Wenus Wtedy i Teraz - (EU
Transkrypt
Wenus Wtedy i Teraz - (EU
Oryginał poniższego tekstu znajduje się pod tym adresem. Nasze tłumaczenie jest miejscami dość swobodne, staraliśmy się jednak wiernie trzymać ducha oryginału. Liczymy zatem na wyrozumiałość z Waszej strony. Dorota i Jacek Kuprasowie. www.djkupras.blogspot.com Wenus Wtedy i Teraz Widok z Galileuszowego Teleskopu Galileusz po raz pierwszy obserwował Wenus przez teleskop w październiku 1610r. W podekscytowanie wprawił go fakt zaobserwowania faz w wyglądzie tarczy planety przypominających fazy Księżyca. Przed wynalezieniem teleskopu Wenus podobnie jak inne planety była postrzegana jako jasna gwiazda. Tymczasem Galileusz był w stanie dostrzec jej kształt zmieniający się w zależności od tego, jak promienie słoneczne odbijały się od jej tarczy. W ciągu następnych paru miesięcy Galileusz obserwował zmiany rozmiaru i kształtu Wenus w miarę jak poruszała się ona wokół Słońca. Kiedy planeta znalazła się najbliżej Ziemi jej tarcza stała się największą, choć równocześnie z naszej perspektywy widać było w większości nocną stronę planety. Jej kształt przypominał półksiężyc. W miarę jak Wenus poruszała się wokół Słońca jej tarcza stawała się coraz mniejsza, lecz równocześnie widzimy coraz więcej jej dziennej strony. Tarcza planety staje się coraz bardziej zaokrąglona. Powyżej: Symulacja przedstawiająca jak zmieniał się widok Wenus widzianej przez teleskop Galileusza w trakcie jego obserwacji pomiędzy końcem 1610r. a początkiem 1611r. (Źródło: Owen Gingerich) Co w tym wszystkim było tak ekscytującego? Zaobserwowana kolejność faz oznaczała, że Wenus krąży wokół Słońca, nie zaś Ziemi. Choć fakt ten nie oznaczał jeszcze, że to Słońce stanowi centrum kosmosu, był on jednak kolejną przesłanką, którą Galileusz mógł użyć by potwierdzić idee Mikołaja Kopernika. Powyżej: Rysunek pokazuje jak zmieniają się fazy Wenus w zależności od jej położenia względem Ziemi. Co dostrzegłeś przy pomocy Mikroobserwatorium? Jaki wygląd planety uzyskałeś na swoim zdjęciu? Czy potrafisz rozróżnić fazę: cienki sierp, pełny dysk, a może coś pośredniego? Czy na podstawie zdjęcia możesz powiedzieć, w którym miejscu swej orbity planeta się znajduje? Wykorzystaj w tym celu grafiki znajdujące się powyżej. Aby uzyskać lepszy obraz, możesz posłużyć się programem MicroObservatory image. Powyżej: Fotografia Wenus z archiwum Mikroobserwatorium. Czy wygląda cokolwiek znajomo? Wenus – 400 Lat Później Na pierwszy rzut oka Wenus wydaje się bliźniaczką Ziemi. Gdy jednak przyjrzymy się jej bliżej, to podobieństwo znika. Oprócz zbliżonych rozmiarów i podobnych odległości, w jakich obie planety znajdują się od Słońca, różni je praktycznie wszystko. Podczas gdy Ziemia pokryta jest wodą i posiada atmosferę składającą się z tlenu i azotu, Wenus jest kompletnie sucha, zaś jej atmosfera składająca się w większości z dwutlenku węgla jest tak gęsta, że jej ciśnienie na wysuszonej powierzchni planety odpowiada ciśnieniu, jakie występuje na głębokości jednego kilometra w ziemskich oceanach! W latach siedemdziesiątych XX w. na powierzchni planety wylądowało parę sond wystrzelonych przez Związek Radziecki. Ich lądowniki przedarły się przez gęste chmury, z których pada deszcz składający się z kwasu siarkowego oraz były smagane przez wiatry o prędkości 200 mil na godzinę zanim osiadły na rozpalonej powierzchni, której temperatura wynosiła 470ºC! Przetrwały na niej wystarczająco długo by wykonać fotografie jałowego krajobrazu. Powyżej: Fotografia powierzchni Wenus wykonana przez lądownik sondy Venera 13. (Źródło zdjęcia: Don P. Mitchell) Na powierzchni Wenus panuje wieczny półmrok z powodu gęstej warstwy chmur, która bez przerwy okrywa planetę. Warstwa ta jest nieprzepuszczalna dla światła widzialnego, jest jednak przepuszczalna dla fal wysyłanych przez radar. W 1990r. wystrzelona przez NASA sonda Magellan weszła na orbitę wokół Wenus. Pozostawała na niej przez przeszło cztery lata, sporządzając radarowe mapy 99% powierzchni planety. Aktualnie Wenus jest badana przez wystrzeloną przez Europejską Agencję Kosmiczną sondę Venus Express, która znalazła się na orbicie wokół planety w 2006r. Powyżej: Na zdjęciach powyżej możesz porównać Wenus widzianą z przestrzeni kosmicznej (po lewej) oraz jej powierzchnię odsłoniętą dzięki sondzie Magellan. Powierzchnia ta w rzeczywistości jest szara - kolor został dodany po to, aby wyróżnić szczegóły. (Źródło: NASA) Dowiedz się więcej: Rok 2009 został ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Astronomii, aby uczcić czterysetną rocznicę odkryć dokonanych przez Galileusza. Dowiedz się więcej na ten temat, odwiedzając następujące strony: Główna strona obchodów Międzynarodowego Roku Astronomii 2009 (ang). Międzynarodowy Rok Astronomii 2009 w Polsce Strona NASA Międzynarodowego Roku Astronomii 2009 (ang.). Informacje o misji Venus Express znajdziesz pod adresem: http://www.esa.int/esaMI/Venus_Express/index.html Aby dowiedzieć się więcej o misji Magellan odwiedź: http://www2.jpl.nasa.gov/magellan/ Wenus była badana przez serię radzieckich sond Venera w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Amerykanie wysłali dwie sondy Pioneer w roku 1978. Informacje na temat misji radzieckich znajdziesz pod adresem: http://www.nasm.si.edu/etp/venus/index.htm Bardzo ciekawą stronę poświęconą radzieckiemu programowi eksploracji Wenus znajdziesz pod adresem: http://www.mentallandscape.com/V_Venus.htm Tutaj znajdują się pozostałe teksty poświęcone odkryciom Galileusza. Zobacz, jak zmieniło się nasze postrzeganie Wszechświata na przestrzeni ostatnich 400 lat.