Program Wychowawczy Przedszkola nr 13 w Lublinie

Transkrypt

Program Wychowawczy
Przedszkola nr 13
w Lublinie
„W wychowaniu chodzi o to,
ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem [...],
umiał być bardziej nie tylko z drugim, ale i dla drugiego”
Jan Paweł II
Opracowanie:
Jadwiga Szumska
Beata Rudzińska
Spis treści
Podstawa prawna ................................................................................................................................3
Wstęp
……… ..................................................................................................................................4
Cele wychowania ................................................................................................................................7
Cele programu wychowawczego .........................................................................................................8
Cel główny ....................................................................................................................................... 12
Cele szczegółowe programu wychowawczego. ................................................................................. 12
Standardy osiągnięć wychowawczych dzieci ..................................................................................... 14
Prawa i obowiązki dziecka ................................................................................................................ 22
Prawa i obowiązki rodziców ............................................................................................................. 24
Zadania nauczyciela - wychowawcy.................................................................................................. 25
System motywacji ............................................................................................................................. 26
Sposoby realizacji programu wychowawczego .................................................................................. 29
Ewaluacja ......................................................................................................................................... 31
Propozycje literatury uczącej dzieci wartości .................................................................................... 32
Bibliografia....................................................................................................................................... 36
Załącznik nr 1. .................................................................................................................................. 37
2
PODSTAWA PRAWNA
 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
 Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty ( tekst jednolity Dz.
U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.)
 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 maja 2014 r. w
sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz
kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół ( Dz. U. z 2014 r. poz.
803)
 Rozporządzenie ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 czerwca 2012 r.
w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania
przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku
podręczników ( Dz. U. z 2012 , poz. 752)
 Statut Przedszkola nr 13 w Lublinie
3
WSTĘP
Wychowanie to uczenie dzieci
czerpania przyjemności z tego, co dobre.
[Platon]
Pojęcie „wychowanie” należy do podstawowych w pedagogice. Jest ono
świadomym, celowym i specyficznym działaniem pedagogicznym rodziców
i nauczycieli, zmierzającym do osiągnięcia zmian w rozwoju umysłowym,
społecznym, kulturalnym i duchowym jednostki. Wychowanie, więc możemy
określić jako proces długotrwały, na przebieg którego mają wpływ czynniki
wzajemnie się warunkujące i działające w różnorakich powiązaniach oraz
współzależnościach. Istotą tego procesu jest wprowadzanie dziecka w świat
pożądanych
wartości,
wartości
moralnych
pełniących
rolę
życiowych
drogowskazów. Ukazując wychowankom piękno, dobro, prawdę, uczciwość,
przyjaźń, tolerancję, budząc poczucie przynależności do rodziny, pomagamy
kształtować jego osobowość.
Wiek przedszkolny jest najbardziej znaczącym okresem w życiu dziecka
dla stymulacji jego rozwoju. Pierwszym etapem, a równocześnie miejscem,
w którym rozpoczyna się proces wychowania jest dom rodzinny,
a
niezastąpionymi nauczycielami i wychowawcami dzieci są ich rodzice.
Prawidłowy przebieg procesu wychowawczego zależy właśnie od nich.
Osobowość dziecka oraz jego sposoby zachowania i reagowania kształtują takie
czynniki jak warunki bytowe, stosunki między dorosłymi w otoczeniu rodzinnym
dziecka, grono osób towarzyszących w zabawie oraz wiele innych elementów
współczesnego świata. Ponadto rozwój uwarunkowany jest
w
pewnym stopniu zespołem wrodzonych cech indywidualnych dziecka, które
ulegają zmianom w trakcie wychowania, jednocześnie wpływając na postawy
rodziców i wychowawców.
4
Drugim etapem procesu wychowawczego jest środowisko przedszkolne,
które jest pierwszym ogniwem edukacji wzajemnego współżycia w grupie
rówieśniczej, nauką relacji, zasad, ról jakie pełnią poszczególni członkowie małej
społeczności. Kontakt dziecka z otoczeniem społecznym wyzwala chęć do
naśladownictwa i identyfikacji zachowań. W nim dziecko poszukuje wzorów, by
potem kierować się nimi w dalszym życiu, w nim poszukuje swojej tożsamości.
Przedszkole w świetle polskiego prawa, uchwał i ustaw ma wspierać
rodzinę
poprzez
wypełnianie
zadań
opiekuńczych,
wychowawczych
i dydaktycznych. Traktuje dziecko podmiotowo, czyli akceptuje jego
indywidualne potrzeby, odczucia, możliwości, umiejętności, pobudza do
aktywności własnej, wyrabia poczucie własnej wartości, odpowiedzialności,
rozwija poczucie więzi społecznej i współodpowiedzialności. Charakteryzująca
dzieci w tym wieku naturalna aktywność, ciekawość, skłonność do
naśladownictwa, wrażliwość emocjonalna, to czynniki, które stwarzają korzystne
warunki do osiągnięcia zamierzonych celów oraz pozytywnych efektów działań
wychowawczych.
Aby wychowanie dziecka nie toczyło się dwubiegunowo, potrzebna jest
dobrze zorganizowana współpraca przedszkola z domem rodzinnym. Będzie ona
przebiegała prawidłowo, gdy będzie wspólnie uzgodniona spójność w systemie
wychowania po to, by kontynuować dotychczasowe osiągnięcia rodziców.
W tym względzie należy wspólnie ustalić hierarchię wartości, którymi należy się
kierować w wychowaniu dziecka, aby mogło się ono odnaleźć w istniejącej
rzeczywistości oraz było dobrze przygotowane do twórczego, odpowiedzialnego
i odważnego tworzenia przyszłości.
Zaproponowany program oddziaływań wychowawczych ma na celu
poprawę jakości pracy edukacyjnej, uwzględnia potrzeby społeczności
przedszkolnej – dzieci, rodziców, środowiska oraz pracowników. Integruje
5
nauczycieli i rodziców w realizacji celów wychowawczych. Ma on za zadanie
określić jakimi wartościami powinniśmy kierować się w stosunku do naszych
wychowanków, ich rodziców, jakie normy postępowania, czy zachowania są
pożądane,
aby dziecko umiało
funkcjonować
w
środowisku zgodnie
z przyjętymi normami społecznymi. Będzie on spełniał niewątpliwie swoją rolę,
jeżeli zarówno nauczyciele, dzieci, rodzice będą podmiotami tego procesu.
Program wychowawczy jest zgodny z podstawą programową
wychowania
przedszkolnego
oraz
dostosowany
jest
do
potrzeb
Przedszkola nr 13 w Lublinie.
6
To wielkie nieporozumienie sądzić,
że dyscyplina jest sposobem na ukształtowanie człowieka
postępującego szlachetnie i osiągającego sukces.
W rzeczywistości zdyscyplinowane dziecko
może zachowywać się właściwie,
ale na tym koniec.
A wychowanie musi sięgać głębiej,
dokonywać się poprzez rozwijanie
różnych umiejętności i siły charakteru.
Denis Chapman Weston
CELE WYCHOWANIA
Cele wychowania przedszkolnego, w myśl obowiązującej podstawy prawnej,
opierają się między innymi na:
 monitorowaniu i stymulowaniu rozwoju fizycznego, intelektualnego,
emocjonalnego i społecznego;
 kształtowaniu postaw moralnych, poczucia sensu i wartości życia,
tożsamości narodowej, wartości uniwersalnych i uczeniu rozróżniania
dobra od zła;
 propagowaniu wzorców, norm i zachowań społecznie akceptowanych;
 pomocy w rozwiązywaniu problemów rozwojowych w taki sposób, aby
dzieci nie odczuwały przykrości z powodu swoich słabych stron;
 przeciwdziałaniu zagrożeniom dla zdrowia fizycznego i psychicznego
dzieci;
 podejmowaniu współpracy z rodziną w celu ujednolicenia oddziaływań
wychowawczych.
7
Program wychowawczy jest niezbędnym dokumentem wspierającym zarówno
nauczycieli, jak i rodziców w optymalnym osiąganiu celów wychowawczych,
opiekuńczych oraz dydaktycznych, kierując procesy wychowawcze na właściwe
tory, przy uwzględnieniu potrzeb oraz możliwości całej społeczności
przedszkolnej.
Wychowanie zanim zostanie wcielone w życie,
musi być myślą, sposobem widzenia rzeczy.
Giuseppe Pellegrino
CELE PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO
Celem programu jest świadome wprowadzanie dziecka w system
pożądanych zachowań, zapewnienie warunków do pełnego rozwoju osobowego
każdego wychowanka, poprawa jakości pracy wychowawczej, uwzględnienie
potrzeb społeczności przedszkolnej: dzieci, rodziców, środowiska oraz
pracowników. Program zawiera cele, które ukierunkowują działalność
nauczyciela
oraz
wspomagają
kształtowanie
prawidłowych
postaw
funkcjonowania dzieci w grupie w oparciu o wzmocnienia pozytywne. Program
wychowawczy jest zgodny z podstawą programową wychowania przedszkolnego
i zawarty jest w następujących obszarach:
 Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się
z
dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach
zadaniowych (1)
 Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych
i
kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywania ładu i porządku (2)
 Wspomaganie rozwoju mowy dzieci (3)
 Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci (5)
 Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych (6)
8
 Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. (12)
 Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne (15)
Podstawa programowa
 Budowanie systemu wartości, w tym wychowanie dzieci tak, żeby lepiej
orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe.
 Kształtowanie
u
dzieci
odporności
emocjonalnej
koniecznej
do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym
także łagodnego znoszenia stresów i porażek.
 Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne
w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi.
 Stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz
nauce
dzieci
o
zróżnicowanych
możliwościach
fizycznych
i intelektualnych.
 Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym
i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich
przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych.
 Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny,
grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotych.
Kształtowanie
umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie
się
z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach
zadaniowych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1.
Obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby zrozumieć to, co mówią i czego
oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy.
9
2.
Przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się
współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie
dorosłych.
3.
W miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje
przewidywać skutki swoich zachowań.
4.
Wie, że nie należy chwalić się bogactwem i dokuczać dzieciom, które
wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy
wyszydzać i szykanować innych.
5.
Umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania;
wie, komu można podawać takie informacje.
Kształtowanie
czynności
samoobsługowych,
nawyków
higienicznych
i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywania ładu i porządku.
1.
Umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby.
2.
Właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu
i sprząta po sobie.
3.
Samodzielnie korzysta z toalety.
4.
Samodzielnie ubiera i rozbiera się, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na
zgubienie lub kradzież.
5.
Utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.
Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
1.
Mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji.
2.
Uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe
wypowiedzi.
3.
W zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.
10
Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
1.
Dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego
żywienia.
2.
Uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie
przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.
Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.
1.
Wie, jak trzeba się zachować w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać
pomoc, umie o nią poprosić.
2.
Orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu
ze środków transportu.
3.
Zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich.
4.
Próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny
w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie
bawić.
Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
1.
Potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt
w
kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób człowiek może je chronić
i pomóc im, np. przetrwać zimę.
Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne.
1.
Wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie pracują, czym się
zajmują.
11
2.
Zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna ważniejsze instytucje i
orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby, np.
policjanta, strażaka.
3.
Wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest
Warszawa.
4.
Nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, że Polska należy
do Unii Europejskiej.
5.
Wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.
CEL GŁÓWNY
Nadrzędnym celem
Programu
Wychowawczego
Przedszkola
jest
stwarzanie warunków do pełnego rozwoju osobowego każdego z naszych
wychowanków, zgodnego z ich wrodzonym potencjałem i możliwościami w
relacjach ze środowiskiem społeczno – kulturowym i przyrodniczym. Hołdując
zasadzie, że nauczenie dziecka wartości jest najważniejszym zadaniem
wychowawczym dla rodziców i nauczycieli, ponieważ „nauczenie wartości to
najważniejsza rzecz, jaką możemy zrobić dla szczęścia dziecka” (Linda
i Richard Eyre) za cel nadrzędny stawiamy wychowanie dziecka wrażliwego,
o wysokiej kulturze osobistej, przygotowanego do życia, zgodnego z ogólnie
przyjętymi normami społeczno – moralnymi.
CELE SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO.
DZIECKO:
 potrafi
kulturalnie
zwracać
się
do
innych,
używa
zwrotów
grzecznościowych;
 rozumie i przestrzega zasad zgodnego współżycia w grupie;
 ma szacunek dla samego siebie i innych;
 ma poczucie własnej wartości, wiary we własne możliwości
i
umiejętności;
12
 dostrzega i rozumie potrzeby innych;
 potrafi nazwać, wyrażać i kontrolować swoje emocje;
 wyraża swoje uczucia, potrzeby i oczekiwania;
 szanuje wolność i zdanie innych;
 rozumie znaczenie dialogu w rozwiązywaniu sporów;
 umie funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętymi normami;
 respektuje polecenia nauczyciela i innych osób dorosłych;
 zna słowa – klucze dobrej współpracy;
 potrafi radzić sobie w sytuacjach konfliktowych bez stosowania agresji;
 potrafi wyciszać się, odprężać, rozładowywać napięcia poprzez poznane
techniki i zabawy;
 dostrzega i szanuje wartości: prawdę, dobro, piękno, uczciwość,
sprawiedliwość, życzliwość, szacunek, tolerancję, odpowiedzialność;
 potrafi cieszyć się z własnych sukcesów;
 zna i kultywuje tradycje rodzinne, lokalne, regionalne i narodowe;
 rozumie zasady mądrego i odpowiedzialnego współżycia człowieka
ze światem przyrody;
 zna wstępne wiadomości na temat pierwszej pomocy przedmedycznej.
13
STANDARDY OSIĄGNIĘĆ WYCHOWAWCZYCH DZIECI
WARTOŚĆ:
KULTURA BYCIA
„BĄDŹ KULTURALNY”
ZASADA STANDARDY
OSIĄGNIĘĆ DZIECI
DZIECKO:
 używa form
grzecznościowych –
proszę, dziękuję,
przepraszam
PROPONOWANE SPOSOBY
REALIZACJI
 uczenie się stosowania zwrotów
w określonych sytuacjach;
 dostarczanie dzieciom wzorów
właściwego zachowania
(postaw nauczyciela,
pracowników, postaci z
utworów literackich);
 utrwalanie nawyków
kulturalnego zachowania się
w miejscach publicznych
 stosowanie zwrotów
 pamięta o zwrotach
grzecznościowych przez
grzecznościowych –
pracowników i rodziców –
posiada nawyk
nauka poprzez naśladownictwo;
witania się, żegnania z
innymi stosując słowa  utrwalanie używania słów
kluczowe: dzień
w ciągu pobytu dziecka
dobry, do widzenia
w przedszkolu i poza nim –
codzienne sytuacje z życia
przedszkola, symulacje,
zabawy, gry, scenki rodzajowe
 stosowanie miłych słów oraz
 jest miłe dla innych
dziękowanie innym za nie w
osób – kolegów,
codziennych sytuacjach życia
koleżanek, dorosłych
przedszkolnego;
 wzbogacanie wiedzy w tym
zakresie poprzez organizację
zabaw, spotkań z bohaterami
bajek, baśni, opowiadań;
 uwrażliwianie na potrzeby
 okazuje szacunek
innych członków rodziny;
dorosłym
i osobom starszym
 organizowanie uroczystości
przedszkolnych z udziałem
rodziców, pracowników, babć,
dziadków;
14
 dba o estetykę
otoczenia,
w którym przebywa
 stosuje zasady
kulturalnego
zachowania się przy
stole
 słucha, gdy ktoś mówi
– nie przerywa; dzieli
się wrażeniami, gdy
inni słuchają
 organizowanie spotkań
integracyjnych – poznawanie
się poprzez wspólną zabawę.
 podejmowanie prostych
obowiązków w domu
i w przedszkolu;
 szanowanie wspólnych zabawek
i odkładanie na wyznaczone
miejsce;
 wprowadzanie dyżurów w
różnych kącikach zabaw, przy
posiłkach, w szatni, w łazience
itp.
 wdrażanie do odpowiedzialnego
realizowania powierzonego
zadania;
 uczenie przestrzegania zasad
dotyczących porządku i
poszanowania zieleni w
bliższym i dalszym otoczeniu –
życie zgodne z naturą.
 codzienne kształtowanie zasad
kulturalnego spożywania
posiłków;
 opanowanie nawyków
kulturalnego jedzenia ( nie
mówienia z pełna buzią,
gryzienia pokarmów itp.);
 przyjmowanie prawidłowej
postawy podczas posiłków
i pracy przy stolikach.
 wykorzystanie najprostszych
zasad „savoir-vivru”
i stosowanie ich w codziennych
sytuacjach;
 ujednolicenie oddziaływań
wychowawczych z rodzicami
w tym zakresie.
15
„BĄDŹ KOLEŻEŃSKI”
WARTOŚĆ:
WSPÓŁDZIAŁANIE W GRUPIE RÓWIEŚNICZEJ
ZASADA STANDARDY
PROPONOWANE SPOSOBY
OSIĄGNIĘĆ DZIECI
REALIZACJI
DZIECKO:
 wdrażanie do zgodnej zabawy
z kolegami i obserwowanie
zachowań dzieci;
 zgodnie bawi się z
rówieśnikami
 zawieranie umów, ustalanie
reguł i zasad właściwego
zachowania się w grupie
rówieśniczej oraz konsekwentne
ich przestrzeganie.
 interesowanie się wytworami
 szanuje cudzą
swoich kolegów, dostrzeganie
własność
trudu włożonego w ich
powstanie;
 poszanowanie własności
i wytworów pracy kolegów;
 potrafi podzielić się z
kolegami tym, co ma;
 nie wyrządza nikomu
krzywdy – nie
wyśmiewa się, nie
przedrzeźnia, nie
przezywa;
 pomaga
potrzebującym
kolegom.
 rozumienie, że inni mają
potrzebę uczestnictwa w
zabawach, korzystania z
zabawek, spożywania słodyczy i
w związku z tym dzielenie się
nimi;
 dostrzeganie i przeciwstawianie
się przejawom samolubstwa,
okrucieństwa, przezywania,
dokuczania – rozumienie
przeżyć z tym związanych;
 wczuwanie się w rolę osoby
pokrzywdzonej wykorzystując
odpowiednie rekwizyty,
organizując scenki dramowe;
 opiekowanie się nowymi
kolegami oraz tymi, którzy tej
pomocy potrzebują;
16
„KONTROLUJ SWOJE ZACHOWANIE”
 unika krzyku, kłótni,
przestrzega
określonych umówrozumie
konsekwencje
łamania przyjętych
umów;
 wyraża swoje emocje
w sposób zrozumiały
dla innych;
 nazywa pozytywne
cechy charakteru:
koleżeńskość,
życzliwość,
uprzejmość,
tolerancja;
 prawidłowo
przyjmuje krytykę,
cieszy się
z
sukcesów;
 unika kłamstwa;
 rozróżnia prawdę
i fałsz, dobro od zła
 ustalenie reguł i norm życia
w grupie, przestrzeganie ich –
Kodeks Grupy;
 posługiwanie się
umiarkowanym głosem;
 mądre rozwiązywanie
zaistniałych konfliktów;
 prowadzenie rozmów
dotyczących własnych ocen i
odczuć, liczenie się z uczuciami
drugiej osoby;
 stosowanie technik
terapeutycznych, ułatwiających
dziecku wyzwolenie
pozytywnych i negatywnych
emocji np. darcie papieru,
dmuchanie na bibułkę
przyczepioną do nosa,
zgniatanie gazety
 słuchanie utworów literackich;
 sytuacje edukacyjne, scenki
dramowe – nazywanie cech
charakteru głównych postaci;
 uczenie właściwego
przyjmowania pochwał i
krytyki;
 poszukiwanie sposobów
nagradzania sukcesów innych;
 rozumienie konsekwencji
kłamstwa dla siebie i innych;
 podejmowanie oceny
postępowania własnego
i kolegów w konkretnych
sytuacjach;
 rozróżnianie prawdy, fałszu,
fantazji, kłamstwa w utworach
literackich i w sytuacjach
codziennych;
17
 zwraca się z
problemami do
drugiej osoby
 podejmowanie prób oceny
i ocenianie postępowania
bohaterów bajek i opowiadań;
 układanie zakończeń historyjek
obrazkowych, przewidywanie
skutków złego postępowania,
wyciąganie wniosków.
 poznawanie wzorców
właściwego zachowania –
postawa nauczyciela, postacie z
literatury;
 tworzenie przyjaznej aury
dającej dziecku poczucie
bezpieczeństwa;
WARTOŚĆ:
BEZPIECZEŃSTWO
„DBAJ O
BEZPIECZEŃSTWO”
ZASADA STANDARDY
PROPONOWANE SPOSOBY
OSIĄGNIĘĆ DZIECI
REALIZACJI
DZIECKO:
 ustalenie zasad warunkujących
bezpieczeństwo podczas pobytu
 przestrzega zakazu nie
w przedszkolu (sala, ogród
oddalania się od
przedszkolny) oraz na
grupy (z określonego
wycieczkach;
miejsca)
 rozumie zakaz brania  przestrzeganie zakazu
spożywania produktów
do rąk nieznanych
nieznanego pochodzenia
przedmiotów,
(owoce, rośliny, grzyby,
produktów
słodycze itp. otrzymywane od
obcych);
 omówienie sposobu
 informuje dorosłych
postępowania w razie złego
o swoich
samopoczucia, skaleczenia czy
dolegliwościach, złym
innej dolegliwości;
samopoczuciu
 zapamiętanie własnego imienia,
 zna swoje imię,
nazwiska i adresu zamieszkania
nazwisko i adres
poprzez stosowanie zabaw
zamieszkania
dydaktycznych i tematycznych;
 unika niebezpiecznych
 dostarczanie dzieciom wzorów
zabaw i zachowań
zachowania (filmy edukacyjne,
18
 zachowuje ostrożność
w kontaktach z
obcymi

 nie zbliża się do
nieznanych zwierząt


 przestrzega zasad
ruchu drogowego dla
pieszych
 uważnie porusza się
po budynku
przedszkola oraz w
ogrodzie
przedszkolnym




teatrzyki, pogadanki) –
poznanie konsekwencji
niebezpiecznych zabaw i
zachowań;
poznanie niektórych możliwości
radzenia sobie w sytuacjach
zagrażających własnemu
bezpieczeństwu:
oglądanie slajdów, filmów
o właściwym zachowaniu w
ZOO;
spotkanie z weterynarzem –
omówienie zachowań zwierząt
gdy: zwierzę jest
zdenerwowane, chore, boi się;
wprowadzenie zasad pieszego
ruchu drogowego;
dostarczenie wzorców
właściwego zachowania się na
ulicy (wycieczki na
skrzyżowanie, filmy edukacyjne,
książki);
współpraca z Policją
ustalenie jasnych zasad
warunkujących bezpieczeństwo
podczas pobytu w przedszkolu –
przestrzeganie umów
grupowych
WARTOŚĆ:
ZDROWIE
„DBAJ
O
SWOJE
ZDROW
IE”
ZASADA STANDARDY
OSIĄGNIĘĆ DZIECI
DZIECKO:
 nie krzyczy, mówi
umiarkowanym
głosem
 często przebywa na
świeżym powietrzu,
hartuje swój organizm
PROPONOWANE SPOSOBY
REALIZACJI
 rozmowy z dziećmi, przykład
osobisty nauczyciela;
 zabawy słuchowe, muzyczno –
ruchowe, dydaktyczne
 prowadzenie zabaw ruchowych
na sprzęcie terenowym,
19



 zjada urozmaicone
posiłki




 pamięta o korzystaniu
z zabiegów
higienicznych





 nie obawia się wizyty
u lekarza

z wykorzystaniem sprzętu
sportowego;
ubieranie się stosownie do
warunków atmosferycznych
oraz danej sytuacji (nie
przegrzewanie, nie wyziębianie
organizmu)
spacery wycieczki do różnych
środowisk przyrodniczych;
udział w zawodach,
olimpiadach sportowych
zachęcenie do zjadania
posiłków przygotowanych w
przedszkolu
omówienie z dziećmi zawartości
witamin w poszczególnych
produktach;
zachęcenie o zjadania zdrowych
produktów potrzebnych do
prawidłowego rozwoju;
wyeliminowanie z diety dziecka
słodyczy, chipsów oraz
szkodliwych napojów typu
coca-cola;
dbanie o częste mycie rąk
(przed posiłkiem, po
skorzystaniu
z
toalety, po skończonej
zabawie);
uświadomienie konieczności
mycia zębów co najmniej dwa
razy dziennie;
dbanie o wygląd i higienę
osobistą (paznokcie, włosy,
schludny ubiór)
korzystanie z chusteczek
higienicznych w razie potrzeby;
podczas kichania i kasłania
zasłanianie ust chusteczką lub
ręką w okolicy łokcia;
organizowanie w przedszkolu
spotkań z pracownikami służby
20
zdrowia (pediatra, pielęgniarka,
stomatolog);
 rozmowy z dziećmi na
podstawie historyjek
obrazkowych, literatury;
 organizowanie wycieczek do
ośrodków zdrowia, apteki;
 wdrażanie do potrzeby
kontrolowania i leczenia zębów;
„POZNAJ TRADYCJE
RODZINNE I NARODOWE”
WARTOŚĆ: RODZINA I KRAJ
ZASADA STANDARDY
OSIĄGNIĘĆ DZIECI
DZIECKO:
 kultywuje tradycje
swojej rodziny





PROPONOWANE SPOSOBY
REALIZACJI
 pobudzanie ciekawości do
interesowania się historią
i tradycjami swojej rodziny;
 aktywnie uczestniczy
w przygotowaniach do świąt;
 wzmacnianie więzi rodzinnych
pamięta o
poprzez udział członków rodziny
uroczystościach
w uroczystościach
rodzinnych
organizowanych w przedszkolu,
zajęciach otwartych, festynach;
 samodzielne wykonanie
upominków dla członków
rodziny;
 uświadomienie dzieciom ich
jest dumne z kraju,
przynależności narodowej
w którym mieszka
(zajęcia, każda nadarzająca się
szanuje język ojczysty
okazja) – jesteśmy Polakami,
i tradycje narodowe
mieszkamy w Polsce;
zna piękno swojego
 poznawanie mapy Polski,
kraju, regionu, miast
najważniejszych miast i rzek;
wie, gdzie pracują jego
rodzice i zna wartości  słuchanie legend, oglądanie
filmów o tematyce narodowej,
wypływające
21
z wykonywanego
zawodu
poznawanie godła, herbu i flagi
Polski oraz naszego miasta;
 organizowanie spacerów
i wycieczek – kierowanie
obserwacji dziecka na miejsca
charakterystyczne dla dzielnicy,
miasta, kraju.
 prowadzenie rozmów, zajęć
dotyczących poznawania pracy
zawodowej rodziców, dziadków,
zapraszanie przedstawicieli na
zajęcia do przedszkola,
 realizowanie tematów
kompleksowych dotyczących
poznawania zawodów np.
strażaka, lekarza, policjanta,
nauczyciela itp.
PRAWA I OBOWIĄZKI DZIECKA
Dziecko w przedszkolu ma prawa wynikające z Konwencji Praw Dziecka,
a w szczególności do:
 właściwie zorganizowanego procesu opiekuńczo – wychowawczo –
dydaktycznego zgodnie z zasadami higieny pracy umysłowej;
 szacunku dla wszystkich jego potrzeb, życzliwego i podmiotowego
traktowania;
 ochrony przed wszelkimi formami wyrażania przemocy fizycznej bądź
psychicznej;
 wyrażania swoich uczuć i myśli;
 do nauki poprzez zabawę;
 do opieki i ochrony.
Dziecko w przedszkolu ma zagwarantowane prawo do:
 godności i nietykalności osobistej;
22
 wyrażania swobody myśli, sumienia i wyznania;
 akceptacji i indywidualnego rozwoju;
 ochrony zdrowia i nienaruszalności cielesnej;
 korzystania z dóbr kulturalnych;
 znajomości swoich praw;
 spokoju i samotności, gdy tego potrzebuje;
 aktywnej dyskusji z dziećmi i dorosłymi;
 zabawy i wyboru towarzysza zabawy;
 aktywnego kształtowania postaw społecznych;
 doświadczania konsekwencji własnego zachowania (ograniczonego
względami bezpieczeństwa);
 snu i wypoczynku, relaksu;
 zdobywania wiedzy;
 jedzenia i picia, gdy jest głodne lub spragnione;
 ochrony przed wszelkimi formami wyrażania przemocy fizycznej lub
psychicznej;
 popełniania błędów i odnoszenia sukcesów;
 własnej prywatności;
 ma prawo nie wiedzieć, nie znać, nie rozumieć.
Dziecko w przedszkolu ma obowiązek w trosce o bezpieczeństwo własne
i innych:
 nie oddalać się od grupy bez wiedzy nauczycieli;
 używać form grzecznościowych wobec osób dorosłych i kolegów;
 dbać o bezpieczeństwo i zdrowie własne i swoich kolegów;
 sygnalizować złe samopoczucie i potrzeby fizjologiczne;
 szanować sprzęt i zabawki w przedszkolu;
 dbać o estetykę i czystość pomieszczeń, w których przebywa;
 dbać o swój wygląd i estetykę ubrania;
23
 przejawiać właściwy stosunek do innych, wynikający z postaw
respektowania podstawowych norm społecznych i etycznych.
PRAWA I OBOWIĄZKI RODZICÓW
Rodzice w przedszkolu mają prawo do:
 zapoznania się z realizowanymi w przedszkolu planami i programami
pracy wychowawczo – dydaktycznej;
 uzyskiwania na bieżąco rzetelnej informacji na temat aktualnego stanu
rozwoju i postępów edukacyjnych dziecka;
 uzyskania informacji o stanie gotowości szkolnej swojego dziecka, aby
mogli je w jej osiągnięciu wspomagać;
 wyrażania i przekazywania nauczycielowi oraz dyrektorowi wniosków z
obserwacji pracy przedszkola;
 wyrażania i przekazywania opinii na temat pracy przedszkola organowi
prowadzącemu i nadzorującemu pracę pedagogiczną poprzez swoje
przedstawicielstwa tj. Radę Rodziców;
 uzyskiwania porad i wskazówek od nauczycieli w rozpoznawaniu przyczyn
trudności wychowawczych oraz doborze metod udzielania dziecku
pomocy;
 uczestniczenia w zajęciach wychowawczo – dydaktycznych oraz
uroczystościach przedszkolnych;
 poznania jadłospisu na dany dzień;
 proponowania charakteru zajęć dodatkowych.
Rodzice w przedszkolu mają obowiązek:
 przestrzegania Statutu Przedszkola nr 13 w Lublinie;
 respektowania uchwał Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców podjętych
w ramach ich kompetencji;
24
 przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola osobiście lub przez
upoważnioną przez rodziców osobę zapewniającą dziecku pełne
bezpieczeństwo;
 zaopatrzenie dziecka w niezbędną odzież, przedmioty i przybory;
 przestrzeganie godzin pracy przedszkola;
 terminowe uiszczanie odpłatności za pobyt dziecka w przedszkolu;
 informowanie o przyczynach nieobecności dziecka w przedszkolu;
 niezwłoczne zawiadamianie o zatruciach pokarmowych i chorobach
zakaźnych;
 przestrzeganie zasad higieny i bhp na terenie przedszkola;
 wykazywanie zainteresowania postępami dziecka w procesie dydaktyczno
– wychowawczym;
 uczestniczenie w zebraniach rodziców, utrzymywania stałego kontaktu
z nauczycielem bądź dyrektorem przedszkola w celu uzyskania aktualnych
informacji o dziecku;
 wspierania nauczycieli w celu osiągnięcia gotowości szkolnej dziecka.
ZADANIA NAUCZYCIELA - WYCHOWAWCY
 planowanie i prowadzenie pracy wychowawczo – dydaktycznej zgodnie
z obowiązującym programem i ponoszenie odpowiedzialności za jej
jakość;
 wspieranie rozwoju psychofizycznego rozwoju dziecka;
 prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie
możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych
obserwacji;
 prowadzenie analizy gotowości dziecka do podjęcia nauki
w
szkole(diagnoza przedszkolna) z początkiem roku poprzedzającego
rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej;
25
 ponoszenie odpowiedzialności za życie, zdrowie i bezpieczeństwo dzieci
podczas pobytu w przedszkolu i poza terenem w czasie wycieczek,
spacerów;
 współpracowanie ze specjalistami świadczącymi kwalifikowaną pomoc
psychologiczno – pedagogiczną, zdrowotną itp.;
 dbanie o warsztat pracy przez gromadzenie pomocy naukowych oraz
o estetykę pomieszczeń;
 współdziałanie z rodzicami (prawnymi opiekunami) w sprawach
wychowania i nauczania;
 prowadzenie dokumentacji zgodnie z określonymi przepisami;
 planowanie własnego rozwoju zawodowego;
 realizowanie zaleceń dyrektora i osób kontrolujących;
 eliminowanie przyczyn niepowodzeń dzieci;
 współtworzenie dobrej atmosfery w przedszkolu;
 wspieranie rozwoju aktywności poznawczej dziecka nastawionej
na poznawanie samego siebie oraz rzeczywistości społeczno – kulturalnej
i przyrodniczej;
 codzienne sumienne przygotowywanie się do pracy z dziećmi;
 przestrzeganie podstawowych zasad bhp i ppoż. oraz dyscypliny pracy.
Wszyscy, zarówno rodzice, jak i cały personel przedszkola powinni kierować
się zasadą, że jest coś, co w istotny sposób odróżnia nauczanie wartości od
edukacji w innych dziedzinach, mianowicie: najważniejszym elementem tej nauki
jest przykład dorosłych. Nie teoria, lecz zachowania dorosłych, czyli ich system
wartości w działaniu, najdobitniej przemawiają do dzieci. Trzeba być bardzo
uważnym, by praktykowane przez nas w codziennym życiu wartości, które dzieci
dostrzegają i nieomylnie interpretują, były spójne
z tymi, które głosimy i
których chcemy dzieci nauczyć. A niewątpliwie „nauczenie dziecka wartości
jest najważniejszym zadaniem wychowawczym dla rodziców i nauczycieli”,
26
bowiem „mocny system wartości moralnych
i umiejętność kierowania
się nim w życiu to najważniejszy kapitał, w jaki powinniśmy wyposażyć
dziecko”, ponieważ „wartości moralne stoją na straży życia i jego jakości,
skłaniają nas do zachowań, które są dobre dla wszystkich i nikogo nie
krzywdzą”. (Irena Koźmińska i Elżbieta Olszewska).
SYSTEM MOTYWACJI
Bardzo skutecznym środkiem wychowania są pochwały i nagrody. Mają
one właściwości zachęcające i pobudzające do wysiłku każdego człowieka,
szczególnie dziecko.
Nagradzamy za:
 podporządkowanie się umowom, zasadom wspólnie ustalonym;
 bezinteresowną pomoc słabszym;
 za wysiłek włożony w wykonanie pracy, zadania z uwzględnieniem
możliwości dziecka;
 za bardzo dobre wypełnianie przyjętych na siebie obowiązków
(np. dyżury).
Formy nagród:
 pochwała indywidualna;
 pochwała wobec grupy;
 pochwała w postaci specjalnego znaczka, nalepki;
 pochwała przed rodzicami;
 pochwała w postaci różnych emblematów uznania (serduszka, minki itp.);
 dostęp do atrakcyjnej zabawki, zajęcia, zabawy.
Po ustaleniu norm postępowania wskazane jest ustalenie określonych
konsekwencji za brak podporządkowania się przyjętym normom, umowom
i zasadom.
27
Środki zaradcze stosujemy za:
 nieprzestrzeganie ustalonych zasad i norm współżycia w grupie
i w przedszkolu;
 stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu własnemu i innych;
 agresywne zachowanie skierowane na dorosłych, dzieci i przedmioty;
 przeszkadzanie innym w zabawie;
 celowe niewywiązywanie się z podjętych obowiązków;
 niszczenie cudzej własności oraz wytworów prac innych dzieci.
Formy środków zaradczych w przypadku niestosowania się do ustalonych
wspólnych zasad:
 słowne upomnienie, czyli rozmowa (przypomnienie obowiązujących
zasad);
 poinformowanie rodziców o przewinieniu;
 upomnienie wobec grupy;
 wyrażanie przez nauczyciela swojego smutku i zawodu z powodu
zachowania dziecka;
 propozycje aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji;
 ukazywanie następstw zachowania, aby skłonić do autorefleksji;
 odsunięcie na krótki czas od zabawy, czasowe odebranie przyznanego
przywileju, np. utrata funkcji dyżurnego (spokojna i rzetelna informacja
dotycząca czynu, a nie uderzająca w charakter dziecka).
Budowanie systemu motywacji opiera się na stosowaniu nagrody zaraz po
wystąpieniu zachowania pożądanego, przechodzeniu od nagradzania ciągłego do
sporadycznego, nagradzania nie tylko efektów, ale też prób wykonania czynności.
Dziecko częściej reaguje na pochwałę niż na karę, dlatego też program
wychowawczy przedszkola oparty jest na wzmocnieniach pozytywnych,
nauczyciele jednak powinni unikać nadmiaru nagród, zachowując konsekwencję
28
w stosowaniu wzmocnień. Wychowawcy opracowując wspólnie
z dziećmi
„Kodeks postępowania” z jednej strony wspierają je i motywują do przestrzegania
norm i zasad, z drugiej – konsekwentnie egzekwują go. Dziecko bowiem
potrzebuje precyzyjnego i wyraźnego określenia, co jest dozwolone,
a
czego nie wolno.
SPOSOBY REALIZACJI PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO
Wobec wychowanka
 projektowanie okazji edukacyjnych stwarzających możliwości rozwoju
osobowości dziecka;
 dostarczanie dzieciom wzorców właściwego postępowania i zachowania;
 prowadzenie rozmów i dyskusji na temat prostych zasad ,,dobrego
wychowania” w codziennych sytuacjach;
 angażowanie dzieci do przestrzegania i szanowania wspólnej własności
oraz dbania o ład i porządek w najbliższym otoczeniu;
 zawieranie umów z dziećmi dotyczącymi zachowania w przedszkolu;
konsekwentne ich przestrzeganie;
 stworzenie kodeksu właściwych zachowań w grupie oraz konieczności jego
respektowania;
 organizowanie zabaw adaptacyjnych i integracyjnych;
 czytanie i opowiadanie utworów literackich związanych z zachowaniami
społecznymi;
 wyrażanie swoich uczuć mimiką, rysunkiem, ruchem itp.;
 organizowanie zajęć otwartych i uroczystości przedszkolnych z udziałem
dzieci i rodziców;
 prezentacja
scenek
rodzajowych,
dramowych
w
celu
poznania
konsekwencji niebezpiecznych zabaw i zachowań;
29
 organizowanie spotkań z ciekawymi ludźmi (przekazanie wiedzy
dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia, tradycji rodzinnej i narodowej);
 aktywny udział w zajęciach pierwszej pomocy przedmedycznej;
 aranżowanie sytuacji wychowawczych i tworzenie otoczenia dziecka,
wprowadzając w świat wartości uniwersalnych;
 prowadzenie systematycznej pracy nad zaznajomieniem dzieci ze
sposobami pokojowego rozwiązywania
konfliktów; rozpoznawanie
elementów wyzwalających złość i agresję;
 organizowanie działań sprzyjających wprowadzaniu dzieci w kulturę bycia,
życzliwości,
odpowiedzialności,
otwartości
i
tolerancji
wobec
otaczającego świata.
Wobec rodziców
 zapoznanie rodziców z programem wychowawczym placówki i jego
zaopiniowanie;
 uświadamianie
konieczności
ujednolicenia
oddziaływań
wychowawczych w domu i przedszkolu;
 zapoznanie z zasadami i regułami wychowawczymi przyjętymi przez
dzieci i nauczycieli;
 zachęcanie
do
aktywnego
udziału
w
zebraniach,
spotkaniach
integracyjnych, indywidualnych, zajęciach otwartych, uroczystościach
przedszkolnych;
 informowanie rodziców o postępach edukacyjnych dziecka;
 ułatwianie kontaktów z rodzicami tworząc partnerski układ pomocy w
osiąganiu najpełniejszego rozwoju dziecka;
 prowadzenie stałych kącików informacyjnych dla rodziców.
30
Wobec nauczycieli – wychowawców
 systematyczne oddziaływanie i kształtowanie postaw społeczno –
moralnych;
 prowadzenie zajęć koleżeńskich;
 wzajemna wymiana doświadczeń pedagogicznych;
 ujednolicenie oddziaływań wychowawczych nauczycieli;
 zdobywanie nowych doświadczeń, metod pracy podczas kursów,
warsztatów, studiów podyplomowych itp.;
 integracja nauczycieli w przygotowywaniu się do zadań wychowawczych
w grupie;
 prawidłowe planowanie pracy opiekuńczej, wychowawczej i edukacyjnej;
 podejmowanie się różnych zadań na rzecz przedszkola.
EWALUACJA
Program poddany zostanie ewaluacji. Ewaluacja uwzględniać powinna opinię
wychowanków, rodziców, nauczycieli, pracowników przedszkola, wytwory
dzieci.
Sposoby ewaluacji:
 ankiety (skierowane do realizatorów programu);
 analiza dokumentów (zapisy w dziennikach, plany miesięczne
w
poszczególnych grupach, arkusze obserwacji dziecka, hospitacje
diagnozujące, sprawozdania z realizacji programu, ocena realizacji
programu na końcowo rocznym spotkaniu Rady Pedagogicznej);
 analiza dokumentacji współpracy z rodzicami (protokoły zebrań
z
rodzicami, informacje zwrotne od rodziców);
 analiza twórczości dziecięcej (słownej, muzycznej, plastycznej,
teatralnej);
 rozmowy z dziećmi, rodzicami, wychowawcami grup;
31
 ocena grupy przez nauczyciela, prezentacje dokonań dzieci
w
formie wystawki prac;
 materiał reportażowy (kronika przedszkola).
PROPOZYCJE LITERATURY UCZĄCEJ DZIECI WARTOŚCI
Dziecko jest jak walizka –
to z niej wyjmiesz,
co do niej włożysz.
przysłowie
I.
Szacunek
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady szacunku lub braku
szacunku:
1.
H. Ch. Andersen, „Brzydkie kaczątko".
2.
J. Brzechwa, „Kwoka”.
3.
J. Canfield, M. V. Hansen, „Balsam dla duszy dziecka”.
4.
A. Lindgren, „Rasmus i włóczęga”, „Dzieci z Bullerbyn”.
5.
T. i J. O’Neal, „Szacunek – ja na niego zasługuję i innym go
okazuję!”, z serii „Skrzat od dobrych rad”.
6.
B. Ostrowicka, „Ale ja tak chcę”.
7.
M. Velthuijs, „Żabka i obcy”.
8.
A. – C. Westly, „Sekret taty i ciężarówka”.
32
II.
Uczciwość
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady uczciwości lub braku
uczciwości:
1. J. Brzechwa, „Kłamczucha”, „Pchła Szachrajka”, „Szelmostwa
Lisa Witalisa”.
2. E. Kastner, „Mania czy Ania”.
3. C. Collodi, „Pinokio”.
4. A. Lindgren, „Pippi Pończoszonka”.
5. Z. Rogoszówna, „Dzieci Pana Majstra”.
III.
Odpowiedzialność
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady odpowiedzialności
lub jej braku:
1. P. Bourgeois, B. Clark, „Franklin mały zapominalski”.
2. J. Canfield, M. V. Hansen, „Balsam dla duszy dziecka”.
4. W. Cztwrtek, „O gajowym Chrobotku”.
5. G. Delahaye, seria o Martynce.
6. Janosch, „Dzień dobry, Świnko”.
7. A. Lindgren, „Pippi Pończoszanka”.
8. N. Most, A. Rudolph, „Co wolno, a czego nie wolno”.
9. M. Musierowicz, „Znajomi z zerówki”.
IV.
Odwaga
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady odwagi lub jej braku:
1. A. Onichimowska, „Najwyższa góra świata”.
2. H. Amery, „Mity greckie dla najmłodszych”.
3. H. Ch. Andersen, „Nowe szaty cesarza”.
33
4. E. Knight, „Lassie, wróć”.
V.
Pokojowość
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady pokojowości lub jej
braku:
1. P. Bourgeois, B. Clark, „Franklin mówi przepraszam”.
3. M. Leaf, „Byczek Fernando”.
4. A. Lindgren, „Lotta z ulicy Awanturników”.
5. A. A. Milne, „Kubuś Puchatek”.
6. A-C. Westly, Sekret Taty i ciężarówka”.
VI.
Sprawiedliwość
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady sprawiedliwości lub
braku sprawiedliwości:
3. A-C. Westly, „Sekret Taty i ciężarówka”.
VII. Szczęście, optymizm, humor
Utwory, w których bohaterowie są optymistami lub / i wykazują się
poczuciem humoru:
1. P. Bourgeois, B. Clark, seria o Franklinie.
2. Janosch, „Ja ciebie wyleczę, powiedział Miś”.
3. A. Lindgren, „Pippi Pończoszanka”, „Karlson z dachu”.
4. K. Makuszyński, „Przygody Koziołka Matołka”.
6. E. Janikowszky, „Gdybym był dorosły”.
VIII. Przyjaźń i miłość
34
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady przyjaźni i miłości
lub ich braku:
1. Cz. Janczarski, „Miś Uszatek”.
2. S. Mc Bratney, „Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham”.
3. Janosch, „Ja ciebie wyleczę, powiedział Miś”, „Dzień dobry,
Świnko”.
4. J. Spyri, „Heidi”.
5. H. Ch. Andersen, „Królowa Śniegu”.
IX.
Solidarność
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady solidarności lub jej
braku:
1. A. Lindgren, „Bracia Lwie Serce”.
2. J. Tuwim, „Rzepka”.
3. C. S. Lewis, „Opowieści z Narnii”.
X.
Piękno
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady piękna lub jego
braku:
1. H. Ch. Andersen, „Calineczka”, „Królowa Śniegu”, „Brzydkie
kaczątko”.
2. J. L. Karl i W. Grimm, „Królewna Śnieżka”.
3. C. S. Lewis, „Opowieści z Narnii”.
4. A. Lindgren, „Bracia Lwie Serce”.
5. M. Musierowicz, „Znajomi z zerówki”.
6. E. Szelburg – Zarembina, „Idzie niebo ciemną nocą”.
35
7. J. Tuwim, „Spóźniony słowik”.
XI.
Mądrość
Utwory literackie, w których znajdują się przykłady mądrości lub jej
braku:
1. A. Lindgren, „Lotta z ulicy Awanturników”.
2. A-C. Westly, „Sekret Taty i ciężarówka”.
BIBLIOGRAFIA
1. R. Campbell, Sztuka zrozumienia, czyli jak naprawdę kochać swoje
dziecko, Vocatio, Warszawa 1998.
2. R. Cole, Inteligencja moralna dzieci, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań
2003.
3. J. Dobson, Dzieci i wychowanie, Vocatio, Warszawa 1995.
4. A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały – jak słuchać,
żeby dzieci do nas mówiły, Media Rodzina, Poznań 2001.
5. D. Goleman, Inteligencja emocjonalna, Media Rodzina, Poznań 1997.
6. I. Koźmińska, E. Olszewska, Z dzieckiem w świat wartości, Świat
Książki, Warszawa 2007.
7. D. Nolte, R. Harris, Dzieci patrzą na nas, Instytut Wydawniczy PAX,
Warszawa 2002.
36
Załącznik nr 1.
Ankieta dla nauczycieli dotycząca realizacji
Programu Wychowawczego w przedszkolu
Celem poniższej ankiety jest dokonanie przez nauczycieli aktualnej oceny realizacji
programu wychowawczego naszej placówki. Ankieta jest anonimowa. Jej wyniki posłużą
doskonaleniu programu wychowawczego. Wybraną odpowiedź należy zakreślić krzyżykiem.
Wyniki ankiety zostaną opracowane i przedstawione Radzie pedagogicznej.
Dziękuję za wypełnienie ankiety.
PYTANIE 1.
Czy Program wychowawczy przedszkola ma dokładnie określone cele, warunki
i sposoby realizacji?
□ Tak
□ Nie
PYTANIE 2.
Czy według Pani treści Programu Wychowawczego są zgodne z podstawą
programową wychowania przedszkolnego i dopasowane do możliwości
wychowanków przedszkola?
□ Tak
□ Nie
□ Inne uwagi
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
…………………….......................................................................................
…………………..........................................................................................
PYTANIE 3.
37
Czy wykorzystała Pani Program Wychowawczy przedszkola przy tworzeniu
własnego systemu wychowawczego w swoim oddziale?
□ Tak
□ Nie
PYTANIE 4.
Czy Pani zdaniem wprowadzony Program wychowawczy w przedszkolu ma
wpływ na jednolity system oddziaływania wychowawczego?
□ Tak
□ Nie
jeśli nie, to proszę podać przyczyny
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
PYTANIE 5.
Czy realizacja Programu wychowawczego ma wpływ na osiągane efekty pracy
wychowawczej w Pani oddziale?
□ Tak
□ Nie
Jeśli nie, to proszę podać przyczyny
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
PYTANIE 6.
Czy realizowany Program Wychowawczy w przedszkolu pomógł Pani w pracy
wychowawczej?
□ Tak
□ Nie
□ Inne uwagi
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
PYTANIE 7.
38
Jakie treści Programu Wychowawczego realizowała Pani w pracy
wychowawczej w swoim oddziale?
□ Bądź kulturalny
□ Bądź koleżeński
□ Kontroluj swoje zachowanie
□ W zakresie właściwego rozumienia własnego bezpieczeństwa
□ Dbaj o bezpieczeństwo
□ Dbaj o swoje zdrowie
□ Poznaj tradycje rodzinne i narodowe.
W jaki sposób
......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
PYTANIE 8.
Czy według Pani zaproponowane wartości, zasady, normy i sposoby ich
realizacji w Programie Wychowawczym są odpowiednie?
□ Tak
□ Nie
a) Jakie Pani wprowadziłaby ewentualnie zmiany
.....................................................................................................................
......................................................................................................................
......................................................................................................................
......................................................................................................................
......................................................................................................................
......................................................................................................................
......................................................................................................................
......................................................................................................................
PYTANIE 9.
Czy Pani zgadza się z proponowanym systemem nagród i kar w Programie
Wychowawczym?
□ Tak
□ Nie
a) Jakie zmiany można wprowadzić, proszę wymienić
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
39
PYTANIE 10.
Czy w wyniku realizacji Programu Wychowawczego wzrosły Pani umiejętności
w zakresie kompetencji wychowawczych?
□ Tak
□ Nie
□ Inne uwagi
....................................................................................................................
....................................................................................................................
....................................................................................................................
.....................................................................................................................
.....................................................................................................................
PYTANIE 11.
Czy realizacja Programu Wychowawczego pomogła Pani w nawiązaniu bliższego
kontaktu z wychowankiem i w akceptacji jego podmiotowości?
□ Tak
□ Nie
□ Inne uwagi
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
PYTANIE 12.
Jak układa się współpraca z rodzicami w Pani oddziale?
□ bardzo dobrze
□ dobrze
□ ani źle, ani dobrze
□ nie najlepiej
□ inne uwagi
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................
......................................................................................................................
.....................................................................................................................
…………………........................................................................................
PYTANIE 13. Czy rodzice są otwarci na rady i sugestie z Pani strony?
□ bardzo
□ raczej tak
□ raczej nie
□ zdecydowanie nie
□ trudno mi powiedzieć
PYTANIE 14.
40
Napisz kilka propozycji, co należałoby zrobić, żeby usprawnić realizację
programu?
............................................................................................................
............................................................................................................
.............................................................................................................
..............................................................................................................
41

Program Wychowawczy Przedszkola nr 13 w Lublinie

Transkrypt

Podobne dokumenty

Rola przedszkola w życiu dziecka

Plan Wychowawczy 2016

„ŚWIĘTY JAN PAWEŁ II – PATRON RODZINY”

dla pragną wyrazić głęboką wdzięczność za dobrą współpracę oraz

Jednorazowe upoważnienie do odbioru dziecka z przedszkola

IV. ZARZĄDZANIE PRZEDSZKOLEM Zadanie Forma realizacji

Informacje - Prywatne przedszkole "Motylek" w Rogoźnie

program wychowawczy - Publiczne Przedszkole Nr 1 w Lesznie im