Ramowe zasady kierowania działaniem ratowniczym.
Transkrypt
Ramowe zasady kierowania działaniem ratowniczym.
Autor : bryg. dr inż. Jerzy Ranecki Ramowe zasady kierowania działaniem ratowniczym. 1. Podczas dojazdu na miejsce zdarzenia należy zebrać ( wymiana informacji ze stanowiskiem kierowania ) jak najwięcej informacji o sytuacji na miejscu zdarzenia. Nie zawsze jest to możliwe. Stanowiska kierowania realizują wtedy bardzo wiele zadań w zakresie dysponowania sił ratowniczych i koordynacji działań. Ponadto często posiadają zbyt mało informacji o sytuacji na miejscu. W miarę upływu czasu zakres informacji się zwiększa. Dlatego też dowódcy wyższego szczebla podczas dojazdu mogą uzyskać wiele informacji. Pozwala to określić ogólny zarys działań. 2. Po przyjeździe na miejsce zdarzenia należy rozpoznać sytuację. 3. Po rozpoznaniu sytuacji należy określić cel do osiągnięcia i zadania oraz wydać polecenia i rozkazy. Muszą one być jasne i zrozumiałe przez wszystkich podwładnych. Rozkazy i polecenia, wbrew potocznemu myśleniu, spajają i łączą psychologicznie grupę jaką jest zastęp straży pożarnej. Ta grupa ma wtedy lidera, który wie jak postępować i dbać ( bezpieczeństwo ) o swoich ludzi. Lider i pozostali członkowie grupy są silni psychologicznie, ponieważ mają jasno określony wspólny cel do osiągnięcia. 4. Podczas rozpoznania nigdy nie wolno lekceważyć z pozoru mało znaczących zjawisk ( małe zadymienie, lekki hałas, mały wyciek, drobne pęknięcia i rysy, inne ). 5. Po rozpoznaniu, w miarę możliwości, przekazać wstępny meldunek do stanowiska kierowania. Jest to bardzo ważny element akcji ratowniczej. Stanowiska kierowania i dowódcy wyższego szczebla mogą wtedy planować użycie dodatkowych sił ratowniczych oraz skierowanie na miejsce służb, inspekcji i innych jednostek specjalistycznych. Zapewnienie ciągłości przepływu informacji zapewnia płynność dalszych działań. 6. W zależności od sytuacji wezwać pomoc ( dodatkowe jednostki ratownicze ). 7. Kierujący musi zorganizować łączność oraz zaopatrzenie wodne. 8. Kierujący musi zorganizować wyznaczenie strefy zagrożenia. W pierwszej fazie akcji ratowniczej nie zawsze jest to możliwe. Jednak zawsze należy dążyć do jak najszybszego jej wyznaczenia. 9. Należy zapewnić izolację terenu akcji ratowniczej ( policja ). To bardzo istotny element działań ratowniczych. 10. Przejęcie kierowania przez dowódcę wyższego szczebla musi być jasne i zrozumiałe. Fakt ten należy odnotować w dokumentacji operacyjnej i zgłosić do właściwego stanowiska kierowania. 11. Zorganizować sztab działań ratowniczych, określić jego miejsce funkcjonowania i zadania. 12. Wyznaczyć punkt przyjmowania przybywających sił i środków ratowniczych. Zawsze musi być wyznaczony dowódca tego punktu. 13. Podczas ratownictwa ekologicznego wyznaczyć rodzaje i miejsca pól operacyjnych oraz ich dowódców. 14. Podczas prowadzenia ratownictwa medycznego kierującego wspomaga koordynator medycznych czynności ratunkowych. Podczas tego rodzaju działań należy wyznaczyć i czytelnie oznakować stanowisko dowodzenia, stanowisko koordynatora medycznych czynności ratunkowych, medyczny punkt segregacji poszkodowanych oraz sztab działań ratowniczych. Szczególnie ważne jest zorganizowanie sprawnego transportu medycznego ( w tym lotniczego ) poszkodowanych z terenu akcji ratowniczej do szpitalnych oddziałów ratunkowych. 15. Dbać o bezpieczeństwo podwładnych. Zapewnić nadzór i monitoring działań ratowniczych w strefie zagrożenia. 16. Podczas kierowania działaniem ratowniczym kierujący musi być cały czas skoncentrowany i zaangażowany w realizację działań ratowniczych. Nie powinien się angażować w rozwiązywanie szczegółowych problemów związanych z akcją ratowniczą. Powinni je rozwiązać dowódcy niższego szczebla. 17. Korzystać z doświadczenia podwładnych strażaków- ratowników. Jest to bardzo duży ‘’kapitał doradczy’’. 18. Zasięgać opinii specjalistów z różnych dziedzin nauki, wiedzy i techniki. 19. Zorganizować punkt kontaktu ze środkami masowego przekazu. Wyznaczyć dowódcę takiego punktu. W zależności od sytuacji organizować konferencje prasowe. 20. Po ewakuacji ludzi ze strefy zagrożenia należy jak najszybciej otoczyć ich opieką. Kierujący powinien zorganizować spotkanie z tymi ludźmi, wesprzeć ich psychologicznie oraz przedstawić sytuację. W dalszej kolejności należy zapewnić zabezpieczenie socjalne i psychologiczne. Podczas takich spotkań ludzie nie czują się sami. ,,Ramowe zasady” znajdują się w artykule ,,Lider w akcji” dotyczącym kierowania działaniem ratowniczym w PP9/2009 autorstwa Jerzego Raneckiego.