressive capitalism. But the tragic story of the group’s front man is not the main focus here; rather it’s his controversial wife, Courtney Love. She and her band Hole were adored by many who considered them to have been among the greatest musicians of the grunge scene, yet were scorned and mocked by others. Love, in Strzępka and Demirski’s version, is a symbol of a world where talent and music itself are quickly buried by scandals and the desire for a quick profit. The director deliberately juxtaposes the figures of American rock musicians with the reality of Polish show business, revealing the ruthless and destructive aspects of the politics of success. Paweł Demirski’s uncompromising text — enhanced by Nirvana, Hole and Guns N’ Roses hits, performed by the team from the Polish Theatre in Wrocław — presents a fierce and pointed critique of the mechanisms behind the capitalist system that reduce art to the level of just another product. In Strzępka and Demirski’s play the story of Cobain and Love becomes a way of describing the transformation of the political system in Poland, as well as asking questions about the limits of artistic freedom in the era of aggressive capitalism. The creators of the piece wonder whether – if it hadn’t been for his suicide at the age of 27 – Nirvana’s INFERNO: POLSKI KONKURS W przedstawieniu Strzępki i Demirskiego historia Cobaina i Love staje się pretekstem do opowiedzenia o polskiej transformacji ustrojowej, ale i postawienia szeregu pytań o granice wolności kreatywnej w czasach kapitalizmu. Twórcy spektaklu zastanawiają się nie tylko nad tym czy gdyby nie samobójstwo w wieku dwudziestu siedmiu lat, to lider Nirvany wciąż stałby się ikoną anty-systemowego buntu i niepokorności wobec sztywnych zasad i norm, ale również podają w wątpliwość romantyczne z gruntu idee niszowej sztuki. Zamiast tego pokazują, że niezależność w muzyce, ale i innych sferach działalności artystycznej to jedynie rodzaj nastoletniego mitu i ideologiczna konstrukcja, za którą prędzej czy później trzeba będzie zapłacić wysoką cenę. Przypomina o tym nieubłaganie przypadek Cobaina, który jak się zdaje, nie tylko nazbyt uwierzył we własny geniusz, ale i dał się porwać wyobrażeniom o nieskrępowanej niczym energii twórczej. Courtney Love to jednak coś więcej niż tylko snuta ku przestrodze opowieść o hipokryzji branży muzycznej. To przedstawienie, które uderza w same podstawy neoliberalnej polityki, poddając rewizji jej niebezpieczne założenia i fundamenty, z kultem indywidualizmu i jednostkowej wolności na czele. Obsada (Cast) Reżyseria i światła (Light design and directed by) – Monika Strzępka Courtney Love; Dziewczyna Axla Rose (Courtney Love; Axl Rose’s Girl) — Katarzyna Strączek Dramaturgia (Dramaturgy) – Paweł Demirski Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Michał Korchowiec Muzyka (Music) – Jan Suświłło Choreografia (Choreography) – Rafał Urbacki Przygotowanie wokalne (Vocal training) – Magdalena Śniadecka-Skrzypek PL 44 EN front man would have still been the icon of the anti-establishment rebellion against strict norms and rules, but they also question the romantic notions behind the concept of “truly underground art”. In fact, they claim that independence in music as well as other artistic activities is nothing but a kind of a teenage myth and an ideological construct that sooner or later requires a high price to be paid. Cobain believed strongly in his own genius, and let himself be swept up by the dream of limitless creative freedom; he is a case in point. But Courtney Love offers more than just a cautionary tale about the hypocrisy of the music industry. It is a performance that deconstructs the foundations of neoliberal politics, revising its basic and pretty dangerous schemes, like the cult of individuality and the illusion of freedom of choice. Zespół (Team) Przygotowanie instrumentalne (Instrumental training) – Rafał Matuszak Producent (Producer) – Teatr Polski we Wrocławiu (Polish Theatre in Wrocław) Mąż Rodziny Dobrych; Szef Wytwórni; Bill Clinton (Husband of Good Family; Head of Record Label; Bill Clinton) — Adam Cywka Axl Rose; Wychowawca Kolonijny; Aktor Prezydent (Axl Rose; Summer Camp Teacher; Actor President) – Mariusz Kiljan Krist Novoselic; Działacz Demokratyczny; Hipis z Mazur (Krist Novoselic; Democratic Activist; Hippie from Masuria)– Andrzej Kłak Everett True; Pan Darek (Everett True; Mister Darek) – Igor Kujawski Żona Rodziny Dobrych; Tracy; Dziewczyna z Kolonii Letnich (Wife of Good Family; Tracy; Girl from Summer Camp) – Agnieszka Kwietniewska Dave Grohl; Kevin Arnold (Dave Grohl; Kevin Arnold) – Michał Majnicz Henry Rollins; Kolega Pei; Chad Channing (Henry Rollins; Peja’s Buddy; Chad Channing) – Michał Mrozek premiera (premiere) — 30 grudnia 2012 (30th December 2012) www.teatrpolski.wroc.pl Frances Bean Cobain; Jonathan Poneman (Frances Bean Cobain; Jonathan Poneman) – Michał Opaliński Kurt Cobain; Stary Kurt Cobain; Nastolatek z Mazur (Kurt Cobain; Old Kurt Cobain; Teenager from Masuria) – Marcin Pempuś INFERNO: POLISH CONTEST 45 INFERNO: POLSKI KONKURS W swoim najnowszym spektaklu zrealizowanym dla Teatru Współczesnego w Szczecinie, Radek Rychcik sięga po bardzo atrakcyjny i zdawałoby się opracowany już na wiele sposobów temat źródła i genezy lęku. Zagadka Laury Palmer powraca, a wraz z nią obrazy, które pamiętamy z klasyki horroru – Egzorcysty, Lśnienia i kultowego serialu Miasteczko Twin Peaks. Oryginalny scenariusz spektaklu Rychcika to prowadzona z przymrużeniem oka podróż w głąb wyobraźni, zasiedlonej przez hollywoodzkie opowieści, w której ważne miejsce zajmują obrazy diabła i zła. Reżyser odwołując się do popkulturowych reprezentacji zła, próbuje dotrzeć istoty mocno zakorzenionego we współczesnej sztuce okrucień- Diabeł 12 grudnia (12th December) 2013 — CZW. (THU.) — 18:15 Narodowy Stary Teatr – Scena #Helena (The National Stary Theatre – #Helena Stage) stwa. Sprytnie grając z konwencjami seriali lat 90-tych, a także legendarnych amerykańskich thrillerów i horrorów, dokonuje dekonstrukcji mitu amerykańskości, z jej fascynacją i estetyzacją brutalności. Tytułowy diabeł, z którego różnymi wcieleniami ścierać się będą trzej sceniczni egzorcyści nie jest już tylko uniwersalnym symbolem zła, lecz demonem masowej wyobraźni, uzależnionej od silnie zmediatyzowanego przekazu. Scenografia przedstawienia przywodzi na myśl słynny czerwony pokój z Miasteczka Twin Peaks, w którym halucynacji doznawał agent Cooper. Ta klaustrofobiczna przestrzeń stanie się dla Rychcika punktem wyjścia do snucia refleksji na temat kulturowych źródeł ludzkiego lęku. Podobnie jak w serialu, scenę zaludnią demoniczne PL Bartłomiej Sowa 46 100’ Scenariusz i reżyseria (Directed by/ Screenplay by) Radek Rychcik Producent (PRODUCTION) Teatr Współczesny w Szczecinie (Współczesny Theatre in Szczecin) The Devil INFERNO: POLISH CONTEST 47 EN In his latest play, staged at the Współczesny Theatre in Szczecin, Radek Rychcik explores the theme of the sources and origins of fear in a beautiful and multifaceted way. The mystery of Laura Palmer returns here, combined with familiar images from horror movie classics such as The Exorcist, The Shining and the cult TV show Twin Peaks. Rychcik’s original script for the show takes the audience on a tongue-in-cheek journey into the imagination, finding a Hollywood story centered on the devil and images of evil. The director references pop-culture representations of evil, trying to get to the essence of the cruelty that’s deeply-rooted in contemporary art. By cleverly playing with the conventions of television shows from the 90s as well as legendary thrillers and horror films, the director deconstructs the myth of Americanism and its fascination with aestheticized violence. The titular devil, who in various embodiments will wipe out three different stage exorcists, is no longer the universal symbol of evil, but rather a demon of the popular imagination, who depends upon and is fueled by his representations in the media. The set design in the play resembles the famous red room from Twin Peaks where agent Cooper goes through his hallucinations. This claustrophobic space provides a starting point for Rychcik to reflect on the cultural sources of human fear. Like in the aforementioned show, the stage is soon filled with INFERNO: POLSKI KONKURS postacie, które po dziś dzień stanowią poczet popkulturowej ikonografii zła. Upiorny Bob będący bohaterem koszmarów sennych niejednego nastolatka powraca jednak u Rychcika w mniej egzaltowanym wydaniu. Tak jak we Fragmentach dyskursu miłosnego, gdzie reżyser zastanawiał się nad uwikłaniem uczuć w rozpoznawalne wzorce i schematy, tak i tutaj mamy do czynienia z niemal socjologiczną analizą potężnej siły, która zdaje się kierować współczesnym światem. Co więcej, Rychcik odziera mitologicznego diabła z naddanych mu przez wyobraźnię demonicznych przymiotów. Diabeł okazuje się w istocie maską skrywającą pustkę, a budzenie strachu najłatwiejszym rozwiązaniem na emocjonalnej pustyni współczesności. PL 48 EN demonic characters who even today inhabit the pop-culture pantheon of the iconography of evil. Demonic Bob, who appears in the nightmares of numerous teenagers, returns here in a less exalted version. Just as in A Lover’s Discourse: Fragments, in which the director examines the entanglement of feelings in a variety of patterns and diagrams, Rychcik again offers an almost sociological analysis of a powerful force that seems to be running the modern world. Moreover, Rychcik strips the mythological devil of the demonic qualities given to him by the human imagination. The devil turns out to be, in fact, just a mask hiding nothing but emptiness and evoking terror – the easiest feeling to stimulate in the emotional desert of our times. Zespół (Team) Scenariusz i reżyseria (Directed by/ Screenplay by) – Radek Rychcik Scenografia, kostiumy, światła (Scenography, costumes and lights) – Anna-Maria Karczmarska Muzyka (Music) – Michał Lis i Piotr Lis Producent (Production) – Teatr Współczesny w Szczecinie (Współczesny Theatre in Szczecin) Obsada (Cast) Iwona Kowalska, Joanna Matuszak, Arkadiusz Buszko, Michał Lewandowski, Grzegorz Młudzik 49 premiera (premiere) — 6 października 2013 (6th October 2013) www.wspolczesny.szczecin.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS Spektakl Jana Klaty zrealizowany w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie w ramach inauguracji sezonu poświęconego twórczości jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych, Konrada Swinarskiego, opowiada o dzisiejszej duchowo-religijnej kondycji ludzkiej. Przedstawienie jest adaptacją sztuki szwedzkiego dramatopisarza, Augusta Strindberga z 1898 roku, pod tym samym tytułem, która wyznaczyła nowe drogi rozwoju dla europejskiego teatru. Akcja tekstu, ale i samego spektaklu, ukazuje w kilkunastu luźno związanych ze sobą epizodach, wewnętrzną podróż głównego bohatera, który staje się rodzajem „everymana”, jak w soczewce skupiając w sobie Do Damaszku 13 grudnia (13th December) 2013 — PT. (FRI.) — 17:00 Narodowy Stary Teatr – Scena #Helena (The National Stary Theatre – #Helena Stage) Magda Hueckel 50 130’ Reżyseria, opracowanie tekstu, opracowanie muzyczne (Adaptation, soundtrack, directed by) Jan Klata Producent (Production) Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie (The National Stary Theatre in Krakow) The Road to Damascus INFERNO: POLISH CONTEST egzystencjalne dylematy ludzkości. Celowo Strindberg, ale i sam Klata odwołują się do biblijnej wyprawy Świętego Pawła Apostoła i historii jego nawrócenia, czyniąc z nich metaforyczną ramę dla scenicznych wydarzeń. W wersji Klaty określa je nie tylko już oniryczna poetyka sennego koszmaru, ale dosadne, momentami wręcz brutalne obrazy, ukazujące odwieczną walkę płci, popadanie w szaleństwo czy stanowiące po prostu metafizyczne dygresje. Reżyser ilustruje je prawdziwie eklektyczną ścieżką dźwiękową, na której psychodeliczne numery muzyczne sąsiadują z utworem Radiohead czy dance’owymi hitami, na czele z niezapomnianym przebojem Army of Lovers Crucified. PL 51 EN Jan Klata’s play that premiered at The National Stary Theatre in Krakow, inaugurating the season devoted to the work of Konrad Swinarski, one of the outstanding Polish theatre directors, presents the audience with a diagnosis of the modern spiritual and religious condition of humanity. The performance is based on Swedish author August Strindberg’s play of the same title, written in 1898, which marked a new direction for European theatre. The action of the play, and the show itself, is comprised of several loosely-linked episodes that depict an inner journey of the protagonist who serves as an “everyman”, reflecting the major moral and existential dilemmas of an ordinary human being. Both Strindberg and Klata deliberately refer to the biblical story of Saint Paul The Apostle and his conversion, making it a kind of a metaphorical frame for the staged events. In Klata’s version these events are determined not only by the phantasmagorical poetics of a nightmare, but also fierce, sometimes brutal images showing a wide range of topics – among them the everlasting struggle between men and women and insanity – while some of them serve as metaphysical digressions. The director illustrates them with a truly eclectic soundtrack with psychedelic numbers played alongside the works of Radiohead and dance hits; in particular the unforgettable Army of Lovers’ song, Crucified. INFERNO: POLSKI KONKURS Estetykę Do Damaszku w dużej mierze wyznaczają pytania o sens egzystencji i rozważania o doczesności i niestałości „wszystkich rzeczy tego świata”. Nie bez przyczyny scenografia zaprojektowana przez Mirka Kaczmarka przywodzi na myśl katakumby, w których zamiast szczątek ciał piętrzą się jednak tylko i wyłącznie czaszki – pozostałości po organie odpowiedzialnym za metafizyczne lęki i wątpliwości człowieka. Klata umiejętnie przekłuwa ten znak w krytykę skupionej na teraźniejszości subkultury hipsterów, z jej ślepą pogonią za tym, co niszowe, ale zarazem modne i snuje opowieść o niczym innym jak klasycznie pojmowanym kryzysie wieku średniego głównego bohatera swojego przedstawienia. W ujęciu reżysera staje się on artystąperformerem, który porzucił rodzinę, żeby malowniczo cierpieć, a następnie zamieniać osobisty ból na rzekomo wywrotową sztukę. Pytanie tylko czy w przeciwieństwie do centralnej postaci spektaklu, poza ironią i sarkazmem, jakie dyktują dynamikę modnej obecnie stylistyki, jesteśmy w stanie wydobyć z siebie inny rodzaj reakcji w starciu ze sprawami ostatecznymi. Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria, opracowanie tekstu, opracowanie muzyczne (Adaptation, soundtrack, directed by) – Jan Klata Aldona Grochal, Katarzyna Krzanowska, Beata Paluch, Dorota Segda, Krzysztof Globisz, Adam Nawojczyk, Krzysztof Zarzecki, Marcin Czarnik, Justyna Wasilewska Opracowanie tekstu, dramaturgia (Adaptation and dramaturgy) – Sebastian Majewski Scenografia (Scenography) – Mirek Kaczmarek Ruchy (Choreography) – Maćko Prusak Producent (Production) – Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie (The National Stary Theatre in Krakow) premiera (premiere) — 5 października 2013 (5th October 2013) www.stary.pl/pl PL 52 53 EN The aesthetic of The Road to Damascus is marked by questions about the meaning of human existence and reflections on the temporality and impermanence of “the things of this world”. Not for nothing the set design by Mirek Kaczmarek brings to mind catacombs, where instead of bodily remains the audience can see piles of skulls – which remind us of the organ responsible for the metaphysical fears and doubts of humanity. Klata masterfully turns this symbol into a form of critique of the hipster subculture, focused only on the “here and now”, with its blind pursuit of everything that’s seemingly niche but at the same time fashionable. The director also tells the story of the typical middle-age crisis of the play’s protagonist. In Klata’s vision, he becomes an artist/performer who abandons his family so that he can suffer beautifully, and then transform his personal pain into supposedly subversive art. But the question is whether, unlike the central character of the piece, we are still able to face serious issues without the characteristic irony and sarcasm that define the dynamics of hipster style and the modern way of life. INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS Ja, Piotr Rivière, skorom już zaszlachtował siekierom swoją matkę, swojego ojca, siostry swoje, brata swojego i wszystkich sąsiadów swoich… to autorskie przedstawienie Agaty Dudy-Gracz, inspirowane wydarzeniami, jakie rozegrały się w 1835 roku w pewnej normandzkiej wsi. Młody człowiek, Piotr Rivière, zamordował matkę, siostrę i brata, a schwytany i skazany na śmierć, opisał w szczegółowej relacji wszystko, co doprowadziło do zbrodni. Ramą inscenizacyjną spektaklu staje się rozprawa sądowa, podczas której Piotr Rivière wyjawia w obliczu teatralnych widzów – będących zarazem uczestnikami procesu – motywy swojego postępowania. Reżyserka pokazując historię zbrodniarza z wielu Ja, Piotr Rivière... 8 grudnia (8th December) 2013 — NDZ. (SUN.) — 18:00 9 grudnia (9th December) 2013 — PON. (MON.) — 19:30 TVP Kraków Studio S-3 w Łęgu (TVP Kraków Studio S-3 Łęg) Greg Noo-Wak 54 230’ Scenariusz, reżyseria, scenografia, kostiumy (Screenplay, scenography, costumes and direction) Agata Duda-Gracz Producent (PRODUCTION) Teatr Muzyczny Capitol (The Musical Theatre Capitol) I, Pierre Rivière... INFERNO: POLISH CONTEST perspektyw ujawnia arbitralność naszych sądów i opinii oraz każe zrewidować pochopnie podejmowane oceny. W odróżnieniu od książki pod redakcją Michela Foucault Ja, Piotr Riviere, w której postępowanie zabójcy zostało poddane naukowej analizie, Duda-Gracz staje się zrozumieć jego postępowanie i dojść do psychologicznych, społecznych ale także emocjonalnych przyczyn mordu. W wersji Dudy-Gracz Piotr Rivière postrzega samego siebie jako zbawiciela ludzkości, uwalniającego swoich krewnych od ziemskiego cierpienia i rozpaczy. Reżyserka angażuje publiczność w zainscenizowany proces, każąc jej wysłuchać zeznań ponad czterdziestu ofiar PL 55 EN I, Pierre Rivière, Having Slaughtered with an Axe My Mother, My Father, My Sisters, My Brother and All My Neighbours… is the title of Agata Duda-Gracz’s play inspired by events which took place in a Norman village in the year 1835. A young man, Pierre Rivière, killed his mother, sister and brother, got captured and sentenced to death, but also gave a thorough report on the incidents and what exactly drew him to committing these crimes. The staging of the performance is framed by the court case during which Pierre Rivière confesses to murders and reveals his motives before the audience members, who become his witnesses and participants in the trial. The director shows the story of a murderer from a variety of perspectives, making us realize how arbitrary our opinions and judgments tend to be. Unlike Michel Foucault, in the book that he edited titled I, Pierre Rivière, which offers an academic analysis of the actions undertaken by the criminal, Duda-Gracz makes an attempt to understand Rivière’s behavioral patterns and to get to the bottom of the psychological, societal and emotional reasons for the murders he committed. In Duda-Gracz’s version Pierre Rivière sees himself as the savior of the human race, setting his relatives free from earthly misery and despair. The director engages the audience in a staged trial, presenting the testimonies of over forty victims and witnesses of crimes. Their inner INFERNO: POLSKI KONKURS i świadków zbrodni. Ich wewnętrzne monologi nie tyle nawet służą zrekonstruowaniu kolejnych mordów, co bardziej uświadamiają, że nie da się przeprowadzić klarownych, binarnych podziałów między dobrem a złem, a zależą one raczej od okoliczności i poziomu naszej wiedzy o konkretnych zdarzeniach. Celem Dudy-Gracz nie jest bynajmniej usprawiedliwienie poczynań bohatera jej spektaklu, ale bardziej obnażenie przed widzami mechanizmów działania moralnego relatywizmu, w imię którego jesteśmy skłonni wytłumaczyć i zracjonalizować nawet najbardziej okrutne zachowania, jeśli tylko wystarczająco sympatyzujemy czy utożsamimy się ze zbrodniarzem. Zespół (Team) PL EN monologues are not supposed to help to reconstruct the subsequent murders, but rather make us realize that there’s a thin line between good and evil, and they both depend on circumstances as well as our degree of knowledge about specific events. Duda-Gracz’s aim then is not to justify the actions of her protagonist; she focuses instead on revealing the mechanisms of moral relativism, which can make us explain and rationalize even the cruelest behavior if we sympathize and identify with the criminal strongly enough. Cieśla — Adrian Kąca Scenariusz, reżyseria, scenografia, kostiumy (Screenplay, scenography, costumes and direction) – Agata Duda-Gracz Babka Rivière — Janina Garbińska-Budzińska Muzyka (Music) – Piotr Dziubek Amerykanka — Elżbieta Kłosińska Współpraca przy tekstach piosenek (Song lyrics) – Rafał Dziwisz Amien – Magda Kumorek (gościnnie) Reżyseria świateł (Lights) – Katarzyna Łuszczyk Wizualizacje (Videos) – Karol Rakowski, Spectribe Film & Theater Production Asystenci reżysera (Director’s assistants) – Agata Schweiger, Kamil Błoch 56 Ksiądz – Andrzej Gałła Obsada (Cast) Producent (Production) – Teatr Muzyczny Capitol (The Musical Theatre Capitol) Obrzympałowa – Agnieszka Oryńska-Lesicka Młynarzowa – Elżbieta Romanowska Victoria – Helena Sujecka (gościnnie) Wędrowiec – Bartosz Picher Młynarz – Tomasz Schimscheiner (gościnnie, Teatr Ludowy w Krakowie) Rivière – Cezary Studniak Prosper – Krzysztof Wach (gościnnie, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi) Bobek – Mikołaj Woubishet Rivièrowa – Justyna Szafran Piotr – Sambor Czarnota (gościnnie, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi) Obrzympał – Piotr Gajda Chyba Lutek – Tomasz Leszczyński Alfons Wąs – Łukasz Wójcik Grajek – Tomasz Wesołowski (gościnnie) Gównojad – Michał Zborowski (Studium Musicalowe Capitol) premiera (premiere) — 9 listopada 2012 (9th November 2012) teatr-capitol.pl INFERNO: POLISH CONTEST 57 INFERNO: POLSKI KONKURS Najnowszy projekt teatralny jednego z bardziej uznanych i nagradzanych na świecie polskich reżyserów teatralnych, Krzysztofa Warlikowskiego, jest oparty na dwóch zupełnie różnych tekstach – I’m a Camera Johana van Drutena i scenariuszu filmu Shortbus Johna Camerona Mitchella. Z jednej strony więc Niemcy za czasów Republiki Weimerskiej, kiedy władzę zaczynają przejmować naziści, z drugiej – Nowy Jork po 11 września. Te odległe od siebie czasoprzestrzenie Warlikowski zamienia w rodzaj wirtualnego laboratorium, w którym widzowie stają się świadkami badania seksualnych lęków i fobii oraz spychanych w sferę podświadomości pragnień i pożądań. W tych scenicznych światach przegląda się Kabaret Warszawski 14 grudnia (14th December) 2013 — SOB. (SAT.) — 17:00 15 grudnia (15th December) 2013 — NDZ. (SUN.) — 17:00 TVP Kraków Studio S-3 w Łęgu (TVP Kraków Studio S-3 Łęg) współczesna Warszawa, a reżyser zastanawia się nad ograniczeniami artystycznej, choć nie wyłącznie, ekspresji oraz tym, co wyznacza normy obyczajowo-społeczne. Warlikowski wraz z zespołem Nowego Teatru, nie bez przyczyny sięga po estetykę kabaretu, pozwalającą mu nie tylko zburzyć sceniczną iluzję i obnażyć szereg konwencji przedstawieniowych, ale i czynnie zaangażować publiczność w proces opowiadania o kulturowych i seksualnych tabu. A jednocześnie odsłonić mechanizmy odpowiedzialne za uwikłanie jednostek w opresyjny system, w którym jedynej nadziei na transformację, jak się zdaje, można dopatrywać się w sztuce jako takiej i wolności tworzenia. PL Magda Hueckel 58 300’ reżyseria (Directed by) Krzysztof Warlikowski Producent (PRODUCTION) Nowy Teatr INFERNO: POLISH CONTEST 59 EN The latest play by one of the most prominent, award-winning Polish theatre directors, Krzysztof Warlikowski, is based on two very different texts – Johan van Druten’s I’m a Camera and the screenplay by John Cameron Mitchell for his movie Shortbus. The two distinct historical realities channeled here – Weimar Germany prior to the Nazi takeover, and post-9/11 New York – are virtual laboratories of time and space. Warlikowski investigates, together with the audience, sexual fears and phobias as well as repressed desires and passions. These two worlds serve as a mirror in which today’s Warsaw can see itself. The director questions the limits of artistic and other forms of expression as well as the processes that establish social and cultural norms. Warlikowski and the Nowy Teatr company use the aesthetics of cabaret with specific intent, since it allows them to not only break the staged illusion and expose theatrical conventions but also to actively involve the spectators in the process of analyzing sexual and cultural taboos. At the same time, the cabaret art form helps to discover the mechanisms responsible for confining the individual within an oppressive system, where the only hope for transformation, it seems, is art itself and creative freedom. The conventions of cabaret in Warlikowski’s new play allow him to showcase the vocal skills and talents of the artistic team of Nowy Teatr, as well as touch upon much darker content whilst using a lighter INFERNO: POLSKI KONKURS Kabaretowa formuła w nowym przedstawieniu Warlikowskiego umożliwia nie tylko zaprezentowanie umiejętności wokalnych zespołu Nowego Teatru, ale pozwala reżyserowi pod pozorem beztroskiej zabawy przemycić o wiele bardziej mroczne treści niż może się to zdawać na pierwszy rzut oka. Inspirowany kultowym i dość nietypowym musicalem filmowym w reżyserii Boba Fosse’ego, Kabaret Warszawski również stanowi rodzaj przepisania i wariacji wokół, lekkich w tonacji chwytów dramaturgicznoinscenizacyjnych. Numery muzyczne nie służą tu wyłącznie jako komentarz do scenicznej akcji, ale mają za zadanie zaktywować widzów do zadawania niewygodnych pytań o moralne i etyczne koszty użytej w złej wierze sztuki. Reżyser stawiając publiczność w sytuacji szukających spełnienia i miłości bohaterów obrazu Mitchella, choć momentami z perwersyjną niemal przyjemnością odsłania schematy regulujące i dyscyplinujące społeczeństwo, kładzie jednak nacisk nie na obnażenie opresyjności i normatywności świata przedstawionego czy idąc dalej – naszej codziennej rzeczywistości – ale w artystycznej działalności dopatruje się utopijnych możliwości szeroko zakrojonych kulturowych transformacji. PL 60 EN Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Krzysztof Warlikowski Dramaturgia (Dramaturgy) – Piotr Gruszczyński Stanisława Celińska, Magdalena Cielecka, Ewa Dałkowska, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Maja Ostaszewska, Magdalena Popławska, Claude Bardouil, Andrzej Chyra, Bartosz Gelner, Wojciech Kalarus, Redbad Klijnstra, Zygmunt Malanowicz, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Maciej Stuhr Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Małgorzata Szczęśniak Muzycy (Musicians) – Paweł Bomert, Piotr Maślanka, Paweł Stankiewicz, Fabian Włodarek Muzyka oryginalna (Music) – Paweł Mykietyn Producent (Production) – Nowy Teatr Reżyseria świateł (Lighting design) – Felice Ross Koproducenci (Coproduction) – Festival d’Avignon, Les Théâtres de la Ville de Luxembourg, Théâtre National de Chaillot, Paryż, Théâtre de la Place, Liège, La Comédie de Clermont-Ferrand – scène nationale, Narodowy Instytut Audiowizualny (Festival d’Avignon, Les Theatres de la Ville de Luxembourg, Theatre National de Chaillot, Paris, Theatre de la Place, Liege, La Comedie de Clermont-Ferrand) Adaptacja (Adaptated by) – Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński, Szczepan Orłowski Ruch (Choreography) – Claude Bardouil Animacje (Video) – Kamil Polak form – or so it might appear at first. Inspired by the odd, cult musical by Bob Fosse, Kabaret Warszawski offers a rewriting and new approach to the entertaining dramaturgical devices typical of this particular genre. The musical numbers don’t necessarily comment on the action or complement it; rather their purpose is to encourage the audience to ask uncomfortable questions about the moral and ethical aspects of the arts when used with the wrong intention. The director makes the viewers walk in the shoes of the characters taken from Mitchell’s picture, who struggle with their lives and all try to find love, but not merely to reveal the mechanisms that train and discipline society with perverse pleasure. In fact, instead of making his main focus the critique of oppressive and normalizing rules of the stage world and therefore our everyday reality, Warlikowski interprets creative power and artistic activity as utopian potential and perceives in them the possibility for powerful cultural transformation. premiera (premiere) — 23 września 2013 (23rd September 2013) www.nowyteatr.org/pl INFERNO: POLISH CONTEST 61 INFERNO: POLSKI KONKURS Paweł Passini w swoim opolskim spektaklu opowiada o jednym z najbardziej ikonicznych muzyków XX wieku. W opartym na tekście Artura Pałygi przedstawieniu to jednak nie życie legendarnego wokalisty The Doors jest na pierwszym planie, a raczej jego śmierć i konotacje, jakie uruchamia. Reżysera interesują narosłe wokół artysty mity, którymi żongluje po to, żeby roztoczyć przed widzami gęstą sieć kontekstów i współczesnych skojarzeń związanych niekoniecznie tylko z samym Morrisonem, co bardziej z popkulturową pamięcią o nim. Postać wokalisty pozwala Passiniemu badać możliwości i granice nie wyłącznie artystycznego buntu oraz zastanowić się nad konsekwencjami postępującej amerykaniza- Morrison/Śmiercisyn 11 grudnia (11th December) 2013 — ŚR. (WED.) — 18:00 Teatr Łaźnia Nowa – Mała Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage) cji świata. Morrison staje się w tym ujęciu rodzajem bezwolnej marionetki, uzależnionej od zewnętrznych sił, a reżyser celowo zderza zespół aktorski opolskiego teatru z postacią lalkową, jaką wprowadza na scenę. Passini odkrywa tym samym przed publicznością interesującą dynamikę akcji, wyznaczaną przez plan aktorski i lalkowy oraz kolejne kultowe numery The Doors. Passini odwołuje się w swoim opolskim spektaklu nie tylko do legendarnego już fabularnego filmu The Doors Olivera Stone’a, ale i do onirycznej estetyki obrazów Davida Lyncha. W jego przedstawieniu Morrison leży w wannie w swoim paryskim mieszkaniu i snuje narkotyczne wizje, w których wydaje mu się, że wędruje po bajkowej krainie OZ. Jawa miesza PL Rafał Mielnik 62 reżyseria (Directed by) 90’ Paweł Passini Producent (PRODUCTION) Teatr Lalki i Aktora w Opolu (Teatr Lalki i Aktora in Opole) Morrison/Sonofdeath INFERNO: POLISH CONTEST 63 EN In the play he directed in Opole, Paweł Passini tells the story of one of the most iconic musicians of the twentieth century. Based on a text by Artur Pałyga, the performance however isn’t centered on the life of the legendary singer of the Doors, but rather on his death and its connotations. The director is mainly interested here in the myths that have grown around the artist; he exposes them to engage the audience in a dense play of contexts and modern associations — not necessarily with Morrison himself, but more with our pop-culture memory of him. The figure of the singer allows Passini to explore the possibilities and limits of artistic and other forms of rebellion, as well as to reflect on the ongoing Americanization of the world. Morrison becomes in this light a kind of a marionette, dependent entirely on external forces, and the director deliberately confronts the actors of Opole Puppet and Actor Theatre with a puppet treated as a stage partner. Passini stages this interesting dynamic between actors and puppets against classic hits by The Doors. Passini refers in his Opole play not only to the cult classic film by Oliver Stone but also to the phantasmagorical poetics of David Lynch’s work. In his presentation, Morrison lies in a bathtub in his Paris apartment and spins narcotized dreams of wandering through the magical land of Oz. In his hallucinations reality becomes fiction and childhood memories transform INFERNO: POLSKI KONKURS mu się ze snem, wspomnienia z dzieciństwa z dramatycznymi epizodami z dorosłego życia. Tymczasem w korytarzu czeka na niego jego największa muza i natchnienie, która wyznacza w dużej mierze klimat przebojów The Doors – śmierć. Reżyser nie ogranicza się jednak do nakreślenia przejmującej, poetyckiej wersji ostatnich dni legendarnego wokalisty, ale pokazuje również widzom inną kapelę, która marzy o tym, żeby stać się niczym legendarny zespół Morrisona. Problem w tym, że jej członkowie nie potrafią się odpowiednio zbuntować. Passini z przekorą pyta więc o sens i istotę rockowej rebelii, która w świecie, jaki przypieczętował tragiczny los Morrisona, jest tylko kolejną pozą i marketingowym chwytem. Zespół (Team) Pamela Courson – Helena Sujecka Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Paweł Passini Tekst (Text) – Artur Pałyga Scenografia (Scenography) – Zuzanna Srebrna Projekcje multimedialne (Multimedia projections) – Maria Porzyc Opracowanie muzyczne (Musical working) – Sambor Dudziński, Paweł Passini Producent (Production) – Teatr Lalki i Aktora w Opolu (Teatr Lalki i Aktora in Opole) Jim Morrison — Sambor Dudziński Śmierć (Death) – Beata Kucharska/ Karolina Gorzkowska Magda Przeszkadzajki, Ray Manzarek, Strach na Wróble (Magda Przeszkadzajki (small percussion instruments), Ray Manzarek, Scarecrow)– Aleksandra Mikołajczyk Ojcomatka (Fatheromather) – Mariola Ordak-Świątkiewicz Menel, Sprzedawca, Producent, Strażnik (Tramp, Seller, Producer, Guard) – Zygmunt Babiak Menel, Sprzedawca, Jacek, Danny Sugerman (Tramp, Seller, Jacek, Danny Sugerman) – Łukasz Bugowski Bębniarz Benek, John Densmore, Blaszany Drwal (Drummer, John Densmore, Tin Woodman) – Krzysztof Jarota Tuba Jurek, Robby Krieger, Tchórzliwy Lew (Tuba, Robby Krieger, Cowardly Lion)– Miłosz Konieczny PL 64 65 EN into dramatic episodes from his adult life. Meanwhile, Morrison’s greatest muse and only inspiration awaits him in the hallway: the one who sets the tone for The Doors’ greatest hits – death herself. But the director doesn’t limit himself to sketching out a poetic and deeply moving story of the vocalist’s last days; he simultaneously shows a band whose biggest dream is to become like The Doors. The problem is its members cannot rebel properly. Passini ironically questions the nature of true rock rebellion in a world that sealed the tragic fate of Morrison and has turned it into just another fetish and commodity. premiera (premiere) — 23 lutego 2013 (23rd February 2013) www.teatrlalki.opole.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS Spektakl Marcina Libera z Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu to – jak zaznacza sam autor – zwieńczenie jego kilkuletniej pracy nad wątkiem polskiej wiary. Tekst Jarosława Murawskiego napisany trzynastozgłoskowcem odwołuje się do wielkopiątkowego zwyczaju wodzenia Judasza, kultywowanego w śląskim Skoczowie. Ten ludyczny element staje się pretekstem do stworzenia wielowątkowej historii, dotyczącej źródeł polskiej wiary, jej komercjalizacji, dewocji, ideologizacji i fanatyzmu. Co bardzo istotne, reżyser z dużą dozą dystansu traktuje portretowane przez siebie środowiska i nie opowiadając się po żadnej ze stron, piętnuje wszelkie przejawy radykalizmu. W ostrzu satyry znajdą się zatem zarówno konserwatyści, Na Boga! 12 grudnia (12th December) 2013 — CZW. (THU.) — 20:15 Narodowy Stary Teatr – Scena #Kolonia (The National Stary Theatre – #Kolonia Stage) Bartłomiej Sowa 66 reżyseria (Directed by) 195’ Marcin Liber Producent (PRODUCTION) Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (Szaniawski Drama Theatre in Walbrzych) For God’s Sake! INFERNO: POLISH CONTEST Obrońcy Krzyża jak i poznańscy anarchiści. Liber wtyka zatem kij w sam środek mrowiska, próbując otrzeźwić rozhisteryzowanych fanatyków, dla których kwestia wiary już dawno straciła metafizyczny wymiar i stała się potężnym orężem w walce o polityczną władzę. Odnosząc się do tradycji wielkich polskich dzieł epoki romantyzmu, a zarazem biorąc ją w rodzaj ironicznego nawiasu, Liber tworzy przejmujące oskarżenie kościoła katolickiego jako instytucji. Wykorzystanie wierszowanych kwestii uwzniośla i odrealnia podejmowane w przedstawieniu tematy i tak nagle bunt parafian przeciwko księdzu-homoseksualiście i byłemu pracownikowi służb specjalnych, który zabrania odbycia PL 67 EN Marcin Liber’s play that premiered at Szaniawski Drama Theatre in Walbrzych is, according to the director himself, the culmination of many years devoted to exploring issues around Polish faith. Jarosław Murawski’s rhymed text refers to the Good Friday tradition of tempting Judas, cultivated in a Silesian town called Skoczowo. This theme becomes the basis for creating a multi-threaded story about the sources of Polish religiosity, its commercialization, ideological implications, bigotry and fanaticism. It’s worth emphasizing that the director treats the various environments and subcultures he touches upon with detachment, without taking a side, critiquing all kinds of radicalism. His satire is in fact pointed at right-wing conservatives, Jesus-freaks but also at anarchist organizations from Poznań. Liber stirs up a hornet’s nest, making an attempt to tame hysterical fanatics who do not care about the metaphysical aspect of faith but only see it as a weapon in the battle for political power and influence. Liber refers to the great tradition of Polish works of Romanticism, while ironically distancing himself from their conventions, to create a moving indictment of the Catholic Church as an institution. He elevates his subject matter with poetic language and takes it into the realm of the unreal; suddenly the rebellion of one parish against a gay priest and a former secret service spy’s objection to a traditional procession INFERNO: POLSKI KONKURS tradycyjnej ludowej procesji, zamienia się w metafizyczną rewolucję i kończy szatańskim sądem nad Bogiem. Kościołowi katolickiemu zostają zarzucone winy z czasów niemieckiej okupacji Jugosławii, zbrodnie biskupa Pavelicia na Serbach i Żydach, legendarnemu polskiemu kardynałowi Wyszyńskiemu wyciąga się artykuł prasowy sprzed wojny popierający faszyzm. A całość wieńczy bunt Boga przeciw Polsce i Kościołowi, który po latach udręczenia, nie może już spokojnie patrzeć na kolejne nadużycia religijnych uczuć i symboli. Zespół (Team) Reżyseria (Directed by) – Marcin Liber Dramaturgia (Dramaturgy) – Michał Pabian Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Grupa Mixer Muzyka (Music) – Aleksandra Gryka Opracowanie muzyczne (Musical arrangement) – Małgorzata Sarbak Światła (Lights) – Mirek Kaczmarek Asystent reżysera (Director’s assistant) – Tomasz Kaczorowski PL 68 EN turn into a metaphysical revolution and satanic court proceedings against God. The Catholic Church is blamed for its faults during the German occupation of Yugoslavia as well as the crimes of bishop Pavelic against Jews and Serbs, and the legendary Polish cardinal Wyszyński is reminded of his article supporting fascism prior to the war. The finale shows God – who after years of torment can no longer stand people hiding behind religious feelings and symbols – revolting against Poland and the Church. Producent (Production) – Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (Szaniawski Drama Theatre in Walbrzych) 69 Obsada (Cast) Małgorzata Białek, Angelika Cegielska, Sara Celler – Jezierska, Karolina Krawiec, Joanna Łaganowska, Małgorzata Łakomska, Rozalia Mierzicka, Irena Wójcik, Mirosława Żak, Włodzimierz Dyła / gościnnie/, Rafał Kosowski, Piotr Mokrzycki, Filip Perkowski, Dariusz Skowroński, Czesław Skwarek, Piotr Tokarz, Ryszard Węgrzyn premiera (premiere) — 20 kwietnia 2013 (20th April 2013) teatr.walbrzych.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS Uznany węgierski reżyser, Kornél Mundruczò, nominowany do canneńskiej Złotej Palmy za film Łagodny potwór – projekt Frankenstein, wraz z zespołem TR Warszawa przygotował mroczny i nietypowy spektakl na motywach operetki Zemsta nietoperza Johanna Straussa (syna). Akcja przedstawienia rozgrywa się w nowoczesnej klinice śmierci, w samym środku zimy, na kilka dni przez Nowym Rokiem. Reżyser gromadzi w jednej, zamkniętej przestrzeni różniące się wiekiem, płcią oraz doświadczeniem postaci i stawia je przed moralnymi i etycznymi dylematami dotyczącymi wolności wyboru i tego, kto powinien sprawować ostateczną władzę nad ludzkim życiem. Pełne cynizmu, gorzkie dialogi stopniowo odsłaniają utajone pokłady żalu i lęku wy- Nietoperz 9 grudnia (9th December) 2013 — PON. (MON.) — 21:00 10 grudnia (10th December) 2013 — WT. (TUE.) — 17:00 Narodowy Stary Teatr — Scena #Helena (The National Stary Theatre – #Helena Stage) nikające z bezradności w starciu ze sprawami ostatecznymi. Mundruczò wykorzystuje konwencje opery buffo w sposób przekorny i ironiczny po to, żeby zdiagnozować przed widzami jedną z głównych przypadłości nowoczesności – nieumiejętność rozmawiania o kwestiach metafizycznych bez uciekania w sarkazm. Jednocześnie tworzy rodzaj sterylnego świata, w którym zgoda na zakończenie życia i dyskusje wokół eutanazji, zdają się o wiele łatwiejsze niż szczera rozmowa o własnych uczuciach i emocjach. Węgierski reżyser z premedytacją pogrywa z motywami dzieła Straussa, zamieniając je prowokacyjnie w rodzaj tragifarsy o eutanazji. Udaje mu się przy tym dotknąć tajemnicy istnienia i wykreować rodzaj traktatu religijnego, który w wyważony spo- PL Kuba Dąbrowski 70 135’ reżyseria (Directed by) Kornél Mundruczò Producent (PRODUCTION) TR Warszawa (TR Warsaw) The Bat INFERNO: POLISH CONTEST 71 EN Acclaimed Hungarian director, Kornél Mundruczò, whose movie Tender Son, The Frankenstein Project was nominated for the Golden Palm at Cannes Film Festival, has created a dark and unusual play with the actors of TR Warsaw, based on motifs taken from a famous operetta, The Bat, by Johann Strauss Jr. The action of the performance takes place in a modern clinic of death, in the middle of winter, right before New Year’s. The director gathers characters of various age, sex and experience into a single closed space, and makes them confront moral and ethical dilemmas about freedom of choice and issues of who should have the final say and control over a human life. Bitter and cynical dialogues gradually expose hidden fears and regrets resulting from the helplessness experienced when facing the ultimate challenge. Mundruczò uses the conventions of a comic opera in an ironic way so as to reveal one of the main ills of our times – not knowing how to talk about the metaphysical aspects of our existence without sarcasm. He creates a sterile world where a decision to end a person’s life and discussing euthanasia seem much easier than a simple, honest talk about one’s feelings and emotions. The Hungarian director deliberately plays with some of the motifs of Strauss’ piece, provocatively turning it into a kind of a tragicomedy about euthanasia. He manages to touch upon the mystery of being, creating a kind of a religious treaty INFERNO: POLSKI KONKURS sób balansuje między oskarżeniem Boga a pogodzeniem się z kształtem tzw. „praw ustanowionych”. Operetkowe szlagiery mają stanowić tutaj przeciwwagę dla wszechobecnego cierpienia i nicości otaczającej bohaterów. Zwłaszcza, że fabularny punkt wyjścia spektaklu – dzień przed zamknięciem kliniki śmierci pojawia się w niej klient, który chce bezboleśnie odejść, a wraz z nim decyduje się umrzeć jego żona – okazuje się pretekstem do przeprowadzenia szeroko zakrojonej krytyki współczesności, z całym jej nihilizmem i cynizmem. Jednak mimo szeregu etycznych wątpliwości, jakie wyznaczają dynamikę świata przedstawionego, Mundruczò pozostawia widzom w finale nadzieję, wierząc w triumf poświęcenia i siłę miłości. Zespół (Team) Reżyseria (Directed by)– Kornél Mundruczò Scenariusz (Script) – Kata Wéber, Kornél Mundruczó Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Márton Ágh Muzyka (Music) – János Szemenyei Dramaturgia (Dramaturgy) – Gábor Thury Światło i wideo (Lights and video) – Kornél Mundruczó Producent (Production) – TR Warszawa (TR Warsaw) PL 72 EN which balances between accusing God of the shape of world governed by established laws and accepting them. Operetta numbers here are a counterpoint to the ubiquitous suffering and nothingness that surrounds the characters. Even more so when one thinks about the story’s starting point: a day before closing of the clinic of death, a client who wants to end his life appears, together with his wife who is willing to die with him – which is a pretext to launch a wide-ranging critique of modernity, with all its nihilism and cynicism. However, despite a number of ethical questions that define the dynamics of the world presented, Mundruczò leaves the audience with hope in the end, believing in the triumph of love, sacrifice and strength. 73 Obsada (Cast) Małgorzata Buczkowska, Roma Gąsiorowska, Agnieszka Podsiadlik, Justyna Wasilewska, Rafał Maćkowiak, Dawid Ogrodnik, Sebastian Pawlak, Adam Woronowicz premiera (premiere) — 20 września 2012 (20th September 2012) trwarszawa.pl INFERNO: POLISH CONTEST INFERNO: POLSKI KONKURS W przygotowanym jako koprodukcja Teatru Powszechnego w Łodzi i Teatru Polskiego w Bydgoszczy spektaklu Maja Kleczewska, wraca do twórczości jednej z najwybitniejszych współczesnych powieścio- i dramatopisarek, Elfriede Jelinek. Autobiograficzna na poły sztuka austriackiej Noblistki to rodzaj gorzkiego rozliczenia ze światem, rządzonym przez patriarchalne normy. Ten zalewający widzów ze sceny potok słów to także próba zmierzenia się z odchodzeniem i przemijaniem w wydaniu niezwykle świadomie operującej językiem artystki. Reżyserka podąża za gęstym, mrocznym i bezlitosnym dyskursem Jelinek, jaki tym razem prowadzi do samego wnętrza austriackich piwnic, z których po Podróż zimowa 9 grudnia (9th December) 2013 — PON. (MON.) — 17:00 10 grudnia (10th December) 2013 — WT. (TUE.) — 20:00 Teatr Łaźnia Nowa — Duża Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage) latach wychodzą kobiece ofiary, gwałcone i bite przez sadystycznych mężczyzn. Społeczeństwo zmęczone nieustannymi medialnymi doniesieniami o kolejnych cierpieniach, nie chce słuchać ich historii, obarczając je za to odpowiedzialnością za ich własny los. Kleczewska tworzy barwny sceniczny kolaż nietypowych postaci, jakie przemawiają do widzów ostrymi jak brzytwa monologami, rozpisanymi przez Jelinek. Od pluszowych zwierzaków, przez gwiazdy porno, gospodynie domowe, szaleńców i ikony popkultury, aż po samą austriacką artystkę, która pojawia się w finale. Wszyscy oni wieszczą zagładę świata zbudowanego na hipokryzji, cynizmie i niesprawdzających się już PL Magda Hueckel 74 180’ Reżyseria (directed by) Maja Kleczewska Producent (Production) Teatr Powszechny w Łodzi/ Teatr Polski w Bydgoszczy A Winter Journey INFERNO: POLISH CONTEST 75 EN In her play, which is a coproduction between Polski Theatre in Bydgoszcz and Powszechny Theatre in Łódź, Maja Kleczewska revisits the work of one of the greatest contemporary novelists and playwrights, Elfriede Jelinek. The play by the Austrian Nobel Prize-winner, with a slightly autobiographical touch, is a bitter settling of scores with a world governed by patriarchal norms. Great waves of words flow over the audience, representing an attempt to face the passing of time and the process of fading away, made by an artist whose language skills are unique and breathtaking. The director follows the dense, dark and merciless Jelinek discourse, which this time leads to the interior of an Austrian cellar, where female victims are released after years of captivity during which they were raped and beaten by sadistic men. But a society tired of ongoing media coverage of suffering and pain doesn’t want to listen to their stories, partially blaming them for their own misery. Kleczewska creates a vivid stage collage of unusual characters who speak in fierce, razor-sharp monologues written by Jelinek. They range from teddy toys to porn stars, from housewives to crazies, from pop-culture icons to the Austrian artist herself, who appears in the finale of the show. They are all prophets of a world falling to pieces not just because of hypocrisy and cynicism, but also because traditional social and cultural norms and values have long lost their validity. Now, it INFERNO: POLSKI KONKURS w nowej rzeczywistości tradycyjnych wartościach społecznych i kulturowych. „Opowiadam w kółko o tym samym i nikt nie chce mnie już słuchać” mówi w pewnym momencie pojawiające się w spektaklu Kleczewskiej wcielenie Jelinek. I w istocie, austriacka Noblistka od lat nieprzerwanie zawzięcie rozprawia się z własnym krajem, wytykając mu obłudę i problematyczną przeszłość, jak i szeroko pojętym złem. Reżyserka zdaje się wtórować jej w tej wojnie, uruchamiając w Podróży zimowej szereg konwencji teatralnych, jakie prowadzą nie tyle nawet do obnażenia ideologicznych implikacji świata przedstawionego, co bardziej nawet do rozsadzenia dyskursu jako takiego. Tym samym Kleczewska, w ślad za Jelinek, uderza w same podstawy krytykowanego z zaciętością przez pisarkę systemu. Sceniczne piekło, jakie obie artystki gotują swoim postaciom, ale i samym widzom, wyłożone lustrzanymi taflami i tiulowymi zasłonami, ma nie tylko obudzić nas z marazmu, ale zaktywizować do walki o zmianę nieznośnego kształtu rzeczywistości. Reżyseria (Directed by) – Maja Kleczewska Scenariusz sceniczny (Stage Script) – Maja Kleczewska, Łukasz Chotkowski Dramaturgia (Dramaturgy) – Łukasz Chotkowski Scenografia, światła, wideo (Scenography, lights and videos) – Wojciech Puś Muzyka (Music) – Joanna Halszka-Sokołowska Kostiumy (Costumes) – Konrad Parol PL 76 EN is only a matter of time before we all go insane. “I go on and on about the same things and no one wants to listen to me anymore” says Jelinek’s alter ego at one point in Kleczewska’s play. And indeed, the Austrian Noble Prize-winner has constantly and furiously confronted her home country for years, pointing out its duplicity and problematic past, and evil in the broadest sense. The director seems to be fighting the same battle in A Winter’s Journey, engaging a series of theatrical conventions that not only expose the ideological implications of the stage world, but also destroy the discourse itself. Therefore, Kleczewska, following Jelinek’s lead, hits at the very foundations of the system so Zespół (Team) bravely and fiercely criticized by the writer. The stage hell that both artists have prepared for their characters and the audience, lined with mirrored panes and tulle curtains, is supposed to shake us out of our apathy and activate the struggle for a transformation of an unbearable state of things. Ruch sceniczny (Stage movement) – Beata Eckert Producent (Production) – Teatr Powszechny w Łodzi/Teatr Polski w Bydgoszczy Obsada (Cast) Jakub Firewicz, Beata Ziejka, Karolina Adamczyk, Małgorzata Witkowska, Julia Wyszyńska, Michał Czachor, Michał Jarmicki, Mateusz Łasowski, Piotr Stramowski premiera łódzka (premiere) — 23 marca 2013 (23rd March 2013) powszechny.pl premiera bydgoska (premiere) — 23 kwietnia 2013 (23rd April 2013) www.teatrpolski.pl INFERNO: POLISH CONTEST 77 Reżyserzy Polskiego Konkursu Inferno A _______________ Z 78 1. 2. 3. 4. 5. 6. Agata Duda-Gracz (1974) __ 1 Reżyserka i scenografka wyróżniająca się własnym, wyrazistym językiem teatralnym. Absolwentka Historii sztuki na UJ i Wydziału Reżyserii PWST w Krakowie. Będąc jeszcze na studiach wyreżyserowała takie spektakle jak Kreatura wg J. Murrela czy Kain G. Byrona Do wszystkich swoich spektakli sama przygotowuje scenografię. Wyreżyserowała m.in.: Grzeszne dzieciństwo wg M. Twaina, Nierządy i Wybranych wg J. Geneta, Prze(d)stawienie T. Dorsta i U. Ehler, a ostatnio Balkon J. Geneta i Romea i Julię wg W. Szekspira. Jest autorką scenografii do takich spektakli jak m.in.: Naprawiacz świata T. Bernharda (reż. L. Piskorz), Jesienin wg S. Jesienina (reż. J. Grałek, B. Wójcik), Loteria na mężów, czyli narzeczony nr 69 K. Szymanowskiego (reż. J. Opalski), Życie w teatrze D. Mameta (reż. M. Kuźmiński). Jednym z głównych motywów, jakie podejmuje w swoim teatrze jest konfrontacja mitu z rzeczywistością oraz badanie relacji pomiędzy sacrum a profanum. Galgenberg wg M. de Ghelderode jest kolejnym spektaklem zrealizowanym przez Agatę Dudę-Gracz w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, wcześniej wyreżyserowała: Abelarda i Heloizę R. Vaillanda i Kaligulę A. Camusa. Biorąc na warsztat sztuki Michela de Ghelderode, Agata DudaGracz dokonała autorskiej adaptacji jego utworów. Najciekawsze wątki wybrane m.in. z Wędrówki Mistrza Kościeja i Kobiet u Grobu połączyły się w spójną całość, której tematem jest grzeszna natura człowieka i wszechobecny lęk przed śmiercią. PL 79 EN 7. 10. 8. 11. 9. 12. Polish Contest Inferno Directors Agata Duda-Gracz (1974) __ 1 Director and stage designer distinguished by her own clear theatrical language. A graduate in History of Art at the Jagiellonian University and the Faculty of Direction at the Ludwik Solski State Drama School in Kraków. While still a student, she directed productions such as J. Murrel’s Creature and Byron’s Cain. She has prepared the set design for all her productions. Her credits include: Sinful Childhood after Mark Twain, Debauchery and The Chosen after Jean Genet, Prze(d)stawienie by T. Dorst and U. Ehler, and recently Genet’s Balcony and Shakespeare’s Romeo and Juliet. She is the creator of stage designs for productions like: T. Bernhard’s Restorer of the World (dir. L. Piskorz), Jesienin after S. Jesienin (dir. J. Grałek, B. Wójcik), The Lot- tery for Husbands, or Fiancé no. 69 by K. Szymanowski (dir. J. Opalski), and D. Mamet’s A Life in the Theatre (dir. M. Kuźmiński).One of the leitmotifs of her theatre is the confrontation of myth with reality and the investigation of the relationships between the sacrum and the profanum. Galgenberg after M. de Ghelderode is Agata Duda-Gracz’s latest production at the Juliusz Słowacki Theatre in Kraków, where she has previously directed Heloise et Abelard by R. Vailland and A. Camus’ Caligula. Taking Michel de Ghelderode’s dramatic output, AgataDuda-Gracz has created an original adaptation of his works. The most interesting threads, selected from The Travels of Master Kościej and The Women at the Tomb combine into a coherent whole, the topic of which is the sinful nature of humanity and the omnipresent fear of death. Jan Klata (1973) _________________ 2 Studiował reżyserię dramatu najpierw w Warszawie, a potem w PWST w Krakowie. Był asystentem Jerzego Grzegorzewskiego, Jerzego Jarockiego oraz Krystiana Lupy. Po studiach pracował m.in. jako copywriter, dziennikarz muzyczny oraz reżyser telewizyjnego talk-show. Pierwszą realizacją Klaty na zawodowej scenie był Rewizor Mikołaja Gogola przygotowany w Teatrze Dramatycznym im. Szaniawskiego w Wałbrzychu (2003). Miesiąc później w Teatrze Polskim we Wrocławiu wystawił własną sztukę Uśmiech grejpruta. W 2004 w Stoczni Gdańskiej odbyła się głośna premiera spektaklu H. wg Hamleta Williama Shakespeare’a, zrealizowana przez Teatr Wybrzeże. Od tej pory reżyser stale współpracuje z najciekawszymi scenami teatralnymi w Polsce – m.in. TR Warszawa, Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, Teatrem Polskim we Wrocławiu czy Teatrem Polskim w Bydgoszczy. W 2006 roku reżyser otrzymał Paszport Polityki w kategorii teatr – nagroda przyznana została za nowatorskie i odważne odczytywanie klasyki oraz za pasję i upór w badaniu narodowych mitów i diagnozowaniu polskiej rzeczywistości. Za świetnie przyjęty spektakl Sprawa Dantona (Teatr Polski we Wrocławiu 2008) Klata otrzymał nagrodę im. Konrada Swinarskiego, Laur Konrada na katowickim festiwalu Interpretacje oraz nagrodę za reżyserię na festiwalu Boska Komedia 2008. Na zamówienie Festiwalu Dialog Czterech Kultur w 2009 roku reżyser zrealizował współczesną wersję Ziemi obiecanej według Władysława Reymonta. Od stycznia 2013 roku Klata pełni funkcję Dyrektora Narodowego Starego Teatru w Krakowie, gdzie wyreżyserował do tej pory: Trzy stygmaty Palmera Eldritcha (2006) Philipa K. Dicka, Oresteję Ajschylosa (2007), Trylogię Heneryka Sienkiewicza (2009), Wesele hrabiego Orgaza Romana Jaworskiego (2010), Tajnego agenta Josepha Conrada oraz Do Damaszku Augusta Strindberga (2013). PL PL EN EN Maja Kleczewska (1973) ___ 3 Absolwentka Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Reżyserowała w teatrach – im. Słowackiego w Krakowie (Noże w kurach Davida Harrowera), Teatrze im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze (Elektrę Hugo von Hofmannstahla, Czajkę Antoniego Czechowa), Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu (Lot nad kukułczym gniazdem Keseya, Czyż nie dobija się koni? Horace’a McCoya); im. J. Kochanowskiego w Opolu (Makbeta Williama Shakespear’a; Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha, Zmierzch bogów Nicola Badalucco, Enrico Medioliego, Luchino Viscontiego, Braci i sióstr Antoniego Czechowa i Fiodora Dostojewskiego); Teatrze 80 81 Jan Klata (1973) _________________ 2 Jan Klata studied drama directing, first in Warsaw and then at the Ludwik Solski State Drama School in Kraków. He was an assistant to Krystian Lupa, Jerzy Grzegorzewski, and Jerzy Jarocki. Having graduated, Klata worked as a copywriter, musical journalist, and talk-show director. His directing début on stage was M. Gogol’s The Government Inspector (2003) at the Szaniawski Theatre in Wałbrzych. A month later, he produced at the Polski Theatre in Wrocław his own play entitled Grejprut’s Smile. At the Gdańsk Shipyards in 2004, the famous premiere was performed of his H. inspired by William Shakespeare’s Hamlet and set on stage by the Wybrzeże Theatre in Gdańsk. Since then, the director has worked on Poland’s most attractive stages, including TR Warszawa, the National Stary Theatre in Kraków, the Polski Theatre in Wrocław, and the Polski Theatre in Bydgoszcz. In 2006, Klata received the Passport of Polityka Weekly in the category “Theatre”, which he was awarded for innovative and daring readings of classical works, for the passion and persistence in examining the national myths and diagnosing Polish reality. For his critically acclaimed The Danton Case (Polish Theatre in Wrocław, 2008) Klata received the Konrad Swinarski Award and the Laurel Wreath of Konrad at the 11th “Interpretations” Festival in Katowice, and the Award for the Director at the Boska Komedia – Divine Comedy Festival in 2008. To the order of the “Dialogue of Four Cultures” Festival, the director put to stage a contemporary version of The Promised Land (2009) after Władysław Reymont. In January 2013 Klata became the Artistic Director of the National Stary Theatre in Krakow where he has directed such shows as: Philip K. Dick’s Three Stigmata of Palmer Eldritch (2006), Aeschylus’ Oresteia (2007), The Trilogy (2009) after Henryk Sienkiewicz, Roman Jaworski’s Wesele Hrabiego Orgaza (2010), The Secret Agent after Joseph Conrad and August Strindberg’s The Road to Damascus (2013). Maja Kleczewska (1973) ___ 3 A graduate of the Faculty of Directing at the Ludwik Solski State Drama School in Kraków (2001), directed for the Słowacki Theatre in Kraków (Anna Reynolds and Moira Buffini’s Jordan, 2000; Harrower’s Knives in Hens (2002), Norwid Theatre in Jelenia Góra (Hofmannstahl’s Electra, 2001; Chekhov’s Czajka The Seagull), 2004), Szaniawski Dramat Theatre in Wałbrzych (Kesey’s One Flew over the Cuckoo’s Nest, 2002; McCoy’s They Shoot Horses, Don’t They?, 2003); Kochanowski Theatre in Opole (Shakespeare’s Macbeth, 2004; Horváth’s Tales from the Vienna Wood, 2008), Bogusławski Theatre in Kalisz (Büchner’s Woyzeck, 2005), the National Stary Theatre in Kraków im. W. Bogusławskiego w Kaliszu (Woyzecka George’a Büchnera); Starym Teatrze w Krakowie (Sen nocy letniej Williama Shakespeare’a; Zbombardowanych Sarah Kane); Teatrze Narodowym (Fedrę oraz Marata/Sade Petera Weissa, Orysteję Ajschylosa); Teatrze Polskim w Bydgoszczy Płatonowa wg Antoniego Czechowa, Babel Elfriede Jelinek i Burzę Williama Shakespeare’a). Reżyserowała również w Operze Narodowej (Sudden Rain Aleksandra Nowaka, Between Agaty Zubel). Laureatka nagród m.in. za Lot nad kukułczym gniazdem (statuetka Wojciecha oraz nagroda zespołowa dla realizatorów spektaklu na XLIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych; nagroda publiczności za reżyserię na VII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje‘2005 w Katowicach,) i Woyzecka (Laur Konrada oraz nagroda dziennikarzy za reżyserię na VIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje’2006 w Katowicach), a także Paszportu Polityki (2007). W czerwcu 2013 roku otrzymała Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie Teatr za miniony sezon. Marcin Liber (1970) __________ 4 Aktor, reżyser, założyciel Teatru Usta Usta z Poznania. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Już na studiach został członkiem poznańskiego Teatru Biuro Podróży, w którym pozostał nieprzerwanie od roku 1988 do 1999. Jednocześnie współpracował jako aktor, scenarzysta i reżyser z innymi poznańskimi scenami – Teatrem Ósmego Dnia, Teatrem Porywacze Ciał i Polskim Teatrem Tańca. W roku 1999, wspólnie z Wojciechem Wińskim, zakłada w Poznaniu Teatr Usta Usta/2xU – teatr alternatywny, poruszający w swoich spektaklach tematy trudne, często drażniące, ale również wymagające od widza zaangażowania, reakcji na to, co PL PL EN EN dzieje się na scenie. Od 1996 roku, tworzy spektakle autorskie, takie jak Autofobia w 1996 roku i Jedynak w roku 1998. Zmiana kierunku działania dojrzewa w nim od kilku lat, a wyreżyserowanie sztuki Śmierć Człowieka – Wiewiórki, powstałej na podstawie tekstu Małgorzaty Sikorskiej – Miszczuk, rozpoczyna okres długotrwałej współpracy reżysera i dramatopisarki. W Teatrze Współczesnym w Szczecinie wspólnie wystawiają spektakl ID, a w 2011 roku wraz z Magdą Fertacz i Sywią Chutnik III Furie w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Wśród najgłośniejszych i najszerzej dyskutowanych spektakli Libera są Utwór o matce i ojczyźnie (Teatr Współczesny w Szczecinie, 2010), Aleksandra. Rzecz o Piłsudskim (Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 82 83 (Shakespeare’s A Midsummer Night’s Dream, 2006; Sarah Kane’s Blasted, 2007). At the National Theatre, she directed Fedra (2008) and Weiss’s Marat/Sade, and in the Polish Theatre in Bydgoszcz Platonov based on Chekhov’s play. Her award-winning shows include One Flew over the Cuckoo’s Nest (Wojciech statuette, and the team award for the production team at the 43rd Theatre Meetings in Kalisz 2003, Audience Award for directing at the 7th Interpretacje National Festival of Art of Direction in Katowice, 2005) and Woyzeck (Laurel Wreath of Konrad and the journalists’ award for directing at the 8th Interpretacje National Festival of Art of Direction in Katowice, 2006), and, last but not least, the Passport of Polityka Weekly (2007). Marcin Liber (1970) __________ 4 Actor, director, the founder of Usta Usta Theatre from Poznań. He graduated from the Department of Culture Studies at Adam Mickiewicz University in Poznań. While still a student, he became a member of Biuro Podróży Theatre and continued working under its auspices between the years 1988 till 1999. At the same time he collaborated as an actor, dramaturg and director with other stages in Poznań – Óśmy Dzień Theatre, Polish Dance Theatre and Porywacze Ciał Theatre. In 1999, together with Wojciech Wiński, he founded Usta Usta Theatre in Poznań, an alternative performance space which shows demand a special kind of engagement from the audience. Starting from 1996 he has been creating independent shows such as Autophobia in 1996 and The Only Child in 1998. Directing The Death of a Squirrel-Man, based on Małgorzata Sikorska-Miszczuk’s play starts a new chapter in his career, marked out by his collaboration with a playwright. Together, they staged a show called ID at Współczesny Theatre in Szczecin and in 2011, in cooperation with Magda Fertacz and Sylwia Chutnik, a performance titled III Furies at Helena Modrzejewska Theatre in Legnica. The most distinguished and widely-discussed shows directed by Libera over the last couple of years include: A Piece on Mother and Fatherland (Współczesny Theatre in Szczecin, 2010), Alexandra, A Thing About Piłsudski (Szaniawski Drama Theatre in Wałbrzych, 2011), Trash w Wałbrzychu, 2011), Trash Story (Teatr Lubuski w Zielonej Górze im. L. Kruczkowskiego, 2012), Dyskretny urok burżuazji (Teatr Nowy w Poznaniu, 2012), Być jak Steve Jobs (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 2013). W roku 2012 Liber został uhonorowany Laurem Konrada, w sezonie bieżącym – nagrodą za reżyserię spektaklu „Na Boga!” prezentowanym na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona”. Ewelina Marciniak (1984) ________________ 5 Reżyser, studentka reżyserii krakowskiej PWST, europeistyki na UJ, absolwentka dramatologii UJ. Reżyserowała w Starym Teatrze w Krakowie Wynajem na podstawie tekstu Nisa-Momme Stockmana oraz Zmartwychwstanie świata, spektakl Proces berentyzacji w ramach Dni Dramaturgii w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, zaś w TR Warszawa czytanie tekstu Zarys historii miłosnej oraz Mocarza Stanisława Brzozowskiego w Instytucie Teatralnym. Swój pierwszy spektakl – Nowe Wyzwolenie zrealizowała na zaproszenie aktorów Centrum Sztuki Kontrast i Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. Tutaj również w marcu 2012 roku oddała premierę Zbrodni Michała Buszewicza, spektaklu inspirowanego kryminałem Witolda Gombrowicza Zbrodnia z premedytacją. Była asystentką: Anny Augustynowicz, Pawła Miśkiewicza i Bogdana Hussakowskiego. Wyreżyserowany przez nią monodram Medea otrzymał Grand Prix na Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego. Zdobyła nagrodę za Zbrodnię na 18. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Prowadzi aktywną działalność w zakresie edukacji artystycznej. Od trzech lat prowadzi zajęcia teatralne dla uboższych dzieci z okolic Krakowa (Rząska, Zabierzów, Piekary). W 2012 roku wyreżyserowała Amatorki Elfride Jelinek w adaptacji Michała Buszewicza w Teatrze Wybrzeże PL PL EN EN w Gdańsku, spektakl ten otrzymał Grand Prix festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie. W czerwcu 2013 roku w Teatrze Polskim w Bydgoszczy odbyły się pokazy przedpremierowe Skąpca Moliera, przepisanego przez Michała Buszewicza (premiera listopad 2013). Zbrodnia została pokazana w ramach koreańskiego festiwalu sztuk teatralnych Seoul Performing Arts Festival 2013. 84 85 Story (Kruczkowski Theatre in Zielona Góra, 2012), The Discreet Charm of the Bourgeoisie (Nowy Theater in Poznań, 2012), Being Steve Jobs (National Stary Theatre in Krakow, 2013). In 2012 Liber got awarded with Konrad Laur, during this artistic season – with a prize for directing of his latest show – For God’s Sake!. Ewelina Marciniak (1984) ________________ 5 Director, student at the Ludwik Solski State Drama School in Krakow, graduate of Drama Studies and European Studies at Jagiellonian University. Her first performance, The New Deliverance, based on a play by S.I. Witkiewicz’s (2010), produced at the invitation of the actors of the Kontrast Centre for Arts and the Teatr Polski in Bielsko-Biała, was awarded a prize for direction at the second m-teatr Young People Confrontations in Koszalin. In 2011, she prepared Crime by Michał Buszewicz for the Polish Theatre in Bielsko-Biała, for which she was awarded the prize for direction at the 18th All-Poland Contest for the Staging of a Contemporary Polish Play; the performance was also selected as the best performance of the contest. At the National Stary Theatre in Krakow she directed Death and Resurrection of the World by Nis-Momme Stockman, a well-known German playwright of the young generation (Polish premiere: 28th September 2012). Ewelina Marciniak was also an assistant to Anna Augustynowicz in the production of The Sunken Cathedral by Gert Jonke, to Bogdan Hussakowski in the production of Philosophy in the Bedroom by Marquis de Sade, and to Paweł Miśkiewicz in the production of The Seagull by Chekhov. In 2011 and 2012, she coordinated the Summer Theatre project sponsored by the Theatre Institute; she also prepared the reading of An Outline of a Love Story at the TR in Warsaw. In June 2012, at the Bałtycki Teatr Dramatyczny in Koszalin, she directed A Woman from Before by Roland Schimmelpfennig. The Medea monodrama she produced for the Drama Laboratory in Warsaw (written by Magdalena Marciniak, performed by Julia Wyszyńska) won the Grand Prix of the 9th All-Poland Review of Modern Monodrama. In June 2012, Ewelina Marciniak was selected a Polish Radio Programme 3 Talent, while the Jury of the Bydgoszcz Premiere Festival awarded her with a prize for the direction of Crime, which recently had a successful, sold-out run at the theatre festival in Southern Korea called Seoul Performing Arts Festival 2013. Kornél Mundruczó (1975) _____________ 6 Reżyser filmowy, scenarzysta i aktor. Mundruczó urodził się na Węgrzech. Studiował w Węgierskim Instytucie Filmowym, a obecnie jest znanym europejskim reżyserem filmowym, którego dzieła prezentowane są na najbardziej prestiżowych festiwalach na całym świecie. Po nakręceniu filmu krótkometrażowego (AFTA, 2001) wyreżyserował cztery filmy pełnometrażowe (Kilka pogodnych dni, 2002, Joanna, 2005, Delta, 2008, Projekt Frankeinstein, 2010). Otrzymał wiele nagród na różnego rodzaju festiwalach filmowych. Jego ostatni film, Projekt Frankenstein, po raz pierwszy pokazano w ramach oficjalnej selekcji festiwalu w Cannes w 2010 roku. Od 2003 roku współpracował również z Krétakör Theatre, teatrem Thalia w Hamburgu oraz Schauspiel w Hanowerze. Obecnie w teatrach wystawiane są cztery jego dzieła: Lód Sorokina w Narodowym Teatrze Węgierskim, Projekt Frankenstein, międzynarodowa koprodukcja Ciężko być bogiem na tournee na festiwalach teatralnych na całym świecie oraz jego ostatnia praca teatralna, Eszter Solymosi z Tiszaeszlar w Schauspiel Hannover. Paweł Passini (1977) __________ 7 Reżyser teatralny. Absolwent Wydziału Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej. Wcześniej studiował na Uniwersytecie Warszawskim filozofię i kulturoznawstwo. Jako spektakl dyplomowy zrealizował Dybuka Szymona An-skiego w poznańskim Teatrze Nowym. Związany z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych Gardzinice i Ośrodkiem Badania Twórczości Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Pracował m.in. w Izraelu, Finlandii, Belgii, Niemczech i Rumunii, w swej karierze ma także epizody aktorskie. Wyreżyserował m.in. Zbrodnię z premedytacją Witold Gombrowicza w Teatrze Miejskim w Gdyni, Klątwę Stanisława Wyspiańskiego i Ifigenię PL PL EN EN w Aulidzie Eurypidesa w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu, Kordiana Juliusza Słowackiego w Teatrze Polskim w Warszawie i Amszela Kafkę (współautorstwo z Tomaszem Gwincińskim) w Teatrze Polskim we Wrocławiu. 1 sierpnia 2008 roku w Muzeum Powstania Warszawskiego przygotował Hamleta 44 wg Szekspira. W 2007 roku na scenie krakowskiej Łaźni Nowej wyreżyserował Odpoczywanie – pierwszy spektakl pokazywany na żywo w Internecie. Teatr internetowy to kolejny projekt reżysera, który założył wspólnie ze Stowarzyszeniem Teatralnym Chorea (www.nettheatre. pl). W Stowarzyszeniu Chorea powstał w 2007 roku także kolejny spektakl Passiniego – Szczeźli! wg tekstów Tadeusza Kantora. Reżyserował również na nowo 86 87 Kornél Mundruczó (1975) _____________ 6 Film director, screenwriter and actor. Kornel Mundruczo was born in Hungary. He studied at the Hungarian University of Film and Drama and is now a renowned European film-director, whose films premier at the most prestigious festivals all over the world. After a short film(AFTA, 2001), he directed four features films (Pleasant days, 2002, Johanna, 2005, Delta, 2008; The Frankenstein-Project, 2010) and won various awards in famous festivals. His latest film The Frankenstein-Project premiered in the Official Selection of Cannes 2010. Since 2003, he has also been working for the stage with Kretakor Theatre, Thalia Theater Hamburg and Schauspiel Hannover among others. He has four performances running in theater at the moment: The Ice from Sorokin in the National Theatre of Hungary, The Frankenstein-project, and the international coproduction Hard to be a god touring on theatre festivals worldwide and his latest theatre work Eszter Solymosi of Tiszaeszlar in Schauspiel Hannover. Paweł Passini (1977) __________ 7 Theatre director. Graduate from the Faculty of Direction at Warsaw’s Theatre Academy. Earlier he had also studied Philosophy and Cultural Studies at the University of Warsaw. His diploma production was Shalom Anski’s Dybbuk at Poznań’s Nowy Theatre. He has links with the Gardzienice Centre for Theatrical Practice and Jerzy Grotowski’s Centre for the Investigation of Creativity in Wrocław. He has worked in Israel, Finland, Belgium, Germany and Romania, and has also had episodes of acting during his career. He has directed Witold Gombrowicz’s Crime With Malice Aforethought at the Miejski Theatre in Gdynia, StanisławWyspiański’s The Curse and Euripides’ Iphigeneia at Aulis at the Kochanowski Theatre in Opole, Juliusz Słowacki’s Kordian at the Polish Theatre in Warsaw and Amszel Kafka (co-authorship with Tomasz Gwiciński) at the Polish Theatre in Wrocław. On August 1st 2008 at the Museum of the Warsaw Uprising he produced Hamlet 44 after Shakespeare. In 2007 for Kraków’s Łaźnia Nowa Theatre he directed Rest. It is the first show performed live on the internet. Internet theatre is the director’s latest project, which he started up together with the Chorea Theatrical Association (www.nettheatre.pl). In the Chorea Association there was also another show in 2007 by Passini – Szczeźli, based on texts by Tadeusz Kantor. Recently, the director produced one part of the Nothing Human triptych (2008) for the Scena Prapremier otwartej lubelskiej Scenie Prapremier InVitro przygotował jedną z części tryptyku Nic co ludzkie (2008). Passini jest Stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureatem Złotej Maski za najlepszy spektakl sezonu 2005/06 za Ifigenię w Aulidzie oraz Nagrody Głównej XXIX Opolskiego Festiwalu Konfrontacje Klasyki za reżyserię Klątwy. Wiktor Rubin (1978) ___________ 8 Absolwent socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Wydziału Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST; studiował również filozofię. Debiutował w 2006 polską prapremierą Mojo Mickybo O. McCafferty’ego przygotowaną w Teatrze Krypta w Szczecinie. Za ten spektakl otrzymał Grand Prix festiwalu Kontrapunkt 2006, Grand Prix Festiwalu Prapremier Bydgoszcz 2006 oraz wyróżnienie na festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych 2007. W Teatrze Polskim w Bydgoszczy zrealizował Tramwaj zwany pożądaniem T. Williamsa (2006) oraz Przebudzenie wiosny F. Wedekinda (2007), Drugie zabicie psa w/g M. Hłasko(2007); w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku Lillę Wenedę J. Słowackiego (2007) oraz Orgię P. Pasoliniego (2010), która została nominowana do Sztormów Roku, a w 2011 reżyser otrzymał Nagrodę Prezydenta miasta Gdańsk. W Teatrze Polskim we Wrocławiu wyreżyserował Terrodrom Breslau wg powieści T. Staffela (2006), Cząstki elementarne wg powieści M. Houellebecqa (2008), Lalkę na motywach powieści B. Prusa, wyróżnioną na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska” 2009. W krakowskiej Łaźni Nowej przygotował Emigrantów S. Mrożka (2010). W ostatnim czasie wystawiał dramaty Jolanty Janiczak: w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu James Bonda: świnie nie widzą gwiazd J. (2010), a w Kieleckim Teatrze im. Żeromskiego Joannę Szaloną: Królową (2011), Ofelię (2011) w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu, PL PL EN EN Tak powiedział Michael J. w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Karzeł, down i inne żywioły w Teatrze Nowym w Łodzi oraz najnowszą realizację Carycę Katarzynę w kieleckim Teatrze im. Żeromskiego. Jego spektakle były wielokrotnie pokazywane na najważniejszych festiwalach w Polsce, m.in. na Boskiej Komedii w Krakowie, Warszawskich Spotkaniach Teatralnych, Interpretacjach w Katowicach, Prapremierach w Bydgoszczy, Festiwalu Klasyka Polska w Opolu, czy Szczecińskim Kontrapunkcie. 88 89 InVitro in Lublin. He has been awarded grants from the Minister of Culture and National Heritage, he is the winner of a Golden Mask for the best show of the 2005/06 season for Iphigeneia at Aulis and the First Prize at the 29th Opole Festival of Confrontations with the Classics for his direction of The Curse. Wiktor Rubin (1978) ___________ 8 A graduate of Jagiellonian University with a degree in sociology, and a graduate of the Faculty of Drama Direction of the Ludwik Solski State Drama School in Krakow. He also studied philosophy. He made his debut in 2006 with Mojo Mickybo by Owen McCafferty, which was prepared in the Krypta Theatre in Szczecin. The play was honored with the Grand Prix at 2006 Kontrapunkt Festival, the Grand Prix at the Prapremiere Festival in Bydgoszcz (2006) and the distinction at the Festival of Pleasant and Unpleasant Plays in 2007. In 2006 he prepared Tennessee Williams’ play A Streetcar Named Desire in the Polski Theatre in Bydgoszcz, Spring Awakening (2007) by Frank Wedekind and Killing of the Second Dog (2007) by Marek Hłasko, also in the Polski Theatre in Bydgoszcz; his performances at the Wybrzeże Theatre in Gdańsk include Lilia Weneda (2007) by Juliusz Słowacki and Pasolini’s play Orgy (2010) that was nominated for the Sztormy Roku Award, and in 2011 the director received the Award of Mayor the City of Gdańsk. In the Polski Theater in Wrocław he directed Terrodrom Breslau (2006), based on the novel by Tim Staffel, The Elementary Particles (2008) based on Michel Houellebecq’s novel and The Doll based on the novel by Bolesław Prus, the performance distinguished at Opole Theatre Confrontations “The Polish Classics” in 2009. In the Laźnia Nowa Theatre he prepared Stanisław Mrożek’s play The Emigrants in 2010. His more recent performances include Jolanta Janiczak’s dramas: James Bond-Pigs Do Not See Stars (2010) at the Szaniawski Drama Theatre in Wałbrzych and Joanna the Mad; Queen (2011) and Ophelia (2011) at William Horzyca Theatre in Toruń and Michael J. Said at the Wybrzeże Theatre in Gdańsk. His performances were shown at the most important festivals in Poland including the Divine Comedy Festival in Krakow, Warsaw Theatre Meetings, Festival of the Art of Directing “Interpretations” in Katowice, Prapremiere Festival in Bydgoszcz, Polish Classics Festival in Opole or Kontrapunkt Festival in Szczecin. Radek Rychcik (1981) ________ 9 Studiował na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Należy do młodego pokolenia artystów kształtujących współczesny teatralny język w Polsce. Rozpoczął swoją karierę jako asystent uznanego reżysera, Krystiana Lupy, przy jego spektaklu Factory 2, a następnie później wystawił kilka przedstawień w polskich teatrach. Szczególną uwagę przyciągnęła produkcja Samotności pół bawełnianych na podstawie sztuki Bernarda-Marie Koltésa, pokazywana na wielu festiwalach na całym świecie (m.in. w teatrze REDCAT w Los Angeles a także na On the Boards w Seattle, Under the Radar w Nowym Jorku, Festiwalu PuSH w Vancouver, festiwalu Santiago a Mil w Chile czy PAMS w Seulu). Za spektakl Łysek z pokładu Idy (2010) został uhonorowany najbardziej prestiżową w Polsce nagrodą za reżyserię – Laurem Konrada. Natomiast za inscenizację Hamleta (2011), otrzymał Grand Prix czternastego Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku. Monika Strzępka (1976) __ 10 Reżyserka, studiowała na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. Zadebiutowała w 2004 Polaroidami Marka Ravenhilla na Scenie Polskiej w Czeskim Cieszynie. Kolejne przedstawienie to Z twarzą przy ścianie Anny Bednarskiej (Teatrze Polskim w Bydgoszczy). Rok później pracowała w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, gdzie zrealizowała Szeks show presents Yorick, czyli wyznania błazna, według scenariusza Andrzeja Żuławskiego. Kolejne realizacje reżyserki to powrót do dramaturgii współczesnej opisującej kalekie, wyjałowione międzyludzkie relacje i zdegradowany świat. W 2005 był Honor Samuraja Adama Rappa (Teatr w Jeleniej Górze), w 2006 Prezydentki PL PL EN EN Wernera Schwaba (Scena Polska w Czeskim Cieszynie). Kolejne przedstawienia Monika Strzępka przygotowywała wspólnie z Pawłem Demirskim. W tandemie z dramaturgiem powstały najpierw Dziady. Ekshumacja (Teatr Polski we Wrocławiu, 2007), następnie spektakle: Był sobie Polak, Polak, Polak i Diabeł… (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 2007), Śmierć Podatnika (Teatr Polski we Wrocławiu, 2007), Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 2008), Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów (Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2008) oraz Sztuka dla dzieci (Teatr im. Norwida w Jeleniej Górze, 2009), Niech żyje wojna (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 2009), Był sobie 90 91 Radek Rychcik (1981) ________ 9 Studied at Warsaw University and at the Ludwik Solski State Drama School in Cracow. He belongs to the youngest generation of artists who participate in shaping the contemporary theatre discourse in Poland. He started his career as an assistant of the renowned director Krystian Lupa at the production Factory 2, later staged several theatre pieces in a number of Polish theatres. He markedly attracted attention with the production of In the Solitude of Cotton Fields by Bernard-Marie Koltès which was performed at many festivals all over the world (RED CAT in Los Angeles, On the Boards in Seattle, Under the Radar in New York, PuSH Festival in Vancouver, Santiago a Mil Festival in Chile, PAMS in Soule and elsewhere). For the production Łysek of Ida Board (2010) he received the most prestigious Polish award for direction the “Laur Konrada”, for his Hamlet (2011) he got the Grand Prix of the 14thShakespeare’s Festival in Gdansk. Monika Strzępka (1976) __ 10 A theatre director, studied at the Department of Directing of the Theatre Academy in Warsaw. Her début was a 2004 production of Mark Ravenhill’s Some Explicit Polaroids on the Polish Stage in Český Těšín (Czech Republic). Her next productions included Anna Bednarska’s Z twarzą przy ścianie (Polish Theatre in Bydgoszcz). A year later she was working for the Wybrzeże Theatre in Gdańsk, where she directed Shex Show presents Yorick, or Confessions of the Jester based on a script by Andrzej Żuławski. Her later works returned to contemporary drama, describing lame, impoverished interpersonal relations, and the degraded world; in 2005, it was her Honor Samuraja (based on Adam Rapp’s Stone Cold Dead Serious, Theatre in Jelenia Góra), and in 2006, Werner Schwab’s Die Präsidentinnen (the Polish Stage in Český Těšín). Monika Strzępka worked on her later projects with Paweł Demirski. The tandem began with Forefathers’ Eve. Exhumation at the Polish Theatre in Wrocław (2007), followed by There was a Pole, a Pole, a Pole, and Devil… (Dramatyczny Theatre in Wałbrzych, 2007), Death of a Taxpayer (Polish Theatre in Wrocław, 2007), Diamonds are Coal that got to Work (Dramatyczny Theatre in Wałbrzych, 2008), Business Opera for Pretty Ladies and Wealthy Gentlemen (Jan Kochanowski Theatre in Opole, 2008) and A Play for Children (Norwid Theatre in Jelenia Góra, 2009), Niech żyje wojna (Drama Theatre in Wałbrzych, 2009), There Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 2010), Tęczowa Trybuna 2012 (Teatr Polski we Wrocławiu, 2011), Położnice szpitala św. Zofii (Teatr Rozrywki w Chorzowie, 2011), W imię Jakuba S. (Teatr Dramatyczny w Warszawie/Łaźnia Nowa w Krakowie, 2011), O dobru (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 2012), Firma (Teatr Nowy w Poznaniu, 2012) oraz Courtney Love (Teatr Polski we Wrocławiu, 2012). Strzępka jest laureatką wielu nagród, m.in. Paszportu Polityki w dziedzinie Teatr, a jej spektakle dwukrotnie zwyciężyły na festiwalu Boska Komedia (w 2010 roku najlepszym spektaklem festiwalu został wybrany Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej, a rok później – Tęczowa Trybuna 2012). Krzysztof Warlikowski (1962) __________ 11 Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim historię, filozofię i filologię romańską. W 1984 roku podjął studia historyczno teatralne w paryskiej Ecole Pratique des Hautes Etudes na Sorbonie. Po powrocie do Polski uczestniczył w zajęciach w teatrze przy Instytucie Francuskim. W 1989 roku został przyjęty na Wydział Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Jednym z nauczycieli Krzysztofa Warlikowskiego był Krystian Lupa, który wywarł ogromny wpływ na młodego reżysera. Na studiach asystował przy spektaklach takich wybitnych twórców jak Jean-Pierre Garnier, Krystian Lupa i Peter Brook. W 1993 roku Krzysztof Warlikowski został zaproszony do Budapesztu na warsztaty dla młodych reżyserów Unii Teatrów Europy. Jego dyplom reżyserski Markiza O. wg. Heinricha von Kleista był wystawiany w 1993 roku na Scenie Kameralnej Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Po ukończeniu studiów Krzysztof Warlikowski reżyserował w różnych teatrach w Polsce i za granicą. Jego spektakle można było oglądać m.in.: w Krakowie, Poznaniu, Toruniu, Radomiu, Warszawie, Hamburgu, Tel Awiwie, Mediolanie, Stuttgarcie. Stałą współpracę podjął w 1999 roku z Teatrem Rozmaitości (dziś TR) w Warszawie, gdzie zrealizował siedem spektakli, które odnosiły sukcesy w Polsce PL PL EN EN i za granicą. Były zapraszane na międzynarodowe festiwale, m.in. na Festiwal Teatralny w Awinionie. W tym czasie artysta reżyserował też w teatrach za granicą w Zagrzebiu, Bonn, Nicei, Amsterdamie, Hanowerze i Paryżu.W 2000 roku Krzysztof Warlikowski wystawił swoją pierwszą operę w Teatrze Wielkim w Warszawie. Od tamtej pory reżyseruje opery na największych scenach Europy. Próbował też sił jako aktor. W 2011 roku do kin wszedł film Łukasza Barczyka Italiani, w którym zagrał główną rolę. W 2008 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego Nowego Teatru w Warszawie.W marcu 2013 roku został mianowany Komandorem francuskiego Orderu Sztuki i Literatury przez Ambasadora Francji w Polsce, Pierre’a Buhlera. 92 93 Was Andrzej Andrzej Andrzej and Andrzej (Drama Theatre in Wałbrzych, 2010), Rainbow Stand 2012 (Polish Theatre in Wrocław, 2011), Położnice szpitala św. Zofii (Rozrywki Theatre in Chorzów, 2011), In the Name of Jakub S. (Drama Theatre in Warsaw/ Łaźnia Nowa Theatre in Kraków, 2011), On Being Good (Drama Theatre in Wałbrzych, 2012), The Firm (Nowy Theatre in Poznań, 2012) and Courtney Love (Polish Theatre in Wrocław, 2012). Strzępka is a winner of numerous prizes and awards, amongst them Polityka Weekly Passport. Her shows won twice the Polish Contest at Divine Comedy International Theatre Festival (in 2010 the best performance title went to There Was Andrzej Andrzej Andrzej and Andrzej and in 2011 to Rainbow Stand 2012). Krzysztof Warlikowski (1962) __________ 11 One of the most prominent European directors of his generation. In collaboration with scenic designer Małgorzata Szczęśniak, Warlikowski creates outstanding theatrical images. Through his work process, he leads his actors to reach the deepest layers of their creativity. He has directed over forty theatre and opera productions in Poland and abroad: in Israel, Italy, France, Belgium, Germany, Spain and Holland. He completed his studies at the Jagiellonian University, Thea Ludwik Solski State Drama School in Krakow and at the Sorbonne University as an assistant to Krystian Lupa, Giorgio Strehler, Ingmar Bergman, and Peter Brook. He has a versatile body of work – from Shakespeare’s The Merchant of Venice, The Winter’s Tale, and Hamlet; to Sophocles’ Electra and Euripides’ The Phoenicians and The Bacchae; to Verdi’s Don Carlos. He is best known for his staging of modern plays, including Franz Kafka’s The Trial and Bernard-Marie Koltès’ Roberto Zucco and Quai Ouest. His 2002 production of Sarah Kane’s Cleansed at the Festival d’Avignon and the Festival de Théâtre des Amériques in Montreal received wide acclaim. Among his most famous productions are also The Dybbuk after S. An-ski and Hanna Krall which was presented at BAM’s 2004 Next Wave Festival, and Hanoch Levin’s Krum which was presented at BAM in 2007. Both of these productions premiered at TR Warszawa, the theater he collaborated with from 1999 until 2007. In 2007 he returned to the Festival d’Avignon directing Tony Kushner’s Angels in America with TR Warszawa. He is Artistic Director of Nowy Teatr in Warsaw.A separate field of Krzysztof Warlikowski’s work involves opera including collaborations with Warsaw’s Teatr Wielki (Poland’s National Opera) and the Paris National Opera. In 2008 Warlikowski, together with a group of collaborators, opened his own theatre, Nowy Teatr. Warlikowski inagurated the Nowy Teatr in Warsaw with a performance of (A)pollonia. The world premiere took place in May 2009 in Warsaw. It was the only Polish performance being shown at the prestigious Festival d’Avignon 2009.Warlikowski is a winner Michał Zadara (1976) _______ 12 Znany z innowacyjnego podejścia do polskiej klasyki, chwalony za konstruowanie skomplikowanych systemów inscenizacyjnych oraz za autorskie spektakle dotyczące konkretnego miejsca (n.p. Hotel Savoy w Łodzi, Muzeum Powstania Warszawskiego, Belweder w Warszawie). Studiował Teatr i Politykę w Swarthmore College, oceanografię w Woods Hole, reżyserię w Krakowie. Był asystentem lub współpracownikiem: Małgorzaty Szczęśniak, Krzysztofa Warlikowskiego, Kazimierza Kutza, Jana Peszka, Armina Petrasa, Roberta Wilsona. Stworzył ponad 30 inscenizacji dramatycznych, operowych oraz multimedialnych m.in w teatrach: Wybrzeże w Gdańsku, Starym w Krakowie, Współczesnym we Wrocławiu, Narodowym w Warszawie, Współczesnym w Szczecinie, Maxim Gorki w Berlinie, HaBima w Tel Awiwie, Schauspielhaus w Wiedniu; Capitol we Wrocławiu, Collective: Unconscious w Nowym Jorku, Polskim w Bydgoszczy, Operze Wrocławskiej, Operze Narodowej, Muzeum Powstania Warszawskiego, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Laureat Paszportu Polityki w 2007 r. za „za imponującą aktywność twórczą i za przedstawienia przywracające wiarę w to, że teatr jest przestrzenią artystycznej wolności”. Autor filmów niezależnych i instalacji wideo. W 2012 roku na zamówienie Muzeum Powstania Warszawskiego wykonał mozaikę z 31,000 kamieni upamiętniającą cywilne ofiary Powstania Warszawskiego. Autor felietonów politycznych na www. krytykapolityczna.pl, współ-inicjator ruchu Obywatele Kultury, gitarzysta zespołu All Stars Dansing Band. W październiku 2013 wystawił w Wiedniu nową sztukę Biljany Srbljanovicpt: PRINCIP. PL PL EN EN 94 95 of numerous awards, including Polityka Weekly’s Passport for 2002, Golden Yorick award of the Theatrum Gedanense Foundation for the best Shakespeare production (2003) and the Award of the French Theatre Critics’ Union, both in 2003 for TR Warszawa’s production of Sarah Kane’s Cleansed, judged to be the best foreign language production to be presented in France during the 2002/03 season. He was honored by the Theatre Critics’ Section of the Polish branch of the International Theatre Institute for popularizing Polish theatrical culture abroad. In 2004 he received the French title of Chevalier de l’Ordre des Arts et de Lettres and the Diploma of the Minister of Foreign Affairs of Poland for his distinguished service to Poland abroad. In 2006 he received the prestigious Meyerhold Award in Moscow, and in April 2008, the X Europe Prize New Theatrical Realities in Thessaloniki, Greece. In May 2008 New York’s Village Voice gave Krzysztof Warlikowski its Obie Award for the direction of Krum by Hanoch Levin, presented by TR Warszawa at BAM’s 25th Next Wave Festival. He was awarded a prize “Golden Mask” for the best foreign performance shown in Russia in 2011. In May 2012 Warlikowski was honored by the international jury chaired by Gerard Mortier of The Diagilev Award in Perm for the performance African Tales by Shakespeare. In 2013 he received a high distinction of Commandeur des Arts et Lettres from the French Ambassador in Poland, Pierre Buhle. Michał Zadara (1976) _______ 12 Theatre director, known for his innovative approach to classical Polish literature and design of complex theatrical systems for original, site-specific stagings (Hotel Savoy in Łódź, The Warsaw Rising Museum) He studied Theatre and Political Science at Swarthmore College, Oceanography at Woods Hole, Directing in Krakow, after which he worked as an assistant for set designer Małgorzata Szczęśniak, and directors Kazimierz Kutz, Jan Peszek and Armin Petras. Since 2004, he has directed at the following theatres: Wybrzeże in Gdańsk (Danzig), National Stary Theatre in Krakow, Współczesny in Wrocław (Breslau), the National Theatre in Warsaw, Współczesny in Szczecin, Maxim Gorki in Berlin, National HaBima Theatre in Tel Aviv, Schauspielhaus in Vienna; and Capitol Music Theatre in Wrocław. He received the Polityka Passport, the most prestigious cultural prize in Poland, in 2007. He has also directed independent films and made video installations. In 2012, the Museum of the Warsaw Rising commissioned a public monument commemorating the civilian victims of the Warsaw rising from him. He writes a political column for www.krytykapolityczna.pl. In October 2013, he directed the world premiere of Biljana Srbljanovic’s new play PRINCIP in Vienna. PARADISO Laboratorium Młodych Young Artists’ Lab Festiwalowe PARADISO pomyślane jest w tym roku jako przegląd prac studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie i jej wrocławskiej filii. Ta część festiwalu ma stanowić rodzaj „wylęgarni” nowych talentów. Przedstawienia przygotowane pod okiem doświadczonych reżyserów, jak chociażby Krystiana Lupy czy Moniki Strzępki, ale i mniej znanych twórców mają na celu prezentację możliwości aktorskich najmłodszego pokolenia polskich artystów. 10.12 WT. (TUE.) 14.12 SOB. (SAT.) 16:00 — Pływalnia (THE SWIMMING POOL) — reż. (dir.) Krystian Lupa 14:30 — Koło kwintowe (THE CIRCLE OF FIFTHS) / reż. (dir.) Aleksandra Popławska 13.12 PT. (FRI.) 15.12 NDZ. (SUN.) 17:30 — Koło kwintowe (THE CIRCLE OF FIFTHS) / reż. (dir.) Aleksandra Popławska 14:00 — Love & Information / reż. (dir.) Monika Strzępka 20:00 — Niech no tylko zakwitną jabłonie / reż. (dir.) Wojciech Kościelniak PL 98 99 EN This year’s PARADISO is designed to provide a showcase of works by the students of The Ludwik Solski State Drama School in Krakow and its branch in Wroclaw. This part ofthe festivalis akind of “nursery” for new talent. Working under the watchful eye of distinguished directors such as Krystian Lupa and Monika Strzępka, up-and-coming artists have the possibility to work with a new generation of graduating Polish actors. PARADISO PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Koło kwintowe jest dyplomowym spektaklem IV roku wydziału aktorskiego krakowskiej PWST, wyreżyserowanym przez Aleksandrę Popławską, która szukając materiału do pracy ze studentami sięgnęła po nieszablonową formalnie powieść Szymona Bogacza. Podczas zimowej nocy, na wsi, na skutek gwałtownej śnieżycy, podróżujący trasą krajową zostają zmuszeni do postoju. W konsekwencji interwencji sztabu kryzysowego zostaje dla nich przygotowany nocleg w miejscowej szkole, gdzie lokalna ludność dostarcza im ciepłe posiłki i śpiwory. Koło kwintowe to w muzyce zbiór wszystkich tonacji durowych i molowych przedstawiony w formie okręgu. Wykorzystując ten wzór, Bogacz, a w ślad zanim Popławska, Koło kwintowe – fragmenty 13 grudnia (13th December) 2013 — PT. (FRI.) — 17:30 14 grudnia (14th December) 2013 — SOB. (SAT.) — 14:30 Teatr PWST – Scena 210 (PWST Theatre — 210 Stage) Katarzyna Chumra-Cegiełkowska 100 105’ Reżyseria, adaptacja, opracowanie muzyczne (Directed, adapted and musically supervised by) Aleksandra Popławska Produkcja (Production) Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow) The circle of fifths – fragments PARADISO: YOUNG LABORATORY stworzyli cykl mini-opowieści, w których każdy z bohaterów ma szansę za zaprezentowanie wydarzeń z własnej perspektywy. Jedenaście finezyjnie połączonych etiud ujawnia kolejne rozwiązania inscenizacyjne i możliwości aktorskie krakowskich studentów. PL 101 EN Koło kwintowe (The Circle of Fifths) is a diploma performance by the fourth year students of The Ludwik Solski State Drama School in Krakow, directed by Aleksandra Popławska, who in the process of looking for material decided to stage the unconventional novel by Szymon Bogacz. One winter night, somewhere in the countryside, with a blizzard approaching, people travelling by the country railway are forced to stop. After an intervention made by the crisis committee, they find accommodation at a nearby school where the local community provides them with shelter and hot meals. In musical terms the title of the show means a collection of all the minor and major tones presented in the form of a circle. Using this pattern, Bogacz and Popławska create a cycle of mini-tales, where each of the characters gets a chance to present the events from their own perspective. Eleven delicately interconnected shorts reveal a variety of staging techniques as well as the impressive range of acting skills of Krakow students. PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria, adaptacja, opracowanie muzyczne (Directed, adapted and musically supervised by) – Aleksandra Popławska Alicja Karluk, Anna Paruszyńska, Ewa Porębska, Lena Schimscheiner, Maciej Charyton, Marek Grabiniok, Mikołaj Jodliński, Kamil Mróz, Michał Nowak, Damian Strzała, Kosma Szyman Scenografia (Scenography) – Paula Grocholska Kostiumy (Costumes) – Adam Kasianiuk Muzyka (Music) – Maria Janicka Produkcja (Production): Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow) Projekcje (Projections) – Mateusz Kucharski Asystent reżyserki (Director’s Assistant) – Adam Kasjaniuk 102 Warsztaty z ruchu scenicznego (Stage movement training) – Tomasz Wesołowski 103 premiera (premiere) — 11 października 2013 (11th October 2013) www.pwst.krakow.pl PARADISO: YOUNG LABORATORY PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Love & Information 15 grudnia (15th December) 2013 — NDZ. (SUN.) — 14:00 Teatr PWST — Scena 210 (PWST Theatre — 210 Stage) Oparty na sztuce jednej z wybitniejszych współczesnych dramatopisarzy, Caryl Churchil, Love & Information w reżyserii Moniki Strzępki to spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego wrocławskiej filii krakowskiej PWST. Przetłumaczony na język polski przez Pawła Demirskiego tekst składa się z pięćdziesięciu sześciu scen, w których ponad sto postaci usiłuje zrobić użytek z posiadanych informacji. Churchil, a za nią Strzępka, zastanawiają się tutaj nie tylko nad szybkością przepływu wiadomości w dobie Internetu i postępującej mediatyzacji społeczeństw, ale również problematyzują same modele komunikacji międzyludzkiej, ukazując ich uwikłanie w rozmaite ideologie. Wraz z zespołem młodych aktorów twórcy przedstawienia wskazują na jeden z największych paradoksów nowoczesności – łatwość dostępu do wszelkich źródeł wiedzy przy równoczesnej nieumiejętności poruszania się w gąszczu informacji, jakie codziennie dosłownie zalewają nas z ekranów telewizorów, komputerów, ale i ulic. PL 104 105 EN Reżyseria (Directed by) 105’ Monika Strzępka Producent (Production) PWST w Krakowie, Filia we Wrocławiu (The Ludwik Solski State Drama School, Wrocław Branch) PARADISO: YOUNG LABORATORY Based on a play by one of the most distinguished modern playwrights, Caryl Churchil, Love & Information, directed by Monika Strzępka, is a diploma performance by the graduating students of the Actors Department at the Wrocław branch of the Krakow theatre school. The text, translated into Polish by Paweł Demirski, is comprised of 56 scenes in which over 100 characters try to make use of the different kinds of information they possess. Churchil and Strzępka both reflect on the fast pace of exchanging information in the era of Internet and mediatized societies, and analyze various models of inter-personal communication, revealing their entanglement in oppressive ideologies. Together with the team of young actors, the creators of the piece point at one of the biggest paradoxes of modernity – easy access to data and knowledge sources and a feeling of being lost in the virtual “piles” of information they evoke that seem to originate from everywhere: TV news, computer screens and the streets. PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Monika Strzępka Agata Bykowska, Karolina Gibki, Agata Grobel, Sonia Roszczuk, Michał Czaderna, Dawid Czupryński, Dariusz Dudzik, Łukasz Kaczmarek ,Tomasz Kocuj, Michał Kosela, Dawid Lipiński, Adam Pietrzak, Radomir Rospondek, Jacek L. Zawada Tłumaczenie (Translation) – Paweł Demirski Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Mateusz Stępniak Muzyka (Music) – Jan Suświłło Asystent reżysera (Director’s Assistant) – Radomir Rospondek Producent (Production) – PWST w Krakowie, Filia we Wrocławiu (The Ludwik Solski State Drama School, Wrocław Branch) Asystent scenografa (Scenographer’s Assistant) – Mateusz Mirowski 106 107 premiera (premiere) — 23 marca 2013 (23rd March 2013) www.pwst.wroc.pl/?c=static_sites&sid=29 PARADISO: YOUNG LABORATORY PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Niech no tylko zakwitną jabłonie 13 grudnia (13th December) 2013 — PT. (FRI.) — 20:00 Niech no tylko zakwitną jabłonie to dyplomowy spektakl IV roku specjalności aktorskiej krakowskiej PWST. Przedstawienie w reżyserii Wojciecha Kościelniaka jest autorskim projektem powstałym na podstawie scenariusza legendy polskiej piosenki poetyckiej, Agnieszki Osieckiej. Opowiedziana piosenkami historia przed- i powojennej Polski, do lat 50 włącznie, w inscenizacji młodszych Teatr PWST — Scena Wyspiańskiego (PWST Theatre — Wyspiańskiego Stage) Jacek Wrzesiński 108 Reżyseria (Directed by) Wojciech Kościelniak 100’ Producent (Production) Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (Ludwik Solski Drama State School in Krakow) PARADISO: YOUNG LABORATORY o dwa pokolenia studentów pozwala spojrzeć na teksty artystki z zupełnie innej perspektywy. Dla młodych aktorów, stworzony przez Osiecką świat jest pewnego rodzaju utopią, rzeczywistością odległą a mimo traumatyczności fascynującą. Przedstawienie staje się zatem nie tylko osobistym hołdem złożonym poetce, ale indywidualną próbą ocalenia pamięci minionych pokoleń i obrony przed resentymentem. PL 109 EN A diploma performance piece by the graduating students of acting specialization at The Ludwik Solski Drama State School in Krakow. The show, directed by Wojciech Kościelniak, is a project based on the script by the legendary Polish poet and songwriter, Agnieszka Osiecka. The story of pre-war and post-war Poland that goes until the 50s, told through songs, presented from the perspective of students who are younger by two generations, gets a new shape and dimension. The world created by Osiecka offers a kind of utopia, a distant reality that despite the traumatic experiences is still fascinating to young actors. Therefore, the piece becomes not only a personal tribute to the poet but also an attempt to save memories from the past, while at the same time serving as a lesson in how to avoid sentimentality. PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Wojciech Kościelniak Daniel Malchar, Jan Sobolewski, Łukasz Stawowczyk, Weronika Wronka, Marta Mazurek, Karolina Głąb, Adrianna Kućmierz Kierownictwo i opracowanie muzyczne (Music supervised by) – Dawid Sulej Rudnicki Przygotowanie wokalne (Vocal training) – Anna Branny Współpraca scenograficzna (Scenography) – Ryszard Hodur Producent (Production) – Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (Ludwik Solski Drama State School in Krakow) Asystent Reżysera (Director’s Assistant) – Adrianna Kućmierz Zespół muzyczny (Music band) – Dawid Rudnicki, Grzegorz Bąk, Damian Niewiński 110 111 premiera (premiere) — 8 marca 2013 (8th March 2013) www.pwst.krakow.pl PARADISO: YOUNG LABORATORY PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Pływalnia 10 grudnia (10th December) 2013 — WT. (TUE.) — 16:00 Teatr PWST — Scena 210 (PWST Theatre — 210 Stage) Ewelina Konior-Słowińska, Karol Kowalik 112 180’ Opieka pedagogiczna (Artistic and pedagogical supervision) Krystian Lupa Producent (Production) Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow) The Swimming Pool PARADISO: YOUNG LABORATORY Pływalnia to spektakl dyplomowy IV roku studentów wydziału aktorskiego objęty opieką pedagogiczną Krystiana Lupa. Reżyser już po raz drugi się po tekst skandynawskiego dramaturga Larsa Noréna Krąg personalny 3:1. Podobnie jak w poprzednim przedstawieniu zrealizowanym w koprodukcji z teatrem z Lozanny, bohaterami spektaklu są osoby wyrzucone poza społeczny margines, nie potrafiące podporządkować się obowiązującym normom oraz w jawny sposób manifestujące swoją alienację i nieprzystosowanie. W hali opuszczonej pływalni, która staje się rodzajem emocjonalnego laboratorium, Lupa gromadzi postaci, które w kapitalistycznym społeczeństwie skazane są na ostracyzm i izolację. Prostytutki, narkomani, alkoholicy czy bezdomni stają się jednak uniwersalnymi figurami samotności wyrażającymi zagubienie współczesnej cywilizacji. W zainicjowanym przez Lupę performatywnym socjo-eksperymencie ważna rola przypada publiczności, od której zależy możliwość społecznej zmiany. PL 113 EN The Swimming Pool is a diploma play prepared by graduating students under the pedagogical and artistic supervision of Krystian Lupa. The director stages the text by Lars Norén, a Scandinavian playwright, for the second time. Like in the previous version of the show, co-produced by a theatre in Lausanne, the central focus here is on individuals living on the margins of society, the outcasts and misfits manifesting their alienation and inability to follow strict rules and societal norms. In the hall of an abandoned swimming pool building, which becomes a kind of a laboratory of emotions, Lupa gathers characters who are sentenced to social ostracism and isolation in a capitalist society. Prostitutes, drug addicts, alcoholics and homeless people turn into universal figures of solitude expressing the confusion of modern civilization. The audience plays an important part in this performative social experiment initiated by Lupa, since it’s up to them whether change could really happen or not. PARADISO: LABORATORIUM MŁODYCH Zespół (Team) Obsada (Cast) Opieka pedagogiczna (Artistic and pedagogical supervision) – Krystian Lupa Marcel Borowiec, Bartłomiej Kotschedoff, Tomasz Madej, Paweł Peterman, Aleksandra Pisula, Anna Maria Stachoń, Sandra Staniszewska, Magdalena Woleńska, Tomasz Chrapusta, Marek Grabiniok, Kosma Szyman, Łukasz Wójcik Współpraca reżyserska (Co-directors) – Łukasz Korczak, Magda Kupryjanowicz Asystenci reżysera (Director’s Assistants) – Krzysztof Popiołek, Hubert Sulima Kostiumy (Costumes) – Arek Ślesiński Producent (Production) – Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (The Ludwik Solski State Drama School in Krakow) Video (Video projections) – Łukasz Korczak, Magda Kupryjanowicz 114 115 premiera (premiere) — 12 kwietnia 2013 (12th April 2013) www.pwst.krakow.pl PARADISO: YOUNG LABORATORY PURGATORIO Spektakle i Wydarzenia Towarzyszące Additional Performances and Events PURGATORIO łączy w sobie showcase krakowskich przedstawień wraz z wydarzeniami towarzyszącymi i innymi atrakcjami odbywającymi się w Centrum Festiwalowym. Podczas festiwalu będziemy mogli zobaczyć przedstawienia, które zazwyczaj umykają uwadze krytyków teatralnych. W tym roku nacisk położony zostaje na działania bardziej alternatywne, usytuowane poza teatralnym mainstreamem. W Centrum Festiwalowym w ramach tzw. Teatru od kuchni – Scen Dantejskich z twórcami INFERNO odbędą się spotkania z twórcami biorącymi udział w Konkursie Polskim. Dyskusje o teatrze, sztuce i codzienności będą miały miejsce w dość nietypowych okolicznościach, przy kuchennym stole. 9.12 PON. (MON.) 13.12 PT. (FRI.) 15:00 — Smutki tropików (Sorrows of the Tropics) / reż. (dir.) Paweł Świątek 20:00 — Postrzał (Slipped Disc) / reż. (dir.) Dariusz Starczewski 11.12 ŚR. (WED.) 16:00 — Postrzał (Slipped Disc) / reż. (dir.) Dariusz Starczewski 18:30 — Zabójca (The Killer) / reż. (dir.) Jarosław Tumidajski 14.12 SOB. (SAT.) 15:00 — PICCOLO CORO DELL EUROPA / reż. (dir.) Iga Gańczarczyk 19:30 — Postrzał (Slipped Disc) / reż. (dir.) Dariusz Starczewski 21:00 — Macabra Dolorosa / reż. (dir.) Paweł Szarek PL 118 119 EN PURGATORIO combines Krakow showcase performances with the festival’s special events and other things happening at the Festival Center. During the festival, the audience will get a chance to see shows that normally might not attract the critics’ attention. This year the emphasis is on more alternative theatrical initiatives, situated outside of the mainstream. Meetings with the directors of the performances competing in the Polish Contest INFERNO will be held at the Festival Center, this year they are held under the name Dantesque Scenes in the Kitchen. Discussions about theatre, the arts and other matters will be led in an unusual setting – behind a kitchen table. PURGATORIO PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Dżungla amazońska, połowa XVIII wieku. W odizolowanej od świata osadzie Indian Guarani, ojciec Gabriel prowadzi działalność misyjną. Przybywa do niego kapitan Rodrigo Mendoza, dawny najemny łowca niewolników, który szuka odkupienia za dokonane bratobójstwo. Pod wpływem idei Gabriela, o stworzeniu tubylcom utopijnej chrześcijańskiej enklawy, dokonuje się w nim wewnętrzne oczyszczenie. Na przeszkodzie staje im konflikt imperialistycznych interesów królestw Hiszpanii i Portugalii, dążących do przejęcia wpływów nad misją. Z Watykanu przybywa wysłannik papieski, kardynał Altamirano, by zadecydować o dalszych losach indiańskiej społeczności... Fabuła spektaklu, Klub miłośników filmu MISJA 7 grudnia (7th December) 2013 — SOB. (SAT.) — 17:00 Teatr Łaźnia Nowa — Duża Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage) Bartosz Siedlik 120 85’ Reżyseria (Directed by) Bartosz Szydłowski Producent (Production) Teatr Łaźnia Nowa (Łaźnia Nowa Theatre) The Mission Fun Club PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS odwołująca się do głośnego filmu Misja z Jeremy’m Ironsem i Robertem de Niro w rolach głównych, staje się pretekstem do analizy postaw rządzących współczesnym światem, gdzie konsumpcja wypiera wartości wspólnotowe. Zrealizowana w nowatorskiej formie, Misja Bartosza Szydłowskiego wprowadza widzów w przestrzeń gry, gdzie niepowtarzalną atmosferę buduje wysmakowana scenografia i odwołujące się do estetyki płaszcza i szpady kostiumy. PL 121 EN Amazon jungle, the second half of the 18th century. In an isolated village, inhabited by the Guarani Indians, Father Gabriel conducts his missionary work. Captain Rodrigo Mendoza, a former slave hunter, comes to visit him one day, searching for redemption for a fratricide he committed. Influenced by Gabriel’s plan to create a utopian Christian enclave for the savages, Rodrigo undergoes an inner transformation. The only thing standing in their way is the imperialist conflict between the kingdoms of Spain and Portugal, since both of them want to take control of the mission. The pope’s messenger, Cardinal Altamirano, comes from Vatican City to make a decision on the future of the Indian community… The narrative of the play references the well-know film The Mission, starring Jeremy Irons and Robert de Niro, and becomes an excuse to analyze the attitudes of the people who have power over the modern world, where consumerism forces out community values. Directed with flair and originality by Bartosz Szydłowski, The Mission engages the audience in a theatrical game, in a unique visual environment characterized by sophisticated set design and costumes that riff on the aesthetics of cloak and dagger productions. PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Bartosz Szydłowski Ojciec Gabriel (Father Gabriel) — Krzysztof Zarzecki/Mateusz Janicki Scenariusz i dramaturgia (Screenplay and dramaturgy) – Jolanta Janiczak Rodrigo Mendoza — Radosław Krzyżowski Scenografia i kostiumy (Scenogaphy and costumes) – Małgorzata Szydłowska Altamirano — Jan Peszek Choreografia (Choreography) – Cezary Tomaszewski Sebastian — Mateusz Janicki Muzyka (Music) – Michał Litwiniec Prowadzenie warsztatów (Workshops) – Steen Haakon 122 Cabeza I — Krzysztof Głuchowski Hontar — Jakub Kotyński Carlotta — Wiktoria Kulaszewska Cabeza II — Grzegorz Łukawski Współpraca dramaturgiczna (Dramaturgical collaboration) – Bartek Harat Ipatupa — Maciej Sajur Media (Media) – Przemek Fik Miłośnicy filmu „Misja” (The Mission Fun Club): Maria Bareła, Włodzimierz Bareła, Mariusz Cichoński, Barbara Dziedzic, Stanisław Dziedzic, Jadwiga Jamińska, Ewa Michałowicz, Hanna Napora, Ewa Nowakowska-Włodek, Tadeusz Siudak, Łukasz Szczepan Szczepanik, Dominika Śniegocka, Urszula Tylek, Agnieszka Wierny Kamery (Cameras) – Sebastian Strama, Aleksander Trafas Producent (Production) – Teatr Łaźnia Nowa (Łaźnia Nowa Theatre) Felipe Mendoza — Dominik Stroka 123 premiera (premiere) — 20 maja 2013 (20th May 2013) laznianowa.pl PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE „MACABRA DOLOROSA albo rewia Dada w 14 piosenkach z monologami” Macabra Dolorosa Wyreżyserowany przez Pawła Szarka w Teatrze Nowym w Krakowie spektakl składa się z fragmentów Medei Eurypidesa, listów Magdy Goebbels, elementów historii medialnej wokół Katarzyny W. oraz spraw słynnych dzieciobójczyń. Wiodącym dla całego przedstawienia tematem jest duchowy, moralny i cielesny upadek matki, nie tylko w jego symbolicznym, ale i jak najbardziej realnym wymiarze. Reżyser nie bez przyczyny zdecydował się na formę surrealistycznego show, przywodzącego na myśl rewie spod znaku DADA z pierwszej połowy 11 grudnia (11th December) 2013 — ŚR. (WED.) — 21:00 Teatr Nowy (Teatr Nowy) Aleksandra Burska 124 Reżyseria (Directed by) 90’ Paweł Szarek Producent (Production) Teatr Nowy w Krakowie (Teatr Nowy in Krakow) PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS XX wieku, którą wzbogacił typowymi dla niemieckiego kabaretu z tego okresu wstawkami. Dzięki temu opowiedziana przez niego historia przemocy nie przypomina wcale tanich gazetowych artykułów a obnaża przed widzami ideologiczne pułapki macierzyństwa, zastawione na kobiety przez patriarchalny system. Monologi oraz numery muzyczne brawurowo wykonuje Katarzyna Chlebny, na oczach widzów przeistaczając się w kolejne postaci i wyśpiewując przetłumaczone na język polski piosenki Nicka Cave’a, Marilyna Mansona czy kultowej kapeli The Tiger Lillies. PL 125 EN Directed by Paweł Szarek and produced by Nowy Teatr in Krakow, the play is comprised of fragments of Medea by Euripides, pieces taken from Magda Goebbels’ letters, elements of the media scandal around Katarzyna W., and other cases of famous mothers who killed their own children. The main theme of the performance is the spiritual, moral and material downfall of the mother, understood not only in its symbolic but also its corporeal sense. The director deliberately uses the form of a surreal show resembling Dada revues from the first half of the twentieth century, which he enriches with elements typical of German cabaret from the same period. In this way the story of violence he tells doesn’t turn into a cheap tabloid article but instead reveals the ideological traps of motherhood, created by a patriarchal system that imprisons women. Monologues and musical numbers are masterfully performed by Katarzyna Chlebny, who transforms before the audience from one stage persona to another while singing songs by Nick Cave, Marilyn Manson and cult band The Tiger Lillies, amongst others. PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Reżyseria (Directed by) – Paweł Szarek Scenariusz i wykonanie (Screenplay and performance) – Katarzyna Chlebny Muzycy (Music) – Paweł Harańczyk (pianino), Łukasz Marek (perkusja) Producent (Production) – Teatr Nowy w Krakowie (Teatr Nowy in Krakow) 126 127 premiera (premiere) — 1 czerwca 2013 (1st June 2013) www.teatrnowy.com.pl PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Projekt w reżyserii Igi Gańczarczyk, wyprodukowany przez Teatr Łaźnia Nowa jest inspirowany powieścią Król Maciuś Pierwszy Janusza Korczaka, w którym główny bohater inicjuje powstanie sejmu złożonego z dzieci, jakie mają przeprowadzić szereg reform społecznych, jak również poglądami samego autora dotyczącymi równouprawnienia dzieci. To także nawiązanie do jednego z epizodów z Podróży Guliwera Jonathana Swifta, w którym Guliwer, przebywając w kraju Liliputów, dochodzi do wniosku, że politykę uprawia się według absurdalnych zasad. Przedsięwzięcie powstało z udziałem grupy dzieci w wieku 9-12 lat. Poza próbami teatralnymi i ruchowymi, młodzi uczestnicy spektaklu brali udział Piccolo Coro Dell Europa 14 grudnia (14th December) 2013 — SOB. (SAT.) — 15:00 Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage) w warsztatach równości i tolerancji, które nie pozostały bez wpływu na kształt przedstawienia. Piccolo Coro Dell’Europa jest wyjątkową teatralną opowieścią o świecie widzianym z perspektywy dziecka, które usiłuje uporządkować sobie otaczającą rzeczywistość. Poprzez zabawy, gagi sytuacyjne i słowne czy wreszcie ośmieszenie norm i zasad, jakimi rządzi się konserwatywny świat dorosłych, spektakl staje się rodzajem emancypacyjnego dziecięcego manifestu, którego powinni wysłuchać wszyscy, niezależnie od wieku. PL Tomasz Wiech 128 75’ Reżyseria i scenariusz (Direction and screenplay) Iga Gańczarczyk Producent (Production) Teatr Łaźnia Nowa (Łaźnia Nowa Theatre) PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS 129 EN Iga Gańczarczyk’s project, produced by Łaźnia Nowa Theatre, is inspired by Janusz Korczak’s novel titled King Maciuś the First, in which the protagonist initiates the founding of a government made up entirely of children; this government is tasked with carrying out a variety of social reforms. The play also references an episode from Jonathan Swift’s Gulliver’s Travels – the one where Gulliver finds himself in the land of Lilliput and comes to the conclusion that politics evolve from entirely absurd rules. A group of kids aged 9-12 takes part and stars in the performance. In addition to theatrical and movement rehearsals, the young actors participated in educational equality and tolerance workshops, which deeply influenced the dynamics of the play. Piccolo Coro Dell’Europa is a unique theatrical story about the world seen from the perspective of children trying to make sense of their environment. Through games, comedic scenes and jokes, and mocking the norms that govern the uptight adult world, the show becomes a kind of a child’s emancipation manifesto that should be heeded carefully by everyone, regardless of their age. PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria i scenariusz (Direction and screenplay) – Iga Gańczarczyk Oliwia Dębosz, Gabriela Fielek, Anna Gabańska, Adam Gilarski, Róża Głąbińska, Zofia Gniadek, Kuba Kiełbowski, Marta Kruszyńska, Zofia Krzyszycha, Eliza Kuczyńska, Alicja Madejska, Anastazja Martyniec, Damian Ruszkowski, Dominika Rykała, Igor Wypiór Scenografia, kostiumy, światła (Scenography, costumes and lights) – Latala Design (Dagmara Latała, Jacek Paździor) Choreografia (Choreography) – Dominika Knapik Muzyka (Music) – Daniel Pigoński Producent (Production) – Teatr Łaźnia Nowa (Łaźnia Nowa Theatre) Warsztaty edukacyjne i współpraca dramaturgiczna (Educational workshops and dramaturgical collaboration) – Agata Otrębska 130 131 premiera (premiere) — 19 lipca 2013 (19th July 2013) laznianowa.pl PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Przygotowany przez prywatną artystyczną krakowską organizację Sztuka na wynos – Scenę Pokój, wyreżyserowany przez Dariusza Starczewskiego spektakl oparty jest na sztuce Ingrid Lausund, znanej również pod tytułem Skrzywienie kręgosłupa. To nowe tłumaczenie tekstu jednej z bardziej popularnych i odnoszących sukcesy dramatopisarek z kręgu niemieckojęzycznego, zamówione specjalnie z okazji tego przedsięwzięcia, pełne jest dosadnych gier słownych, odsłaniających przed widzami całe okrucieństwo korporacyjnego świata, w którym rozgrywa się akcja przedstawienia. Pięciu aktorów grających w niewielkiej białej przestrzeni mieszkalnego pokoju Postrzał 11 grudnia (11th December) 2013 — ŚR. (WED.) — 16:00 13 grudnia (13th December) 2013 — PT. (FRI.) — 20:00 14 grudnia (14th December) 2013 — SOB. (SAT.) — 19:30 Scena Pokój (Flat Stage by art to go) Marta Ankiersztejn 132 Reżyseria (Directed by) 90’ Dariusz Starczewski Producent (Production) Sztuka na wynos – Scena Pokój (Flat Stage by art to go) Slipped Disc PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS dla nie więcej niż trzynastu widzów dokonuje na oczach publiczności istnej biurowej rewolucji. Kolejne osobiste historie, przeplecione wątkami typowymi dla motywu wyścigu szczurów, z obowiązkową zawiścią i niechęcią do swoich współpracowników, zostają wykorzystane jako broń w walce o lepszą pozycję i większe pieniądze. Ubrani w garnitury i garsonki bohaterowie spektaklu paląc spore ilości papierosów, prowadzą cyniczne rozmowy obnażające miałkość świata przedstawionego, w którym ludzkie emocje zostają sprowadzone do poziomu karty przetargowej w bitwie o awans. PL 133 EN Produced by the Krakowian underground theatre called art to go, directed by Dariusz Starczewski, the show is based on a play by Ingrid Lausund, who is one of the most acclaimed playwrights from the German-speaking world. This new translation of the text into Polish, prepared exclusively for the sake of this performance, is full of fierce word games that reveal the cruelty of the corporate environment, in which the action of the piece takes place. Five actors play out in a small, white space of an apartment room that could accommodate no more than thirteen audience members and start a true office rebellion. Following personal stories, entangled with plot threads typical of a rat race motif, with hatred towards the coworkers and mutual jealousy, are used in a struggle for a better job position and more money. Dressed up in elegant suits men and women in the show, smoking one cigarette after the other, carry out cynical conversations that uncover the shallowness of the stage world where human emotions serve as a mean to fight for promotion. PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Dariusz Starczewski Kretzky — Michał Kitliński Scenografia i kostiumy (Scenography and costumes) – Marta DąbrowskaOkrasko Muzyka (Music) – Mateusz Kobiałka Światło (Lights) – Marek Oleniacz Asystentka kostiumografki (Costume Designer’s Assistant) – Dorota Bielecka Hufschmidt — Dariusz Starczewski Schmitt — Anka Graczyk Kristensen — Anna Siek Kruse — Kamil Toliński premiera (premiere) — 15 kwietnia 2013 (15th April 2013) www.facebook.com/sztukanawynos Producent (Production) – Sztuka na wynos – Scena Pokój (Flat Stage by art to go) 134 135 PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Wyreżyserowany przez Pawła Świątka spektakl przygotowany jest w koprodukcji przez teatr Łaźnia Nowa i festiwal Boska Komedia. Oparte na sztuce Mateusza Pakuły jej prapremierowe przedstawienie inauguruje festiwal. Tekst nawiązuje do twórczości legendarnego filozofa i etnografa Claude’a Lévi-Straussa. Smutki tropików przedstawiają kilka historii młodych Europejczyków, którym nie wystarcza życie na Starym Kontynencie więc wyruszają w podróż do odległych światów. Reżyser wykorzystuje technikę storytellingu (snucia opowieści) nie tylko do zaprezentowania indywidualnych losów swoich postaci, ale do czynnego zaangażowania publiczności w proces zgłębiania tak odmiennych Smutki tropików 8 grudnia (8th December) 2013 — NDZ. (SUN.) — 19:00 9 grudnia (9th December) 2013 — PON. (MON.) — 15:00 Teatr Łaźnia Nowa — Mała Scena (Łaźnia Nowa Theatre — Small Stage) Tomasz Wiech 136 Reżyseria (Directed by) Paweł Świątek 90’ Producent (Production) Teatr Łaźnia Nowa/Festiwal Boska Komedia (Łaźnia Nowa Theatre/Divine Comedy Festival) Sorrows of the Tropics PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS zjawisk jak: turystyka, ucieczka, pogoń za nowymi doznaniami, korespondencja wojenna czy duchowa i ideowa przemiana. Twórcy spektaklu stawiają szereg pytań mających pomóc dotrzeć do podłoża kulturowego fenomenu ostatnich lat – podróży i przemieszczania się jako filozofii życia. Unikają jednak łatwych i jednoznacznych diagnoz społecznych czy odpowiedzi. PL 137 EN The show, directed by Paweł Świątek, is a special co-production between the Laźnia Nowa Theatre and the Divine Comedy Theatre Festival. Based on a play by Mateusz Pakuła, the performance inaugurates the festival. The text references the works of the legendary philosopher and ethnographer Claude LeviStrauss. Sorrow of the Tropics presents stories of young Europeans who find their lives in the old world limiting so they decide to travel to distant realities. The director uses the technique of storytelling not only to depict the individual trajectories of his characters, but also to actively engage the audience in the process of analyzing such diverse phenomena as tourism, escapism, chasing new sensations, war reporting and spiritual and ideological transformation. The creators of the piece ask a number of questions that are supposed to get to the bottom of a phenomenon of recent years – travel and mobility as a philosophy of life. But they manage to steer clear of any straightforward explanations or social commentary. PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria (Directed by) – Paweł Świątek Małgorzata Gorol, Marek Hucz, Martyna Krzysztofik, Zuzanna Skolias, Łukasz Stawarczyk, Rafał Szumera Scenariusz i dramaturgia (Screenplay and dramaturgy) – Mateusz Pakuła Scenografia (Scenography) – Marcin Chlanda Kostiumy (Costumes) – Julia Kornacka Producent (Production) – Teatr Łaźnia Nowa/Festiwal Boska Komedia (Łaźnia Nowa Theatre/ Divine Comedy Festival) 138 139 premiera (premiere) — 8 grudnia 2013 (8th December 2013) laznianowa.pl boskakomedia.pl PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Wałbrzych UTOPIA 2039 7 grudnia (7th December) 2013 — SOB. (SAT.) — 19:00 Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (Drama Theatre in Wałbrzych) Wałbrzych UTOPIA 2039 inauguruje jubileuszowy, 50. sezon artystyczny Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, a jego premiera w ramach festiwalu Boska Komedia w Krakowie, odbędzie się 7 grudnia 2013 roku w wałbrzyskim teatrze. Spektakl to opowieść o alternatywnej historii miasta zakodowanego w biografiach, fantazja o Wałbrzychu jako Szwajcarii Europy – mieście spełnienia liberalnego i socjalistycznego snu. Oto w mieście-miejscu Niemożliwym spotykają się po wojnie ludzie, których łączy to, że do niego niegdyś przyjechali i je opuścili. Wałbrzych po wojnie był dziewiczym terenem, który bohaterowie zapisują swoimi biografiami, jakie przeradzają się w biblijne niemal przypowieści. Spotkanie migrantów prowokuje wybuch nowej rzeczywistości, w której próbują się zadomowić. Każdy przychodzi ze swoją strategią tożsamościową, z własną fantazją o mieście Spełnionego Snu. Miasto ma dla nich swoją utopię. Czy na taki nowy wspaniały świat czekają mieszkańcy miasta W.? PL 140 141 EN 90’ Reżyseria, opracowanie muzyczne (Directed and musically supervised by) Piotr Ratajczak Producent (Production) Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, Festiwal Boska Komedia (Drama Theatre in Wałbrzych, Divine Comedy International Theatre Festival) PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS Wałbrzych UTOPIA 2039 inaugurates the 50th artistic season at the Jerzy Szaniawski Drama Theatre in Wałbrzych. Its premiere is scheduled for December 7th, 2013 at the Silesian Theatre and is held under the auspices of the Divine Comedy International Theatre Festival. The play tells an alternative history of the city, coded in the biographies of its inhabitants: it’s a fantasy about Wałbrzych as Switzerland, Europe – a fulfillment of the liberal, socialist dream. This impossible city-place becomes a meeting ground for people who once left it and now have returned. Wałbrzych after the war was a kind of no-man’s-land, and the characters in the play shape it with personal stories that become almost biblical parables. The meeting of immigrants provokes the establishment of a new reality into which they try to settle down. They all bring their own identities and fantasies about the city of the Fulfilled Dream. The city offers them its own utopia. Is this then the brave new world that awaits the good people of W. city? PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria, opracowanie muzyczne (Directed and musically supervised by) – Piotr Ratajczak Wiktora Kulaszewska (gość.), Joanna Łaganowska, Irena Wójcik, Ewelina Żak, Rafał Kosowski, Filip Perkowski, Tomasz Pisarek (gość.), Czesław Skwarek, Piotr Tokarz Tekst (Text) – Piotr Rowicki Dramaturgia (Dramaturgy) – Michał Pabian Scenografia, kostiumy (Scenography and costumes) – Matylda Kotlińska Producent (Production) – Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu/ Festiwal Boska Komedia (Drama Theatre in Wałbrzych/Divine Comedy International Theatre Festival) Choreografia (Choreography) – Arkadiusz Buszko Światła (Lights) – Tadeusz Perkowski 142 143 premiera (premiere) — 7 grudnia 2013 (7th December 2013) teatr.walbrzych.pl boskakomedia.pl PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Wyreżyserowany przez Jarosława Tumidajskiego, wystawiony na Scenie pod Ratuszem Teatru Ludowego w Krakowie, spektakl jest inscenizacją sztuki rosyjskiego dramatopisarza Aleksandra Mołczanowa pod tym samym tytułem. Paradoksalnie, do żadnej zbrodni nie dochodzi w trakcie właściwej akcji przedstawienia, ale główny bohater, Andriej (brawurowo zagrany przez młodego absolwenta krakowskiej PWST, Ryszarda Starostę) musi wywiązać się z zadania, które w każdej chwili może przerodzić się w krwawą misję. Chłopak, który zaciągnął dług u miejscowego rzezimieszka, w zamian za jego anulowanie, ma zająć się ściągnięciem innej należności od jednego z dłużników. Wraz z dziewczyną swojego Zabójca 11 grudnia (11th December) 2013 — ŚR. (WED.) — 18:30 Teatr Ludowy – Scena Pod Ratuszem (Teatr Ludowy) Sebastian Strama 144 85’ Reżyseria i opracowanie muzyczne (Directed and musically supervised by) Jarosław Tumidajski Producent (Production) Teatr Ludowy w Krakowie (Teatr Ludowy in Krakow) The Killer PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS zleceniodawcy, Oksaną, (w tej roli Patrycja Durska), która ma być gwarancją, że Andriej nie stchórzy i nie ucieknie, bohater wyrusza więc, żeby odzyskać pieniądze. Reżyser wykorzystuje w swoim spektaklu konwencje melodramatyczne, które mistrzowsko zderza z kryminalnymi wątkami. Narrację i kształt Zabójcy wyznaczają również metafizyczne dylematy i wątpliwości co do wiary w Boga głównej postaci, uzupełnianie przygotowanymi przez Mirka Kaczmarka wizualizacjami. Nie prowadzą one bynajmniej do ideowego oczyszczenia, a bardziej niż stanowić punkt wyjścia do refleksji o zbrodni i karze, ukazują wszechobecny religijny kicz, którym wypełnia się współcześnie duchowe potrzeby. PL 145 EN Directed by Jarosław Tumidajski and staged by Teatr Ludowy in Krakow, the play is based on a text by the same title by Russian playwright Alexander Mołczanow. Despite what the title might suggest, the narrative contains no act of killing – but the protagonist, Andriej (a great performance by recent The Ludwik Solski State Drama School in Krakow graduate Ryszard Starosta) has to complete a task that could turn into a bloody mission at any time. The young man is indebted to a local petty criminal, and in exchange for a promise that he won’t have to pay it all back he has to collect a bigger debt from someone else. Together with a girlfriend of his “client” named Oksana (played by Patrycja Durska), who’s supposed to guard him so he won’t run away, the young man sets out to get the money back. The director skillfully interweaves the conventions of crime stories and melodrama. The narration of The Killer is also shaped by metaphysical dilemmas and doubts about the existence of God, illustrated by video projections created by Mirek Kaczmarczyk. They do not lead, however, to an ideological retribution and do not stimulate reflections on the nature of crime and punishment, but instead reveal the omnipresent religious kitsch that serves as a substitute for spiritual needs in our age. PURGATORIO: WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE Zespół (Team) Obsada (Cast) Reżyseria i opracowanie muzyczne (Directed and musically supervised by) – Jarosław Tumidajski Andriej — Ryszard Starosta Oksana — Patrycja Durska Scenografia i wideo (Scenography and videos) – Mirek Kaczmarek Producent (Production) – Teatr Ludowy w Krakowie (Teatr Ludowy in Krakow) 146 147 premiera (premiere) — 24 maja 2013 (24th May 2013) www.ludowy.pl PURGATORIO: ADDITIONAL EVENTS Festiwalowe Miejsca Centrum Festiwalowe Galeria Bunkier Sztuki Kraków, pl. Szczepański 3A Teatr Łaźnia Nowa — Duża Scena, Mała Scena Kraków, os. Szkolne 25 Narodowy Stary Teatr — Scena #Helena Kraków, ul. Jagiellońska 1 Narodowy Stary Teatr — Scena #Kolonia Kraków, ul. Starowiślna 21 Teatr Ludowy — Scena pod Ratuszem Kraków, Rynek Główny 1 TVP Kraków Studio S-2 — Krzemionki Kraków, ul. Krzemionki 30 TVP Kraków Studio S-3 — Łęg Kraków, ul. Nowohucka 44 Teatr PWST — Scena 210 Kraków, ul. Straszewskiego 22 Teatr PWST — Scena Wyspiańskiego Kraków, ul. Straszewskiego 22 Scena Pokój Kraków, ul. Starowiślna 55/6 Teatr Nowy Kraków, ul. Gazowa 21 Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu Wałbrzych, Plac Teatralny 1 PL 148 149 EN Festival Centre Bunkier Sztuki Gallery Kraków, 3A Szczepański Sq. Łaźnia Nowa Theatre — Main Stage, Small Stage Kraków, os. Szkolne 25 National Stary Theatre — #Helena Stage Kraków, 1 Jagiellońska St. National Stary Theatre — #Kolonia Stage Kraków, 21 Starowiślna St. Festival Venues Ludowy Theatre — Pod Ratuszem Stage Kraków, 1 Main Sq. TVP Krakow Studio S-2 — Krzemionki 30 Krzemionki St. TVP Kraków Studio S-3 — Łęg Kraków, 44 Nowohucka St. PWST Theatre — 210 Stage Kraków, 22 Straszewskiego St. PWST Theatre — Wyspiańskiego Stage Kraków, 2 Straszewskiego St. Flat Stage by art to go Kraków, 55/6 Starowiślna St. Teatr Nowy Kraków, 21 Gazowa St. Szaniawski Drama Theatre in Walbrzych Wałbrzych, 1 Teatralny Sq. Teatry Agencja Artystyczna GAP Agencja Artystyczna GAP jest jednostką organizacyjną Fundacji Gospodarki i Administracji Publicznej, organizuje m. in.: festiwale, koncerty i wieczory klubowe; spektakle teatralne; wystawy i wernisaże; przedsięwzięcia integrujące środowisko akademickie; imprezy tematyczne i okolicznościowe. CENTRALA CENTRALA to nowa przestrzeń twórcza stworzona przez Michała Zadarę. Jej misją jest produkcja aktualnych i nowatorskich dzieł, wykraczających poza przyjęte normy nie tylko pod względem estetyki i treści, ale także pod względem relacji w procesie produkcji. Artyści i pisarze związani od początku z CENTRALĄ to Arkadiusz Brykalski, Krzysztof Bieliński, Jan Duszyński, Allen Kuharski, Artur Sienicki, Arek Ślesiński, Robert Rumas, Barbara Wysocka i Michał Zadara. Dyrektor zarządzającą CENTRALI jest Marta Kuźmiak. Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie to jedna z najstarszych (1781) publicznych scen w Polsce. Jego artystyczną renomę współtworzyli Tadeusz Kantor, Jerzy Grotowski, Zygmunt Hübner, Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki, Jerzy Grzegorzewski, Krystian Lupa czy Andrzej Wajda. Od stycznia PL 150 151 EN Alojzy Smolka Opole Puppet and ActorTheatre The theatre was founded in 1937. It’s named after Alojzy Smolka, a famous puppeteer, director and actor. The repertoire is composed of classical plays, fables and other original shows. The theatre is managed by Krstian Kobyłka. art to go Theatres An Artistic platform created by Anka Graczyk and Dariusz Starczewski. In March 2013 they established Scena Pokój (probably the smallest theatre in Poland). There’s only 13 seats in the audience. CENTRALA CENTRALA is a new artistic space created by Michał Zadara. Its mission to create the innovative and original works of art that go beyond the standard aesthetical norms. Artists who collaborate with CENTRALA include: Arkadiusz Brykalski, Krzysztof Bieliński, Jan Duszyński, Allen Kuharski, Artur Sienicki, Arek Ślesiński, Robert Rumas, Barbara Wysocka and Michał Zadara. The place is managed by Marta Kuźmiak. Laznia Nowa Theatre Laznia Nowa Theatre during eight years of its existence has earned a solid brand on Polish theatre market, creating among others: Genius Loci Theatre Festival, The 2013 roku dyrektorem jest Jan Klata, jego zastępcą – Sebastian Majewski. Repertuar Starego wyznaczają inscenizacje tekstów współczesnych i reinterpretacje klasyki dokonywane pod szyldem festiwalu re_wizje. Obszar eksperymentów artystycznych wyznaczają warsztaty, pokazy wideo, słuchowiska, spotkania z twórcami oraz koncerty, wystawy i instalacje. Od 2009 roku Narodowy Stary Teatr współtworzy prestiżową międzynarodową sieć Mitos21: European Theatre Network. zanie głębokiego dialogu z widownią. Dialog może opierać się na porozumieniu, ale może także zaczynać się od prowokacji zmieniającej rutynowy tryb myślenia. Nowy Teatr chce rozbudować przestrzenie dialogu z publicznością, nie ograniczając się jedynie do działań ściśle teatralnych. Ma być miejscem nowej sytuacji artystycznej. Wolnym polem działania dla zaproszonych artystów i kuratorów, przestrzenią tworzoną przez ludzi z pomysłami. Nowy Teatr Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki Nowy Teatr tworzy Krzysztof Warlikowski i grupa jego stałych współpracowników. Głównym celem, do którego za każdym razem zmierza reżyser, jest komunikacja oraz nawią- Teatr powstał w 1937 roku. Teatr nosi imię Alojzego Smolki, wybitnego lalkarza, reżysera i aktora. Na repertuar teatru składają się przedstawienia autorskie, interpretacje klasyki, a także bajki oraz spektakle odwołujące się do commedii dell’arte. Dyrektorem teatru jest Krystian Kobyłka. Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie została założona w 1946 roku przez Juliusza Osterwę, w wyniku połączenia trzech działających w Krakowie studiów: Studia Aktorskiego przy Starym Teatrze, Studia Aktorskiego przy Teatrze im. J. Słowackiego oraz Studia Dramatycznego Iwo Galla. W pierwszym okresie swego istnienia Szkoła kształciła aktorów dramatycznych w toku trzyletnich studiów. W 1949 roku zmieniono nazwę na Państwową Wyższą PL PL EN EN Szkołę Aktorską, wtedy też przedłużono okres studiów do czterech lat. Dzisiejsza nazwa, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego, została przyjęta w 1955 roku. W latach 1954 -1964 krakowska PWST kształciła również aktorów na Oddziale Lalkarskim (absolwentami tego kierunku byli m.in. Maja Komorowska, Ryszard Cieślak, Kazimierz Kaczor). W nowym kształcie specjalizacja lalkarska została reaktywowana w 1972 r. już jako samodzielny Wydział Lalkarski z siedzibą we Wrocławiu. W krakowskiej PWST prowadzone są również studia na kierunku reżyserii. Pierwotnie wydział został powołany w 1955 r., ale ze względów organizacyjnych przetrwał tylko do 1962 r. Absolwentami Wydziału Reżyserii byli m. in.: Mieczysław Górkiewicz, Jerzy Grotowski, Halina Grygla- 152 153 Divine Comedy International Theatre Festival and Slawomir Mrozek’s Festival. Despite localization and counter to stereotypes of hopelessness of Nowa Huta district there are many international projects and coproductions produced in Laznia. On the basis of close cooperation with inhabitants programs and author’s performances are created. Laznia’s actions are multilevel - just to bring together different types of audience. We fight for each and every viewer, we do not lock ourselves in the tower made of ivory. We revert to fundamental questions of poeple strongly connected to the place and its role in the development of local community. We firmly believe in theatre becoming axis mundi in the district – daily, inhabited place. Affirmation, belief in creative strength of human being and straightforwardness enabled Laznia to take root in the district, win over faithful audience and make plans for the future. Ludowy Theatre Teatr Ludowy is one of the youngest theatres in Cracow. The theatre opened in 1955 with a premiere of Krakowiacy i górale by Wojciech Bogusławski. Since 2005 the theatre is managed by Jacek Strama. The theatre specializes in contemporary dram, modern re-interpretations of classics and well-made plays. Nowy Teatr Nowy Theatre is created by Krzysztof Warlikowski and a group of his regular collaborators. The main goal, which behind the concept of this place, is communication and creating a meaningful dialogue with the audience. This dialogue can be based on an understanding or it can start with a provocation that changes the routine way of thinking. Nowy Teatr seeks to expand the area of dialogue with the audience not confining itself to theater performances alone. It aims to be a place for a whole new artistic situation. An area free for artists and curators to create a space defined by innovative people. Nowy Theatre Kraków Nowy Theatre in Krakow is a non-profit organization founded in 2006 by Piotr Sieklucki. The main mission of the theatre is to promote modern drama and organize education projects and to fight with discrimination. The theatre was co-founded by: Dana Bień, Tomasz Kireńczuk, Łukasz Błażejewski, Dominik Nowak and Marek Kutnik. The theatre is sponsored by the City Council and by Ministry of Culture and National Heritage. Polish Theatre in Wrocław The theatre is comprised of three stages: the Small Stage, Świebodzki Stage and the Jerzy Grzegorzewski Stage. Since 2006 the theatre has been managed by Krzysztof Mieszkowski who is both, its Artistic and Managing director. The theatre has a unique education and pro bono program: „Aktywne poniedziałki”(„Active Mondays”) a series that consist of meetings with szewska. Ponownie Wydział Reżyserii Dramatu powołał Rektor Jerzy Krasowski w 1973 r. Do tej pory Wydział wykształcił około stu reżyserów, tworząc wizerunek polskiego teatru współczesnego (m.in. Mikołaj Grabowski, Krystian Lupa, Edward Lubaszenko, Anna Polony, Krzysztof Babicki, Tadeusz Bradecki, Andrzej Dziuk, Waldemar Zawodziński, Anna Augustynowicz, Grzegorz Jarzyna, Krzysztof Warlikowski). Sztuka na wynos sztuka na wynos - platforma artystyczna powstała z inicjatywy Anki Graczyk i Dariusza Starczewskiego. W marcu 2013 tego powstała Scena Pokój (najprawdopodobniej najmniejszy, nie tylko w Krakowie, teatr. Widownia dla 13 osób). Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu powstał jako miejski teatr w 1957 roku. Obecnie publiczność teatru to publika młodzieżowa, szkolna, i indywidualna natomiast w latach 70. była to publika organizowana, gdzie zakłady pracy finansowały pracownikom wyjścia do teatru. Sezon 2007/2008 zakończony został wyróżnieniem: wieloletnie sta rania Teatru Dramatycznego zostały docenione przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który 12 maja 2008 przyznał Teatrowi honorową odznakę „ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ”. Dyrektorem naczelnym teatru jest Danuta Marosz, funkcję dyrektora artystycznego pełni Piotr Ratajczak. Istnieje od 1945 r. Odbywa się tu kilka premier rocznie. Poza swoim repertuarem teatr prezentuje także spektakle zapraszanych zespołów. Każdy sezon kończy się plebiscytem o „Dziką Różę”, podczas którego publiczność nagradza najlepszych aktorów i najpopularniejsze przedstawienia. Historia najnowsza kieleckiej sceny wiąże się z dyrektorem Piotrem Szczerskim, który przyjechał z Krakowa, jak sądził „na chwilę” i został do dziś. Teatr Ludowy Teatr Ludowy jest jednym z najmłodszych teatrów Krakowa. Otwarty został w 1955 roku a pierwszą premierą byli Krakowiacy i górale Woj- PL PL EN EN ciecha Bogusławskiego. Od 2005 roku Teatr Ludowy prowadzi Jacek Strama. Proponowany obecnie przez teatr repertuar to współczesna dramaturgia europejska, współcześnie interpretowana klasyka oraz dobrze skrojona komedia. Teatr Łaźnia Nowa Teatr Łaźnia Nowa w Nowej Hucie to najmłodszy krakowski teatr, znajdujący się w wyremontowanych halach warsztatów szkolnych, posiadający dwie sceny, mogące pomieścić kilkuset widzów. Pomimo nowohuckiej lokalizacji i wbrew stereotypom o beznadziei dzielnicy, w Łaźni Nowej realizowane są projekty międzynarodowe i koprodukcje z partnerami z całej Polski, powstają programy i spektakle autorskie w oparciu o ści- 154 155 artists and politics and Wszechnica Teatralna; meetings, lectures and screenings about Kantor’s, Grzegorzewski’s, Grtowski’s and Müller’s theatre. Powszechny Theatre in Łódź This stage was launched under its current name, as Powszechny Theatre, in May 1945. Its character was shaped by such directors as: Jadwiga Chojnacka, Roman Sykała, Roman Kłosowski, Mirosław Szonert, Bohdan Cybulski and Maciej Korwin. Since 1995 the Theatre has been run by Ewa Pilawska, who created its distinct comedic profile giving by establishing here the Polish Centre of Comedy. The Theatre also organizes interactive events – discussions, exhibitions and book promotions. Stefan Żeromski Theatre in Kielce and Camera Obscura, International Documentary Festival. The Dramatyczny Theatre in Wałbrzych The theatre was founded in 1945. Apart from its own repertoire the theatre showcases other Polish performances. Its Artistic Director is Piotr Szczerski. The theatre organizes a competition called “A Wild Rose” – a contest where the audience gives the awards to the best show and actors of the season. The Capitol Music Theatre The Dramatyczny Theatre has operated in Wałbrzych since 1957, and is the city’s only professional stage. For many years, the theatre offered the audiences a highly varied repertoire with predominantly contemporary productions, focused on the dialogue with reality. In the last few seasons, the theatre received a few dozen invitations to drama festivals and reviews in Poland and abroad. From its numerous artistic tours, the company have brought a number of awards. In search of the most intriguing realm, and one opening the broadest potential, the dramatic The “Wałbrzyskie Fanaberie Teatralne” is a festival Teatr Polski Bydgoszcz Teatr Polski in Bydgoszcz is the biggest and the most famous theatre in Bydgoszcz. Its Artistic Director is Paweł Łysak. The theatre co-produces annual events: Festiwal Prapremier (the only festival in Poland that showcases premieres) The Capitol Music Theatre was officially founded on 22March 1955, when its team staged the Johann Strauss Die Fledermaus, directed by Szymon Szurmiej. The theatre was named Operetka Dolnośląska its repertoire included classic operettas (Offenbach, Abraham, Dostal, Strauss) and the shows took placeat the Opera Wrocławska building. In 1964 Operetka moved to its current location, former Silesian cinema. The name of the stage changed a few a times. On June 2004 the City Council voted the new resolution and created The Musical Theatre CAPITOL. słą współpracę z mieszkańcami dzielnicy. Interesuje nas “teatr dla ludzi”. Walczymy o każdego widza, nie zamykamy się w wieży z kości słoniowej. Powracamy do fundamentalnych pytań o wspólnotę wokół miejsca, o jego rolę w rozwoju społeczności lokalnej. Wierzymy, że teatr może stać się axis mundi w dzielnicy, miejscem codziennym i zamieszkałym. Afirmatywność, wiara w siłę kreatywną człowieka, bezpośredniość pomogły Łaźni zakorzenić się w dzielnicy, pozyskać wiernych widzów i snuć plany na przyszłość. Teatr Muzyczny Capitol Za dzień powstania Teatru przyjmuje się 21 marca 1955, kiedy po raz pierwszy wystawiono Zemstę Nietoperza Johanna Straussa w reżyserii Szymona Szurmieja. W tym czasie teatr nosił nazwę Operetka Dolnośląska, repertuar obejmował przede wszystkim klasyczne operetki (Offenbach, Abraham, Dostal, Strauss), a spektakle odbywały się na scenie Opery Wrocławskiej. W 1964 roku Operetka przeniosła się z Opery do swojej obecnej siedziby, czyli budynku ówczesnego kina Śląsk. W ciągu kolejnych lat regularnie zmieniano nazwę tej sceny – w 1977 roku na Teatr Muzyczny, w 1979 na Operetka Wrocławska, a w 1991 dwa człony nazwy połączono w jeden: Teatr Muzyczny-Operetka Wrocławska. W lipcu 2004 Rada Miejska Wrocławia przegłosowała uchwałę o zmianie nazwy tej sceny i powrocie do historycznej nazwy Teatr Muzyczny CAPITOL. Teatr Nowy w Krakowie Teatr Polski w Bydgoszczy Teatr w Krakowie, założony przez Piotra Siekluckiego w 2006 r. jako stowarzyszenie non-profit, które wszystkie wypracowane środki przeznacza na bieżącą działalność i cele statutowe, m.in. promocję nowej dramaturgii, promocję młodych artystów, działania edukacyjne z dziedziny sztuki, przeciwdziałanie wykluczeniom. W gronie założycieli Teatru są: Dana Bień, Tomasz Kireńczuk, Łukasz Błażejewski, Dominik Nowak i Marek Kutnik. Mecenasem stałego miejsca jest Janusz Marchwiński. Teatr Nowy w Krakowie jest programowo finansowany ze źródeł Gminy Miejskiej Kraków, a także Urzędu Województwa Małopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Największy i najbardziej znany teatr w Bydgoszczy. Obecnie dyrektorem teatru jest Paweł Łysak. Teatr jest organizatorem corocznych imprez: Festiwalu Prapremier – jedynego w Polsce festiwalu teatralnego, którego program obejmuje prapremiery oraz Camera Obscura – Międzynarodowego Festiwalu Reportażu. PL PL EN EN Teatr Polski we Wrocławiu Teatr Polski we Wrocławiu składa się z trzech scen: Sceny Kameralnej, Sceny na Świebodzkim i Sceny im. Jerzego Grzegorzewskiego. Od września 2006 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym jest Krzysztof Mieszkowski. Teatr 156 157 without a definite subject, with the only distinguishing feature of the repertoire being its relevance and high artistic quality of the invited productions. The Days of Drama, on the other hand, familiarize the audiences with current theatrical and literary trends. The theatre is run by Danuta Marosz, who and Piotr Ratajczak (its Artistic Director). The GAP ArtisticAgency The GAP Artistic Agency is a part of Economy and Public Administration Foundation. The agency organizes festivals, concerts, club evenings, dance performances, exhibitions, vernissages and other special events that integrate the academic community. The Ludwik Solski State Drama School in Krakow The Ludwik Solski State Drama School in Cracow was founded in 1946 by Juliusz Osterwa as a result of merging three independent actor’s studios: Actor’s Studio of National Stary Theatre, Actor’s Studio of Słowacki Theatre and The Iwo Gall Drama Studio. In the very first period of its existence, the school educated students in a three- year training course. In 1949 the name of the school was changed into State Drama School. The current name was taken up in 1955. In 1954-1964, the Ludwik Solski Drama School had also a Puppet Department (the department’s graduates are Maja Komrowska, Ryszard Cieśak, Kazimierz Kaczor). The new puppet department was reactivated in 1972 in Wrocław. School in Cracow has also a directing department. Its most well-known graduates include: Mieczysław Górkiewicz, Jerzy Grotowski, Halina Grylaszewska, Mikołaj Grabowski, Krystian Lupa, Edward Lubaszenko, Anna Augustynowicz, Grzegorz Jarzyna and Krzysztof Warlikowski. The National Stary Theatre in Kraków Established in 1781, The National Stary Theatre in Kraków is one of Poland’s oldest public theatres. Connected to the stage are the names of eminent directors, including Tadeusz Kantor, Jerzy Grotowski, Zygmunt Hübner, Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki, Jerzy Grzegorzewski, Krystian Lupa and Andrzej Wajda. Since January 2013 is Director has been Jan Klata, with Sebastian Majewski as his Deputy Director. There are two program strands that mar out the repertoire of Stary: different, original takes on contemporary drama and theatre and reinterpretations of Polish and world classics, held under the brand of the re_wizje. Since 2009 the theatre is a member of a prestigious international network - Mitos21, European theatres collaboration network. TR Warszawa TR Warszawa is one of the most well-known theatres in Poland. It is considered to be a modern theatre open to new ideas, prowadzi działalność edukacyjną i pro publico bono, prowadząc cykl „Czynne poniedziałki”, w ramach których odbywają się spotkania z artystami z różnych dziedzin sztuki (Magiel literacki, Magiel sztuk, Magiel filmowy, Magiel teatralny) oraz politykami (Magiel polityczny).Inna ścieżka edukacyjna to Wszechnica Teatralna proponująca młodzieży spotkania, wykłady i projekcje, np. na tematyka teatru T. Kantora, J. Grzegorzewskiego, J. Grotowskiego czy H. Müllera. Teatr Powszechny w Łodzi Teatr powstał w maju 1945 roku. Charakter jego repertuaru nadały prace takich reżyserów jak- Jadwiga Chojnacka, Roman Sykała, Roman Kłosowski, Mirosław Szonert, Bohdan Cybulski czy Maciej Korwin. Od 1995 roku teatrem zarządza Ewa Pilawska, która odpowiedzialna jest za indywidualny profil teatru tworząc w nim Centrum Polskiej Komedii. Teatr organizuje i wspiera różnorodne interaktywne wydarzenia jak dyskusje, wystawy oraz promocje teatralnych publikacji. Teatr Współczesny w Szczecinie Zawodowa scena teatralna wystawiająca sztuki współczesne, klasykę dramaturgii oraz, sporadycznie, przedstawienia dla dzieci. Teatr kierowany jest przez dyrektora naczelnego Mirosława Gawędę (od 2009 roku) i dyrektor artystyczną Annę Augustynowicz (od 1992 roku). Teatr Wybrzeże Teatr Wybrzeże jest obecnie jednym z najbardziej znanych i cenionych miejsc na teatralnej mapie Polski. Spektakle Wybrzeża goszczą na najważniejszych festiwalach w Polsce, m. in. na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych, Boskiej Komedii, Festiwalu Prapremier. Zespół artystyczny Teatru Wybrzeże jest laureatem najbardziej prestiżowych polskich nagród teatralnych, m. in. Nagrody im. Swinarskiego (dla Grzegorza Wiśniewskiego za Zmierzch Bogów). TR Warszawa TR Warszawa to od ponad dziesięciu lat jeden z najpopularniejszych teatrów w Polsce. Uważany PL PL EN EN 158 za nowoczesny teatr otwarty na nowe idee, równocześnie kultywujący najlepsze teatralne tradycje. Wysoką pozycję TR Warszawa wśród młodych teatrów europejskich potwierdzają nagrody przyznane na festiwalach krajowych i międzynarodowych. Najnowsze spektakle TR Warszawa to T.E.O.R.E.M.A.T. na podstawie twórczości Piera Paolo Pasoliniego, w reżyserii Grzegorza Jarzyny, Między nami dobrze jest Doroty Masłowskiej we współpracy z Schaubühne am Lehniner Platz, Areteia Grzegorza Jarzyny we współpracy z Schauspiel Essen, zrealizowany jako część programu „Europejska Stolica Kultury RUHR.2010”, Jackson Pollesch RenéPollescha oraz Nosferatu Grzegorza Jarzyny, spektakl inspirowany Draculą Brama Stokera. 159 a theatre that cultivates the best theatrical traditions. TR’s high position in various rankings of young European theatres is confirmed by numerous awards won by the company at domestic and international festivals. Among the theatre’s latest projects are: T.E.O.R.E.M.A.T., based on the works of Pier Paolo Pasolini, directed by Grzegorz Jarzyna, a co-production with Schaubühne am Lehniner Platz - Dorota Masłowska’s No Matter How Hard We Tried, Areteia by Grzegorz Jarzyna, a co-production with Schauspiel Essen prepared as part of the program RUHR.2010 – European Capital of Culture, Jackson Pollesch by René Pollesch, Nosferatu by Grzegorz Jarzyna, inspired by Bram Stokers’ Dracula. Współczesny Theatre in Szczecin A professional theatre company that stages contemporary plays, classic drama and occasional performances for children. It is run by Managing Director Mirosław Gawęda (since 2009) and Artistic Director Anna Augustynowicz (since 1992). Wybrzeże Theatre Wybrzeże Theatre is one of the most well-known and recognized theatres in Poland. The Wybrzeże Theatre’s shows get invited to the most important Polish festivals, including: Warszawskie Spotkania Teatralne, Divine Comedy International Theatre Festival and Festiwal Prapremier. The Wybrzeże artistic team is a winner of the most prestigious Polish theatre awards, incl. The Swinarski Award (given to Grzegorz Wiśniewski for Twilights of the Gods). Klasyka Żywa Konkurs „Klasyka Żywa” w ramach obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zapraszają do udziału w Konkursie na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”. Konkurs jest jednym z wielu wydarzeń organizowanych dla uczczenia przypadającego w 2015 roku jubileuszu 250-lecia teatru publicznego w Polsce. Celem Konkursu jest podjęcie na nowo wyzwań, jakie stawia przed polskim teatrem dorobek rodzimego dramatopisarstwa. Dorobek minionych stuleci stanowi zarazem zobowiązanie i wyzwanie. Zmierzenie się z nim, spotkanie z tym rozległym i odmiennym światem, wielokrotnie w przeszłości prowadziło do stworzenia oryginalnych, nowatorskich przedstawień o wysokiej jakości artystycznej i silnym rezonansie społecznym, by przypomnieć tylko inscenizacje Leona Schillera, Kazimierza Dejm- ka, Konrada Swinarskiego czy Jerzego Grzegorzewskiego. W takim twórczym dialogu kształtowały się niepowtarzalne i zyskujące rezonans światowy teatry Jerzego Grotowskiego i Tadeusza Kantora. Inicjatywa zorganizowania Konkursu powstała w nadziei nawiązania do tych świetnych tradycji, z zamiarem nadania pracom nad tekstami dawnymi nowego impetu, także przez zachęcanie do repertuarowych odkryć i sięgania po teksty rzadko, lub wręcz nigdy nie wystawiane. Konkurs składa się z dwóch części. W pierwszej Komisja Artystyczna oceniać będzie projekty inscenizacji, przyznając tym, które uzna za najciekawsze, środki na sfinansowanie produkcji spektaklu. Druga część to Konkurs przedstawień, w którym mogą wziąć udział spektakle oparte na dziełach literatury polskiej spełniających warunki zawarte w Regulaminie Konkursu. PL 160 161 EN www.klasykazywa.pl “Living Classics” Contest Celebrates 250 Years of Public Theatre in Poland Living Classics The Ministry of Culture and National Heritage and the Zbigniew Raszewski Theatre Institute would like to invite you to participate in “Living Classics”, a competition for productions of classic works of Polish Literature. The contest is one of numerous events to be held in 2015 to celebrate 250 years of public theatre in Poland. The goal of the contest is to encourage Polish theatres to face the challenges posed by the achievements of the nation’s playwrights. The dramaturgical accomplishments of the past few centuries constitute both a duty and a challenge. Confrontations with these texts, encounters with this vast and alien world, have often inspired original, innovative productions of high artistic caliber and profound social relevance—one need only recall productions by Leon Schiller, Kazimierz Dejmek, Konrad Swinarski, and Jerzy Grotowski. It was in the fires of this creative dialogue that the inimitable and world-renowned theatres of Jerzy Grotowski and Tadeusz Kantor were forged. The contest is being organized in the hopes of drawing on these sacred traditions with the aim of reigniting some of the old enthusiasm for work on classic texts. Another aim is to encourage theatres to innovate by exploring texts that have rarely, if ever, been staged. The competition consists of two parts. In the first part, a jury will evaluate project proposals and allocate financial support for the projects it judges to be the most interesting. The second part, the production contest, is open to all productions that meet the conditions outlined in the Contest Rules. Organizatorzy Teatr Łaźnia Nowa Teatr Łaźnia Nowa w Nowej Hucie to najmłodszy krakowski teatr, znajdujący się w wyremontowanych halach warsztatów szkolnych, posiadający dwie sceny, mogące pomieścić kilkuset widzów. Podczas ośmiu lat istnienia, Łaźnia Nowa wypracowała sobie solidną markę na polskim rynku teatralnym, wykreowała m.in.: Festiwal Teatralny Genius Loci, Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia i Festiwal Mrożkowski. Spektakle Łaźni otrzymywały wiele nagród i gościły na wielu festiwalach. Z uwagi na wyjątkową przestrzeń koncertową, gościmy w Łaźni liczne wydarzenia muzyczne, takie jak: Sacrum Profanum i Unsound oraz koncerty od sceny klubowej po gwiazdorskie Guano Apes, Apocalypticę, Kult, Myslovitz. Pomimo nowohuckiej lokalizacji i wbrew stereotypom o beznadziei dzielnicy, w Łaźni Nowej realizowane są projekty międzynarodowe i koprodukcje z partnerami z całej Polski, powstają programy i spektakle autorskie w oparciu o ścisłą współpracę z mieszkańcami dzielnicy. Interesuje nas “teatr dla ludzi”. Walczymy o każdego widza, nie zamykamy się w wieży z kości słoniowej. Powracamy do fundamentalnych pytań o wspólnotę wokół miejsca, o jego rolę w rozwoju społeczności lokalnej. Wierzymy, że teatr może stać się axis mundi w dzielnicy, miejscem codziennym i zamieszkałym. Afirmatywność, wiara w siłę kreatywną człowieka, PL 162 163 EN Laznia Nowa Theatre Organizers Laznia Nowa Theatre during eight years of its existence has earned a solid brand on Polish theatre market, creating among others: Genius Loci Theatre Festival, The Divine Comedy International Theatre Festival and Slawomir Mrozek’s Festival. Laznia’s performances were rewarded many times and invited on numerous festivals. Because of specific concert space Laznia Nowa hosts many music events such as: Sacrum Profanum or Unsound Festival and concerts – from club music to stars like Guano Apes, Apocalyptica or The Residents. Despite localization and counter to stereotypes of hopelessness of Nowa Huta district there are many international projects and co-productions produced in Laznia. On the basis of close cooperation with inhabitants programs and author’s performances are created. Laznia’s actions are multilevel - just to bring together different types of audience. We fight for each and every viewer, we do not lock ourselves in the tower made of ivory. We revert to fundamental questions of poeple strongly connected to the place and its role in the development of local community. We firmly believe in theatre becoming axis mundi in the district – daily, inhabited place. Affirmation, belief in creative strength of human being and straightforwardness enabled Laznia to take root in the district, win over faithful audience and make plans for the future. bezpośredniość pomogły Łaźni zakorzenić się w dzielnicy, pozyskać wiernych widzów i snuć plany na przyszłość. Krakowskie Biuro Festiwalowe Krakowskie Biuro Festiwalowe powstało w 1997 roku jako gminna instytucja kultury. Pod obecną nazwą – Krakowskie Biuro Festiwalowe – funkcjonuje od 2005 roku. Krakowskie Biuro Festiwalowe zajmuje się realizacją i promocją wielkich wydarzeń kulturalnych o zasięgu lokalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym. W tym gronie znajdują się zarówno najbardziej prestiżowe i doceniane przez światową krytykę wydarzenia muzyczne – od podkreślającego atmosferę Wielkiego Tygodnia festiwalu Misteria Paschalia poprzez awangardowy w duchu Sacrum Profanum aż po wielkie widowiska plenerowe z udziałem stutysięcznej publiczności – jak i nowatorskie działania w dziedzinie sztuki współczesnej (Art Boom), teatru (Boska Komedia) czy literatury (Conrad Festival). Dodatkowo, Krakowskie Biuro Festiwalowe koordynuje program 6 zmysłów, od 2008 roku gromadzący najważniejsze wydarzenia kulturalne miasta. Jeśli dodać do tego zarządzanie siecią punktów informacji miejskiej, prowadzenie miejskich portali (kulturalnego i turystycznego), projekty wydawnicze i zintegrowaną politykę promocyjną, a także sieć świetnych kontaktów i doskonałą orientację w realiach administracyjnych, otrzymujemy rzeczywisty obraz Krakowskiego Biura Festiwalowego jako instytucji o znaczącym potencjale, zdolną do efektywnej współpracy z najpoważniejszymi producentami wielkich przedsięwzięć, a przy tym umiejącą zaspokoić oczekiwania realizatorów i artystów klasy światowej. Bartosz Szydłowski Dyrektor Artystyczny Boskiej Komedii; reżyser teatralny, szef nowohuckiego teatru Łaźnia Nowa, założyciel niezależnego krakowskiego Stowarzyszenia Teatralnego „Łaźnia”. Urodzony w 1968 roku we Wrocławiu, ukończył filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz Wydział Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST. W 1996 roku założył Stowarzyszenie Teatralne „Łaźnia”: niezależną scenę teatralną, która od początku PL PL EN EN swojego istnienia prowadziła także interdyscyplinarną działalność kulturalną, przygotowywała projekty społeczno-edukacyjne i silnie angażowała się w życie lokalnej społeczności. Wystawiał dramaturgię współczesną: Pana Pawła Tankreda Dorsta (1999), Zabawę Sławomira Mrożka (2000); jako pierwszy w Polsce zrealizował na scenie dramat Sarah Kane Miłość Fedry (2001) oraz Tatuaż (2002) Dei Loher. Przygotował także spektakle na podstawie dramatów współczesnego polskiego dramatopisarza Pawła Jurka – Wściekliznę Show, albo Fajnych Ludzi (2003) oraz Pokolenie porno (2003). W roku 2005 przeniósł swoją działalność do Nowej Huty – tworząc jedną z najdynamiczniejszych instytucji w Polsce. Zrealizowane 164 165 Krakow Festival Office The Krakow Festival Office (Krakowskie Biuro Festiwalowe, KBF) was established in 1997 as a municipal institution of culture. It has functioned under its current name since 2005. The Krakow Festival Office deals with the organization and promotion of major cultural events of local, national, and international scope. The number of the events organized includes both the most prestigious musical events, which have been highly praised in international critics milieu – from the Misteria Paschalia Festival, that emphasizes the atmosphere of Easter Week, via Sacrum Profanum with its avant-garde spirit, to the huge open-air spectacles that attract hundreds of thousands spectators, as well as innovative projects in the field of the contemporary arts (Art Boom), theatre (Divine comedy), and literature (Conrad Festival). Additionally, the Krakow Festival Office coordinates the program Six Senses, which brings together all the major Krakow events.When this is combined with the operation of a network of tourist information points, the management of the city’s virtual portals (both cultural and tourist) and its editorial projects, and integrated with the policy of promotion as well as a network of fantastic contacts, and a perfect knowledge of Polish administrative reality, we build a highly realistic image of the Krakow Festival Office as an institution of significant potential, which is capable of effective co-operation with the principal producers of major projects, whilst at the same time is capable of satisfying the expectations of worldclass producers and artists. Bartosz Szydłowski Bartosz Szydłowski is the Artistic Director of the Divine Comedy Festival, but also a theatre director who is in charge of the Nowa Huta Łaźnia Nowa Theatre. He is also the founder of Krakow’s independent Theatre Association “Łaźnia”. Born in 1968 in Wrocław, he is a graduate of film studies at the Jagiellonian University in Krakow and theatre direction at The Ludwik Solski State Drama School in Krakow (PWST). In 1996 Szydłowski founded the “Łaźnia” Theatre Association, an independent theatre, which has been involved in interdisciplinary cultural activities since its inception. The theatre has worked on the preparation of various social and educational projects and is strongly involved in the life of the local community. Szydłowski has mostly staged contemporary plays, such as Tankred Dorst’s Herr Paul (1999) and Sławomir Mrożek’s The Party (2000). In 2001, he staged the first Polish performance of Sarah Kane’s Phaedra’s Love and, in 2002, The Tattoo by Dea Loher. The theatre gave performances based on the plays of contemporary Polish playwright Paweł Jurek, such as The Rabies Show and Cool People (2003) and the Porno Generation (2003). In 2005, Szydłowski moved his work to Nowa Huta, creating one of the most dynamic theatrical institutions in tam spektakle to Edyp - tragedia sentymentalna z Nową Hutą w tle (2006) oraz Krwawe wesele, czyli muzyczna opowieść o cygańskim sercu, oparte na motywach dramatu Garcii Lorki (2007). W Łaźni wyreżyserował również Moralność Pani Dulskiej, czyli w poszukiwaniu zagubionego kramu (2009), a ramach obchodów 80-tych urodzin Sławomira Mrożka przygotował spektakl Fakir (2010), na podstawie opowiadania pisarza, który w trakcie pracy z aktoramiamatorami, mieszkańcami nowohuckich dzielnic, przerodził się w osobne przedsięwzięcie Fakir, czyli optymizm (2011). W 2011 roku Szydłowski przygotował największą jak do tej pory produkcję Łaźni Nowej – Wejście smoka. Trailer, w którym poza znakomitymi aktorami udział wzięli mistrzowie sztuk walki. Z kolei spektakl Antyzwiastowanie (2012) to wyreżyserowana przez niego w Łaźni Nowej koprodukcja z wrocławskim Teatrem Lalek. Szydłowski został nagrodzony Srebrnym Medalem Ministra Kultury „Gloria Artis” oraz laureatem Złotego Lauru za mistrzostwo w sztuce i reżyserii. www.laznianowa.pl PL 166 EN Poland. His shows include Oedipus – a sentimental tragedy with Nowa Huta in the background (2006) and A bloody wedding that is a musical story about gypsy heart, loosely based on Garcia Lorca’s play (2007). In 2009 he directed at Łaźnia Nowa The Morality of Mrs Dulska, or in search of the lost chakra. Participating in the celebrations of the 80th birthday of Sławomir Mrożek, Szydłowski directed a play, based on a short story Fakir (2010, which transmuted into a separate project Fakir or Optimism (2011) while working with amateur actors from Nowa Huta neighborhoods. In 2011 he prepared the biggest production in the history of Łaźnia Nowa Theatre – Enter the Dragn. Trailer, starring acclaimed actors and martial arts champions. His show Anti-Annunciation (2012) is a coproduction between Łaźnia Nowa and Wrocław Doll Theatre. Szydłowski was awarded Silver Gloria Artis Medal for Merit to Culture from the Minister of Culture and Golden Lauer for the mastery in art and in directing. www.laznianowa.pl Notatki (Notes) 172 Notatki (Notes) 173 Credits 174 Dyrektor Artystyczny (Artistic Director) — Bartosz Szydłowski Organizatorzy (Organizers) Teatr Łaźnia Nowa (Łaźnia Nowa Theatre) Dyrektor (Director) — Bartosz Szydłowski Krakowskie Biuro Festiwalowe (Krakow Festival Office) Dyrektor (Director) — Izabela Helbin Producent Festiwalu (Festival Producer) — Jarosław Tochowicz Producent Wykonawczy: Obsługa widza, gości i imprez (Executive Producer: Guest, Event and Audience Manager) — Krzysztof Głuchowski Departament Minosa: koordynacja przedstawień (Minos Department: Performance Coordination) Koordynacja teatrów (Theatre Coordination) — Katarzyna Brudek Tłumaczenia i napisy (Subtitles Coordination) — Malina Szczepańska Departament Charona: Branża (Charon Department: Industry Services) Koordynator (Coordinator) — Agnieszka Federowicz Sekretarz Jury (Jury Secretary) — Katarzyna Pielacha Transport (Transport Coordination) — Małgorzata Warszawska Departament Cerbera: Obsługa Widza (Cerber Department: Audience Coordination) Koordynator Sprzedaży i Obsługi Widza (Sales Coordinator) — Anna Kenig Koordynator Obsługi Widza w Teatrach (Audience Coordinators) — Izabela Oleś, Bożena Sowa, Sylwia Kołomańska Departament Wergiliusza: redakcja www i katalogu (Vergilius Department: WEBSITE AND CATALOGUE EDITING) Redakcja, tłumaczenia, teksty (Editors, translations and texts) — Agnieszka Marek, Grześ Stępniak Video — Dawid Kozłowski, Alek Trafas Departament Dantego: Wolontariat (Dante DepartmenT: Volunteer Work) Koordynator (Coordinator) — Bożena Sowa Departament Nemroda: PR i Promocja (Nemrod Department: PR and Promo) PR — Marta Pawlik Promocja (Promo) — Monika Tatka Departament Beatrycze (Beatrice Department) Projekty graficzne, identyfikacja wizualna festiwalu (Graphic Design and Festival’s Visual Identification) — Victor Soma Scenografia (Scenography) — Małgorzata Szydłowska Skład katalogu (Catalogue Typesetting) — Magdalena Pieczka Hosting i CMS stron www (Hosting and CMS) — tenkai.pl System sprzedaży biletów (Ticket Sale System) — Eurobilet: Vector Software Drukarnia (Printing House) — Drukarnia Offsetowa Know-How www.dkh.com.pl 175 6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia Dziewięć dni jak dziewięć kręgów dantejskich wielkiego święta sceny — konkurs przedstawień, showcase oraz przegląd prapremier i debiutów w jednym — 6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia nadchodzi! 6th International “Divine Comedy” Theatre Festival Nine days as the nine Dantesque circles of the great feast of theatre — a competition of performances, a showcase and a review of world premieres and debuts all in one — the 6th International “Divine Comedy” Theatre Festival is approaching! www.boskakomedia.pl www.divinecomedy.pl