WYROK UZASADNIENIE - Sąd Rejonowy w Wałbrzychu

Sygnatura akt II K 62/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 kwietnia 2016 roku
Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: S.S.R. Sylwia Poradzisz
Protokolant: Agnieszka Lewek
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu Zuzanny Waneckiej – Kalisz
po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016 roku
sprawy W. G.
syna W. i S. z domu D.
urodzonego (...), Ł.
podejrzanego o to, że:
w dniu 27 grudnia 2015 roku w W. w woj. (...) przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu o
stężeniu 0,68 mg/l kierował samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym
tj. o czyn z art. 178a§1 kk
I. na podstawie art. 66§1 kk warunkowo umarza postępowanie karne przeciwko W. G. o czyn opisany w części wstępnej
wyroku, tj. występek z art. 178a§1 kk;
II. na podstawie art. 67§1 kk wyznacza podejrzanemu okres próby 2 (dwóch) lat;
III. na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka wobec podejrzanego środek karny w postaci zakazu
prowadzenia pojazdów mechanicznych o dopuszczalnej masie do 3,5 ton – kat. B na okres 2 (dwóch) lat;
IV. na podstawie art. 63§4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu
prowadzenia pojazdów okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 27 grudnia 2015r.;
V. na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka świadczenie pieniężne w wysokości 2000 (dwóch tysięcy)
złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
VI. zasądza od podejrzanego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w sprawie w kwocie 70 złotych i wymierza
mu opłatę w wysokości 60 złotych.
Sygnatura akt IIK 62/16
UZASADNIENIE
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 26 grudnia 2015r. W. G. przyjechał do swoich znajomych samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...).
W związku z tym, iż oskarżony spożywał w godzinach wieczornych alkohol, postanowił zostać u znajomych na noc.
W dniu 27 grudnia 2015r. oskarżony wstał ok. godziny 6.00 rano i w związku z tym, że jest cukrzykiem i przyjmuje
insulinę, postanowił wrócić do swojego miejsca zamieszkania celem podania środka.
Oskarżony po wstaniu rano nic nie jadł.
Jadąc swoim samochodem w kierunku miejsca zamieszkania, na ul. (...) w W. około godz. 07.05 W. G. został
zatrzymany do kontroli drogowej i przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. W wyniku pomiaru
stwierdzono u oskarżonego poziom alkoholu w wydychanym powietrzu w ilości – w pierwszym badaniu 0,68 mg/l i
w drugim badaniu 0,64 mg/l.
Dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. G. – k. 11-12
Notatka urzędowa – k. 1
Protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym – k. 2
Oskarżony W. G. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodnie z ustalonym stanem
faktycznym.
W. G. nie był dotychczas karany.
Dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. G. – k. 11-12
Dane o karalności – k. 13
Sąd nadto zważył:
Dowody zgromadzone w sprawie nie pozostawiały najmniejszych wątpliwości co do winy i sprawstwa W. G. w zakresie
zarzucanego mu czynu z art. 178a§1 kk.
Sam oskarżony przyznał się do winy, wskazując, że dzień przed zdarzeniem, w godzinach wieczornych spożywał
alkohol ze znajomymi, zaś rano wsiadł do swojego samochodu, aby udać się do swojego miejsca zamieszkania i w
czasie drogi został zatrzymany do kontroli drogowej i przebadany na stan trzeźwości. Wyniki badania, załączone do
protokołu z przebiegu badania potwierdziły, że oskarżony w czasie prowadzenia pojazdu mechanicznego pozostawał
w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,68 i 0,64 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.
Wobec powyższego Sąd miał wszelkie podstawy do przyjęcia, że swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona
przestępstwa z art. 178a§1 kk.
W. G. prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki F. (...) o nr rej (...) w ruchu lądowym, nadając mu
prędkość i kierunek i bez wątpienia, jak wynikało z przeprowadzonego badania, w czasie prowadzenia tegoż pojazdu
znajdował się w stanie nietrzeźwości.
Uznając, że oskarżony wyczerpał znamiona czynu z art. 178a§1 kk Sąd uwzględnił wniosek złożony przez prokuratora
i na podstawie art. 66§1 kk warunkowo umorzył postępowanie karne przeciwko W. G. o zarzucany mu czyn.
W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie istniały podstawy do takiego rozstrzygnięcia.
W. G. nigdy nie był karany za przestępstwo umyślne; okoliczności popełnienia czynu nie budziły najmniejszych
wątpliwości, a dotychczasowa postawa oskarżonego uzasadniały przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania
będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. W. G. prowadzi stabilne życie,
mieszka samotnie po śmierci żony i jego postawa z całą pewnością nie wskazuje na jakąkolwiek deprawację.
W ocenie Sądu wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie były znaczne.
Sąd nie miał podstaw do odrzucenia twierdzenia oskarżonego, że spożywał alkohol dnia poprzedniego wieczorem,
co oznacza, że jego zachowanie w postaci prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości nie było brawurowym czynem
polegającym na poruszaniu się samochodem bezpośrednio po spożyciu alkoholu. Oskarżony wsiadł do samochodu
następnego dnia rano, a zatem poziom alkoholu w jego organizmie bez wątpienia był niższy aniżeli bezpośrednio po
spożyciu alkoholu.
Nadto, co istotne, Sąd wziął pod uwagę, że powodem, dla którego oskarżonego poruszał się swoim samochodem była
konieczność przyjęcia insuliny, co nie może budzić wątpliwości zważywszy na to, że W. G. cierpi na cukrzycę.
Sąd wziął także pod uwagę, iż stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu nie było bardzo wysokie i miało tendencję
spadkową.
Co prawda wszystkie powyższe okoliczności w żaden sposób nie usprawiedliwiały oskarżonego, ale, w ocenie Sądu,
dawały podstawę do skorzystania z instytucji warunkowego umorzenia postępowania.
Dlatego też Sąd uwzględnił wniosek prokuratora i warunkowo umorzył postępowanie, określając okres próby, na
podstawie art. 67§1 kk na dwa lata.
Zdaniem Sądu dwuletni okres próby pozwoli na weryfikację zachowania oskarżonego, który musi mieć świadomość,
że każde sprawcze zachowanie powodować będzie podjęcie postępowania w niniejszej sprawie i w konsekwencji
konieczność orzeczenia kary.
Na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk Sąd orzekł wobec sprawcy czynu środek karny w postaci zakazu
prowadzenia pojazdów mechanicznych o dopuszczalnej masie do 3,5 tony – kat. B – na okres dwóch lat, a które to
orzeczenie uznać należało co do zasady za w pełni uzasadnione mając na uwadze funkcję represyjną kary. Oskarżony
bowiem, uchybiając podstawowym zasadom obowiązującym w ruchu drogowym, zasłużył na skutek sprawczego
zachowania, na wykluczenie jako kierujący z ruchu drogowego.
Sąd wskazuje jednakże na zaistniały w tym zakresie błąd. Dwuletni okres zakazu prowadzenia pojazdów
mechanicznych wskazany został w pierwotnym wniosku prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania.
Na posiedzeniu wyznaczonym celem rozpoznania wniosku, prokurator zmienił go jednakże w tym zakresie, wnosząc o
orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B na okres roku. Sąd w wyniku omyłki, błędnie jednakże
wskazał w wyroku, iż okres ten wynosić ma dwa lata.
Na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów, Sąd na podstawie art. 63§4 kk zaliczył oskarżonemu okres
zatrzymania prawa jazdy od dnia 27.12.2015r.
Na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk Sąd orzekł wobec W. G. świadczenie pieniężne w wysokości 2000
zł na poczet Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Zdaniem Sądu orzeczenie tegoż
środka jest w pełni uzasadnione i powinno uzmysłowić sprawcy czynu naganność jego zachowania.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 629 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 7 ustawy z dnia
23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych.