Generuj PDF - Komenda Miejska Policji w Gliwicach

Komenda Miejska Policji w Gliwicach
Źródło: http://www.gliwice.slaska.policja.gov.pl/ka9/informacje/wiadomosci/26634,Fajerwerki-niezbednik-prawny.html
Wygenerowano: Czwartek, 2 marca 2017, 15:32
Fajerwerki - niezbędnik prawny
Zbliża się okres zabaw sylwestrowo - noworocznych, który tradycyjnie obfituje w uroczystości,
podczas których wykorzystywane są różnego rodzaju środki i materiały pirotechniczne. Jak wynika
ze statystyk nieumiejętne obchodzenie się z tymi materiałami każdego roku jest przyczyną wielu
pożarów i nieszczęśliwych wypadków. Dlatego też gliwiccy policjanci przeprowadza akcję w trakcie
której skontrolują punkty dystrybucji fajerwerków.
Policjanci ostrzegają i przypominają.
W wyjątkowych sytuacjach używanie fajerwerków może zostać
zakwalifikowane jako wykroczenie z artykułu 51 kodeksu wykroczeń, za które
grozić może kara aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.
- Sprzedaż wyrobów pirotechnicznych dzieciom jest przestępstwem określonym w artykule 37 Ustawy z dnia 22
czerwca 2001 roku o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami
wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w
którym czytamy, że:
„Kto sprzedaje wyroby pirotechniczne, wyłączone spod koncesjonowania lub broń, na posiadanie której nie
jest wymagane pozwolenie, osobom niepełnoletnim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.”
Wyroby pirotechniki widowiskowej nazywane potocznie fajerwerkami zaliczono do grupy materiałów wybuchowych. W ich
składzie znajdują się mieszaniny związków chemicznych, które po zapaleniu wywołują określone efekty widowiskowe, np.
świetlne, dźwiękowe, dymowe lub kombinacje tych efektów.
Jak pokazują wyniki kontroli prowadzonych przez Państwową Straż Pożarną, Policję, Państwową Inspekcję Pracy i inne organy
kontrolne, największe zaniedbania wiążą się z brakiem odpowiedniego zabezpieczenia fajerwerków. Zagrożenie
niekontrolowanego odpalenia związane jest przede wszystkim z nieprawidłowym zabezpieczeniem przed dostępem osób bez
odpowiedniego przeszkolenia lub niepełnoletnich oraz składowanie razem z innymi materiałami łatwo palnymi. Najczęściej
sprzedaż materiałów pirotechnicznych prowadzą podmioty (osoby), które nie posiadają dostatecznej wiedzy i doświadczenia
w zakresie postępowania z materiałami wybuchowymi lub zajmujące się ich obrotem dorywczo. Ponadto w sprzedaży można
również spotkać środki pirotechniczne pochodzące z nie do końca sprawdzonych źródeł. Są one rozprowadzane bez
uprzednio przeprowadzonych badań określających ich jakość, właściwości, a także bez stosownych instrukcji bezpiecznego
przechowywania i użytkowania.
Podmioty zajmujące się sprzedażą materiałów pirotechnicznych powinny uwzględnić elementy zapewniające bezpieczeństwo
takie jak:
1. odpowiednia lokalizacja stoisk sprzedaży. Stoiska powinny zapewniać odpowiednią przestrzeń zapewniającą swobodę
operowania WPW dla kupujących i personelu. Nie powinny znajdować się w pobliżu głównych ciągów komunikacyjnych
obiektu prowadzących do wyjść ewakuacyjnych, w obrębie klatek schodowych oraz w piwnicach.
2. właściwa organizacja stoisk sprzedaży. Bardzo często spotykanym uchybieniem jest pozostawienie stoisk do sprzedaży
samoobsługowej. Sprzedaż przedmiotów zawierających materiały pirotechniczne powinien prowadzić sprzedawca, podając
tylko pojedyncze sztuki wyrobów.
Stoiska powinny być również zaopatrzone w odpowiednie znaki informacyjne i ostrzegawcze o zakazach:
●
sprzedaży osobom niepełnoletnim,
●
otwierania opakowań wyrobów pirotechnicznych na terenie obiektu,
●
użytkowania wyrobów pirotechnicznych w obiekcie, jak również na terenie do niego przyległym.
Ponadto miejsca sprzedaży powinny znajdować się w pomieszczeniach, w których zapewniono między innymi:
●
stałą temperaturę nie przekraczającą 300C,
●
osobne wyposażenie w sprzęt gaśniczy,
●
odpowiedni stan instalacji elektrycznej, ogrzewczej oraz systemu wentylacji wyciągowej,
●
zakaz używania ognia otwartego,
●
wyposażenie punktów sprzedaży (półki, regały materiałów inne) z materiałów trudno zapalnych.
●
●
W pomieszczeniach sklepowych i na ich zapleczach powinny znajdować się wyłącznie materiały pirotechniczne oznaczone
kodem 1,4S i 1,4G w ilości nie większej niż dobowe zapotrzebowanie w opakowaniach o masie brutto, co najwyżej 50 kg.
Wskazane jest, aby po zakończeniu działalności handlowej (np. w dni wolne od pracy) wyroby te zostały przeniesione ze
stoisk handlowych do pomieszczeń magazynowych.
Szczegółowe warunki obrotu materiałami pirotechnicznymi zawarte są w przedstawionym poniżej wykazie przepisów
prawnych.
1. Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami
wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym. (Dz.U. nr 67, poz.
679, z późn. zm.).
2. Ustawa z dnia 22 czerwca 2002 o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku publicznego (Dz.U. nr 117, poz.
107).
3. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 października 2002 r. w sprawie pomieszczeń magazynowych i obiektów do
przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
(Dz.U. nr 190, poz. 1589).
4. Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o zmianie ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego
oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią,
amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz.U. nr 222, poz. 2249).
5. Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 3 marca 2005 r. w sprawie sposobu prowadzenia identyfikacji wyrobów
pirotechnicznych i amunicji dla potrzeb obrotu materiałami wybuchowymi i ich kontroli (Dz.U. nr 46, poz. 437).
6. Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów pirotechnicznych, na których
nabywanie przechowywanie lub używanie nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia (Dz.U. nr 158. poz. 1329).
7. Klasyfikację i sposób postępowania z materiałami wybuchowymi w transporcie określają przepisy ADR (Umowa Europejska
dotycząca międzynarodowego przewozu materiałów niebezpiecznych).
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij