Sprawa T-112/03 L`Oréal SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w

Sprawa T-112/03
L'Oréal SA
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie
słownego znaku towarowego FLEXI AIR — Wcześniejszy znak towarowy FLEX —
Względne podstawy odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia
w błąd — Wniosek o przedstawienie dowodu rzeczywistego używania —
Artykuł 8 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 2 lit. a) ppkt ii) oraz art. 43
ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 40/94
Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 16 marca 2005 r
II - 954
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy — Uwagi osób trzecich i sprzeciw — Rozpatrywanie
sprzeciwu — Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego — Konieczność
rozstrzygnięcia tej kwestii, po podniesieniu jej przez zgłaszającego znak towarowy, przed
wydaniem decyzji w przedmiocie sprzeciwu — Skutek — Obowiązek przedstawienia przez
zgłaszającego uwag w terminie wyznaczonym przez Urząd
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 42 i art 43 ust. 2 i 3)
II - 949
STRESZCZENIE — SPRAWA T-112/03
2. Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie odwoławcze — Odwołanie do izby
odwoławczej od decyzji wydziału Urzędu orzekającego w pierwszej instancji — Ciągłość
funkcjonalna między tymi dwoma instancjami — Rozpatrywanie odwołania przez izbę
odwoławczą — Zakres
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 74 ust. 2)
3. Wspólnotowy znak towarowy — Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego —
Względne podstawy odmowy rejestracji — Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycz­
nego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych
towarów lub usług — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do
wcześniejszego znaku towarowego — Nieznacznie odróżniający charakter wcześniejszego
znaku towarowego — Wpływ
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust 1 lit. b))
4. Wspólnotowy znak towarowy — Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego —
Względne podstawy odmowy rejestracji — Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycz­
nego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych
towarów lub usług — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do
wcześniejszego znaku towarowego — Słowne znaki towarowe FLEXI AIR i FLEX
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art 8 ust. 1 lit. b))
5. Wspólnotowy znak towarowy — Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego —
Względne podstawy odmowy rejestracji — Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycz­
nego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego w państwie członkowskim dla
identycznych lub podobnych towarów lub usług — Prawdopodobieństwo wprowadzenia
w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego — Badanie i — w danym
przypadku — odmowa rejestracji zgłoszonego znaku towarowego wyłącznie na podstawie
rozporządzenia nr 40/94
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. I lit. b) i art. 8 ust. 2 lit. a) ppkt ii))
6. Wspólnotowy znak towarowy — Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego —
Względne podstawy odmowy rejestracji — Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycz­
nego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego w państwie członkowskim dla
identycznych lub podobnych towarów łub usług — Prawdopodobieństwo wprowadzenia
w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego — Prawa przyznane na mocy
rozporządzenia nr 40/94 właścicielowi wcześniejszego krajowego znaku towarowego —
Prawa niewykraczające poza zakres praw przyznanych na podstawie danego prawa
krajowego
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit b) i art. 8 ust. 2 lit. a) ppkt ii); dyrektywa
Rady 89/104, art. 4 ust. 1 lit b) i art. 4 ust. 2 lit. a) ppkt ii))
1.
Zgodnie z art. 43 ust. 2 i 3 rozporzą­
dzenia nr 40/94 w sprawie wspólnoto­
wego znaku towarowego celem rozpa­
trzenia sprzeciwu wniesionego na pod­
II - 950
stawie art. 42 tego samego rozporządze­
nia, dopóki zgłaszający nie złoży
wniosku o przedstawienie dowodu rze­
czywistego używania, domniemywa się,
L'ORÉAL PRZECIWKO OHIM — REVLON (FLEXI AIR)
że wcześniejszy znak towarowy był
rzeczywiście używany. Wskutek złożenia
takiego wniosku ciężar dowodu rzeczy­
wistego używania (lub istnienia uzasad­
nionych powodów nieużywania) spo­
czywa na stronie wnoszącej sprzeciw,
pod rygorem odrzucenia tego ostatniego.
By wywołać taki skutek, stosowny wnio­
sek powinien zostać wyraźnie sformuło­
wany i złożony do Urzędu Harmonizacji
w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki
towarowe i wzory) w odpowiednim ter­
minie.
Nawet jeśli prawdą jest, że motyw
dziewiąty rozporządzenia nr 40/94 sta­
nowi, iż „nie istnieje uzasadnienie dla
ochrony wspólnotowych znaków towa­
rowych lub ochrony przeciwko nim
wszelkich znaków zarejestrowanych
przed nimi, chyba że te znaki towarowe
są rzeczywiście używane", oraz że w tym
kontekście nie należy w nieodpowiedni
sposób ograniczać pozostających do
dyspozycji zgłaszającego znak towarowy
możliwości zażądania dowodu używania
znaku towarowego, który został przy­
wołany jako argument przeciwko zare­
jestrowaniu zgłoszonego znaku towa­
rowego, to rzeczywiste używanie wcześ­
niejszego znaku towarowego stanowi
jednak kwestię, która po podniesieniu
jej przez zgłaszającego znak towarowy
powinna zostać rozstrzygnięta przed
wydaniem decyzji w przedmiocie sprze­
ciwu w ścisłym znaczeniu.
W tym celu, uwzględniając kontradykto­
ryjny charakter zarówno postępowania
w sprawie sprzeciwu, jak i postępowania
odwoławczego, Urząd wzywa strony, tak
często, jak jest to konieczne, do przed­
stawienia uwag dotyczących materiałów
przekazanych przez inne strony lub
Urząd. Celem lepszego zorganizowania
postępowania uwagi te powinny zasad­
niczo zostać przedstawione w terminie
wyznaczonym przez Urząd.
(por. pkt 24-27)
2.
Kompetencje izb odwoławczych Urzędu
Harmonizacji w ramach Rynku Wew­
nętrznego (znaki towarowe i wzory)
obejmują ponowne badanie decyzji
wydanych przez wydziały Urzędu
w pierwszej instancji. W ramach tego
ponownego badania sposób rozstrzyg­
nięcia odwołania zależy od ustalenia, czy
w chwili jego rozpatrywania może być
zgodnie z prawem wydana nowa decyzja
zawierająca to samo rozstrzygnięcie co
decyzja będąca przedmiotem odwołania.
Izby odwoławcze mogą zatem, jedynie
z zastrzeżeniem art. 74 ust 2 rozporzą­
dzenia nr 40/94, uwzględnić odwołanie
na podstawie przedstawionych przez
stronę wnoszącą odwołanie nowych
okoliczności faktycznych lub dowodów.
Ponadto zakres badania decyzji będącej
przedmiotem odwołania, które izba
odwoławcza jest zobowiązana przepro­
wadzić, nie jest w zasadzie ograniczony
do zarzutów sformułowanych przez
stronę wnoszącą odwołanie. A zatem
jeśli nawet strona wnosząca odwołanie
nie podniosła jakiegoś zarzutu, izba
II - 951
STRESZCZENIE - SPRAWA T-112/03
odwoławcza jest jednak zobowiązana do
zbadania, czy w świetle wszystkich istot­
nych w danym przypadku okoliczności
faktycznych i prawnych w chwili rozpa­
trywania odwołania może być zgodnie
z prawem wydana nowa decyzja zawie­
rająca to samo rozstrzygnięcie co decyzja
będąca przedmiotem odwołania.
4.
(por. pkt 36)
3.
Nawet jeśli przy rozpatrywaniu sprze­
ciwu wniesionego na podstawie art. 8
ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94
w sprawie wspólnotowego znaku towa­
rowego przez właściciela wcześniejszego
znaku towarowego należy przy ocenie
prawdopodobieństwa wprowadzenie
w błąd wziąć pod uwagę charakter
odróżniający tego znaku, to stanowi on
tylko jeden z elementów, jakie należy
rozpatrzyć przy dokonywaniu tej oceny.
A zatem nawet gdy mamy do czynienia
z jednej strony z wcześniejszym znakiem
towarowym o charakterze nieznacznie
odróżniającym i z drugiej strony ze
zgłoszonym znakiem towarowym, który
nie stanowi jego całkowitego powielenia,
prawdopodobieństwo wprowadzenia
w błąd może zaistnieć w szczególności
z powodu podobieństwa oznaczeń
i oznaczonych towarów lub usług.
(por. pkt 61)
II - 952
W odczuciu przeciętnego konsumenta
w Zjednoczonym Królestwie istnieje
prawdopodobieństwo wprowadzenia
w błąd w odniesieniu do oznaczenia
słownego FLEXI AIR, o którego rejes­
trację w charakterze wspólnotowego
znaku towarowego wniesiono dla „szam­
ponów; żeli, pianek, balsamów oraz
produktów w postaci aerozolu służących
do układania i pielęgnacji włosów; lakie­
rów do włosów; farb i preparatów do
odbarwiania włosów; preparatów do
trwałej ondulacji i kręcenia włosów;
olejków eterycznych", należących do
klasy 3 w rozumieniu porozumienia
nicejskiego, oraz w odniesieniu do słow­
nego znaku towarowego FLEX, zarejes­
trowanego wcześniej w Zjednoczonym
Królestwie dla „szamponów i prepara­
tów przeznaczonych do włosów", nale­
żących do tej samej klasy wspomnianego
porozumienia, ponieważ po pierwsze
wcześniejszy znak towarowy ma charak­
ter nieznacznie odróżniający, a sporne
oznaczenia są do siebie podobne
zarówno wizualnie, jak i pod względem
fonetycznym oraz koncepcyjnym, i po
drugie oznaczone towary są w części
identyczne, a w części bardzo podobne.
(por. pkt 82, 83)
5.
Ponieważ zgłoszenie wspólnotowego
znaku towarowego podlega procedurom
przewidzianym przez rozporządzenie
nr 40/94, na podstawie art. 8 ust. 1
lit. b) oraz art. 8 ust. 2 lit. a) ppkt ii) tego
rozporządzenia nie rejestruje się zgło­
szonego znaku towarowego, jeżeli właś­
ciciel znaku towarowego wcześniej zare­
jestrowanego w państwie członkowskim
wniesie sprzeciw i w odniesieniu do
ĽORÉAL PRZECIWKO OHIM — REVLON (FLEXI AIR)
rozpatrywanych znaków towarowych
istnieje prawdopodobieństwo wprowa­
dzenia w błąd w rozumieniu art. 8
ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia. Roz­
porządzenie nr 40/94 nie przewiduje
natomiast ani wstępnego badania kwes­
tii, czy można powołać się na wcześniej­
szy krajowy znak towarowy zgodnie
z właściwymi uregulowaniami krajo­
wymi, ani oceny prawdopodobieństwa
wprowadzenia w błąd poprzez pomyle­
nie spornych znaków towarowych wed­
ług tych uregulowań krajowych.
(por. pkt 91)
6.
Rozporządzenie nr 40/94 nie może
przyznawać właścicielowi krajowego
znaku towarowego w odniesieniu do
zgłoszenia wspólnotowego znaku towa­
rowego uprawnień szerszych niż te,
które zostały mu przyznane przez właś­
ciwe dla wcześniejszego znaku towaro­
wego uregulowania krajowe. W istocie
na podstawie art. 4 ust 1 lit. b) oraz
art. 4 ust. 2 lit. a) ppkt ii) pierwszej
dyrektywy 89/104 mającej na celu zbli­
żenie ustawodawstw państw członkow­
skich odnoszących się do znaków towa­
rowych uregulowania krajowe państw
członkowskich dotyczące kwestii praw­
dopodobieństwa wprowadzenia w błąd
poprzez pomylenie zgłoszonego znaku
towarowego z wcześniejszym krajowym
znakiem towarowym stanowią przed­
miot pełnej harmonizacji. Treść norma­
tywna tych przepisów dyrektywy 89/104
jest identyczna z treścią art. 8 ust. 1 lit. b)
oraz art. 8 ust. 2 lit. a) ppkt ii) rozpo­
rządzenia nr 40/94.
(por. pkt 92)
II - 953