(Link) Nr kat. IR077

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
Gross Cystic Disease Fluid Protein-15
Clone 23A3
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR077
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Gross Cystic Disease Fluid Protein-15, Clone 23A3, Readyto-Use (Link) jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciało
to jest przydatne w identyfikacji raka sutka oraz guzów przerzutowych wywodzących się z sutka. Interpretacja
kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona badaniami morfologicznymi z wykorzystaniem
odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa, z
uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
GCDFP-15, glikoproteina pozaprzyusznicza (EP-GP), glikoproteina (gp17), białko indukujące prolaktynę (PIP),
wydzielnicze białko wiążące aktynę (SABP) (1).
Podsumowanie
i wyjaśnienie
GCDFP-15 to monomeryczna wydzielnicza glikoproteina o masie 15 kDa, kodowana przez gen PIP na
chromosomie 7 q32-36 w obszarze (2, 3). GCDFP-15 jest markerem różnicowania apokrynowego i jest
wydzielana do płynu torbieli sutka oraz przez gruczoły apokrynowe, łzowe, łojowe, Molla oraz ekrynowe. GCDFP15 ulega także ekspresji w komórkach surowiczych ślinianki podżuchwowej, podjęzykowej i ślinianek mniejszych
oraz gruczołach błony śluzowej nosa i oskrzeli (4). Używając metod IHC, obserwowano ekspresję GCDFP-15 w
komórkach nowotworowych guzów pierwotnych i przerzutowych sutka (1, 5-8). Immunoreaktywność
obserwowano również w rakach ślinianek, gruczołów potowych i prostaty, natomiast większość innych badanych
nowotworów wykazywało wynik ujemny (7).
Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z
zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości,
7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Odczynnik
dostarczony
Gotowe do użycia mysie przeciwciało monoklonalne jest dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym
białko stabilizujące i azydek sodu w stężeniu 0,015 mol/L.
Klon: 23A3. Izotyp: IgG2a, kappa.
Immunogen
Białko rekombinantowe odpowiadające wydzielniczej domenie cząsteczki białka płynu torbielowego (o masie 15 kDa).
Swoistość
W testach Western blot lizatów komórkowych MDA-MB-361 przeciwciało barwi prążek o masie cząsteczkowej
15 kDa, odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej GCFDP-15.
Środki ostrożności
1.
2.
3.
4.
5.
Przechowywanie
(118681-001)
Do stosowania przez wyszkolony personel.
Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek
sodu zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może
reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie
wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się
azydku metalu w kanalizacji.
Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, należy stosować
właściwe procedury postępowania.
W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą należy nosić odpowiednie osobiste wyposażenie ochronne.
Niewykorzystany roztwór utylizować zgodnie z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi rozporządzeniami.
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na fiolce. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane powyżej, użytkownik musi je zweryfikować. Nie
ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Jednocześnie z badaniem próbek pochodzących
od pacjenta należy zatem wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu,
którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach laboratoryjnych, oraz podejrzenia problemu z
przeciwciałem należy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
307721PL_001 str. 1/3
Przygotowanie próbek
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe należy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie preparatów cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER). Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy użyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(10x), (Link) (nr kat. K8000/K8004).
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, które zostały odparafinowane, zalecany jest odczynnik Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101).
Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja użytkownika aparatu PT Link.
Postępować według procedury wstępnej obróbki zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target
Retrieval Solution, High pH (10x), (Link) (nr kat. K8000/K8004). Dla aparatów PT Link należy stosować
następujące parametry: Temperatura wstępnego ogrzewania: 65°C; temperatura i czas odmaskowania antygenu:
97°C przez 20 (±1) minut, ochłodzić do 65°C. Usunąć statywy na szkiełka aparatu Autostainer wraz ze szkiełkami
ze zbiornika aparatu PT Link i natychmiast zanurzyć szkiełka w słoju/zbiorniku (np. PT Link Rinse Station, nr kat.
PT109) wypełnionym rozcieńczonym buforem EnVision FLEX Wash Buffer (10x), (Link) (nr kat. K8000) o
temperaturze pokojowej. Zostawić szkiełka w buforze Wash Buffer na 1-5 minut.
Skrawki zatapiane w parafinie: W celu odmiennego przygotowania próbek zarówno odparafinowanie, jak i
odmaskowanie można wykonać w aparacie PT Link z zastosowaniem zmienionej procedury. Informacje można
znaleźć w Instrukcji użytkownika aparatu PT Link. Po zakończeniu wykonywania odczynu skrawki tkankowe
należy poddać odwodnieniu, oczyszczeniu i nakryć za pomocą środka do trwałego zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie
szkiełek Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Procedura barwienia
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer
Link wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania
szkiełek mikroskopowych i odczynników przedstawiono w Instrukcji użytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli
protokoły nie są dostępne w używanym systemie Autostainer, należy skontaktować się z działem wsparcia
technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury inkubacji należy również przeprowadzać w temperaturze
pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zależności od rodzaju materiału oraz sposobów jego przygotowania i
powinny być określone indywidualnie w każdym laboratorium. Aby możliwe było wykonanie oceny przez
patologów z różnym nasileniem odczynu preparatów, należy skontaktować się z działem obsługi/obsługą
techniczną firmy Dako w celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu. Należy upewnić
się, że działanie zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe – w tym celu trzeba ocenić, czy odczyn jest taki jak
opisany w części „Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną przy użyciu EnVision FLEX Hematoxylin, (Link) (nr kat.
K8008). Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z użyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować prawidłową tkankę
sutka, natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki
jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX
Negative Control, Mouse (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja
wybarwienia
Przeciwciała dają odczyn cytoplazmatyczny. Można obserwować wybarwienie wydzielniczego białka GCDFP-15
w przestrzeni międzykomórkowej.
Charakterystyka
działania
Tkanki prawidłowe:
(118681-001)
Rodzaj tkanki (liczba
testowanych przypadków)
Składniki komórkowe dające dodatni odczyn
Nadnercza (2)
0/2
Szpik kostny (1)
0/1
Mózg/móżdżek (3)
0/3
Mózg/mózgowie (3)
0/3
Gruczoły sutkowe (3)
2/3 Komórki gruczołowe i przewodowe, cytoplazmatyczny
Szyjka macicy (3)
0/3
Jelito grube (3)
0/3
Przełyk (2)
0/2
Nerki (3)
0/3
Płuca (3)
Komórki międzybłonka (2)
0/3
Nerwy obwodowe (2)
0/2
Jajniki (2)
0/2
0/2
307721PL_001 str. 2/3
Trzustka (3)
0/3
Przytarczyce (1)
0/1
Przysadka mózgowa (3)
0/3
Gruczoł krokowy (3)
0/3
Ślinianki (2)
2/2 Ślinianki surowicze, cytoplazmatyczny
Skóra (3)
3/3 Gruczoły potowe, cytoplazmatyczny
Jelito cienkie (2)
0/2
Żołądek (3)
0/3
Tarczyca (3)
0/3
Migdałki (2)
0/2
Macica (3)
0/3
Tkanki patologiczne: W 24/58 (41%) pierwotnych i przerzutowych guzów sutka obserwowano średnio silne do
silnego barwienia o typie rozlanym lub plamistym, przy czym w dodatkowych 25 przypadkach wykazano
barwienie słabe i/lub ogniskowe, co daje czułość ogółem równą 84,5%. W mikromacierzach tkanki raka sutka
wykazano, że przeciwciało barwi umiarkowanie silnie lub silnie o typie rozlanym lub plamistym 4/63 (6%) rdzeni,
a dodatkowo w 8 rdzeniach wykazuje barwienie słabe i/lub ogniskowe, co daje czułość ogółem równą 22% (9).
Piśmiennictwo
1.
Fritzsche FR, Thomas A, Winzer KJ, Beyer B, Dankof A, Bellach J, Dahl E, Dietel M, Kristiansen G.,
Co-expression and prognostic value of gross cystic disease fluid protein 15 and mammaglobin in primary
breast cancer. Histol Histopathol 2007;22:1221-30.
2.
Caputo E, Carratore V, Ciullo M, Tiberio C, Mani JC, Piatier-Tonneau D, Guardiola J., Biosynthesis and
immunobiochemical characterization of gp17/GCDFP-15. A glycoprotein from seminal vesicles and from
breast tumors, in HeLa cells and in Pichia pastoris yeast. Eur J Biochem 1999;265:664-70.
3.
Myal Y, Robinson DB, Iwasiow B, Tsuyuki D, Wong P, Shiu RP., The prolactin-inducible protein
(PIP/GCDFP-15) gene: cloning, structure and regulation. Mol Cell Endocrinol 1991;80:165-75.
4.
Viacava P, Naccarato AG, Bevilacqua G., Spectrum of GCDFP-15 expression in human fetal and adult
normal tissues. Virchows Arch 1998;432:255-60.
5.
Haagensen DE Jr., Is cystic disease related to breast cancer? [review]. Am J Surg Pathol. 1991;15:687-94.
6.
Mazoujian G, Bodian C, Haagensen DE Jr, Haagensen CD., Expression of GCDFP-15 in breast
carcinomas. Relationship to pathologic and clinical factors. Cancer 1989;63:2156-61.
7.
Wick MR, Lillemoe TJ, Copland GT, Swanson PE, Manivel JC, Kiang DT., Gross cystic disease fluid protein15 as a marker for breast cancer: immunohistochemical analysis of 690 human neoplasms and comparison
with alpha-lactalbumin. Hum Pathol 1989;20:281-7.
8.
Hall RE, Clements JA, Birrell SN, Tilley WD., Prostate-specific antigen and gross cystic disease fluid
protein-15 are co-expressed in androgen receptor-positive breast tumours. Br J Cancer 1998;78:360-5.
9.
Bhargava R, Dabbs DJ., Use of immunohistochemistry in diagnosis of breast epithelial lesions [review]. Adv
Anat Pathol. 2007;14:93-107.
Wydanie 04/08
(118681-001)
307721PL_001 str. 3/3