Oszczędności zaczynaj¹ się na dyszy palnika

Oszczędności zaczynaj¹ się na dyszy palnika

Oszczêdnoœci zaczynaj¹ siê
na dyszy palnika kot³a grzewczego
?????????
??????????
GRA¯YNA LECHMAN, JAN BYLICKI
1. Wstêp
Ka¿dy lub prawie ka¿dy posiadacz
samochodu systematycznie dokonuje
przegl¹dów pojazdu. Pocz¹tkowo robi to
z prozaicznego powodu okreœlanego jako warunki gwarancji, póŸniej z przyzwyczajenia lub dla zapewnienia niezawodnoœci pojazdu, czy te¿ z powodu zbyt du¿ych kwot p³aconych za paliwo. Naprawy
swojego pojazdu w³aœciciel powierza najczêœciej znanemu i sprawdzonemu specjaliœcie. Równie¿ instrukcja eksploatacji
pojazdu jest znana ka¿demu w³aœcicielowi. A wiêc systematyczne przegl¹dy pojazdu, fachowe naprawy i regulacje silnika pozwalaj¹ zminimalizowaæ koszty paliwa. I jest to oczywiste.
Natomiast w przypadku kot³a grzewczego te realia nie s¹ ju¿ dla jego posiadacza tak oczywiste i w praktyce stanowi¹
zaprzeczenie wy¿ej opisanego postêpowania. A szkoda. Dopiero bowiem tutaj
bezpowrotnie uciekaj¹ pieni¹dze w³aœciciela i u¿ytkownika kot³a grzewczego.
Niewielki i niedoceniany element palnika kot³a olejowego jakim jest dysza jest
tym najwa¿niejszym, decyduj¹cym o efektach ekonomicznych ca³ego procesu
grzewczego.
Decyduje on bowiem o przebiegu ca³ego procesu spalania.
G³ównym zadaniem dyszy jest rozpylenie paliwa w wymaganej iloœci w³aœciwej dla mocy kot³a. Celem rozpylenia
paliwa jest zoptymalizowanie procesu
spalania w czasie i przestrzeni oraz uzyskanie spalania ca³kowitego i zupe³nego.
Poprzez rozpylenie uzyskujemy:
1. Zamianê czêœciow¹ paliwa w parê.
2. Zwiêkszenie ca³kowitej powierzchni
cieczy (suma powierzchni wszystkich
kropelek) a wiêc zwiêkszenie powierzchni reakcji.
3. Odpowiednie zmieszanie paliwa z powietrzem bior¹cym udzia³ w spalaniu.
mgr in¿. Jan Bylicki,
mgr in¿. Gra¿yna Lechman – BiL
16
4. Odpowiedni kszta³t strumienia paliwa
i rozk³ad kropelek w przestrzeni komory spalania.
5. Skierowanie strumienia paliwa w obszar cyrkulacji spalin co podtrzymuje
proces spalania, a w niektórych typach palników przy nieco zmienionej
konstrukcji s³u¿y do obni¿enia wartoœci emisji tlenków azotu (NOx); nie
trzeba nikogo przekonywaæ, i¿ tylko
spalanie zupe³ne i ca³kowite pozwala
uzyskaæ maksymaln¹ sprawnoœæ palnika a tak¿e obni¿yæ emisjê szkodliwych sk³adników w spalinach.
W zale¿noœci od konstrukcji dyszy
uzyskiwany jest inny k¹t rozpylenia strumienia paliwa jak równie¿ inny jego
kszta³t. Produkowane obecnie dysze maj¹ k¹ty rozpylenia: 30, 45, 60, 70, 80,
90 i 100 stopni.
K¹t ten ma istotny zwi¹zek z budow¹
i wielkoœci¹ komory spalania a zatem powi¹zany jest z kot³em. Producent kot³a
okreœla zatem k¹t rozpylenia dyszy.
Na fot. 1 przedstawiliœmy konstrukcjê
dyszy dla celów artyku³u roz³o¿on¹ na
elementy.
3. Elementu walcowego z zakoñczeniem
w formie zbli¿onej do sto¿ka œciêtego
z wyciêtymi (3-4) rowkami paliwowymi; rowki frezowane s¹ skoœnie do hipotetycznej tworz¹cej sto¿ka.
4. Wkrêtki (tulejki) blokuj¹cej z otworami paliwowymi.
5. Filtru.
Zasada dzia³ania dyszy:
Ciœnienie bêd¹ce podstaw¹ przep³ywu przez dyszê wytwarzane jest przez
pompê paliwa.
Po przefiltrowaniu paliwo przep³ywa
przez element nr 4, wyp³ywa przez otwory
paliwowe a przep³ywaj¹c wokó³ elementu
nr 3 znacznie zwiêksza prêdkoœæ. Paliwo
poprzez rowki dostaje siê do komory zawirowania. Skoœnie ustawione rowki nadaj¹
drobinkom paliwa ruch wirowy. W przestrzeni zawirowywania prêdkoœæ cz¹steczek jeszcze powiêksza siê i ujednolica.
Kolejnym etapem podró¿y paliwa jest
otwór kryzy, po opuszczeniu którego,
w postaci mikroeksplozji, rozpada siê ono
na cz¹stki wielkoœci 5 mikrometrów. Dalej
pozostaje ju¿ tylko spalanie.
G³ównymi produktami spalania s¹:
CO2 (dwutlenek wêgla), CO (tlenek wêgla), SO2 (dwutlenek siarki) oraz tlenki
azotu okreœlone zbiorczo jako NOx.
1. Zu¿ycie dyszy
Rys. 1.
Budowa dyszy olejowej (opis w tekœcie)
Sk³ada siê ona z:
1. Korpusu dyszy (g³ówki).
2. Kryzy z kalibrowanym otworem i wybraniem sto¿kowym, którego zadaniem jest stworzenie przestrzeni zawirowywania.
10/2004
W wyniku przep³ywu oleju opa³owego przez otworek dyszy ulega on powolnemu rozkalibrowaniu. Rozkalibrowanie powoduje zwiêkszenie zu¿ycia
oleju. Jest to równie¿ niezwykle wa¿na
przyczyna, dla której dysza powinna byæ
bezwzglêdnie wymieniona po sezonie
pracy – nasze pieni¹dze! Pó³ biedy gdy
zmiana wymiarów tego otworka nast¹pi symetrycznie na ca³ym obwodzie.
Najczêœciej jednak ubytki materia³u s¹
niesymetryczne, ¿agiew p³omienia ulega deformacji i zmienia zarówno kszta³t
jak i kierunek.
Dla przypomnienia: wymiany otworków dyszy s¹ rzêdu dziesi¹tych czêœci milimetra np. 0,35-0,6 mm dla dyszy od
0,5 do 3,0 GPH. Prêdkoœæ przep³ywu
oleju prze taki otworek kszta³tuje siê na
poziomie kilkudziesiêciu m/s.
Przyczyn¹ skrzywienia p³omienia mog¹ byæ równie¿ nieprawid³owo wykonywane prace konserwacyjne np. wymiany
dyszy. W ich wyniku skrzywieniu mo¿e
ulec przewód doprowadzaj¹cy olej do
dyszy przez co dysza nie znajduje siê
w osi tarczy spiêtrzaj¹cej.
Najczêœciej dochodzi do tego przy
wymianie dyszy za pomoc¹ dwóch kluczy
(nr 16 i 19) trzymanych w obu rêkach.
Prawid³owo przeprowadzona wymiana
dyszy to zarówno odkrêcanie dyszy jak
i jej wkrêcanie wykonywane dwoma kluczami, lecz przy pomocy jednej rêki a œciœlej d³oni.
Przyczyn¹ zmiany kszta³tu i kierunku
¿agwi mo¿e byæ równie¿ osadzanie siê zanieczyszczeñ na g³ówce dyszy lub na tarczy
spiêtrzaj¹cej. Na fot. 2 pokazano wygl¹d
Rys. 2.
Widok dyszy wraz z tarcz¹ spiêtrzaj¹c¹ po sezonie eksploatacji (1- g³owica palnika, 2-tarcza
spiêtrzaj¹ca, 3-dysza)
dyszy i tarczy spiêtrzaj¹cej po sezonie pracy (ozn.: 1-g³owica palnika C22 Cuenod,
2-tarcza spiêtrzaj¹ca, 3-dysza olejowa
Danfoss 3 GPH S 45). Widoczne silne zabrudzenie tarczy spiêtrzaj¹cej sadz¹. Na
dyszy w czêœci dolnej osad niespalonego
paliwa oraz inne osady.
Od wielkoœci dyszy i jej prawid³owego dzia³ania (ciœnienie oleju, k¹t rozpylenia paliwa) a tak¿e ciœnienia w komorze
spalania kot³a zale¿y wielkoœæ ¿agwi p³omienia.
2. Zabrudzenie dyszy
Oprócz rozkalibrowania otworku
kryzy dyszy najbardziej popularn¹ przyczyn¹ nieprawid³owej pracy dyszy jest
prozaiczne zabrudzenie. Na kolejnej fotografii 3 pokazano dwie dysze: jedn¹
now¹ (1) do zamontowania i drug¹ (2)
Rys. 3.
Dwie dysze (1-nowa do zamontowania, 2- zdemontowana po sezonie eksploatacji)
po rocznym okresie eksploatacji. Ró¿nicy chyba nie trzeba opisywaæ. Oprócz
zabrudzenia filtra dyszy czy te¿ jej g³ówki, osady mog¹ znajdowaæ siê na elementach wewnêtrznych dyszy co bêdzie
przyczyn¹ nieprawid³owego podawania
i rozpylania oleju. Mo¿e to równie¿
spowodowaæ wyciek oleju opa³owego
z dyszy zarówno po zatrzymaniu jak
i podczas rozruchu palnika.
Strata ciœnienia wynik³a z zabrudzenia
dróg wewnêtrznych dyszy mo¿e byæ przyczyn¹ spalania du¿ych kropli oleju (zbyt
ma³y stopieñ rozpylenia) co objawia siê
powstawaniem gwiazdek w p³omieniu.
Identyczny efekt powstanie w przypadku
silnego zabrudzenia filtra pompy paliwowej lub spadku ciœnienia w wyniku jej
uszkodzenia.
Takimi przyczynami spadku ciœnienia
oleju podawanego przez pompê olejow¹
mog¹ byæ:
– uszkodzone zawory regulacyjne ciœnienia,
– prozaiczne zu¿ycie elementów pompy,
– uszkodzenie zaworu zwrotnego,
– zmiany prêdkoœci obrotowej pompy,
– uszkodzenia zaworów elektromagnetycznych.
Równie¿ zwiêkszona gêstoœæ oleju
opa³owego (inny olej lub niska temperatura oleju) mog¹ powodowaæ podobne
zjawiska.
4. Paliwo i regulacja palnika
Przyczyn¹ nieprawid³owego dzia³ania
dyszy mo¿e byæ zarówno sk³ad jak i lepkoœæ oleju opa³owego oraz temperatura
paliwa i wzajemny stosunek objêtoœci paliwa i powietrza.
Jak wygl¹da wnêtrze kot³a po sezonie
pracy pokazuj¹ kolejne fotografie (fot. 4)
i (fot. 5).
Na ten obraz sk³adaj¹ siê opisane
wy¿ej czynniki. W krañcowych przypadkach osady (produkty spalania) potrafi¹
10/2004
Rys. 4.
Wnêtrze kot³a olejowego po sezonie pracy
Rys. 5.
Szczegó³ zdjêcia nr 4
zatkaæ p³omieniówki kot³a. Czym to grozi nie trzeba chyba przekonywaæ. Obraz
zawirowywaczy przedstawiaj¹ kolejne fotografie – widoczne na fot. 6 osady
zwi¹zków siarki oraz sadza na fot. 7. Tematyka ta wymaga dosyæ obszernego
i szczegó³owego opisania co przekracza
zakres tego artyku³u.
Rys. 6.
Widok fragmentu zawirowywacza (strefa pocz¹tkowa)
Rys. 7.
Widok fragmentu zawirowywacza (strefa koñcowa)
17
5. Dobór dyszy
Oszczêdnoœci zaczynaj¹ siê od prawid³owego doboru dyszy odpowiedniej
do wymagañ kot³a.
Dobór dyszy wymaga uwzglêdnienia
wielu aspektów takich jak:
– wydajnoœæ dyszy (wynika z mocy kot³a),
– k¹t rozpylenia i zwi¹zane z tym œrednica i zasiêg ¿agwi (wynika z konstrukcji komory spalania),
– przekrój strumienia rozpylanego paliwa,
– gêstoœæ i lepkoœæ paliwa,
– ciœnienie przed dysz¹.
Ograniczymy siê tutaj do prawid³owego okreœlenia wydajnoœci dyszy.
Podkreœliæ nale¿y, ¿e do doboru dyszy
nale¿y przyjmowaæ moc kot³a a nie jego
obci¹¿enie cieplne. Przyjêcie tej drugiej
wielkoœci i dobranie dla niej wydajnoœci
dyszy powoduje dobranie zbyt du¿ej dyszy i w efekcie przegrzanie kot³a, do jego
uszkodzenia w³¹cznie.
W praktyce pos³ugujemy siê dalej wydajnoœci¹ okreœlon¹ w GPH (Usgph).
Rozszyfrowuj¹c – jest to wydajnoœæ,
amerykañski galon na godzinê co odpowiada 3,785 dm3/h. Standardowe warunki katalogowe okreœlaj¹ce wydajnoœæ
dyszy odnosz¹ siê do ciœnienia 100 p. s.
i. =7,03 bara, lepkoœci 4,4 cST oraz gêstoœci wynosz¹cej 0,83 kg/dcm3. (Niektóre Ÿród³a podaj¹ nieco inne parametry zaokr¹glaj¹c ciœnienie do 7 bar oraz
okreœlaj¹c gêstoœæ wzorcowego oleju na
0,82 kg/dm3 i lepkoϾ na 3,4 cST).
Nowe warunki wzorcowe, przy których
okreœlone s¹ wydajnoœci dysz, wg CEN
i normy EN zosta³y ustalone nastêpuj¹co:
lepkoϾ Р3,4 cST (mm2/s),
gêstoœæ – 0,84 kg/dm3,
ciœnienie rozpylania – 1000 kPa (10 bar).
Zgodnie z przywo³anymi przepisami
dysze posiadaj¹ podwójne oznaczenie,
zarówno wg starych standardów jak i wg
EN. Pe³ne oznaczenie dyszy zawieraæ
wiêc bêdzie przyk³adowo:
nazwê producenta – wydajnoœæ np. 4,24
kg/h (przy =10 bar) – wydajnoœæ wg starych oznaczeñ, odpowiednio 0,96 gph
(przy p= 7,0 bar) oraz k¹t rozpylania
i typ strumienia np. 60 H.
Dla celów przeliczeñ przydatne s¹ zale¿noœci:
—–—
[1]
Q2 = Q1 · √(P2/P1)
——–––
P2 = P1 · √ (Q2/Q1)
18
[2]
Gdzie
P1 – ciœnienie odniesienia wynosz¹ce
7,03 barów
P2 – ciœnienie rozpylania w barach
Q1 – wydajnoœæ dyszy przy ciœnieniu P1
Q2 – wydajnoœæ dyszy przy ciœnieniu P2
Przeliczenia wg przytoczonych zale¿noœci pozwalaj¹ okreœliæ wydajnoœæ dy-
szy dla dowolnych warunków pracy.
Mo¿liwe jest wiêc uzyskiwanie ró¿nej wydajnoœci przy niezmienionej dyszy. To
stwierdzenie tylko czêœciowo jest s³uszne.
Rachunkowo wszystko bêdzie siê zgadzaæ, natomiast w rzeczywistoœci sprawa
wygl¹da nieco inaczej. Zmiana ciœnienia
spowoduje oczywiœcie zmianê wydajnoœci ale tak¿e zmianê k¹ta rozpylenia.
Wobec powy¿szego korekta wydajnoœci
dyszy poprzez zmianê ciœnienia jest praktycznie mo¿liwa tylko w bardzo niewielkim zakresie i mo¿e byæ stosowana wyj¹tkowo. Szereg wydajnoœci dysz pozwala dobieraæ dysze dosyæ dok³adnie do
wymagañ urz¹dzeñ.
5.1. Dobór dyszy z katalogu
Typowe wydajnoœci dysz [gph]:
0,4-0,5-0,6-0,65-0,75-1-1,1-1,251,35-1,5-1,65-1,75
a nastêpnie:
od 1,75 do 3,5 [gph] co 0,25 [gph]
od 3,5 do 12 [gph] co 0,5 [gph], itd.
WielkoϾ dyszy dobieramy zgodnie
z przytoczonymi wyliczeniami. Jednak,
jak to zwykle bywa, mo¿emy trafiæ z zapotrzebowaniem pomiêdzy dwie wielkoœci.
W takim przypadku wydajnoœæ rzeczywistej dyszy nale¿y skorygowaæ poprzez
zmianê ciœnienia. Nale¿y d¹¿yæ do tego,
aby wymagana korekta tego ciœnienia
by³a jak najmniejsza.
Dla przyk³adu:
moc kot³a Nk = 100 kW, nk = 90%
Hu = 11,86 kWh/kg, p2 = 14 bar
po wykonaniu obliczeñ otrzymaliœmy:
md = 2,078 [gph] – patrz algorytm w nastêpnym punkcie.
Dobieramy dyszê 2,25 [gph] a wiêc ró¿nica wielkoœci wynosi 0,172 [gph].
Wobec tego korygujemy ciœnienie:
px = p2 · (md/md')2 =
= (2,078/2,25)2 · 14=11,94 bar
—–––
√(p2/px) = 14,7% co jest stosunkowo du¿¹ rozbie¿noœci¹ i mo¿e wp³ywaæ na prawid³owoœæ rozpylenia.
Spróbujmy wiêc dobraæ dyszê mniejsz¹ np. 2,0 [gph]
po wykonaniu obliczeñ otrzymamy
skorygowane
ciœnienie px = 15,11 bar
—–––
√(p2/px) = 7,9% – ten dobór jest bardziej
prawid³owy.
Nale¿y dodaæ, i¿ wszelkie korekty ciœnienia dyszy powinny byæ prowadzone
równolegle do kontroli parametrów CO2,
O2, CO.
Je¿eli palnik ma urz¹dzenia do
wstêpnego podgrzewania oleju, to dodatkowa strata przep³ywu powoduje, i¿
wydajnoœæ dyszy zmniejszy siê o ok 10%.
Faktyczn¹ wydajnoœæ dyszy mo¿emy
ustaliæ poprzez pomiar jej wydajnoœci tzw.
litra¿owanie.
5.2. Obliczeniowy dobór dyszy
5.2.1. Zapotrzebowanie oleju opa³owego lekkiego dla kot³a
m=
Nk
[kg / s]lub[kg / h]
Hu ⋅ n
[3]
gdzie
m – zapotrzebowanie oleju opa³owego [kg/s] lub [kg/h]
Nk – moc kot³a [kW]
Hu – wartoœæ opa³owa paliwa, Hu =
11,86 kWh/kg lub Hu=42 800
kJ/kg
n
– sprawnoœæ kot³a.
5.2.2 WydajnoϾ dyszy
md =m/(f1 · f2) [gph]
(galon amerykañski na godzinê) [4]
gdzie:
md РwydajnoϾ dyszy w galonach na
godzinê
f1 – wspó³czynnik przeliczeniowy dla
(nad)ciœnienia rzeczywistego roboczego
f2 – wspó³czynnik przeliczeniowy jednostek (kg/h – gph)
—–––
[5]
f1 ≈ √(p2/p1) =0,378 · (p2)
p1 – ciœnienie odniesienia (wzorcowe)
[bar]
p2 – ciœnienie rzeczywiste-robocze [bar]
p = 7,03 bar (100psi)
—–1
st¹d √(p1) =0,37796=0,378
[6]
f2 = ρ · 3,785=0,84 · 3,785 = 3,18 kg/h
f2 = 3,18 kg/h
[7]
gdzie
ρ = 0,84kg/dm3 – gêstoœæ oleju opa³owego wzorcowego.
Po wstawieniu do zale¿noœci [4] otrzymujemy:
—–
[8]
md = 0,83 · m/√(p2) [gph]
m[kg/h] i p[bar].
Wielkoœæ wydajnoœci obliczona z tej
zale¿noœci jest podstaw¹ doboru odpowiedniej dyszy z katalogu producenta.
W œwietle nowych norm EN ciœnieniem
wzorcowym jest obecnie p1 = 10 bar, wydajnoϾ dyszy podawany jest w [kg/h]
i wówczas wspó³czynnik
—– f2 = 1 a wspó³czynnik f1=0,316 · √(p2) bowiem p1 = 10 bar
i zale¿noœæ nr [4] upraszcza siê:
—–
md' = 3,16 · m /√(p2) [kg/h] [4']
gdzie m i p2 jak wy¿ej.
Mimo nowych norm i ustaleñ CEN
stale funkcjonuje oznaczenie wydajnoœci
dyszy w gph lub obydwa oznaczenia jednoczeœnie.
6. Podsumowanie
W³aœciwy dobór dyszy pod k¹tem:
wielkoœci wydajnoœci, typu, k¹ta rozpyle-
nia jest podstawowym elementem w³aœciwego a wiêc bezpiecznego i oszczêdnego gospodarowania.
Koniecznym warunkiem w³aœciwej eksploatacji jest czystoœæ dyszy i jej niezmienione wymiary wp³ywaj¹ce na rozpylenie paliwa.
St¹d jedynym wnioskiem jest, i¿ po sezonie ogrzewczym,
w trakcie corocznych przegl¹dów, nale¿y bezwzglêdnie wymieniæ dyszê. Nale¿y to zrobiæ równie¿ w innym terminie w przypadku zaobserwowania zmian ¿agwi p³omienia.
n
P
ytania, odpowiedzi,
dyskusja
n Szanowna Redakcjo!
Uprzejmie proszê o informacje w oparciu o jakie przepisy obowi¹zuj¹ce w Polsce firmy rozliczaj¹ce ciep³o w budownictwie wielorodzinnym, oprócz wskazañ podzielników (wyparkowe), stosuj¹ tzw.
Wspó³czynniki kalkulacyjne P-skala?
W jakim celu siê je stosuje?
Czy celem jest np. ewent. wyrównanie strat ciep³a od momentu uruchomienia grzejnika a¿ do jego rozgrzania – co by³oby logiczne.
Dlaczego firma rozliczaj¹ca podnosi ten wskaŸnik w przypadku wymiany grzejników ze starych ¿eliwnych na nowoczesne p³ytowe, które s¹ w samej konstrukcji bardziej energooszczêdne poniewa¿ bardzo szybko siê rozgrzewaj¹, ciep³o jest natychmiast rejestrowane
przez podzielnik ciep³a i nie wystêpuje tutaj ¿adne poœrednie niekontrolowane zu¿ycie ciep³a.
Stary grzejnik ¿eliwny rozgrzewa siê d³ugo mimo otwarcia dop³ywu
ciep³a.
Wymieni³am grzejniki stare ¿eliwne typ S-130 wyprodukowane we
wczesnych latach 70-tych ubieg³ego wieku.
W tym czasie pojêcie oszczêdnoœci energii w budownictwie by³o pojêciem abstrakcyjnym.
Wymieni³am na grzejniki nowoczesne p³ytowe o mocy przy parametrach 70/55oC – 1422 W, przy 90/70oC – 2211 W. Wymiary
600/1000 mm.
Stare ¿eliwne 14 cz³onów typ S-130 (czy s¹ dostêpne katalogi mocy cieplnej tych grzejników?)
Firma rozliczaj¹ca podnios³a mi wskaŸnik o 34% z tego tytu³u p³acê
wiêcej. Skoro p³acê to chcia³abym wiedzieæ dlaczego muszê p³aciæ
wiêcej, czy tylko dlatego, ¿e zainwestowa³am w nowoczesnoœæ?
Odpowiadaj¹c na Pani list z dnia 20 wrzeœnia b. r. informujê, ¿e rozliczanie kosztów zu¿ycia ciep³a w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych
odbywa siê zgodnie z regulaminem przyjêtym przez zarz¹dcê danego budynku. Nie ma w chwili obecnej w Polsce aktów prawnych dotycz¹cych tego zagadnienia.
Wspó³czynniki oceny grzejników dla swoich podzielników kosztów
ogrzewania w zale¿noœci od rodzaju grzejnika, ka¿da firma rozliczaj¹ca
zu¿ycie ciep³a przez mieszkañców danego budynku, okreœla samodzielnie dla w³asnych potrzeb (i za ich prawid³owoœæ odpowiada). Wspó³czynniki oceny zale¿ne s¹ od rodzaju grzejnika oraz od jego wielkoœci i s¹
uwzglêdnione w wyskalowaniu podzielnika lub w programie obliczeniowym do rozliczania kosztów zu¿ycia ciep³a.
Nie ma grzejników, jak to Pani ujê³a – energooszczêdnych. Grzejnik
ma za zadanie oddanie okreœlonej iloœci ciep³a do pomieszczenia na
drodze konwekcji i promieniowania. Oczywiœcie od rodzaju grzejnika zale¿y szybsze lub wolniejsze reagowanie na koniecznoœæ zmiany iloœci dostarczanego ciep³a do pomieszczenia oraz sposobu oddawania ciep³a
(przewaga promieniowania lub konwekcji).
Reasumuj¹c przedstawiony problem, mo¿na przypuszczaæ, ¿e wymieni³a Pani grzejniki ¿eliwne na p³ytowe o wiêkszej mocy i st¹d prawdopodobnie firma rozliczaj¹ca podnios³a wskaŸnik oceny.
Odnoœnie do mocy cieplnej grzejników ¿eliwnych S-130 mo¿na
przyjmowaæ 75 W na jeden cz³on grzejnika przy parametrach wody
70/55oC zak³adaj¹c temp. w pomieszczeniu 20oC.
Janusz Wróblewski
Dysze do oleju – źródłem ciepła
Dystrybutorzy części do palników
Województwo zachodnio-pomorskie
ASBUD
Niepodległości 44-48, Koszalin
Tel.: 094 345 42 27
Województwo łódzkie
TERMINSTAL
Kopcińskiego 41, Łódź
Tel.: 042 679 01 00
Województwo pomorskie
FEMAX
Szczęśliwa 25, Gdańsk
Tel.: 0-58 303 97 01
Województwo dolnośląskie
Raab Karcher
Aviccenny 14, 51-525 Wrocław
Tel.: 0.71 33 46 353, 0.71 33 46 351
TRADMATIK
Czarny Dwór 2A, 80-364 Gdańsk
Tel.: 0-58 511 06 70
Województwo opolskie
AKMONT
Struga 8, Opole
Tel.: (0-77) 402 14 00, 402 14 10
Województwo warmińsko-mazurskie
RZOŃCA
Białostocka 33, 11-500 Giżycko
Tel.: (0-87) 429 95 22
Województwo podlaskie
WAMAR
ul. Pogodna 22, 15-354 Białystok
Tel.: (0-85) 745 57 26
RZOŃCA
Żabia 2a, 18-400 Łomża
Tel.: (0-86) 216 95 30, 0503 136 201
Województwo lubuskie
POL PLUS Systemy Grzewcze s. c.
Objazdowa 6, 65-752 Zielona Góra
Tel.: 068 453 55 55;
Województwo wielkopolskie
ENVIROTECH
Kochanowskiego 7, Poznań
Tel.: 061 8484511
Województwo kujawsko-pomorskie
Zakład Instalacji Sanitarnych i Ogrzewania
Batalionów Chłopskich 24
87-300 Brodnica
Tel.: 0 56 498 41 14
Eko – Instal
Dworcowa 54 (wjazd od Lipowej)
85- 010 Bydgoszcz
Tel.: 052 / 345 63 35-37
Województwo mazowieckie
VALMARK
Jutrzenki 21, Warszawa
Tel.: 022 868 5858
Województwo lubelskie
KOTPOL
Kościuszki 80, Miedzyrzec Podlaski
Tel.: 083 371 54 66
Województwo śląskie
BIPROMET ECOSYSTEM
Graniczna 29, 40-956 Katowice
Tel.: 0-32 256 43 70
HYDROSOLAR-3
Boczna 6, 44-240 Żory
Tel.: 0-32 435 90 16, 734 03 55
Województwo małopolskie
HYDROSOLAR
Stoczniowców 5, Kraków
Tel.: 0-12 423-50-46
Województwo świętokrzyskie
HYDROSOLAR-4 Sp. z o. o.
Średnia 14
25-650 Kielce
Tel.: (0-41) 345 08 66, 366 09 70
SOLAR BIN
Oddział Kielce
Zagnańska 71
25-558 Kielce
tel. 041 341 59 90
Województwo podkarpackie
HYDROSOLAR
Oddział Rzeszów
Trembeckiego 5B
35-234 Rzeszów
Tel.: (0-17) 852 61 61
HYDROSOLAR-4
Stalowa Wola, 1-go Sierpnia 18
37-450 Stalowa Wola
Tel.: (0-15) 844 87 40, 642 51 51
SOLAR BIN
Odział Rzeszów
Boya-Żeleńskiego 27
35-939 Rzeszów
tel. 017 850 40 40
19