Iwona ISKIERKA Politechnika Częstochowska Sławomir KAROŃ

171
Iwona ISKIERKA
Politechnika Częstochowska
Sławomir KAROŃ
Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 5 w Sosnowcu
SYSTEM IDENTYFIKACJI WIZUALNEJ JAKO FORMA KOMUNIKACJI
SPOŁECZNEJ – CORPORATE IDENTITY BOOK
Wstęp
Profesjonalnie przygotowany i wykonany system identyfikacji wizualnej jest
niezbędnym elementem do kontaktu z otoczeniem rynkowym. Przez otoczenie
rynkowe można rozumieć zarówno inne firmy w branży, firmy działające poza
branżą, stałych oraz potencjalnych klientów. System identyfikacji wizualnej może
wspomagać dostarczanie informacji o ofercie firmy, jej usługach i produktach.
Dobrze przemyślany system identyfikacji wizualnej jest jednym
z najważniejszych elementów wizerunku firmy. Właściwie zaprojektowany i dobrze
wykorzystywany system identyfikacji wizualnej może stać się efektywnym
i ekonomicznym narzędziem marketingowym. Utworzenie i posługiwanie się
systemem identyfikacji wizualnej wspomaga
między innymi efektowną
komunikację z otoczeniem, zwiększa rozpoznawalność marki oraz może
doprowadzić do obniżki kosztów. System identyfikacji wizualnej zawierający
wzorce dotyczące logotypu, logo, kolorystyki, symbole wykorzystywane w pismach
firmowych może mieć olbrzymi wpływ na to, czy firma lub produkt będą
rozpoznawane i zapamiętywane, czy też nie. System identyfikacji wizualnej
powinien być spójny, opracowany według najnowszych wzorów w zakresie
projektowania graficznego, a także wykorzystywać nowości dotyczące kreowania
rozwiązań w zakresie reklamy i marketingu.1
1. Elementy procesu komunikacji
System
identyfikacji wizualnej wspomaga między innymi efektowną
komunikację z otoczeniem, powoduje zwiększenie rozpoznawalności marki.
Jednak nawet najlepiej przygotowane system i forma przekazu mogą zawierać
elementy wywołujące szumy i zakłócenia w ich odbiorze i co za tym idzie w ich
interpretacji. Dlatego bardzo ważne jest staranne przemyślenie i zaprojektowanie
elementów systemu identyfikacji wizualnej. Ogromną rolę odgrywa więc pojęcie
percepcji. Percepcja jest to proces nadawania znaczeń otrzymanym wrażeniom –
informacjom, dostarczanym przez zmysły. Na percepcję wpływa wiele czynników.
Są to: sytuacja, atrybuty, oczekiwania, projekcja, percepcja selektywna, stereotypy.
Sytuacje jako czynniki wpływające na percepcję to te, które mają wpływ
na powstanie pierwszego wrażenia, atrybuty to wnioski dotyczące wewnętrznych
stanów umysłu i emocji, oparte na obserwowanych zachowaniach. Na percepcję
wpływają także oczekiwania wobec innych ludzi oraz aktualny nastrój, a także
percepcja selektywna jako odbieranie tylko tych bodźców, które chce się odebrać.
Okazuje się, że każdy przekaz jest odbierany subiektywnie i subiektywnie jest
nadawany. Postrzeganie jest procesem selektywnym, w którym odbiorcy zwracają
1
A. Kamińska, Identyfikacja wizualna od A do Z, (w:) „Photoshop” 2008, nr 6
172
uwagę na czynniki istotne z punktu widzenia potrzeb odbiorcy. Odbiorca może
zbudować w swojej świadomości własny obraz rzeczywistości. Ponadto każda
transmisja wywołuje sprzężenie zwrotne w postaci interakcji, która w przypadku
różnych odbiorców i nadawców zawsze będzie miała indywidualny i unikalny
charakter. Odbiór przekazu zależy od kodowania, sposobu przekazu i wyboru
przekaźnika przez nadawcę oraz od percepcji, interpretacji i reakcji odbiorcy.
Elementy procesu komunikacji są bardzo ważnymi składnikami w procesie
odbierania bodźców.
Rysunek nr 1: Elementy procesu komunikacji
Źródło: Opracowanie własne na podstawie2
Budowanie wizerunku jest procesem złożonym. Przy skutecznym budowaniu
wizerunku należy z góry określić zasięg i typ odbiorców oraz przestrzegać zasad
związanych z utworzeniem odpowiedniego logo, kolorystyki, dobrej jakości grafiki,
spójności elementów we wszystkich mediach oraz szybkiego czasu reakcji
na sygnały pozytywne i negatywne. Okazuje się, że odbiór wizerunku ma związek
ze sposobem życia i pozostaje w sprzężeniu zwrotnym z określonym sposobem
życia. Okazuje się, iż odbiorca pozytywnie postrzega wizerunek nadawcy, jeśli jest
on zgodny z jego własną tożsamością. Na odbiór wizerunku natomiast wpływają
różne czynniki, tak więc wizerunek jest złożoną wypadkową oddziaływania trzech
czynników: postawy, zachowań oraz systemu identyfikacji wizualnej. Należy
zwrócić uwagę na spójność elementów na reklamach, ulotkach, drukach
informacyjnych. Proponowane logo powinno być atrakcyjne wizualnie i być
zaprojektowane, zgodnie z obowiązującymi zasadami. Zastosowana kolorystyka
powinna być stonowana, odpowiednia danej działalności i rodzaju przekazu itp.
Bardzo ważną sprawą jest monitorowanie rynku, mające na celu szybką i właściwą
reakcję na opinie odbiorców. Już na samym początku rozpoczynania działalności
firmy oraz wprowadzania na rynek nowych produktów powinno się rozważyć
proces budowania odpowiedniego i spójnego wizerunku. Odbiorcy i klienci
od pierwszych działań firmy zaczynają postrzegać oraz zapamiętywać markę,
2
A. Benicewicz-Miazga, Grafika w biznesie. Projektowanie elementów tożsamości wizualnej – logotypy,
wizytówki oraz papier firmowy. Gliwice 2007
173
produkt i firmę, co wiąże się z potrzebą opracowania odpowiedniej i stabilnej
identyfikacji wizualnej firmy w postaci odpowiedniego logotypu, wyboru kolorystyki
i strategii działania. Piramida reakcji odbiorcy Luskina przedstawia etapy
postrzegania marki przez klienta, a także moment, w którym należy wprowadzać
działania promocyjne, marketingowe i informacyjne.3
Rysunek nr 2: Piramida marki Luskina
Źródło: opracowanie własne na podstawie4
Identyfikacja wizualna i elementy, które ją tworzą są czynnikiem budowy
marki. Marka wg Anny Benicewicz-Miazgi jest terminem, symbolem, wzorem lub
ich kombinacją, stworzoną w celu identyfikacji dóbr lub usług sprzedawcy lub grupy
i wyróżnienia ich spośród konkurencji. Skuteczne zarządzanie marką sprowadza
się do efektywnej organizacji wszystkich jej obszarów, w których ważną rolę
odgrywają elementy tożsamości i komunikacji wizualnej.5 Można wyróżnić trzy
strefy (obszary) marki. Jedną z nich jest strategia, czyli określenie kierunku
rozwoju, osiągnięcie planowanej pozycji na rynku oraz planu realizacji określonych
celów. Do tego właśnie obszaru wchodzą również działania związane
z opracowaniem systemu identyfikacji wizualnej.
3
4
5
Ibidem
Ibidem
A. Kamińska, Identyfikacja wizualna od A do Z, (w:) „Photoshop” 2008, nr 6
174
2. Pojęcie systemu identyfikacji wizualnej
Coraz więcej firm docenia wagę właściwie opracowanego systemu
identyfikacji wizualnej widząc korzyści płynące z jej wykorzystywania. Zasady
identyfikacji wizualnej firmy mają na celu tworzenie pozytywnych wyobrażeń
o danej firmie bądź jej produkcie. Kolejnym etapem jest utrwalenie pozytywnych
wyobrażeń w opinii klientów, pracowników i na obszarze działalności firmy.
Identyfikacja wizualna określa między innymi: wzorce dotyczące logotypu, logo,
kolorystyki firmy, współistnienie logo z innymi elementami graficznymi, itd.
Do ważnych elementów identyfikacji wizualnej zalicza się symbole oraz kształty.
Jednak ważniejszy jest odbiór, czyli całokształt odbierany przez grupę docelową.
Właściwie zaprojektowany i umiejętnie wykorzystywany system identyfikacji staje
się efektywnym i ekonomicznym narzędziem marketingowym.6 Opracowane
zasady identyfikacji wizualnej firmy są zapisywane w formie Corporate Identity
Book zwanej księgą identyfikacji wizualnej. CI Book może przyjmować formę
tradycyjną lub elektroniczną. Elektroniczną wersję księgi identyfikacji wizualnej
często udostępnia się na stronach korporacyjnych w Internecie. W ten sposób
z elektronicznych wzorców elementów graficznych mogą korzystać współpracujący
z firmą. System identyfikacji wizualnej może składać się z następujących
elementów:
leksykalnych,
semantycznych,
graficznych,
typograficznych,
poligraficznych, architektonicznych oraz szablonowych. Elementy leksykalne
dotyczą marki jako nazwy. Elementy semantyczne określają odpowiednio dobrane
hasło. Logo, kolorystyka oraz sposób aranżacji przestrzeni to elementy dotyczące
elementów graficznych. Bardzo ważne jest uwzględnienie elementów
typograficznych obejmujących kroje i wielkości czcionek oraz układ tekstu.
W przypadku materiałów drukowanych istotne jest określenie rodzaju i gęstości
papieru oraz rodzaju druku. System identyfikacji wizualnej obejmuje również
elementy architektoniczne obejmujące informacje dotyczące sposobów organizacji
przestrzeni biurowej, stoisk targowych oraz sklepów. Duża grupa elementów
wchodzących w skład systemu identyfikacji wizualnej to elementy szablonowe czyli
opracowanie zasad dotyczących dokumentów wewnętrznych i zewnętrznych,
prezentacji, e-maili oraz np. ofert. Właściwie zaprojektowany system identyfikacji
wizualnej w postaci księgi identyfikacji wizualnej może przybierać różne formy, ale
w większości przypadków zawiera wszystkie elementy technik kontaktu wizualnego
między firmą i otoczeniem. Księga powinna zawierać nazwę instytucji oraz jej
graficzną formę. Z tym wiąże się właściwe sprecyzowanie barw firmowych wraz
z parametrami kolorów firmowych. Bardzo ważne jest zdefiniowanie krojów
stosowanego pisma, schematy druków firmowych, wzory kopert, ofert
i np. identyfikatorów. Opracowania dotyczące koncepcji reklam i materiałów public
relations oraz oznakowania budynków też niejednokrotnie wchodzą w zakres
księgi identyfikacji wizualnej. Zdarza się również, że księga zawiera sposób
powitania i obsługi klienta.
Wiele firm stara się o prawidłowo opracowany system identyfikacji wizualnej
widząc korzyści z jego wykorzystywania. Do takich korzyści można zaliczyć
to, iż zapewnia efektywną komunikację z otoczeniem będąc narzędziem spójnych
działań reklamowych i marketingowych, pozwala skutecznie wyróżnić spośród
6
Ibidem
175
konkurencji firmę lub markę, zwiększa percepcję i rozpoznawalność marki tym
samym ułatwia identyfikację wobec dostawców i odbiorców. Gotowe, spójne
właściwie opracowane wzorce zawarte w księdze identyfikacji wizualnej wpływają
na obniżenie kosztów firmy i oszczędność czasu. Formy identyfikacji wizualnej
zmieniają się wraz z rozwojem nowych technologii. Aby ujednolicić wizerunek firmy
bardzo często oprócz opisu znaku zasady są rozszerzane o części
przedstawiające zasady zastosowania np. logo w różnych technologiach. Coraz
częściej księga identyfikacji wizualnej zawiera dodatkowo wszystkie elementy
systemu identyfikacji wizualnej w nowoczesnych technologiach oraz informacje
o dozwolonych i niedozwolonych formach korzystania z logo w tych mediach.
3. Tworzenie elementów systemu identyfikacji wizualnej
Zasadniczym elementem w kontakcie z odbiorcą jest logo. Jest to pierwszy
element, który zauważa klient zwracając uwagę na markę. Na logo zwykle składa
się logotyp czyli napis stanowiący np. nazwę firmy oraz dodatki graficzne np. znak
firmowy. Bardzo często do projektowania logo wykorzystuje się monogramy czyli
jedną lub kilka powiązanych kompozycyjne liter. Cechą charakterystyczną tego
typu projektów są stosunkowo czytelne znaki, będące inicjałami osoby lub nazwy
firmy. W miarę upływu czasu logo może podlegać ewoluowaniu. Powodem może
być zmiana trendów rynku, przebranżowienie firmy lub potrzeba unowocześnienia
formy. Przykładem dobrze zaprojektowanego unikalnego znaku graficznego jest
logo – symbol National Health Service (NHS) należący do najbardziej
rozpoznawalnych logo w Wielkiej Brytanii — jest do tego stopnia rozpoznawalny,
że w 2000 roku brytyjski rząd postanowił posługiwać się nim jako symbolem całego
publicznego systemu służby zdrowia.7
Rysunek nr 3: National Health Service (NHS)
Źródło: Moon Brand designer: Richard Moon 19908
7
8
D. Airey, Logo Love Design, Zaprojektuj genialny logotyp!, Wyd. Helion. Gliwice 2010
Ibidem
176
Na temat projektowania logo powstało wiele opracowań. W procesie
projektowania logo graficy muszą wykazać się znajomością aktualnych trendów,
teorią koloru, znajomością typografii. W księdze identyfikacji wizualnej określa się
również sposób stosowania logo i sposób aranżacji przestrzeni. Ważną sprawą
jest uwzględnienie tzw. pola ochronnego logo, czyli przestrzeni wokół znaku.
Na polu ochronnym nie mogą znajdować się żadne inne elementy. Przewiduje się
również możliwość stosowania logo na różnych rodzajach tła oraz czarno-białą
wersję logo. Bardzo ważne jest uwzględnienie elementów typograficznych
obejmujących kroje i wielkości czcionek oraz układ tekstu. Stosowana czcionka
oraz jej formatowanie jest elementem wizualnym, który bardzo silnie oddziałuje
na odbiorcę dokumentów firmowych i ofert. Bardzo często w księdze identyfikacji
wizualnej definiuje się dwie czcionki, czcionkę ozdobną stosuje się w tytułach,
natomiast czcionka podstawowa wykorzystywana jest do pozostałych treści.
W skład systemu identyfikacji wizualnej wchodzą również szablony czyli
opracowane dokumenty zbudowane w oparciu o zdefiniowane wcześniej zasady
dotyczące dokumentów wewnętrznych i zewnętrznych, prezentacji, e-maili oraz
np. ofert. Zawartość księgi identyfikacji wizualnej obejmuje również system
firmowej identyfikacji wizualnej. Dotyczy to oznakowania budynków firmy
(zewnętrzne i wewnętrzne), przykładowe projekty systemu identyfikacji wizualnej
na pojazdach i np. flagi firmowe. Opracowania dotyczące innych materiałów
reklamowych w postaci firmowych gadżetów, przykładowych projektów folderów
lub katalogów, projekty reklam prasowych również niejednokrotnie znajdują się
w księdze identyfikacji wizualnej.
Poniżej opisano przykładową zawartość księgi identyfikacji wizualnej firmy:
– Logo: układ ochronny, pole ochronne, skala i orientacja, kolorystyka,
stosowanie, przykłady dobrego i złego stosowania;
– Typografia: kolorystyka firmy, kolory podstawowe, kolory dopełniające;
– Dokumenty firmowe: wizytówka, papier firmowy, teczka ofertowa, koperta,
szablon prezentacji, nadruk na płytę CD;
– System firmowej identyfikacji wizualnej: oznakowania, budynków firmy
(zewnętrzne i wewnętrzne), przykładowe projekty systemu identyfikacji
wizualnej na pojazdach, flagi firmowe;
– Inne materiały reklamowe: firmowe gadżety, projekty folderów, projekty
reklamy prasowej.
4. Przykłady rozwiązań obejmujących systemy identyfikacji wizualnej
Przykładami wdrożonych systemów identyfikacji wizualnej są: Strategia
komunikacji Funduszy Europejskich w Polsce – księga identyfikacji wizualnej
Narodowej Strategii Spójności oraz system identyfikacji wizualnej Narodowego
Funduszu Zdrowia.
15 października 2008 r. Komisja Europejska zaakceptowała Strategię
komunikacji Funduszy Europejskich w Polsce w ramach Narodowej Strategii
Spójności na lata 2007-2013. Strategia komunikacji Funduszy Europejskich jest
to dokument, który określa podstawowe zasady prowadzenia działań informacyjnopromocyjnych i edukacyjnych na temat Narodowej Strategii Spójności i wszystkich
programów współfinansowanych ze środków unijnych na lata 2007-2013.
W Strategii przyjęto, że działania o charakterze horyzontalnym prowadzi tzw.
177
Instytucja koordynująca, czyli Departament Informacji, Promocji i Szkoleń
Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Instytucje zarządzające programami
krajowymi i regionalnymi odpowiadają za działania komunikacyjne dotyczące
właściwych programów skierowane do części społeczeństwa właściwej
programowi, społeczności regionalnych oraz beneficjentów i potencjalnych
beneficjentów. Instytucje pośredniczące i pośredniczące drugiego stopnia
prowadzą działania informacyjne adresowane bezpośrednio do beneficjentów
i potencjalnych beneficjentów.
W dokumencie znajduje się informacja odnośnie wprowadzenia spójnego
systemu identyfikacji wizualnej.
Doświadczenie okresu 2004-2006 pokazały, że język informowania
o funduszach strukturalnych i Funduszu Spójności był zbyt trudny, przez
co fundusze często były postrzegane jako odległe i niedostępne. Dlatego jednym
z podstawowych założeń Strategii komunikacji jest uproszczenie języka, którym
są komunikowane kluczowe pojęcia i informacje związane z polityką spójności Unii
Europejskiej. Strategia wprowadza także spójny system identyfikacji wizualnej,
zapewniający spójny i jednolity wizerunek. System opiera się na znaku graficznym
i logotypach dla Narodowej Strategii Spójności oraz poszczególnych programów.
Zarówno Narodowa Strategia Spójności jak i programy mają swój kod graficzny
i kolorystyczny. Dzięki realizacji Strategii, która jasno określa cele i zasady
prowadzenia działań informacyjno-promocyjnych, wskazuje grupy docelowe
komunikacji oraz wyznacza podział zadań między poszczególne instytucje,
możliwe będzie zachowanie spójności i komplementarności podejmowanych
działań, a tym samym wyższy poziom wiedzy i świadomości społeczeństwa
polskiego w zakresie możliwości korzystania z Funduszy Europejskich.9
We wstępie do księgi identyfikacji wizualnej umieszczono informację
o wszelkich działaniach informacyjnych, promocyjnych i edukacyjnych
prowadzonych w ramach wybranych programów. Księga identyfikacji wizualnej
Narodowej Strategii Spójności jest załącznikiem nr 1 do Strategii komunikacji
Funduszy Europejskich w Polsce w ramach NSS na lata 2007-2013. Obejmuje ona
wszelkie działania informacyjne, promocyjne i edukacyjne prowadzone w ramach:
Narodowej Strategii Spójności – Krajowych programów operacyjnych: Innowacyjna
Gospodarka, Kapitał Ludzki, Infrastruktura i Środowisko, Rozwój Polski
Wschodniej, Pomoc Techniczna, – Regionalnych programów operacyjnych dla
województw: dolnośląskiego, kujawsko-pomorskiego, lubelskiego, lubuskiego,
łódzkiego,
małopolskiego,
mazowieckiego,
opolskiego,
podkarpackiego,
podlaskiego, pomorskiego, śląskiego, świętokrzyskiego, warmińsko-mazurskiego,
wielkopolskiego oraz zachodniopomorskiego. Rozdziały 1 oraz 2 Księgi
identyfikacji wizualnej mają charakter obowiązkowy, natomiast części 3, 4, 5 oraz 6
charakter poglądowy. Przykłady zawarte w rozdziałach 4 i 5 stanowią wyłącznie
propozycje zastosowania znaku w przypadku wybranych działań i materiałów
informacyjnych, promocyjnych oraz szkoleniowych.
Poniżej umieszczono przykład zasad dotyczących znaku graficznego.
9
http://www.pois.gov.pl/ZPFE/Strony/Dokumenty.aspx
178
Rysunek nr 4: Znak marki – znak graficzny – księga identyfikacji wizualnej Narodowej
Strategii Spójności10
Znak graficzny jest zbudowany z układu połączonych gwiazd na tle trapezu.
Symbolika gwiazd nawiązuje do flagi Unii Europejskiej poprzez kolor jednej
z gwiazd, jak również niebieski kolor tła. Cała forma znaku graficznego tworzy
złudzenie przestrzeni dzięki następującym zabiegom graficznym: nadanie efektu
trójwymiarowości poszczególnym gwiazdom, wprowadzenie cienia rzuconego,
nadanie perspektywy prostokątnemu tłu, „schowanie” fragmentu czerwonej
gwiazdy w obrębie prawego boku trapezu oraz wprowadzenie na jej powierzchni
11
cienia rzucanego przez trapez.
Pliki identyfikacji wizualnej Narodowego Funduszu Zdrowia znajdują się
w zakładce Pliki do pobrania na stronie głównej Narodowego Funduszu Zdrowia.12
W folderze Identyfikacja znajdują się: Wzór tablicy dla aptek i punktów aptecznych
– jest to wzór tablicy informacyjnej dla aptek i punktów aptecznych, które zawarły
10
11
12
Ibidem
Ibidem
http://nfz.gov.pl/new/index.php?katnr=0
179
umowę na realizację recept refundowanych, Logo NFZ – logo Narodowego
Funduszu Zdrowia w różnych formatach oraz wzór tablicy dla świadczeniodawcy –
jest to wzór tablicy dla świadczeniodawcy udzielającego świadczeń opieki
zdrowotnej w ramach umowy z NFZ. Logo NFZ zostało udostępnione w trzech
formatach, w dwóch wersjach: wersja bez podpisu i z podpisem.
Rysunek nr 5: Znak marki – znak graficzny(wersja z podpisem) – Identyfikacja NFZ13
Zgodnie z § 6 ust 3 umowy na wydawanie refundowanego leku, środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego
na receptę, NFZ przedstawia również wzór informacji dla apteki i punktu
aptecznego posiadających umowę z NFZ. Podane są podstawowe informacje
dotyczące: sugerowanej formy – nalepka na wewnętrznej powierzchni szyby,
wymiarów – 297 mm x350 mm, tła, kolorów elementów oraz informacja o umowie.
W plikach dotyczących identyfikacji umieszczono również wzór tablicy dla
świadczeniodawcy udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy
z NFZ. Podstawowe informacje o tablicy: wymiary tablicy – 600 mm x 750 mm, tło
– białe, kolor elementów – PANTONE DS 184-1U (CMYK 100, 100, 0, 0), nazwa
świadczeniodawcy – Czcionka Arial bold 82 pt, odległość między wierszami: 98,4
pt. Umieszczono również informacje dotyczące sytuacji wyjątkowych.
W przypadkach gdy: wielu świadczeniodawców mających podpisaną umowę
z Funduszem mieści się w jednym budynku, dopuszcza się możliwość
umieszczania informacji o wszystkich zakładach opieki zdrowotnej, w ramach
jednej tablicy, pod jednym, wspólnym logo NFZ (poniżej paska). Dopuszcza się
przy tym stosowanie skrótów np. NZOZ Xyz w Krakowie. Jeżeli brak jest miejsca
na zainstalowanie pełnowymiarowej tablicy, dopuszczalne jest zmniejszenie
rozmiaru tablicy, pod warunkiem zachowania proporcji logo NFZ oraz czytelności
tekstu, z zastrzeżeniem minimalnej szerokości tablicy np. 500 mm (ok. 17% różnicy
w stosunku do wymiaru podstawowego). Jeżeli świadczeniodawca udziela
świadczeń w obiekcie zabytkowym, dopuszczalne jest wykonanie jej ze stali
w kolorze srebrnym, pod warunkiem zachowania białego koloru tła dla logo NFZ
(część tablicy ponad paskiem).14
13
14
Ibidem
Ibidem
180
Podsumowanie
Coraz częściej dostrzegana jest konieczność tworzenia takich systemów
identyfikacji wizualnej, które mogą stać się efektywnym i ekonomicznym
narzędziem marketingowym. Przykładami wdrożonych systemów identyfikacji
wizualnej są: Strategia komunikacji Funduszy Europejskich w Polsce – księga
identyfikacji wizualnej Narodowej Strategii Spójności oraz system identyfikacji
wizualnej Narodowego Funduszu Zdrowia. Posługiwanie się systemem
identyfikacji wizualnej wyróżnia firmę lub markę z wielu podobnych, powoduje
między innymi lepszą komunikację z otoczeniem, obniża koszty zwiększa
rozpoznawalność marki. Wykorzystywanie księgi identyfikacji wizualnej,
zawierającej elementy graficzne, leksykalne, semantyczne, typograficzne,
poligraficzne, architektoniczne umożliwia przedsiębiorstwu wyrażanie siebie
spójnym językiem. Starannie zaprojektowany i przemyślany system identyfikacji
wizualnej jest jednym z najważniejszych elementów budowania wizerunku firmy.
Bibliografia
1. Airey D., Logo Love Design, Zaprojektuj genialny logotyp!, Wyd. Helion.
Gliwice 2010
2. Benicewicz-Miazga A., Grafika w biznesie. Projektowanie elementów
tożsamości wizualnej – logotypy, wizytówki oraz papier firmowy. Gliwice
2007
3. Kamińska A., Identyfikacja wizualna od A do Z, (w:) „Photoshop” 2008,
nr 6
4. http://nfz.gov.pl/new/index.php?katnr=0
5. http://www.pois.gov.pl/ZPFE/Strony/Dokumenty.aspx